του Μάριου Αυγουστάτου
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010, ψηφιζόταν το 1ο μνημόνιο που άνοιξε τις πύλες για την εξαθλίωση εκατομμυρίων ανθρώπων της τάξης μας. Τα συνδικάτα είχαν καλέσει σε συγκεντρώσεις στα πλαίσια της πανελλαδικής – πανεργατικής απεργίας. Στη Σταδίου στο υποκατάστημα της Μαρφίν γίνεται καταδρομική προβοκατόρικη επίθεση. Το αποτέλεσμα: τρεις υπάλληλοι νεκροί. Το σύστημα έντρομο από τη μαζικότητα των κινητοποιήσεων έβαλε μπρος τους μηχανισμούς, σε συνδυασμό με το κλίμα τρομοκρατίας από τη διοίκηση της τράπεζας που απειλούσε όσους απεργήσουν, κάτι που καταγγέλθηκε στη δίκη.
Οι νεκροί: ο 36χρονος Επαμεινώνδας Τσάκαλης, η 35χρονη Παρασκευή Ζούλια και η 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία μάλιστα ήταν έγκυος. Και οι τρεις πέθαναν από ασφυξία λόγω του καπνού.
Ο Καρατζαφέρης, τότε πρόεδρος του ΛΑΟΣ στη συνεδρίαση της βουλής εξαπέλυσε επίθεση στο ΚΚΕ, καλώντας το κόμμα να ξεκαθαρίσει ενώπιον του Σώματος «αν ξεκίνησε το αντάρτικο». Ισχυρίστηκε ότι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ καλούσαν τους άλλους «να κάψουν τη Βουλή». Η Αλέκα Παπαρήγα, απαντώντας κατηγόρησε τον ΛΑΟΣ για προβοκάτσια. Είπε μάλιστα ότι στο χώρο του Αγνώστου Στρατιώτη είχαν συγκεντρωθεί χρυσαυγίτες, που κρατούσαν σημαίες του ΠΑΜΕ. Αυτόπτες μάρτυρες εκείνων των ημερών έκαναν λόγο για καταδρομική επιχείρηση από άτομα εκπαιδευμένα στρατιωτικά για τέτοιους είδους επιχειρήσεις.
Η δίκη κι οι στημένες κατηγορίες
Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, τον εμπρησμό τον έκανε μία ομάδα περίπου 12 ατόμων με ξύλα, βαριοπούλες και καλυμμένα πρόσωπα. Η ομάδα χωρίστηκε σε δύο υποομάδες: η μία κατευθύνθηκε προς το βιβλιοπωλείο Ιανός και η άλλη στο υποκατάστημα της Marfin.
Κατηγορούμενοι ήταν δύο άνθρωποι. Ο Θοδωρής Σίψας για την επίθεση στη Marfin και ο Παύλος Ανδρεάδης (Αντρέεβ) για τον Ιανό. Και στους δύο αποδίδονταν κατά περίσταση τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως, της απόπειρας ανθρωποκτονίας, της έκρηξης, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας. Οι δύο κατηγορούμενοι μαζί με άλλα πρόσωπα ενεπλάκησαν στην υπόθεση μέσω… μιας ανώνυμης επιστολής. Κατά τη διάρκεια της δίκης ούτε ένας μάρτυρας δεν τους αναγνώρισε.
Και οι δύο εξ αρχής είχαν αρνηθεί τις κατηγορίες. Ο Σίψας αμφισβητούσε τα στοιχεία της Αστυνομίας, ενώ ο Ανδρεάδης είπε ότι δεν ήταν καν στην πορεία και δούλευε εκείνη τη μέρα. Ακόμα και ο εισαγγελέας πρότεινε την απαλλαγή τους.
Μετά από χρόνια συκοφάντησης και ταλαιπωρίας και οι δύο απαλλάχθηκαν απ’το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο στις 31 Οκτωβρίου 2016.
Η Marfin και οι ευθύνες της
Στη δίκη των στελεχών της τράπεζας, κρίθηκαν ένοχοι από το δικαστήριο οι τρεις από τους τέσσερις κατηγορούμενους για το θάνατο των τριών υπαλλήλων: ο διευθύνων σύμβουλος της Marfin Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου Εμμανουήλ Βελονάκης και η διευθύντρια του καταστήματος Άννα Βακαλοπούλου, ενώ αθωώθηκε η υποδιευθύντρια του καταστήματος Αναστασία Κούκου.
