Οι απεργίες δεν αναστέλλονται, δεν αναβάλλονται, δεν ξεπουλιούνται! Τέρμα στα παζάρια των γραφειοκρατών!

Η αναβολή της απεργίας στις 3 Δεκέμβρη με πρωτοβουλία της ηγεσίας της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) αποτελεί μια απαράδεκτη ενέργεια και επιβεβαιώνει τον κατήφορο αυτής της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας! Λες και δεν υπάρχουν προβλήματα και λόγοι στον ΕΦΚΑ για να πραγματοποιήσουμε απεργία, λες και ο Χατζηδάκης άλλαξε πολιτική. Το αντίθετο μάλιστα. Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η αναβολή της απεργίας από τις δύο ομοσπονδίες μας (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ & ΠΟΠΟΚΠ), ο Χατζηδάκης παρουσίασε το νέο σχέδιο νόμου για τον ΕΦΚΑ με περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις: Ιδιώτες σε θέσεις ευθύνης στον ΕΦΚΑ με μεγαλύτερους μισθούς από αυτούς των μονίμων, ιδιωτική εταιρία στη δημιουργία νέου οργανογράμματος, ανώνυμη εταιρία για την “αξιοποίηση” της ακίνητης περιουσίας των Ασφ. Ταμείων.

Εξοβελισμός των εκπροσώπων των εργαζομένων από τα Πειθαρχικά Συμβούλια για να λειτουργούν κατά το δοκούν. Οι εργαζόμενοι τρώμε βρίσιμο καθημερινά απ’ τον “υπουργό Σούπερμαν”, τα Σαββατοκύριακα δε με ιδιαίτερα μεγάλη ζέση στα καλοπληρωμένα κανάλια. Ένας υπουργός που δήλωνε ότι θα απάλλασσε από μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό άλγος τους Έλληνες φορολογούμενους με τις ιδιωτικοποιήσεις (Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΔΕΗ) και με τα λεφτά που θα εξοικονομούσαν θα έχτιζαν κάθε τρεις μήνες τρία σχολεία ή ένα νοσοκομείο.

Με αντίστοιχο τρόπο μάλλον θα απαλλάξει και τους μελλοντικούς συνταξιούχους από τις αποδοχές τους. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ο Μητσοτάκης θέλουν τους ασφαλισμένους πελάτες με την σύνταξη συνδεδεμένη με τα χρηματιστήρια και τους αεριτζήδες να την λυμαίνονται σε κάθε επίπεδο: από την διαφύλαξη των εισφορών-”επένδυση”, μέχρι και την απονομή της. Δυστυχώς η ηγεσία της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ απέναντι στη λεηλασία των δικαιωμάτων μας, ενδιαφέρεται πως θα αναβάλλει επ’ αόριστο οποιοδήποτε αγώνα και επενδύει την όποια αγωνιστικότητα της σε μια προσφυγή στο ΣτΕ για τους “πιστοποιημένους” ιδιώτες στην απονομή των συντάξεων.

Ένα ΣτΕ που έχει νομιμοποιήσει με τις αποφάσεις του το συντριπτικό ποσοστό των μνημονιακών περικοπών. Παράλληλα η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ διοργάνωσε τριήμερο συνέδριο σε πεντάστερο ξενοδοχείο στη Λάρισα χωρίς να νοιάζεται για την αγωνία, τον κόπο και τα χρήματα των εργαζομένων. Μοναδικός σκοπός του συνεδρίου ήταν η μονομερής τροποποίηση καταστατικού και αλλαγή ονόματος (από ΠΟΣΕ-ΙΚΑ σε ΠΟΣΕ-ΕΦΚΑ), ώστε να αναγνωριστεί ως η αντιπροσωπευτική ομοσπονδία το χώρου, αποκλείοντας χιλιάδες συναδέλφους από την ΠΟΠΟΚΠ με δικαιολογίες του τύπου: “ο διάλογος θα συνεχιστεί”.

