1

ΜΕΤΑ: Άμεση αθώωση του Σωτήρη Λαπιέρη και όλων των συλληφθέντων | Συγκέντρωση στα Δικαστήρια Ευελπίδων, 12/8, 9πμ.

Την Παρασκευή 12 Αυγούστου και ώρα 9πμ., στο Κτήριο 7 των Δικαστηρίων της Ευελπίδων, θα καθίσουν στο εδώλιο του «κατηγορουμένου» οι συλληφθέντες από τη διαδήλωση στις 28/7, για τις καταστροφικές πυρκαγιές και σε ένδειξη αλληλεγγύης στο δίκαιο αίτημα του απεργού πείνας Γ. Μιχαηλίδη για την υπό όρους απόλυση. Την ημέρα εκείνη, για μια ακόμη φορά, όλοι και όλες γίναμε μάρτυρες της ωμής και κατάφωρης αστυνομική βίας, με χρήση αύρας, χημικών και κρότου λάμψης, ξυλοδαρμό διαδηλωτών και διαδηλωτριών, μεταξύ αυτών δικηγόροι και φωτορεπόρτερ, καθώς και αναίτιων προσαγωγών.

Μεταξύ των συλληφθέντων βρίσκεται και ο Σωτήρης Λαπιέρης, μέλος της Γραμματείας του ΜΕΤΑ, του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στο Συνήγορο του Πολίτη και δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου, ο οποίος, αφού ξυλοκοπήθηκε, επειδή διαμαρτυρήθηκε για την ακραία βία των αστυνομικών σε βάρος διαδηλωτών, συνελήφθη αναίτια και παραπέμπεται σε δίκη με εξωφρενικές, ανυπόστατες κατηγορίες: απόπειρα πρόκλησης σωματικής βλάβης κατά αστυνομικού, παράβαση του νόμου περί όπλων, διατάραξη κοινής ειρήνης, αντίσταση κατά της αρχής. Θύμα ξυλοδαρμού με κλομπ έπεσε και η Αναστασία Σταυροπούλου, δικηγόρος και μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορικής Ανατροπής, η οποία διαμαρτυρήθηκε για την αναίτια προσαγωγή του Σωτήρη Λαπιέρη. Κι αυτό, παρότι δήλωσε την ιδιότητά της.

Είναι ηλίου φαεινότερον πως τα όσα συνέβησαν στις 28/7 εντάσσονται στην προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να τρομοκρατήσει το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, με κατασκευασμένες διώξεις και στημένα κατηγορητήρια, ακόμα και όταν υπάρχει και καταγράφεται σε σειρά από βίντεο η απρόκλητη βία κατά των διαδηλωτών από την αστυνομία.

Είναι εμφανές, επίσης, ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να επιλέγει την καταστολή και τον αυταρχισμό, απέναντι στην κοινωνική δυσαρέσκεια, ώστε να υλοποιήσει την αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική πολιτική της. Το σκάνδαλο των υποκλοπών από την ΕΥΠ και η αστυνομική βία κατά των κατοίκων της πλατείας Εξαρχείων, που αντιδρούν στην τουριστικοποίηση της περιοχής τους, εξάλλου, αποτελούν μια ακόμη «νωπή» απόδειξη.

Το ΜΕΤΑ καταδικάζει την αστυνομική βία που ασκήθηκε στη διαδήλωση της 28/7 και καταγγέλλει τις στημένες διώξεις και τα κατασκευασμένα κατηγορητήρια. Απαιτεί την άμεση αθώωση του Σωτήρη Λαπιέρη και όλων των συλληφθέντων και καλεί στην παράσταση διαμαρτυρίας, στη δίκη των συλληφθέντων, την Παρασκευή 12 Αυγούστου, 9πμ., Κτήριο 7, Δικαστήρια Ευελπίδων.

