Π.Κ.

“Εισβολή” χαρακτηρίζουν τη συγκέντρωση προσφύγων στα ελληνικά σύνορα όλα τα μίντια. “Εργαλειοποίηση του προσφυγικού από τον Ερντογάν” επαναλαμβάνουν κάποιοι εξ αριστερών – από τη μια ο Ερντογάν εργαλειοποιεί απάνθρωπα τους πρόσφυγες, από την άλλη ο Μητσοτάκης τους υποδέχεται απάνθρωπα. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι η πρώτη/καθεστωτική άποψη είναι μια απάτη ολκής, η δε δεύτερη/αριστερή είναι ο ασφαλής τρόπος να χάσουμε τη μάχη των ιδεών με τους πρώτους.
Συνοπτικά:
-Δεν πρόκειται για “εισβολή”: Πότε ξανακούστηκε “εισβολείς” να έρχονται άοπλοι με στόχο να πάνε… αλλού; Αν τους αφήσουμε να περάσουν και θα πάνε στα επόμενα σύνορα (με τη Βόρεια Μακεδονία ας πούμε) κι αν περάσουν κι από κει, θα σπάσουν όσα σύνορα μπορέσουν για να φτάσουν στη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, εκεί όπου θα μπορέσουν να βρούν δουλειά και να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή.
-“Εργαλειοποίηση” θα πει, εν προκειμένω, να χρησιμοποιείς ένα πρόβλημα, να χρησιμοποιείς κυνικά ανθρώπους που είναι σε τραγική μοίρα, για να πετύχεις γεωπολιτικούς εθνικούς στόχους. Σε ποιους εθνικούς γεωπολιτικούς στόχους εντάσσει την εργαλειοποίηση ο Ερντογάν; Σε αυτό υπάρχει εθνική ομοφωνία: για να διαπραγματευτεί τη στήριξη της Δύσης στο “κακό μπλέξιμο” στο Ιντλίπ. Αυτό όμως σημαίνει ότι ο Ερντογάν δεν εκβιάζει την Ελλάδα – εκτός αν περιμένει από τον… Μητσοτάκη να τον σώσει στο Ιντλίπ… Εκβιάζει τη Δύση, την “πολιτισμένη” Ευρώπη-φρούριο! Επομένως ούτε ο Ερντογάν θέλει οι πρόσφυγες να μείνουν στην Ελλάδα: πιέζοντας την Ελλάδα θέλει να πιέσει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
-Και πάμε τώρα στο καλό: τι κάνει η Ελλάδα μέσω των αποφάσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Εμποδίζει τους πρόσφυγες να περάσουν μετατρέποντας το ζήτημα σε διμερές με την Τουρκία (σε ελληνο-τουρκική αντιπαράθεση) και εξασφαλίζοντας ότι η πίεση δεν θα φτάσει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
-Εργαλειοποίηση κάνει και η Ελλάδα εξίσου με τον Ερντογάν. Διότι και η απώθηση πίσω στην Τουρκία σε εθνικούς γεωπολιτικούς στόχους εντάσσεται. Δεν χρειάζεται καν να επιχειρηματολογήσω για τα επικά παραμύθια περί “υπεράσπισης των συνόρων” – όποιος τα πιστεύει, ελέγχεται το λιγότερο για ευπιστία και πολιτική αφέλεια αν όχι για ανυποψίαστη κατάποση των προπαγανδιστικών σκευασμάτων που διακινούν ο Πορτοσάλτε, η Κοσιώνη, ο Ευαγγελάτος κ.λπ… Ποιος είναι ο εθνικός γεωπολιτικός στόχος του Μητσοτάκη; Να ανταμειφθεί για τις υπηρεσίες του στη Δύση με κάποιου είδους στήριξη ενάντια στον Ερντογάν – θα φάει γλαρόσουπα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα… Άρα και η Ελλάδα εργαλειοποίηση κάνει και μάλιστα βαρύτερης μορφής σε σχέση με αυτή του Ερντογάν: Εκείνος τους στέλνει στην Ελλάδα σύμφωνα και με τη δική τους θέληση (τους πιέζει όχι επειδή δεν θέλουν να περάσουν στην Ελλάδα, αλλά επειδή διστάζουν να τα βάλουν με τις ελληνικές δυνάμεις καταστολής), ενώ ο Μητσοτάκης τους απωθεί πίσω παρά τη θέλησή τους.
Ο Ερντογάν θα στέλνει όλο και περισσότερους όχι ασφαλώς για να πιέσει την Ελλάδα αλλά για να πιέσει την ΕΕ και το ΝΑΤΟ – μόνο αυτοί μπορούν να του φανούν χρήσιμοι στο μπλέξιμο που έχει στη Συρία. Θα στέλνει τόσο περισσότερους όσο η Ελλάδα θα κάνει το μαντρόσκυλο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ο Μητσοτάκης όμως αποφάσισε ότι θα κάμει τον “ακρίτα της Ευρώπης”, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αυτός φταίει που όλη η πίεση του Ερντογάν εσωτερικεύεται στην Ελλάδα και καταλήγει να γίνεται φονικό όπλο για τους πρόσφυγες ενώ θα ‘πρεπε να γίνει μπελάς για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Άσ’ τους να περάσουν και αυτομάτως η πίεση θα μεταφερθεί αλλού, εκεί που πρέπει… Αλλά ποιος περιμένει από τον Μητσπτάκη (ή τον Τσίπρα πριν απ’ αυτόν) να κάνει τέτοια… προβοκάτσια στη Δύση;
Δεν πρόκειται λοιπόν για την “υπεράσπιση των συνόρων και της πατρίδας” -αυτά είναι τα παραμύθια της κρατικής προπαγάνδας- αλλά για την υπεράσπιση της φράου Μέρκελ και των άλλων Ευρωπαίων βαρόνων με θύματα τους πρόσφυγες. Περί αυτού πρόκειται και αν δεν πούμε τα πράγματα με το όνομά τους θα μας παίζουν κομπολόι ο Πορτοσάλτε, η Κοσιώνη και τα άλλα καμάρια της παρέας…
Η μόνη λύση είναι το “Ανοίξτε τα σύνορα στους πρόσφυγες” – κι όχι μόνο τα ελληνικά φυσικά. Να φύγουν όσοι θέλουν να φύγουν και να φιλοξενήσουμε όσους δεν τα καταφέρουν. Είναι όχι μόνο “ανθρωπιστικώς”, αλλά και πολιτικώς ορθή και δίκαιη. Όποιος/α θέλει και πιο “λαϊκές” διατυπώσεις, ιδού μια σκέψη: Δεν θα καταστέλλουμε ή δολοφονούμε τους πρόσφυγες κάνοντας το μαντρόσκυλο της Μέρκελ. Ήρθε η ώρα που πρέπει να πούμε κατάργηση στην πράξη της επαίσχυντης συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.
Το δίλημμα είναι: ανοιχτά σύνορα ή κανιβαλισμός στο βωμό των συμφερόντων των Ευρωπαίων βαρόνων. Μου φαίνεται ότι είναι εύκολο να διαλέξουμε…

Την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου μετά το τέλος της πολύ μαζικής, ειρηνικής διαδήλωσης των φοιτητικών συλλόγων, πολιτικών και κοινωνικών φορέων και σωματείων απέναντι στην ολοένα και πιο οξεία κατασταλτική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, δυνάμεις των ΜΑΤ και της ομάδας ΔΡΑΣΗ επιτέθηκαν αναίτια στο πλήθος, το οποίο κατευθυνόταν στο μετρό, με ξύλο, χημικά, κρότου λάμψης και συλλήψεις στο σωρό.