Οι 2 πρώτοι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 22 χρόνων, η διευθύντρια του καταστήματος σε 5 και ένα μήνα, για τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια τριών υπαλλήλων και τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους τρεις καταδικασθέντες, ενώ έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση, θέτοντας όμως όρο για τους δύο πρώτους κατηγορούμενους την καταβολή, εντός 40 ημερών, χρηματικής εγγύησης 30.000 ευρώ. Έτσι όταν τελείωσε η διαδικασία, οι καταδικασθέντες αποχώρησαν για τα σπίτια τους μιας και η ποινή είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα…
Για τη Marfin δε λέμε τίποτα;
Η απεργία και οι μαζικότατες κινητοποιήσεις της 5ης Μαΐου 2010 επισκιάστηκαν από τους νεκρούς της Marfin. Το σύστημα εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα γεγονότα: αντιστρέφοντας την πραγματικότητα, δαιμονοποίησε κάθε κινητοποίηση στοχοποιώντας το κίνημα σε όλο το φάσμα του. Το ίδιο το κίνημα μουδιασμένο, έκανε αρκετά μεγάλο διάστημα να ξαναοργανωθεί και να κινητοποιηθεί μαζικά. Ουσιαστικά οι επόμενες μαζικές αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις ήταν από το Μάιο του 2011 και μετά, με τις πλατείες και τις απεργίες.
Το ΚΚΕ, ενώ είχε μεγάλη επιρροή στο εργατικό κίνημα και μπορούσε να κινητοποιήσει πολύ κόσμο, έπαιξε για άλλη μια φορά το χαρτί της δημοκρατικής “νομιμότητας”, παίρνοντας αποστάσεις από τους υπόλοιπους, με διάφορα επεισόδια έκτοτε. Τι «ΚΝΑΤ τι ΜΑΤ» φώναζαν το 1979 στο Χημείο όταν η ΚΝΕ επέβαλαν την… τάξη στις διαμάχες που είχαν ξεσπάσει κατά τη διάρκεια των καταλήψεων. Έχει γραφτεί έντονα στις μνήμες μας η περιφρούρηση του ΚΚΕ στη βουλή κατά τη διάρκεια της πανεργατικής απεργίας της 20/10/2011 και οι επιθέσεις του ΚΚΕ στους υπόλοιπους διαδηλωτές με αποτέλεσμα πάρα πολλούς κι επικίνδυνους τραυματισμούς. Και μάλιστα εκείνη τη μέρα συνέβη κι ένα τραγικό γεγονός, βρήκε το θάνατο ο διαδηλωτής Δημήτρης Κοτζαρίδης (μέλος του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ), κάτι που η ηγεσία του ΚΚΕ άφησε να περάσει, μη θίγοντας τα πραγματικά αίτια του τραγικού αυτού γεγονότος (δακρυγόνα – κρατική καταστολή).
Ακόμα και σήμερα σε πολύ κόσμο η 5/5/2010 έχει αποτυπωθεί, όχι ως η μέρα που ξεκίνησε ο μνημονιακός Αρμαγεδώνας αλλά, ως η μέρα που “οι μπαχαλάκηδες της αριστεράς και της αναρχίας σκότωσαν 3 συμπολίτες μας”. Κι ενώ έχει αποδοθεί δικαιοσύνη και οι πραγματικοί ένοχοι της Marfin καταδικάστηκαν (όπως καταδικάστηκαν).
Συμπεράσματα
Για μας οι νεκροί της Marfin είναι νεκροί της τάξης μας δολοφονημένοι από βαθύ κράτος και παρακράτος, δίπλα στους χιλιάδες που αυτοκτόνησαν εν μέσω μνημονίων και τα εκατομμύρια της τάξης μας που φτωχοποιήθηκαν κι εξαθλιώθηκαν και πλέον βλέπουν να απειλείται ξανά η ζωή τους από τη δεξιά του Μητσοτάκη, του Άδωνι και των υπόλοιπων. Που δε διστάζουν εν μέσω πανδημίας να ψηφίζουν το χειρότερο νομοσχέδιο λεηλασίας του φυσικού περιβάλλοντος, δίνουν δουλίτσα στους κολλητούς με τις μάσκες, με ΠΝΠ αποφασίζουν για παγώματα και μειώσεις μισθών, που θεωρούν ότι οι πρόσφυγες, οι Ρομά, οι κρατούμενοι, οι φιλοξενούμενοι στις ψυχιατρικές δομές, οι φαντάροι, οι άστεγοι κι οι χρήστες ουσιών, είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού. Ενώ ταυτόχρονα δίνουν γη και ύδωρ στις ιδιωτικές κλινικές αντί να ενισχύσουν ουσιαστικά τη Δημόσια Υγεία και εκατομύρια στους καναλάρχες που λειτουργούν ως γραφείο τύπου της κυβέρνησης.
Οι κινητοποιήσεις των υγειονομικών εν μέσω καραντίνας και οι μαζικές κινητοποιήσεις της Πρωτομαγιάς δείχνουν το δρόμο. Και ναι “κύριοι” του συστήματος και της κυβέρνησης, θα λέμε και για τη Marfin και για ό,τι επακολούθησε μέχρι τώρα, θα αγωνιζόμαστε για την τάξη μας και θα μας βρείτε απέναντι.
Υποβολή απάντησης