09-08-22




Ρεπορτάζ του CBS αποκαλύπτει σημεία και τέρατα για τα όπλα στην Ουκρανία

Αναδημοσίευση από https://diktiospartakos.blogspot.com

Σε ένα άκρως αποκαλυπτικό αφιέρωμα με έρευνα της πρώτης γραμμής στην Ουκρανία, το Αμερικάνικο δίκτυο CBS αποκαλύπτει σημεία και τέρατα αναφορικά με την αποστολή δυτικών όπλων στην Ουκρανία.
Το ρεπορτάζ έχει γίνει κυριολεκτικά στην πρώτη γραμμή, αφού κάλυψε όλη την διαδρομή των όπλων, από την Πολωνία όπου είναι και τα σημεία συγκέντρωσης. Μίλησε με πολέμαρχους, στρατιώτες, δυτικούς μισθοφόρους και επικεφαλής ΜΚΟ που στέλνουν στρατιωτική βοήθεια, με τα ευρήματα να είναι άκρως ανησυχητικά.
Το κύριο στοιχείο είναι ότι ο μεγαλύτερος όγκος των όπλων δεν φτάνει ποτέ στην πρώτη γραμμή! Αντίθετα όπως χαρακτηριστικά λέγεται, μόλις το 30% φτάνει στους Ουκρανούς μαχητές, ενώ γίνεται ευθέως λόγο για «όπλα που φτάνουν σε λάθος χέρια» και για μαύρη αγορά με τα δυτικά όπλα, τα οποία είναι άγνωστα εντέλει που θα καταλήξουν.
Καταλυτική είναι η παρέμβαση της Ντονατέλα Ροβέρα της διεθνούς αμνηστίας, η οποία όχι μόνο επιβεβαιώνει το ρεπορτάζ του αμερικανικού καναλιού, αλλά επιρρίπτει τεράστιες ευθύνες στις χώρες που στέλνουν την συγκεκριμένη στρατιωτική βοήθεια, – μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα – διότι δεν έχει κανέναν ελεγκτικό μηχανισμό για το που θα καταλήξουν τα όπλα! Αυτό συνεπάγεται τεράστιες ευθύνες για τις ίδιες τις χώρες, όπως χαρακτηριστικά λέει το στέλεχος της διεθνούς αμνηστίας, η οποία πρόσφατα συνέταξε και μία έκθεση – κόλαφο εμπλέκοντας το καθεστώς Ζελένσκι σε εγκλήματα πολέμου.
Είναι τέτοια η ευθύνη αυτών των κρατών, που συμπεριλαμβάνει και την μελλοντική χρήση των συγκεκριμένων όπλων που έχουν στείλει, έχοντας μάλιστα τα ολέθρια παραδείγματα στην Συρία, το Ιράκ, την Λιβύη και το Αφγανιστάν. Εδώ όπως καταλαβαίνουμε, ανοίγει τεράστια συζήτηση για τις ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη που είναι και ο αποστολέας τεράστιου όγκου οπλισμού για τα οποία ουδείς γνωρίζει που κατέληξαν, ποιοι τα χρησιμοποιούν και πως θα χρησιμοποιηθούν στο άμεσο μέλλον.
Για παράδειγμα, εάν κάποια από τα όπλα κατέληξαν στο τάγμα Αζόφ, για το οποίο πλέον υπάρχουν καταγγελίες από Έλληνες ομογενείς μας ότι χτύπησε αμάχους στην Μαριούπολη, καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να προκύψουν ακόμα και μεγάλες ποινικές ευθύνες για την αλόγιστη αποστολή όπλων από την πλευρά της κυβέρνησης.
Μέρος των αποκαλύψεων του CBS
Στο αφιέρωμα αποκαλύπτονται και έγγραφα με δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων που ομολογούν ότι δεν ελέγχουν το που καταλήγουν τα όπλα που στέλνουν!
Δείτε το αφιέρωμα του αμερικανικού δικτύου για τα όπλα στην Ουκρανία:
Για εγκλήματα πολέμου κατηγορεί τους Ουκρανούς η Διεθνής Αμνηστία!
Τα πάνω – κάτω φέρνει στον πόλεμο της Ουκρανίας η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας η οποία κατηγορεί ευθέως το καθεστώς Ζελένσκι ότι θέτει σε κίνδυνο την ζωές αμάχων, συμπεριλαμβανομένων μαθητών και ασθενών, καταλογίζοντας της ευθέως δόλο.
Η έκθεση περιλαμβάνει στοιχεία τα οποία είναι άκρως ενοχοποιητικά για τις ουκρανικές δυνάμεις, στις οποίες καταλογίζουν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
Δημιουργία Στρατιωτικών βάσεων σε κατοικημένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων σχολείων και νοσοκομείων
Επιθέσεις που εξαπολύθηκαν από κατοικημένες περιοχές αμάχων
Η έκθεση φυσικά διευκρινίζει ότι τέτοιες παραβιάσεις δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση τις αδιάκριτες επιθέσεις της Ρωσίας, οι οποίες έχουν προκαλέσει θανάτους και τραυματισμούς αμέτρητων πολιτών.
Αναλυτικότερα:
Οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν θέσει σε κίνδυνο τους αμάχους εγκαθιστώντας βάσεις και λειτουργώντας οπλικά συστήματα σε κατοικημένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων σχολείων και νοσοκομείων, καθώς απέκρουσαν τη ρωσική εισβολή που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο, ανακοίνωσε εχθές η Διεθνής Αμνηστία.
Τέτοιες τακτικές παραβιάζουν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και θέτουν σε κίνδυνο τους αμάχους, καθώς μετατρέπουν πολιτικά αντικείμενα σε στρατιωτικούς στόχους. Τα ρωσικά πλήγματα που ακολούθησαν σε κατοικημένες περιοχές έχουν σκοτώσει αμάχους και έχουν καταστρέψει πολιτικές υποδομές.
«Έχουμε τεκμηριώσει ένα μοτίβο ουκρανικών δυνάμεων να θέτουν σε κίνδυνο τους αμάχους και να παραβιάζουν τους νόμους του πολέμου όταν επιχειρούν σε κατοικημένες περιοχές», δήλωσε η Agnès Callamard, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.
Δημοφιλείς ειδήσεις «Κόκκινος» συναγερμός στις δυτικές πρωτεύουσες για το συνεχές «ζευγάρωμα» Πούτιν-Ερντογάν!
«Το να βρίσκεται σε αμυντική θέση δεν απαλλάσσει τον ουκρανικό στρατό από το σεβασμό του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου».
Η έκθεση της διεθνούς αμνηστίας
Ωστόσο, δεν ακολούθησε αυτό το μοτίβο κάθε ρωσική επίθεση που τεκμηριώθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία. Σε ορισμένες άλλες τοποθεσίες στις οποίες η Διεθνής Αμνηστία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία είχε διαπράξει εγκλήματα πολέμου, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων περιοχών της πόλης Χάρκοβο, η οργάνωση δεν βρήκε στοιχεία για ουκρανικές δυνάμεις που βρίσκονταν σε περιοχές αμάχων που έγιναν παράνομα στόχος του ρωσικού στρατού.
Μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου, ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας πέρασαν αρκετές εβδομάδες ερευνώντας τα ρωσικά χτυπήματα στις περιοχές Χάρκοβο, Ντονμπάς και Μικολάιβ. Η οργάνωση επιθεώρησε χώρους. ερωτηθέντες επιζώντες, μάρτυρες και συγγενείς θυμάτων επιθέσεων· και πραγματοποίησε ανάλυση τηλεπισκόπησης και όπλων.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των ερευνών, οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία ότι οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν χτυπήματα μέσα από κατοικημένες περιοχές, καθώς και τη βάση τους σε κτίρια πολιτών σε 19 πόλεις και χωριά των περιοχών. Το Crisis Evidence Lab του οργανισμού έχει αναλύσει δορυφορικές εικόνες για να επιβεβαιώσει περαιτέρω ορισμένα από αυτά τα περιστατικά.
Οι περισσότερες κατοικημένες περιοχές όπου βρίσκονταν οι στρατιώτες ήταν χιλιόμετρα μακριά από τις γραμμές του μετώπου. Ήταν διαθέσιμες βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις που δεν θα έθεταν σε κίνδυνο τους πολίτες – όπως στρατιωτικές βάσεις ή πυκνά δασώδεις περιοχές κοντά ή άλλες κατασκευές πιο μακριά από κατοικημένες περιοχές. Στις περιπτώσεις που τεκμηρίωσε, η Διεθνής Αμνηστία δεν γνωρίζει ότι ο ουκρανικός στρατός που βρισκόταν σε μη στρατιωτικές δομές σε κατοικημένες περιοχές ζήτησε ή βοήθησε πολίτες να εκκενώσουν τα κοντινά κτίρια – μια αποτυχία λήψης όλων των εφικτών προφυλάξεων για την προστασία των αμάχων.
Εκτόξευση χτυπημάτων από κατοικημένες περιοχές αμάχων
Επιζώντες και μάρτυρες ρωσικών επιδρομών στις περιοχές Ντονμπάς, Χάρκοβο και Μικολάιβ είπαν σε ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας ότι ο ουκρανικός στρατός επιχειρούσε κοντά στα σπίτια τους την εποχή των χτυπημάτων, εκθέτοντας τις περιοχές σε αντίποινα από τις ρωσικές δυνάμεις. Οι ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας έγιναν μάρτυρες μιας τέτοιας συμπεριφοράς σε πολλές τοποθεσίες.
Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο απαιτεί από όλα τα μέρη σε μια σύγκρουση να αποφεύγουν τον εντοπισμό, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, στρατιωτικών στόχων εντός ή κοντά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Άλλες υποχρεώσεις για την προστασία των αμάχων από τις επιπτώσεις των επιθέσεων περιλαμβάνουν την απομάκρυνση αμάχων από την περιοχή στρατιωτικών στόχων και την αποτελεσματική προειδοποίηση για επιθέσεις που ενδέχεται να επηρεάσουν τον άμαχο πληθυσμό.
Η μητέρα ενός 50χρονου άνδρα που σκοτώθηκε σε επίθεση με ρουκέτα στις 10 Ιουνίου σε ένα χωριό νότια του Μικολάιβ είπε στη Διεθνή Αμνηστία: «Οι στρατιωτικοί έμεναν σε ένα σπίτι δίπλα στο σπίτι μας και ο γιος μου πήγαινε συχνά φαγητό στους στρατιώτες. Τον παρακάλεσα πολλές φορές να μείνει μακριά από εκεί γιατί φοβόμουν για την ασφάλειά του. Εκείνο το απόγευμα, όταν έγινε η επίθεση, ο γιος μου ήταν στην αυλή του σπιτιού μας και εγώ στο σπίτι. Σκοτώθηκε επί τόπου. Το σώμα του σχίστηκε σε κομμάτια. Το σπίτι μας καταστράφηκε μερικώς». Οι ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας βρήκαν στρατιωτικό εξοπλισμό και στολές στο διπλανό σπίτι.
Ο Mykola, ο οποίος ζει σε ένα πύργο σε μια γειτονιά του Lysychansk (Ντονμπάς) που χτυπήθηκε επανειλημμένα από ρωσικές επιθέσεις που σκότωσαν τουλάχιστον έναν ηλικιωμένο άνδρα, είπε στη Διεθνή Αμνηστία: «Δεν καταλαβαίνω γιατί ο στρατός μας πυροβολεί από τις πόλεις και όχι από το γήπεδο».
Ένας άλλος κάτοικος, ένας 50χρονος, είπε: «Σίγουρα υπάρχει στρατιωτική δραστηριότητα στη γειτονιά. Όταν υπάρχουν εξερχόμενα πυρά, ακούμε μετά την εισερχόμενη απάντηση» .
Ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας είδαν στρατιώτες να χρησιμοποιούν ένα κτίριο κατοικιών περίπου 20 μέτρα από την είσοδο του υπόγειου καταφυγίου που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι όπου σκοτώθηκε ο ηλικιωμένος.
Δημοφιλείς ειδήσεις Βρετανία: Οριστικό «όχι» στη μεταφορά του 12χρονου Άρτσι σε κέντρο περίθαλψης
Σε μια πόλη στο Ντονμπάς στις 6 Μαΐου, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν ευρέως απαγορευμένα και εγγενώς αδιάκριτα πυρομαχικά διασποράς σε μια γειτονιά με κυρίως μονοκατοικίες ή διώροφες κατοικίες όπου οι ουκρανικές δυνάμεις επιχειρούσαν με πυροβολικό. Θραύσματα προκάλεσαν ζημιές στους τοίχους του σπιτιού όπου μένει η Άννα, 70 ετών, με τον γιο της και την 95χρονη μητέρα της.
Η Άννα είπε: «Σράπνελ πέταξαν μέσα από τις πόρτες. Ήμουν μέσα. Το ουκρανικό πυροβολικό ήταν κοντά στο χωράφι μου… Οι στρατιώτες ήταν πίσω από το χωράφι, πίσω από το σπίτι… Τους είδα να μπαινοβγαίνουν… από τότε που άρχισε ο πόλεμος… Η μητέρα μου είναι… παράλυτη, οπότε δεν μπορούσα να φύγω».
Στις αρχές Ιουλίου, ένας εργάτης σε αγρόκτημα τραυματίστηκε όταν οι ρωσικές δυνάμεις έπληξαν μια γεωργική αποθήκη στην περιοχή του Μικολάιβ. Ώρες μετά την επίθεση, οι ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας είδαν την παρουσία ουκρανικού στρατιωτικού προσωπικού και οχημάτων στον χώρο αποθήκευσης σιτηρών και μάρτυρες επιβεβαίωσαν ότι ο στρατός χρησιμοποιούσε την αποθήκη, που βρίσκεται απέναντι από ένα αγρόκτημα όπου ζουν και εργάζονται πολίτες.
Ενώ οι ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας εξέταζαν ζημιές σε κατοικίες και παρακείμενα δημόσια κτίρια στο Χάρκοβο και σε χωριά στο Donbas και ανατολικά του Mykolaiv, άκουσαν εξερχόμενα πυρά από θέσεις ουκρανικού στρατού.
Στο Bakhmut, αρκετοί κάτοικοι είπαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι ο ουκρανικός στρατός χρησιμοποιούσε ένα κτίριο μόλις 20 μέτρα απέναντι από ένα πολυώροφο κτίριο κατοικιών. Στις 18 Μαΐου, ένας ρωσικός πύραυλος έπληξε το μπροστινό μέρος του κτιρίου, καταστρέφοντας εν μέρει πέντε διαμερίσματα και ζημιές σε κοντινά κτίρια. Η Κατερίνα, κάτοικος που επέζησε από την επίθεση, είπε: «Δεν κατάλαβα τι συνέβη. [Υπήρχαν] σπασμένα παράθυρα και πολλή σκόνη στο σπίτι μου… Έμεινα εδώ γιατί η μητέρα μου δεν ήθελε να φύγει. Έχει προβλήματα υγείας».
Τρεις κάτοικοι είπαν στη Διεθνή Αμνηστία ότι πριν από το χτύπημα, οι ουκρανικές δυνάμεις χρησιμοποιούσαν ένα κτίριο απέναντι από το βομβαρδισμένο κτίριο και ότι δύο στρατιωτικά φορτηγά ήταν σταθμευμένα μπροστά από ένα άλλο σπίτι που υπέστη ζημιές όταν χτύπησε ο πύραυλος. Οι ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας βρήκαν σημάδια στρατιωτικής παρουσίας μέσα και έξω από το κτίριο, συμπεριλαμβανομένων σακουλών με άμμο και μαύρων πλαστικών καλυμμάτων που καλύπτουν τα παράθυρα, καθώς και νέου εξοπλισμού πρώτων βοηθειών για τραύματα, κατασκευής ΗΠΑ.
«Δεν έχουμε λόγο για το τι κάνει ο στρατός, αλλά πληρώνουμε το τίμημα», είπε στη Διεθνή Αμνηστία ένας κάτοικος του οποίου το σπίτι υπέστη επίσης ζημιές από την επίθεση.
Στρατιωτικές βάσεις σε νοσοκομεία
Ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας παρακολούθησαν τις ουκρανικές δυνάμεις να χρησιμοποιούν νοσοκομεία ως de facto στρατιωτικές βάσεις σε πέντε τοποθεσίες. Σε δύο πόλεις, δεκάδες στρατιώτες ξεκουράζονταν και έτρωγαν γεύματα στα νοσοκομεία. Σε μια άλλη πόλη, στρατιώτες πυροβολούσαν κοντά στο νοσοκομείο.
Μια ρωσική αεροπορική επιδρομή στις 28 Απριλίου τραυμάτισε δύο εργαζόμενους σε ιατρικό εργαστήριο σε προάστιο του Χάρκοβο, αφού οι ουκρανικές δυνάμεις είχαν δημιουργήσει μια βάση στο συγκρότημα.
Η χρήση νοσοκομείων για στρατιωτικούς σκοπούς αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Στρατιωτικές βάσεις στα σχολεία
Ο ουκρανικός στρατός στήνει τακτικά βάσεις σε σχολεία σε πόλεις και χωριά στο Donbas και στην περιοχή Mykolaiv. Τα σχολεία ήταν προσωρινά κλειστά για τους μαθητές από την έναρξη της σύγκρουσης, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις τα κτίρια βρίσκονταν κοντά σε κατοικημένες γειτονιές με πολίτες
Σε 22 από τα 29 σχολεία που επισκέφθηκαν, οι ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας είτε βρήκαν στρατιώτες που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις είτε βρήκαν στοιχεία τρέχουσας ή προηγούμενης στρατιωτικής δραστηριότητας – συμπεριλαμβανομένης της παρουσίας στρατιωτικών όπλων, πεταμένων πυρομαχικών, πακέτων σιτηρεσίου στρατού και στρατιωτικών οχημάτων.
Οι ρωσικές δυνάμεις έπληξαν πολλά από τα σχολεία που χρησιμοποιούν οι ουκρανικές δυνάμεις. Σε τουλάχιστον τρεις πόλεις, μετά τον ρωσικό βομβαρδισμό των σχολείων, Ουκρανοί στρατιώτες μετακόμισαν σε άλλα σχολεία κοντά, θέτοντας τις γύρω γειτονιές σε κίνδυνο παρόμοιων επιθέσεων.
Σε μια πόλη ανατολικά της Οδησσού, η Διεθνής Αμνηστία είδε ένα ευρύ μοτίβο Ουκρανών στρατιωτών που χρησιμοποιούν περιοχές πολιτών για διαμονή και ως χώρους στάσης, συμπεριλαμβανομένης της τοποθέτησης τεθωρακισμένων οχημάτων κάτω από δέντρα σε αμιγώς οικιστικές γειτονιές και χρήση δύο σχολείων που βρίσκονται σε πυκνοκατοικημένες κατοικημένες περιοχές. Οι ρωσικές επιδρομές κοντά στα σχολεία σκότωσαν και τραυμάτισαν αρκετούς αμάχους μεταξύ Απριλίου και τέλη Ιουνίου – συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού και μιας μεγαλύτερης γυναίκας που σκοτώθηκαν σε επίθεση με ρουκέτα στο σπίτι τους στις 28 Ιουνίου.
Στο Μπαχμούτ, οι ουκρανικές δυνάμεις χρησιμοποιούσαν ένα πανεπιστημιακό κτίριο ως βάση όταν ρωσικό χτύπημα έπληξε στις 21 Μαΐου, σκοτώνοντας σύμφωνα με πληροφορίες επτά στρατιώτες. Το πανεπιστήμιο βρίσκεται δίπλα σε ένα πολυώροφο κτίριο κατοικιών που υπέστη ζημιές στην απεργία, μαζί με άλλα σπίτια πολιτών περίπου 50 μέτρα μακριά. Ερευνητές της Διεθνούς Αμνηστίας βρήκαν τα υπολείμματα ενός στρατιωτικού οχήματος στην αυλή του βομβαρδισμένου κτιρίου του πανεπιστημίου.
Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο δεν απαγορεύει ρητά τα μέρη σε σύγκρουση να εδρεύουν σε σχολεία που δεν λειτουργούν. Ωστόσο, οι στρατιωτικοί έχουν την υποχρέωση να αποφεύγουν τη χρήση σχολείων που βρίσκονται κοντά σε σπίτια ή πολυκατοικίες γεμάτες με πολίτες, θέτοντας αυτές τις ζωές σε κίνδυνο, εκτός εάν υπάρχει επιτακτική στρατιωτική ανάγκη. Εάν το κάνουν, θα πρέπει να προειδοποιήσουν τους αμάχους και, εάν χρειαστεί, να τους βοηθήσουν να εκκενώσουν. Αυτό δεν φαίνεται να συνέβη στις υποθέσεις που εξέτασε η Διεθνής Αμνηστία.
Οι ένοπλες συγκρούσεις παρεμποδίζουν σοβαρά το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση και η στρατιωτική χρήση των σχολείων μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή που στερεί περαιτέρω αυτό το δικαίωμα από τα παιδιά μόλις τελειώσει ο πόλεμος. Η Ουκρανία είναι μία από τις 114 χώρες που έχουν εγκρίνει τη Διακήρυξη για τα Ασφαλή Σχολεία, μια συμφωνία για την προστασία της εκπαίδευσης εν μέσω ένοπλων συγκρούσεων, η οποία επιτρέπει στα μέρη να χρησιμοποιούν εγκαταλελειμμένα ή εκκενωμένα σχολεία μόνο όπου δεν υπάρχει βιώσιμη εναλλακτική λύση.
Αδιάκριτες επιθέσεις από τις ρωσικές δυνάμεις
Πολλά από τα ρωσικά πλήγματα που κατέγραψε η Διεθνής Αμνηστία τους τελευταίους μήνες πραγματοποιήθηκαν με εγγενώς αδιάκριτα όπλα, συμπεριλαμβανομένων διεθνώς απαγορευμένων πυρομαχικών διασποράς ή με άλλα εκρηκτικά όπλα με αποτελέσματα ευρείας διασποράς. Άλλοι χρησιμοποίησαν κατευθυνόμενα όπλα με διαφορετικά επίπεδα ακρίβειας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα όπλα ήταν αρκετά ακριβή ώστε να στοχεύουν συγκεκριμένα αντικείμενα.
Η πρακτική του ουκρανικού στρατού να τοποθετεί στρατιωτικούς στόχους εντός κατοικημένων περιοχών δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τις αδιάκριτες ρωσικές επιθέσεις. Όλα τα μέρη σε μια σύγκρουση πρέπει ανά πάσα στιγμή να διακρίνουν μεταξύ στρατιωτικών στόχων και πολιτικών και να λαμβάνουν όλες τις εφικτές προφυλάξεις, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής όπλων, για να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά για τον άμαχο πληθυσμό. Οι αδιάκριτες επιθέσεις που σκοτώνουν ή τραυματίζουν αμάχους ή βλάπτουν πολιτικούς στόχους αποτελούν εγκλήματα πολέμου.
«Η ουκρανική κυβέρνηση θα πρέπει να διασφαλίσει αμέσως ότι θα τοποθετήσει τις δυνάμεις της μακριά από κατοικημένες περιοχές ή θα πρέπει να απομακρύνει τους αμάχους από περιοχές όπου επιχειρεί ο στρατός. Οι στρατιώτες δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία για να εμπλακούν σε μάχες και θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα σχολεία ή τα σπίτια πολιτών ως έσχατη λύση όταν δεν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις», δήλωσε η Agnès Callamard.
Η Διεθνής Αμνηστία επικοινώνησε με το Υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας με τα ευρήματα της έρευνας στις 29 Ιουλίου 2022. Κατά τη στιγμή της δημοσίευσης, οι Ουκρανοί δεν είχαν απαντήσει ακόμη.



