Η καταγγελία της ΟΙΕΛΕ

Καταγγελία για πρωτοφανή φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας σε εκπαιδευτικούς Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Κορυδαλλού

Στα τέλη του 2022 συνάδελφός μας, Καθηγητής Ιταλικών, κοινοποίησε επιστολές στην πρόεδρο του Δημοτικού συμβούλιου, στους Δημοτικούς Συμβούλους, την ΚΕΔΚΟ και την Δημοτική Αρχή του Δήμου Κορυδαλλού και  στη συνέχεια καταγγελίες στον ΕΦKΑ και στην Επιθεώρηση Εργασίας με θέμα «Απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία και «μαύρες» οικονομικές δραστηριότητες στο Δημοτικό Κέντρο Επιμόρφωσης (ΔΗΚΕΠΙ) της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Κορυδαλλού».

Ο συνάδελφος απευθύνθηκε στην ΟΙΕΛΕ για υποστήριξη και στην εργατική διαφορά που έλαβε χώρα στην Επιθεώρηση Εργασίας Νίκαιας παραστάθηκε ο Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας, Χρήστος Σαρρής.

Στην Επιθεώρηση Εργασίας ο αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου και πρόεδρος της ΚΕΔΚΟ παραδέχθηκε τo δίκαιο του αιτήματος του συναδέλφου.  Στο σχετικό υπόμνημα (24/01/2023)  που υπέβαλε ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας κατά την διάρκεια της συζήτησης της εργατικής διαφοράς στην Επιθεώρηση Εργασίας ανέφερε: «Δημιουργείται μείζον ζήτημα από το γεγονός ότι μία Κοινωφελής Επιχείρηση ενός Δήμου απασχολεί εργαζόμενους χωρίς να τους αμείβει και να τους ασφαλίζει. Αναφέρθηκε, μάλιστα, από τον ……… ότι διδάσκονταν και άλλα μαθήματα εκτός των Ιταλικών. Ενδεικτικά αναφέρθηκαν τα Αγγλικά, τα Γαλλικά, η Πληροφορική (…). Είναι σημαντικό, η Επιθεώρηση Εργασίας να διερευνήσει το θέμα, ανεξάρτητα από το αν οι εργαζόμενοι έχουν προβεί σε καταγγελία».

Ο συνάδελφος τελικά δικαιώθηκε, το ερώτημα όμως παραμένει. Πόσοι άλλοι εκπαιδευτικοί εργάζονται απλήρωτοι και ανασφάλιστοι στην ιδιωτική εκπαίδευση χωρίς να τολμούν να το καταγγείλουν;

Το μεγάλο έλλειμμα εποπτείας  και ελέγχων στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές έχουν αποθρασύνει ιδιοκτήτες σχολείων, φροντιστηρίων και κέντρων ξένων γλωσσών. Φαίνεται όμως πως το πρόβλημα επεκτείνεται και σε Δημοτικές Επιχειρήσεις ιδιωτικού δικαίου. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να καταγράφονται, συνεχώς, φαινόμενα εργοδοτικής παραβατικότητας με κόστος και για τους εργαζόμενους και για τα Δημόσια Ταμεία.

Η ΟΙΕΛΕ έχει αναδείξει τα κρίσιμα ζητήματα εποπτείας στο χώρο των Φροντιστηρίων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών και έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση τριών σημείων που, αν υιοθετηθεί, θα συρρικνώσει την εργοδοτική αυθαιρεσία. Μάλιστα, ένα από τα τρία σημεία αφορά σε νομοθετική διάταξη που έχει ψηφιστεί το 2016 και δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ, καθώς οι εργοδότες πιέζουν τις κυβερνήσεις!

Καλούμε τους πολίτες να εξάγουν τα συμπεράσματά τους για την κατάντια του χώρου της ιδιωτικής μη τυπικής εκπαίδευσης στη χώρα.

H κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιεί τη νίκη της στις βουλευτικές εκλογές σαν έναυσμα νέας επίθεσης απέναντι στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το ξεδίπλωμα των επιδρομών για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου δεν ανεστάλη ούτε από τη ζέστη του θέρους, ούτε από το προεκλογικό κλίμα των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Έτσι ο υπουργός Εργασίας Αδ. Γεωργιάδης και η ΝΔ ψηφίζουν νόμους για αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 74 και σχεδιάζουν 13ωρη καθημερινή εργασία, και μάλιστα χωρίς αποζημίωση απόλυσης. Οι “μεταρρυθμίσεις” στην Υγεία, τα πρόστιμα σε κόμματα για αφισοκολλήσεις, η συνεχιζόμενη ακρίβεια, που απομυζεί το λαϊκό εισόδημα και αυξάνει τα κέρδη των λίγων, η επιδίωξη για εφαρμογή της προσχηματικής αξιολόγησης στον Δημόσιο Τομέα, με παράλληλο ξεπούλημα των υπηρεσιών και του δημόσιου πλούτου, δείχνουν τις προθέσεις για τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων. Την ίδια ώρα το περιβάλλον καταστρέφεται για τα κέρδη των επιχειρήσεων, με τις μεγάλες πυρκαγιές που κατέκαψαν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους, σπίτια, ανθρώπους, χωρίς να αναστατώσει τις διακοπές, τα μπάνια και την διασκέδαση των κυβερνώντων.

