Stonewall πριν και μετά, από την εξέγερση στο pride

Με αφορμή τον Pride μήνα, η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, σας καλεί σε προβολή της ταινίας “Before Stonewall”. Θα ακολουθήσει συζήτηση σχολιασμού στο θέμα της ταινίας και την εξέλιξη του κινήματος και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στο σήμερα.
– Κυριακή, 28 Ιουνίου στις 20:00
– Πλατεία Αυδή, στο Μεταξουργείο
Μετά το τέλος της συζήτησης, θα συνεχίσουμε με μουσική, ποτό! 🙂

**Ο χώρος της εκδήλωσης θα είναι επαρκής για να παρακολουθήσουμε με ασφάλεια! 😉 **

Το ακόλουθο κείμενο κάνει μια κριτική στο σχέδιο Μπακογιάννη για την Αθήνα και τον «Μεγάλο Περίπατο». Αποτελεί προϊόν συλλογικής εργασίας ομάδας υποψηφίων διδακτόρων του Τομέα Πολεοδομίας-Χωροταξίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Υιοθετήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Σπουδαστών (Υποψηφίων Διδακτόρων) ΕΜΠ μετά από πρόταση της Ανεξάρτητης Αριστερής Συσπείρωσης Μεταπτυχιακών.

Η μεγάλη περιπέτεια της Αθήνας

Η δεκαετία της οικονομικής κρίσης και των μέτρων λιτότητας άφησε τα σημάδια της στις πόλεις, τα κέντρα και τις γειτονιές τους. Ειδικά στην Αθήνα, το αποτύπωμα της κρίσης παραμένει ορατό μέσω της έντασης των κοινωνικο-οικονομικών ανισοτήτων, της στεγαστικής κρίσης, της φτώχειας και των λουκέτων στα καταστήματα. Το κέντρο της Αθήνας είναι διαχρονικά ο “πυκνωτής” όλων εκείνων των φαινομένων που επηρεάζουν την ζωή στην πόλη. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της κρίσης το Αθηναϊκό κέντρο έδειξε μια δυναμική διατήρησης του χαρακτήρα του, της πολυ-λειτουργικότητάς του και του ρόλου του να προσελκύει το σύνολο των διαφορετικών κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένων των πιο “ευάλωτων” κατοίκων -των μικρομεσαίων, των φτωχών, των μεταναστών-τριών. Τα κυκλοφοριακά προβλήματα που διαχρονικά το χαρακτηρίζουν, η έλλειψη χώρων για την απρόσκοπτη κίνηση των πεζών, παιδιών, ΑμΕΑ, κλπ., οι λίγοι και παραμελημένοι δημόσιοι χώροι (όχι μόνο του κέντρου αλλά και των γειτονιών της Αθήνας), δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στη λειτουργία του ως πόλου έλξης για τις ανάγκες των κατοίκων και των εργαζομένων της πόλης.

Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια το αθηναϊκό κέντρο αποτέλεσε και πόλο έλξης για επισκέπτες και τουρίστες οι οποίοι εκτός του αρχαιολογικού μνημειακού αποθέματος ανακαλύπτουν την Αθήνα, ως μια ιδιαίτερη και ζωντανή σύγχρονη πόλη, που φέρει και διαπραγματεύεται συλλογικά την πρόσφατη ιστορική μνήμη της. Από την άλλη, η έκρηξη του αστικού τουρισμού συνοδεύεται και από νέες πρακτικές στην αγορά ακινήτων (π.χ. Airbnb, Golden Visa), που δημιουργούν επείγοντα προβλήματα αλλάζοντας τον ποικιλόμορφο χάρτη της πόλης μέσω του εκτοπισμού κατοίκων χαμηλότερων εισοδημάτων, αύξησης των ενοικίων για την κατοικία, το μικρό εμπόριο και την μικρή βιοτεχνία και διάρρηξη του κοινωνικο-οικονομικού ιστού μέσω της εμπορευματοποίησής της τουριστικά και όχι μόνο.

Η συνεχιζόμενη πανδημία και ο “εγκλεισμός” στον οποίο υποχρεώθηκαν οι κάτοικοι, σε συνδυασμό με την απαγόρευση πρόσβασης σε ζωτικούς χώρους πρασίνου στο Δήμο Αθηναίων ενέτειναν τον συνωστισμό στο σπίτι^[1] και κυρίως έδειξαν την ανάγκη για τη χωρική και κοινωνική “συνάντηση” των κατοίκων στον δημόσιο χώρο. Και όμως, τα χαρακτηριστικά αστικής ανάπτυξης του κέντρου της Αθήνας ανέκαθεν δημιουργούσαν ευνοϊκές προϋποθέσεις για την ανάγκη αυτή: η πολυ-λειτουργικότητα, ο συνεκτικός αστικός ιστός, η μίξη των χρήσεων και η κοινωνική ποικιλότητα της Αθήνας δημιουργούν μέχρι και σήμερα ένα περιβάλλον στο οποίο η υπαρκτή χωρική “γειτνίαση” ανθρώπων, χρήσεων και δραστηριοτήτων (όρος σε αντίθεση με την “αποστασιοποίηση”) ενισχύει και την κοινωνική.

Το σχέδιο για τον “Μεγάλο Περίπατο της Αθήνας”^[2] εξαγγέλθηκε ακριβώς εν μέσω μιας εξαιρετικά κρίσιμης συνθήκης, όχι μονάχα κατά τη διάρκεια των μέτρων για την πανδημία και την αναγκαία “κοινωνική αποστασιοποίηση”, αλλά και στο πλαίσιο των επίμονων επιπτώσεων της κρίσης και της έντονης τάσης τουριστικοποίησης της Αθήνας. Ο ένας από τους τρεις στόχους των επεμβάσεων του σχεδίου, όπως αναφέρονται στην παρουσίασή^[3] του κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας (11 Μαΐου 2020) είναι αυτός της “κοινωνικής απόστασης στον δημόσιο χώρο”. Θα μπορούσε να ισχυριστεί εύλογα κάποιος πως η στόχευση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τον ίδιο τον ορισμό και ρόλο του δημόσιου χώρου, ως χώρου “συνάντησης”, ως κατεξοχήν πεδίου στο οποίο οι κοινωνικές αποστάσεις μεταξύ των χρηστών του χώρου μειώνονται.