Υποκλοπές 2022: Η υπόθεση των παρακολουθήσεων σε τέσσερα λεπτά

Οκτώ μήνες προτού το θέμα των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών μονοπωλήσει την επικαιρότητα, τα πρωτοσέλιδα και τα δελτία ειδήσεων λόγω δύο ηχηρών παραιτήσεων, το inside story ξεκίνησε να φέρνει στο φως της δημοσιότητας πολλαπλές πτυχές της υπόθεσης, την οποία ξένα ΜΜΕ όπως το Politico χαρακτηρίζουν πλέον «σκάνδαλο».

Από την Ελίζα Τριανταφύλλου
για το Inside Story

Όλα ξεκίνησαν στα μέσα Δεκεμβρίου του 2021, όταν δύο ξεχωριστές έρευνες, η μία από το το εργαστήριο του Πανεπιστημίου του Τορόντο Citizen Lab, που ασχολείται με τις ψηφιακές απειλές κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η άλλη από τη META (facebook), έκαναν λόγο για ένα «νέο» λογισμικό κατασκοπίας ονόματι Predator με πελάτες και στόχους (και) στην Ελλάδα.

Η είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, παρότι είχε ειδικό εγχώριο ενδιαφέρον, με τις δύο εκθέσεις να θεωρούν πιθανό το spyware να έχει αγοραστεί από την κυβέρνηση και να χρησιμοποιείται κατά δημοσιογράφων και πολιτικών. Το inside story άρχισε να ξετυλίγει το νήμαTo νέο λογισμικό κατασκοπίας του Predator από τον Ιανουάριο του 2022 και συνεχίζει έως σήμερα με αμείωτη ένταση.

Το πρώτο μας δημοσίευμα αποκάλυψε την εταιρική δομή που έχει στηθεί στην Ελλάδα για την εμπορία του Predator και τα άτομα πίσω από την εταιρεία. Eντοπίσαμε ακόμα κάτι άκρως ανησυχητικό: για τη μόλυνση κινητών στην Ελλάδα είχαν στηθεί τουλάχιστον 43 πλαστές ιστοσελίδες που θυμίζουν άλλες γνωστές π.χ. heiiasjournai[.]com, altsantiri[.]news, kathimerini[.]news, efsyn[.]online, ebill[.]cosmote[.]center

 

Το Απρίλιο αποκαλύπτουμεΠοιος παρακολουθούσε το κινητό του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη; την πρώτη επιβεβαιωμένη χρήση του Predator κατά ευρωπαίου πολίτη και δη δημοσιογράφου. Το κινητό του Θανάση Κουκάκη, συναδέλφου που ασχολείται με υποθέσεις διαφθοράς, για τουλάχιστον 10 εβδομάδες είχε μετατραπεί σε έναν «τέλειο κοριό». Η πρώτη αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να αρνηθεί οποιαδήποτε ανάμειξη στην υπόθεση και να συμπεράνει (χωρίς να παρουσιάσει στοιχεία) ότι πρόκειται για παρακολούθηση ιδιώτη εναντίον ιδιώτη, παρότι μιλάμε για ένα πανάκριβο λογισμικό αρκετών εκατομμυρίων. Πρόκειται για ποσό που, όπως έχει δείξει η διεθνής εμπειρία, μόνο κράτη και κρατικές υπηρεσίες διαθέτουν.

Λίγες ημέρες μετά την πρώτη αποκάλυψη, δημοσίευμα από τους Reporters United περιπλέκει την κατάσταση για την κυβέρνηση, αφού αποκαλύπτει ότι ο Θανάσης Κουκάκης προτού μολυνθεί με το Predator παρακολουθούνταν νόμιμα (δηλαδή με εντολή εισαγγελέα) από την ΕΥΠ.

Εδώ να κάνουμε μία χρήσιμη διευκρίνιση: μέσω της νόμιμης συνακρόασης –για την οποία πρέπει να ακολουθηθεί μία πολύ συγκεκριμένη νομική διαδικασία– ουσιαστικά γίνεται άρση απορρήτου του στόχου και παρακολουθούνται οι συμβατικές συνομιλίες του και τα μηνύματα που ανταλλάσσει μέσω του δικτύου του παρόχου τηλεπικοινωνίας. Όμως το σύστημα νόμιμης συνακρόασης είναι «τυφλό» όταν η επικοινωνία μεταφέρεται σε «επιφυείς», όπως λέγονται, εφαρμογές, δηλαδή στα γνωστά σε όλους viber, whatsapp, signal κ.λπ. Εκεί μπαίνουν στο παιχνίδι τα λογισμικά κατασκοπίας, που χωρίς να χρειαστεί να σπάσουν την κρυπτογράφηση των εφαρμογών, ακούνε και βλέπουν ό,τι κάνει ο χρήστης στη συσκευή του κινητού του – μπορούν να ανοιγοκλείνουν ακόμη και την κάμερα και το μικρόφωνο. Μία άλλη σημαντική διευκρίνιση είναι ότι η χρήση λογισμικών κατασκοπίας είναι παράνομη στην Ελλάδα. Στην περίπτωση Κουκάκη, μετά τον τερματισμό της νόμιμης παρακολούθησής του από την ΕΥΠ άρχισε η παράνομη με το Predator.

Ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμειξη και ενώ στο μεταξύ έχει βγει και τρίτη έκθεση για το Predator, από την Google (η οποία επιβεβαίωσε αποκλειστικά στο inside story ότι υπάρχουν και άλλοι που έχουν μολυνθεί στην Ελλάδα), αποκαλύπτουμε τη γραμμή που συνδέει δια της τεθλασμένης (μέσα από ένα πλέγμα νομικών και φυσικών προσώπων) το ελληνικό Δημόσιο με την εταιρεία Intellexa, η οποία εμπορεύεται το spyware Predator και είναι εγκατεστημένη (και) στην Ελλάδα. Ακολουθεί νέο δημοσίευμα από τους Reporters United (δημοσιεύθηκε ταυτόχρονα στην Εφημερίδα των Συντακτών), που βάζει στο «κάδρο» και τον ανιψιό του πρωθυπουργού και (πρώην) Γενικό Γραμματέα του Μαξίμου.

Η σκυτάλη περνά ξανά στα χέρια του inside story, που με νέο ρεπορτάζ αποκαλύπτει πως η μυστηριώδης ισραηλινή Intellexa, που συνδέεται με την παραγωγή και χρησιμοποίηση του παράνομου λογισμικού για παρακολουθήσεις στη χώρα μας, δεν είναι μία εταιρεία-φάντασμα στην Ελλάδα, αλλά έχει γραφεία και προσωπικό που εργάζεται λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και ήρθε στην Ελλάδα με τη βοήθειας σειράς προσώπων.

Στις 26 Ιουλίου, τρεις μήνες μετά την αποκάλυψη της παρακολούθησης του έλληνα δημοσιογράφου, έρχεται η καταγγελία του προέδρου του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη ότι είχε στοχοποιηθεί με το ίδιο λογισμικό κατασκοπίας. Είναι μία απολύτως αναμενόμενη εξέλιξη για εμάς εδώ στo inside story, που τονίζουμε από την πρώτη στιγμή ότι ο Θανάσης Κουκάκης δεν ήταν ο μόνος στόχος αυτού του πανίσχυρου (και πανάκριβου) κακόβουλου λογισμικού. Αν ήταν έτσι, γιατί να στηθούν δεκάδες ιστοσελίδες με σκοπό να μολύνουν κινητά στην Ελλάδα;

Σε μια ατυχή συγκυρία, λίγα 24ωρα προτού γίνει γνωστή η στοχοποίηση Ανδρουλάκη, η Εθνική Αρχή Διαφάνειας εκδίδει το πόρισμά της για την υπόθεση Κουκάκη, στο οποίο δεν αναφέρει κάτι μεμπτό για την κυβέρνηση, όπως τονίζουμε με νέο νέο ρεπορτάζ, ενώ δεν ερευνά κρίσιμες πτυχές της υπόθεσης.

Ακολουθεί ρεπορτάζ  των Reporters United (με ταυτόχρονη δημοσίευση στην ΕφΣυν), με νέα στοιχεία για τη σύνδεση Δημητριάδη με πρόσωπα της Intellexa. Την Παρασκευή 5 Αυγούστου η Σόφι ιν ‘τ Βελντ, εισηγήτρια της επιτροπής PEGA που συστάθηκε στο Ευρωκοινωβούλιο για να ερευνήσει την χρήση spyware στην Ευρώπη, σε συνέντευξή της στο inside story λέει πως εκτός από Ουγγαρία, Πολωνία και Ισπανία, κατάχρηση spyware γίνεται και στην Ελλάδα και πως δεν μπορεί να μην χρησιμοποιεί το spyware η ελληνική κυβέρνηση, αφού δεν υπάρχει άλλη σοβαρή εναλλακτική.

Λίγες ώρες μετά παραιτούνται ο Γενικός Γραμματέας του πρωθυπουργού, Γρηγόρης Δημητριάδης, και ο διοικητής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων, για την υπόθεση των παρακολουθήσεων. Ταυτόχρονα μαθαίνουμε όλοι από κυβερνητικές διαρροές ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, όταν ήταν ακόμη ευρωβουλευτής και διεκδικούσε την προεδρία του κόμματος (αλλά και δύο ημέρες αφότου εξελέγη) παρακολουθούνταν νόμιμα από την ΕΥΠ.

Στον απόηχο των δύο αναπόφευκτων παραιτήσεων και υπό την σκιά της εντολής του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να διερευνηθεί ποιος διέρρευσε εμπιστευτικές πληροφορίες σε ποιον, το ρεπορτάζ του inside story συνεχίζεται με αποφασιστικότητα, μέχρι να φτάσουμε στον πυρήνα του συστήματος των παράνομων παρακολουθήσεων που έχει στηθεί στην Ελλάδα.

Στο μεταξύ, η υπόθεση των παράνομων παρακολουθήσεων στην Ελλάδα έχει τραβήξει την προσοχή της Ευρώπης, με την επιτροπή PEGA να παρακολουθεί το θέμα πολύ στενά. Σύντομα θα τεθούν ερωτήσεις στην ελληνική κυβέρνηση για το Predator, ενώ υπάρχουν σκέψεις η επιτροπή να επισκεφθεί την Ελλάδα προκειμένου να λάβει απαντήσεις.




Μονόκεροι και «πράσινα άλογα»: Για τις απροειδοποίητες απολύσεις στην Persado

Πηγαίνεις το πρωί στη δουλειά, μπαίνεις στο γραφείο, σε καλούν για ένα meeting που φαντάζει τυπικό. Μπαίνεις μέσα και το HR σου ανακοινώνει ότι σήμερα είναι η τελευταία σου μέρα στη δουλειά: «Πάρε αυτό το κουτί. Έχεις 5 λεπτά να μαζέψεις τα προσωπικά σου αντικείμενα από το γραφείο, δεν έχεις δικαίωμα να αγγίξεις οτιδήποτε ανήκει στην εταιρεία». Σε συνοδεύει ο σεκιουριτάς του κτηρίου. Σε περίπτωση που φέρεις αντίρρηση ή αντισταθείς, ο σεκιουριτάς σε βγάζει έξω δια της βίας.

Το παραπάνω σκηνικό μέχρι στιγμής το έχουμε δει μόνο σε αμερικάνικες ταινίες να μας θυμίζει πόσο βάναυση είναι η εργασιακή πραγματικότητα από την άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Αν αυτή η σκηνή μας φαντάζει μακρινή για τα ελληνικά δεδομένα, η εταιρεία Persado την έκανε πραγματικότητα την Παρασκευή 27 Ιουλίου. Μιλάμε για τουλάχιστον πέντε απολύσεις στο ελληνικό τμήμα αυθημερόν, που μαζί με αυτές του εξωτερικού φτάνουν τις 45. Αποτελεί επίσης αστείο γεγονός, ότι στο website τους ακόμα έχουν ανοιχτές αγγελίες εργασίας.

Όλα έγιναν με πολύ παρόμοιο τρόπο με τον παραπάνω: έργαζόμενοι μπήκαν για ένα «τυπικό» meeting, όπου με κυνικό τρόπο τους ανακοινώθηκε ότι είναι η τελευταία τους μέρα στη δουλειά. «Συγνώμη, αλλά θα σε στενοχωρήσουμε»… Αμέσως μετά, είδαν τα λάπτοπ τους κλειδωμένα χωρίς να μπορούν να κάνουν το οτιδήποτε. Αν δεν βρίσκονταν εν ώρα τηλεργασίας, σίγουρα θα τους είχαν δείξει την έξοδο συνοδεία security.

Δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, δεν θα μοιραστούμε τη ζημιά τους!

Το γνωστό τροπάριο συνεχίζεται. Αυτοί που διατείνονταν ότι αποτελούν «πραγματικό ελληνικό μονόκερο» ακολουθούν την τακτική όλων των προηγούμενων “unicorns”: φουσκωμένες αποτιμήσεις ανάμεσα σε γύρους χρηματοδοτήσεων, δικαίωμα αγοράς μετοχών για τους εγραζόμενους αντί για αυξήσεις, απλήρωτες υπερωρίες για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα, κι όταν τα πράγματα στραβώσουν απολύσεις. Γελάμε ειρωνικά όταν ακούμε για startups που εργαζόμενοι και εργοδοσία «είμαστε μια οικογένεια».

Η ασύδοτη καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κρίσεις. Τα λεφτά που έχουν πέσει στον κλάδο της τεχνολογίας και στις διάφορες startups δεν αποτελεί παρά μια προσπάθεια ξεπεράσματος της κρίσης από τους από πάνω στην προσπάθειά τους να βρουν νέα πεδία κερδοφορίας «εδώ και τώρα». Πληθαίνουν οι φωνές για την φούσκα της τεχνολογίας (tech bubble) που ετοιμάζεται να σκάσει. Σε απολύσεις και πάγωμα προσλήψεων έχουν προχωρήσει μεταξύ άλλων εταιρειών κολοσσοί όπως η Facebook, το Netflix, η Coinbase, το Shopify, κτλ.

Φαίνεται πως τώρα που μια νέα οικονομική κρίση χτυπάει την πόρτα του πλανήτη, οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι καλούνται για ακόμα μια φορά να πληρώσουν τα σπασμένα που οι εργοδότες και το σύστημα που τους συντηρεί και τους στηρίζει δημιούργησαν. Για τις επενδύσεις δισεκατομμυρίων που χτίστηκαν παγκοσμίως πάνω στις πλάτες εκατομμυρίων εργαζομένων ούτε λόγος.

Τώρα είναι η στιγμή που η δύναμη των κάτω πρέπει να εμφανιστεί. Ο αγώνας ενάντια στις απολύσεις, τις απλήρωτες υπερωρίες, την εντατικοποίηση, την εργοδοτική τρομοκρατία να μας βρει ενωμένους και ενωμένες. Η οργάνωση και η επαφή με το σωματείο είναι η συλλογική ασπίδα απέναντί τους.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να έρθουν σε επαφή με το Radical I.T. και το συνδικάτο μας, το ΣΕΤΗΠ. Όταν χτυπάνε έναν από εμάς, μας χτυπάνε όλους. Να πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει!

