Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητές συναδέλφισσες

Δυστυχώς η συγκυρία και τα προβλήματα μας αναγκάζουν να επανέλθουμε με νέα ανακοίνωση, καθώς η κυβέρνηση της Δεξιάς του Μητσοτάκη, δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε ούτε και τις Γιορτές με τις αντεργατικές της πολιτικές.

Έτσι υπάρχουν συνεχείς οχλήσεις προς τα συνδικάτα του ΕΦΚΑ για προβλήματα που επαναλαμβάνονται διαρκώς: έλλειψη θέρμανσης σε τουλάχιστον τρεις Τοπικές Διευθύνσεις, αδικίες και ανισότητες και όχι διορθώσεις στις πληρωμές των κλιμακίων, παράλογες συμπεριφορές και απαιτήσεις διευθυντικών στελεχών (που περιλαμβάνουν αυταρχισμό, μη επιλογή στα κλιμάκια κ.α.), εργαζόμενους καταδιωκόμενους από μηνύσεις και λεκτικές επιθέσεις και άλλα αντίστοιχα τέτοια φαινόμενα.

Είχαμε βγάλει σαν παράταξη μία ανακοίνωση εδώ και πάνω από ενάμιση μήνα για ένα πρόγραμμα δράσης στον ΕΦΚΑ για τα διάφορα προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε σαν εργαζόμενοι\ες. Για τα δε κλιμάκια έχουμε καταθέσει διάφορες προτάσεις για αγωνιστικές δράσεις από το περσινό συνέδριο της ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ, όμως καμία παράταξη δεν συμφώνησε με αυτές. Έχουμε πάρει απόφαση σαν ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ να πάμε σε μία κλαδική απεργία στο χώρο μας, μαζί όμως με δράσεις και κινητοποιήσεις και πριν και μετά την απεργία. Όμως και σε αυτό το θέμα δεν υιοθετήθηκαν οι προτάσεις μας, να γίνουν κάποιες συμβολικές και μη διαμαρτυρίες.

Προτείναμε για άλλη μια φορά και στο Σύλλογο Αττικής τρεις δράσεις με αφορμή τις συνεχιζόμενες αδικίες στα κλιμάκια, την έλλειψη θέρμανσης σε Τοπική Διεύθυνση, αλλά και για την “φιέστα”, που ετοιμάζει ο Υπ. Εργασίας με την Διοίκηση του ΕΦΚΑ. Δυστυχώς για άλλη μια φορά οι τρεις “συνήθεις ύποπτοι” (Συμμαχία, ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ) αρνήθηκαν να κινητοποιηθούμε άμεσα και παρέπεμψαν τις όποιες αποφάσεις για μετά τις Γιορτές.

Συνέδριο ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ

Αναγκαστικά πρέπει να αναφέρουμε και δυο λόγια όσον αφορά την απόφαση της Ομοσπονδίας για το ενδιάμεσο συνέδριο στα Γιάννενα:

• Ήμασταν η μόνη παράταξη που εξαρχής διαφωνήσαμε για την διοργάνωση συνεδρίου στην επαρχία, καθώς τα κόστη είναι μεγαλύτερα, αφού γίνεται μετακίνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνέδρων, ενώ στην Αθήνα αυτό αφορά τους συνέδρους της Περιφέρειας (περίπου 60%) – Την Περιφέρεια φυσικά δεν την υποτιμούμε και γι’ αυτό πρέπει να γίνουν πιο πολλές περιοδείες με περισσότερα μέλη του ΔΣ της Ομοσπονδίας.
• Ψηφίσαμε λευκό, καθώς είμαστε υπέρ της διεξαγωγής του συνεδρίου, αλλά κατά της διοργάνωσης του στην επαρχία και ήρθαμε σε αντιπαράθεση με τις παρατάξεις της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ για αυτό το θέμα. Και φυσικά δεν πιστέψαμε τα όσα ψεύτικα διέδιδαν οι περισσότερες παρατάξεις του προεδρείου της ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ, περί υποχρεωτικότητας διεξαγωγής του συνεδρίου στην επαρχία.

Σαν παράταξη δεν θα υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα για την υπεράσπιση των συναδέλφων. Με διαφόρων μορφών κινητοποιήσεις και μαζί με περιοδείες και συνελεύσεις, μπορούμε να οργανώσουμε ένα πρόγραμμα αγώνων για να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Καλούμε τα συνδικάτα και τις παρατάξεις της ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ να ενεργοποιηθούν ΑΜΕΣΑ σε μια αγωνιστική κατεύθυνση, όπως αρμόζει στα καθήκοντα μας και στη συγκυρία.

Ριζοσπαστικές Αγωνιστικές Κινήσεις 

Της Ελένης Αναστασιάδου

Η εκδικητική µεταχείριση και τιµωρητική στάση των κρατικών αρχών απέναντι στην δωδεκάχρονη επιζώσα στον Κολωνό και την οικογένειά της συνεχίζεται ακόµη και µετά από έναν χρόνο από τη σύλληψη του παιδοβιαστή και µαστροπού Ηλία Μίχου.

Τα γεγονότα δείχνουν πως το κύκλωµα trafficking δρα ανενόχλητο και πως κινητοποιούνται όλες οι διαθέσιµες δυνάµεις για να εκφοβίσουν την επιζώσα, προκειµένου να προστατευτούν και να καλυφθούν οι εµπλεκόµενοι βιαστές και µαστροποί. Πρόσφατα, άλλωστε. µάθαµε για µια νέα επίθεση εις βάρος της. Συγκεκριµένα, αυτή τη φορά ένας άνδρας την πλησίασε στο λεωφορείο προειδοποιώντας την να µην δώσει παραπάνω πληροφορίες, απειλώντας, µάλιστα, όχι µόνο εκείνη αλλά και τη ζωή της οικογένειάς της. ∆εν πρέπει επίσης να παραγνωρίσουµε τη µαρτυρία της γιαγιάς της 12χρονης, η οποία αποκάλυψε πως ο βιαστής της, που πρόσφατα συλλήφθηκε, ήθελε να τους πληρώσει για να µη µιλήσουν. Όπως αναφέρει η ίδια:

«Πήγε να την πληρώσει, να της δώσει 10.000 ευρώ για να µη µιλήσει. Έγινε πριν συλληφθεί, δεν ξέρω πριν πόσες ηµέρες. Τους απειλούσε αυτός όλους, θα σας σκοτώσω όλους, θα σας κάψω ζωντανούς και µετά πήγε η γυναίκα του και τους παρακαλούσε και λέει θα σας δώσω 10.000 ευρώ να µη µιλήσετε, να ξεχαστεί το θέµα. Η νύφη µου είπε δε θέλω τα λεφτά».