Ο συνάδελφος ηλεκτρολόγος μηχανικός Γ.Χ. δέχτηκε αναίτια και απρόκλητη επίθεση από την αστυνομία ενώ κατευθυνόταν προς το σταθμό, χτυπήθηκε βίαια με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του και οι δυνάμεις καταστολής προχώρησαν στη σύλληψή του. Κατηγορείται με ένα απολύτως σαθρό και κατασκευασμένο κατηγορητήριο για αντίσταση κατά της αρχής, επικίνδυνη σωματική βλάβη και οπλοχρησία. Ενώ βρισκόταν κρατούμενος στη ΓΑΔΑ, παρά τον εμφανή τραυματισμό του, οι αστυνομικές αρχές αρνούνταν να τον μεταφέρουν σε νοσοκομείο, πράγμα που τελικά έγινε τα ξημερώματα της 27^ης Φεβρουαρίου, μετά από πιέσεις του ίδιου και των συνηγόρων του.

Ο Γ.Χ. είναι χρόνια τώρα στην πρώτη γραμμή των αγώνων για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, των νέων, στους αγώνες για το περιβάλλον, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Είναι μέλος της  ΑΡ.ΑΓ.Ε.Σ. και υποψήφιος με αυτήν στις προηγούμενες εκλογές του ΤΕΕ για την Κεντρική Αντιπροσωπεία.

Το προτεταμένο όπλο του Ειδικού Φρουρού απέναντι στους φοιτητές στην ΑΣΟΕΕ και η εισβολή των ΜΑΤ στο ίδρυμα εν ώρα μαθημάτων, συμπληρώνουν την εικόνα της κυβέρνησης που προσπαθεί να επιβάλλει με κάθε κόστος την πολιτική καταστολής. Την ίδια εικόνα που είδαμε στη Λέσβο και στη Χίο, όπου, μετά την απόβασή τους που θύμιζε κατοχικό στρατό, οι αστυνομικές δυνάμεις έδρασαν απροκάλυπτα παράνομα και τρομοκρατικά, χτυπώντας βάναυσα τους κατοίκους, κάνοντας χρήση όπλων, αλλά και φτάνοντας στο σημείο να επιτίθενται χωρίς πλήρη εξάρτυση και διακριτικά και να σπάνε σταθμευμένα αυτοκίνητα!

Αν φτάνουν στο σημείο, μέρα μεσημέρι, να χτυπούν τους κατοίκους των νησιών και τις οικογένειές τους με αυτό τον τρόπο, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι είδους σκευωρίες στήνονται απέναντι σε φοιτητές ή νεολαίους.  

Η σύλληψη του Γ.Χ. δεν είναι τυχαίο περιστατικό. Είναι πάγια πρακτική της κυβέρνησης να χτυπάει και να καταστέλλει τους αγωνιστές και όποιον επιμένει να αντιστέκεται στις αντιλαϊκές πολιτικές που πλήττουν τις ζωές μας. Οι αναίτιες επιθέσεις, οι συλλήψεις και η καταστολή είναι ο τρόπος που η κυβέρνηση επιλέγει να επιβάλλει την πολιτική της.

Ήδη δεκάδες σύλλογοι, σωματεία και φορείς, με αποφάσεις τους, εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον συναγωνιστή μας, Γ.Χ. Ως ΑΡιστερή ΑΓωνιστική Ενωτική Συσπείρωση απαιτούμε την αθώωσή του από τις στημένες κατηγορίες, αλλά και την αθώωση όλων των αγωνιστών που συνελήφθησαν χθες στο σωρό.

Καλούμε πολιτικές δυνάμεις, παρατάξεις και φορείς της αυτοδιοίκησης, κοινωνικούς φορείς, σωματεία και συλλόγους στη δίκη του συναγωνιστή μας Γ.Χ. την Πέμπτη 12-3-2020, στις 9 π.μ. στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

Πηγή: https://www.arages.gr

του Α.Λ.

1. Αμέριστη αλληλεγγύη στους κατοίκους των νησιών απέναντι στην καταστολή.

Είναι λογικό να υπάρξει ταλάντευση στον κόσμο της Αριστεράς για το αν πρέπει να στηρίξει ή όχι τους διαμαρτυρόμενους κατοίκους απέναντι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το επιχείρημα είναι ότι τις κινητοποιήσεις, τουλάχιστον μέχρι τώρα τις είχε η Ακροδεξιά, άρα σε αυτούς δεν πρέπει να δείξουμε καμία αλληλεγγύη. Νομίζω ότι αυτό το επιχείρημα είναι λάθος. Πέρα από τους αμιγείς χρυσαυγίτες και νεοδημοκράτες, ένας κόσμος σέρνεται πίσω τους επηρεασμένος από ρατσιστικές απόψεις αλλά μπορεί και πρέπει να διεκδικηθεί. Απέναντι στα ΜΑΤ και την καταστολή βρίσκονται σύσσωμα τα νησιά, κι επίσης αγανακτούν γιατί άλλοι αποφασίζουν «γι αυτούς χωρίς αυτούς», ερχόμενοι ως κατακτητές στα νησιά να τους επιβάλλουν τις αποφάσεις τους με τη βία.

Η Αριστερά πρέπει να πάρει μαχητικά και αποφασιστικά θέση απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά, τον ιμπεριαλισμό («συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας»), για να μπορέσει να κερδίσει τη μέγιστη δυνατή επιρροή, για να μπορέσει να ακουστεί και για τις υπόλοιπες θέσεις της. Άλλωστε τουλάχιστον στη Λέσβο η εικόνα δείχνει να αλλάζει και η Αριστερά φαίνεται να κοντράρει –τουλάχιστον- στα ίσα τη Δεξιοακροδεξιά πολυκατοικία, που δεν είναι συνηθισμένη ούτε να βρίζει και να συγκρούεται με τους ένστολους χρυσαυγίτες του Χρυσοχο(υντ)ίδη ούτε με την κυβέρνησή της. Η κατάσταση είναι δυναμική και δείχνει ότι είναι εφικτό να γείρει καθαρά υπέρ της Αριστεράς (πχ στην απεργία στη Λέσβο η Ακροδεξιά ήταν άφαντη). Για να γίνει αυτό πρέπει η τοπική Αριστερά να πρωτοστατήσει απέναντι στην καταστολή κι η Αριστερά στην υπόλοιπη Ελλάδα να υψώσει ασπίδα αλληλεγγύης.

Μια λογική που λέει «ούτε μπάτσοι-ούτε ακροδεξιοί κάτοικοι-ας πλακωθούν μεταξύ τους κι εμείς θα κοιτάμε» χάνει τη δυναμική αυτή, υποτιμά το αντικατασταλτικό-αντιΜΑΤ πνεύμα που κυριαρχεί στα νησιά (που υπερβαίνει κατά πολύ το άθροισμα δεξιών και ακροδεξιών), τσουβαλιάζει πολύ περισσότερο κόσμο ως ακροδεξιούς από ότι είναι στην πραγματικότητα (από ότι φαίνεται δεξιοί και ακροδεξιοί είναι οικτρή μειοψηφία, απλά ως τώρα ήταν μια συμπαγής και «μαχητική» μειοψηφία που ηγεμόνευε στα νησιά αφενός κολυμπώντας σε ένα κλίμα ρατσισμού αρκετά διαδεδομένο εξαιτίας της δράσης τοπικών και εθνικών αστικών μηχανισμών -δήμος, εκκλησία, ΜΜΕ, σύλλογοι- και συμφερόντων –κεφάλαιο-) αφήνει ελεύθερο το πεδίο στην Ακροδεξιά να κερδίσει νέα ακροατήρια (ακόμα και ως «αντισυστημική» δύναμη), καθιστά την Αριστερά παθητική δύναμη.