  • Να παρθούν τώρα πίσω οι απολύσεις εργαζομένων στην Persado
  • Αυξήσεις στους μισθούς, λιγότερη δουλειά, όχι άλλα κέρδη για τα αφεντικά




Nichelle Nichols: Uhura σημαίνει Ελευθερία…

“Το φως της, όπως και οι αρχαίοι γαλαξίες που βλέπουμε τώρα για πρώτη φορά, θα παραμείνει για εμάς και τις μελλοντικές γενιές για να το απολαύσουμε, να μάθουμε και να αντλήσουμε έμπνευση. Έζησε μια καλή ζωή και ήταν πρότυπο για όλους μας. Live Long and Prosper” (Kyle Johnson, ο γιος της)

Η Nichelle Nichols, η οποία έπαιξε την επι κεφαλής επικοινωνίας Lt Nyota Uhura στην αρχική σειρά Star Trek και βοήθησε στη δημιουργία μιας νέας εποχής για την τηλεόραση τη δεκαετία του 1960, πέθανε στο Νέο Μεξικό σε ηλικία 89 ετών, στις 30 Ιουλίου…

Ο γιος της, Κάιλ Τζόνσον, ανακοίνωσε τον θάνατό της την Κυριακή 31/7 μέσω Facebook, λέγοντας: «Λυπάμαι που σας πληροφορώ ότι ένα μεγάλο φως στο στερέωμα δεν λάμπει πλέον για εμάς όπως τόσα χρόνια».

Ο ηθοποιός Wilson Cruz έγραψε στο Twitter “representation matters” (η εκπροσώπηση έχει σημασία). Η Nichols «ήταν πρότυπο. Με την ίδια της την παρουσία και τη χάρη της έριξε φως στο ποιοι είμαστε ως έγχρωμοι και μας ενέπνευσε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές μας», έγραψε. «Ξεκουράσου καλά, αστραφτερό διαμάντι στον ουρανό».

Η ηθοποιός και τραγουδίστρια Nichelle Nichols ήταν μια από τις πρώτες μαύρες γυναίκες που εμφανίστηκαν στην αμερικανική τηλεόραση σε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο όταν έπαιξε την αξιωματικό επικοινωνίας, υπολοχαγό Nyota Uhura στην αρχική σειρά Star Trek (1966-69).
Το Star Trek έφερε στην Nichols αναγνώριση και βοήθησε να σπάσουν πολλά φυλετικά στερεότυπα στην τηλεόραση, παρόλο που στην κοινωνία ήταν (και είναι ακόμα…) διάχυτα.

Η Uhura δίνει το πρώτο interracial τηλεοπτικό φιλί με τον Captain James T Kirk (William Shatner) στο επεισόδιο “Plato’s Stepchildren” και γράφει ιστορία.

Συμμετείχε επίσης στο πρώτο interracial φιλί στην τηλεόραση των ΗΠΑ (και από τα πρώτα παγκοσμίως). Ένα φιλί μεταξύ μιας μαύρης γυναίκας και ενός λευκού άνδρα, της Uhura και του Captain Kirk (William Shatner), το 1968. Ο δημιουργός της σειράς, Roddenberry είχε επιμείνει να στήσει ένα πολυπολιτισμικό πλήρωμα (ακόμα και εξωγήινο συμπεριέλαβε, το Spock) για το αστρόπλοιο Enterprise. Μια τολμηρή κίνηση για την εποχή, φανταστείτε ότι ο διαφυλετικός γάμος ήταν ακόμα παράνομος σε 17 πολιτείες των ΗΠΑ!

Η Nichols σκέφτηκε να αποχωρήσει από το Star Trek κάπου στο τέλος της πρώτης σεζόν, αλλά μια τυχαία συνάντηση με τον ηγέτη των πολιτικών δικαιωμάτων Martin Luther King σε μια εκδήλωση της άλλαξε γνώμη: «Μου είπε ότι το Star Trek ήταν η μόνη εκπομπή που αυτός και η σύζυγός του προέτρεπαν στα τρία μικρά παιδιά τους να μείνουν ξύπνια και να παρακολουθήσουν», είπε η ίδια για τη συνάντησή της με τον King, προσθέτοντας ότι της είπε «για πρώτη φορά στην τηλεόραση, μας βλέπουν όπως θα έπρεπε να μας βλέπουν κάθε μέρα: ως έξυπνους, ποιοτικούς, όμορφους, ανθρώπους που μπορούν να τραγουδήσουν, να χορέψουν και να πάνε στο διάστημα. Έχεις αλλάξει το πρόσωπο της τηλεόρασης για πάντα, και έχεις αλλάξει τα μυαλά των ανθρώπων». Επιστρέφοντας στο ρόλο (που μέχρι τότε το είχε δει απλώς ως σκαλοπάτι για το Broadway), η Nichols το πήρε πιο σοβαρά αλλά και το επανέλαβε στις spin-off ταινίες του αρχικού Star Trek. Είδε την Uhura (το όνομά της βασιζόταν στη λέξη uhuru, που στα Σουαχίλι σημαίνει «ελευθερία») όχι μόνο ως πρότυπο για τους μαύρους, αλλά και για γυναίκες γενικότερα να σπάσουν τα ανδροκρατούμενα κάστρα και να γίνουν αστροναύτες, επιστήμονες και ότι άλλο θέλουν…

Ο Gene Roddenberry, δημιουργός του Star Trek, υπερασπίστηκε στη σειρά κάθε είδους ισότητα, σεξουαλική και φυλετική, παρουσιάζοντας το ελπιδοφόρο όραμά του για το μέλλον, μια ουσιαστικά αταξική κοινωνία. Μια κοινωνία κάποιους αιώνες από τώρα, χωρίς χρήματα όπου η συσσώρευση κεφαλαίου δεν είναι πρωταρχικός στόχος της ανθρωπότητας. Ότι πλησιέστερο έχει παρουσιάσει η αμερικανική τηλεόραση στα πρότυπα τηε Παρισινής Κομμούνας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Η Nichols προωθεί το βιβλίο της “Beyond Uhura: Star Trek and Other Memories” τον Ιούνιο του 1995.

«Η υπόσχεση αυτού του φανταστικού σύμπαντος ήταν πραγματική για μένα», έγραψε η Nichols στην αυτοβιογραφία της το 1994, “Beyond Uhura: Star Trek and Other Memories”. «Είμαι ακόμα πολύ περήφανη για την Uhura: περήφανη για το ποια ήταν (ή θα είναι…) και τι αντιπροσώπευε, όχι μόνο στην εποχή της (σ.τ.γ.: σε ένα υποθετικό μέλλον) αλλά και στη δική μας».

Η Grace Dell Nichols γεννήθηκε στο Robbins του Illinois στις 28 Δεκεμβρίου 1932. Δεν της άρεσε το μικρό της όνομα και οι γονείς της το άλλαξαν σε Nichelle.

Η Nichols γεννήθηκε στο Ρόμπινς του Ιλινόις, κόρη του Samuel, ενός χημικού που μόλις είχε υπηρετήσει ως δήμαρχος εκείνης της πόλης, και της συζύγου του, Lishia (nee Parks). Ο παππούς της από τη μεριά τού πατέρα της, ένας λευκός νότιος, είχε αποξενωθεί από τους γονείς του, επειδή παντρεύτηκε μια μαύρη γυναίκα. Αφότου η Nichols και η οικογένειά της μετακόμισαν στο Σικάγο, σπούδασε χορό στην Ακαδημία Μπαλέτου του Σικάγο από την ηλικία των 12 ετών.

Πριν από το Star Trek, η Nichols τραγούδησε με τον Duke Ellington και τον Lionel Hampton και έκανε εμφανίσεις όπως εδώ ως Dice Player στο όχημα του James Garner

Δύο χρόνια αργότερα η επαγγελματική της καριέρα ξεκίνησε ως τραγουδίστρια και χορεύτρια στην επιθεώρηση College Inn στο ξενοδοχείο Sherman House, στο Σικάγο. Αργότερα περιόδευσε στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ευρώπη με τα τζαζ σχήματα των Duke Ellington και Lionel Hampton (1950-51), εμφανίστηκε στην επιθεώρηση “Calypso Carnival” στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης Blue Angel στο Σικάγο και γύρισε όλες τις ΗΠΑ και τον Καναδά ως σόλο τραγουδίστρια και χορεύτρια.

Μετακομίζοντας στο Λος Άντζελες, η Nichols ήταν η κύρια χορεύτρια στην κινηματογραφική εκδοχή του Porgy and Bess (1959), που την οδήγησε στο να παίξει ως τη βασίλισσα του camnpus Hazel Sharpe στην αρχική παραγωγή του “Kicks & Co” στο θέατρο Arie Crown στο Σικάγο (1961). Αν και το μιούζικαλ ήταν αποτυχημένο, ο Hugh Hefner είδε τη Nichols και της έκανε πρόταση να εμφανιστεί στο Chicago Playboy Club του.

Το 1964, έπαιξε σε ένα επεισόδιο της πρώτης σειράς του Roddenberry, “The Lieutenant”, για ένα σώμα πεζοναυτών. Την επόμενη χρονιά πέρασε από οντισιόν για το Star Trek. Με τον χαρακτήρα τής Uhura να μην έχει ακόμη ουσιαστικά αναπτυχθεί, διάβασε τις ατάκες του Spock και είχε εντυπωσιάσει τόσο πολύ τους παραγωγούς που έλεγξαν αν ο Leonard Nimoy (που πήρε το ρόλο του Spock) είχε υπογράψει ήδη το συμβόλαιό του. Όταν επιβεβαιώθηκε ότι είχε, άρχισαν να συζητούν για την Uhura, το όνομα της οποίας προήλθε από τον τίτλο ενός μυθιστορήματος για τον αγώνα για την ελευθερία στην Αφρική που η ίδια η Nichols είχε μαζί της στην οντισιόν!

 

Στην αυτοβιογραφία της, η Nichols αποκάλυψε ότι είχε σχέση με τον Roddenberry – ο οποίος ήταν παντρεμένος και ήδη έβγαινε με τη γυναίκα που έγινε η δεύτερη σύζυγός του – πριν ξεκινήσει το Star Trek. Αργότερα έγραψε ένα τραγούδι για αυτόν, το “Gene”, το οποίο τραγούδησε στην κηδεία του το 1991. Ήταν επίσης τακτική στα conventions των Trekkies.

Η Nichols έπρεπε να περιμένει τη μεταφορά σε animation του Star Trek να γίνει το επίκεντρο. Η πρωτότυπη σειρά επικεντρωνόταν πάντα γύρω από τον Kirk και τον Spock, αλλά στο επεισόδιο “The Lorelei Signal”, η Uhura οδηγεί τις γυναίκες του Enterprise να σώσουν τον Captain Kirk και την ομάδα εδάφους…

Αφού τελείωσε το Star Trek το 1969, έδωσε φωνή στην Uhura στο Star Trek: The Animated Series (1973-74) και έπαιξε το ρόλο στις πρώτες έξι spin-off ταινίες, ξεκινώντας από το “Star Trek: The Motion Picture” (1979) μέχρι το “Star Trek VI: The Undiscovered Country” (1991). Έπαιξε για άλλη μια φορά την Uhura στην ταινία παραγωγής του 2020 “Star Trek: First Frontier”, καθώς και ως ναύαρχος Grace Jemison στη διαδικτυακή σειρά από fan του Star Trek “Renegades” το 2017.