Το σχέδιο, εστιάζει σε επιμέρους ζητήματα λειτουργίας του δημόσιου χώρου, αποφεύγοντας μια ολιστική προσέγγιση που θα αφορά συνολικά τον κοινωνικο-οικονομικό χαρακτήρα του κέντρου, την προσβασιμότητα από όλους και τον ελεύθερο χαρακτήρα του δημόσιου χώρου. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τις κυκλοφοριακές παρεμβάσεις, αυτές στηρίζονται μόνο σε τοπικές κυκλοφοριακές έρευνες, αγνοώντας μια ευρύτερη μελέτη των κυκλοφοριακών αναγκών της πόλης σε μητροπολιτικό επίπεδο. Για παράδειγμα, η δημιουργία εκτεταμένων δικτύων πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων που θα βελτίωναν τη σύνδεση του κέντρου με τις γειτονιές της Αθήνας, θα ενίσχυε την προσβασιμότητα για τους κατοίκους, πέρα από τα σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος και τη θεματική κατάτμηση της πόλης σε “τουριστικούς θύλακες”. Αντ’ αυτού, η διαπλάτυνση των πεζοδρομίων και η επέκταση των χώρων πρασίνου προτείνεται να εφαρμοστεί σε ήδη “πράσινους” οδικούς άξονες όπως η Ηρώδου Αττικού, αντί για συνοικίες του κέντρου με χρόνιες οξυμένες ελλείψεις σε χώρους πρασίνου, παιδικές χαρές, κ.λπ. όπως τα Εξάρχεια, του Γκύζη, η Κυψέλη. Τα προβλήματα που έχει ήδη προκαλέσει η εφαρμογή του σχεδίου έχουν διαταράξει την καθημερινότητα όσων ζουν και εργάζονται στο κέντρο της πόλης, επιβαρύνοντας τους με μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση στην Πανεπιστημίου και τους γύρω δρόμους. Ερωτήματα δε εγείρονται με ζητήματα προσβασιμότητας από ΑΜΕΑ στην περιοχή διαμόρφωσης καθώς και με τα υψηλά κοστολογημένα τιμολόγια αστικού εξοπλισμού που για την ώρα έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Επιπλέον, η πρόταση δεν στηρίζεται με σαφήνεια σε κάποιο σχεδιασμό προστασίας για τις υφιστάμενες δραστηριότητες του αθηναϊκού κέντρου, δεν προβλέπει δηλαδή τις επιπτώσεις του “Μεγάλου Περιπάτου” στο παραδοσιακό εμπόριο και τις υπάρχουσες χρήσεις και αξία της γης. Οι προτεινόμενες εκτεταμένες πεζοδρομήσεις, χωρίς την ανάλογη προστασία των χρήσεων γης και των χρηστών της πόλης, μάλλον απειλούν παρά ενισχύουν τις παραδοσιακές εμπορικές λειτουργίες. Προοικονομείται αντίθετα η αντικατάστασή τους με χρήσεις κατά βάση τουριστικές ή αναψυχής -που απευθύνονται περισσότερο σε εκείνους που θέλουν να καταναλώσουν (σ)το κέντρο της πόλης (επισκέπτες και τουρίστες), παρά στους χρήστες του (κατοίκους, εργαζόμενους, γυναίκες ή μετανάστες)-, διευκολύνοντας την ανεξέλεγκτη αύξηση των ενοικίων μακροχρόνιας μίσθωσης κατοικιών ή επαγγελματικών χώρων. Με τη διάθεση όλο και μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χώρου σε χρήσεις εστίασης (τραπεζοκαθίσματα), ο δημόσιος χώρος αντί να αυξάνεται και να διατίθεται ελεύθερα στο κοινό, εμπορευματοποιείται, αποκλείοντας όχι μόνο συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα αλλά και συρρικνώνοντας όποιες δυνατότητες εναλλακτικής χρήσης και δράσης στον κοινό ελεύθερο χώρο της πόλης.

Ένα ακόμη ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας είναι, ότι το προτεινόμενο σχέδιο φαίνεται να αγνοεί τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Αθήνα σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές, την ατμοσφαιρική ρύπανση και την ποιότητα του περιβάλλοντος. Την στιγμή που οι δυσοίωνες για το περιβάλλον προβλέψεις πληθαίνουν και πολλές μητροπόλεις του κόσμου προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα η σχεδιαζόμενη παρέμβαση αποδεικνύεται επιμέρους και σημειακή, πολύ μακριά ακόμη κι από τους στόχους των διεθνών οργανισμών (SDG, Goal 11: Make cities and human settlements inclusive, safe, resilient and sustainable^[4]).

Μία τόσο σημαντική πολεοδομική παρέμβαση υπερτοπικής σημασίας για το κέντρο της Αθήνας θα όφειλε να έχει τεθεί υπό δημόσια διαβούλευση από τον Δήμο Αθηναίων, πριν την εφαρμογή του σχεδίου και της πολιτικής ανάπλασης που αυτό καθορίζει. Οι παρεμβάσεις τέτοιας κλίμακας που επηρεάζουν άμεσα κι έμμεσα κατοίκους, επαγγελματίες, εργαζόμενους κλπ. οφείλουν να υπηρετούν τις αρχές του συνολικού σχεδιασμού που εδράζει στις συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες με όρους διαφάνειας και διαλόγου. Αντιθέτως, οι fast track διαδικασίες που εφαρμόζονται προκρίνουν την επικίνδυνη ευελιξία στον σχεδιασμό υποδαυλίζοντας το δημόσιο συμφέρον. Αυτή η πρακτική έρχεται σε επανάληψη της παράτυπης ανάπλασης της πλατείας Ομονοίας. Εκεί, η δημοτική αρχή, άκρως αντιδημοκρατικά, αγνόησε κάθε νόμιμη διαδικασία—ανάγκη νέου διαγωνισμού/έλεγχο και εγκρίσεις από το Συμβούλιο πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεως (ΣΥΠΟΘΑ) ή το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής–, με στόχο την υλοποίηση ενός έργου με μελέτη από ιδιωτικούς φορείς, με κύρια συμμετοχή των ιδιοκτητών προσκείμενων ξενοδοχείων, και με  εξαιρετικά αμφίβολης ποιότητας αποτέλεσμα.