Απέναντι στις νέες επιθέσεις η εργατική τάξη έχει χρέος να αντιδράσει και οι πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες τις επαναστατικής-αντικαπιταλιστικής αριστεράς, να δώσουν τις καλύτερες πολιτικές προτάσεις και τα καταλληλότερα πολιτικά μέσα και εργαλεία πάλης. Εν μέσω καλοκαιριού έγιναν κινητοποιήσεις για τις πυρκαγιές, το ναυάγιο με τους πρόσφυγες στην Πύλο, τους ελεύθερους χώρους και τις παραλίες, οι οποίες πρέπει να οργανωθούν, να ενταθούν και να πολλαπλασιαστούν τους επόμενους μήνες. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις αυτές πρέπει να αποτελέσουν ορατή, εναλλακτική πρόταση για τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές στις αρχές Οκτώβρη.

Οι δήμοι και οι περιφέρειες αξιοποιούνται ως όργανα μέσω των οποίων μεταβιβάζονται οι κυβερνητικές πολιτικές στην αυτοδιοίκηση, ώστε να εξυπηρετήσουν τα κέρδη του κεφαλαίου και των ιδιωτών. Οι προϋπολογισμοί μετατρέπονται σε πιστά αντίγραφα του κεντρικού κράτους, με τις γνωστές απαιτήσεις για «μείωση των ελλειμμάτων», ισοσκέλιση και προοπτικά, παραγωγή πλεονασμάτων. Άμεσος οικονομικός στόχος είναι η μείωση της κρατικής επιχορήγησης και η συνολική αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των περιφερειών και των δήμων, που θα πλήξει τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων προς τους πολίτες.

Ταυτόχρονα με το νέο νόμο Βορίδη για την αυτοδιοίκηση και την μείωση του αριθμού των περιφερειακών-δημοτικών συμβούλων, που σημαίνει αύξηση του ορίου για είσοδο σε αυτά, επιδιώκεται ο αποκλεισμός και η φίμωση των δυνάμεων της αριστεράς και η πάλη που δίνονταν σε αυτά. Τα παραπάνω καθιστούν την παρέμβαση της αριστεράς στους δήμους όχι μόνο από πρόθεση αλλά και «εξ ανάγκης» συγκρουσιακή. Μια τέτοια παρέμβαση είναι αναγκασμένη να κινηθεί έξω και σε σύγκρουση με τη «νομιμότητα» αυτού του πλαισίου, μακριά από αυταπάτες για «αριστερή» ή «φιλολαϊκή» ή ακόμη και «χρηστή» διαχείριση της δημοτικής εξουσίας μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Μόνο με τέτοιους όρους θα έχει νόημα η εμπλοκή της στις δημοτικές εκλογές, η συμμετοχή της δηλαδή σε ένα «παιχνίδι» που, αν το παίξει με τους κανόνες που ορίζει ο αντίπαλος, είναι χαμένο από χέρι. Και μόνο με τη συμμετοχή του κόσμου και τη δημιουργία κινήματος μπορούν να υπάρξουν παρεμβάσεις και αγώνες για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου.

Η ριζοσπαστική -αντικαπιταλιστική αριστερά πρέπει να απαντήσει σε όλα τα παραπάνω:

• Με την συγκρότηση ενωτικών κινηματικών αυτοδιοικητικών σχημάτων που να επιδιώκουν τη διεύρυνση των στενών πλαισίων πολιτικής καταγραφής των υπαρχόντων σχηματισμών/μηχανισμών της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε τοπικό επίπεδο. Σχημάτων με κοινωνικό και πολιτικό στίγμα ικανό να απευθυνθεί σε ευρύτερα ακροατήρια, ανθρώπους, κινήματα και δυνάμεις αντίστασης της περιοχής.

• Με υπεράσπιση όλων των δοκιμαζόμενων από τη βαρβαρότητα – καμιά διακοπή της παροχής νερού, ρεύματος και φυσικού αερίου, καμιά κατάσχεση σπιτιού , κανένα κλείσιμο σχολείου ή δομής υγείας της πόλης, καμιά παραχώρηση σε ιδιώτες έργων, αγώνας για προσλήψεις προσωπικού για μόνιμη σταθερή εργασία.

• Με αντιρατσιστική – αντιφασιστική παρέµβαση ως ταυτοτικό στοιχείο. Να επιτραπεί η ελεύθερη διέλευση των προσφύγων προς τις χώρες που επιθυμούν. Να καταργηθούν τα στρατόπεδα κράτησης των προσφυγ(ισσ)ων – να δημιουργηθούν δομές πραγματικής φιλοξενίας των προσφύγων στην ενδοχώρα και μέσα στον οικιστικό ιστό. Να παραμείνουν στη χώρα μας όσοι πρόσφυγες το επιθυμούν. Καλοδεχούμενα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία – καλοδεχούμενοι οι προσφυγ(ισσ)ες στους δήμους. Έξω οι φασίστες από τις γειτονιές –

Η στήριξή ή συμμετοχή σε δημοτικές παρατάξεις της Αριστεράς, καθώς και σε υποψηφιότητες που τα εκφράζουν, πρέπει να στοχεύει:

• Στο άνοιγμα της συζήτησης για τα μεγάλα θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής και στην κινητοποίηση του κόσμου για ζητήματα όπως η φτώχεια, ο πόλεμος, οι πλειστηριασμοί, οι εξώσεις που επίκεινται, η ελαστική εργασία, η κατάργηση 8ώρου, οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην περιοχή, ο ελληνικός εθνικισμός, η άνοδος του ρατσισμού και της ακροδεξιάς.

