8 σημεία – απαντήσεις στην φασιστική προπαγάνδα εναντίον των προσφύγων

image_pdfimage_print

του Αλέξη Λιοσάτου

  • ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ; ΕΧΟΥΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΙ-ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΟΛΟ ΑΥΤΟ

Σίγουρα είναι δύσκολη η κατάσταση στα νησιά. Ακόμα και άνθρωποι που δείξανε το προηγούμενο διάστημα την αλληλεγγύη τους δυσκολεύονται να βλέπουν όλη αυτή τη δυστυχία χιλιάδων ανθρώπων να συσσωρεύεται δίπλα τους κι αυτοί να τους παρακολουθούν ανήμποροι να βασανίζονται από το κράτος, από τους μπάτσους, από τους φασίστες.

Δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα οι κάτοικοι των νησιών. Χρειάζεται ένα ισχυρό κίνημα αλληλεγγύης που θα επιβάλει τη μεταφορά των ανθρώπων σε ανοιχτές κι ανθρώπινες δομές φιλοξενίας μέσα στις πόλεις όλης της Ελλάδας, να χορηγηθεί πολιτικό άσυλο και ταξιδιωτικά έγγραφα σε όλους και να διευκολυνθεί η πορεία τους στις χώρες προορισμού τους. Μέχρι να γίνει αυτό χρειάζεται να βρούμε –ακόμα περισσότερα- αποθέματα αλληλεγγύης και να μην υποχωρήσουμε στην πίεση του ρατσιστικού συστημικού μπλοκ. Όταν περνάνε από το μυαλό μας σκέψεις του τύπου «είναι πολλοί, πεινάνε, θα κλέψουν, είναι εξαθλιωμένοι, βρωμάνε, κατουράνε σε δημόσιους χώρους, τρώνε από τα χωράφια μας, διώχνουν τους τουρίστες» κλπ, πρέπει να τις «σκεπάζουμε» με άλλες σκέψεις: αυτοί οι άνθρωποι έρχονται για να γλιτώσουν από τις βόμβες που η «δική μας» (ΕΕ-ΝΑΤΟ και μαζί τους και η Ελλάδα) μεριά ρίχνει, από χώρες που η «δική μας» πλευρά λεηλατεί και καταστρέφει, και έχουμε ελάχιστο καθήκον να σταθούμε δίπλα τους όπως μπορούμε, έστω κι αν δυσκολευτούμε, έστω κι αν χάσουμε την –όποια-  «βολή μας». Άλλωστε «αύριο» μπορεί να είμαστε εμείς στη θέση τους και δεν θα θέλαμε οι κάτοικοι των άλλων χωρών να μας αντιμετωπίζουν με παρόμοιες «επιφυλάξεις».

Ανοιχτά σύνορα από και προς τη Δύση, χαρτιά και άσυλο σε όλους, ανοιχτές δομές φιλοξενίας είναι «αξιώματα», είναι μπούσουλας από τον οποίο δεν επιτρέπεται να παρεκκλίνουμε με οποιοδήποτε «ναι μεν αλλά». Το κίνημα στην υπόλοιπη Ελλάδα πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να διευκολύνει τους αλληλέγγυους στα νησιά στην άνιση μάχη που δίνουν.

  • ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΨΥΧΩΝ

Είναι σωστό αυτό, αν και το χρησιμοποιούν και ρατσιστές αυτό το επιχείρημα. Θέλει λίγη προσοχή εδώ, γιατί το «αποθήκη» παραπέμπει σε εμπόρευμα, ή ακόμα και σε απόβλητα/σκουπίδια. Η Ελλάδα δεν είναι «θύμα», είναι πρόθυμος σύμμαχος των ΗΠΑ-ΕΕ και εθελοντικά προσφέρεται να κάνει τη βρώμικη δουλειά στα «σύνορα της Ευρώπης». Γι’ αυτό η Ελλάδα «μπουκώνεται» με δισεκατομμύρια, από τα οποία η συντριπτική πλειοψηφία δεν προορίζεται για τις ανάγκες των μεταναστών, αλλά για την καταστολή τους, την εξαθλίωσή τους και για το βόλεμα των ημετέρων της –εκάστοτε- κυβέρνησης. Προφανώς και δεν είναι η καλύτερη λύση να «μείνουν όλοι στην Ελλάδα», αλλά από ανθρωπιστική σκοπιά αν δεν θέλουμε να «γίνουμε αποθήκη ψυχών» πρέπει α) να τους υποδεχτούμε θερμά, να τους φιλοξενήσουμε και να τους βοηθήσουμε/διευκολύνουμε όπως μπορούμε, ανατρέποντας την κυβερνητική πολιτική β) να μεταδώσουμε το «μικρόβιο» της  αλληλεγγύης στους άλλους λαούς και να πιέσουν τις δικές τους κυβερνήσεις/ να ανατρέψουν τις δικές τους κυβερνητικές πολιτικές.