Από το συνέδριο απουσίασε δυστυχώς για άλλη μια φορά οποιαδήποτε αναφορά στην οργάνωση ενός προγράμματος αγωνιστικών κινητοποιήσεων, που χρειάζεται επειγόντως. Αυτή η συνδικαλιστική ηγεσία που αναβάλλει απεργίες και αγώνες σαν να μην υπάρχουν προβλήματα στο χώρο του ΕΦΚΑ, έχει πλέον αποκοπεί από τους συναδέλφους. Συνάδελφος σημαίνει συν ένας αδελφός, σημαίνει να είσαι δίπλα και μέσα στο σώμα των εργαζομένων καθημερινά.

Να ενημερώνεις, να καθοδηγείς και να αγωνίζεσαι. Αυτή είναι η δουλειά των συνδικαλιστών, αλλά έχει ξεχαστεί από τις περισσότερες παρατάξεις. Πρέπει να παραμερίσουμε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες το συντομότερο δυνατό και να τις αλλάξουμε. Έχουμε μπροστά μας την συνέχιση των προσπαθειών του Χατζηδάκη για περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση με νέο νομοσχέδιο, τους ιδιώτες στην απονομή των συντάξεων, τη συνέχιση των καταστροφικών συγχωνεύσεων των Διευθύνσεων.

Σαν ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓ\ΝΩΝ πρ. ΟΑΕΕ και σαν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΝΩΝ πρ. ΙΚΑ προτείνουμε να οργανωθεί άμεσα 24ωρη προειδοποιητική απεργία στον ΕΦΚΑ και γενικές συνελεύσεις με όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ενόψει όλων αυτών των εργασιακών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Όχι στα παζάρια των γραφειοκρατών! Οι αγώνες στα χέρια των εργαζομένων!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΜΕΤΑ: Ναι στον εμβολιασμό, όχι στην υποχρεωτικότητα, όχι στο εκβιαστικό και τιμωρητικό χαράτσι των 100 ευρώ

Την ώρα που είμαστε αντιμέτωποι με το 4ο κύμα της πανδημίας, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να στοχοποιεί τους ανεμβολίαστους εργαζόμενους και τους πολίτες, με το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» για να κρύψει τις δικές της και μόνες πολιτικές ευθύνες, για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, για την «εκτίναξη» των κρουσμάτων, των εισαγωγών και των διασωληνωμένων ασθενών, για την αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος.

Έτσι, σήμερα, διά στόματος του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στοχοποιήθηκαν οι ανεμβολίαστοι πολίτες άνω των 60 ετών, για τους οποίους καθίσταται πλέον υποχρεωτικός ο εμβολιασμός (θα πρέπει να κλείσουν ραντεβού μέχρι τις 16 Γενάρη για την πρώτη δόση) και απειλούνται με το τιμωρητικό, εισπρακτικό μέτρο των 100 ευρώ κάθε μήνα, στην περίπτωση που «δε συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις».

Μάλιστα, με απύθμενο θράσος, εμμέσως, τους κατηγόρησε ότι αυτοί φταίνε για τη μετατροπή των νοσοκομείων σε αποκλειστικά covid αλλά και για την αύξηση των θανάτων στην υπόλοιπη θνησιμότητα, «καθώς συχνά είναι και εκείνοι οι οποίοι αργούν να πάνε στο νοσοκομείο, επιβαρύνοντας δυστυχώς ακόμα περισσότερο την κατάστασή τους. Εμποδίζοντας όμως και τη νοσηλεία άλλων σοβαρών ασθενειών».

Τζογάροντας στον κοινωνικό αυτοματισμό, έκανε λόγο για «πράξη δικαιοσύνης απέναντι στους πολύ περισσότερους εμβολιασμένους», ενώ συνεχίζοντας τον εμπαιγμό έκανε λόγο για «αντίτιμο υγείας», το οποίο έρχεται να συμπληρώσει την ανύπαρκτη «εκστρατεία πειθούς την οποία ακολουθούμε επί μήνες». Και δεν έμεινε μόνον εκεί, αλλά πούλησε και «χάντρες και καθρεπτάκια στους ιθαγενείς», ισχυριζόμενος ότι τα ποσά από την τιμωρητική και εκφοβιστική τακτική του προστίμου των 100 ευρώ, με νόμο «θα συγκεντρώνονται σε ένα ειδικό ταμείο το οποίο θα χρηματοδοτεί τα νοσοκομεία μας», τα οποία, με ευθύνη δική του και της κυβέρνησης του, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, υποχρηματοδοτούνται κάθε χρόνο και περισσότερο, όπως εξάλλου προβλέπεται και για το 2022, με βάση το νέο προϋπολογισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το επόμενο έτος μειώνονται κατά 52% οι δαπάνες για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που θα μπορούσε να στηρίξει την πρόληψη, την ενημέρωση, την παρακολούθηση και την εκστρατεία εμβολιασμού. Πέραν αυτού, όλοι γνωρίζουμε που θα κατευθυνθούν αυτά τα χρήματα, όπως και τόσα άλλα που δώσαμε για την ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και τη διάσωση της υγείας του λαού.