• Στο να βάλει σε κίνηση τον κόσμο των τοπικών κοινωνιών μέσω πολιτικής συμμετοχής και αντίστασης με δημιουργία επιτροπών αγώνα στη γειτονιά, λαϊκών συνελεύσεων, διχτύων υπεράσπισης, που αποτελούν μια ταξική εμπειρία χρήσιμη στους αγώνες της κεντρικής πολιτικής σκηνής.

• Στο άνοιγμα του διαλόγου για περαιτέρω συνεργασία και συγκρότηση μετώπου με πρωτοβουλία της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής αριστεράς.

• Στο άνοιγμα της συζήτησης πάνω σε έννοιες όπως ο κοινωνικός και εργατικός έλεγχος, η αυτοδιαχείριση, οι οποίες δείχνουν ότι ένας άλλος τρόπος πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης είναι δυνατός.

Τέσσερις μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές θεωρούμε ότι δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα οι προϋποθέσεις και το πολιτικό τοπίο στην αριστερά, γι’ αυτό και θα στηρίξουμε κριτικά, εκτός από σχήματα ενωτικά, αγωνιστικά, ριζοσπαστικά, όπου αυτά δεν υπάρχουν, τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις περιφέρειες και σε μεγάλους δήμους. Θα στηρίξουμε σε δήμους τις ενωτικές παρατάξεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς με συμμετοχή στους αγώνες και παρουσία αριστερών αγωνιστ(ρι)ών. Θεωρούμε ότι θα μπορούσε και θα έπρεπε να κατέλθουν στην εκλογική μάχη, όσο το δυνατό πιο ενωτικά σχήματα με συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις. Ένα τέτοιο παράδειγμα δημοτικής συνεργασίας αντικαπιταλιστικών δυνάμεων είναι στην Αθήνα η Ανατρεπτική Συμμαχία, συνεργασία Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής – Ανυπότακτης Αθήνας- Ανταρσύα στις γειτονιές της Αθήνας, οργανώσεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς όπως του Κόκκινου Νήματος, αλλά και ανένταχτων αγωνιστ(ρι)ών. Τέτοιες πρωτοβουλίες μπορούν να δώσουν αυτοπεποίθηση και αποτελέσουν εναλλακτική πολιτική πρόταση απέναντι στις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, τον συμβιβασμό και την ακροδεξιά.

Δημοτικά σχήματα τα οποία στηρίζει με υποψηφιότητες η πολιτική οργάνωση Κόκκινο Νήμα και ανένταχτοι ες αγωνιστ(ρι)ες

«Ανατρεπτική Συμμαχία» – Αθήνα

Κούρκουλας Θανάσης, εκπαιδευτικός ΔΕ, μέλος της Κίνησης απελάστε το Ρατσισμό

Πάνος Κοσμάς, δημοσιογράφος

Μπενάτου Ελένη, ιδιωτική υπάλληλος, μέλος του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών

Φάκαρος Ελισσαίος, εκπαιδευτικός ΠΕ, μέλος ΔΣ «Ο Αριστοτέλης»

Χασάπη Σάσα, εκπαιδευτικός ΔΕ, μέλος «Πρωτοβουλίας για το Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα»

«Ανυπότακτος Κορυδαλλός»- Κορυδαλλός

Αναστασιάδου Ελένη, μέλος της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό», εκπαιδευτικός

Αυγουστάτος Μάριος, μέλος της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό», γραφίστας, μέλος του κλαδικού σωματείου

«Πόλη αλλιώς» Νεάπολη-Συκεές -Θεσσαλονίκη

Λιγάσης Βαγγέλης, εργαζόμενος στο νοσοκομείο Γεννηματάς και μέλος της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό»

Αναστασιάδου Σάρρα, συνταξιούχος δημοσίου, πρώην μέλος ΔΣ σωματείου ΑΧΕΠΑ

«Μια πόλη στο δρόμο»- Καλλιθέα

Μακρή Εύη, ιδιωτική υπάλληλος, μέλος του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών

Στις περιφέρειες στηρίζουμε κριτικά τα αυτοδιοικητικά σχήματα που συγκροτήθηκαν με πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στην Δυτική Μακεδονία στηρίζουμε κριτικά την Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή στην Δυτική Μακεδονία (Αρ.Συ) και προτείνουμε ψήφο στην υποψήφια Περιφερειακή σύμβουλο Ιωάννα Παλαμπουικίδου, μέλος του Κόκκινου Νήματος και της Κίνησης “Απελάστε τον Ρατσισμό”.

Aναδημοσίευση από το commune.org.gr

του Ηλία Ιωακείμογλου

Καθώς ετοιμαζόταν να κάνει τις δηλώσεις της, ηττημένη από τον Στέφανο Κασσελάκη η Έφη Αχτσιόγλου, σήκωσε την γροθιά της, όχι σαν μια φευγαλέα κίνηση, αλλά επίμονα, αλλά ήταν πολύ αργά. Προφανώς δεν είχε καταλάβει τι συνέβαινε εκείνη την στιγμή: το κόμμα της είχε πλέον χάσει επαφή με όλες τις κοινωνικές τάξεις πλην της ανώτερης, προοδευτικής μικροαστικής τάξης.