Η πρόταση για τον “Μεγάλο Περίπατο της Αθήνας” μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στη βελτίωση της ζωής της πόλης μόνο εφόσον συμπεριλάβει συγκεκριμένες θεσμικές πολεοδομικές και περιβαλλοντικές ρυθμίσεις για το ευρύτερο αθηναϊκό κέντρο και όχι τμηματικές σχεδιαστικές/κυκλοφοριακές προτάσεις. Εφαρμόζοντας σαφή πολιτική και θεσμοθετώντας την προστασία των χρήσεων του κέντρου, ειδικά των παραδοσιακών λειτουργιών και δραστηριοτήτων και του ειδικού εμπορίου, η πόλη μπορεί να διατηρήσει ζωντανή τη διάδραση των διαφορετικών επαγγελμάτων, κοινωνικών ομάδων και χρήσεων που γεννούν το δυναμικό και ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Προς αυτή την κατεύθυνση, η οριοθέτηση των τιμών των ενοικίων, τόσο για επαγγελματική χρήση όσο και για χρήση κατοικίας, γενικά στο κέντρο της Αθήνας και ειδικότερα στις περιοχές παρέμβασης του σχεδίου θα όφειλε επίσης να αποτελεί μέρος των θεσμικών ρυθμίσεων της πρότασης. Αντί όλων αυτών μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο η υπόσχεση του υπουργού περιβάλλοντος και ενέργειας για κατάργηση του ορίου των 100 κλινών για τα ξενοδοχεία στην περιοχή του κέντρου με το νέο χωροταξικό νομοσχέδιο καθώς επίσης και το άρθρο 99 του πρόσφατα ψηφισμένου περιβαλλοντικού νόμου (4685/2020) που αλλοιώνει ευθέως τις υφιστάμενες χρήσεις γης στο εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας.

Στο πλαίσιο ενός τέτοιου σχεδίου υπερτοπικής σημασίας και με την πρόθεση ουσιαστικής ένταξης όλων των κοινωνικών στρωμάτων που ζουν στο κέντρο της πόλης, η μελέτη οφείλει να συμπεριλάβει τη συγκρότηση στεγαστικής πολιτικής ενάντια στον εκτοπισμό των κατοίκων και τη συμπερίληψή τους στον δημόσιο χώρο που δημιουργείται. Διαφορετικά, οι νέες τάσεις στο real estate και οι τάσεις εμπορευματοποίησης της Αθήνας που “σιωπηρά” εκτοπίζουν κατοίκους και εργαζόμενους από το κέντρο, αλληλοτεμνόμενες με τις προτάσεις σχεδιασμού του “Μεγάλου Περιπάτου” που “δημιουργούν χώρο” κυρίως για καταναλωτές και όχι για χρήστες του δημόσιου χώρου θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κέντρου για λίγους, εξευγενισμένη “βιτρίνα” μιας πόλης που σταδιακά θα χάνει τους κατοίκους της και τις ζωτικές λειτουργίες και δραστηριότητές της. Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη λογική αντιμετώπισης της πόλης, όχι ως κοινωνικό αγαθό αλλά ως προϊόν προς αξιοποίηση με όρους αγοράς και ανταγωνιστικότητας των πόλεων. Για ακόμη μία φορά -και σε συνέχεια πολλών αντίστοιχων παρεμβάσεων του παρελθόντος- γινόμαστε μάρτυρες μιας αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του κέντρου της πόλης και μετατροπής του σε πεδίο στείρου θεάματος και κατανάλωσης.

^[1] https://www.kathimerini.gr/1074716/article/epikairothta/ellada/otan-o-synwstismos-metafer8hke-sto-spiti

^[2] https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/2020-05/%CE%9F%20%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82.pdf

^[3] https://www.nrso.ntua.gr/geyannis/wp-content/uploads/geyannis-cp415.pdf

^[4] https://sustainabledevelopment.un.org/sdg11

Μαζικές οι κινητοποιήσεις σήμερα ενάντια στις εξώσεις και υπέρ των δικαιωμάτων των προσφύγων, στα πλαίσια της πανελλαδικής μέρας δράσης. Οι δρόμοι της Αθήνας γέμισαν από φωνές που δήλωσαν ξεκάθαρα ότι πρόσφυγες και ντόπιοι/ες μπορούμε να ζήσουμε μαζί.

Αντίστοιχες δράσεις έγιναν και σε άλλες περιοχές. Χιλιάδες κόσμου βγήκαν στο δρόμο, από αντιρατσιστικές – αντιφασιστικές συλλογικότητες, οργανώσεις της Αριστεράς, του αντιεξουσιαστικού χώρου, ανένταχτοι και πρόσφυγες, διεκδικώντας καλύτερη ζωή για όλους.

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο προς την κυβέρνηση που πετάει χιλιάδες ανθρώπους στον δρόμο: δεν θα περάσει η ρατσιστική πολιτική τους.

Οι κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών μπορούν να ανατρέψουν τις πολιτικές τους.

Ούτε σκέψη για εκκενώσεις, ανοιχτά σύνορα και χαρτιά για όλους τους μετανάστες!

Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό”

Πηγή: kar.org.gr

Ο Νίκος Σπυρόπουλος έφυγε απ’τη ζωή, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία μόλις 63 ετών.

Tην είδηση του θανάτου του Νίκου έκανε γνωστή μέσω facebook ο Δημήτρης Πουλικάκος ο οποίος έγραψε: “Μας αφήνεις ορφανά,κύριε συνάδελφε….😞..🐥 R.I.P…………………… ..(“Άνοιξε Πέτρο,άνοιξε!!!”)…”

Ήταν ιδρυτικό μέλος της μπάντας “Σπυριδούλα”, ένας θρύλος της ελληνικής ροκ μουσικής και ένας από τους κορυφαίους μουσικούς και μουσικοσυνθέτες της χώρας.

Πάντα, όχι απλά “κοντά” αλλά μέσα στο κίνημα, ενεργός στους κοινωνικούς αγώνες. Γνωριστήκαμε τα τελευταία χρόνια διοργανώνοντας συναυλίες αλληλεγγύης. Στήριξε έμπρακτα το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών παίζοντας (και) στις αντιρατσιστικές γιορτές μας. Πάντα χαμηλών τόνων, αυτό που χαρακτήριζε τον Νίκο ήταν μια βαθιά αξιοπρέπεια και αυθεντικότητα. Ένας άνθρωπος ευαίσθητος με ολοκαθαρή ψυχή που δεν “ξεπουλήθηκε” ποτέ.