Κι όλα αυτά, την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ, αντί για την επίταξη των ιδιωτικών μονάδων υγείας, συνεχίζει τις «χρυσοφόρες» συμφωνίες με τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών κλινικών και την προώθηση του σχεδίου της για το «νέο ΕΣΥ», την επέκταση δηλαδή της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ως «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες». Πέραν αυτού, συνεχίζει να αφήνει τους εργοδότες ανενόχλητους να εκβιάζουν τους ανεμβολίαστους εργαζομένους με απολύσεις, να παραβιάζουν ακόμη και τη νομοθεσία για την Υγεία και την Ασφάλεια και να μην τους επιβάλλει να πάρουν τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων. Όπως επίσης, εξακολουθεί να μην παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρα για την αποτροπή του συγχρωτισμού στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, όπου καταγράφονται συνεχώς κρούσματα σε μαθητές κ.λπ. Στα παραπάνω, να προστεθούν και οι αντιφάσεις και παλινωδίες, οι οποίες τροφοδοτούν ανορθολογικές αντιλήψεις και θεωρίες συνωμοσίας.

Το ΜΕΤΑ εκφράζει την αντίθεσή του στα νέα εκβιαστικά και εισπρακτικά μέτρα και καλεί τα Σωματεία, τους εργαζομένους και το λαό να αντιδράσουν και να παλέψουν από κοινού, μεταξύ άλλων, για άμεση ενίσχυση των δημόσιων μονάδων υγείας με επείγουσες προσλήψεις και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και όχι αποδόμησή της, όπως γίνεται τώρα, ανάκληση των αναστολών εργασίας των εργαζομένων στις μονάδες υγείας και πρόνοιας και δωρεάν rapid test για όλους, ανάκληση της απόφασης για περικοπή των τακτικών χειρουργικών επεμβάσεων, επίταξη ιδιωτικών δομών υγείας, χωρίς αποζημίωση των ιδιοκτητών και με μισθοδοσία προσωπικού από το κράτος, μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία και στις σχολές, ενίσχυση του προγράμματος εμβολιασμού, με στοχευμένη ενημέρωση, πλήρη προληπτικό έλεγχο και παρακολούθηση των εμβολιασμένων.

Τέλος, τους καλεί να ενισχύσουν τις απεργιακές συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται, την Τετάρτη 1η Δεκέμβρη, στις πόλεις της χώρας, στο πλαίσιο της πανυγειονομικής κινητοποίησης της ΠΟΕΔΗΝ. Για την Αττική, η συγκέντρωση είναι προγραμματισμένη στην πλατεία Μαβίλη, ώρα 8.30πμ., από όπου θα ακολουθήσει πορεία προς το υπουργείο Οικονομικών.

Στη μνήμη της Φανής Σιώπη: Δολοφονήθηκε στην ηρωική απεργία των λιγνιτωρύχων Παγγαίου το 1934

Το τηλεγράφημα που έφτασε στις 2 Δεκέμβρη του 1934, στον Ριζοσπάστη από τον ανταποκριτή του στις Σέρρες ανέφερε:«Ένας εργάτης έπεσε νεκρός και άλλοι 13 τραυματίστηκαν βαριά από την άτιμη δολοφονική επίθεση της Κυβέρνησης του αίματος…»[1]