 

  • ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ, ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΕ-ΝΑΤΟ κλπ

Σωστό επιχείρημα αλλά από μόνο του δεν αρκεί, στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί «στρίβειν δια του αρραβώνος», στη χειρότερη υπονοεί ότι μέχρι να συγκρουστούμε ή να βγούμε από ΕΕ-ΝΑΤΟ ή μέχρι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να γίνουν φιλειρηνικές δυνάμεις (άρα ποτέ) «εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Πρώτον, το «αντιΕΕ-αντιΝΑΤΟ» πρέπει να συμπληρωθεί με το ανοιχτά σύνορα, το «αλληλεγγύη εδώ και τώρα στους πρόσφυγες», τη διεκδίκηση ίσων δικαιωμάτων για όλους τους ανθρώπους. Όσο ο καπιταλισμός ξερνά πολέμους και διαλύει χώρες οι μετανάστες/πρόσφυγες θα περνάνε στη Δύση για να σώσουν τις ζωές τους, το μέλλον και τα παιδιά τους. Είτε είμαστε είτε δεν είμαστε σε ΕΕ και ΝΑΤΟ πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι στα θύματα των πολέμων και της φτώχειας. Όσο οι πόλεμοι συνεχίζονται, το κεντρικό ερώτημα είναι πώς αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες, όχι το ΝΑΤΟ ή την ΕΕ. Το «σκέτο» αντιΕΕ-αντιΝΑΤΟ δεν μας κάνει πιο συμπαθείς και πιο «διεισδυτικούς» στα ρατσιστικά ή στα ουδέτερα ακροατήρια, δεν αντιπαλεύει καμία φασιστική/ρατσιστική προπαγάνδα-αντίθετα δυναμώνει τα δικά τους «επιχειρήματα» για το τι πρέπει να κάνουμε με τους πρόσφυγες (να τους πνίγουμε, να τους πυροβολούμε και τέτοια), δυναμώνει τις δικές τους θεωρίες συνωμοσίας περί καημένης Ελλάδας που την πολεμάνε σκοτεινές ξένες δυνάμεις κλπ. Δεύτερον η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά είναι στην πράξη ανατροπή των πολιτικών ΕΕ και ΝΑΤΟ, μεταδίδει την ταξική αλληλεγγύη στις άλλες χώρες και φέρνει πιο κοντά την ήττα του ιμπεριαλισμού. Πώς αλλιώς;

 

  • ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΕΣ ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΘΡΟΑ ΕΙΣΡΟΗ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΕΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ, ΝΑ ΠΙΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΣΥΝΟΡΑ

Εδώ παίζει ο εξής «ρεαλισμός»: να αφήσουμε κάποιους, όχι όλους, αλλά παράλληλα να πιέσουμε (διπλωματικά, πολιτικά). Και πώς θα πιέσουμε; Μήπως με στάση πληρωμών χρέους για να φροντίσουμε τους πρόσφυγες; Κανείς από αυτούς δεν ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Μάλλον εννοούν τη συνεννόηση με … την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που θα ακούσουν τις ανθρωπιστικές εκκλήσεις μας. Δυστυχώς δεν γίνεται έτσι. Επιπλέον το «να μην τους αφήσουμε όλους» σημαίνει ότι θα καταστέλλουμε τους υπόλοιπους αλλά… λίγο. Εδώ εντάσσονται και  φωνές που ζητάνε ή υπονοούν διαχωρισμό προσφύγων από μετανάστες, ζητάνε ευνοϊκή διαχείριση γυναικών και παιδιών κλπ. Ούτε παιδιά και γυναίκες μπορούμε να διαχωρίσουμε ωστόσο από τις οικογένειές τους ούτε να διαχωρίσουμε τα θύματα των πολέμων (που είναι η συντριπτική πλειοψηφία όσων έρχονται εδώ παρά τα χυδαία ψέματα) από τα θύματα πχ της φτώχειας, αφού και για τη φτώχεια των χωρών της Μέσης Ανατολής ή της Αφρικής πάλι κυρίως η Δύση ευθύνεται. Επίσης το «αθρόα εισροή» υπονοεί ότι οι πρόσφυγες (θέλουν να μείνουν και) θα μείνουν στην Ελλάδα, ενώ είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι θέλουν να πάνε σε χώρες που μπορούν να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ζωή και δουλειά, πχ στη Γερμανία. Και η Ελλάδα ως κράτος έχει πολλούς τρόπους να εξασφαλίσει το ταξίδι τους στη Γερμανία, αν το θελήσει.