Τα δάκρυα δε θα ταίριαζαν για το Νίκο. Αλλά είναι τεράστια αδικία που έφυγε τόσο νωρίς, ήθελε να ζήσει και να μας προσφέρει πολλά ακόμα. Μας άφησε παρακαταθήκη τις υπέροχες μουσικές του, τον κρυστάλλινο χαρακτήρα του και τη μοναδική του στάση ζωής, πάντα με το μοναδικό του χιούμορ.
Με δικά του λόγια: “Η δική μας φαντασία εμπεριέχει τον ολοκληρωτικό αφανισμό κάθε εξουσίας, με όποια μορφή κι αν εμφανίζεται, και την επικράτηση της απόλυτης ελευθερίας”.

Καλό ταξίδι φίλε Νίκο. Ακόμα δε μπορούμε να το χωνέψουμε…

Λίγα λόγια για τις μουσικές του διαδρομές

Τον Νοέμβριο του 1977 μαζί με τον αδερφό του Βασίλη Σπυρόπουλο στην κιθάρα, τον Αντρέα Μουζακίτη (ντραμς), τον Μάκη Μπλαζή (μπάσο) και τους Κώστα Κουρεμένο και Γιώργο Κοτσμανίδη στα φωνητικά σχημάτισαν τους Σπυριδούλα. Οι αδερφοί Σπυρόπουλοι είχαν συνεργαστεί ήδη με τον Μουζακίτη στο συγκρότημα Last Barricade.
Το όνομα ήταν εμπνευσμένο από την ιστορία της Σπυριδούλας Ράπτη, θύματος ενός εγκλήματος που είχε σοκάρει την κοινή γνώμη το 1956. Η 12χρονη οικιακή βοηθός είχε βασανιστεί επί 36 ώρες με ηλεκτρικό σίδερο από το ανδρόγυνο που την μεγάλωνε. Ξεκίνησαν συναυλίες όπου έπαιζαν κατά κύριο λόγο διασκευές από Rolling Stones, Lou Reed, Velvet Underground καθώς και μπλουζ και γρήγορα τράβηξαν το ενδιαφέρον του κοινού.

Στις 6/11/1977 ο Δημήτρης Πουλικάκος είδε ζωντανά το συγκρότημα στο κινηματοθέατρο «Κνωσός». Γνωρίζοντας πως ο Παύλος Σιδηρόπουλος, με τον οποίο είχε συνεργαστεί πρόσφατα, έψαχνε μουσικούς για να ηχογραφήσει τις συνθέσεις του, του πρότεινε να τους συναντήσει. Η συνεργασία τους μας έδωσε το αξεπέραστο άλμπουμ «Φλου», που θεωρείται από πολλούς ως ο πιο σημαντικός δίσκος του ελληνικού rock, αλλά και το album «Νάυλον Ντέφια Και Ψόφια Κέφια» και το ομώνυμο τραγούδι που έγινε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της ελληνικής σκηνής.
Από το σχήμα των αδερφών Σπυρόπουλων πέρασαν μουσικοί όπως οι Ανδρέας Μουζακίτης, Κώστας Κουρεμένος, Μάκης Μπλαζής, Νίκος Ζιώγαλας, Πάνος Κατσιμίχας, Νίκος Δόικας, Άκης Περδίκης, Αλέξης Ιωάννου, Παναγιώτης Βουρδουμπάς, Σωτήρης Θεοχάρης.

Το 1978 είχαν ήδη αποχωρήσει οι Κουρεμένος, Κοτσμανίδης και Μπλαζής, με τον τελευταίο να αντικαθίσταται από τον Τόλη Μαστρόκαλο ενώ λίγο μετά ο Μουζακίτης αντικαταστάθηκε από τον Τάσο Φωτοδήμο.

Στα τέλη του 1986 κι αφού ο Νίκος Δόικας είχε αντικαταστήσει την Μελίνα Καρακώστα, το σχήμα διάλυσε και οι Σπυρόπουλοι έφτιαξαν την Συμμορία.
Το 1994 οι Σπυριδούλα επανεμφανίστηκαν στο μουσικό προσκήνιο με το άλμπουμ “Ταξίδι Στο Κέντρο Της Πόλης”, με σύνθεση τους αδελφούς Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο (κιθάρες), τον Σωτήρη Θεοχάρη (τραγούδι) από τους Αδιέξοδο, τον Νίκο Δόικα (μπάσο) από τους Echo Tattoo και τον Διονύση Στεφανόπουλο (ντραμς) από τους Stained Veil. Έκαναν αρκετές ζωντανές εμφανίσεις και τρία χρόνια μετά κυκλοφόρησαν σε ανεξάρτητη παραγωγή το άλμπουμ “Σε Τροχιά Με Απόκλιση”, με βασικό συνθέτη, στιχουργό και τραγουδιστή τον Παύλο Βακατάτση, με τους Σπυροπουλαίους και τον Δόικα κανονικά στη θέση τους και τον Δημήτρη Δημητρίου (ντραμς) να συμπληρώνει το σχήμα, ενώ στην ηχογράφηση τους βοήθησαν ο Αλέξης Ιωάννου (κιθάρα, φωνή), ο Θοδωρής Ρέλλος (σαξόφωνο), ο Νίκος Κοκκάλας (κρουστά) και η Σοφία Νοητή (φωνητικά).

Στις αρχές τού 1998 οι Σπυριδούλα συμπλήρωσαν είκοσι χρόνια ζωής, με την σύνθεση να την αποτελούν ο Βασίλης Σπυρόπουλος (κιθάρα, τραγούδι), ο Νίκος Σπυρόπουλος (κιθάρα, πλήκτρα, τραγούδι), ο Αλέξης Ιωάννου (κιθάρα, φωνή), ο Νίκος Δόικας (μπάσο) και ο Παναγιώτης Βουρδουμπάς (τύμπανα).
Το 1999, μετά τον θάνατο του Ν.Δόικα, το συγκρότημα διαλύθηκε και πάλι για να επανασυνδεθεί το 2004, με τους Σπυροπουλαίους πάντα και τον Βαγγέλη Χάνο στο μπάσο, τον Γιώργο Μανδηλά στη φωνή και ακουστική κιθάρα, την Αφροδίτη Ρήγα στα πλήκτρα, κρουστά και φωνητικά και τον Βουρδουμπά στα ντραμς. Με αυτή τη σύνθεση κυκλοφόρησαν το 2006 το άλμπουμ Το βλέμμα των ανθρώπων, που πήρε πολύ καλές κριτικές και θεωρείται από πολλούς η ωριμότερη δουλειά τους.

