του Γιώργου Θαλασσή

Επί 23 χρόνια που ήμουν διευθυντής γυμνασίου στη Σχολή Μωραΐτη αντιστάθηκα πολύ έντονα στις φωτογραφήσεις και τις μαγνητοσκοπήσεις κάθε είδους, με εξαίρεση για τις σχολικές γιορτές και τις θεατρικές παραστάσεις και πάντα με αυστηρές προδιαγραφές.

Είχα ακούσει πολλές φορές αιτήματα γονέων για παρακολούθηση των κοινόχρηστων χώρων του Σχολείου με κάμερα για λόγους ασφάλειας. Μου είχε ζητηθεί να τοποθετηθεί κάμερα ακόμη και στα αποδυτήρια και στους προθάλαμους των τουαλετών, αλλά, παρά τα τόσο παράλογα αιτήματα από μια πολύ μικρή μερίδα γονέων ευτυχώς, κανείς δεν μου ζήτησε να μπει κάμερα και μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας. Και όταν η γενική διεύθυνση του Σχολείου μου ζήτησε να μπαίνω στις τάξεις, για να παρακολουθώ την ποιότητα του μαθήματος αρνήθηκα κατηγορηματικά σε αυτό το παιχνίδι εξουσίας. Η αίθουσα διδασκαλίας και το μάθημα δεν πρέπει να παραβιάζονται από κανένα μάτι, κανένα αυτί, καμιά παρουσία τρίτου προσώπου. Και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι τα μάτια και τα αυτιά των τρίτων είναι στην πλειοψηφία τους κακόβουλα.

Μου είχε τύχει να κυκλοφορούν μαγνητοσκοπημένα στιγμιότυπα από κινητά μαθητών σε ώρα αντικατάστασης απόντος καθηγητή ή ακόμη και κατά την ώρα του διαλείμματος, που τα χρησιμοποιούσαν γονείς, για να ισχυριστούν ότι ο εικονιζόμενος καθηγητής δεν μπορεί να επιβάλει την τάξη και να κάνει μάθημα. Και δεν θέλω να θυμάμαι το μπούλιγκ που γινόταν με μαγνητοσκοπημένες ιδιωτικές στιγμές παιδιών.

Τώρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την απαίτηση του υπουργείου παιδείας να μαγνητοσκοπούνται τα μαθήματα, για να προβάλλονται στα παιδιά που αδυνατούν να παρακολουθήσουν το μάθημα.

Κατανοώ την ανάγκη, κατανοώ τις έκτακτες ανάγκες αυτής της περιόδου, αλλά ούτε σε αυτήν, ούτε σε άλλη περίπτωση εγώ ως διευθυντής σχολείου δεν θα επέτρεπα να γίνει μαγνητοσκόπηση την ώρα του μαθήματος. Υπάρχουν κάποια όρια που δεν πρέπει ποτέ και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες ή ανάγκες να παραβιάζονται. Και αν γίνει υποχώρηση σε αυτή την ανάγκη, πάντα θα εμφανίζονται τέτοιες ανάγκες στο μέλλον με αυτήν ή με άλλη ηγεσία στο υπουργείο παιδείας, με αυτήν ή με άλλη κυβέρνηση. Κάθε τόσο αδειάζουν από παιδιά οι σχολικές αίθουσες λόγω γρίπης, πάντα θα υπάρχουν παιδιά που λείπουν, παιδιά που έχουν απορίες, παιδιά που κάνουν επανάληψη, παιδιά που προετοιμάζονται για εξετάσεις. Γιαυτό η άρνηση πρέπει και τώρα και στο μέλλον να είναι κατηγορηματική.

Το σχολικό μάθημα δεν είναι ακαδημαϊκή διάλεξη, δεν είναι δημόσια διάλεξη, δεν είναι ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο. Το σχολικό μάθημα δεν παράγεται από μια επιστημονική αυθεντία, αλλά από όλη την τάξη. Δεν παράγεται μόνο από τον εκπαιδευτικό, αλλά και από όλα τα παιδιά. Ο/η εκπαιδευτικός δεν απευθύνεται σε ένα απρόσωπο και ανώνυμο ακροατήριο από ένα χειρόγραφο που έχει μπροστά του. Απευθύνεται σε όλα τα παιδιά μαζί, αλλά και σε καθένα χωριστά, κάνει το μάθημα μαζί με όλα τα παιδιά, αλλά και με το καθένα χωριστά. Και κυρίως η σχολική αίθουσα είναι κατεξοχήν ο χώρος όπου γίνονται λάθη, πολλά λάθη, γιατί τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως από τα λάθη τους. Λάθη που προσπερνιούνται, που ξεχνιούνται, λάθη που δεν στιγματίζουν. Μέσα στη σχολική αίθουσα τα παιδιά που μιλάνε πολύ θα συγκρατηθούν, για να μιλήσουν και τα παιδιά που μιλάνε λίγο ή καθόλου. Τα παιδιά που έχουν απορίες θα ενθαρρυνθούν να διατυπώσουν τις απορίες τους και τα παιδιά που έχουν καταλάβει το μάθημα θα μάθουν να είναι υπομονετικά με τα παιδιά που έχουν κενά στις γνώσεις τους. Τα παιδιά μέσα στην τάξη δεν μιλάνε μόνο για να ελεγχθούν οι γνώσεις τους. Κυρίως μιλάνε, για να προχωρήσει το μάθημα παρακάτω. Με τη συμμετοχή των παιδιών προχωράει το μάθημα, όχι με τον μονόλογο του εκπαιδευτικού.

Αλλά μέσα στην τάξη μπορεί να γίνουν κι άλλα πράγματα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποιο παιδί το έπαιρνε ο ύπνος κι εγώ έκανα νόημα στα άλλα παιδιά να κάνουν ησυχία κι εγώ μιλούσα χαμηλόφωνα, για να μην ξυπνήσει το παιδί που κοιμόταν. Γιατί συχνά οι έφηβοι υποφέρουν από αϋπνία κι αν το παιδί κοιμόταν δέκα-δεκαπέντε λεπτά θα μπορούσε να συνεχίσει με πιο καθαρό μυαλό την υπόλοιπη μέρα. Κι άλλοτε πάλι που τα έβλεπα αγχωμένα, γιατί είχαν τεστ την επόμενη ώρα, τα άφηνα το τελευταίο δεκαπεντάλεπτο να συζητήσουν μεταξύ τους τις απορίες τους και να κάνουν μια τελευταία επανάληψη. Και τα άφηνα να γελούν και τα έκανα να γελούν. Γιατί το γέλιο είναι ιερή στιγμή για το παιδί, εφόσον δεν γελάει εις βάρος κάποιου άλλου.

Πριν από λίγες ημέρες μια παλιά μου μαθήτρια μου έστειλε ένα μήνυμα: «Σας αγαπώ πάντα… Ήμουν μαθήτριά σας δεκαετία 80… Μας κάνατε πλάκα τσα πίσω από την κουρτίνα…»

Γιατί η σχολική τάξη είναι μια μεγάλη αγκαλιά. Και μέσα στην αγκαλιά χωράει πολύ κλάμα και πολύ γέλιο. Αυτό που δεν χωράει είναι η κάμερα, φανερή ή κρυφή.

Ο Νίτσε έλεγε ότι ο δάσκαλος είναι ο κατεξοχήν πατέρας. Εγώ, λοιπόν, σας λέω πως ο δάσκαλος πρέπει να είναι η κατεξοχήν μητέρα. Και πρέπει να παραμείνει μητέρα που δεν υποκαθίσταται, ούτε αντικαθίσταται από την τεχνολογία.

Το μισό χαρτοφυλάκιο της κυρίας Κεραμέως μαγνητοσκοπείται και προβάλλονται από την τηλεόραση λειτουργίες και ακολουθίες. Ας μείνει το άλλο μισό χαρτοφυλάκιο στην ησυχία του. Με την μαγνητοσκόπηση του μαθήματος δεν εξυπηρετείται η παιδεία. Η πολιτική του υπουργείου παιδείας εξυπηρετείται. Κανένας και καμιά εκπαιδευτικός με στοιχειώδη αυτοσεβασμό δεν πρέπει να ενδώσει σε αυτήν την πολιτική. Με το όχι στη μαγνητοσκόπηση διαφυλάσσουμε τις θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατικής παιδείας και της ανθρωπιάς μας.

Πηγή: https://giorgosthalassis.com

ΑΛ

To Bloomberg, ένα από  τα σοβαρά διεθνή αστικά σάιτ, φιλοξένησε ένα ενδιαφέρον κείμενο, που αντανακλά τους φόβους των αρχουσών τάξεων αλλά και σκέψεις για τυχόν μέτρα που θα χρειαστεί να πάρουν για να προλάβουν καταστάσεις.