Ένοχη, η… καταγγέλλουσα µητέρα!

Παράλληλα µε τις απειλές, µε το Βούλευµα του Συµβουλίου που πραγµατοποιήθηκε στις 15/09/2023 αποφασίστηκε η παράταση της προσωρινής κράτησης της µητέρας έως το τέλος του 12µηνου, οπότε το Συµβούλιο Εφετών θα αποφασίσει αν η κράτησή της θα παραταθεί για ακόµα ένα εξάµηνο. Πρόκειται για µέτρο εκδικητικό και αναιτιολόγητο. Αναιτιολόγητη, άλλωστε, παραµένει και η απόφαση του Συµβουλίου να επαναφέρει την κατηγορία εις βάρος της µητέρας για κατοχή παιδικής πορνογραφίας, δεδοµένου ότι κανένα στοιχείο δεν έχει βρεθεί στο κινητό της µητέρας, κάτι που συνοµολογούν τόσο ο εισαγγελέας όσο και το Συµβούλιο. Όπως αναφέρει η δικηγόρος της 12χρονης Μ. Καούνη απαντώντας στα παραπλανητικά δηµοσιεύµατα που έχουν κατακλύσει τα µίντια:

«Ουδέποτε, κατά τη σχηµατισθείσα δικογραφία, ανιχνεύτηκε στη δική της κινητή τηλεφωνική συσκευή, σχετική µε την παραπάνω κατηγορία φωτογραφία ή βίντεο. Μάλιστα, ουδέν στοιχείον εκ της σχηµατισθείσας εις βάρος της δικογραφίας αποκαλύπτει την οποιαδήποτε εµπλοκή της στην παρούσα ποινική υπόθεση. Η δε όλη ποινική διαδικασία εκκίνησε κατόπιν καταγγελίας που υπέβαλε η ίδια στη ΓΑ∆Α και στο αρµόδιο τµήµα προστασίας ανηλίκων για πράξεις εις βάρος της ανήλικης κόρης της». 

Επίσης, σχολιάζει την επιβολή παραµονής κράτησής της λέγοντας πως:  

«Και όλα αυτά όχι µόνο µε ουσιαστικώς ανύπαρκτες ενδείξεις ενοχής εις βάρος της, ιδίως για τα εγκλήµατα που της αποδίδονται, αλλά και µε το σαθρό, όσο και αβάσιµο νοµικά, επαναλαµβανόµενο επιχείρηµα του ∆ικαστικού Συµβουλίου ότι δεν επέδειξε την πρέπουσα προσοχή και επιµέλεια ως προς την καθηµερινότητα και τις συναναστροφές της ανήλικης κόρης της».

Παρά το γεγονός, λοιπόν, πως από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει η ενοχή της µητέρας ως προς τα αποδιδόµενα σε αυτήν αδικήµατα και παρά την παντελή έλλειψη αναφοράς στους λόγους της αναγκαιότητας της επιβολής και διατήρησης της προσωρινής κράτησης, η µητέρα παραµένει προφυλακισµένη. 

Ταυτόχρονα, είναι συστηµατική η προσπάθεια των µίντια να παρουσιάζουν την υπόθεση µε τέτοιον τρόπο, όπου η µητέρα εξοµοιώνεται µε τους επικίνδυνους εγκληµατίες που έπληξαν την ανηλικότητα και γενετήσια ελευθερία της κόρης της. Συνεπώς, όσο η µητέρα παραµένει προφυλακισµένη τόσο η 12χρονη όχι µόνο επανατραυµατίζεται καθηµερινά αλλά βιώνει την τιµωρία, επειδή η µητέρα της τα έβαλε µε την µαφία κάνοντας την καταγγελία στη ΓΑ∆Α και στο αρµόδιο τµήµα προστασίας ανηλίκων.

Το «κύκλωµα» παιδοβιαστών

Εποµένως, το επαναλαµβανόµενο επιχείρηµα περί µη επίδειξης πρέπουσας προσοχής και επιµέλειας ως προς την καθηµερινότητα και τις συναναστροφές της ανήλικης κόρης της, όχι απλώς δεν επαρκεί για να καταστήσει ένοχη η µητέρα της, αλλά είναι και επικίνδυνο. Με αυτόν τον τρόπο εκτίθεται καθηµερινώς και ανεπανόρθωτα στην κοινή γνώµη, αλλά και κρατάει µακριά οποιαδήποτε µητέρα που θέλει να καταγγείλει την κακοποίηση του παιδιού της, φοβίζοντάς την ότι τελικώς θα βρεθεί κατηγορούµενη. Η απόδοση, λοιπόν, της ευθύνης στη µητέρα συνεχίζει να αποτελεί µια τακτική µε συγκεκριµένη στόχευση, συγκαλύπτοντας ταυτόχρονα παιδοβιαστές, πολιτικούς, εκκλησία και άτοµα του καλλιτεχνικού χώρου. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάµε πως πρόκειται για µια υπόθεση βιασµού από κάποιον που έκρυβε τις πράξεις του πίσω από τις δηµόσιες σχέσεις του µε πολιτικούς και εκκλησιαστικά πρόσωπα. Συνεπώς, το κράτος, για άλλη µια φορά κάτω από την οµπρέλα του τρίπτυχου «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» προσπαθεί όχι µόνο να συγκαλύψει το κύκλωµα παιδικής πορνογραφίας και τραφικινγκ που δρα στην περιοχή αλλά και να τιµωρήσει όποιο άτοµο τόλµησε να µιλήσει, ώστε στο εξής κανείς να µη µιλάει. Συνεχίζει, λοιπόν, να στέλνει το ίδιο ξεκάθαρο µήνυµα: όποια τολµά να καταγγέλλει θα τιµωρείται µε τον χειρότερο τρόπο.

Ταξική διάσταση: το κράτος  ενάντια στους φτωχούς

Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δηµοσιότητας προκαλούν αποτροπιασµό. Ο 53χρονος κακοποιούσε, απειλούσε και εξέδιδε το 12χρονο παιδί µέσω ψεύτικου προφίλ που είχε φτιάξει στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης, προσπαθώντας να προσελκύσει και άλλους παιδοβιαστές, ενώ παράλληλα οι γείτονες του 53χρονου απόρησαν όταν έµαθαν για τη δράση του καθώς είχε το προφίλ «επαγγελµατία και οικογενειάρχη που δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώµατα». Ο κύκλος της σιωπής και της ανοχής πρέπει να κλείσει. 