Η «Σπυριδούλα» επανεμφανίστηκαν πολλές φορές, ενώ το σχήμα ήταν και από τους πρώτους που στήριξαν το μουσικό φεστιβάλ της Ζήρειας που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στη μνήμη του αδικοχαμένου Νίκου Δόικα, ο οποίος υπήρξε και μέλος τους.

Τα τελευταία χρόνια εμφανιζόταν λάιβ με το Δημήτρη Πουλικάκο.

Εδώ σε μια από τις πιο πρόσφατες εμφανίσεις του (στη σειρά “Τα στέκια” της Μαρίνας Δανέζη) μιλάει για τα στέκια στην Πλάκα:
https://webtv.ert.gr/ellinika-docs/ta-stekia-ert/ta-stekia-rok-pank-stin-plaka/

Κι εδώ κάποια δείγματα από λάιβ, κινηματικά και μη:

https://youtu.be/p37bhvBgnUU

Μάριος Αυγουστάτος

Η οικονομική δραστηριότητα στο λιμάνι του Oakland σταμάτησε την Παρασκευή καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Middle Harbour Road για να διαμαρτυρηθούν για την αστυνομική βαρβαρότητα και το ρατσισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η διαδήλωση, που διοργανώθηκε από την International Longshore and Warehouse Union, συνέπεσε με τις διαδηλώσεις που σχεδιάστηκαν σήμερα (19 Ioυνίου) σε 28 άλλα λιμάνια στην Καλιφόρνια, το Όρεγκον και την Ουάσιγκτον. Η ημέρα αυτή συμπίπτει με την επέτειο του τέλους της δουλείας στις ΗΠΑ.

Η απεργία αυτή γίνεται μετά τη συμβολική στάση εργασίας που έγινε στο λιμάνι για 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα – το χρονικό διάστημα που ο αστυνομικός στη Μινεσότα έβαλε το γόνατο του πάνω στο λαιμό του George Floyd.

Με αφορμή το θάνατο του Floyd, οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν για τρεις εβδομάδες σε ολόκληρη τη χώρα, ανατρέποντας τα αγάλματα της Συνομοσπονδίας εν μέσω ενός πλήθους ανακοινώσεων από εταιρείες που δεσμεύονται να άρουν τις διακρίσεις. Οι διαμαρτυρίες, οι οποίες περιλαμβάνουν επίσης οργή για τις δολοφονίες της αστυνομίας της Breonna Taylor, του Rayshard Brooks και άλλων, έχουν εξαπλωθεί πέρα ​​από τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες.

Thousands of anti-racist dockworkers have shut down a port in Oakland as workers with the International Longshore and Warehouse Union went on strike at 29 ports along the West Coast of the United States to protest against racist police violence and exploitation. ⁠ pic.twitter.com/pljIAyGy8S

— redfish (@redfishstream) June 19, 2020

Η πορεία ξεκίνησε από το λιμάνι και κατευθύνθηκε προς την έδρα του Αστυνομικού Τμήματος του Όκλαντ και το Δημαρχείο.

“Αντιπροσωπεύετε τις δυνατότητες και τη δύναμη του εργατικού κινήματος”, ανέφερε η Άντζελα Ντέιβις. Είπε ότι ελπίζει ότι κι άλλα εργατικά συνδικάτα θα συμμετάσχουν στην προσπάθεια «κατάργησης της αστυνομίας όπως είναι τώρα».

Άλλοι ομιλητές ήταν ο ηθοποιός Danny Glover και ο Michael Brown Sr., ο πατέρας του Michael Brown Jr., του 18χρονου μαύρου που σκοτώθηκε από αστυνομικό στο Ferguson το 2014.

“Δεν δουλεύουμε σήμερα. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι”, δήλωσε ο Willie Adams, πρόεδρος της ILWU, στο λιμάνι του Oakland. Είπε ότι οι λιμενεργάτες στη Γένοβα της Ιταλίας σταμάτησαν να εργάζονται για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους.

Στις 6 Ιουνίου, το λιμάνι εξέδωσε δήλωση που υποστηρίζει το κίνημα για κοινωνική και φυλετική δικαιοσύνη.

Με πληροφορίες από https://www.sfchronicle.com/business/article/Port-of-Oakland-shut-down-by-dockworkers-in-15352644.php

Απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ (18-06-2020)

Ολομέτωπη επίθεση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στους εργαζόμενους της συνιστά η πολιτική που υιοθετεί η κυβέρνηση από την πρώτη ημέρα διακυβέρνησης της ως σήμερα, αλλά και ειδικότερα τον τελευταίο καιρό. Με πρόσχημα τον περιορισμό εξάπλωσης της πανδημίας άδραξε την ευκαιρία και ψήφισε μια σειρά Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) που ουσιαστικά λειτουργούν ως τον προάγγελο του πλήρους ξεπουλήματος των υπηρεσιών των ΟΤΑ και της κατάργησης κάθε εργασιακού δικαιώματος μας συνδυαστικά με μία σειρά νομοθετικών διατάξεων που είχαν ψηφιστεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Για πολλοστή φορά, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποδεικνύει ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκεί λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο ως μέσο προάσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου και των εργολάβων, σε βάρος του Δημόσιου και Κοινωνικού χαρακτήρα των υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Επανειλημμένα η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΟΕ-ΟΤΑ προσπάθησε να συναντηθεί με τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Τάκη Θεοδωρικάκο ώστε να συζητηθούν τα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν τους εργαζόμενους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τις υπηρεσίες της όμως αυτό, σκόπιμα από την πλευρά του, δεν κατέστη ποτέ δυνατόν εκτός από την πρώτη εθιμοτυπική συνάντηση που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την εκλογή του!!!