Το κείμενο έχει τίτλο «Αυτή η παν­δη­μία θα οδη­γή­σει σε κοι­νω­νι­κές επα­να­στά­σεις» κι εξηγεί ότι « ο Covid-19, όπου εμ­φα­νί­ζε­ται, πα­ρο­ξύ­νει προ­ϋ­πάρ­χου­σες συν­θή­κες ανι­σό­τη­τας. Δεν θα χρεια­στεί πολύς και­ρός ώστε αυτό να προ­κα­λέ­σει κοι­νω­νι­κή ανα­στά­τω­ση, μέχρι και συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων εξε­γέρ­σε­ων κι επα­να­στά­σε­ων», επισημαίνοντας ότι «η κοι­νω­νι­κή ανα­στά­τω­ση αυ­ξα­νό­ταν ήδη στον πλα­νή­τη πριν αρ­χί­σει το τα­ξί­δι του ο SARS-CoV-2. Σύμ­φω­να με μια κα­τα­γρα­φή, υπήρ­ξαν πε­ρί­που 100 με­γά­λα αντι­κυ­βερ­νη­τι­κά κι­νή­μα­τα μετά το 2017, από τις συ­γκρού­σεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων σε μια πλού­σια χώρα όπως η Γαλ­λία μέχρι τις δια­δη­λώ­σεις ενα­ντί­ον ηγε­τών σε φτω­χές χώρες όπως το Σου­δάν και η Βο­λι­βία. Πε­ρί­που 20 από αυτές τις εξε­γέρ­σεις ανέ­τρε­ψαν ηγέ­τες, ενώ αρ­κε­τές κα­τα­πνί­γη­καν από βίαιη κα­τα­στο­λή και πολ­λές άλλες επέ­στρε­ψαν σε μια κα­τά­στα­ση όπου «σι­γο­βρά­ζουν» μέχρι το επό­με­νο ξέ­σπα­σμα. Η άμεση συ­νέ­πεια του Covid-19 είναι …(ότι) δη­μο­κρα­τι­κές και αυ­ταρ­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις υπο­χρε­ώ­νουν τους πλη­θυ­σμούς τους σε lockdown, τα οποία απο­τρέ­πουν τον κόσμο να κα­τέ­βει στους δρό­μους ή να συ­να­ντη­θεί συλ­λο­γι­κά. Αλλά πίσω από τις πόρ­τες των κλει­σμέ­νων σε κα­ρα­ντί­να νοι­κο­κυ­ριών, στις μα­κρές ουρές των συσ­σι­τί­ων, στις φυ­λα­κές και στις πα­ρα­γκου­πό­λεις και στα στρα­τό­πε­δα προ­σφύ­γων –όπου οι άν­θρω­ποι ήταν πει­να­σμέ­νοι, ασθε­νείς κι ανή­συ­χοι ακόμα και πριν το ξέ­σπα­σμα της επι­δη­μί­ας– η τρα­γω­δία και τα ψυ­χο­λο­γι­κά τραύ­μα­τα συσ­σω­ρεύ­ο­νται. Αυτές οι πιέ­σεις θα εκρα­γούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.»

Για την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων εν μέσω πανδημίας παραθέτει για παράδειγμα ενδιαφέροντα πίνακα που αφορά το κατά πόσο μπορούν να τηλεργαστούν οι εργαζόμενοι ανάλογα με το εισόδημά τους. Αναμενόμενα, μπορεί να τηλε-εργαστεί μόνο το 9,2% του φτωχότερου 25% των εργαζομένων και το ποσοστό αυξάνει ανάλογα με το εισόδημα φτάνοντας στο 61,5% του πιο καλοπληρωμένου 25% των εργαζομένων. Ο πίνακας αφορά την αμερικανική εργατική τάξη, αλλά είναι σαφές ότι παρόμοιες αναλογίες υπάρχουν λίγο πολύ σε όλα τα κράτη του πλανήτη.

Συνεχίζει ο αστός αρθρογράφος: «Χωρίς να δια­θέ­τουν απο­τα­μιεύ­σεις ή ασφά­λι­ση υγεί­ας, αυτοί οι ερ­γα­ζό­με­νοι στις επι­σφα­λείς θέ­σεις ερ­γα­σί­ας είναι υπο­χρε­ω­μέ­νοι να συ­νε­χί­σουν τις χει­ρω­να­κτι­κές δου­λειές τους ή τη δου­λειά «με το κομ­μά­τι», απλά για να επι­βιώ­σουν. Καθώς το κά­νουν αυτό, δια­κιν­δυ­νεύ­ουν να μο­λυν­θούν και να με­τα­φέ­ρουν τον ιό στα σπί­τια τους και στις οι­κο­γέ­νειές τους…»

«Ο ιός προ­τι­μά πε­ρισ­σό­τε­ρο κά­ποιους Τα­χυ­δρο­μι­κούς Κώ­δι­κες [ΣτΜ: δλδ. συ­νοι­κί­ες] σε σχέση με άλ­λους» όπου παίζουν ρόλο «τα ει­σο­δή­μα­τα, η εκ­παί­δευ­ση, το μέ­γε­θος των δια­με­ρι­σμά­των, η πυ­κνό­τη­τα του πλη­θυ­σμού, οι δια­τρο­φι­κές συ­νή­θειες, το μο­τί­βο εν­δο-οι­κο­γε­νεια­κής βίας. Στην ευ­ρω­ζώ­νη για πα­ρά­δειγ­μα, τα πιο εύ­πο­ρα νοι­κο­κυ­ριά έχουν τον δι­πλά­σιο χώρο δια­βί­ω­σης από αυτά στον πάτο της κλί­μα­κας: 72 τμ ένα­ντι μόλις 38 τμ.

Οι δια­φο­ρές με­τα­ξύ χωρών είναι ακόμα με­γα­λύ­τε­ρες. Για όσους ζουν σε μια πα­ρα­γκού­πο­λη της Ιν­δί­ας ή της Νό­τιας Αφρι­κής, είναι πράγ­μα ανύ­παρ­κτο η «κοι­νω­νι­κή απο­στα­σιο­ποί­η­ση», καθώς όλη η οι­κο­γέ­νεια κοι­μά­ται σε ένα δω­μά­τιο. Δεν υπάρ­χει καμία συ­ζή­τη­ση για το αν πρέ­πει να φο­ρά­νε μά­σκες ή όχι, γιατί δεν υπάρ­χουν κα­θό­λου μά­σκες. Το πλύ­σι­μο των χε­ριών είναι μια καλή συμ­βου­λή, εκτός αν δεν υπάρ­χει τρε­χού­με­νο νερό.

… Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι από αυ­τούς τους αν­θρώ­πους είναι οι ήδη φτω­χοί. Καθώς επι­δει­νώ­νο­νται τα βά­σα­νά τους, το ίδιο συμ­βαί­νει και με άλλες «πλη­γές», από τον αλ­κο­ο­λι­σμό και την το­ξι­κο­ε­ξάρ­τη­ση μέχρι την εν­δο-οι­κο­γε­νεια­κή βία και την παι­δι­κή κα­κο­ποί­η­ση, αφή­νο­ντας ολό­κλη­ρους πλη­θυ­σμούς με με­γά­λα τραύ­μα­τα, εν­δε­χο­μέ­νως μό­νι­μα.»

Καταλήγοντας «Η οργή και η πι­κρία θα βρουν νέες διε­ξό­δους. Τα πρώ­ι­μα ση­μά­δια πε­ρι­λαμ­βά­νουν εκα­τομ­μύ­ρια Βρα­ζι­λιά­νους να χτυ­πά­νε κα­τσα­ρό­λες στα μπαλ­κό­νια ενά­ντια στην κυ­βέρ­νη­σή τους ή Λι­βα­νέ­ζους φυ­λα­κι­σμέ­νους να εξε­γεί­ρο­νται μέσα στα ασφυ­κτι­κά γε­μά­τα κελιά τους. Με τον καιρό, αυτά τα πάθη μπο­ρούν να με­τε­ξε­λι­χθούν σε νέα λαϊ­κι­στι­κά ή ρι­ζο­σπα­στι­κά κι­νή­μα­τα, απο­φα­σι­σμέ­να να σα­ρώ­σουν όποιο «παλιό κα­θε­στώς» κα­θο­ρί­σουν ως τον εχθρό.

Και το άρθρο φυσικά σπεύδει να διαχωρίσει τη θέση του από όλες αυτές τις …ζοφερές προοπτικές : «Η με­γά­λη παν­δη­μία του 2020 είναι συ­νε­πώς ένα τε­λε­σί­γρα­φο για όσους από εμάς απορ­ρί­πτου­με τον λαϊ­κι­σμό», προειδοποιώντας τις άρχουσες τάξεις για τα χειρότερα που έρχονται και καλώντας τες να πάρουν τα μέτρα τους.

Περαιτέρω σχόλια από την πλευρά μας είναι περιττά. Για την Αριστερά το καθήκον είναι να παλέψει για να γίνουν οι χειρότεροι φόβοι των αστών πραγματικότητα, και για να φτάσουν οι αγώνες που έρχονται μέχρι το τέλος, δηλαδή μέχρι την ανατροπή του κράτους και της εξουσίας τους, την συλλογική-εργατική ιδιοποίηση του πλούτου και των μέσων παραγωγής, για τον διεθνή σοσιαλισμό.

Πηγή: https://rproject.gr/article/bloomberg-proeidopoiei-gia-koinonikes-epanastaseis

της Κωνσταντίας Παπανίκου

Και “κάηκε” ο Ιμπραήμ σαν τον Κερέμ, όπως η Helin κι ο Mustafa, δώσανε τη ζωή τους για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη. ‘Εδωσε τη ζωή του για μπορούν να τραγουδάνε ελέυθεροι οι άνθρωποι. Να τραγουδάνε τις ιδέες και τα ιδανικά τους. Δεν παρακάλεσε, διεκδίκησε μέχρι τέλους όπως κάνανε πάντα απ’τη δημιουργία του Grup Yorum το 1985.

Από την ίδρυσή του , το συγκρότημα Grup Yorum συμμετέχει στους κοινωνικούς αγώνες στην Τουρκία, στο πλευρό των λαών. Στα τραγούδια τους, που τραγουδιούνται στα τουρκικά, τα κουρδικά και τα αραβικά, μιλούν για την καταπίεση και τα βάσανα του λαού, αναφέρονται στην ανάγκη για την αδελφοσύνη των λαών, την ενότητα και τη δικαιοσύνη. Τα τραγούδια τους ακούγονται σε απεργίες, πένθη, κηδείες, διαδηλώσεις και γάμους. Η δημοτικότητά τους και η υποστήριξη των μαχητών και των καταπιεσμένων λαών της χώρας είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο το Grup Yorum υπέστη πάντα διώξεις από την ίδρυσή του το 1985.

Η εκδίκηση του τουρκικού κράτος συνεχίζεται μετά το θάνατό του. Δεν επιτρέπεται στη Sultan Gökçek τη γυναίκα του να παρευρεθεί στην κηδεία. Στα 5 χρόνια που υπήρξαν παντρεμένοι τα 4 ήταν κι οι δυό φυλακισμένοι. Δε μπόρεσαν να ειδωθούνε ούτε στο δικαστήριο.