Η Nichols με τον γιο της Kyle Johnson στο Επίσημο Convention Star Trek 2019 στο Λας Βέγκας τον Ιούίο του 2019

Η Nichols συνδέθηκε τόσο πολύ με την Uhura που της πρότειναν μόνο περιστασιακά άλλους ρόλους στην οθόνη, αν και είχε κάνει το σπηκάζ σε διάφορα τηλεοπτικά καρτούν. Έπαιξε τη Nana Dawson, τη μητριάρχη μιας οικογένειας της Νέας Ορλεάνης που είχε καταστραφεί από τον τυφώνα Κατρίνα, στη δεύτερη σεζόν (2007) του τηλεοπτικού δράματος επιστημονικής φαντασίας “Heroes”.

Η Nichols εμφανίστηκε σε πέντε επεισόδια της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς επιστημονικής φαντασίας “Heroes”, υποδυόμενη τη Nana Dawson, με τη Dana Davis ως Monica Dawson και τον Noah Gray-Cabey ως Micah Sanders.

Η επιρροή της Nichelle ξεπέρασε κατά πολύ τους τηλεοπτικούς δέκτες και μεταμόρφωσε τη NASA. Μετά το πρόγραμμα Apollo 11, η Nichelle είχε ως συνεργαστεί για να εμπνεύσει γυναίκες και αφροαμερικανούς ανθρώπους να ενταχθούν στα διαστημικά προγράμματα και να αλλάξουν το πρόσωπο της NASA και να ταξιδέψουν στο διάστημα.

 

Η Nichols στη NASA το 1977 κατά τη διάρκεια της συνεργασίας της με την υπηρεσία για να ενθαρρύνει περισσότερες γυναίκες και έγχρωμους ανθρώπους στο διαστημικό πρόγραμμα.

Η Nichols και η NASA διασταυρώθηκαν πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια. Πολλοί αστροναύτες/ισσες αλλά και άλλοι που ενδιαφέρθηκαν για τα διαστημικά ταξίδια από άλλα πόστα, ανέφεραν ότι η Uhura ήταν η κύριά τους επιρροή.

 

Η Nichols πάντα κοντά στους αγώνες, εκφράζει την αλληλεγγύη της στους απεργούς – μέλη του Writers Guild of America έξω από τα στούντιο της Paramount Pictures στο Λος Άντζελες.

 

Καλό ταξίδι Nichelle Nichols, Ήσουν τόσο εμπνευσμένα πρωτοπόρα και έκανες τόσες νέες (αφροαμερικανές και μη) γυναίκες να πιστέψουν ότι μπορούσαν να κάνουν το αδύνατο. Άλλαξες την ιστορία ώστε πολλές και πολλοί να ζήσουν καλύτερα, να ζήσουν αυτό που τους αξίζει.
Live long and prosper!🖖🏽

 

Μάριος Αυγουστάτος

 




Ρουμανία: οι κίνδυνοι από την άνοδο του ακροδεξιού AUR

Αναδημοσίευση από το https://xekinima.org

Μετάφραση άρθρου του Τσίπριαν Σ. από τη Ρουμανία, που δημοσιεύτηκε αρχικά στο InternationalistStandpoint.org

Μείωση της συμμετοχής στις εκλογές – αύξηση των ποσοστών του AUR

Το AUR, η «Συμμαχία για την Ένωση των Ρουμάνων», είναι ένα νέο ακροδεξιό κόμμα, το οποίο ιδρύθηκε τον Σεπτέμβρη του 2019 και εξέπληξε πολύ κόσμο για την ταχύτατη αύξηση της εκλογικής του επιρροής. Στις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου 2020 πήραν το 9% των ψήφων [1], ενώ το πρώτο κόμμα, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD), το οποίο έχει σημαντικό ιστορικό βάρος καθώς ιδρύθηκε το 1992 αμέσως μετά την αλλαγή του καθεστώτος, πήρε 29%.

Η συμμετοχή στις εκλογές ξεπέρασε μετά βίας το 33%, όχι μόνο λόγω της πανδημίας, αλλά και λόγω της μείωσης ενδιαφέροντος του λαού για την πολιτική (μια τάση που συνεχώς μεγαλώνει) και της αγανάκτησης για το σύνολο του πολιτικού κατεστημένου στη Ρουμανία. Το πρώτο οφείλεται στην αδυναμία του πολιτικού κατεστημένου μετά την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου να παρέχει στους απλούς ανθρώπους κάτι πέρα από ψεύτικες υποσχέσεις και να τους προστατεύσει από τις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της περιβόητης «θεραπείας του σοκ» που εφαρμόστηκε στο Ανατολικό Μπλοκ.

Αντίθετα, η συμμετοχή του λαού στις πρώτες εκλογές μετά το 1989 βρίσκονταν στο 86%[2]. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις (Φεβρουάριος 2022) έδειξαν ότι η υποστήριξη για το AUR ήταν περίπου στο 22,4%, ενώ τον Απρίλιο έπεσε στο 12% [3]. Μια πιθανή εξήγηση γι’ αυτό είναι η έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς το AUR έχει δεσμούς με το ρωσικό καθεστώς.

Παρ’ όλα αυτά, οι αγώνες των εργαζομένων βρίσκονται σε άνοδο, καθώς οργανώνονται όλο και περισσότερες απεργίες και κινητοποιήσεις στη Ρουμανία. Στις περισσότερες από αυτές, το AUR είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που στηρίζει τα αιτήματα των εργαζομένων, δίνοντας πονηρά το παρόν στις συγκεντρώσεις τους για το δικό του συμφέρον [4]. Όλα τα άλλα κόμματα είτε σιωπούν είτε έχουν αντι-συνδικαλιστική δράση και προπαγάνδα.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς διεθνώς

Το πρόβλημα της παγκόσμιας ανόδου της Ακροδεξιάς μας καταδιώκει. Αλλά το κατά πόσο αυτό είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας της Αριστεράς να προσφέρει μια βιώσιμη, πειστική και συνεκτική εναλλακτική λύση και πόσο είναι η καπιταλιστική τάξη που χάνει τα δεσμά (ή ακόμη και τα πετάει) των αξιών του φιλελευθερισμού, είναι ζήτημα προς συζήτηση. Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι πρόκειται για ένα μείζον πρόβλημα που δεν μπορεί να αγνοείται. Όπως σωστά επισημαίνει ο Florin Poenaru, ένας Ρουμάνος πολιτικός επιστήμονας, στο απίστευτα σαφές και πλούσιο βιβλίο του Locuri Comune [5] (Κοινοί τόποι), η σχετική επιτυχία των δεξιών κινημάτων, λαϊκιστικών και συντηρητικών (που παρουσιάζονται ως αντικαθεστωτικά ή ακόμη και αντικαπιταλιστικά), αντιπροσωπεύει μια σαφή ήττα της Αριστεράς σε παγκόσμιο επίπεδο μετά το ’68. Η χειρότερη συνέπεια αυτής της αποτυχίας της Αριστεράς δεν είναι μόνο ότι επιτρέπει στην Ακροδεξιά να «ανέβει» στο τρένο της κριτικής του παγκόσμιου καπιταλισμού, αλλά ότι της επιτρέπει επίσης να τραβήξει την προσοχή της εργατικής τάξης σε παγκόσμια κλίμακα. Σήμερα, οι ακροδεξιοί ηγέτες έρχονται στην εξουσία όχι μέσω ένοπλων εξεγέρσεων αλλά μέσω δημοκρατικών ψηφοφοριών.

Αυτό συνδέεται με τις εξελίξεις σε επίπεδο χώρου εργασίας. Αν την εποχή του Λένιν οι βιομηχανικοί εργάτες αγωνίζονταν ενάντια στους ιδιοκτήτες και την εκμετάλλευση μέσα στο εργοστάσιο, σήμερα οι επισφαλείς εργαζόμενοι κινητοποιούνται με στόχο ακόμη και έναν οριακά αξιοπρεπή χώρο εργασίας και έναν ελάχιστο βιοπορισμό.

Πώς συνέβη αυτό στη Ρουμανία και πόσο ακραίο είναι το AUR; Θα δώσουμε τρεις οπτικές γωνίες για να βοηθήσω να σχηματιστεί μια πιο ξεκάθαρη εικόνα.

Οι αξίες του AUR

Σύμφωνα με το σατιρικό αριστερό περιοδικό Τρεπανάτσι (Trepanatsi) [6], η στάση της κοινωνίας και των πολιτικών κομμάτων, από τη μετριοπαθή Δεξιά μέχρι και ορισμένα τμήματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, θα μπορούσε να περιγραφεί – με έναν ειρωνικό τρόπο– ότι βρίσκεται στο στάδιο της «άρνησης». Στην άρνηση ενός μαζικού φαινομένου, το οποίο είναι, όπως το περιγράφει ο συγγραφέας, ανεξάρτητο από την καπιταλιστική τάξη (καθώς οι περισσότεροι καπιταλιστές χρηματοδοτούν άλλα κόμματα), οργανικό (καθώς υπάρχει σε αυτό το στοιχείο της βάσης) και με φασιστικά στοιχεία. Επιπλέον, ο συγγραφέας παρατηρεί κάτι πολύ σημαντικό, δηλαδή το κοινωνικό φαινόμενο του αντικομμουνισμού (περισσότερα για αυτό μπορείτε να βρείτε στο Locuri Comune). Αυτό ξεκίνησε να εμφανίζεται σε τμήματα της διανόησης και των τεχνοκρατών του καθεστώτος πριν από το ‘89, λόγω της έλλειψης πολιτικής εξουσίας, η οποία ήταν συγκεντρωμένη στον Τσαουσέσκου και τους στενούς του συνεργάτες, και λόγω της έλλειψης υλικής και κοινωνικής εκτίμησης, σε σύγκριση με παρόμοια κοινωνικά στρώματα στη Δύση. Μετά την πτώση του καθεστώτος, το στρώμα αυτό κατέκλυσε τμήματα των θεσμών και των μέσων ενημέρωσης και η ιδεολογία αυτή έγινε ηγεμονική.