Θεωρούμε άκρως υποτιμητική και προσβλητική τη στάση του Υπουργού Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκου ο οποίος αγνοεί επιδεικτικά να συναντηθεί με μία από τις μεγαλύτερες Ομοσπονδίες στο χώρο του Δημοσίου που εκπροσωπεί χιλιάδες εργαζόμενους και ειδικά στον τόσο νευραλγικό θεσμό για την κοινωνία που δεν είναι άλλος από αυτόν της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Αρκέστηκε ο Υπουργός και η κυβέρνηση του σε ένα τυπικό ευχαριστώ στους εργαζόμενους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που σε όλη την περίοδο της έξαρσης της πανδημίας βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης, με κίνδυνο την ζωή τη δική τους και των οικογενειών τους, εξυπηρετώντας τον πολίτη με αυταπάρνηση όπως έχουν συνηθίσει να κάνουν διαχρονικά. Και τη στιγμή που απέδιδε τα… εύσημα με μια σειρά Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) «έσκαβαν» το λάκκο των εργαζομένων ετοιμάζοντας το έδαφος για ένα «τσουνάμι» ιδιωτικοποιήσεων σε όλη τη χώρα που μόνο τυχαίο δεν ήταν.

Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητο. Είχαμε προειδοποιήσει και κατά την περίοδο έξαρσης του θανατηφόρου ιού ότι φοράμε τη μάσκα μας αλλά δεν κλείνουμε το στόμα μας και τώρα πια ήρθε η ώρα να μας ακούσουν μια και καλή. Και ως γνωστόν «όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ» και αυτό ακριβώς σκοπεύουμε να κάνουμε προκειμένου ο κύριος Υπουργός να αναγκαστεί να μας ακούσει.

Στο πλαίσιο όλων των παραπάνω, το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕ-ΟΤΑ που συνεδρίασε χθες, Πέμπτη 18 Ιουνίου 2020 αποφάσισε τα εξής:

1. Τη ΔΕΥΤΕΡΑ 22 και την ΤΡΙΤΗ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020 θα πραγματοποιηθούν σε όλους τους χώρους εργασίας ανοιχτές Συγκεντρώσεις των εργαζομένων με σκοπό την ενημέρωση τους για τα σχέδια της κυβέρνησης που αφορούν το ξεπούλημα των υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της κατάργησης κάθε εργασιακού δικαιώματος των εργαζομένων της. Οι χώροι πραγματοποίησης των Συγκεντρώσεων θα καθορίζονται με αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων τα οποία και θα φροντίσουν να τηρηθούν αυστηρά όλα τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων αναφορικά με την εξάπλωση του ιού.

2. Την ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020 προκηρύσσεται Πανελλαδική Στάση Εργασίας από τις 7.00 το πρωί μέχρι τις 12.00 το μεσημέρι και Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών (Σταδίου 27-Αθήνα) στις 9.00 το πρωί ώστε να πραγματοποιηθεί επιτέλους η συνάντηση της Εκτελεστικής Επιτροπής με τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Τάκη Θεοδωρικάκο με τα ακόλουθα βασικά αιτήματα:

• Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου που επιτρέπει τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών των Δήμων είτε με ισχνές πλειοψηφίες Δημοτικών Συμβουλίων (Άρθρο 178) είτε μέσω Οικονομικών Επιτροπών λόγω των εκτάκτων μέτρων αποφυγής εξάπλωσης του Κορωνοϊού.

• Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. προκειμένου να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών των Ο.Τ.Α.

• Η διατήρηση τόσο του καθεστώτος ασφάλισης των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ), όσο και του Επιδόματος Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας σε όσους σήμερα το λαμβάνουν και η επέκτασή του σε κλάδους εργαζομένων που δικαιούνται να το λάβουν.

• Άμεση κατάργηση της απαράδεκτης και σκανδαλώδους διάταξης που επιτρέπει ένας Δήμος να ενοικιάζει τον μηχανολογικό του εξοπλισμό σε εργολάβους για να τους αναθέτουν υπηρεσίες (π.χ. καθαριότητα).

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΔΕΝ ΕΜΠΑΙΖΟΝΤΑΙ

ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΚΛΕΙΣΤΟ

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΩΝ ΟΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΒΡΟΝΤΕΡΗ ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΜΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ (18-06-2020)

ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΙΟΥΝΗ ΜΕΡΑ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΑΘΗΝΑ : ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΙΟΥΝΗ 2 μμ
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Η κυβέρνηση ανήγγειλε  την έξωση πάνω από 11.000 αναγνωρισμένων προσφύγων από τους χώρους που μένουν 2.500 από καμπς, 600 από ξενοδοχεία, και 7.400 από διαμερίσματα. Σκοπεύουν να τους πετάξουν στο δρόμο προσθέτοντας χιλιάδες ακόμα στους άστεγους που υπάρχουν στη χώρα. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. βασίστηκε σε προηγούμενο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που προέβλεπε την έξωση μετά από 6 μήνες και τον τροποποίησε προς το χειρότερο δίνοντας περιθώριο μόνο ένα μήνα μετά την απόδοση ασύλου.
Αυτή η πολιτική απέναντι στα θύματα πολέμων, διώξεων, βασανιστηρίων, που έχουν χάσει τα πάντα και έμεναν σε χώρους με το πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ, περιλαμβάνει και τη διακοπή του επιδόματος (πάλι με χρήματα διεθνών οργανισμών) καταδικάζοντας τους και στην πείνα μαζί  με την αστεγία. Και υποκριτικά ισχυρίζονται ότι οι χώροι θα διατεθούν για να έρθουν άλλοι πρόσφυγες και να αποσυμφορηθούν τα νησιά, όταν την ίδια ώρα κτίζουν νέες φυλακές για πρόσφυγες στα νησιά.