Η υπόθεση δείχνει µε τον πιο εύγλωττο τρόπο πως το κράτος, οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι δικαστικές και αστυνοµικές αρχές αντιµετωπίζουν τους φτωχούς και κοινωνικά ευάλωτους όχι ως ανθρώπους που χρειάζονται υποστήριξη αλλά σαν παρίες που αξίζουν µόνο λίγα ψίχουλα βοήθειας και πολύ σωφρονισµό, καθώς σε µια υπόθεση παιδοβιασµού µε εµπλεκόµενους πάνω από 200 άτοµα (για τα οποία δεν έχει δηµοσιοποιηθεί κανένα στοιχείο) επιλέγουν να εκδώσουν τις πιο καταστροφικές αποφάσεις για την οικογένεια, χωρίς στοιχεία, επικαλούµενοι τα πιο συντηρητικά και ταξικά κοινωνικά στερεότυπα και εκδηλώνοντας ξεκάθαρο κοινωνικό µίσος για να κατηγορήσουν για µαστροπεία µια γυναίκα που σε σκληρές συνθήκες φτώχειας προσπαθούσε να συντηρήσει µια πολυµελή οικογένεια. Γνωρίζουµε, άλλωστε, πως αυτά τα κυκλώµατα συχνά διαπλέκονται µε τµήµατα των κρατικών µηχανισµών, που αναλαµβάνουν να «ξεπλύνουν» τους αυτουργούς και τους συνεργούς σε περίπτωση που χρειαστεί. Μας το έχει αποδείξει αυτό η εξέλιξη αρκετών υποθέσεων αστυνοµικών που έχουν συλληφθεί και κατηγορηθεί για µαστροπεία (βλ. υπόθεση Ηλιούπολης, υπόθεση trafficking µε συλληφθέντα αστυνοµικό στα Σεπόλια κ.ά.)  

Η αλληλεγγύη: Καµία µόνη! 

Είναι σηµαντικό να αναφερθεί πως η Επιτροπή Αλληλεγγύης κατήγγειλε από τις πρώτες µέρες τις πιέσεις και τους καταναγκασµούς που στόχευαν να εξοντώσουν  ψυχικά και υλικά την οικογένεια της 12χρονης. Κατήγγειλε επίσης την εκφοβιστική «αποστολή» ένστολων και ασφαλιτών στην οικογένεια αντί για τρόφιµα, οικονοµική στήριξη, παιδαγωγούς και θεραπευτές. 

Εµείς καταγγέλλουµε και σήµερα την άδικη απόφαση της παράτασης της οµηρίας της µητέρας και είµαστε εδώ για να αποτρέψουµε µε όσες δυνάµεις έχουµε κάθε συγκάλυψη της υπόθεσης της 12χρονης και κάθε παρόµοιας απόφασης. Στεκόµαστε επίµονα δίπλα τους µέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη, δρώντας ενάντια στα σχέδια όσων «πόνταραν» στην αποµόνωση και τον εκβιασµό των κοινωνικά ευάλωτων. Είµαστε εδώ για να την προστατεύσουµε από κάθε στρέβλωση της αλήθειας και επανάληψη της κακοποίησής της. Αρνούµαστε να αποδεχθούµε την κοινωνική υποτίµηση της οικογένειάς της και την αντιµετώπιση της φτώχειας σαν παραβατικής συµπεριφοράς. Επιπλέον, είµαστε ενάντια στον µιντιακό εκφοβισµό της, καθώς τα µέσα µαζικής ενηµέρωσης αντί να αποκαλύπτουν, συσκοτίζουν και διαστρέφουν. 

Στη σηµερινή εποχή της κρίσης του καπιταλισµού, της φτώχειας, της ταξικής υποτίµησης, της εξαθλίωσης και του πολέµου, η έµφυλη καταπίεση και η πατριαρχική βία αποτελούν κανόνα και όρο για την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήµατος. Αυτό φαίνεται, άλλωστε, και από τα διαρκή και καθηµερινά περιστατικά βιασµών, σεξουαλικών επιθέσεων και παρενοχλήσεων σε χώρους εργασίας και σε δηµόσιους χώρους και από την απουσία υποστηρικτικών δοµών για τις επιζώσες. Επιπλέον, αυτό φανερώνει η δράση των κυκλωµάτων trafficking µε την υπογραφή της «Greek Mafia», όπως η υπόθεση του Κολωνού. Επίσης, δεν ξεχνάµε την πρόσφατη εµπλοκή ανώτερων αξιωµατικών της ΕΛΑΣ σε κυκλώµατα σωµατεµπορίας µε θύµατα χιλιάδες γυναίκες από χώρες της Λατινικής Αµερικής. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελούν τα περιστατικά αστυνοµικής βίας απέναντι σε αγωνίστριες όπως το πρόσφατο περιστατικό της 16χρονης που ξυλοκοπήθηκε από την οµάδα των ΟΠΚΕ αλλά και οι κακοποιήσεις κρατούµενων γυναικών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι δολοφονίες τους στο Αιγαίο. Και όλα αυτά να συµβαίνουν µε την συγκάλυψη της αστικής δικαιοσύνης…

Παράλληλα, έρχεται η επίθεση στα κεκτηµένα δικαιώµατα του φεµινιστικού κινήµατος και η ενίσχυση εντός και εκτός της κυβέρνησης της Ν∆ των ακροδεξιών-εκκλησιαστικών «λόµπι» της υπογεννητικότητας, µε χαρακτηριστική έκφρασή αυτού τη θέσπιση Υπουργείου Οικογένειας, για να υποδηλώσει την επιστροφή στον ρόλο της γυναίκας που ενώ εργάζεται εξαντλητικά και η εργασία της υποτιµάται, ταυτόχρονα έχει αναλάβει την ανατροφή των παιδιών, σε συνθήκες που ουσιαστικά καταργείται η προστασία της εγκυµοσύνης και νοµιµοποιείται η απόλυση εγκύων (µε το επιχείρηµα ότι η Οδηγία 92/85 δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθµιση η οποία επιτρέπει την απόλυση εγκύου εργαζοµένης στο πλαίσιο οµαδικών απολύσεων, εφόσον ο εργοδότης δικαιολογεί δεόντως την απόλυση γραπτώς και η απόλυση της εργαζόµενης γίνεται δεκτή από τη νοµοθεσία και/ ή την πρακτική του συγκεκριµένου κράτους/ µέλους)! 