2. Καμία αλληλεγγύη γενικώς στον «αγώνα» ενάντια στα στρατόπεδα-καμία κατανόηση στους «κατοίκους» γενικά

Έχοντας πει πρώτα για την αλληλεγγύη χωρίς όρους σε όλους απέναντι στην καταστολή, πρέπει να αποφύγουμε να πλατσουρίσουμε στο γλείψιμο των πιο αντιδραστικών απόψεων του «κόσμου» γενικώς. Δεν έχει γενικώς δίκιο ο «κόσμος που εξεγείρεται». Δεν είναι ενιαίο ούτε γενικά προοδευτικό το κίνημα «όχι στα στρατόπεδα». Στεκόμαστε με όλη μας τη δύναμη απέναντι σε όλους όσους λένε  «έξω οι ξένοι», σε όσους λένε «μακριά από το νησί μας κι ας πάνε όπου θέλουν-πάρτε τους σπίτια σας-δε χωράμε άλλους-δεν είμαστε χωματερή», σε όσους ξεδιάντροπά καλούν «να φύγουν-να τους διώχνουμε-να τους πνίγουμε», σε όσους συνωμοσιολογούν κατά των «σατανικών ΜΚΟ που τρώνε λεφτά για να φέρνουν μετανάστες», σε όσους ισχυρίζονται γενικά ότι «οι ξένοι είναι πρόβλημα».

Έχει δίκιο ο κόσμος που λέει ότι οι μετανάστες πρέπει να ζούν και να κυκλοφορούν ελεύθεροι στη χώρα και στην Ευρώπη, με χαρτιά, άσυλο, ίσα δικαιώματα, ότι πρέπει να κατοικούν μέσα στις πόλεις εντασσόμενοι αρμονικά μέσα στην κοινωνία μας και όχι απομονωμένοι σε χωριά, βουνά και ξερονήσια. Έχω την αίσθηση ότι οι ρατσιστές παραμένουν πλειοψηφία σε αυτό το ζήτημα τόσο στα νησιά όσο και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η συστημική ρατσιστική προπαγάνδα δεκαετιών έχει γίνει για τα καλά κτήμα εκατομμυρίων ανθρώπων – κι ας έχουμε «χωρέσει» 1 εκατομμύριο μετανάστες από την Αλβανία τη δεκαετία του ’90 χωρίς τους οποίους η οικονομία της χώρας δεν θα κάλπαζε, κι ας έχουμε χωρέσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους από τη Μέση Ανατολή  τη δεκαετία του 2000 χωρίς να υπάρξει πρόβλημα, κι ας έχει μειωθεί σήμερα συνολικά η μετανάστευση στην Ελλάδα σε σύγκριση με τα παλιότερα χρόνια (ακριβώς λόγω της κρίσης που χτύπησε χειρότερα τη χώρα μας πάρα πολλοί έφυγαν, φεύγουν ή θέλουν να φύγουν), κι ας βοηθήσαμε με τρόφιμα, φάρμακα και ρούχα, όπως και με κάθε είδους εθελοντική προσφορά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που πέρασαν από τη χώρα μας το 2015-16 (μέχρι την υπογραφή  συμφωνίας Ελλάδας-ΕΕ-Τουρκίας χωρίς να «βουλιάξουμε», κι ας πρόκειται τώρα μόνο για λίγες δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, κι ας μη φταίνε αυτοί σε τίποτα που η συμφωνία τους εγκλωβίζει σε μια χώρα που δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει δουλειά –ή μπορεί να τους εξασφαλίσει μόνο μια άθλια δουλειά.

Ο κόσμος της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στη Λέσβο και στα υπόλοιπα νησιά όπου βρίσκονται εγκλωβισμένοι πρόσφυγες ζητά ανοιχτές δομές φιλοξενίας στο κέντρο των πόλεων, σε πλήρη σύγκρουση με όσους ζητάνε απελάσεις, πνιγμούς και ξερονήσια. Οι αλληλέγγυοι ζητάνε λεφτά για καλύτερες συνθήκες ζωής για τους πρόσφυγες, σε πλήρη σύγκρουση με όσους ζητάνε «να μη δίνονται λεφτά σε ΜΚΟ που ασχολούνται με πρόσφυγες» ή να μην δίνονται λεφτά σε καινούρια στρατόπεδα (απαιτώντας ακόμα χειρότερη ζωή για τους πρόσφυγες). Οι αλληλέγγυοι ζητάνε καλύτερη ζωή για όλους, για καλύτερα σχολεία και νοσοκομεία, περισσότερες κρατικές παροχές, καλύτερη δουλειά και μισθό για πρόσφυγες και ντόπιους, για λιγότερες δαπάνες για ΜΑΤ και εξοπλισμούς, σε πλήρη σύγκρουση με όσους ζητάνε περισσότερα ΜΑΤ (αλλά να δέρνουν τους πρόσφυγες όχι τους ίδιους), περισσότερο στρατό, περισσότερο εθνικισμό και ξεονοφοβία.

Είμαστε αλληλέγγυοι με τους πρώτους, προσπαθούμε να κυριαρχήσουμε ιδεολογικά και στους δρόμους απέναντι στους δεύτερους, να τους αποδυναμώσουμε, να περιορίσουμε την επιρροή τους. Το κίνημα μπορεί να νικήσει πραγματικά μόνο στην κατεύθυνση των πρώτων και μόνο έτσι πρέπει να νικήσει. Νίκη δεν θα είναι να σταλούν οι μετανάστες στα ξερονήσια ή να πνίγονται/δολοφονούνται ακόμα περισσότερο ή να σταλούν σε φυλακές στην ηπειρωτική Ελλάδα. Νίκη δεν θα είναι να γίνουν τα κλειστά κέντρα κράτησης στα νησιά με δωροδοκία-ανταλλάγματα σε μερίδες της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς. Νίκη θα είναι να καταρρεύσει κινηματικά το σχέδιο της κυβέρνησης για νέα κλειστά κέντρα κράτησης αλλά και να εξασφαλιστούν καλύτερες συνθήκες ζωής για ντόπιους και πρόσφυγες.

Και για να γίνει κάτι τέτοιο θέλει κοινό ταξικό αγώνα, με την εμπλοκή της Αριστεράς, των συνδικάτων, των οργανώσεων και των ανθρώπων από τα κάτω, ντόπιους ή μετανάστες/πρόσφυγες απέναντι στη φτώχεια, τον ρατσισμό και τη μισανθρωπιά, απέναντι στα αφεντικά και σε όσους τους υπηρετούν καλλιεργώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Ο ταξικός αγώνας αποδυναμώνει την Ακροδεξιά και περνάει τον πρώτο λόγο στην Αριστερά και είναι προϋπόθεση για τη νίκη. Γι αυτό οφείλουμε να στηρίζουμε μόνο αυτό το μπλοκ δυνάμεων και αυτή την κατεύθυνση, αντί να χαϊδεύουμε τους ρατσιστές για μια (άχρηστη) ψήφο παραπάνω, όπως πχ κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρας ή μερίδες της πατριωτικής Αριστεράς.

3. Η αντι-βία έχει αποτέλεσμα-είναι προϋπόθεση για τη νίκη.

Το κυνηγητό και το ξύλο απέναντι σε άντρες των ΜΑΤ, η άτακτη υποχώρηση των τελευταίων στη Λέσβο και τελικά η ανακοίνωση της κυβέρνησης για αποχώρησή τους από τα νησιά είναι καλό νέο, είναι μια μικρή νίκη. Και πώς ήρθε αυτή η νίκη; Ήρθε από τη μαζική κινητοποίηση, συνδυασμένη όμως με τακτικές ανταρτοπολέμου: μπλόκα, ξύλο/συγκρούσεις, περικύκλωση και χτυπήματα στους μπάτσους σχεδιάζοντας διαδρομές μέσα από χωματόδρομους και δάση, επιστρατεύοντας ενάντια στα ΜΑΤ αγροτικά οχήματα  κ.λπ.