Ταυτόχρονα, εφαρμόζουν : Φυλάκιση σε κλειστές δομές απομονωμένες από τον αστικό ιστό για τους νεοφιχθέντες πρόσφυγες μέχρι να εξεταστεί το αίτημά τους, χωρίς δυνατότητα επίσκεψης ντόπιων και με φιρμάνια για απαγόρευση εξόδου των προσφύγων με διάφορα προσχήματα.  Περιορισμό των προϋποθέσεων χορήγησης ασύλου με fast-truck εξετάσεις αιτημάτων τους. Κράτηση  σε προαναχωρησιακές φυλακές και γρήγορες απελάσεις για όσους απορρίφτηκε η αίτηση. Εγκληματικές παραλείψεις στην προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Άθλιες συνθήκες διαβίωσης, μαζί με υπερσυνωστισμό και εγκλεισμό και ως μέσο αποτροπής εισόδου προσφύγων στη χώρα, που ειδικά με τον κορονοϊό είναι ακόμα πιο επικίνδυνες.  Ενώ, υπάρχουν καταγγελίες και αποδείξεις για παράνομες κρυφές επαναπροωθήσεις και δολοφονικές απωθήσεις, χωρίς καν καταγραφή και δυνατότητα κατάθεσης αιτήσεων ασύλου.
Αυτή η πολιτική της Ν.Δ. πάτησε πάνω στη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για εγκλωβισμό των προσφύγων στα νησιά και στη γκετοποίηση των προσφύγων με τη δημιουργία στρατοπέδων αποκομμένων από τις κατοικημένες περιοχές που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι η πολιτική των δυνάμεων του συστήματος που αναγορεύει τους πρόσφυγες σε εχθρούς και εισβολείς, την ίδια ώρα που στηρίζουν εισβολές του ΝΑΤΟ και επεμβάσεις της Ε.Ε. σε ξένες χώρες οδηγώντας τους σε πολέμους, προκαλώντας ξεριζωμούς, φτώχεια και εξαθλίωση.  Είναι η πολιτική που κολακεύει τα ακροδεξιά ακροατήρια και οπλίζει τα χέρια των ναζιστών που καίνε ξενοδοχεία και δομές για πρόσφυγες. Που εκκολάπτει το καθεστώς απαρτχάιντ και στρέφεται ενάντια και στους ντόπιους εργαζόμενους, νέους, φτωχούς, υπηρετώντας τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών και εκκολάπτοντας το αυγό του φιδιού.
Οι πρόσφυγες που έλαβαν τα τελεσίγραφα της κυβέρνησης ήδη αντιδρούν και κινητοποιούνται σε όλη την Ελλάδα. Κάτω από την κατακραυγή το Υπουργείο Αντιπροσφυγικής Πολιτικής ανακοίνωσε ότι θα δώσει κάποια αναβολή για όσους μένουν σε καμπ, αλλά τίποτα για τους άλλους. Ενώ, προβάλλει ως λύση ότι μπορούν να ενταχτούν στο πρόγραμμα Helios. Όμως, καμιά εξασφάλιση δεν προσφέρει αυτό το πρόγραμμα των 6 έως 12 μηνών, που λειτουργεί με ένα επίδομα ενοικίου χωρίς καμιά άλλη οικονομική βοήθεια, μόνο για όσους έχουν τις αυστηρές προϋποθέσεις και υποχρεώνει τον πρόσφυγα να βρει μόνος του κατοικία όταν αυτές είναι δυσεύρετες, ακριβές και δεν νοικιάζονται εύκολα στους πρόσφυγες με το ξενοφοβικό κλίμα που καλλιεργεί κυβέρνηση και ΜΜΕ.
Να σταματήσει η εθνικιστική πολιτική της κυβέρνησης και το φαγοπότι των ημέτερων εργολάβων στις πλάτες των προσφύγων με τα εκατομμύρια € για τις δυνάμεις καταστολής, νέους φράκτες στον Έβρο και στο Αιγαίο, κατασκευές φυλακών και στρατοπέδων, χαριστικές συμβάσεις, ακόμα και σε μυστικά κονδύλια. Η πολιτική αυτή είναι εγκληματική για τους πρόσφυγες, επικίνδυνη για το λαό μας και αδιέξοδη. Τρέφει κυκλώματα εκμετάλλευσης, αυξάνει το ρατσισμό, την ξενοφοβία και το φασισμό.

Αγωνιζόμαστε μαζί ντόπιοι και πρόσφυγες  για:
Να ζήσουμε μαζί ειρηνικά ντόπιοι και πρόσφυγες μέσα στις πόλεις και στα χωριά μας.
Να υψώσουμε τείχος αντίστασης και αλληλεγγύης για να μην περάσουν τα σχέδια των εξώσεων.
Διαμονή των προσφύγων σε κατοικίες με αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης των προσφύγων μέσα στις πόλεις και στα χωριά μας. Όχι στη γκετοποίηση.
Να συνεχιστούν και να επεκταθούν τα προγράμματα στέγασης για όλους τους αιτούντες άσυλο και τους αναγνωρισμένες/ους πρόσφυγες, όπως και για κάθε άστεγο.  Διαμονή σε κατάλληλα καταλύματα πάντα μέσα σε κατοικημένες περιοχές για μεταβατικό περιορισμένο χρόνο μέχρι την εγκατάσταση όλων σε διαμερίσματα και κατοικίες. Να αναλάβουν τις ευθύνες τους η κυβέρνηση, οι Περιφέρειες και οι Δήμοι.
Άσυλο για όλα τα θύματα των πολέμων και των διώξεων. Όχι στις καθυστερήσεις και τον πλαστό αποχαρακτηρισμό χωρών από εμπόλεμες.
Ελευθερίες και πρόσβαση στην υγεία (χορήγηση ΑΜΚΑ σε όλους), στην παιδεία, στην εργασία, στην πρόνοια με ίσα δικαιώματα.
Απεγκλωβισμός από τα νησιά, όχι σε κλειστά ή «ανοικτά» στρατόπεδα-φυλακές, όχι στη γκετοποίηση.
Όχι σε απελάσεις, επαναπροωθήσεις, απωθήσεις.
Ελεύθερη μετακίνηση σε όποια περιοχή ή χώρα θέλουν να μείνουν. Όχι σε φράκτες στον Έβρο και το Αιγαίο. Διέλευση και δυνατότητα υποβολής αιτήσεων ασύλου από τους πρόσφυγες στη χώρα μας και σε όλες τις χώρες.
Καμιά συμμετοχή της χώρας στους πολεμικούς σχεδιασμούς και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ.

Καλούμε όλες τις αντιρατσιστικές, μεταναστευτικές οργανώσεις  και συλλογικότητες αλληλεγγύης, τα σωματεία, τους συλλόγους, τις συλλογικότητες να οργανώσουμε :
– κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις για την υπεράσπιση του δικαιώματος στέγασης των προσφύγων
– κινητοποίηση σε όλες τις πόλεις το Σάββατο 20/6/2020.