Όταν η Έφη Αχτσιόγλου σήκωσε την γροθιά της

Στις εκλογικές περιφέρειες της Αθήνας, όπου συγκεντρώνονται μεγάλες μάζες υποτελών κοινωνικών τάξεων (το προλεταριάτο της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, αλλά και ένας ολόκληρος γαλαξίας ανέργων, αποκλεισμένων, όσων υφίστανται υλική στέρηση εξαιτίας του χαμηλού εισοδήματός τους, εκτεταμένης φτώχειας, και όλων των άλλων) ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη καθίζηση στις εκλογές του 2023: στον Δυτικό Τομέα των Αθηνών, στην Δυτική Αττική και στην Β’ Πειραιά, η εκλογική του επιρροή μειώθηκε σε σχέση με το 2019 περίπου στο μισό ποσοστό. Η απαγκίστρωση των υποτελών κοινωνικών τάξεων από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ορατή στα αποτελέσματα των εκλογών: έχει επέλθει η διάρρηξη των σχέσεων εκπροσώπησης των υποτελών κοινωνικών τάξεων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν, λοιπόν, η Έφη Αχτσιόγλου σήκωσε την γροθιά της, ο παραλήπτης του μηνύματος δεν ήταν πια εκεί.

Λιγότερο αποδυναμωμένη εκλογικά εμφανίζεται η σχέση που μονίμως έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα προοδευτικά μικροαστικά στρώματα, ιδιαίτερα τα πιο εύπορα, με τα οποία διατηρεί προνομιακή σχέση επειδή γνωρίζει πώς να συνομιλεί με αυτά, χάρη στην καταγωγή του από το ΚΚΕ εσωτερικού και τον Συνασπισμό του Κωνσταντόπουλου και της Δαμανάκη. Τι πιο φυσικό, αφού σε ολόκληρη την πορεία του από τον Σεπτέμβριο του 2015 μέχρι σήμερα εκπροσώπησε τα συμφέροντα, τις αξίες, τον πολιτισμό και την αισθητική ακριβώς αυτών των προοδευτικών μικροαστικών στρωμάτων και δεν μπόρεσε να συνομιλήσει ούτε για μια στιγμή με τον κόσμο της ανειδίκευτης και λιγότερο ειδικευμένης μισθωτής εργασίας, δηλαδή με τον κορμό του προλεταριάτου.

Enter Kasselakis

Η απαγκίστρωση των υποτελών κοινωνικών τάξεων από τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αυτή που οδήγησε στη βαθειά ήττα και στην επακόλουθη διαδικασία επαναπροσδιορισμού του τρόπου ύπαρξης του κόμματος. Ήταν επομένως αυτή που άνοιξε το σημείο υποδοχής στο οποίο ήρθε και αγκυροβόλησε ο Κασσελάκης. Και η άγκυρά του «έπιασε» επειδή εκπροσωπεί ακριβώς αυτό που αντιστοιχεί στη μοναδική σχέση εκπροσώπησης που απέμεινε στον ΣΥΡΙΖΑ , δηλαδή τη σχέση εκπροσώπησης της μισθωτής, μορφωμένης, κοσμοπολίτικης, ταξικά επαμφοτερίζουσας, επικοινωνιακής, πολιτισμένης και καθώς πρέπει μικροαστικής τάξης. Ο Κασσελάκης είναι η μοντέρνα έκφραση αυτής της εκπροσώπησης (που δεν περιλαμβάνει την «παλαιά» μικροαστική τάξη του εμπορίου, της βιοτεχνίας κλπ).

Είναι δε ο Κασσελάκης ικανός να εκπροσωπήσει την προοδευτική μικροαστική τάξη επειδή αυτός (και κανένας άλλος από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ ) είναι ο φορέας του κατάλληλου ιδεολογικού και σημειολογικού περιεχομένου, που είναι ο νεοφιλελεύθερος «δικαιωματισμός»: ανθρώπινα, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, όχι ισότητα αλλά ισότητα των ευκαιριών, εξύμνηση της ατομικής ελευθερίας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην «ελεύθερη οικονομία» και στην κοινωνία των πολιτών, ίση αμοιβή για ίση εργασία, δικαιώματα των γυναικών και των lgbtq+ και ούτω καθεξής. Επειδή, λοιπόν, αυτή η συγκεκριμένη ιδεολογία, του δικαιωματισμού, έχει την υλική της βάση στην προοδευτική μικροαστική τάξη, ο Κασσελάκης είναι ο πιο κατάλληλος ηγέτης για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ , και όσα πει και πράξει στο μέλλον θα βρίσκονται σε αντιστοίχιση με την ταξική σύνθεση που εκπροσωπεί το κόμμα. Μάλιστα, το γεγονός ότι εκλέχθηκε από την βάση του κόμματος, δείχνει ότι η πλειονότητα των μελών του ΣΥΡΙΖΑ ή έστω ένα μεγάλο μέρος τους είναι ήδη εναρμονισμένο με την νέα κατάσταση των πραγμάτων.

Η πρώτη εντύπωση που μας έδωσαν τα λόγια του, στους περισσότερους, ήταν ότι πρόκειται για μια πρόσοψη χωρίς περιεχόμενο, ένας άδειος γυαλιστερός κουβάς. Μας διέφυγε ότι το περιεχόμενο βρίσκεται στην ίδια την επιφάνεια, όχι στο εσωτερικό όπως περιμέναμε. Το περιεχόμενο δεν βρίσκεται μόνο στα λιγοστά λόγια που μας είπε, βρίσκεται κυρίως στην ίδια την ιστορία και την προσωπική ζωή του Κασσελάκη, η οποία κραυγάζει το περιεχόμενο του νεοφιλελεύθερου δικαιωματισμού.