Συστηµική βία

∆εν µπορούµε να µην αναγνωρίζουµε, λοιπόν, πως η πατριαρχική βία είναι συστηµική βία και πως παρά το γεγονός ότι η κυβερνητική προπαγάνδα έχει το θράσος να συµβουλεύει ότι «η ανοχή µας στη σεξουαλική, ψυχολογική, σωµατική η λεκτική βία οφείλει να είναι µηδαµινή», αυτές ακριβώς οι µορφές βίας δεν είναι παρά η επίσηµη πολιτική απέναντι στις αγωνιζόµενες, στις εξεγερµένες και στις γυναίκες που αντιστέκονται.

Εµείς, θα συνεχίζουµε να παλεύουµε ενάντια στον σεξισµό, την καταπίεση και τη βία απέναντι στις γυναίκες. Συνεχίζουµε τη µάχη απέναντι σε αυτού του είδους «δικαιοσύνη», στην καταπάτηση των ελευθεριών του λαού, τη βία, την καταστολή και την κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας που σχετίζεται άµεσα µε παιδοβιαστές και δολοφόνους, υπερασπιζόµενοι τα δηµοκρατικά δικαιώµατά µας. Αγωνιζόµαστε ενάντια στη βία κατά των γυναικών, την ασύστολη αστυνοµική βία, υπερασπιζόµαστε τα δικαιώµατα των ΛΟΑΤΚΙ ατόµων, των µεταναστριών και των προσφυγισσών. 

25 Νοέµβρη: η πορεία ενάντια στην έµφυλη βία

Στις 25 Νοεµβρίου, όπως κάθε χρόνο, το κίνηµα µε τη συµµετοχή φεµινιστικών συλλογικοτήτων, οργανώσεων της Αριστεράς και του αντιρατσιστικού µετώπου ήταν εκεί στην πορεία που οργανώθηκε για την Ηµέρα Κατά της Έµφυλης Βίας προκειµένου να δώσει το µήνυµα: «Να µην αφήσουµε καµία µόνη και κανέναν µόνο µπροστά στην έµφυλη κακοποίηση και την ‘‘δικαιοσύνη’’».  Το Κίνηµα ήταν εκεί να δώσει ένα ισχυρό παρόν απέναντι στις πολιτικές της Κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κουλτούρες έµφυλης βίας και έµφυλων διακρίσεων.  Είµαστε εδώ να διεκδικήσουµε τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώµατα ντόπιων και µεταναστ(ρι)ών.  

Το φεµινιστικό κίνηµα παλεύει για κάθε µία και κάθε έναν που καταγγέλλει, αλλά και για όσους και όσες δεν έχουν ακόµα τη δύναµη να το κάνουν. 

Αλληλεγγύη στις αγωνιζόµενες γυναίκες σε όλο τον κόσµο: από το Ιράν ως τη Λατινική Αµερική και από τη «∆ύση» έως τις αγωνιζόµενες γυναίκες στην Παλαιστίνη! 

Αλληλεγγύη στην 12χρονη από τον Κολωνό! Απαιτούµε την άµεση στήριξη της 12χρονης και της οικογένειάς της από το κράτος και τους δηµοτικούς φορείς και την άµεση αποφυλάκιση της µητέρας της. ∆εν σιωπούµε, µέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη! 

Της Σάσας Χασάπη

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επαίρεται για τις αυξήσεις-ψίχουλα που θα δώσει στους εργαζόµενους του ∆ηµοσίου από την 1/1 του νέου έτους. Οι αυξήσεις αυτές αποτελούν µικρό κλάσµα του πληθωρισµού (που σε βασικά είδη διατροφής κυµαίνεται µεταξύ 9 και 10%) και ακόµη µικρότερο κλάσµα της ακρίβειας (που στη διετία 2022-2023 ξεπερνά κατά πολύ το 20%). Αν µάλιστα συνυπολογίσουµε τις απώλειες που έχουµε υποστεί από το 2010 µε περικοπή 40% του µισθού και κατάργηση των δώρων Πάσχα -Χριστουγέννων στο δηµόσιο τοµέα, είναι ισχνότατες. Έρευνα του Ινστιτούτου εργασίας της ΓΣΕΕ αποδεικνύει ότι η αγοραστική δύναµη των εργατικών και λαϊκών στρωµάτων έχει µειωθεί κατά 20% τα τελευταία χρόνια.

Η κοροϊδία γίνεται µεγαλύτερη αν υπολογίσει κανείς τις καθαρές αυξήσεις και όχι τις µικτές. Στους εκπαιδευτικούς µικτή αύξηση 70 ευρώ, είναι καθαρά 40 ευρώ και µικτές αυξήσεις στο επίδοµα παιδιών π.χ. 20 ευρώ για ένα παιδί, είναι 13 ευρώ για ένα παιδί και 35 ευρώ για δύο παιδιά. Αν σκεφτεί κανείς ότι µετά από 18 χρόνια υπηρεσίας ένας εκπαιδευτικός αµείβεται µε 1.140 ευρώ µε προοπτική όταν είναι κοντά στη σύνταξη να φτάσει τα 1.350, καταλαβαίνει πόσο χαµηλός είναι ο µισθός των νεοδιόριστων συναδέλφων και των χιλιάδων αναπληρωτών της ελαστικής και µερικής απασχόλησης κάποιων µηνών στα δηµόσια σχολεία.

Πίνακας επιδοµάτων στελεχών εκπαίδευσης

(πηγή: Παρεµβάσεις δηµοσίου)

Ταυτόχρονα, η περιβόητη ατοµική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι συνδεδεµένη µε τη µισθολογική εξέλιξη, αφού όποιος την αρνηθεί, εκτός από απειλές σε εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘΑ για περικοπή ενός ολόκληρου µηνιάτικου, θα υποστεί και µισθολογική καθήλωση. Γίνεται έτσι όλο και πιο φανερός ο στόχος της αξιολόγησης, που δεν είναι η βελτίωση της παρεχόµενης µόρφωσης αλλά η πειθάρχηση, η υποταγή και ο εκφοβισµός των εκπαιδευτικών.

