ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Η ZACKIE ΖΕΙ – ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Η οργή κι ο πόνος δεν είναι μόνο για την απώλεια. Ήταν αγαπητός ο Ζακ, ήταν από τους ανθρώπους που προσπάθησαν στο πέρασμά τους να κάνουν τον κόσμο λίγο πιο όμορφο. Ήταν γνώριμη η Zackie στο χώρο της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας και στους ανθρώπους του κινήματος, όμως ο κόσμος που ανταποκρίθηκε στα καλέσματα για πορείες, ο κόσμος που διέδωσε τις πληροφορίες για τα γεγονότα μέσα από τα social media, ο κόσμος που συμμετείχε στις εκδηλώσεις, που ενίσχυσε οικονομικά το δικαστικό αγώνα, που έγραψε συνθήματα στους τοίχους, που ζωγράφισε τη μορφή του, ήταν πολύ περισσότερος κι από την κοινότητα κι από το χώρο του κινήματος. Αυτό που συνέβη εκείνη την ημέρα στη Zackie, αφορά όλες/ους/α μας. Εκείνη τη μέρα ακροδεξιοί (το ξέρουμε πια) μαγαζάτορες της Ομόνοιας επιτέθηκαν βίαια στον διαφορετικό, σ’ αυτόν που αποτελεί απειλή για την “κανονικότητά” τους και το έκαναν με το θράσος εκείνου που κάνει κουμάντο στην “πιάτσα”, εκείνου που τα’ χει καλά με την αστυνομία. Οι αστυνομικοί (το ξέρουμε κι αυτό πια) όχι μόνο δεν σταμάτησαν τη βία τους αλλά “αποτελείωσαν” το έργο τους κλωτσώντας και δένοντας πισθάγκωνα το θύμα κι αφήνοντας τους θύτες να εξαφανίσουν με την ησυχία τους τα αποδεικτικά στοιχεία. Οι περαστικοί αμήχανοι ή/και αδιάφοροι ή/και φοβισμένοι, παρακολούθησαν άλλο ένα επεισόδιο βίας και το άφησαν απλώς να συμβεί. Τα ΜΜΕ διαστρέβλωσαν τα γεγονότα περιγράφοντας μία απόπειρα ληστείας από “πρεζόνι” στην οποία αντέδρασε ο ιδιοκτήτης, ρίχνοντας ποτάμια δακρύων για την εγκληματικότητα που απειλεί τους τίμιους βιοπαλαιστές του κέντρου της πόλης. Οι μηχανισμοί της δικαιοσύνης κινήθηκαν αργά και ελλιπώς, η αστυνομία δεν έκανε ούτε τα στοιχειώδη, η Κυβέρνηση δήλωσε “αδυναμία” μπροστά στο “βαθύ κράτος” και δεν έκανε τίποτα εκτός από δηλώσεις. Αυτός ο κόσμος της βίας, της αυθαιρεσίας, του ρατσισμού, του σεξισμού, της ομοφοβίας, της κατάχρησης εξουσίας, αυτός ο κόσμος που απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή κι αξιοπρέπεια τόσο εύκολα δεν έχει χώρο για μας. Όμως την Κυριακή το απόγευμα θα είμαστε και πάλι εκεί και θα κάνουμε για ακόμα μία φορά το σημείο της δολοφονίας, σημείο εκκίνησης μιας μεγάλης διαδήλωσης, σημείο μνήμης και αγώνα. Τον Οκτώβριο ξεκινά η δίκη, σε πείσμα όλων των μηχανισμών του κράτους και της εξουσίας οι δολοφόνοι θα είναι κατηγορούμενοι κι αυτό δεν ήταν δεδομένο, το πάλεψαν και το κατάφεραν όλοι και όλες αυτοί που διεκδίκησαν στο δρόμο και με κάθε τρόπο, δικαιοσύνη. Το καταφέραμε εμείς που δεν δηλώσαμε “αδύναμοι” μπροστά στο “βαθύ κράτος”. Η Γλάδστωνος την Κυριακή θα είναι ένας τόπος που μας “χωράει”. Χωράει τους γκέι, τους οροθετικούς, τους queer, τους τοξικοεξαρτημένους, τις σεξεργάτριες, τους πρόσφυγες, τις άνεργες, τη νεολαία, τους εργαζόμενους, αυτούς που δεν θέλουν πια να είναι σιωπηλοί και φοβισμένοι μπροστά στη βία του ρατσισμού και της ομοφοβίας, του συστήματος και των φασιστών.

Πηγή:kar.org.gr