Οι μάλλον επιβεβαιωμένες αναφορές ότι “βγήκαν και καραμπίνες”, παρότι είναι πολύ επιμέρους γεγονός που δεν αντιστοιχούσε στο γενικό επίπεδο της κινητοποίησης, έδειξε ωστόσο πόσο οριακές ήταν οι καταστάσεις και οι διαθέσεις στέλνοντας ένα δυνατό μήνυμα στα κέντρα εξουσίας. Είναι από τις σπάνιες φορές που βλέπουμε τα ΜΑΤ να φοβούνται. Αυτές οι καταστάσεις έκαναν τα ΜΑΤ για πρώτη φορά να εκλιπαρούν την κυβέρνηση να φύγουν από τα νησιά, να φοβούνται για τη ζωή τους. Είναι από τις ελάχιστες φορές που τα ΜΑΤ αντί για «Ηρακλήδες» ένιωσαν «πρόβατα επί σφαγή».

Η κυβέρνηση γνώρισε ξεκάθαρη ήττα- σκόπευε να επιβάλει υποταγή με το μαστίγιο και επιστρέφει από τα νησιά με σκυμμένο το κεφάλι. Η συνταγή γι’ αυτό ήταν το μίσος της τεράστιας πλειοψηφίας του κόσμου για τους ένοπλους μπάτσους, η αποφασιστικότητα και η αντοχή στον δρόμο αλλά και η αντι-βία απέναντι στους πραίτορες ότι αυτή τη φορά δεν θα είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Η κυβέρνηση αφενός ένιωσε ότι απειλείται από εκλογική εξαφάνιση στα νησιά κι αφετέρου φοβήθηκε ότι μπορεί να χάσει τον έλεγχο ακόμα κι απέναντι στα ΜΑΤ. Έτσι έκανε πίσω.

Η αντιβία απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, εφόσον έχει μαζικό λαϊκό έρεισμα πίσω της, είναι απαραίτητο συστατικό της νίκης, περνάει τον φόβο στο απέναντι στρατόπεδο, δημιουργεί ρήγματα και αποσυσπειρωτικές τάσεις απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, όσο κι αν αυτές είναι εξοπλισμένες «σαν αστακοί». Η καθολική αντιδραση και αντίσταση της κοινωνίας μπορεί να νικήσει την κρατική βία. Τα ένοπλα σώματα καταστέλλουν για να επιβάλουν τον τρόμο, δεν μπορούν όμως να τα βάλουν –ούτε να εξοντώσουν- μια ολόκληρη κοινωνία. Σημαντικά κρατούμενα που πρέπει να αφομοιώσει η Αριστερά, το κίνημα, οι άνθρωποι που αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, για τις μάχες του μέλλοντος.

Πραγματοποιήθηκε στις 25/2/2020 η προκλητική φιέστα Cosco – Κυβέρνησης – Περιφέρειας – Δήμου Πειραιά η οποία αποσκοπούσε να παρουσιάσουν από κοινού την έναρξη των έργων για την επέκταση της προβλήτας στην Πειραϊκή!

Είναι τέτοιο το κατάντημα της κυβέρνησης και των Πατούλη – Μώραλη οι οποίοι προκειμένου να συστοιχηθούν με τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς της Cosco δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα αφού τυπικά εκκρεμεί ακόμη η σχετική μελέτη – πόρισμα σχετικά με τις περιβαλλοντικές συνέπειες από την εκτέλεση του έργου…

Να σημειωθεί επίσης ότι το ίδιο θέμα είναι σε εκκρεμότητα για συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Αττικής. Αυτό δείχνει ότι οι τοπικές αρχές έχουν ξεδιάντροπα μετατραπεί σε κλακαδόρους της Cosco και της κυβέρνησης περιφρονώντας και κουρελιάζοντας το εθνικό – θεσμικό πλαίσιο αλλά και τις δίκαιες αντιδράσεις των κατοίκων στην περιοχή και τα αντίστοιχα όργανα που ηγούνται Πατούλης – Μώραλης.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ με διαδοχικές παρεμβάσεις Δρίτσα, Σαντορινιού, Ν.Ε Πειραιά, Τμήμα Ναυτιλίας – Μπελαβίλας χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και προβάλουν με περίσσιο φαρισαϊσμό την άρνησή τους να προσέλθουν στην φιέστα κυβέρνησης – Cosco διότι ακόμη δεν έχουν γνωστοποιηθεί οι περιβαλλοντικές συνέπειες….

Από την άλλη κάνουν γαργάρα το ξεπούλημα του λιμανιού, το τερατώδες MasterPlanτης Cosco και βέβαια αποσιωπούν ότι η σύμβαση παραχώρησης, που έφεραν οι ίδιοι και ψήφισαν από κοινού στην Βουλή ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ – ΚΙΝΑΛ, περιλαμβάνει την επέκταση της προβλήτας για νέα κρουαζιερόπλοια με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ – Περιφερειακό πρόγραμμα Αττικής!!!!

Στα πλαίσια αυτά χωρίς ίχνος ντροπής επιχείρησαν την κάθοδό τους έξω από την Cosco για να καλύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες για τις επαίσχυντες πολιτικές τους πράξεις, οι οποίοι ξεπούλησαν το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και αυτό της Θεσσαλονίκης και τώρα δηλώνουν τον πόνο τους για τα 10 περιφερειακά λιμάνια….

Δυστυχώς σε αυτή την δημόσια – κακόγουστη φαρσοκωμωδία στηρίχθηκαν από διάφορες κινήσεις και δυνάμεις με τους οποίους ήταν σε κοινή “συγκέντρωση – διαμαρτυρία”, γεγονός που αποδεικνύει τον ακραίο οπορτουνισμό στην προσπάθεια νομιμοποίησης και αναβάθμισης των Συριζαίων στους δρόμους.

Ανάμεσα στις δυνάμεις που συμπορεύτηκαν οι Συριζαίοι ήταν το δημοτικό σχήμα “ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Λιμάνι” καθώς και το κοινοτικό σχήμα “Ενεργοί Πολίτες Α΄ Κοινότητα – Όχι Λιμάνι στην Πειραϊκή”……

Τέλος εντύπωση προκαλεί η στάση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ που για πολλοστή φορά σιωπούν – αδρανούν για τα αντιδραστικά σχέδια Cosco – κυβέρνησης.

Παρακάτω δημοσιεύουμε το Δελτίο Τύπου της

“Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Πειραιά – SOS Πειραιάς”

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 25/2/2020

Με τον αγώνα μας να ματαιώσουμε

το τερατώδες περιβαλλοντικό έγκλημα Cosco –  κυβέρνησης

Μεγάλη ανταπόκριση στους πολίτες του Πειραιά είχε το κάλεσμα της “Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Πειραιά – SOS Πειραιάς” να διαδηλώσουν ενάντια στην προκλητική και πραξικοπηματική πρωτοβουλία της Cosco, να προχωρήσει στο μπάζωμα της Πειραϊκής για την υλοποίηση του φαραωνικού της έργου για την επέκταση και την δημιουργία νέου προβλήτα στην Πειραϊκή ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ Η ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΕΓΚΡΙΣΗ-ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ, με τις ευλογίες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, της Περιφέρειας και της ΕΕ, στις 25/2/2020 στον ΟΛΠ όπου σε πανηγυρική φιέστα εγκαινιάστηκε η έναρξη του έργου-τερατουργήματος με συμμετοχή μάλιστα των Υπουργών Ναυτιλίας, Τουρισμού, του περιφερειάρχη Αττικής και του Δήμαρχου Πειραια!

Η απόφαση αυτή κουρελιάζει την ελληνική νομοθεσία, είναι βαθύτατα αντιδραστική και πραξικοπηματική, συνιστά ένα σκάνδαλο μεγατόνων και αποκαλύπτει για μια ακομη φορά την νεοαποικιακή νοοτροπία της Cosco.

” Μητσοτάκη- Τσίπρα ακούστε το καλά, το master plan της Cosco θα μείνει στα χαρτιά”, “Λιμάνι στα χέρια των εργατών, όχι της COSCO και των εφοπλιστών”, “Πάνω από τα κέρδη τους είναι η ζωή, όχι λιμάνι στην Πειραϊκή”, ήταν μερικά από τα συνθήματα που κυριάρχησαν στην διαδήλωση μας.