ΥΨΩΝΟΥΜΕ ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΑΣΤΕΓΟΣ – ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ – ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΣ

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Οι σμηνίτες θητείας γίνονται το υπηρετικό προσωπικό των αξιωματικών και των στελεχών, μια στυγνή εκμετάλλευση έως σκλαβιά της δωρεάν εργασίας τους. Με το περιτύλιγμα, ότι έλα μωρέ διακοπές κάνουμε όλοι. Χωρίς καν να τηρούνται τα στοιχειώδη, χωρίς να τηρούνται οι ιδιαιτερότητες καθενός, που το ίδιο το κράτος έχει θεσπίσει, για φαντάρους με Ι3 ή Ι4. Είναι τουλάχιστον προκλητικό, με την πανδημία να έχει πλήξει τον κλάδο του τουρισμού, με στρατιές ανέργων και παράλληλα να ξοδεύονται δις σε εξοπλισμούς από τον προϋπολογισμό, ο στρατός να καλύπτει θέσεις εργασίας με τη δωρεάν εργασία των φαντάρων.

Πιστή στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ για πλήρη ιδιωτικοποίηση όλου του κύκλου διαχείρισης των απορριμμάτων , η Δημοτική αρχή Δήμου Πεντέλης και η Δήμαρχος κ. Κεχαγιά προχωρούν στην παραχώρηση μέρους της καθαριότητας του Δήμου (για αρχή) σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Σε πρόσφατη ανακοίνωση της η Δημοτική αρχή παραδέχεται ότι δεν διαθέτει «ούτε τους υπαλλήλους , ούτε τα μέσα» για να διαχειριστεί μέρος του προβλήματος των απορριμμάτων αλλά αντί να κάνει το προφανές (δηλ. να αποκτήσει υπαλλήλους και μέσα) προτιμά το ξεπούλημα σε ιδιώτες που της επιβάλει η ιδεολογική της τοποθέτηση η οποία ξεδιπλώνεται σε όλη την Ελλάδα και έχει οδηγήσει στη σθεναρή αντίδραση των πολιτών από την Φυλή, την Καρδίτσα και τον Βόλο μέχρι την Τήνο και την Κρήτη.

Οι τοπικές κοινωνίες δεν κάμπτονται από την κρατική τρομοκρατία των ΜΑΤ.

Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Πεντέλης- Μελισσίων είναι αντίθετη σε οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση διαχείρισης απορριμμάτων που θα συνοδευθεί από αύξηση του κόστους για τους Δημότες και υποβάθμιση των υπηρεσιών (όπως συμβαίνει πάντα μακροπρόθεσμα). Η
τοπική κοινωνία θα σταθεί δυναμικά στο πλευρό των εργαζόμενων στην καθαριότητα.

Ανακοίνωση της ΠΟΠΟΚΠ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ)

Πανεπιστημίου 67 105 64 Αθήνα – Τηλ- Fax: 2103313732 – grammateia@popokp.gr

Αθήνα,15-6-2020

Απολύσεις στον e-ΕΦΚΑ

Η 15^η Ιουνίου είναι μια τραγική μέρα για τον e-ΕΦΚΑ, καθώς κοινοποιήθηκαν οι απολύσεις σε αρκετούς συναδέλφους μας, πρώην συμβασιούχους, απασχολούμενους με δικαστικές αποφάσεις από το 2003 στον τ. ΟΠΑΔ, στη συνέχεια στο τ. ΙΚΑ και στον ΕΦΚΑ.

Σήμερα οι συνάδελφοί μας, μετά από 17 χρόνια εργασίας, βυθίζονται ξαφνικά στην ανεργία.

Η διοίκηση του e-ΕΦΚΑ προχώρησε στην απόλυση σε εφαρμογή σχετικής αρνητικής δικαστικής απόφασης.

Η Ομοσπονδία τα προηγούμενα χρόνια διεκδίκησε με επανειλημμένες προτάσεις για νομοθετική ρύθμιση τη μονιμοποίηση των συναδέλφων μας με δικαστικές αποφάσεις στον e-ΕΦKA (συνολικά περίπου 140 μαζί με το ΕΤΕΑΕΠ). Η «εκκρεμότητα» της επίλυσης του προβλήματος θέτει τους εργαζόμενους σε καθεστώς ομηρίας, ενώ ταυτόχρονα συνιστά ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα. Όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει οι συνάδελφοι αυτοί είναι απολύτως απαραίτητοι στον υποστελεχωμένο e-ΕΦΚΑ, καθώς οι περισσότεροι εργάζονται σε οργανικές μονάδες για περισσότερο από 10 χρόνια, διαθέτοντας πολυετή εμπειρία. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις όπως και Διοικήσεις του Φορέα, συμφωνούσαν διαχρονικά με τις διαπιστώσεις αυτές, χωρίς όμως να λαμβάνουν αποφάσεις για την μονιμοποίησή τους.

Αντίστοιχη στάση έχει τηρήσει και η σημερινή Διοίκηση, ενώ αρνητική ήταν η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας στο αίτημα της μονιμοποίησης. Η στάση αυτή, όπως φάνηκε από τη συγκεκριμένη απόφαση, οδηγεί τους συναδέλφους με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυση, όταν δικάζονται τα επιμέρους δικόγραφα. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί η εκτέλεση της συγκεκριμένης απόφασης, χωρίς ταυτόχρονα να ληφθεί καμιά πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση των προτάσεων που έχουν κατατεθεί και είναι δυνατόν να δώσουν νόμιμη και μόνιμη λύση στο πρόβλημα. Η σημερινή Διοίκηση δείχνει «βιασύνη» στην υλοποίηση αντεργατικών αποφάσεων, όπως πρόσφατα έγινε και στο θέμα των μετατάξεων.

Επειδή το δικαίωμα στην εργασία θα έπρεπε να προστατεύεται,

Επειδή 17 χρόνια υπηρεσίας δεν πετιούνται στο δρόμο από κανέναν εργοδότη, πολύ δε περισσότερο από το Δημόσιο.

Καταγγέλουμε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και τη Διοίκηση του e-ΕΦΚΑ για την παρελκυστική τακτική στην επίλυση του προβλήματος, και τους καλούμε, έστω αυτή την ύστατη στιγμή, να ασχοληθούν με την αντιμετώπιση του προβλήματος για τους απολυμένους συναδέλφους μας, αλλά και συνολικά για τους υπόλοιπους εργαζόμενους με δικαστικές αποφάσεις στον e-ΕΦΚΑ.

Ο Πρόεδρος: Αντώνης Κουρούκλης

Η Γεν. Γραμματέας: Γιώτα Κίτσου