Παρασκευή 7μ.μ. μέσω Facebook και YouTube στην σελίδα και το κανάλι της Πρωτοβουλίας Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών

Το Υπουργείο Παιδείας, αφού με μια πρωτοφανή κίνηση ανηθικότητας κι αντιδημοκρατικής εκτροπής, εν μέσω πανδημίας, τα σχολεία κλειστά και σε πλήρη εξέλιξη την κυβερνητική στρατηγική για φίμωση και παροπλισμό του εκπαιδευτικού κινήματος, ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις, έθεσε για διαβούλευση πολυνομοσχέδιο που αποδομεί το δημόσιο σχολείο κι επιτίθεται χωρίς αιδώ στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, ετοιμάζεται να το προωθήσει τις επόμενες μέρες στη Βουλή.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1117003945319837&id=320049301681976&__xts__[0]=68.ARBTpU0rqWie87YlzwRNeyNkzZm-YjwWU7Yma2OSrP1ol8_KoEF635KgFD2eLHuzD3Zhdo_RnvAuaM6RpVtB6bYn3i232xiDFx7AbaZaH2Sd6fi6rdIBDNhdYgDWEE0sCbvFXcxnSLcb0wbYUedDXjLrPR6nBQ3hqZyHUACRtwQydxr5UXHifV3rFXYa-lqJLXr0IuxWY8CTpoIOr4pDOlJDjn5O_BfBDJjFt-OoWaKMyiF-WETex9YjMHMpcaqxaIcGUjFBmpjoLhVTclLHGGol1tPJfiov5Bzqr-zoMzohi7yznY2BYsyZDzPugkKpmgdctono6TjKBIP1QTqDMUuNgrfLFf_r_DMniZy5UgLlT2OHdZmz&__tn__=H-R

Η Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών Π.Ε και η Αγωνιστική Ριζοσπαστική Ενότητα Δ.Ε διοργανώνουν την διαδικτυακή συζήτηση για να μπουν όλες οι πτυχές του νομοσχεδίου αλλά και τρόποι που το εκπαιδευτικό κίνημα μπορεί να το σταματήσει.

του Γιώργου Μητραλιά

Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι τόσο ότι ο Τραμπ δημιούργησε εκ του μηδενός μια Κίνα κατηγορούμενη πως « εξήγαγε » ή ακόμα και « κατασκεύασε » τον κοροναϊό. Προερχόμενοι από ένα μυθομανή και ρατσιστή κλόουν πασίγνωστο για την ικανότητά του να εφευρίσκει αποδιοπομπαίους τράγους και ο οποίος κατάφερε να ανέβει αποδίδοντας συστηματικά στους άλλους τις δικές του κουταμάρες και λοιπές εγκληματικές πράξεις, τέτοιοι ισχυρισμοί δεν εκπλήσσουν. Αντίθετα, αυτό που θα μπορούσε να εκπλήξει είναι ότι τα ΜΜΕ και οι περισσότερες καγκελαρίες στην Ευρώπη σπεύδουν να ακολουθήσουν τον Τραμπ στην εξαιρετικά επικίνδυνη αντικινεζική εκστρατεία του, « ξεχνώντας » την πλήρη αναξιοπιστία αυτού του άθλιου υποκειμένου…(1)

Είναι λοιπόν τουλάχιστον περίεργο που τα ίδια ευρωπαϊκά ΜΜΕ που συνηθίζουν να εκστασιάζονται με τα κατορθώματα του άγριου κινέζικου καπιταλισμού και κυρίως, οι ίδιες ευρωπαϊκές καγκελαρίες που επικρίνονται εδώ και δεκαετίες για την επίμονη άρνησή τους “να ανακινήσουν το ζήτημα της (συστηματικής) παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων από το κινέζικο καθεστώς » στις συναντήσεις τους με τους ηγέτες του Πεκίνου, δείχνουν τώρα τέτοιο αντικινεζικό μένος. Είναι επίσης εξίσου περίεργη η ευκολία με την οποία υιοθετούν ακόμα και τις πιο παραληρηματικές δηλώσεις αυτού του Τραμπ, του οποίου όμως δεν κρύβουν ούτε τον αντιευρωπαϊσμό, ούτε τις ψυχικές του διαταραχές. Πως λοιπόν εξηγούνται όλα αυτά ; Τι συμβαίνει και όλος αυτός ο καλός ευρωπαϊκός κόσμος αποφασίζει ξαφνικά να ευθυγραμμιστεί με τον Τραμπ για να καταγγείλει μια Κίνα που παρουσιάζει σαν πηγή όλων των σημερινών δεινών μας ; Γιατί αυτές οι σκανδαλώδεις συμπεριφορές που αγγίζουν τα όρια της επιστροφής στους καιρούς της διαβόητης… “κίτρινης απειλής” ;

Απλούστατα συμβαίνει ότι τόσο ο Τραμπ όσο και τα ΜΜΕ και οι καγκελαρίες της Ευρώπης θέλουν να φορτώσουν στη Κίνα τις δικές γκάφες και ανοησίες και κυρίως, τις δικές τους εγκληματικές παραλήψεις κατά τη διαχείριση της πανδημίας του κοροναϊού! Και αυτό επειδή είναι πασιφανές ότι δεν βρισκόμαστε μπροστά σε κάποια οποιαδήποτε παροδική κρίση, αλλά μπροστά σε κάτι το κατακλυσμικό με ιστορικά διακυβεύματα, που απειλεί -τουλάχιστον εν δυνάμει- τα διάφορα κατεστημένα καθώς αποκαλύπτει τις αμαρτίες των κυβερνώντων και τα σύμφυτα ελαττώματα του συστήματος που αυτοί υπηρετούν πιστά. Προσοχή λοιπόν επειδή, ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις των ευρωπαίων πρωταγωνιστών της, αυτή η αντικινεζική εκστρατεία έχει τη δικιά της δυναμική, μυρίζει μπαρούτι και μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο από τη στιγμή που -κι ας μην το ξεχνάμε- εμπνευστής της είναι αυτός ο Τραμπ που δεν είναι μόνο τρελός για δέσιμο και εκτός κάθε ελέγχου αλλά και παραπάνω από επικίνδυνος πολεμοκάπηλος…

Να λοιπόν γιατί αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ και αυτοί οι Ευρωπαίοι κυβερνήτες επιμένουν να κατηγορούν την Κίνα για τα πάντα, όπως για παράδειγμα ότι κρύβει τον αληθινό αριθμό των νεκρών της από κοροναϊό, την ίδια ώρα που σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες -όπως εξάλλου και οι Ηνωμένες Πολιτείες- έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο, και μάλιστα συχνά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα ! Και επίσης, να γιατί τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, και κυρίως εκείνα της Γαλλίας, δεν διστάζουν να αποσιωπήσουν και να λογοκρίνουν συστηματικά τις πιο έγκυρες επιστημονικές φωνές μόνο και μόνο επειδή τολμούν να αντικρούσουν την αντικινεζική τους προπαγάνδα. Αρχής γενομένης από τις τοποθετήσεις εκείνων που αναγνωρίζονται παγκοσμίως ως οι πιο αδιαμφισβήτητα σεβαστές και έγκυρες : η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και τα ιατρικά περιοδικά μεγάλου κύρους The Lancet και Nature. Ιδού λοιπόν μια πρόσφατη ιδιαίτερα εύγλωττη δήλωση του αρχισυντάκτη του The Lancet Richard Horton που θα αγνοούσαμε αν, κάνοντας ζάπινγκ, δεν είχαμε πέσει εντελώς τυχαία στη συνέντευξη που του έπαιρνε στις 27 Απριλίου στο CNN η γνωστή δημοσιογράφος του Κριστίν Άμανπούρ : « Έπρεπε να ευγνωμονούμε τις κινεζικές αρχές και ακόμα πιο πολύ τον ΠΟΥ, επειδή έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προειδοποιήσουν τον κόσμο για τη σοβαρότητα αυτής της πανδημίας. Δυστυχώς, πολλές δυτικές δημοκρατίες δεν πήραν στα σοβαρά αυτές τις προειδοποιήσεις. Αυτά δεν είναι τα λόγια που ακούμε αυτή τη στιγμή, αλλά πιστεύω πως είναι αυτά που βρίσκονται πιο κοντά στην αλήθεια και όχι τα άλλα που ακούμε σήμερα”! (2)

Πράγματι, πρέπει να έχει χάσει κανείς τη μνήμη του για να μην θυμάται τα ΜΜΕ (ειδικά τα γαλλικά) να κοροϊδεύουν ή και να καταγγέλλουν για ατέλειωτες ώρες τις κινεζικές αρχές που αποκαλούσαν “υστερικές”, επειδή αυτές τολμούσαν να επιβάλουν, τον περασμένο Γενάρη, μέτρα “βάρβαρα” όπως το αυστηρό “μένουμε σπίτι”, που θα ήταν τάχα “εντελώς απαράδεκτα στις φιλελεύθερες δημοκρατίες μας”. Και κυρίως, τα ΜΜΕ και τους κυβερνήτες μας που έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις προειδοποιήσεις που έρχονταν από την Κίνα και τον ΠΟΥ καθώς προτιμούσαν να παρουσιάζουν τον Covid-19 ως μια…ανώδυνη ”γριπούλα” που θα εξαφανιζόταν χωρίς να προκαλέσει μεγάλα δεινά. Και το αποκορύφωμα όλων αυτών είναι ότι είναι οι ίδιοι δημοσιογράφοι, τα ίδια ΜΜΕ και οι ίδιοι πολιτικοί που τολμούν σήμερα να ξανακαταγγείλουν την Κίνα, αλλά για λόγους διαμετρικά αντίθετους από εκείνους που επικαλούνταν πριν από μόλις λίγες βδομάδες!…