Εάν έτσι έχουν τα πράγματα, το μέγιστο που θα μπορεί να επιτυγχάνει στο μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να λειτουργεί ως η προοδευτική αντιπολίτευση του μητσοτακικού νεοφιλελευθερισμού, που δεν αναπτύσσει την δικαιωματική του πλευρά ως όφειλε εάν ήθελε να παραμείνει πιστός στην ιδεολογική του κληρονομιά, προκειμένου να επιτύχει τη εγκόλπωση ενός μέρους της ακροδεξιάς στην ΝΔ -και πράγματι το επιτυγχάνει.

Τι σημαίνουν αυτά για την αντικαπιταλιστική αριστερά;

Η διάρρηξη των σχέσεων εκπροσώπησης των υποτελών κοινωνικών τάξεων από τον ΣΥΡΙΖΑ προφανώς απελευθερώνει δυνάμεις που παρέμεναν εγκλωβισμένες στο εσωτερικό του. Η ελκυστικότητα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς έναντι αυτών των δυνάμεων, πέραν της παρουσίας της στους κοινωνικούς αγώνες η οποία είναι ούτως ή άλλως δεδομένη, θα εξαρτηθεί και από την ικανότητα των πολιτικών οργανώσεων να προτείνουν δικό τους, ιδεολογικά και ταξικά αυτόνομο αντικαπιταλιστικό πολιτικό σχέδιο για ιστορικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο εργαζόμαστε και στον τρόπο με τον οποίο ζούμε καθημερινά. Και δεν φτάνει αυτό, πρέπει κιόλας στο σχέδιο/πρόγραμμα αυτό οι υποτελείς κοινωνικές τάξεις να αναγνωρίζουν το δικό τους συμφέρον και τις δικές τους αξίες, και πρέπει το δικό τους συμφέρον να παίρνει την μορφή του συμφέροντος της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Του Ελισαίου Φάκαρου

Φέτος δεν ξεκινούν όλα τα σχολεία µε την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τα πληµµυρισµένα σχολεία της περιφέρειας Θεσσαλίας δεν θα χτυπήσουν το κουδούνι (είναι άγνωστο πότε θα ανοίξουν) χάρη στην εγκληµατική πολιτική µιας κυβέρνησης που δε δίνει δεκάρα τσακιστή για την πρόληψη φυσικών καταστροφών, τα αντιπληµµυρικά έργα και για τις ζωές µας. Όσο για την περίφηµη τηλε-εκπαίδευση, την οποία τόσο διαφήµισε το υπουργείο Παιδείας, στην τραγική αυτή συγκυρία δεν µπορεί να εφαρµοστεί σε πληµµυρισµένα χωρίς ρεύµα, νερό, τροφή, τηλέφωνο σπίτια.

Στις υπόλοιπες σχολικές µονάδες από τις πρώτες µέρες καλούµαστε να βρεθούµε απέναντι στις χιλιάδες κενές θέσεις εκπαιδευτικών, στην ελαστική εργασία της αναπλήρωσης, στη λογική της αξιολόγησης της σχολικής µονάδας και της ατοµικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και σε νέα πλήγµατα κατά της δηµόσιας εκπαίδευσης, όπως ο διαγωνισµός του ΑΣΕΠ, ο «κόφτης» στην παράλληλη στήριξη και η επιλογή σχολείου από τους γονείς.

Με πάνω από είκοσι χιλιάδες κενά ανοίγουν τα σχολεία, που µεταφράζονται σε χιλιάδες χαµένες (κλεµµένες) διδακτικές ώρες των παιδιών, χιλιάδες χαµένα ένσηµα αναπληρωτών/τριών συναδέλφων/ισσών. Τα κενά θέσεων εκπαιδευτικών θα καλυφθούν σταδιακά έως τον ∆εκέµβριο σε διαδοχικές φάσεις προσλήψεων, ακόµα και για θέσεις που αφορούν µαθήµατα πανελλαδικών εξετάσεων – πού θα τα διδαχτούν άραγε οι µαθητές;.. Οι αναπληρωτές συνάδελφοι βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς οι παραβιάσεις των εργασιακών τους δικαιωµάτων δεν έχουν τελειωµό και οι τοποθετήσεις τους, αφού θεωρούνται ο τελευταίος τροχός της αµάξης, γίνονται από κάθε ∆ιεύθυνση εκπαίδευσης κατά το δοκούν, σε µακρινές αποστάσεις και σε δυο µε τρία σχολεία ταυτόχρονα.