Ενώ λοιπόν οι αυξήσεις στους µισθούς µας είναι αστείες, για όσους υπηρετούν την πολιτική της πιστά, η κυβέρνηση έχει χρήµατα να δώσει. Σε διευθυντές/τριες και στελέχη της εκπαίδευσης που διοικούν σαν µάνατζερ σε επιχείρηση τα δηµόσια σχολεία, δίνει γενναίες αυξήσεις. Για τα παράσιτα που λέγονται αξιολογητές και παράτησαν τις σχολικές τάξεις και τους µαθητές τους για να σεργιανίζουν τα σχολεία και να τροµοκρατούν τους νεοδιόριστους συναδέλφους, επίσης υπάρχουν λεφτά.  Εκτός από το µηνιάτικο µπόνους που είναι µεγάλο, παίρνουν και οδοιπορικά έξοδα για να πάνε να τροµοκρατήσουν σε κάθε γωνιά της  χώρας τους συναδέλφους τους. Ο ρόλος τους είναι χειρότερος και από των διοικητών και µάνατζερ, γιατί αυτοί συντάσσονται µε τα αφεντικά τους, τα οποία υπακούν σαν τα πιστά σκυλιά όταν τους πετάνε ένα ξεροκόµµατο, και προδίδουν τους συναδέλφους και τους µαθητές τους, την τάξη τους. Γι’ αυτό και σε πολλά σχολεία προσπαθούν να µπουν από την πίσω πόρτα, πηγαίνουν αξηµέρωτα για να αξιολογήσουν, αλλά βρίσκουν κλειστή την πόρτα από συναδέλφους/ισσες, που µαζί µε τα σωµατεία τούς διώχνουν κακήν κακώς.

Εκτός από το όπλο της απεργίας-αποχής, τα εκπαιδευτικά σωµατεία πρέπει να πιέσουν τις οµοσπονδίες ΟΛΜΕ -∆ΟΕ να οργανώσουν σοβαρό κεντρικό απεργιακό αγώνα σε συντονισµό και µε τα υπόλοιπα κοµµάτια εργαζοµένων που είναι σε κινητοποιήσεις, όπως οι εργαζόµενοι στην υγεία. Όπως έδωσαν µάχες τις προηγούµενες δεκαετίες µε τα όπλα των επιτροπών αγώνα και των απεργιακών ταµείων, έτσι και τώρα να διεκδικήσουν πραγµατικές αυξήσεις για να ζούµε µε αξιοπρέπεια από τον µισθό µας.

Του Μάριου Αυγουστάτου

Ποιος είναι ο Javier Milei, ο Αργεντίνος «Ντόναλντ Τραµπ», που κέρδισε στις πρόσφατες εκλογές στην Αργεντινή και γιατί συγκέντρωσε τόση υποστήριξη; Είναι ένας ακροδεξιός φιλελεύθερος οικονοµολόγος που έγινε τηλεοπτικός αστέρας και παρουσιαστής του ραδιοφώνου.Μερικά διεθνή µέσα, συµπεριλαµβανοµένης της Guardian, τον έχουν βαφτίσει -πολύ άστοχα- «µπούφο» («buffoon»).

Ο «αναρχοκαπιταλιστής»

Όµως ο Milei, ο οποίος ηγήθηκε του δεξιού συνασπισµού κοµµάτων La Libertad Avanza, είναι, πέρα από απλουστευτικές αναλύσεις και χαρακτηρισµούς, πολύ πιο επικίνδυνος πολιτικά. Είναι κατά των αµβλώσεων -ακόµη και σε περιπτώσεις βιασµού- και πιστεύει ότι η κλιµατική αλλαγή είναι ένα «σοσιαλιστικό ψέµα». Έφτασε στο σηµείο να πει ότι «το εµπόριο ανθρώπινων οργάνων πρέπει να γίνει νόµιµο, επειδή είναι απλώς µια άλλη αγορά». 

Υποσχέθηκε να θέσει εκτός νόµου τους αποκλεισµούς δρόµων – µια δηµοφιλής µορφή διαµαρτυρίας σε όλη τη Λατινική Αµερική. Συνδυάζει αντιδραστικές απόψεις µε πολύ ιδιαίτερες ιδέες για το πώς µπορεί να ανακάµψει την παρακµάζουσα οικονοµία της Αργεντινής, επιβάλλοντας λιτότητα και ιδιωτικοποιήσεις. Για πάνω από 20 χρόνια, έχει σπουδάσει και διδάξει δεξιές νεοφιλελεύθερες οικονοµικές πρακτικές.

Για να σταθεροποιήσει την οικονοµία προς όφελος των αφεντικών και των µεγάλων εταιρειών, ο Milei θέλει να µειώσει τις κρατικές δαπάνες για την πρόνοια και τις δηµόσιες υπηρεσίες. Επίσης θέλει να εφαρµόσει το δολάριο ως το εθνικό νόµισµα – ουσιαστικά αναθέτοντας τις βασικές οικονοµικές αποφάσεις στις ΗΠΑ. Έχοντας στο πλευρό του τις ΗΠΑ, βασικό σηµείο της πολιτικής του είναι «η τοποθέτηση της Αργεντινής στο στρατόπεδο της ∆ύσης». 

Είναι επίσης υπέρ της ιδιωτικοποίησης της εθνικής εταιρείας πετρελαίου της χώρας και της πλήρους αλλαγής (προς το χειρότερο) του δηµόσιου συστήµατος υγείας της Αργεντινής. Οι καπιταλιστές, εγχώριοι και µη, έχουν αποφασίσει απ’ ό,τι φαίνεται ότι η οικονοµική πολιτική της Milei µπορεί να προσφέρει τη «θεραπεία σοκ» που θεωρούν ότι χρειάζεται η οικονοµία. Μεγάλο µέρος του συστήµατος τον θεωρεί πλέον «ασφαλέστερο» από τον κεντροδεξιό Sergio Massa, τον προεδρικό υποψήφιο από τον κυβερνώντα συνασπισµό Unión por la Patria (Ένωση για την Πατρίδα).

Γιατί κέρδισε τις εκλογές

Με µερικά από τα αφεντικά στο πλευρό του και τους απλούς ανθρώπους να έχουν βαρεθεί µε τα ίδια κόµµατα και πολιτικούς, ο Milei βγήκε νικητής, όπως έκανε ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία σε παρόµοιες συνθήκες. Ο πληθωρισµός, η φτώχεια, η πείνα και το αβέβαιο µέλλον πυροδότησαν την αντίδραση. Στις προεδρικές εκλογές του 2019, το κόµµα του, Partido Libertario (φιλελεύθερο κόµµα) κατάφερε να κερδίσει µόλις 1,47% των ψήφων µε υποψήφιο τον José Luis Espert. Τι έχει αλλάξει µέσα σε τόσο µικρό διάστηµα για αυτό το περίεργο κόµµα; Η πιο προφανής απάντηση είναι ότι η οικονοµία της Αργεντινής βρίσκεται σε βαθιά κρίση εδώ και πολλά χρόνια. 