Συνεχίζουμε την μάχη κατά της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ,  ενάντια σε ΕΕ, Κυβέρνηση, Περιφέρεια και Δήμους που υποστηρίζουν το MasterPlan της Cosco, βάζουμε μπροστά τα προβλήματα και τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων του Πειραιά και θα συνεχίσουμε τον αγώνα να μην υλοποιηθούν οι καταστροφικοί σχεδιασμοί κυβέρνησης – Cosco και των άλλων επιχειρηματικών ομίλων.

Το Συντονιστικό της

“Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Πειραιά – SOS Πειραιάς”

Αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση της “Ανυπότακτης Μυτιλήνης” από τη σελίδα της στο facebook:

Σε «κανονικές» περιόδους η αλήθεια μπορεί να κρύβεται από την παραπειστική προπαγάνδα, την παραποίηση, την πολιτική κερδοσκοπία. Στις έκτακτες καταστάσεις πραγματικά κρίσιμων γεγονότων, όμως, η ουσία των πραγμάτων αναδύεται αναπόφευκτα. Η απόβαση των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ) στη Λέσβο και τη Χίο υποδεικνύει πέρα από κάθε αμφιβολία ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος: η κυβέρνηση της καταστολής κι όχι οι πρόσφυγες. Είναι σίγουρο ότι πολλοί/ές εξακολουθούν να διαφωνούν με το δεύτερο μισό της πρότασης («κι όχι οι πρόσφυγες»), αλλά πλέον και ο πιο φανατικός οπαδός της ΝΔ δυσκολεύεται να εκφράσει αντιρρήσεις για το πρώτο μισό. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική στιγμή και ευκαιρία για να μπει σε νέες βάσεις η συζήτηση και η κοινωνική διεργασία γύρω από το προσφυγικό και να κατακτηθεί μια νέα «συλλογική αυτογνωσία».
Η άφιξη των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ) στο νησί είχε/έχει το χαρακτήρα απόβασης για την κατάληψή του. Οι Λέσβιοι και οι Χιώτες έχουν τώρα μια ευκαιρία να γνωρίσουν το «επιχειρησιακό σχέδιο» και τις μεθόδους με τις οποίες τα ΜΑΤ έχουν «διαχειριστεί» πάγια όλα τα προηγούμενα χρόνια κάθε είδους κινητοποιήσεις και αγώνες: αντιμνημονιακούς, εργατικούς, νεολαιίστικους. Είναι οι μέθοδοι του «σοκ και δέος» και της «μηδενικής ανοχής». Από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στο λιμάνι μέχρι και σήμερα τα ΜΑΤ ακολούθησαν αυτό ακριβώς το «επιχειρησιακό σχέδιο» χωρίς την παραμικρή ταλάντευση – όχι με δική τους πρωτοβουλία αλλά βάσει κυβερνητικών οδηγιών. Ήρθε η ώρα λοιπόν να συνειδητοποιηθεί ότι στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΝΔ «νόμος και τάξη» δεν υπάρχει «περιούσιος λαός» που εξαιρείται: όσοι/ες αντιστέκονται στους πολιτικούς της σχεδιασμούς είναι ίσοι απέναντι στα ΜΑΤ!
Αυτό προσφέρει τη μοναδική ευκαιρία να θέσουμε το πραγματικό ερώτημα: ΓΙΑΤΙ; Γιατί η κυβέρνηση στρέφεται με τόση βιαιότητα, αναλγησία και έλλειψη διάθεσης για στοιχειώδη διαπραγμάτευση ακόμη και εναντίον όσων την ψήφισαν και πίστεψαν στις προεκλογικές της ρητορείες και υποσχέσεις;
Η απάντηση είναι απλή: διότι όταν τελείωσαν οι προεκλογικές ρητορείες και ήρθε η ώρα της εφαρμοσμένης πολιτικής, τότε έλαμψε η αλήθεια του προσφυγικού: Ποιος κρατάει εγκλωβισμένους τους πρόσφυγες στα νησιά; Οι κυβερνήσεις – σήμερα της ΝΔ, χθες του ΣΥΡΙΖΑ. Για ποιο λόγο; Επειδή αυτό προβλέπει η επαίσχυντη/ρατσιστική συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, που οι κυβερνήσεις τηρούν απαρέγκλιτα. Αυτή η συμφωνία δεν προβλέπει απλώς τον εγκλωβισμό των προσφύγων στη χώρα εισόδου, την Ελλάδα, αλλά και τον εγκλωβισμό τους στα νησιά (γεωγραφικός περιορισμός) μέχρι να κριθεί το αίτημα ασύλου. Ακόμη όμως και όταν κριθεί ότι δικαιούνται άσυλο, υπάρχουν δύο νέοι περιορισμοί: Πρώτο, η άρνηση των χωρών της ΕΕ να δεχτούν πρόσφυγες (και είναι γνωστό ότι οι πρόσφυγες θέλουν να πάνε στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη κι όχι να μείνουν στην Ελλάδα). Δεύτερο, η αδυναμία της κυβέρνησης να εξασφαλίσει τη φιλοξενία τους σε δομές της ενδοχώρας ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΚΟ-ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ «ΛΑΟ» που η ίδια «έβγαλε στο κλαρί» προεκλογικά με αίτημα να μην εμφανιστεί πρόσφυγας πουθενά.
Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών; Ότι για τον εγκλωβισμό των προσφύγων στα νησιά την ευθύνη φέρει η κυβέρνηση της ΝΔ! Και πίσω απ’ αυτήν, το «μεγάλο αφεντικό», η Ευρωπαϊκή Ένωση!

Όταν λοιπόν οι πρόσφυγες θέλουν να φύγουν αλλά τους κρατούν εγκλωβισμένους εδώ η κυβέρνηση και η ΕΕ, τότε η ρατσιστική και ακροδεξιά λογική που ισχυρίζεται πως το πρόβλημα είναι οι πρόσφυγες κι αυτούς πρέπει να στοχοποιήσουμε («να τους διώξουμε», «να τους πετάξουμε στη θάλασσα» κ.λπ.) αποκαλύπτει όχι απλώς το απάνθρωπο και κανιβαλικό πρόσωπό της αλλά και τον ψεύτικο χαρακτήρα της: αντί να στοχοποιήσουν τον πραγματικό υπεύθυνο, στοχοποιούν το θύμα.
Τι μπορεί να παραγάγει η ακροδεξιά και ρατσιστική λογική έγινε φανερό με τα πρόσφατα γεγονότα στη Μόρια και την πόλη της Μυτιλήνης, όταν ακροδεξιές/φασιστικές ομάδες κρούσης οπλισμένες με στειλιάρια ανέλαβαν ρόλο «δημόσιας αρχής», προπηλακίζοντας και βιαιοπραγώντας κατά προσφύγων και εργαζομένων σε ΜΚΟ στη Μόρια, επιχειρώντας πογκρόμ κατά αλληλέγγυων, αριστερών, αναρχικών και εργαζόμενων σε ΜΚΟ στο κέντρο της Μυτιλήνης και απειλώντας ακόμη και με εισβολή στον οργανωμένο καταυλισμό προσφύγων που διαχειρίζεται ο δήμος στον Καρά Τεπέ.

Η ρατσιστική λογική της στοχοποίησης των προσφύγων οδηγεί στον κανιβαλισμό, στα πογκρόμ και αποτελεί αέρα στα πανιά των φασιστών. Σε αντίθεση με αυτήν, είναι ώρα γενικού αναπροσανατολισμού της στοχοθεσίας:

-Μαζικός απεγκλωβισμός των προσφύγων με κατάργηση στην πράξη της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και του γεωγραφικού περιορισμού.
-Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Ανθρώπινες συνθήκες διαμονής: πρόσβαση στην υγεία, την παιδεία, την εργασία. Θέλουμε να ζήσουν μαζί μας.
-Έξω τα ΜΑΤ από τα νησιά – κάτω η κυβερνητική καταστολή. Όλοι/ες στις κινητοποιήσεις – όλοι/ες στο μπλόκο στην Καράβα. Η επίταξη δεν θα περάσει.
-Όχι στο νέο κέντρο-φυλακή.
-Λέσβος γη αντιφασιστική!