Στο νομό Σερρών από το 1916 αλλά και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο, λειτουργούσαν έξι λιγνιτωρυχεία.Η εξόρυξη του λιγνίτη γινόταν με στοές και γαλαρίες και η θερμιδογόνας τους δύναμη ξεπερνούσε τις 6.000 θερμίδες- calorie (6.288 θερμ/κιλό). Η εξόρυξη γινόταν με αρχέγονα μέσα λοστούς, αξίνες, τσάπες, κασμάδες και μικρά φουρνέλα ανά περίσταση. Κατασκευάζονταν εντός των στοών ράγες πάνω στις οποίες κινούνταν καρότσια που φορτώνονταν γύρω στις 300 οκάδες και έλκονταν με συρματόσχοινα από τον «βιντζιέρη» που δούλευε το Βαρούλκο το οποίο βρίσκονταν στην είσοδο της στοάς.Χρησιμοποιούνταν ακόμα και άλογα σε γαλαρίες μήκους μέχρι 50 μέτρων. Οι Γαλαρίες έφταναν έως και 400 μέτρα μήκος.[2]

Τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας ήταν σχεδόν ανύπαρκτα. Οι ανθρακωρύχοι φορούσαν μπότες και κράνη και κρατούσαν στο χέρι τους φαναράκια ασετιλίνης που έπαιζαν διπλό ρόλο: Φώτιζαν τη στοά αλλά και «προειδοποιούσαν» για την ύπαρξη μεθανίου (ασφυκτικό αλλά και εκρηκτικό αέριο που οι εργάτες το ονόμαζαν«αγκούστα»)το οποίο συνήθως έσβηνε τα φαναράκια (προειδοποίηση) αλλά πολλές φορές δημιουργούσε και εκρήξεις με τραγικά αποτελέσματα. [2]

Πάρα πολλοί εργάτες έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά «ατυχήματα» στα ανθρακωρυχεία του Παγγαίου και πάρα πολλοί αρρώστησαν και πέθαναν από πνευμονοκονίαση ή φυματίωση που θέριζε εκείνη την εποχή.

Ο Συνδικαλισμός την περίοδο του μεσοπολέμου βρισκόταν σε ραγδαία άνοδο. Τα συνδικάτα αρχικά ήταν συντεχνιακά και εργοδοτικά.Είχαν συνήθως όνομα αγίων και γιόρταζαν μεγαλοπρεπώς τον προστάτη τους.Με την άνοδο της επιρροής του ΚΚΕ κυρίως, αλλά και άλλων μικρότερων οργανώσεων, στους εργαζόμενους και τον ταξικό προσανατολισμό που έδωσε στο συνδικαλιστικό κίνημα άρχισαν τα συνδικάτα να περνάν σε χέρια «συνειδητών» ή «ξυπνημένων»όπως έλεγαν τότε (ταξικά προσανατολισμένων εργατών).

Η αιματοβαμμένη απεργία των Λιγνιτωρύχων Παγγαίου

Η ιστορία διαδραματίζεταιστα ονομαζόμενα «Δημόσια ή Εθνικά Λιγνιτωρυχεία Παγγαίου» που τα εκμεταλλεύεται ο εργοδότης Παπαβασιλείου Παναγιώτης και λειτουργούσαν στις κοινότητες κορμίστας και Τσερέπλιανης(Ηλιοκώμης).

Το συνδικάτο που προϋπήρχε στο εν λόγω λιγνιτωρυχείο λεγόταν Άγιος Γεώργιος, δεν είχε σωστό προσανατολισμό αλλά όταν πέρασε σε χέρια συνειδητών εργατών άρχισε να βάζει αιτήματα που αφορούσαν την αύξηση τουμεροκάματου, της ασφάλισης, τα προφυλακτικά μέτρα για υγεία και ασφάλειατων εργατών κλπ.Δεν άργησε όμως να μπει στο μάτι της εργοδοσίας η οποία συνεργάζονταν άψογα και με την κυβέρνηση και με τη δικαιοσύνη και με τη χωροφυλακή. Έτσι κατά τη διάρκεια απεργίας του Συνδικάτου που έγινε τον Μάη του ίδιου χρόνου οι ταξικοί συνδικαλιστές συλλαμβάνονται και με κατασκευασμένες κατηγορίες καταδικάζονται και οδηγούνται στις φυλακές Σερρών. Επίσης απολύονται αρκετοί εργάτες ανθρακωρύχοι που χαρακτηρίστηκαν ως κομμουνιστές.[3]