 

  • Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΚΟ.

Πρώτον δεν είναι κάθε αλληλέγγυος υπάλληλος ΜΚΟ. Δεύτερον δεν είναι όλες οι ΜΚΟ ίδιες. Τρίτον ΕΕ κι ελληνικό κράτος είναι αυτοί που επιλέγουν ποιες ΜΚΟ θα χρηματοδοτήσουν. Οι ΜΚΟ επιστρατεύονται από τους ίδιους σε μια ιδιότυπη ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της διαχείρισης του προσφυγικού, όπως γενικά κάνουν και για όλα τα άλλα ζητήματα. Τέταρτον λεφτά για τους πρόσφυγες η ΕΕ δίνει κυρίως στο ελληνικό κράτος, όχι άμεσα στις ΜΚΟ. Σίγουρα τα περισσότερα από τα λεφτά που προορίζονται για τους πρόσφυγες (τα οποία δεν είναι χάρη ή δώρο στους πρόσφυγες, αλλά ένα ελάχιστο ποσό από όσα κερδίζουν από τη λεηλασία των χωρών των προσφύγων) δεν καταλήγουν πραγματικά στις ανάγκες των προσφύγων, αλλά αυτό έχει να κάνει ξεκάθαρα με πολιτικές επιλογές τόσο της κυβέρνησης ή της ΕΕ. Αυτό που πάντως σίγουρα ΔΕΝ ισχύει, είναι ότι οι ΜΚΟ είναι δομές με ανεξάρτητη από τις κυβερνήσεις πολιτική και οικονομική κατεύθυνση που επιλέγουν να στέκονται αλληλέγγυες στους πρόσφυγες πολεμώντας την ΕΕ ή το ελληνικό κράτος ή τους κατοίκους των ελληνικών νησιών. Άλλες ΜΚΟ κάνουν καλά τη δουλειά τους και –από το ολότελα- έχουν βοηθήσει τους μετανάστες/πρόσφυγες (άλλες επί πληρωμή και άλλες αφιλοκερδώς), άλλες είναι φαντάσματα, πάντως σίγουρα λειτουργούν υπό την αιγίδα της κυβέρνησης ή της ΕΕ και όχι ερήμην τους.

 

  • ΘΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ;

Όχι δεν θα λύσουμε το πρόβλημα της Ευρώπης αλλά μπορούμε να ανοίξουμε τον δρόμο για τη διεθνή επίλυσή του, κάνοντας αυτό που μας αναλογεί καταρχάς ως «απλός λαός». Και αυτό που μας αναλογεί είναι η αμέριστη στήριξη των κατατρεγμένων, , η απαίτηση για αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου για τους πρόσφυγες πόρου για τις πραγματικές τους ανάγκες, αντί για φυλακές, ΜΑΤ, κάμερες, αγορά όπλων κλπ, η έκκληση στους λαούς της Ευρώπης να κάνουν το ίδιο, η πίεση στις άλλες κυβερνήσεις, απαιτώντας την επιστράτευση όποιου μέσου έχουμε διαθέσιμο για να τις πιέσουμε διπλωματικά – πχ τη στάση πληρωμών στο χρέος, όπως προανέφερα, αλλά και την επίταξη μεγάλων ξενοδοχείων, την αξιοποίηση κτηρίων της Εκκλησίας και του Στρατού, ακόμα και την επίταξη εμπορευμάτων (φαρμάκων, τροφίμων κλπ) μεγάλων εταιρειών, αν δεν φτάνουν οι υπόλοιποι πόροι. Για το προσφυγικό ισχύει ό,τι και για τα μνημόνια: η «λύση» δεν μπορεί να είναι εθνική, προϋποθέτει την κινητοποίηση του διεθνούς προλεταριάτου. Αλλά αυτή η λύση θα ξεκινήσει από μια χώρα για να συναντηθεί με διεργασίες σε άλλες χώρες, για να μεταδώσει το παράδειγμα σε άλλες χώρες, όχι περιμένοντας άλλες χώρες ή περιμένοντας ως δια μαγείας το δευτερόλεπτο που ξαφνικά όλες οι χώρες θα αντιδράσουν ταυτόχρονα στην ίδια κατεύθυνση. Μην ρωτάς τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι, αλλά κάνε αυτό που μπορείς εσύ, δράσε για οδηγηθούν και οι άλλοι στον δρόμο που εσύ θες να τους οδηγήσεις.