Το αξιοθρήνητο θέαμα που προσφέρουν οι ηγέτες του καπιταλιστικού κόσμου με την ευκαιρία της πανδημίας του κοροναϊού, θα προκαλούσε τα γέλια υπό έναν όμως όρο : Ότι θα αποκλειόταν κατηγορηματικά πως θα οδηγούσε σε εφιαλτικές καταστάσεις, όπως π.χ. σε συρράξεις μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων. Δυστυχώς, με ένα Τραμπ αποφασισμένο να κάνει τα πάντα για να παραμείνει γατζωμένος στην εξουσία και τους κυριότερους ευρωπαίους ηγέτες να επιλέγουν να τον ακολουθήσουν στις αντικινεζικές προκλήσεις του, δεν είναι από εδώ και πέρα απίθανο να ωριμάσει στο μυαλό κάποιων από τους κυβερνήτες μας, με τον Τραμπ επικεφαλής τους, ο πειρασμός του εφιαλτικού παλιού… « σύντομου πολεμικού περιπάτου » που θα ήταν καλοδεχούμενος για να τους βγάλει από τα σημερινά τους αδιέξοδα. Η συνταγή είναι παλιά και αφελείς εκείνοι που θα πίστευαν πως δεν έχει πέραση στους χαλεπούς καιρούς μας…

Σημειώσεις

1. Βλέπε και το αμέσως προηγούμενο κείμενό μας « Ο πυρομανής Τραμπ πιάνει δουλειά πυρπολώντας ό,τι απομένει από την αμερικανική δημοκρατία » : https://www.contra-xreos.gr/arthra/1453-o-pyromanis-tramp-epiase-doyleia.html

Και γενικότερα, όποιοι και όποιες επιθυμούν να έλθουν σε επαφή με το κλίμα που επικρατεί αυτό το καιρό στην αμερικανική κοινωνία αλλά και να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι για τα γεγονότα και τις εξελίξεις στην κορυφή και ειδικότερα στη βάση της βοειοαμερικανικής κοινωνίας, πρέπει να γνωρίζουν ότι όλα αυτά καλύπτονται με χιλιάδες τοποθετήσεις, πληροφορίες και αναλύσεις, κείμενα, βίντεο και εικόνες των ίδιων των αμερικανικών κινημάτων, προοδευτικών οργανώσεων, και ιστοσελίδων, που ανεβαίνουν κάθε δυο ώρες στο Facebook “Έλληνες για το μαζικό κίνημα του Μπέρνι Σάντερς” που επιμελούμαστε εδώ και 4 χρόνια: https://www.facebook.com/GreeksForBerniesMassMovement/

2. “We should be grateful to the authorities in China, additionally greatly to the World Health Organization, because they did all they could to alert the world as to the seriousness of this pandemic. Unfortunately, it was many western democracies that didn’t take those signals seriously enough. That is not the narrative that we’re hearing played out at the moment, but I do believe that’s closer to the truth than what we’re hearing currently”.

* Το παραπάνω κείμενο μεταφράστηκε από τα γαλλικά

ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr

του Μάριου Αυγουστάτου

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Η πολιτική οργάνωση “Κόκκινο Νήμα” εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη του στον απεργό πείνας Ibrahim Gökçek, μέλος του συγκροτήματος Grup Yorum, και στον δίκαιο αγώνα του ίδιου και των συντρόφων του.

Οι Grup Yorum με τα τραγούδια τους στέκουν είναι εδώ και δεκαετίες, στο πλευρό των φτωχών, των διωκόμενων και των αγωνιζομένων. Είναι μια μαχητική φωνή ελευθερίας και πολιτισμού! Από το 2015 μέχρι και σήμερα οι συναυλίες του συγκροτήματος απαγορεύονται, τα μέλη του επικηρύσσονται και φυλακίζονται, τα πολιτιστικά του κέντρα δέχονται επιθέσεις από το τουρκικό καθεστώς. Ο Ibrahim Gökçek συνεχίζει την απεργία πείνας μέχρι θανάτου, έχοντας ήδη ξεπεράσει τις 300 μέρες, διεκδικώντας:

> Να επιτραπούν οι συναυλίες του συγκροτήματος στην Τουρκία!
> Να απελευθερωθούν όλα τα μέλη του Grup Yorum και να αποσυρθούν οι δικαστικές διώξεις εναντίον τους!
> Nα σταματήσουν οι έφοδοι της αστυνομίας στο Πολιτιστικό τους Κέντρο Idil και στα γραφεία τους!
> Να αφαιρεθούν από τη λίστα επικήρυξης της τουρκικής «αντιτρομοκρατικής» τα μέλη του συγκροτήματος και να ακυρωθούν τα εντάλματα σύλληψης τους!

Καταδικάζουμε της διώξεις της κυβέρνησης Ερντογάν ενάντια στα μέλη του συγκροτήματος Grup Yorum, που εντάσσονται –με τις ευλογίες της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ– στη γενικότερη επίθεση ενάντια σε εργαζόμενους, συνδικαλιστές, στελέχη κομμάτων, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, σε κάθε φωνή που αγωνίζεται για δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες στην Τουρκία.

Τιμή στους συντρόφους του, τον Mustafa Kocak και την Helin Bolek (επίσης απεργών πείνας και μέλη του Grup Yorum), που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της έκφρασης στις 25 και 3 Απρίλη αντίστοιχα.

Νίκη στον αγώνα του Ibrahim Gökçek!
Νίκη στον αγώνα για ζωή και ελευθερία!

Σήμερα Δευτέρα 4 Μάη στις 10:30 π.μ.,  αντιπροσωπεία της καμπάνιας «Όχι στις πολιτικές εξόντωσης – Να κλείσουν τα στρατόπεδα – φυλακές», αποτελούμενη από συνδικαλιστές-τριες, ακτιβιστές-τριες, νομικούς και εκπροσώπους φορέων, πραγματοποίησε παράσταση στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου για να θέσει τα αιτήματα της καμπάνιας και να καταθέσει σχετικό υπόμνημα με τις πρώτες 1000 υπογραφές που έχουν συλλεγεί στα πλαίσια της καμπάνιας με βασικό και επείγον  αίτημα την μεταφορά των προσφύγων/προσφυγισσών που πλήττονται από τις συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία, από τα άθλια στρατόπεδα σε κατάλληλους και αξιοπρεπείς χώρους και ιδίως σε δωμάτια κλειστών μέχρι σήμερα ξενοδοχείων.

Παρ’ ότι είχε προηγηθεί σχετική ενημέρωση, το Γραφείο του Υπουργού αρνήθηκε να συναντηθεί με τα μέλη της αντιπροσωπείας και να παραλάβει το Υπόμνημα δηλώνοντας παράλληλα ότι ο κ. Μηταράκης δεν βρισκόταν στο κτίριο. Η αντιπροσωπεία κατάγγειλε την στάση του γραφείου του Υπουργού και η καμπάνια θα προχωρήσει στην εξώδικη κοινοποίησή του Υπομνήματος στον Υπουργό με δικαστικό επιμελητή. Συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα την συλλογή – τόσο  διαδικτυακά όσο και δια ζώσης –  υπογραφών που μέσα σε 20 μέρες διεξαγωγής της καμπάνιας έχουν φτάσει τις 1000. Η αντιπροσφυγική πολιτική εξόντωσης που υλοποιεί ο κ. Μηταράκης θα μας βρίσκει μπροστά της, στους δρόμους των πόλεων, όσο και έξω από τα προσφυγικά hotspots και στρατόπεδα – φυλακές καθημερινά, μέχρι η κυβέρνηση να πειστεί να υλοποιήσει τα αυτονόητα.

Δημοσιοποιούμε συνημμένα 200 αντιπροσωπευτικές υπογραφές πολιτών από τις περίπου 1000 που έχουν μέχρι σήμερα συλλεγεί από διάφορες κοινωνικές και επαγγελματικές κατηγορίες, ανθρώπων της τέχνης, πανεπιστημιακών, συνδικαλιστών, ακτιβιστών, νομικών, εκπαιδευτικών, υγειονομικών, εκπροσώπων μεταναστευτικών και προσφυγικών Οργανώσεων, επιστημόνων κ.λ.π.

Επίσης αναρτούμε βίντεο με δηλώσεις μελών της αντιπροσωπείας που έγιναν κατά τη διάρκεια της παράστασης διαμαρτυρίας σήμερα στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.

Η σημερινή μας αντιπροσωπεία αποτελούνταν από τους/τις:

Αντωνόπουλο Παύλο, εκπαιδευτικό, μέλος ΣΥΠΡΟΜΕ, Αποστολόπουλο Ιάσονα, συντονιστή διάσωσης του πλοίου Mare Jonio, Βαγενά Χρήστο, εργαζόμενο ΕΦΚΑ, Οργανωτικό Γραμματέα της ΠΟΠΟΚΠ, Καλομοίρη Γρηγόρη, εκπαιδευτικό, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ, Κάραλη Κική, μέλος ΓΣ ΜΕΤΑ, Κούρκουλα Θανάση, εκπαιδευτικό, από το «Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών» και την ΚΑΡ, Κούρτοβικ Ιωάννα, δικηγόρο, Μπαρσέφσκι Μάνια, νομικό, Φαζάκη Στέλιο, γραφίστα, από την ΚΑΡ Νίκαιας-Κορυδαλλού, Φρυδά Λίτσα, από την ΣΕ του περιοδικού «Σελιδοδείκτης», μέλος ΣΥΠΡΟΜΕ, Χασάπη Αθανασία, εκπαιδευτικό, μέλος Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό»

——————————————————————————

Όχι στις πολιτικές εξόντωσης – Κλείστε τα στρατόπεδα – φυλακές

Ο εγκλεισμός προσφύγων/προσφυγισσών και μεταναστών/μεταναστριών σε στρατόπεδα-φυλακές, υγιείς και νοσούντες-σες μαζί, ευπαθείς ομάδες και μη μαζί, είναι συνταγή ραγδαίας διασποράς του ιού μέσα στα προσφυγικά στρατόπεδα ενώ απειλεί την δημόσια υγεία στις κοινότητες γύρω από αυτά. Σε συνθήκες Μόριας (18.000 άνθρωποι) ή Ριτσώνας (3.000 άνθρωποι), με ανθρώπους να ζουν ο ένας πάνω στον άλλο σε σκηνές ή σε οικίσκους 10 τετραγωνικών μέτρων 6 και 8 μαζί, η τήρηση «κοινωνικής απόστασης» αποτελεί κακόγουστο αστείο. Χωρίς τεστ στο σύνολο των «φιλοξενούμενων» για τον διαχωρισμό νοσούντων/νοσουσών από υγιείς, με την δημιουργία μικρότερων φυλακών απομόνωσης των κρουσμάτων μέσα στις μεγαλύτερες προσφυγικές φυλακές, δυστυχώς το μόνο που θα επιτευχθεί είναι η ραγδαία διασπορά της πανδημίας. Nα αρθούν τώρα τα μέτρα εξόντωσης των προσφύγων-ισσών. Να σταματήσει η πολλαπλή στέρηση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για ανθρώπους που ήρθαν κυνηγημένοι από τον πόλεμο, τις διώξεις και τις εμφύλιες συγκρούσεις στις χώρες τους.