Αυτοί οι εργαζόµενοι καλούνται φέτος, για να µονιµοποιηθούν, να δώσουν εξετάσεις ΑΣΕΠ και φυσικά να περάσουν τη διαδικασία ατοµικής αξιολόγησης. Πόσες φορές µετά την απόκτηση του πτυχίου τους από δηµόσια πανεπιστήµια, το διδακτικό τους έργο και την περιπλάνησή τους χρόνια σε σχολικές µονάδες της χώρας, πρέπει να κληθούν να αποδείξουν ότι είναι κατάλληλοι εκπαιδευτικοί; Σε ποιον άλλο χώρο εργασίας επικρατεί αυτός ο παραλογισµός;

Οι γονείς των παιδιών µε µαθησιακές δυσκολίες και αναπηρίες επίσης είναι αντιµέτωποι µε νέες συνθήκες. Ενώ παλιότερα δικαιούνταν εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης αποκλειστικά για το παιδί τους, φέτος µαθαίνουν ότι αν και όταν έρθει για υποστήριξη του µαθητή, θα µοιράζεται σε όλο το σχολείο και ίσως σε όµορα σχολεία.

Ενάντια σε όσα σχεδιάζει για τον εκπαιδευτικό και τη δηµόσια εκπαίδευση το υπουργείο Παιδείας, δόθηκαν µε αξιοπρέπεια όλη την προηγούµενη περίοδο σηµαντικές µάχες: κάλυψη των κενών, ελαστική εργασία, αξιολόγηση τη σχολικής µονάδας και του εκπαιδευτικού, PISA, παραβίαση των συλλογικών διαδικασιών, των εργασιακών δικαιωµάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Θα συνεχίσουµε στον δρόµο του αγώνα και τη φετινή χρονιά, µε συµπαραστάτες µαθητές και γονείς, για δουλειά µε αξιοπρέπεια και ζωή αξιοβίωτη.

Τρίτη 3 Οκτωβρίου
 στις 19:30
 πλατεία Αγίου Γεωργίου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Οι Δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 γίνονται σε μια κρίσιμη συγκυρία για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις τοπικές κοινωνίες, για τη πόλη μας και τους κατοίκους της.
Τρία χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και του τρόπου με τον οποίο αυτή διαχειρίστηκε από το κεντρικό κράτος, ο πληθωρισμός καλπάζει, η ακρίβεια στην ενέργεια, στα ενοίκια, στα τρόφιμα και στα βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης εκτινάσετε. Την ίδια ώρα οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι εξανεμίζοντας έτσι τα λαϊκά εισοδήματα και πιέζοντας ασφυκτικά πλέον τους ανθρώπους της εργασίας και την νεολαία. Ο πόλεμος στην Ουκρανία -ο οποίος πλέον είναι πραγματικότητα στην καρδιά της Ευρώπης- μας επηρεάζει άμεσα οικονομικά, ανθρωπιστικά και πολιτικά, οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών από τράπεζες και επενδυτικά funds ακόμα και για μικροποσά επανεκκινούν και απειλούν τα χαμηλά στρώματα, η αυταρχικοποίηση του κράτους και η ιδεοληπτική εμμονή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στην υλοποίηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών και ιδιωτικοποιήσων, δημιουργούν μεγάλη ανασφάλεια στα λαϊκά στρώματα και διαμορφώνουν ένα ιδιαίτερα ασταθές και εν δυνάμει εκρηκτικό κοινωνικό τοπίο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ –από τον πρώτο χρόνο της θητείας της και συνεχίζοντας τις αναδιαρθρωτικές πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων με τα σχέδια Καλλικράτης και Κλεισθένης- προσπάθησε να διευκολύνει θεσμικά την εφαρμογή στρατηγικών κατευθύνσεων για την χωρική αναδιάρθρωση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση και επιχειρεί να στήσει ένα συνολικότερο θεσμικό πλαίσιο που αφορά κυρίως 4 άξονες:
Την διευρυνση της επιχειρηματικοποίησης στη λειτουργία των δήμων και την ενίσχυση της ανταποδοτικότητας στις δημοτικές υπηρεσίες ταυτόχρονα με την σκλήρυνση της οικονομικής επιτροπείας και της λιτότητας. Την ώρα που οι παρανόμως παρακρατηθέντες πόροι –για την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους της κεντρικής διοικησης- από φόρους

όπως ορίζονται από την σχετική νομοθεσία αγγίζουν τα 27 δις ευρώ, το κεντρικό κράτος όχι μόνο δεν επιστρέφει τα χρήματα αυτά στους δήμους αλλά απαγορεύει την κατεύθυνση πόρων από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους στις λεγόμενες ανταποδοτικές υπηρεσίες όπως η καθαριότητα, το πράσινο κι ο ηλεκτροφωτισμός. Την ίδια στιγμή, οι περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης προς τους δήμους ξεπερνούν το 65%, αναπτυξιακές ΑΕ ιδρύθηκαν και συνδέθηκαν με χρηματοδοτήσεις δίχως έλεγχο, δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες πέρασαν στα χέρια ιδιωτών με αποτέλεσμα τα οικονομικά βάρη να πέφτουν πάνω στις πλάτες των πολιτών είτε άμεσα μέσω δημοτικών τελών είτε έμμεσα μέσω της χαμηλής ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Την κατεύθυνση εθνικών και κοινοτικών πόρων μέσω προγραμμάτων χρηματοδότησης– χρηματοδοτικών εργαλείων που απευθύνονται στους δήμους σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας οι οποίοι αποτελούν προνομιακά πεδία κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι συγκεκριμένες ανάγκες κάθε δήμου και χωρίς να δίνεται η δυνατότητα αυτοτελούς σχεδιασμού στα δημοτικά συμβούλια με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες. Έτσι βλέπουμε τεράστια ποσά να ξοδεύονται σε αναπλάσεις και δευτερεύοντος χαρακτήρα παρεμβάσεις ενώ για τις μεγάλες ανάγκες της πόλης (στελέχωση δημοτικών υπηρεσιών με σταθερό και μόνιμο προσωπικό, ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων, διαμόρφωση χώρου πρώην Λατομείων, δημοτική συγκοινωνία, ολοκληρωμένος σχεδιασμός και υλοποίηση κοινωνικής πολιτικής, παρεμβάσεις στις γειτονιές εκτός του κέντρου του δήμου κ.α.) «δεν υπάρχουν λεφτά».