 

  • ΧΩΡΑΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ;

Συγγνώμη που θα σας στεναχωρήσω, αλλά ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός, καταστρέφει χώρες και οδηγεί στον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Αν η «πολιτισμένη Δύση» καταστρέψει όλη την Αφρική και όλη τη Μέση Ανατολή για να λεηλατεί πόρους, οικονομίες και να απομυζεί υπεραξία για να συντηρεί την όποια ιμπεριαλιστική «ανάπτυξη» ή για να ενισχύσει τη θέση της στον αγώνα για την παγκόσμια κυριαρχία, τότε ναι, όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα σκεφτούν να μετακομίσουν στη μόνη περιοχή που δε μαστίζεται από πολέμους, μπορεί να προσφέρει δουλειά κλπ. Από τη σκοπιά μας, ως εργαζόμενες ή εργαζόμενοι της Δύσης, ποιο καθήκον έχουμε; Να παριστάνουμε τους τροχονόμους στο πλευρό των αφεντικών μας απέναντι στους ξεριζωμένους, λες και ξεριζώνονται για πλάκα; Δεν νομίζω. Πρώτον, έχουμε καθήκον να σταματήσουμε τις επεμβάσεις. Δεύτερον, μέχρι να σταματήσουν οι επεμβάσεις και μέχρι να ανοικοδομηθούν οι χώρες τους, να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να ζήσουμε μαζί και να παλέψουμε μαζί, για καλύτερη ζωή για όλους. Το μόνο που δεν χωράει είναι υπεκφυγές για το πόσοι «χωράνε». Το ζήτημα βεβαίως δεν είναι πληθυσμιακό ή χωρητικότητας, είναι πολιτικό και ταξικό.

  • ΚΑΚΟΣ/ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ Ο ΚΟΥΛΗΣ- ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ

Είναι κάτι που συντηρεί και το ίδιο το σύστημα, πασχίζοντας να στήσει, να ενισχύσει και να εδραιώσει τον νέο δικομματισμό. «Ζητάει ανοιχτά σύνορα ο ΣΥΡΙΖΑ- επί ΣΥΡΙΖΑ η χώρα ήταν μπάτε σκύλοι αλέστε» σκούζουν οι Αδώνηδες, κι ας υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ τη συμφωνία κλειστών συνόρων με ΕΕ-Τουρκία, κι ας επιβλήθηκαν οι φρεγάτες «αποτροπής» του ΝΑΤΟ επί ΣΥΡΙΖΑ, κι ας είχαμε πολύ περιορισμένες προσφυγικές ροές προς την Ελλάδα μέχρι που ήρθε στην κυβέρνηση …ο Κούλης (κάτι που αποδεικνύει όχι ότι η ΝΔ είναι πιο …φιλοπροσφυγική δύναμη, αλλά ότι τα προσφυγικά κύματα είναι απλώς αδύνατο να ελεγχθούν). «Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ρίξει τον φράχτη-εμείς τον ενισχύσαμε» σκούζει γκεμπελίστικα ο ‘Αδωνις, λες και έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, λες και δεν θυμόμαστε ότι όπως με τα μνημόνια, έτσι και με το προσφυγικό ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τα ανάποδα από όσα υποσχόταν. Αυτή τη λογική φυσικά πριμοδοτεί κι ο ΣΥΡΙΖΑ, που βγάζει κορώνες και ανακοινώσεις συμπαράστασης στους πρόσφυγες, προσπαθώντας να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι έκανε τα αντίθετα. Εν πάση περιπτώσει, σίγουρα η σημερινή κυβέρνηση έχει πολύ (ακρο)δεξιότερη φρασεολογία και ακόμα πιο αντιπροσφυγική/αντιμεταναστευτική πολιτική. Από την άλλη η σημερινή κυβέρνηση μιας ΝΔ που λίγα χρόνια πριν φλέρταρε με τη διάλυση προέκυψε ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ απογοήτευσε όσους τον πίστεψαν, νομιμοποίησε τις πολιτικές των προκατόχων του, λειτούργησε ως πυλώνας σταθεροποίησης για τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό και έστρωσε τον δρόμο για να έρθει αυτή η αντιδραστική κυβέρνηση. Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ «φρόντισε» αυτή η αντιδραστική κυβέρνηση να βρει απέναντί της τις ελάχιστες δυνατές αντιστάσεις. Κάθε συνεισφορά ανθρώπων από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην ακροδεξιά υστερία δεκτή. Καμία όμως εναπόθεση της ελπίδας στον ΣΥΡΙΖΑ –ή στην όποια σοσιαλδημοκρατία τέλος πάντων. Η αλλαγή θα έρθει από τα κάτω, όχι από την ψήφο σε διαχειριστές του νεοφιλελευθερισμού και του αστικού κράτους. Το ξέρουμε, το δοκιμάσαμε, το ξαναδοκιμάσαμε, δεν ωφελεί.