Ζητάμε από την Ελληνική Κυβέρνηση:

• Να προχωρήσει σε μαζικά τεστ σε όλα τα hot-spot και στα προσφυγικά στρατόπεδα, είτε υπάρχουν ήδη επιβεβαιωμένα κρούσματα Covid19 είτε όχι, διαχωρίζοντας τους/τις υγιείς από τους/τις νοσούντες-σες.
• Να μεταφέρει σε δωμάτια κλειστών ξενοδοχείων όλους τους ανθρώπους που ζουν στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες στα hot-spot των νησιών και στα στρατόπεδα της ενδοχώρας, ξεκινώντας από τις ευπαθείς ομάδες και τα ασυνόδευτα ανήλικα.
• Μέχρι να ολοκληρωθεί η εκκένωση των στρατοπέδων, να παρασχεθούν όλα τα μέσα ατομικής προστασίας και καθαρισμού στους καταυλισμούς, τόσο σε εγκλωβισμένους-ες όσο και σε εργαζόμενους-ες στις δομές.
• Πρόσβαση όλων των προσφυγ(ισσ)ων και μεταναστ(ρι)ών στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας

Οι Προσφυγ(ισσ)ες και οι μετανάστ(ρι)ες είναι τα αθώα θύματα των πολέμων και της φτώχειας, όχι πειραματόζωα δολοφονικών πρακτικών ανοσίας αγέλης. Η μεταχείρισή τους αποτελεί δείγμα πολιτισμού και ανθρωπιάς της Ελληνικής κοινωνίας. Όχι στις πολιτικές εξόντωσης τους. Να κλείσουν τώρα τα στρατόπεδα – φυλακές!

Υπογραφές στην καμπάνια συλλέγονται:

Διαδικτυακά στην πλατφόρμα change, στο link:

https://www.change.org/na_kleisoun_ta_stratopeda_fylakes

Στο e-mail [email protected], με Ονοματεπώνυμο και ιδιότητα

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ 200 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

ΕΠΩΝΥΜΟ ΟΝΟΜΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ

Αγγελίδης Χρήστος μέλος Αντιφασιστικής Επιτροπής Τούμπας

Αλεξίου Αντιγόνη εργαζόμενη σε ΜΚΟ

Αμπελογιάννη Βάσω Γραμματέας Νομαρχιακού Τμήματος Άρτας της ΑΔΕΔΥ

Ανάπαλης Παναγιώτης ειδικός παιδαγωγός

Αναστασιάδης Νίκος Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

Αντωνίου Παναγιώτης απόφοιτος Νομικής Σχολής Αθηνών

Αντωνόπουλος Παύλος εκπαιδευτικός

Αποστολάκης Δημήτρης Χαΐνης – αιώνιος μετανάστης

Αποστολόπουλος Ιάσονας Συντονιστής διάσωσης πλοίου Μάρε Ιόνιο

Αρβανίτης Θοδωρής βιοκαλλιεργητής

Αργυράκη Νατάσα Μαχητικές και Ελεύθερες

Ασαλουμίδης Κώστας Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στην Ενέργεια “”Εργατική Αλληλεγγύη”

Αυγουστάτος Μάριος γραφίστας

Αυγουστάτου Μαντλέν μαθήτρια

Αυθίνος Παντελής Μέλος ΔΣ ΕΚΑ

Αφολάνιο Μανώλης (Mc Yinca) Μουσικός – περφόρμερ

Βαγενάς Χρήστος Οργανωτικός Γραμματέας ΠΟΠΟΚΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής)

Βακαλοπούλου Κατερίνα πολίτης-ηθοποιός

Γαλιατσάτος Αργύρης μουσικός (Nightstalker)

Γαρίδη Έφη εκπαιδευτικός – υποψήφια Διδάκτωρ ΕΚΠΑ

Γερογιάννη Γεωργία μέλος ΔΣ Σωματείου εργαζομένων Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας

Γεροντάκη Νικολέτα φοιτήτρια

Γεωργιάδου Νίνα εκπαιδευτικος – Αλληλεγγυη Καλυμνου στους Πρόσφυγες

Γιαζιτζιάν Χάϊκ συνθέτης-μουσικός-ερμηνευτής

Γιακουμίδης Πάνος εργαζόμενος σε σούπερ μάρκετ

Γιαννόπουλος Παναγιώτης AntiNazi Zone

Γιαννόπουλος Γιάννος μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ

Γκιώνη Μαρία-Αργυρώ ιδιωτική υπάλληλος

Γκόρου Ζακλίν μέλος ΔΣ Πανελλήνιου Σωματείου εργαζομένων στην Vodafone

Γραμμένος Σπύρος τραγουδοποιός

Δεληβοριάς Φοίβος τραγουδοποιός

Δεληθανάση Μαρία δημοσιογράφος

Δημοκωστούλα Εύα εκπαιδευτικός

Διονέλλης Μάριος δημοσιογράφος

Δρογώσης Στάθης τραγουδιστής – τραγουδοποιός

Ελαφρός Γιάννης δημοσιογράφος

Ζιάκα Χριστίνα μέλος “Χωματερή ΣΤΟΠ”

Ζιώγου Μαλαμάτη φιλόλογος

Θεοδόσης Δημήτρης φωτογράφος

Θεοδωρίδης Νάσος δικηγόρος

Θεοδώρου Κορίνα φοιτήτρια

Ικτάμι Μιχιάρ Πρόεδρος Ένωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων

Ιωακείμογλου Ηλίας οικονομικός αναλυτής – επιστημονικός συνεργάτης ΙΝΕΚ ΠΕΟ

Καλόγηρος Νίκος εκπαιδευτικός – μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ

Καλομοίρης Γρηγόρης εκπαιδευτικός – μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

Καπετανόπουλος Πέτρος υπάλληλος ΟΑΕΔ

Καρυστιναίου-Ευθυμιάτου Ερνεστινα υποψήφια Διδάκτωρ ΕΜΠ

Καστριώτη Τόνια εργαζόμενη στο ΚΕΘΕΑ

Κατερίνη Τόνια αρχιτέκτων μηχανικός – μέλος επιστημονικής επιτροπής αρχιτεκτόνων ΤΕΕ

Κατόπης Χρήστος τεχνικός Η/Υ

Κατσορίδας Δημήτρης μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων ΙΝΕ-ΓΣΕΕ

Καψάλης Απόστολος Ι ΝΕ/ΓΣΕΕ – Διδάσκων μεταναστευτική πολιτική Παν/μιο Πελοποννήσου

Κερασιώτης Βασίλης δικηγόρος

Κλείτσα Κατερίνα Μαχητικές και Ελεύθερες

Κόκαλου Ζωή σύμβουλος επικοινωνίας – εργαζόμενη στο προσφυγικό

Κοκκίνη Ελένη καθηγήτρια

Κονομόδη Βασιλική δικηγόρος

Κόρρας Γιώργος σκηνοθέτης

Κοσμάς Πάνος δημοσιογράφος

Κοσμοπούλου Όλγα λοιμοξιωλόγος

Κοτρωνάκη Λουκία μεταδιδακτορική ερευνήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο – Πανεπιστήμιο Κρήτης

Κουντούρης Μιχάλης σκιτσογράφος

Κούρκουλας Θανάσης εκπαιδευτικός – Κίνηση “Απελάστε τον Ρατσισμό”

Κουρνιώτης Χρήστος μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ

Κούρτοβικ Ιωάννα δικηγόρος

Κουτσουμπός Θόδωρος εκδότης-μαθηματικός

Κοφιάνη Ευγενία φιλόλογος

Κυριαζής Γιώργος εργαζόμενος Δήμου Καλλιθέας

Κωνσταντής Δημήτριος ψυχίατρος

Κωνσταντίνου Μηνάς δημοσιογράφος

Λατσούδη Έφη μέλος της Αλληλεγγύης Λέσβου – εργαζόμενη στην Υποστηριξη προσφυγων στο Αιγαίο