Η αντιδραστική κουλτούρα του μεσοπολέμου επανήλθε και πολλοί αναφέρονται σε αυτήν ως η «όμορφη χαμένη εποχή λόγω του κομμουνισμού». Εκείνη η περίοδος ήταν γεμάτη από φασιστικά στοιχεία. Το αντιδραστικό κίνημα στη Ρουμανία ονομαζόταν «Κίνημα των Λεγεωνάριων» ή «Σιδηρά Φρουρά» και ήταν κυρίαρχο στο πολιτικό σκηνικό και στον χώρο του πνεύματος, ενώ υποστηριζόταν από «κορυφαίους διανοούμενους», όπως ο Μίρτσεα Ελιάντε (Mircea Eliade). Ο συγγραφέας αυτός υμνείται σήμερα στα σχολεία ως ένας από τους «κλασικούς» της Ρουμανίας. Το εκπαιδευτικό σύστημα πηδάει στο άρμα του εθνικισμού όποτε μπορεί, όπως εξηγεί και ο Μαρξ στην ανάλυσή του ότι οι κυρίαρχες ιδέες μιας κοινωνίας είναι οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης. Επιπλέον, οι «λεγεωνάριοι» αγιοποιήθηκαν ως άγιοι των φυλακών και θρηνήθηκαν ακόμη και από πολιτικά (υποτίθεται) προοδευτικές προσωπικότητες.

Το AUR θεωρεί το Ολοκαύτωμα δευτερεύον θέμα. Ο ηγέτης του, Τζωρτζ Σίμιον (George Simion), έχει μεταπτυχιακό στα «εγκλήματα του κομμουνισμού» και σε ζωντανή συνέντευξη δήλωσε ότι ο Corneliu Zelea Codreanu, ο ηγέτης της Σιδηράς Φρουράς, είναι μια σύνθετη προσωπικότητα με καλά και κακά χαρακτηριστικά. Συνοψίζοντας, η ιδεολογία του αντικομμουνισμού άνοιξε τον χώρο για να κερδίσουν έδαφος τα φασιστικά στοιχεία της προκομμουνιστικής εποχής στον πολιτιστικό και πνευματικό τομέα. Τώρα κερδίζουν έδαφος στην πολιτική σφαίρα.

Δύο άλλα στοιχεία της πολιτικής του AUR είναι το αίτημα για ένωση με τη Μολδαβία, το οποίο ήρθε και από τον πρόεδρο Μπασέσκου στη δημόσια συζήτηση, και το λεγόμενο «αντιεμβολιαστικό κίνημα». Η ενοποίηση με τη Μολδαβία είναι ένα κοινό εθνικιστικό θέμα, αγαπητό σε πολλούς Ρουμάνους, καθώς σύμφωνα με δημοσκοπήσεις το 75% υποστηρίζει μια κίνηση προς την ενοποίηση [7]. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επανειλημμένα το ακριβώς αντίθετο στη Μολδαβία [8]. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα ήταν στην ατζέντα τους πριν από την κρίση του κορονοϊού και αποτελεί μέρος του παγκόσμιου αντιεμβολιαστικού κινήματος που βασίζεται στον αυξημένο σκεπτικισμό στις υποχρηματοδοτούμενες ιατρικές αρχές, ένας κλάδος ο οποίος κυριαρχείται όλο και περισσότερο από το κεφάλαιο των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών. Εδώ, το κίνητρο του κέρδους κλόνισε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στους εκπροσώπους της ιατρικής. Επιπλέον, οι ανταγωνισμοί στην παγκόσμια οικονομία οδηγούν σε εκστρατείες λάσπης, όπως η ρωσική για την απονομιμοποίηση των εμβολίων της Δύσης και την προώθηση του Sputnik, η οποία τελικά απέτυχε [8]. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Δυστυχώς, μπορεί κανείς να δει σε ολόκληρο τον κόσμο ότι η πτώση του ποσοστού εμβολιασμού (εν γένει) επαναφέρει ασθένειες που έχουν σχεδόν εξαλειφθεί, όπως η ευλογιά.

Η κοινωνική του βάση

Ο Κόστι Ρογκοζάνου (Costi Rogozanu), γνωστός δημοσιογράφος και μία από τις λίγες φωνές του Τύπου τις τελευταίες δεκαετίες που μίλησε ενάντια στην εξουσία, συγκρίνει [9] τον πολιτικό ανταγωνισμό και τη δυναμική της «Ένωσης Σώστε τη Ρουμανία» (Save Romania Union – USR, ένα νεοφιλελεύθερο πολιτικό κόμμα) και του AUR, με το φαινόμενο Ομπάμα-Τραμπ. Ο Ομπάμα χρησιμοποίησε τους μηχανισμούς των νέων μέσων ενημέρωσης των διαδικτυακών πλατφορμών, όπως το Google, το Facebook ή το Twitter, για να προσεγγίσει το εκλογικό σώμα. Ο Τραμπ έκανε το ίδιο αργότερα, χρησιμοποιώντας πιο προηγμένες τεχνικές όπως η Cambridge Analytica, δίνοντας στον Ομπάμα ένα μάθημα προπαγάνδας.

Παρόμοια δυναμική προέκυψε μεταξύ USR και AUR, αλλά με χρονική καθυστέρηση. Επιπλέον, ο Ρογκοζάνου υποστηρίζει ότι οι περισσότερες προσωπικότητες του AUR υπήρχαν πάντα στην κοινωνία μας στους πολιτιστικούς και πνευματικούς κύκλους, στις τοπικές μεσαίες τάξεις, λαμβάνοντας μεγάλη εκτίμηση από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά μόλις πρόσφατα μπήκαν στην πολιτική αρένα. Ο Ρογκοζάνου υποστηρίζει [10] ότι το AUR αντιπροσωπεύει κυρίως μέρος της μεσαίας τάξης, η οποία λόγω της αυξημένης επισφάλειας που προκάλεσαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές μετά την κρίση του 2008, έγινε υπερσυντηρητική και δημιούργησε ένα κόμμα για να καταπολεμήσει την προέλαση του ξένου κεφαλαίου. Επιπλέον, τμήματα της μεσαίας τάξης και της υψηλά αμειβόμενης εργατικής τάξης κέρδισαν όντως περισσότερα από την παγκοσμιοποίηση, όπως οι εργαζόμενοι στην πληροφορική, γεγονός που προκάλεσε δυσαρέσκεια σε ορισμένα στρώματα. Εκτός από αυτό, μέρος του εκλογικού σώματος του AUR ήταν αρνητές των μέτρων για τον περιορισμό του κορονοϊού. Γι’ αυτούς υπήρχαν πιο σημαντικά οικονομικά προβλήματα από την αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid.

Σε κάθε περίπτωση, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μόνο το 33% των πολιτών αισθάνθηκε ότι είχε απομείνει κάποιο διακύβευμα στο εκλογικό παιχνίδι και πήγε να ψηφίσει.

Επιπλέον, η στοχοποίηση ακόμη και των ελάχιστων αριστερών πολιτικών με την πάροδο των ετών, όπως η προοδευτική φορολογία, το δικαίωμα στην απεργία και η ρύθμιση των ενεργειακών αγορών, έπαιξε ρόλο στην άνοδο του AUR. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές οδηγούν σε περιοδικές εκρήξεις της εργατικής τάξης, οι οποίες έχουν αυξηθεί αριθμητικά τον τελευταίο καιρό. Το AUR τους προσφέρει τις συνήθεις απαντήσεις που μπερδεύουν τη συνείδηση: ότι το πρόβλημα είναι μόνο οι πολύ μεγάλες εταιρείες και κατά τα άλλα ότι φταίνε οι Εβραίοι, οι Ρομά, οι νεομαρξιστές και άλλα τέτοια γνωστά… Αυτή η προπαγάνδα προωθείται περαιτέρω από την παρουσία του AUR ως το μόνο κόμμα που υποστηρίζει τις πρόσφατες απεργίες. Τέλος, ο Ρογκοζάνου εξηγεί πώς το AUR υποστηρίζεται από τα πιο εξτρεμιστικά τμήματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 

Αντιδραστικές ιδέες καλυμμένες με μια «ριζοσπαστική» μάσκα

Η Αντίνα Μαρίντσεα (Adina Marincea), ερευνήτρια κοινωνικών επιστημών, διεξάγει μια εξονυχιστισκή έρευνα για τους τρόπους με τους οποίους το AUR πραγματοποιεί και κανονικοποιεί τις αντιδημοκρατικές και βίαιες πρακτικές [11]. Τέτοιες πρακτικές είναι η εισβολή στο κοινοβουλευτικό δικαστήριο, οι διαμαρτυρίες στα σπίτια αρκετών πολιτικών, όπως του σημερινού προέδρου της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις, η υποστήριξη του εθνικιστικού λόγου του «εμείς οι αληθινοί» ενάντια σε «αυτούς τους διεφθαρμένους» και πολλά άλλα.

Η Μαρίντσεα απαντάει στον ψευδή ισχυρισμό ότι το AUR γίνεται πιο ριζοσπαστικό (προς τα ακροδεξιά), αποδεικνύοντας ότι το AUR είχε πάντα αντιδραστικές ριζοσπαστικές καταβολές. Παρά το γεγονός ότι δεν είχαν προχωρήσει ακόμη σε ανοιχτές βίαιες δράσεις, χρησιμοποιούσαν ήδη συμβολική βία εκφοβίζοντας τον Τύπο, υποκινώντας το μίσος προς τους μη υποστηρικτές του κόμματος, προωθώντας τον σεξισμό, τον ρατσισμό, την ομοφοβία και άλλες μορφές διακρίσεων. Επίσης, έχουν προκαλέσει κάποιες μικρές συμπλοκές, όπως φαίνεται σε βίντεο με τον Τζωρτζ Σίμιον να εισβάλλει σε ιδρύματα ή να σπρώχνει και να χαστουκίζει ανθρώπους. Η Μαρίντσεα υποστηρίζει ότι παρά το γεγονός ότι ο ηγέτης του AUR, Σίμιον, αυτοσυστήνεται ως μια λογική εθνικιστική, φιλοδημοκρατική προσωπικότητα που απορρίπτει τη βία, το κόμμα έχει μέλη που υποστηρίζουν ανοιχτά φασιστικές προσωπικότητες όπως ο Καλίν Γκεοργκέσκου (Calin Georgescu), ο οποίος πρόσφατα ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του κόμματος, και έχει διασυνδέσεις με ένα δίκτυο νεο-λεγεωνάριων οργανώσεων με φασιστικά σύμβολα, όπως η Ορθόδοξη Αδελφότητα, το ίδρυμα Gogu Puiu (νεκρός λεγεωνάριος μαχητής), η Νέα Δεξιά κ.λπ. Έχουν επίσης υποστήριξη από μια ομάδα πρώην αξιωματικών της Λεγεώνας των Ξένων (μια γαλλική παραστρατιωτική ομάδα), η οποία συντονίζει στρατόπεδα κατήχησης (κάτι παρόμοιο με το Τάγμα Αζόφ στην Ουκρανία) με εθνικορθόδοξα και αντικομμουνιστικά θέματα. Τέλος, έχουν ακόμη και την υποστήριξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και συγκεκριμένα του Αρχιεπισκόπου Θεοδοσίου, καθώς τον ευχαρίστησαν επίσημα με μήνυμα στο facebook για την ουσιαστική βοήθειά του [12]. Η Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία είχε ανέκαθεν ισχυρούς δεσμούς με το κίνημα της λεγεώνας και ορισμένοι ιερείς συμμετείχαν ενεργά στο Ολοκαύτωμα. Σύμφωνα με την Μαρίντσεα, η ηγεσία του AUR εναλλάσσει τη ρητορική της μεταξύ των «υπάκουων πατριωτικών προσωπικοτήτων» και των «απατεώνων εθνικιστών σωτήρων», καθώς απευθύνεται σε δύο ασύμβατες ομάδες ψηφοφόρων: σε φιλελεύθερους συντηρητικούς και αντιδημοκρατικούς υπερεθνικιστές.