Ο ετήσιος πληθωρισµός στην Αργεντινή εκτινάχθηκε στο 100% τον Μάρτιο και κατά τη διάρκεια του έτους είχε φτάσει µέχρι και 115,6%. Σχεδόν ο µισός πληθυσµός ζει µε ανείπωτες στερήσεις, κάτω από το όριο της φτώχειας. Μια µητέρα µε τα παιδιά της που έπαιρνε δωρεάν τρόφιµα από µια φιλανθρωπική οργάνωση εξήγησε την απελπιστική κατάσταση για τους απλούς ανθρώπους στην εφηµερίδα Le Monde. «Όλα είναι τόσο ακριβά», είπε. «Έπρεπε να πουλήσω το κινητό µου για να αγοράσω τρόφιµα και φάρµακα. Εµείς οι µητέρες προτιµάµε να στερούµαστε τον εαυτό µας για να φάνε τα παιδιά µας».i

Τι προηγήθηκε

Η µεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων στην Αργεντινή υποφέρει για δεκαετίες απ’ τη φτώχεια, ωστόσο τα κυρίαρχα πολιτικά κόµµατα δεν έχουν προσφέρει σχεδόν καµία λύση. Το πολιτικό σύστηµα της Αργεντινής είναι αρκετά περίπλοκο, µε τα πολιτικά κόµµατα να σχηµατίζουν εκτεταµένους συνασπισµούς για να διεκδικήσουν τις εκλογές.

Ο απερχόµενος πρόεδρος Alberto Fernández είναι ένας πολιτικός του συνασπισµού Union for the Homeland (Ένωση για την Πατρίδα) και είχε σταθερά χαµηλά ποσοστά αποδοχής καθ’ όλη τη διάρκεια της προεδρίας του. Η Ένωση για την Πατρίδα αποτελεί έναν από τους δύο βασικούς συνασπισµούς των οποίων τα κόµµατα κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή της Αργεντινής τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι απλοί άνθρωποι στην Αργεντινή έχουν απαυδήσει µε την µακροχρόνια λιτότητα, τις αυξανόµενες τιµές και τη φτώχεια που το mainstream πολιτικό προσωπικό δεν µπορεί (αλλά κυρίως δεν θέλει) να διορθώσει. Η Mila Zurbriggen, πρώην αρχηγός του «Freedom Advances», της νεολαίας του κόµµατος του Milei, εξήγησε γιατί οι νέοι στρέφονται σε πολιτικούς σαν αυτόν: «Η οργή της γενιάς µου είναι πολύ βαθιά. Έχει µια βαθιά αποστροφή για τους πολιτικούς. Νοµίζω ότι (ο Milei) µπόρεσε να διοχετεύσει αυτή την απόρριψη πολύ καλά. Υπάρχει εξαιτίας των πολιτικών που είναι αποκοµµένοι από την πραγµατικότητα της γενιάς µου και δεν γνωρίζουν τη ζηµιά που έχουν κάνει. Έχουν κλείσει τα µάτια στις ανάγκες µας».

Οι αποτυχίες των mainstream πολιτικών πήγαν τον κόσµο πιο δεξιά

Ο Milei, προβάλλοντας µια «αντισυστηµικότητα», έχει τοποθετηθεί κόντρα σε αυτό που αποκαλεί «η κάστα». Αυτό που θέλει είναι να πλασαριστεί σαν το «νέο», ένα διάλειµµα από τα πολιτικά ρεύµατα που έχουν κυριαρχήσει στην πολιτική της Αργεντινής.

Ο ένας ιδεολογικός πυλώνας είναι ο Περονισµός που πήρε το όνοµά του από τον αξιωµατικό του στρατού Χουάν Περόν, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία στα µέσα της δεκαετίας του 1940. Από το 1946, δέκα στους 13 προέδρους είναι περονιστές. Οι κύριοι άξονες αυτής της ιδεολογίας είναι η κρατικές παρεµβάσεις στην οικονοµία και τη διαµεσολάβηση µεταξύ των εργαζοµένων και των «πατριωτών αφεντικών».

Ο δεύτερος πυλώνας είναι ο Κιρχνερισµός, που βασίζεται στις ιδέες του πρώην προέδρου Néstor Kirchner και της Cristina Fernández de Kirchner (πρόεδρος 2007-2015 και αντιπρόεδρος και σκιώδης πρόεδρος από το 2019 έως σήµερα).

Ο Περονισµός έχει -µε όρους Αργεντινής…- µια φιλολαϊκή «αριστερή» χροιά που έχει κατά καιρούς προσελκύσει το Κοµµουνιστικό Κόµµα και τµήµατα του Σοσιαλιστικού Κόµµατος, λάθη που τα έχει πληρώσει η Αριστερά, αλλά κυρίως ο κόσµος που εκπροσωπεί. Καµία από αυτές τις δύο ιδεολογίες δεν έδωσε ουσιαστική απάντηση σε τακτικές οικονοµικές κρίσεις, ειδικά των τελευταίων δεκαετιών. Περονιστές και Κιρχνεριστές έχουν επιβάλει λιτότητα µε πρώτα θύµατα τα κατώτερα στρώµατα και την εργατική τάξη, για να σώσουν τα κέρδη των καπιταλιστών.

Η απερχόµενη κυβέρνηση είναι σαφώς υπεύθυνη για τη νίκη του Μιλέι, η οποία οδήγησε τον λαό σε µια µη βιώσιµη κατάσταση κρίσης. Ο Περονισµός, ο οποίος κυβέρνησε για λογαριασµό του ∆ΝΤ τα τελευταία χρόνια, επιδεινώνοντας τη φτώχεια και την ανέχεια και αναδιανέµοντας τον κοινωνικό πλούτο µε αρνητικό τρόπο, το πλήρωσε µε σηµαντική ήττα. 

Πρόκληση για την Αριστερά

Ο συνδυασµός νεοφιλελεύθερων χαρακτηριστικών µε ακροδεξιές έως φασιστικές απόψεις του Milei είναι ένας πραγµατικός κίνδυνος για τα κατώτερα στρώµατα. Αλλά δεν ήταν και δεν θα είναι ο περονισµός ή ο κιρχνερισµός οι εναλλακτικές που θα δώσουν την απάντηση. Οι απλοί άνθρωποι χρειάζονται ανεξάρτητες εργατικές αντιστάσεις και αντικαπιταλιστικές πολιτική που να είναι σε σύγκρουση µε όλους τους ελιγµούς της άρχουσας τάξης. 

Σε όλο αυτό το πολιτικό τοπίο και ενώ αρκετός κόσµος, ακόµα και από την εργατική τάξη, ψήφισαν υπέρ της ακροδεξιάς, η ψήφος στην επαναστατική αριστερά δεν κατέρρευσε. Το Εργατικό µέτωπο της Αριστεράς (Frente de Izquierda y de los Trabajadores – Unidad, FIT-U), συνασπισµός που συγκεντρώνει πολλές τροτσκιστικές οργανώσεις, µε παραδόσεις δεκαετιών και δεσµούς µε την εργατική τάξη που θα ζήλευαν οι περισσότερες οργανώσεις της επαναστατικής αριστεράς παγκοσµίως), κέρδισε το 3,31% των ψήφων στις εκλογές, καταλαµβάνοντας την πέµπτη θέση.