Λεγάκη Αντωνία δικηγόρος

Λέκκας Δημήτρης μουσικός

Λιανοπούλου Βαρβάρα Κοινωνιολόγος – ιδιωτική υπάλληλος

Λιγάσης Βαγγέλης υγειονομικός

Λιοσάτος Αλέξανδρος μέλος ΔΣ Οδοντιατρικού Συλλόγου Κοζάνης

Λίπκοβιτς Μαίρη δασκάλα – συγγραφέας

Λούκα Μαρία σεναριογράφος – δημοσιογράφος

Λυγουριώτης Γιώργος Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Πατησίων

Λώλος Μάριος φωτορεπόρτερ

Μαζωμένος Βασίλης σκηνοθέτης

Μακόλεϋ Λορέτα Οργάνωση Ενωμένων Αφρικανών Γυναικών

Μακρή Ευσταθία ιδιωτική υπάλληλος

Μαντζούκης Βασίλης συνθέτης-σκηνογράφος

Μαρίνης Θανάσης τραπεζοϋπάλληλος

Μαρκέτος Σπύρος επικουρος καθηγητης – Τμημα Πολιτικων Επιστημων ΑΠΘ

Μαρματάκης Κώστας εργαζόμενος

Μασκαλίδης Κώστας προγραμματιστής

Ματσούκας Θωμάς ψυχίατρος

Μεγαλοοικονόμου Θόδωρος ψυχίατρος

Μεζιλτσόγλου Ρένα Ομάδα Αλληλεγγύης Τούμπας για τον κορονοϊο

Μεϊντάνη Ιωάννα μεταφράστρια

Μελαγωνιτου Αναστασία μεταπτυχιακή φοιτήτρια

Μελαμπιανάκη Ζέττα Πρόεδρος ΣΕΠΕ Νέας Σμύρνης

Μελεσσανάκης Νεκτάριος Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων στο πρωήν ΕΤΑΑ

Μητραβέλλα Αλεξάνδρα ιδιωτική Υπάλληλος

Μητρόπουλος Γιώργος δημοσιογράφος

Μήτρου Άννα διορθώτρια

Μιχάλακα Φιλάνθη ιδιωτική υπάλληλος

Μορελεόν Μάρθα μουσικός

Μορέλλας Βασίλης εκπαιδευτικός

Μόρφης Τάσος δημοσιογράφος

Μπαλτατζή Γεωργία εκπαιδευτικός

Μπαρσέφσκι Μάνια φιλόλογος – δικηγόρος

Μπαρτσώκα Κατερίνα μέλος Δ.Σ. Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Μπενάτου Ελένη άνεργη

Μπίστης Αλέξανδρος πολιτικός επιστήμονας – υποψήφιος Διδάκτωρ ΑΠΘ

Μπουλαμάτση Λένα Αρχιτέκτων Μηχανικός

Μποσινάκος Νίκος Ταμίας Συλλόγου Υπαλλήλων Υπ. Εργασίας

Μπράτσου Μυρσίνη εργαζόμενη ΕΦΚΑ

Μωχάμαντ Μελιχά μαθήτρια

Νικολάου Νάγια εργαζόμενη στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου

Ντάνης Βασίλης σκηνοθέτης

Ορταντζόγλου Γιώργος μέλος ΔΣ Σωματείου εργαζομένων Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας

Παζάλος Γιώργος δάσκαλος – πρόεδρος ΣΕΠΕ “Αθηνά”

Παλαιστίδης Ντίνος Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Παλλάκη Πασχαλίνα Βιοχημικός – υποψήφια Διδάκτωρ Βιολογικού ΕΚΠΑ

Παναγιωτοπούλου Δανάη τραγουδοποιός-τραγουδίστρια

Παπαγεωργίου Ράνια δημόσιος υπάλληλος

Παπαγεωργίου Ελένη οπτικός – Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Παπαδάτος Δημοσθένης μεταφραστής

Παπαδόπουλος Κώστας δημοτικός σύμβουλος Νίκαιας-Ρέντη

Παπαζαχαρίας Δημήτρης μισθωτός-προγραμματιστής

Παπακώστας Βασίλης ξυλουργός

Παπαμιχαήλ Σεβαστή ομάδα στήριξης μεταναστών και προσφύγων Καλυμνου

Παπανίκου Κωνσταντία άνεργη

Παπαστάθης Θανάσης Κοινωνικός

Παυλίδης Παύλος μουσικός

Πετρέλη Ελίζα ελεύθερη επαγγελματίας

Πλειώνης Δημήτρης ηθοποιός

Πούγουνας Μιχάλης μουσικός (Flowers of Romance – New Zero God)

Πουλαντζάς Βασίλης ψυχολόγος

Πουλημένη Σταυρούλα δημοσιογράφος

Πούτου Αναστασία ψυχολόγος

Πράσσος Στέφανος πρ. πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στην Ενέργεια “Εργατική Αλληλεγγύη”

Ρεβενιώτη Πάολα καλλιτέχνις

Ρέππα Ντίνα ΔΣ ΣΕΠΠΕ Αριστοτέλης – ΓΣ ΑΔΕΔΥ – δημοτική σύμβουλος Αθήνας

Ρίζος Απόστολος τραγουδοποιός

Σάξον Xάρρυ εικονογράφος

Σιγάλας Αντώνης Λυρικός τραγουδιστής

Σιτηρός Στράτος μουσικός & dj

Σκαμπά Αθηνά εργαζόμενη στο Εθνικό Κτηματολόγιο

Σπυρόπουλος Νίκος μουσικός (Σπυριδούλα)

Σταύρου Πέτρος Οικονομολόγος – ιδιωτικός υπάλληλος

Τάκου Ελένη Πολιτική Επιστήμονας – Αναπληρώτρια Διευθύντρια HumanRights360

Τεντόμας Λάζαρος διδάσκων στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία –  ΕΚΠΑ

Τζουμέρκα Βικτωρία εκπαιδευτικός

Τομαρόπουλος Βασίλειος Φοιτητής

Τομπάζος Σταύρος πανεπιστημιακός – Πανεπιστήμιο Κύπρου

Τοσονίδου Δέσποινα μέλος Εκτελεστικής Γραμματείας ΟΕΝΓΕ

Τουλιάτος Χρίστος βιβλιουπάλληλος – δημοτικός σύμβουλος Ζωγράφου

Τσακίρη Μαριάννα ψυχολόγος

Τσαλιγοπούλου Ελένη τραγουδίστρια

Τσαρνάς Βασίλης Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι

Τσαρούχα Αθανασία μέλος Δ.Σ. Σωματείο Εργαζομένων ΝΟΚΙΑ

Τσεκούρας Αλέξανδρος εκπαιδευτικός

Τσελεπή Θέκλα ραδιοφωνική παραγωγός

Τσιάκαλος Γιώργος Ομότιμος Καθηγητής Παιδαγωγικής ΑΠΘ

Τσολάκ Μουσταφά αρθρογράφος

Τσούνη Αλεξια πολιτικός μηχανικός

Φαζάκης Στέλιος γραφίστας

Φάκαρος Ελισαίος εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

Φάμελλος Μανώλης τραγουδιστής – τραγουδοποιός

 Φέργκιουσον Χρίστος φωτογράφος

 Φούφας Νίκος Διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

 Φράγκος Γιώργος φοιτητής – Μυτιλήνη

 Φράγκου Λία πρώην συνδικαλίστρια( ΕΚΠ – ΟΙΥΕ)

 Φριντζήλα Μάρθα μουσικός-σκηνοθέτις

 Φρυδά Λίτσα εκπαιδευτικός – ΣΕ περιοδικού “Σελιδοδείκτης” – ΣΥΠΡΟΜΕ

 Φύσσα Άρτεμις διδακτορική ερευνήτρια – Πανεπιστήμιο Βασιλείας

 Χάλαρης Κυριάκος Ποδονίφτης Ρε (ύ)μα κριτικής των καιρών και δράσης

 Χαλικιά Τατιάνα Πρόεδρος ΔΣ ΣΕΠΕ “Ο Αριστοτέλης”

 Χαρίσης Γιώργος εργαζόμενος ΟΤΑ – μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

 Χασάπη Αθανασία εκπαιδευτικός

 Χασάπη Γεωργία εργαζόμενη ΕΦΚΑ

 Χερουβείμ Βαγγέλης σκιτσογράφος

 Χλωρός Γιώργος μουσικός

 Χρήστου Γιώργης δημοσιογράφος

 Χριστόδουλος Διονύσης αντιπρόεδρος σωματείου μουσικών φιλαρμονικής Δήμου Αθήνας

 Χριστόπουλος Δημήτρης καθηγητής Παντείου – επίτιμος Πρόεδρος Διεθνούς Ομοσπονδίας ΔΙκαιωμάτων του Ανθρώπου

 Bezlaj Zala φοιτήτρια- Σλοβενία

 Feliciani Claudio ακτιβιστής-Ιταλία

 Graham Hazel ακτιβίστρια-Αγγλία

 Marastoni Silvia ακτιβίστρια-Ιταλία

 Probsting Michael εκδότης

Beggars, μουσικό συγκρότημα

Empty Frame, μουσικό συγκρότημα

Frank Panx & οι Αδερφοφάδες, μουσικό συγκρότημα

Froots Salad, μουσικό συγκρότημα

Illegal Operation, μουσικό συγκρότημα

Mr Highway Band, μουσικό συγκρότημα

Panx Romana, μουσικό συγκρότημα

Political Stencil, ομάδα

Wish Upon A Star, μουσικό συγκρότημα

Γυμνά καλώδια, μουσικό συγκρότημα

Σtella, μουσικός

Συν-Ουτοπία, ομάδα

Επίσης μέχρι στιγμής ψηφίσματα έχουν εκδώσει τα Σωματεία:

ΠΟΠΟΚΠ

Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας

Σωματείο Εργαζομένων Ν/Σ Γεννηματάς Θεσσαλονίκης

Α ΕΛΜΕ Πειραιά

Σύλλογος Εργαζομένων πρ. ΟΓΑ

————————————–

Οι δηλώσεις των μελών της αντιπροσωπείας:

Υπογράψτε την καμπάνια.
Όχι στις πολιτικές εξόντωσης
Κλείστε τα στρατόπεδα – φυλακές!