Οι λιγνιτωρύχοι του Παγγαίου όμως δεν το βάζουν κάτω. Κάνουν γενικές συνελεύσεις, οργανώνονται, εκλέγουν μια Επιτροπή Αγώνα και στις 30 Νοεμβρίου 1934 προκηρύσσουν απεργία με κύριο αίτημα την αποφυλάκιση των συνδικαλιστών τους, την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων τους αλλά και την αύξηση του μεροκάματου κατά 10 δραχμές στα 40δραχμα και 50δραχμα ημερομίσθια.[3]

Οι απεργοί συγκεντρώνονται στις «μπούκες» του Λιγνιτωρυχείου αλλά ταυτόχρονα φθάνουν και δυνάμεις χωροφυλακής από τη Νέα Ζίχνη,συλλαμβάνουν τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα Χρ. Ζαχαρόπουλο, Ι. Γιουβετσόπουλο, Ι Εγγλέζο, Αρ. Φούντα και ταυτόχρονα ζητάν ενισχύσεις από τη χωροφυλακή και το στρατό Σερρών.

Αυτες εξεγείρονται και καλούν βοήθεια από τα κοντινά χωριά. Έρχονται προς συμπαράσταση τα παιδιά και οι γυναίκες των απεργών αλλά και κάτοικοι των χωριών Τσερέπλιανη, Κορμίστα και Νέα Μπάφρα.[3]

Καταφθάνουν στο Λιγνιτωρυχείο ένας εισαγγελέας, ισχυρές δυνάμεις χωροφυλακής Σερρών και ένας λόχος πεζικού με δυο Πολυβόλα! Με τη σκηνοθετημένη κατηγορία ότι οι απεργοί ετοιμάζονται να ανατινάξουν τις στοές του Ορυχείου διενεργούν δολοφονική επίθεση στους συγκεντρωμένους με γκλομπ, υποκόπανους και πυροβολισμούς μέσα στο πλήθος, στο ψαχνό! Πέφτει νεκρή η αγωνίστρια εργάτρια και μέλος του ΚΚΕ, φανή Σιώπη πυροβολημένη στην κοιλιακή Χώρα. Οι αυτόπτες μάρτυρες υποστηρίζουν ότι είδαν τον μοίραρχο της Νέας Ζίχνης, Τσίτα να την πυροβολεί με το υπηρεσιακό του περίστροφο σχεδόν εξ επαφής! Τραυματισμένοι βαριά πέφτουν πολλοί εργάτες. Τα δημοσιεύματα τους ανεβάζουν από 13 έως 17.[3]

Ο Νομάρχης Σερρών,Τέντζος,στην έκθεσή του λέει πως«δεν υπάρχει κανένας τραυματίας, εκτός από τη νεκρή, Φανή Σιώπη», που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αλλά υποστηρίζει στα σοβαρά πως η χωροφυλακή την σκότωσε«εν αμύνη…»και χαρακτηρίζει την νεκρή εργάτρια ως «παρατρεχάμενη….» δηλαδή πως δεν είχε λόγο να βρίσκεται εκεί.[4]

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γενικός ΔιοικητήςΠ. Ράλληςαναφέρει: «Η χωροφυλακή έκανε χρήσιν των όπλων και εφόνευσεν τη Φανήν Σιώπη ευρισκόμενην εν πλήρη αμύνη»[5]

Το πρωί μια νέα επιτροπή των ανθρακωρύχων αποτελούμενη από τους Διδινιώτη, Γρ. Βασιλείου, Ν. Ανεστάκη και Όμηρο Παπαδόπουλο επισκέφτηκε τον εισαγγελέα Σερρών. Στην Επιτροπή επικεφαλής είναι ο Γ.Γ του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου Σερρών,Νιόνιος Μενύχτας, στέλεχος του ΚΚΕ και Κόκκινος Δήμαρχος Σερρών που παρότι εκλέχτηκε τον Φλεβάρη του 1934 παύτηκε λίγους μήνες αργότερα (Ιούλης 34) από την Κυβέρνηση, όπως και ο Μήτσος Παρτσαλίδης, κόκκινος Δήμαρχος Καβάλας, για τον μόνο λόγο ότι ήταν κομμουνιστές….