Στις πλάτες αυτής της Αριστεράς πέφτει το βαρύ καθήκον να ανασυντάξει τις αντιστάσεις των«από κάτω» και της εργατικής τάξης στις µάχες που θα ακολουθήσουν. 

Το «Partido Obrero» που συµµετέχει στο FIT-U, στην ανακοίνωσή του για τα αποτελέσµατα των εκλογών λέει µεταξύ άλλων: «Είναι ξεκάθαρο ότι η υπεράσπιση των πιο στοιχειωδών αιτηµάτων απαιτεί διαβούλευση µε συνελεύσεις σε όλους τους χώρους εργασίας και σπουδών, για να ενωθούν οι εργαζόµενοι και οι άνεργοι µαζί µε όλο το λαό για να αντιµετωπίσουν αυτή την αντιδραστική και αντεργατική κυβέρνηση».

Ανοιχτό Συνέδριο Φορέων Πρόληψης
και Απεξάρτησης

Συλλογικός αγώνας
ενάντια στην καταστροφή της δημόσιας ψυχικής υγείας για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ

του Νάσου Παπαστάθη

Την Κυριακή 10/12/23 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, το ΚΕΘΕΑ, ο ΟΚΑΝΑ, το «18 Ανω», τα Θεραπευτικά Προγράμματα του ΨΝΘ και τα Κέντρα Πρόληψης ανά την επικράτεια, διοργάνωσαν Συνέδριο Φορέων Πρόληψης και Απεξάρτησης για να συζητηθεί ανοιχτά στην κοινωνία και την επιστημονική κοινότητα το μέλλον που φέρνει το νέο σχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας. Με βάση αυτό, καταργείται το υπάρχον δίκτυο υπηρεσιών για τις εξαρτήσεις και τη χρήση ουσιών, αλλά και οι φορείς ως οντότητες και ονομασίες. Διαρθρώνεται ένα άλλο σχήμα φορέων και υπηρεσιών, με απρόσωπη λογική, με διαλογή ασθενών μέσα από ηλεκτρονική πλατφόρμα, που καταργεί την επιλογή του εμπλεκόμενου με ουσίες και αλκοόλ να διαλέξει την υπηρεσία, το πρόγραμμα και τον φορέα που έχει ανάγκη.
Ο νέος φορέας θα λέγεται ΕΟΠΑΕ, οι δε υπηρεσίες και δομές θα διαρθρώνονται σε τομείς με ονομασίες διοικητικού χαρακτήρα, χωρίς τα ονόματα των προγραμμάτων (ΚΕΘΕΑ, 18 Ανω, Πλεύση κ.ά.), στερώντας την ταυτότητα και την προσέγγιση με τις οποίες κάθε φορέας έχει αποδειχθεί, εδώ και χρόνια, αποτελεσματικός έναντι του φαινομένου της χρήσης ουσιών, του αλκοόλ, της σχέσης εξάρτησης των νέων με το διαδίκτυο αλλά και πολλών ανθρώπων με τον τζόγο.
Οι πρακτικές αυτές έχουν διεθνή αναγνώριση, έχοντας προσανατολισμό ψυχοκοινωνικό στην παρέμβαση και θεραπεία, έχουν χαρακτήρα άμεσης παρέμβασης στα στέκια και τους τόπους χρήσης και αντιμετωπίζουν την πρόληψη με πρακτική γειωμένη στις τοπικές κοινωνίες και τις ανάγκες τους, αλλά και με τη συμμετοχή και υποστήριξη της οικογένειας που πορεύεται μαζί με τους εξυπηρετούμενους και θεραπευόμενους.
Αντίθετα, ο ΕΟΠΑΕ εισάγει το ιατροκεντρικό μοντέλο, με σκοπό τη «συντήρηση» ενός χρήστη «σε καλή κατάσταση» ώστε να συμμετέχει στην αγορά εργασίας χωρίς να έχει ολοκληρώσει ουσιαστικά τη θεραπεία απεξάρτησής του.
Το μοντέλο αυτό προκρίνει τις φαρμακευτικές θεραπείες, με σημαντική πριμοδότηση των φαρμακευτικών εταιρειών και των πρακτικών τους και ταυτόχρονα δίνει χώρο σε ιδιωτικές κλινικές και νέα ιδιωτικά προγράμματα – κάποιων εκ των οποίων έως τώρα η λειτουργία θεωρούνταν παράνομη.
Στο πλαίσιο του συνεδρίου ψηφίστηκε κείμενο για τη διεκδίκηση της διατήρησης του υπάρχοντος δικτύου φορέων για τις εξαρτήσεις και για την απόσυρση αυτού του είδους της «μεταρρύθμισης».
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να ξηλώσει το πλαίσιο υπηρεσιών και προγραμμάτων για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, αντικαθιστώντας το με ένα απρόσωπο, αυταρχικό και ανάλγητο για τους λήπτες των υπηρεσιών και τις οικογένειές τους ενιαίο φορέα. Επί της ουσίας, πρόκειται για καταστροφή της Δημόσιας Ψυχικής Υγείας.
Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις δομών και υπηρεσιών θα επιφέρουν απολύσεις εργαζομένων που, έως τώρα, είχαν σταθερό πλαίσιο εργασίας, ενώ η κάλυψη θέσεων από εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (Επικουρικό Προσωπικό, ΣΟΧ, ΕΣΠΑ) φέρνει επισφάλεια και διαρκή ανακύκλωση του δυναμικού εργαζομένων από υπηρεσία σε υπηρεσία με τους πιο ειδεχθείς οικονομικά, εργασιακά και ασφαλιστικά όρους και έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ποιότητα και αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών που θα λάβουν οι εμπλεκόμενοι και οι οικογένειές τους.
Είναι χρέος του κινήματος να στηρίξει τους φορείς αυτούς στην αναμέτρησή τους με την πιο σκληρή και αυταρχική πολιτική του υπουργείου Υγείας και της κυβέρνησης απέναντι στα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα και ομάδες που μάχονται με τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις συνέπειες από τη χρήση ουσιών και αλκοόλ. Η μόνη λύση είναι διαρκής αγώνας μέχρι τη νίκη. Αυτό το νομοσχέδιο να μείνει στα χαρτιά και να αποτύχει στην τυχόν εφαρμογή του.