Τέλος, μια σημαντική πρόσφατη έρευνα [13] δείχνει ότι η υποστήριξη της Δημοκρατίας από τους Ρουμάνους έχει μειωθεί από 30% το 2020 σε 22% το 2022 – η μόνη χώρα της ΕΕ που βρίσκεται στην Κεντρική ή Ανατολική Ευρώπη, στην οποία έχει σημειωθεί μείωση. Επιπλέον, η Ρουμανία έχει το υψηλότερο ποσοστό από τις χώρες της ΕΕ στην περιοχή για την υποστήριξη ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, ένα ανησυχητικό 60%. Και οι δύο αυτοί αριθμοί, μαζί με άλλους της έρευνας, καταδεικνύουν τη συνεχή μείωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο. Μια δυσπιστία η οποία, σε συνδυασμό με την έλλειψη μιας μαζικής αριστερής εναλλακτικής, ανοίγει απειλητικά το δρόμο για την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία. 

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η ανάλυση μπορεί να φωτίσει τους βρώμικους και ύπουλους τρόπους με τους οποίους το νεοφασιστικό κίνημα αναπτύχθηκε στη Ρουμανία και επίσης θα παρακινήσει αγωνιστές, στη Ρουμανία αλλά και σε άλλες χώρες, για να αγωνιστούν ενάντια σε αυτές τις καταστροφικές δυνάμεις του καπιταλισμού και να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον.


[1] Alegeri parlamentare 2020, rezultate finale: PSD – 28,9%; PNL – 25%; USR PLUS – 15%, AUR 9%. PMP și Pro România nu intră în Parlament

[2] Treizeci de ani de la primele alegeri libere din România

[3] Sondaj CURS. PNL crește la 23%, AUR e în cădere liberă la 12%. Ce cred românii despre alianța PSD-PNL

[4] Prezența socialistă la protestul STB

[5] Locuri comune. Clasă, anticomunism, stânga

[6] Sondaj: Majoritatea românilor vor unirea cu Republica Moldova și consideră că România trebuie să rămână în UE

[7] Cine stă de fapt în spatele AUR

[8] SONDAJ Cum văd locuitorii din Republica Moldova unirea cu România

[9] COVID-19 disinformation backfires as Russian deaths climb, EU says

[10] Naționalismul de supermarket sau de hipster cu iarbă și ițari. Fonduri la greu pentru AUR-ificare

[11] Altfel despre AUR. Sau ce se întâmplă când explodează facturile, demonizezi ani în șir stânga și presari niște BOR de tip vechi

[12] Legăturile AUR cu frățiile ortodoxe și neo-legionare. Rolul taberelor unde copiii sunt supuși propagandei

[13] De cine este sprijinit AUR: ruta de la preoții din Biserica Ortodoxă către neolegionarism. Camaraderia dintre Simion și Noua Dreaptă

[14] GLOBSEC Trends




ΣΕΡΕΤΕ: Το ΕΜΠ επιχειρεί κόψιμο του 4ου χρόνου των υποτροφίων ΕΛΚΕ | Δε θα τους περάσει!

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ | ΣΕΡΕΤΕ

Μέσα στην -έτσι κι αλλιώς- δυσμενή οικονομική συγκυρία για την κοινωνική πλειοψηφία, με τη ραγδαία αύξηση του κόστους ζωής, το αντιεκπαιδευτικό νόμο της Κεραμέως που ψηφίστηκε τις προηγούμενες μέρες και όλους τους αντεργατικούς Νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, με κορωνίδα τον Νόμο Χατζηδάκη, οι ΥΔ και εργαζόμενο/εςι του ΕΜΠ έχουν να αντιμετωπίσουμε και εντός του Ιδρύματος μία σειρά από αλλαγές που μετακυλίουν στις πλάτες τους όλο το βάρος της υποχρηματοδότησης στην παιδεία και την έρευνα.

Η ενίσχυση της έρευνας μόνο με όρους επιχειρηματικότητας ή «αριστείας» τείνει να κυριαρχήσει όχι μόνο ως αντίληψη, αλλά και ως πραγματικότητα. Την ίδια στιγμή, πολλοί λίγοι/ες συνάδελφοι/ισσες μπορούν να εξασφαλίσουν τους όρους ώστε να μπορούν να ολοκληρώσουν έγκαιρα τις διατριβές τους (με όλα τα πάρεργα που κάνουν ή με τις ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό), με, αφενός, τον μέσο όρο εκπόνησης διατριβής στο ΕΜΠ να είναι κοντά στα 8 χρόνια.

Μόλις δύο μέρες πριν το ίδρυμα κλείσει για καλοκαίρι, και ενώ δεν έχει καν διασφαλίσει την αποζημίωση των συμβασιούχων του ΕΛΚΕ για τον μήνα Ιούλιο, μέσα από αντιδημοκρατικές διαδικασίες, με συνοπτικό και πρόχειρο τρόπο, χωρίς κανέναν απολύτως διάλογο και επιχειρήματα και πίσω από κλειστές ηλεκτρονικές συνεδριάσεις επιτροπών, η διοίκηση του ΕΜΠ επιλέγει να κόψει το 4ο έτος στις υποτροφίες του ΕΛΚΕ και ταυτόχρονα να αυστηροποιήσει τις κριτήρια επιλογής των υποτρόφων, με το συνολικό κονδύλι να παραμένει στα ίδια επίπεδα με τα σημερινά. Ο αρμόδιος αντιπρύτανης που προεδρεύει στην Επιτροπής Ερευνών (ΕΔΕιΛ) ενημέρωσε προφορικά τους/ις συναδέλφους/ισσες στο ΕΜΠ, μία μόλις ημέρα πριν τη συνεδρίαση όπου θα συζητούνταν ο νέος κανονισμός, χωρίς καν να τους κοινοποιήσει το προσχέδιο. Παρά τις προσπάθειες των συναδέλφων να μη συζητηθεί υπό αυτούς τους όρους ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, η επιτροπή πραξικοπηματικά ενέκρινε την πρόταση. . Υπενθυμίζουμε ότι οι συγκεκριμένες υποτροφίες είναι από τις ελάχιστες που χορηγούνται στη βάση και κάποιων κοινωνικών κριτηρίων, και υποστηρίζουν κυρίως ΥΔ που δε θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν τη διατριβή τους. Ως αποτέλεσμα, ο περιορισμός του χρονικού πλαισίου της χρηματοδότησης, θα οδηγήσει τους/ις υποτρόφους στην εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας τους και τελικά στο να μείνουν χωρίς στοιχειώδη χρηματοδότηση για το υπόλοιπο της διατριβής τους. Ταυτόχρονα, η «αυστηροποίηση των κριτηρίων επιλογής υποτρόφων» μας προδιαθέτει ότι θα είναι στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των κριτηρίων της λεγόμενης «αριστείας», έναντι των κοινωνικών, που θα οδηγήσει τους συναδέλφους να ανταγωνίζονται μεταξύ τους ως προς τον αριθμό των δημοσιεύσεων και την αποδοτικότητα τους, μήπως καταφέρουν και διασφαλίσουν τη χρηματοδότηση.

Το ΕΜΠ προσπαθεί συστηματικά και μεθοδικά τα τελευταία χρόνια να φέρει αντίστοιχες αλλαγές στον κανονισμό υποτροφιών. Είτε επιχειρώντας και στο παρελθόν να κάνει τις ίδιες αλλαγές στον κανονισμό, που τελικά απετράπη από τους συναδέλφους, είτε με το να  κόβουν το 4ο έτος μόνο σε ορισμένους τομείς Σχολών, κόντρα στον τότε ισχύοντα κανονισμό υποτροφιών, είτε ακόμα και με την εισαγωγή έκθεσης προόδου ως προϋπόθεση για την ανανέωση στον 4ο χρόνο της υποτροφίας.

Αντί λοιπόν το ΕΜΠ να αυξάνει το ύψος και τον αριθμό των υποτροφιών, ούτως ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, οι οποίες μάλιστα ειδικά τους τελευταίους μήνες έχουν αυξηθεί δραματικά, επιχειρεί να αυξήσει τον ρυθμό παραγωγής στην ερευνητική διαδικασία του ιδρύματος, μέσω της περαιτέρω εντατικοποίησης των διδακτορικών σπουδών. Και επιλέγει να το φέρει από την πίσω πόρτα, εν μέσω θέρους, θέλοντας να αποφύγει οποιαδήποτε συζήτηση με τους συναδέλφους που θίγονται άμεσα.

Απαιτούμε:

  • Να μην εγκριθεί η απαράδεκτη πρόταση Κανονισμού Υποτροφιών από τη Σύγκλητο του Ιδρύματος! Θα μας βρουν απέναντι τους!
  • Καμία αλλαγή στον Κανονικό Υποτροφιών του ΕΛΚΕ χωρίς διαβούλευση με τους ΥΔ του Ιδρύματος.
  • Αύξηση του ύψους της χρηματοδότησης και του αριθμού των υποτροφιών, στην κατεύθυνση του να μην υπάρχει κανένας συνάδελφος-ισσα που να εργάζεται απλήρωτος-η.
  • Η διάρκεια των υποτροφιών να είναι τουλάχιστον 4 χρόνια, και να ανανεώνεται για όσο διαρκεί η εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής.
  • Ασφαλιστική κάλυψη σε όλους τους υποτρόφους, με ευθύνη του εκάστοτε ιδρύματος και του κράτους.
  • Ανθρώπινους ρυθμούς στις διδακτορικές σπουδές, ούτως ώστε να διασφαλίζεται ο ποιοτικός χαρακτήρας των ερευνητικών αποτελεσμάτων.

Παλεύουμε για:

  • Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον Κλάδο της Έρευνας.
  • Αντικατάσταση των συμβάσεων υποτροφίας με συμβάσεις εργασίας.