Η νέα επιτροπή απαίτησε την άμεση αποφυλάκιση των αδίκως συλληφθέντων συναδέλφων τους.Ο εισαγγελέας αφού τους άκουσε με προσοχή διέταξε την σύλληψή τους!!![5]

Η κηδεία της Φανής Σιώπη

Η Φανή Σιώπη ήταν από την Τσερέπλιανη, ένα «κατακόκκινο» χωριό όπου στις δημοτικές εκλογές του 1934 εξέλεξε κόκκινο δημοτικό συμβούλιο αφού πλειοψήφησε το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών-Αγροτών (Ε.Μ.Ε.Α) που στηριζόταν από το ΚΚΕ.

«Όλες οι νέες αγρότισσες της Τσερέπλιανης ξενύχτησαν γύρω στο φέρετρο της αγαπημένης τους συντρόφισσας.Το έντυσαν στα κόκκινα, δείχνοντας τη βαθιά πίστη τους στην κοινή μας υπόθεση κι όλη τη νύχτα τραγουδούσαν τη Διεθνή και το πένθιμο εμβατήριο (Επέσατε θύματα σ.σ.).

Την κηδεία της δολοφονημένης συντρόφισσας παρακολούθησε ολάκερο το Χωριό, γυναίκες, άνδρες και παιδιά. Πρώτοι οι συναγωνιστές της, οι ηρωικοί λιγνιτωρύχοι συνόδευσαν τη νεκρή αγωνίστρια.

Οι χωροφύλακες που λύσσαξαν, βλέποντας το φέρετρο ντυμένο στα κόκκινα, αποπειράθηκαν να το σπάσουν αλλά η λαϊκή οργή τους σταμάτησε…

Οι λιγνιτωρύχοι απτόητοι συνεχίζουν τον απεργιακό τους αγώνα. Τα φονικά βόλια βασανίζουν ακόμα τα κορμιά των 17 μαχητών λιγνιτωρύχων κι έστειλαν στο θάνατο μια ηρωική εργάτρια, τη συντρόφισσα Φανή Σιώπη, μέλλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το κόμμα μας έχασε ακόμα έναν μαχητή του, δείχνοντας για άλλη μια φορά την αυτοθυσία με την οποία μάχεται για τα δικαιώματα των δουλευτάδων.

Στη θέση της δολοφονημένης συντρόφισσάς μας όμως ετοιμάζονται να καταταχθούν δεκάδες νέοι αγωνιστές, που βλέποντας τη λύσσα του φασισμού, πείστηκαν πως άλλη διέξοδος από τον σκληρό αγώνα δεν υπάρχει.»[6]

Η απεργία σπάει λίγες μέρες αργότερα με ωμή βία και τρομοκρατία. Ακολουθούν δεκάδες συλλήψεις ανθρακωρύχων και η «Επιτροπή Ασφαλείας» οργώνει τα χωριά και συλλαμβάνει όλους όσους οι χαφιέδες θεωρούσαν κομμουνιστές ή «κομμουνίζοντες». Έτσι τα θύματα κατηγορούνται για άλλη μια φορά ως υπαίτιοι «των σκηνών» και του φόνου που διέπραξαν οι ίδιες οι δυνάμεις του κράτους της εργοδοσίας.

Τιμή και δόξα στους αγωνιστές του εργατικού κινήματος

Αθάνατη η ηρωική, εργάτρια, κομουνίστρια Φανή Σιώπη

Στέφανος Πράσσος

Πηγές:

[1] Ριζοσπάστης 2/12/1934

[2]ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΣΧΟΣ – ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΙΟΒΑΝΗΣ, “ΤΑ ΛΙΓΝΙΤΩΡΥΧΕΙΑ ΤΟΥ ΝOMOY ΣΕΡΡΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 1950“, ΣΕΡΡΕΣ 2013,

[3]Ριζοσπάστης 3/12/1934

[4] Εφημερίδα ΦΩΣ Θεσσαλονίκης 4/12/1934

[5] ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Θεσσαλονίκης 4/12/1934

[6] Ριζοσπάστης 9/12/1934

Πηγή: kommon.gr