Αυτό απέδειξαν για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι και το σωματείου του δήμου Ν. Φιλαδέλφειας – Ν.Χαλκηδόνας, οι οποίοι βρίσκονται εδώ και αρκετές ημέρες σε κινητοποιήσεις για την καταβολή των δεδουλευμένων τους.

Οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες του δήμου ξεκίνησαν με αποχή από την υπερωριακή απασχόληση το Σαββατοκύριακο 9 & 10 Δεκέμβρη και συνέχισαν με κλείσιμο των υπηρεσιών από τη Δευτέρα 11 Δεκέμβρη και μαζικές συγκεντρώσεις έξω από το Δημαρχείο του Δήμου.

Ο απερχόμενος δήμαρχος Γ. Βούρος χρωστάει δεδουλευμένα και υπερωρίες μηνών στους εργαζόμενους επικαλούμενος τα άδεια ταμεία του δήμου, που ήταν επικεφαλής τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Βέβαια χρήματα για να πληρώνει τους εργολάβους βρίσκει και να χρεώνει το δήμο μέχρι το 2030, όπως έκανε με τον ηλεκτροφωτισμό. Για το προσωπικό μόνο δεν υπάρχουν χρηματικά διαθέσιμα, καθώς και για προσλήψεις ώστε να μπορέσουν οι δημοτικές υπηρεσίες να προσφέρουν το κοινωνικό έργο που πρέπει στους πολίτες.

Δεν έφταναν μόνο οι ψεύτικες υποσχέσεις του δημάρχου προς το συνδικάτο και τους εργαζόμενους του δήμου, αλλά προσέφυγε και στα δικαστήρια ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη η απεργία τους, σύμφωνα με τις αντεργατικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη. Και μάλιστα για δεύτερη φορά κατά τη διάρκεια της θητείας του. Εκεί που μας χρωστούσανε, ζητάνε και το βόδι…

Η συμμετοχή όμως των εργαζομένων στην απεργία, στη συγκέντρωση στα δικαστήρια κατά την εκδίκαση της υπόθεσης και το συλλαλητήριο στο δημοτικό συμβούλιο την Τετάρτη 13/12 ήταν η καλύτερη απάντηση στο δήμαρχο. Όποιες αποφάσεις και να βγάζει η Δικαιοσύνη και όσα αντεργατικά μέτρα και να επιδιώκουν να εφαρμόσουν, δεν θα μπορέσουν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα της εργατικής τάξης και το ένστικτο της διεκδίκησης των δικαιωμάτων της.

του Γιώργου Κυριαζή

Στην είσοδο του Δημαρχείου του Δήμου Καλλιθέας είχαν αναρτηθεί, από την αρχή σχεδόν του πολέμου και της σφαγής στην Γάζα, πανό συμπαράστασης στο λαό της Γάζας από το Σύλλογο εργαζομένων του Δήμου αλλά και από την παράταξη “Εκτός των Τειχών”.
Αρχές Δεκεμβρίου έγιναν παράπονα από μια κυρία, κατά δήλωση της, ισραηλίτισσα κάτοικος Καλλιθέας ,η οποία ζήτησε από τους εργαζομένους που έτυχε να βρίσκονται στην είσοδο εκείνη την στιγμή να κατεβάσουν τα πανό. Φυσικά δεν εισακούστηκε…
Την επόμενη ήρθαν αστυνομικοί από το τοπικό τμήμα και ζήτησαν επίμονα να κατέβουν τα πανό από την είσοδο του Δήμου. Προσήλθαν μέλη του ΔΣ του συλλόγου και αντιμετώπισαν για δεύτερη φορά την άρνηση μας πιο συντεταγμένα. Εννοείται ότι οι οχλήσεις συνεχίστηκαν με τηλέφωνο από την ΓΑΔΑ στο τηλεφωνικό κέντρο του Δήμου με την ίδια απαίτηση.
Επειδή οι εκκλήσεις των αρχών δεν εισακούστηκαν, την Κυριακή 10/12, ημέρα σημειωτέον που δεν βρίσκονται εργαζόμενοι στο Δήμο εκτός από ελάχιστους στην υποδοχή και το τηλεφωνικό κέντρο, εισέβαλε μαινόμενος κάποιος και κατέβασε το πανό της παράταξης “Εκτός των Τειχών” φωνάζοντας ότι τον προσβάλει σαν ισραηλίτη.
Η παράταξη έχει δεσμευτεί ότι το πανό θα ξαναμπεί στην θέση του.
Η αλληλεγγύη των εργαζομένων στο λαό της Γάζας ενοχλεί…

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ – ΝΕΑΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ

Η ποινικοποίηση των αγώνων δεν θα περάσει!

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη θα καταργηθεί!

Συγκέντρωση 13 Δεκέμβρη 13,00 κτήριο 5, αίθουσα 1, δικαστήρια Ευελπίδων

———————————————————————————————————————

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ – ΝΕΑΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ

          sedfx@dimosfx.gr                                                                    12.12.2023

 ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΒΟΥΡΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΕΡΝΕΙ (ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ) ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Καταγγέλλουμε  τη Δημοτική Αρχή του  κ. Βούρου, που αντί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και να πληρώσει τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων, τολμάει να σύρει για δεύτερη φορά στα δικαστήρια το Σωματείο εργαζομένων του Δήμου! Κρυμμένη  η  Δημοτική Αρχή πίσω απ’ τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, καταστολής των συνδικαλιστικών ελευθεριών μας, έστειλε δικαστικό επιμελητή, να μας επιδώσει αγωγή για αύριο Τετάρτη 13 Δεκέμβρη και ώρα 13.00μμ στο κτίριο 5 αίθουσα 1 στην Ευελπίδων.

Οι κινήσεις της Δημοτικής Αρχής δεν μας τρομάζουν, δεν μας τρομοκρατούν. Απεργοί-Εργαζόμενοι του Δήμου, σήμερα, μοίρασαν εκατοντάδες ανακοινώσεις, στα μαγαζιά και στη λαϊκή  της πόλης και τον μόνον που έβριζαν οι δημότες- κάτοικοι  ήταν η Δημοτική Αρχή.

Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας και την Τετάρτη το πρωί απέχουμε μαζικά και συγκεντρωνόμαστε έξω από το Δημαρχείο, έως την ώρα όπου μαζικά θα διαδηλώσουμε. έξω από την αίθουσα που θα εκδικάζεται η υπόθεση.

Καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο να πάρει θέση απέναντι στον αυταρχισμό της Δημοτικής Αρχής Βούρου.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

.

                                                     Το ΔΣ