Τον επανασχεδιασμό του αστικού χώρου προς όφελος του κεφαλαίου και την παράδοση δημόσιων χώρων για τις ανάγκες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και όχι για τις ανάγκες των ανθρώπων της εργασίας και της νεολαίας. Η ευρωπαϊκή αυτή στρατηγική κίνηση περνά μέσα από τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των Σχεδιών Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας που στην πόλη μας αφορά μονάχα το εμπορικό κέντρο του Κορυδαλλού ενώ αφήνει εκτός οποιουδήποτε σχεδιασμού τις υπόλοιπες γειτονιές του δήμου, τον Άνω Κορυδαλλό, το Σχιστό, τον Καραβά, τα Κανάρια, την Μερκάτη. Δεν μελετά και δεν προβλέπει καμιά ανάπτυξη νέων ή υπαρχουσών συγκοινωνιακών γραμμών οι οποίες θα συνδέουν το κέντρο της πόλης και το μετρό με τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του δήμου, δεν μελετά και δεν προβλέπει καμία δράση για την καταπολέμηση του κυκλοφοριακού φόρτου και στάθμευσης στο κέντρο της πόλης. Όλα τα παραπάνω φανερώνουν και το πραγματικό ενδιαφέρον της στρατηγικής αυτής κατεύθυνσης.

Την αντιδημοκρατική θωράκιση της ΤΑ από τα κινήματα, τους κοινωνικούς φορείς και την συμμετοχή των πολιτών ώστε να μπορούν να ασκούν με την λιγότερη δυνατή πίεση τις κεντρικές πολιτικές λιτότητας χωρίς αντιδράσεις. Ήδη ο νόμος Θεοδωρικάκου που αλλοίωσε την βούληση των δημοτών όπως αυτή εκφράστηκε στις πρόσφατες εκλογές διαθέτοντας πλαστές πλειοψηφίες στις δημοτικές αρχές, κρίθηκε αντισυνταγματικός από το ΣτΕ ενώ η πρόσφατη τροπολογία Βορίδη που υποτίθεται ήρθε προς εφαρμογή της απόφασης, θα κριθεί αντισυνταγματική καθώς δεν συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του ΣτΕ και φανερώνει την βαθιά περιφρόνηση της κυβέρνησης της ΝΔ προς το Σύνταγμα και τους δημοκρατικούς θεσμούς και διαιωνίζει τα προβλήματα της λειτουργίας των δήμων.

Όλοι & Όλες μαζί να εκπληρώσουμε το Όραμα μας για μια Σύγχρονη Δημοκρατική Πόλη για έναν Άλλο Κορυδαλλό που είναι Αναγκαίος και Εφικτός.
Παρά τις επίμονες προσπάθειες να παρουσιαστεί η νέα δημοτική αρχή Χουρσαλά- Δημόπουλου ως ανεξάρτητη και υπερκομματική, σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που έχουν προκύψει δεν έχει επιχειρήσει να εκφράσει έστω και την ελάχιστη αντίθεση του στα σχέδια της κυβέρνησης. Από την Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων που επιχειρείται να εγκατασταθεί στην περιοχή του Σχιστού και θα επιβαρύνει σημαντικά την πόλης μας οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά για τα επόμενα 30 χρόνια, την ανησυχητική αδράνειά του να διεκδικήσει με αποφασιστικότητα την έκταση των φυλακών προς όφελος των κατοίκων του δήμου, την θετική του τοποθέτηση σε όλες τις αντιμεταρρυθμίσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση της κυβέρνησης -οι οποίες μία μία κρίνονται ως αντισυνταγματικές από το ΣτΕ- έως την εκπληκτική ταχύτητα με την οποία έτρεξε να δημιουργήσει Αναπτυξιακή ΑΕ και Κοινωφελή Επιχείρηση φορτώνοντας με δαπάνες τον προϋπολογισμό του δήμου για να εξυπηρετεί την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και την προσπάθεια να τοποθετήσει ιδιωτικές εταιρίες security σε δημόσιους χώρους, είναι πασιφανές ότι η «νέα» δημοτική αρχή αποτελεί μακρύ χέρι της κεντρικής κυβέρνησης. Σήκωσε τα χέρια ψηλά προσπαθώντας να μας πείσει πως δεν υπάρχει εναλλακτική, ανακύκλωσε στην τοπική εξουσία τους ίδιους ανθρώπους τους οποίους κατηγορούσε προεκλογικά.
Απέναντι σε όλα αυτά, απέναντι στο κλίμα συναίνεσης που διαμορφώνεται μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, εμείς απαντάμε δυναμικά και αποφασιστικά πως υπάρχει άλλος δρόμος. Που θέτει σε προτεραιότητα τα ζητήματα από την σκοπιά των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας. Από τα κεντρικά και μεγάλα ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του δήμου μας μέχρι τα καθημερινά και απλά των γειτονιών του Κορυδαλλού. Που προσπαθεί να βάλει σε κίνηση τις κοινωνικές δυνάμεις και δυναμικές που αναπτύσσονται με την λογική της αυτονομίας και της συμμετοχής στη λήψη απαφάσεων, στον σχεδιασμό και στον έλεγχο. Ένας άλλος δρόμος με όραμα για την πόλη και τους κατοίκους της κόντρα στην παθητική διαχείριση της λιτότητας. Αν θέλουμε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να παίξει τον ουσιαστικό ρόλο της, δίπλα στις ανάγκες και τις αγωνίες των πολιτών της, θα πρέπει να σταθεί απέναντι σε όλες τις αντιμεταρρυθμίσεις που έχουν επιβάλει τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές λιτότητας και η κεντρική εξουσία. Από την πρώτη στιγμή ο Ανυπότακτος Κορυδαλλός έχει σταθεί απέναντι τόσο στα προγράμματα Καλλικράτης και Κλεισθένης, όσο και στην τελευταία αντιμεταρρύθμιση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, συμμετέχοντας μαζί με εκατοντάδες δημοτικές κινήσεις από όλη την Ελλάδα σε κινηματικές διαδικασίες για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Εμπνεόμενοι από τις Δημοτικές αρχές της Αριστεράς της δεκαετίας του ’70 και ’80, πιστεύουμε ακράδαντα ότι μόνο μέσα από το κίνημα και τους αγώνες του λαού, μόνο μέσα από την ανυπακοή στις αντιλαϊκές πολιτικές της κεντρικής εξουσίας, μπορούμε να αλλάξουμε ξανά την πόλη μας και να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας.