Η γενική απεργία και οι συγκεντρώσεις στη Μυτιλήνη μπορεί να σηματοδοτήσουν ένα σημείο καμπής, μια γενική στροφή, μια νέα αφετηρία συλλογικής αυτοσυνείδησης πέρα από και ενάντια στο ρατσισμό και στην ακροδεξιά/φασιστική λογική της στοχοποίησης των προσφύγων, των πογκρόμ και του κανιβαλισμού.

Μυτιλήνη 27/2/2020

Ανυπότακτη Μυτιλήνη

Του Πάνου Κοσμά

Τα γεγονότα

Όλα ξεκίνησαν με τη χθεσινή απόβαση των δυνάμεων… κατοχής νυχτιάτικα τη Δευτέρα προς Τρίτη στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Η εικόνα της εξόδου τους από το πλοίο «Πήγασος» ήταν πρωτόγνωρη: οι διμοιρίες των ΜΑΤ έβγαιναν χωρίς τελειωμό, μαζί με βαριά μηχανήματα και αύρες – ένας ολόκληρος στρατός! Απέξω ήταν εκατοντάδες κόσμου. Το πιο συγκροτημένο μπλοκ, με την πολιτική σημασία του όρου, ήταν του ΚΚΕ. Υπήρχε επιπλέον ένα μπλοκ δυνάμεων της λοιπής Αριστεράς, αναρχικών και αλληλέγγυων. Μπροστά από τους καταπέλτες του πλοίου, είχαν στηθεί μεταφερόμενα κιγκλιδώματα. Εκεί πούλησαν «ηγεσία» και «μαχητική» πλειοδοσία οι ακροδεξιοί. Σαφής μειοψηφία των συγκεντρωμένων και καλά οργανωμένοι, οργάνωσαν μια αντιπαράθεση με τα ΜΑΤ με όρους χουλιγκάνικους ή ακροδεξιών «μπαχαλάκηδων»: παραμέρισαν τα κιγκλιδώματα και άρχισαν λεκτικό πόλεμο με τα ΜΑΤ με ατάκες λιμανιού και κερκίδας. Ο πολύς κόσμος σκεφτόταν και συζητούσε για μορφές αντίδρασης όπως καθιστική διαμαρτυρία, αλλά ο «ακτιβισμός» των ακροδεξιών οδήγησε σε πρόωρη εκδήλωση του «ντου» από την πλευρά των ΜΑΤ, τα οποία έδρασαν όπως ακριβώς και στις διαδηλώσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και αλλού: μαζική χρήση δακρυγόνων, έφοδος και κυνηγητό μέχρι μέσα στην πόλη – κατά πάντων.

Στη συνέχεια, τα ΜΑΤ κινήθηκαν ταχύτατα κατά των μπλόκων που είχαν στηθεί σε δύο σημεία για να εμποδιστεί η μετακίνησή τους στην περιοχή που έχει επιταχθεί (περιοχή Καράβας). Το ένα μπλόκο είχε στηθεί στο δρόμο Μυτιλήνης-Καλλονής στην περιοχή Διαβολόρεμα, που γειτνιάζει με την Καράβα. Εκεί ηγούνταν ο δήμαρχος Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχης Βέρρος και ο Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου  Κώστας Μουτζούρης. Η μορφή διαμαρτυρίας ήταν καθιστική και η μαζικότητα της συγκέντρωσης σχετικά περιορισμένη! 300-400 άτομα. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ, ωστόσο, δεν «μάσησαν» ούτε στη μορφή της διαμαρτυρίας ούτε στη θέα της θεσμικής ηγεσίας, οι δε συγκεντρωμένοι δεν είχαν τρόπο να αντιμετωπίσουν τα δακρυγόνα…

Το κύριο «μέτωπο» ήταν αυτονόητα η Καράβα, αφού όλος αυτός ο «στρατός» αποβιβάστηκε στο νησί εν τέλει για να διασφαλίσει την περιοχή ανέγερσης του νέου-κλειστού κέντρου/φυλακής προσφύγων. Εκεί η συγκέντρωση ήταν πολύ μαζική: στην κορύφωσή της έφτασε τα 2.000 άτομα. Όμως, ο κόσμος αυτός είχε συγκεντρωθεί από πολύ νωρίς, με αποτέλεσμα όταν έφτασαν τα ΜΑΤ κατά τις 7 το πρωί να έχει ήδη αρχίσει να παίζει ρόλο η κούραση. Εδώ τα ΜΑΤ επιτέθηκαν «κανονικά» και απροσχημάτιστα με όλα τα γνωστά μέσα.

Ωστόσο, οι συγκεντρωμένοι υποχωρούσαν χωρίς να διαλύονται. Και όχι μόνο αυτό: τα καλέσματα στην πόλη της Μυτιλήνης και στα χωριά ήταν συνεχή, με αποτέλεσμα τα «μέτωπα» να ανανεώνονται διαρκώς με νέες «εφεδρείες». Έτσι, τα μπλόκα παραμένουν, όπως και το γενικό «σκηνικό»: κυνηγητό με τα ΜΑΤ, συνεχείς ρίψεις δακρυγόνων, κρότου λάμψης κ.λπ. Πολλοί από τους συγκεντρωμένους προσπαθούν να παρακάμψουν τα μπλόκα των ΜΑΤ μέσα από λόφους, χωματόδρομους και περάσματα για να φτάσουν στην υπό επιτήρηση έκταση που θα δημιουργηθεί το νέο κλειστό κέντρο/φυλακή. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν μπορεί να εκτιμηθεί πόσο θα αντέξει ο κόσμος να υποστηρίζει τα μπλόκα και αυτή τη διαρκή σύγκρουση με τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Ήδη πάντως οι αντοχές ξεπέρασαν τις αρχικές συντηρητικές εκτιμήσεις. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, αργά το μεσημέρι της Τετάρτης, «όλα συνεχίζονται».

Κυβέρνηση, αστυνομία και κάτοικοι

Η κυβέρνηση είναι φανερό ότι έκανε συνειδητά επίδειξη δύναμης. Αυτή τη φορά όχι τόσο ενάντια στην Αριστερά και το χώρο της αλληλεγγύης, αλλά ενάντια στους αυτοδιοικητικούς της Λέσβου και το «λαό της δεξιάς», που θεώρησαν ότι ο Μητσοτάκης αθετεί τις προεκλογικές του δεσμεύσεις όσον αφορά το προσφυγικό και καθοδήγησαν το κρεσέντο των τοπικών αντιδράσεων πέρα από τα «ανεκτά όρια»… Αυτός ο ιδιότυπος «εμφύλιος» είναι το κόστος που πληρώνει η κυβέρνηση για τις προεκλογικές ακροδεξιές της ρητορείες. Αποφάσισε τώρα να δείξει «ποιος είναι το αφεντικό» και ποιος αποφασίζει, και το έπραξε με τα κατεξοχήν όπλα της «νέας κανονικότητας»: τα ΜΑΤ. Η κυβέρνηση έστειλε το μήνυμα ότι «ο διάλογος τελείωσε» και ότι η κυβέρνηση δεν άγεται και φέρεται. Και η αστυνομία ήρθε για να «καθαρίσει» -και μάλιστα γρήγορα, κι όχι για να κάνει οποιαδήποτε διαχείριση τοπικών «ευαισθησιών»… Ωστόσο, η αρχική κυβερνητική εκτίμηση ότι θα καθαρίσει γρήγορα με το δόγμα «σοκ και δέος» δεν επιβεβαιώνεται. Δεν πρόκειται μόνο για το «λαό της δεξιάς» που δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις, αλλά και για ένα γενικό κλίμα εξέγερσης ενάντια στην εισβολή των ΜΑΤ στο νησί που δύσκολα «μαζεύεται» από οποιαδήποτε ηγεσία.