Πηγή: kar.org.gr

του Αλέξη Λιοσάτου

Κυβερνητική “μέριμνα” για τις επιχειρήσεις κατασκευής μασκών

Όσο δεν υπήρχε στοκ, ο Τσιόδρας μάς έλεγε ότι οι μάσκες δεν είναι απαραίτητες. Μόλις οι επιχειρήσεις άρχισαν να στοκάρουν μαζικά, μας είπε ότι είναι υποχρεωτική. Όταν μέτρησαν τις ημερήσιες ανάγκες και την ημερήσια παραγωγική δυνατότητα των επιχειρήσεων και άρχισε η «καζούρα» από τα σόσιαλ μίντια, μίλησαν για «αυστηρές συστάσεις». Απ’ότι φαίνεται, μέτρησαν καλύτερα ότι η υποχρεωτική χρήση τους για κάποιες κατηγορίες, συν ότι η αγορά τους από επιχειρήσεις, μαζί με την αγορά από εύπορα στρώματα, καλύπτει την προσφορά…  Η υπόθεση μάσκες είναι σερβίς προς τους ιδιώτες κατασκευαστές μασκών.

Να φοράμε ή όχι;

Να φοράμε φυσικά. Προσπαθώντας να διατηρήσουμε τις κοινωνικές αποστάσεις και το επόμενο διάστημα, είναι σημαντικό να φοράμε και μάσκα στους κλειστούς χώρους (αλλά και σε ανοιχτό, εφόσον δεν μπορεί να αποφευχθεί ο συνωστισμός), τόσο για να προστατευόμαστε από όσους βρίσκονται στον ίδιο χώρο όσο και –το σημαντικότερο- για να προστατεύουμε εμείς τον κοινωνικό μας περίγυρο, καθώς πρέπει να συνεχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν δυνητικοί φορείς για αρκετό καιρό (μέχρι η επιστημονική κοινότητα να καταλήξει σε ασφαλέστερα συμπεράσματα για τα χαρακτηριστικά του ιού, να ανακαλύψει αποτελεσματικότερα φάρμακα ή εμβόλιο κι εν πάση περιπτώσει μέχρι η πανδημία να τεθεί οριστικά υπό έλεγχο).
Ωστόσο για να είναι η χρήση μάσκας απόλυτα ασφαλής κι όχι άλλη μια πιθανή αιτία μόλυνσης θα πρέπει να είναι μιας χρήσης– κι όταν λέμε μιας χρήσης, σημαίνει ότι φοράμε πχ τη μάσκα στο σπίτι, βγαίνουμε και δεν την ξαναγγίζουμε μέχρι να επιστρέψουμε στο σπίτι. Αυτό είναι σχεδόν απίθανο, επειδή πρώτον στην καθημερινότητά μας μπορεί να χρειαστεί να βγάλουμε τη μάσκα μας ξανά και ξανά για διάφορους λόγους, δεύτερον υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι οι άνθρωποι αγγίζουν το πρόσωπό τους περίπου 23 φορές την ώρα, άρα εκατοντάδες φορές τη μέρα, άρα είναι πολύ πιθανό να αγγίξουν το πρόσωπό τους –και τη μάσκα-, και τρίτον άλλη μελέτη διαπίστωσε πως «μόνο το 21% των ανθρώπων είναι σε θέση να κρατήσει τις μάσκες για την συνιστώμενη ώρα»¹,
Συνεπώς ακόμα πιο ασφαλές είναι να κυκλοφορούμε με επιπλέον μάσκες στην τσάντα μας – και φυσικά και αντισηπτικό.
Τέλος, ακόμα και καθόλου να μην αγγίξουμε τη χειρουργική μάσκα, κρίνεται ακατάλληλη μετά από λίγες ώρες.²
Κάποιο άρθρο στα «Νέα» έγραφε ότι «μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται 4 με 6 μάσκες μιας χρήσης για τα παιδιά και άλλες τόσες για τους γονείς, το κόστος ανέρχεται στα 8 με 12 ευρώ τη μέρα και στα 240 με 360 ευρώ τον μήνα.» Ξέρουμε ότι οι απλές χειρουργικές μάσκες σήμερα κοστίζουν από 0,70 λεπτά έως 1,5 ευρώ³,οπότε ισχύει ο πολλαπλασιασμός για 4-6 μάσκες, όμως εφόσον θέλουμε να «επιστρέψουμε στην κανονικότητα» και επειδή όπως προανέφερα το πιθανότερο είναι να μην φτάνει 1 και 2 μάσκες σε κάθε διαδρομή, το πραγματικό κόστος είναι μεγαλύτερο, και πρέπει να προσθέσουμε και το κόστος των αντισηπτικών. Οι μισθοί και οι συντάξεις ωστόσο δεν αλλάξαν, συνεχίζουν να κυμαίνονται στην πλειοψηφία τους μεταξύ 300, 500 και 800 ευρώ.
(Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε πιο μεγάλης προστατευτικότητας μάσκες, που είναι δύσχρηστες και πιο ακριβές, ούτε αυτές που διαθέτουν φίλτρο, οπότε προστατεύουν μεν καλύτερα αυτόν που τη φοράει αλλά καθόλου τους γύρω του.)
Κυβερνητικοί εκπρόσωποι βγήκαν στα κανάλια και δήλωσαν ότι υπάρχει επάρκεια σε μάσκες, με απόθεμα 30 εκατομμύρια τεμάχια. Επιπλέον η μηνιαία δυνατότητα παραγωγής της Ελλάδας φτάνει στα 9 εκατομμύρια τεμάχια το μήνα και θα φτάσει στα 18 εκατομμύρια τεμάχια το μήνα.⁴

Εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι
Α) Δεν υπάρχει επάρκεια σε μάσκες. Τα νούμερα δεν «βγαίνουν». 4 μάσκες επί 10 εκ κάνει 40 εκατομμύρια. Ο αναγκαίος αριθμός κατά άτομο είναι μεγαλύτερος έως πολύ μεγαλύτερος (εγώ θα πω ότι χρειαζόμαστε 20 και 30 μάσκες τη μέρα, κι αυτό ας το πολλαπλασιάσουμε επί 10 εκατομμύρια). Και να λάβουμε υπόψη ότι μεγάλος αριθμός μασκών θα κατευθυνθεί στους χώρους υγείας, μεγάλος αριθμός μασκών θα δεσμευτεί από εύπορα στρώματα αλλά κι επιχειρήσεις (που θα θέλουν να προμηθεύσουν το προσωπικό τους ή τους πελάτες τους) κλπ
Β) θα οδηγηθούμε σε μια κατάσταση όπου οι πολίτες θα κάνουν «οικονομία» στις μάσκες με κίνδυνο να μολύνουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους.
Ίσως αυτός είναι ένας λόγος που οδηγηθήκαμε στην κωμικοτραγική κατάσταση να οδηγούμαστε από το «μάσκα υποχρεωτικά παντού» στο «μάσκα σε συγκεκριμένους χώρους», αφού μέχρι λίγες μέρες πριν πάσχιζαν να μας πείσουν ότι «δεν χρειάζεται μάσκα».
Βεβαίως υπάρχουν και οι υφασμάτινες μάσκες, μικρότερης προστασίας. Οι υφασμάτινες μάσκες «πωλούνται 2-2,5 ευρώ και φτάνουν έως και 6 ευρώ, ανάλογα με το είδος του υφάσματος» και είναι ποικίλης ποιότητας, «ανάλογα με το ύφασμα» με το οποίο είναι κατασκευασμένες.⁵
Και για τις υφασμάτινες μάσκες ισχύει ότι δεν είναι για να τις φοράς με τις ώρες, αφού «ποτίζουν» ακόμα πιο γρήγορα. Και σε αυτή την περίπτωση ισχύει ότι μια οικογένεια πρέπει να διαθέτει αρκετές μάσκες, ώστε να μη χρειάζεται …μπουγάδα τουλάχιστον 4-5 φορές τη μέρα. Και πάλι χρειάζονται πολλές υφασμάτινες μάσκες στη διάρκεια της μέρας, περισσότερες από ότι χειρουργικές. Κι αυτό συνεπάγεται και ανάλογο κόστος.
Τέλος αφθονούν οι προτροπές να φτιάξουμε μόνο μας αυτοσχέδιες μάσκες, που και πάλι η ποιότητά τους είναι «ανάλογα με το ύφασμα». Θα ήταν σημαντικό το κράτος και η επιστημονική κοινότητα να φροντίζουν για την ποιότητα των υφασμάτινων μασκών που κυκλοφορούν στην αγορά, αντί να μας αφήνουν στο έλεος επίδοξων κατασκευαστών ή σάιτ που μας προτρέπουν να φτιάξουμε μάσκα από … χαρτί και παλιά φανελάκια.

Και πάλι εξυπηρέτηση καπιταλιστικών συμφερόντων και «φίλων» του Μητσοτάκη

Όπως ο Νταβέλης της εταιρείας Animus στη Λάρισα, ο ένας εκ των δυο επιχειρηματιών και στενών φίλων της οικογένειας Μητσοτάκη, που θα αναλάβουν την μαζική παραγωγή χειρουργικών μασκών, που έγινε πανελληνίως γνωστός για τον θαυμασμό του στο χιτλερικό καθεστώς (βλέπε προπαγανδιστική αφίσα της ναζιστικής Ολυμπιάδας στο γραφείο του).