Όλοι και όλες που έχουμε συγκροτήσει την Ριζοσπαστική Προοδευτική Δημοτική Κίνηση
«Ανυπότακτος Κορυδαλλός» δεν είχαμε ποτέ καμία θέση εξουσίας. Είμαστε εργαζομενοι/ες, νέοι και νέες της πόλης, πολίτες με τις ίδιες αγωνίες με κάθε Κορυδαλλιώτη και Κορυδαλλιώτισα. Η συμμετοχή των πολιτών στην λήψη των αποφάσεων και στον έλεγχο της λειτουργίας του δήμου αποτελεί το σημαντικότερο στοιχείο της «ταυτότητας» του Ανυπότακτου Κορυδαλλού. Θεωρούμε ότι η διοίκηση του δήμου δεν θα πρέπει να ασκείται πίσω από κλειστές πόρτες στο Δημαρχείο και στο δημοτικό συμβούλιο αλλά στις γειτονιές, εκεί που ζει και αναπνέει η πόλη. Οι προγραμματικές κατευθύνσεις και λειτουργίες του δήμου θα πρέπει να βασίζονται στις ανάγκες των πολιτών και αυτές οι ανάγκες θα πρέπει να καθορίζουν τις αποφάσεις της κάθε δημοτικής αρχής. Με ανοικτές δημοκρατικές διαδικασίες, οι πολίτες του δήμου μας θα πρέπει να συναποφασίζουν για όλα τα ζητήματα της πόλης και να ελέγχουν καθημερινά την εφαρμογή των αποφάσεων. Οι πολίτες δεν πρέπει να εμφανίζονται στο προσκήνιο μόνο στο τέλος κάθε τετραετίας απλά για να επιλέξουν την επόμενη δημοτική αρχή αλλά θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να παρεμβαίνουν καθημερινά στην λειτουργία του δήμου.

Σε ένα θεσμικό πλαίσιο προσωποκεντρικό/δημαρχοκεντρικό, όπου κυριαρχούν ο πολιτικός καριερισμός, η ατομική διαπραγμάτευση και το πολιτικό πάρε-δώσε, εμείς προτάσσουμε την δημιουργικότητα του συλλογικού νου και αγώνα. Επιμένουμε πως η πολιτική δεν είναι προνόμιο των λίγων ειδικών αλλά κεκτημένο των πολλών, θέση που αποτελεί θεμέλιο της ανοιχτής συγκρότησης και της δημοκρατικής λειτουργίας μας, χαρακτηριστική της αντίληψής μας για την πολιτική και την εκπροσώπηση των συλλογικών μας αποφάσεων.
Καταθέτουμε στην κρίση του λαού του Κορυδαλλού τα βασικά σημεία του προγράμματός μας και απευθύνουμε είναι ανοιχτό κάλεσμα σε όλους τους ενεργούς πολίτες του Κορυδαλλού, στις νέες και τους νέους που ονειρεύονται το μέλλον τους σε μια πόλη ανθρώπινη, σε κάθε συλλογικότητα και πρωτοβουλία που ενεργοποιείται, αγωνιά και καταθέτει τον αγώνα και την εμπειρία της και την άποψή της, σε όλους του κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς που δεν βολεύονται στο υπάρχον ασφυκτικό πλαίσιο αλλά προσπαθούν και αγωνίζονται να το υπερβούν δημιουργικά μετασχηματίζοντας το παρόν ώστε να χωράει τις σύγχρονες ανάγκες μας, τις ανάγκες των πολλών και πρωτίστως της νεολαίας και των ανθρώπων της εργασίας, να δώσουμε από κοινού τη μάχη αυτή και να ανατρέψουμε το πολιτικό κατεστημένο που διοικεί το δήμο εδώ και 30 χρόνια