Χθες Τρίτη, οι αυτοδιοικητικοί ηγέτες με επικεφαλής τους περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Κώστα Μουτζούρη και δήμαρχο Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχη Βέρρο, εμβληματικές φιγούρες του ξενοφοβικού/ρατσιστικού κινήματος στο νησί, ήταν στην πρώτη γραμμή στο Μπλόκο στο Διαβολόρεμα. Από το βράδυ της Τρίτης αποσύρθηκαν ησύχως και δεν ξαναεμφανίστηκαν στην «πρώτη γραμμή» – είπαμε να κάνουμε κάναν «ηρωισμό» για να φιλοτεχνήσουμε προφίλ «στρατάρχη» αλλά το πράγμα πλέον ξεφεύγει… Έτσι, τα δίκτυα που καλούν/οργανώνουν τη διαρκή ανανέωση των «εφεδρειών» έχουν αυτονομηθεί από την κεντρική καθοδήγηση. Μπορεί κανείς να υποθέσεις βάσιμα ότι ήδη οι αυτοδιοικητικοί «ήρωες» αισθάνονται άβολα με το γεγονός ότι το πράγμα ξεφεύγει σε μια κλιμάκωση της αντιπαράθεσης «πέρα από τα όρια» και ότι είναι σε κλοιό πιέσεων από την κυβέρνηση.
Την τελευταία ώρα τρεις ειδήσεις -αν και όχι απολύτως επιβεβαιωμένες- αποδεικνύουν ότι κινούμαστε στην κόψη του ξυραφιού: Πρώτο, εκδηλώθηκαν τρεις εστίες φωτιάς στην περιοχή Καράβα ως αποτέλεσμα των επιχειρήσεων των ΜΑΤ. Δεύτερο, υπάρχει σοβαρά τραυματισμένος κάτοικος στο Διαβολόρεμα καις ως αποτέλεσμα τα ΜΑΤ αποσύρθηκαν από την περιοχή. Τρίτο, υπάρχει πληροφορία ότι στην περιοχή Καράβα/Καβακλή ακούστηκαν πυροβολισμοί… Καθώς στις κινητοποιήσεις και συγκρούσεις συμμετέχουν άνθρωποι κάθε ηλικίας και τα ΜΑΤ έχουν προφανώς εντολή να διαλύσουν τα μπλόκα το συντομότερο, ο κίνδυνος να υπάρξει κάποιο πολύ σοβαρό απρόοπτο είναι μεγάλος…

Η γενική απεργία και συγκέντρωση σήμερα Τετάρτη

Χθες το Εργατικό Κέντρο αλλά και η ΑΔΕΔΥ κήρυξαν γενική απεργία στο νησί. Η συγκέντρωση στις 11 π.μ. στην πλατεία Σαπφούς ήταν μαζική – γύρω στα 2.000 άτομα. Για πρώτη φορά ηγεσία δεν ήταν οι δεξιοί και ακροδεξιοί αυτοδιοικητικοί αλλά στελέχη του Εργατικού Κέντρου (από το ΚΚΕ) και της ΑΔΕΔΥ. Οι τενόροι αυτοδιοικητικοί ήταν εξαφανισμένοι. Κυρίαρχα συνθήματα ήταν «Έξω τα ΜΑΤ από τα νησιά», «Λέσβος γη αντιφασιστική». Στη συγκέντρωση συμμετείχαν όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς καθώς και αναρχικοί. Από τα μικρόφωνα έγινε κάλεσμα για πορεία προς το μπλόκο της Καράβας και οι συγκεντρωμένοι ακολούθησαν μαζικά.

Μια νέα φάση του προσφυγικού στα νησιά

Τα γεγονότα αυτά πιστοποιούν ότι περνάμε σε μια νέα φάση του προσφυγικού στο νησί. Οι δύο προφανείς μετατοπίσεις είναι:

Πρώτο, ότι σπάει το ενιαίο μπλοκ των κινητοποιήσεων της τελευταίας περιόδου. Προδρομικά φαινόμενα υπήρχαν όλο το τελευταίο διάστημα, αλλά τις τελευταίες μέρες αυτό έγινε πιο εμφατικό. Στη συγκέντρωση «υποδοχής» των ΜΑΤ στο λιμάνι το μπλοκ των ακροδεξιών άνοιξε λεκτικό πόλεμο με το μπλοκ της Αριστεράς, των αναρχικών και των αλληλέγγυων. Αφότου αποφασίστηκε η επίταξη του χώρου στον Καράβα, οι ακροδεξιοί και φασίστες, που έκαναν θραύση στη Μόρια το τελευταίο διάστημα,  δυσκολεύτηκαν να «ηγηθούν» στις τοπικές διεργασίες στον Μανταμάδο και τα πέριξ, όπου κόσμος του ΚΚΕ, της λοιπής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ τους έκραξε.

Δεύτερο, ο αντίπαλος μετατοπίστηκε αναγκαστικά στην κυβέρνηση και τα ΜΑΤ.

Αυτά δεν σημαίνουν ότι όλη η «εκπαίδευση» σε μαζική κλίμακα σε ρατσιστικές ή κρυπτορατσιστικές ιδέες έχει χαθεί ως διά μαγείας ούτε ότι η ακροδεξιά ηγεσία έχει απομονωθεί. Όμως οι εξελίξεις δημιουργούν τουλάχιστον αμηχανία σε αυτές τις δυνάμεις ενώ ξαναδίνουν τη δυνατότητα στις δυνάμεις της Αριστεράς και της αλληλεγγύης να ξανατοποθετηθούν στο δημόσιο χώρο και να «υψώσουν φωνή». Η κατάσταση είναι πολύ ρευστή και όλα είναι στην κόψη του ξυραφιού. Ένα όμως είναι βέβαιο: όποια πολιτική δύναμη/πολιτικός χώρος μείνει έξω από αυτή τη σύγκρουση θα χάσει κάθε δυνατότητα παρουσίας στο δημόσιο χώρο και παρέμβασης για πολύ-πολύ καιρό.

Τα ζητήματα που χρήζουν ανάλυσης είναι πολλά και σημαντικά, αλλά αυτό το κείμενο δεν έχει σκοπό να κάνει κάτι τέτοιο, μόνο να δώσει μια πρώτη εικόνα.

Υ.Γ. Η τελευταία πληροφορία είναι πως στο Διαβολόρεμα τα ΜΑΤ ξέμειναν από χημικά και κλείστηκαν στις κλούβες, κι ότι ήδη μία κλούβα καταστράφηκε από τους διαδηλωτές!

Πρόσκληση σε ανοικτή ενημερωτική συνάντηση-συζήτηση

Πέμπτη 27/2/2020, 3μμ, Υπουργείο Εργασίας, Σταδίου 29, αίθουσα 4ου Ορόφου

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Αυτές τις ημέρες συζητείται στην Βουλή ένα ακόμη νομοθέτημα για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Ο Υπουργός Βρούτσης και η κυβέρνηση της ΝΔ βάζουν με την σειρά τους το δικό τους λιθαράκι στην μετατροπή της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης σε μια αποθήκη ατομικών κουμπαράδων.

Μια ακόμη πρωτοβουλία, πιστή στο πρότυπο που επιτάσσει η κυρίαρχη, τις τελευταίες δεκαετίες νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, για “απελευθέρωση” του ατόμου από τις “αλυσίδες” των συλλογικοτήτων, της κοινωνίας, του κοινού καλού. Για απόλυτη παράδοση δημόσιων αγαθών, όπως είναι η κοινωνική ασφάλιση, στην αγορά.

Το νέο νομοσχέδιο, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, ενισχύει και παγιώνει αυτή την κατεύθυνση, καλλιεργώντας σε όλους του συμμετέχοντες (εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους) τις ελάχιστες προσδοκίες που τόσο έντεχνα επέβαλλε στις συνειδήσεις μας, η δεκαετής μνημονιακή δημοσιονομική “τακτοποίηση”.