Είναι χαρακτηριστικό το ζήτημα της κυβερνητικής αντιμετώπισης της αναγκαιότητας ή όχι της χρήσης μασκών: Όταν δεν υπήρχε στοκ, ο Τσιόδρας μάς έλεγε ότι οι μάσκες δεν είναι απαραίτητες. Όσο μεγάλωνε το απόθεμα σε μάσκες, οδηγηθήκαμε σε μια σουρεαλιστική κατάσταση όπου περίπου ο συμπαθής λοιμωξιολόγος Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή αποφαινόταν ότι δεν χρειάζεται να φοράμε όλοι μάσκα και Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο ότι χρειάζεται να φοράμε. Όταν άρχισε να μεγαλώνει κι άλλο το επιχειρηματικό στοκ σε μάσκες, το εθνικό δίδυμο Τσιόδρα-Χαρδαλιά και κυβέρνηση κατέληξαν ότι είναι υποχρεωτική παντού με πρόστιμο 150 ευρώ για τους «παραβάτες». Έτσι και με τις παρούσες τιμές στη μάσκα εξασφαλίζονταν κέρδη εκατομμυρίων για τους κατασκευαστές. Τελικά όταν σύγκριναν τις πραγματικές ημερήσιες ανάγκες και την ημερήσια παραγωγική δυνατότητα των επιχειρήσεων, αλλά ενδεχομένως κι επειδή παράλληλα άρχισε η “καζούρα” από τα σόσιαλ μίντια, άρχισαν να μιλούν για “αυστηρές συστάσεις”. Φαίνεται πως υπολόγισαν ότι η υποχρεωτική χρήση τους για κάποιες κατηγορίες (και η διατήρηση του προστίμου) συν η αγορά τους από επιχειρήσεις συν η αγορά από εύπορα στρώματα, καλύπτει την προσφορά. Και στις δυο τελευταίες περιπτώσεις το πρόστιμο διατηρεί τη σημασία του για την εξασφάλιση κερδών στους σχετιζόμενους επιχειρηματίες. Τελικά η κυβερνητική απόφαση για τις μάσκες δεν παύει να αποτελεί σερβίς προς τους ιδιώτες κατασκευαστές μασκών και όχι απόφαση που έχει ως κριτήριο την υγεία των πολιτών. Και σίγουρα το σύνολο των κυβερνητικών χειρισμών (καμία ενίσχυση του ΕΣΥ, δώρα στους κλινικάρχες, δώρα στους ΚΕΚάρχες, χειρισμοί στο ζήτημα της μάσκας, καραντίνα α λα καρτ κλπ) δεν μας πείθουν καθόλου ότι πρέπει να τους εμπιστευτούμε την υγεία μας. 

Συμπέρασμα

Αν το κράτος το εννοεί ότι είναι σημαντικό να φοράμε μάσκα για να προστατευτούμε από την πανδημία (είτε είναι υποχρεωτικό είτε … ισχυρή σύσταση), αντί να επιβάλλει πρόστιμα των 150 ευρώ, χρειάζεται να εξασφαλίσει πολύ μεγαλύτερη παραγωγή μασκών (χειρουργικών ή υφασμάτινων καλής ποιότητας), να τις διανέμει δωρεάν στους πολίτες (ακόμα και με την «παλιά τιμή» της χειρουργικής μάσκας το κόστος δεν είναι αμελητέο για μια οικογένεια, εφόσον είναι απαραίτητο να φοράμε τη μάσκα πάντα και ΣΩΣΤΑ) μαζί με αντισηπτικά (που και αυτά έχουν γίνει πανάκριβα), να εξασφαλίζει σε όλους τους μαζικούς χώρους δωρεάν διάθεση αντισηπτικών και μασκών.
Διαφορετικά η κυβερνητική υποκρισία περισσεύει. Οι ταξικές ανισότητες θα καθορίσουν τον βαθμό …ορθής χρήσης της μάσκας και θα κρίνουν τον βαθμό αυτοπροστασίας από τη χρήση της, ενώ θα επιβεβαιωθεί το γνωστό ανέκδοτο σε μια παραλλαγή: «εμείς θα κάνουμε πως φοράμε μάσκα κι αυτοί θα κάνουν πως μας επιβραβεύουν».
Η κυβέρνηση ακόμα μια φορά προσπαθεί να μετακυλήσει τις ευθύνες της στην ατομική ευθύνη, χωρίς να φροντίσει για την «ατομική ενημέρωση» ή για …το ατομικό πορτοφόλι. Ακόμα πιο σημαντικό, ένα κράτος που πραγματικά ενδιαφέρεται για τους πολίτες του είναι υποχρεωμένο να αντιμετωπίζει τέτοιου είδους ζητήματα με κεντρικό σχεδιασμό αντί να τα εγκαταλείπει στη διακριτική ευχέρεια της αγοράς και σε όσους έχουν στόχο το ατομικό κέρδος. Η υγεία του πληθυσμού μπορεί να προστατευτεί και να εξασφαλιστεί καθολικά μόνο με κυβερνητική-κρατική ευθύνη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις πανδημίας. Και το «δημόσια δωρεάν υγεία για όλους» πρέπει να εξειδικεύεται πλέον από την Αριστερά και τα συνδικάτα και στα υπο-αιτήματα «όχι στο πρόστιμο των 150 ευρώ- δωρεάν μάσκες και αντισηπτικά για όλους σε επαρκείς ποσότητες».

Αρθρογραφία:

1.https://ygeiamou.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82/59772/gripi-i-chirourgiki-maska-profilassi-i-ochi/

2. https://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1517-83822006000300003

3. https://www.tanea.gr/2020/04/30/greece/panakrives-oi-prostayeytikes-maskes-poso-tha-kostisoun-se-mia-tetrameli-oikogeneia/

4. https://www.iefimerida.gr/ellada/nikos-papathanasis-ohi-ypohreotiki-maska-dromo

5. https://www.kathimerini.gr/1076078/article/epikairothta/ellada/eparkeia-sthn-agora-alla-ay3anetai-h-zhthsh-gia-maskes

O πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κυκλάδων, Μάρκος Βουτσίνος, δημοσίευσε δήλωσή του, στον τοπικό τύπο της Σύρου, μια μέρα πριν την Εργατική Πρωτομαγιά. Διαβάζοντας κάποιος τη δήλωσή του, θα διαπιστώσει πως ο πρόεδρος του ΕΚΚ αντί να ασχολείται, ως όφειλε εκ της θέσεως του, με την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας των εργαζομένων και όλων των πολιτών του νησιού, απειλεί έμμεσα λειτουργώντας ως «εργοδοτικός μπαμπούλας». Επιπλέον, στοχοποιεί ονομαστικά ενεργούς πολίτες, επιστήμονες και πρώην δημοτικό σύμβουλο, οι οποίοι έχουν επιδείξει ευαισθησία με δημόσιες τοποθετήσεις και αναλύσεις τους σε περιβαλλοντικά θέματα σχετικά με τη λειτουργία του Νεωρίου Σύρου.

Λέει χαρακτηριστικά, εντάσσοντας προφανώς τον εαυτό του στους πρώτους, τους πεφωτισμένους από το… Θεό και με αφορμή τα περιοριστικά και αντεργατικά μέτρα που έχουν παρθεί με αφορμή τον κοροναϊό, μέτρα που κάθε άλλο είναι προς τον συμφέρον της Εργατικής Τάξης και του Λαού: «Αγαπητοί εργαζόμενοι συμπολίτες, όπως σε κάθε τόπο, έτσι και εδώ στο όμορφο νησί μας υπάρχουν άνθρωποι σοφοί, που τους προίκισε ο Θεός να σκέφτονται καλύτερα απ’ όλους μας. Ως Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κυκλάδων θα ήθελανα παρακαλέσω θερμά τους αγαπητούς και σοφούς συμπολίτες του τόπου μας κ.κ. Χρυσαφίδη Παύλο, Καραγιαννίδη Κλέαρχο, Ζολώτα Στράτο, Βορίση Μανώλη, Γουσγουνέλη Κώστα και τους λοιπούς ολίγους αυτού του επιπέδου, η προσοχή τους για την υγεία τους να είναι υπέρμετρη».

Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΕΚΚ

Αγαπητοί εργαζόμενοι συμπολίτες,

Στη νέα δυσάρεστη εποχή που ζούμε, την εποχή της πανδημίας του νέου κορονοϊού, είμαστε δυστυχώς υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε σε ειδικούς κανόνες διαβίωσης και συμπεριφοράς, ώστε να διασφαλίσουμε την υγεία των οικογενειών μας, αλλά και του κοινωνικού συνόλου.

Όλα όμως αυτά τα περιοριστικά μέτρα και το κλείσιμο των επιχειρήσεων για τόσο μεγάλο διάστημα, απειλούν να διαλύσουν οικονομικά όλους μας αλλά και την ίδια τη Χώρα μας.

Επειδή η επιστροφή στην πριν τον κορονοϊό εποχή, ίσως καθυστερήσει αρκετά, ως Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κυκλάδων, όντας σε πλήρη ανησυχία και επαγρύπνηση, μελετώντας όλους τους δυνατούς τρόπους προστασίας και στήριξης των μελών μας, ενώνω τηφωνή μου με την φωνή αγωνίας των εργατών και υπαλλήλων της Σύρου.

Ενώνω τη φωνή μου με τις φωνές όλων των κατοίκων του νομού Κυκλάδων και φωνάζω, πως η επαγρύπνηση πρέπει να είναι συνεχής και διαρκής.

Οι εξελίξεις θα είναι πολύ δύσκολες. Όλοι θα πρέπει να προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε σχολαστικά τα προτεινόμενα μέτρα και να προσέχουμε την υγεία μας διατηρώντας ταυτόχρονα τις εργασίες μας που είναι πηγή της οικονομικής μας ζωής.

Αγαπητοί εργαζόμενοι συμπολίτες, όπως σε κάθε τόπο, έτσι και εδώ στο όμορφο νησί μας υπάρχουν άνθρωποι σοφοί, που τους προίκισε ο Θεός να σκέφτονται καλύτερα απ’ όλους μας.

Ως Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κυκλάδων θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά τους αγαπητούς και σοφούς συμπολίτες του τόπου μας κ.κ. Χρυσαφίδη Παύλο, Καραγιαννίδη Κλέαρχο, Ζολώτα Στράτο, Βορίση Μανώλη, Γουσγουνέλη Κώστα και τους λοιπούς ολίγους αυτού του επιπέδου, η προσοχή τους για την υγεία τους να είναι υπέρμετρη.

Κανείς υγιής ανθρώπινος νους δεν μπορεί να φανταστεί την επόμενη μέρα χωρίς τις πολύτιμες και χρήσιμες συμβουλές τους μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, για το πως μπορούμε να φτάσουμε στην κανονικότητα και το πως θα επιτευχθεί η δημιουργία και η επανεκκίνηση της οικονομίας του Νησιού μας.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,

Μάρκος Βουτσίνος

Πρόεδρος Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κυκλάδων

πηγή: ergasianet.gr