 

ΥΓ1 – Θέλουν να μας κάνουν όλους φασίστες, θέλουν να προβάλλουν μόνο φασίστες σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, σάιτ κλπ ως «αγανακτισμένους κατοίκους», αλλά ευτυχώς δεν είναι έτσι. Μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αντιστέκεται αξιοθαύμαστα στην προπαγάνδα και στην πίεση ενός συμπαγούς εσμού που συγκροτούν αφεντικά, ΜΜΕ, στρατός, αστυνομία, Εκκλησία, δεξιοί μικροαστοί –και βέβαια μοιραία επηρεάζουν και ευρύτερα στρώματα. Δεν είναι όλη η Λέσβος φασιστική επειδή 15 φασίστες δεν άφηναν τους πρόσφυγες να αποβιβαστούν ούτε χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των Θρακιωτών ή των Κρητών ή οποιονδήποτε άλλων λίγες δεκάδες φασιστικά ζωντόβολα που προσπαθούν να συνδράμουν δωρεάν τα ένοπλα καμάρια του Μητσοτάκη εννοούσα. Τουλάχιστον οι τελευταίοι πληρώνονται. Το βιντεάκι με τους 15 φασίστες της Λέσβου έκανε τον γύρο του πλανήτη ξεφτιλίζοντας τη «χώρα» στο διεθνές στερέωμα, δυστυχώς όμως λίγοι έμαθαν ότι λίγο μετά πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική διαδήλωση και ότι τελικά οι πρόσφυγες αποβιβάστηκαν στο νησί.

ΥΓ2- Ο προφανής κίνδυνος μιας κατάστασης με «κλειστά σύνορα» από την Ελλάδα και από την Τουρκία και  «σάντουιτς» χιλιάδες πρόσφυγες/μετανάστες στη μέση, στην ουδέτερη ζώνη, ήταν και είναι η προοπτική να αφήσουν εκεί τα κόκαλά τους (τρόποι υπάρχουν πολλοί: πνιγμοί, σφαίρες, δακρυγόνα, ξύλο ή πείνα, κρύο…). Μπροστά σε αυτή τη ζοφερή προοπτική, μπροστά σε αυτή τη σύγχρονη χιτλερική αντιμετώπιση με όπλα χιλιάδων άοπλων πεινασμένων και ξεριζωμένων που λίγο πριν σάπιζαν σε κάποιο στρατόπεδο του Ερντογάν, έσκασε και η είδηση ότι τουρκικά λεωφορεία παραλαμβάνουν μετανάστες/πρόσφυγες και τους επιστρέφουν στην Τουρκία. Και πανηγυρίζουν σε ραδιόφωνα και σάιτ με απύθμενο θράσος τα φασιστοειδή (ψηφοφόροι ΝΔ, ΧΑ, Βελόπουλου, Σώρρα, Φαήλου κλπ) ότι «η πολιτική Μητσοτάκη νίκησε τον Ερντογάν», ότι επιτέλους «πήραν το μήνυμα ότι δεν τους θέλουμε», ότι «τους διώξαμε» και τα ρέστα. Δεν ξέρω σε ποιον βαθμό –και αν- γίνεται αυτό, τα πρώτα ρεπορτάζ λένε ότι 1000 επιστρέψανε στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά έστω ότι ισχύει εν μέρει ότι «γύρισαν πίσω» ή ότι θα γυρίσουν και οι υπόλοιποι. Για να γυρίσουν οι μετανάστες πίσω, πάει να πεί ότι ο Ερντογάν τους δέχτηκε πίσω. Για να παραμείνουν ζωντανοί αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να υποχωρήσει είτε η Ελλάδα είτε η Τουρκία. Μια τέτοια  υποχώρηση της Τουρκίας δεν είναι «νίκη και επίδειξη πυγμής της Ελλάδας» αλλά απόδειξη ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι πολύ πιο φασιστική, πολύ πιο αυταρχική, πολύ πιο δικτατορική από τον «αυταρχικό, φασίστα, δικτάτορα, τρελό, σουλτάνο»  Ερντογάν, απόδειξη ότι ο Ερντογάν είναι πολύ πιο ανθρωπιστής. Τόσο μεγάλη ξεφτίλα. Αλλά είπαμε, πώς θα γινόταν να συμβαδίζουν ποτέ ρατσισμός, φασισμός και λογική;

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.