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συναινέσουμε σε αυτή την κατεύθυνση. Δεν θα αφήσουμε την λήθη, την απάθεια, το “δεν βαριέσαι, βρε αδελφέ” να κυριαρχήσει και σε αυτόν τον εργασιακό χώρο. Το Υπουργείο Εργασίας δεν είναι, όπως επιθυμούν κάποιοι, απλώς ο χώρος στον οποίο διαμορφώνονται με την συμμετοχή μας τέτοια νομοθετήματα. Είναι και ο χώρος που υπηρετούν σκεπτόμενοι άνθρωποι, με κριτική σκέψη, επιστημονική γνώση, αλλά και πολιτική άποψη. Είμαστε αυτοί που πρώτοι ερχόμαστε σε επαφή και κατανοούμε τις πραγματικές στοχεύσεις αυτών των παρεμβάσεων.

Ας μην σιωπήσουμε!

Σε καλούμε την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, στις 3μμ στην αίθουσα του 4ου ορόφου της Σταδίου 29, στην ενημερωτική συνάντηση-συζήτηση για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο και τις επιπτώσεις του στην ζωή μας.

Θα μιλήσουν οι:

• Βαγγέλης Κουμαριανός, Δρ. Νομικής, ερευνητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
• Χρήστος Βαγενάς, εργαζόμενος στον ΕΦΚΑ, μέλος ΔΣ Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ)

Θα ακολουθήσει ανοικτή συζήτηση.

Αντί-λογος

Συλλογικότητα Εργαζομένων Υπουργείου Εργασίας

Τιμάμε την ιστορική επέτειο της 8ης Μάρτη, Παγκόσμιας Μέρας των γυναικών, που καθιερώθηκε πριν από 110 χρόνια από τη Διεθνή Συνδιάσκεψη σοσιαλιστριών γυναικών. Είναι μέρα αφιερωμένη στους σκληρούς απεργιακούς αγώνες των εργατριών και εργατών για ίσα μεροκάματα ανδρών και γυναικών, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για λιγότερες ώρες εργασίας. Είναι και σήμερα φάρος για τις εργαζόμενες γυναίκες στον αγώνα για ισότιμα δικαιώματα με τον άνδρα στην εργασία, στη μόρφωση, στις προσωπικές σχέσεις, στην κοινωνική δράση!

Το σύγχρονο περιεχόμενο της 8ης Μάρτη είναι η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας, που τσακίζονται από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κυβερνήσεων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Δε συμφιλιωνόμαστε:

• Με την ανακύκλωση της ανεργίας, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία, με τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού, με αποτέλεσμα να μπαίνουν εμπόδια στις νέες γυναίκες υγειονομικούς στο δικαίωμα τους στη μητρότητα.

• Με τις πετσοκομμένες δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες και υποδομές για την Υγεία και Πρόνοια, με πρώτο θύμα την πρόληψη. Η ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στο χώρο της Υγείας, μετατρέπει σε πανάκριβο εμπόρευμα τις αναγκαίες ιατρικές, διαγνωστικές προληπτικές εξετάσεις, τον προγεννητικό έλεγχο, τη διαδικασία της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.

• Με την έλλειψη κρατικών μέτρων πρόληψης και προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία. Με μετατροπή της Ελλάδας σε απέραντο Νατοϊκό στρατόπεδο, σε μαγνήτη επιθέσεων και σε ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επιθέσεων σε βάρος άλλων λαών αλλά σε μια απέραντη “φυλακή” για χιλιάδες πρόσφυγες, γυναίκες με τα παιδιά στην αγκαλιά.

• Με συντηρητικές, αντιδραστικές απόψεις, με το σκοταδισμό που φτάνει να στοχοποιεί το δικαίωμα των γυναικών στην ασφαλή, δωρεάν άμβλωση.

• Με τις δήθεν “νέες” και “σύγχρονες” απόψεις που θέλουν οι νέες γυναίκες να βλέπουμε ως εχθρό το φίλο, τον αδελφό, τον πατέρα, το συνάδελφο. Γιατί μας θέλουν απομονωμένους και διασπασμένους.

Η διέξοδος βρίσκεται στη συλλογική δράση, στην αγωνιστική στάση ζωής και τη διεκδίκηση.

Διεκδικούμε:

• Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας. Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.

• 5ετή διαφορά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες.

• Προστασία της μητρότητας, άδειες κύησης, τοκετού, λοχείας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξάρτητα εργασιακών σχέσεων.

• Εφαρμογή του νόμου για την προστασία της εργαζόμενης μητέρας, την απαγόρευση της απόλυσης.

• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για την προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας. Εφαρμογή ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες εγκύους, λεχώνες και θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία, εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, κλπ).

• Επίδομα τοκετού για κάθε γέννα, χωρίς άλλες προϋποθέσεις, από τον κρατικό προϋπολογισμό.

• Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας- Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας ιατρικής για όλες και όλους, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Δωρεάν χορήγηση φαρμάκων. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.

Τιμάμε την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Δυναμώνουμε τον αγώνα για τη ζωή που έχουμε ανάγκη

Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις

Πηγή: ergasianet.gr

Κορωνοϊός:
-Στην Κίνα η οικονομική δραστηριότητα υποχωρεί σημαντικά (μερικοί κάνουν λόγο για φαινόμενα “παράλυσης”), οι επιχειρήσεις έχουν πρόβλημα ταμειακών διαθεσίμων και ο κίνδυνος μαζικών πτωχεύσεων των πλέον εκτεθειμένων επιχειρήσεων είναι ορατός – που γνωρίζουμε ότι θα “χτυπήσει” κατευθείαν τις τράπεζες.
-Η Κορέα και η Ιταλία μπήκαν κανονικότατα στο “κάδρο”, με καραντίνες και τα συναφή.
-Οι φόβοι για διεθνή πανδημία επανέρχονται, επισήμως και ανεπισήμως.
-Τα διεθνή χρηματιστήρια αντιδρούν με μίνι “κραχ” και υπάρχουν ήδη εκθέσεις “θεσμικών επενδυτών” (π.χ. Morgan Stanley/Nomura) που θεωρούν σφόδρα πιθανό ότι ο πολυπροβλεφθείς “Αρμαγεδδών” στις αγορές τελικά θα έρθει λόγω κορωνοϊού.
-Εκδηλώσεις πανικού αλλά και αντι-ασιατικού ρατσισμού αρχίζουν να γίνονται πιο συχνές.
Το ζήτημα αρχίζει να γίνεται πολύ σοβαρό και να αποκαλύπτει την πλήρη γύμνια των καπιταλιστικών κοινωνιών απέναντι σε κρίσεις ακόμη και μέσης εμβέλειας και σοβαρότητας. Η στρατηγική της κλιμακούμενης λιτότητας έχει αποδυναμώσει αν όχι αποδιαρθρώσει τα συστήματα υγείας αλλά και τις αντοχές της κοινωνικής πλειοψηφίας που ζει “στο όριο”, η “βιοπολιτική” σαν πολιτική και ιδεολογική μέθοδος κυριαρχίας έχει αποδυναμώσει αν όχι αποδιαρθρώσει τα κοινωνικά αντισώματα (ο πανικός, η υστερία, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο ρατσισμός έχουν αντικαταστήσει τη λαϊκή θυμοσοφική διάθεση, την ψυχραιμία, την αυτενέργεια, την αλληλεγγύη), το δε πολιτικό και ιδεολογικό/μιντιακό προσωπικό της άρχουσας τάξης έχει πραγματικές δεξιότητες διαχείρισης κρίσεων που παραπέμπουν στο “δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα” – το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να δουλεύει αδιατάρακτα ο μηχανισμός της κερδοφορίας και του πολιτικού και ιδεολογικού ελέγχου πάνω στις κοινωνίες.
Όσο για την καπιταλιστική οικονομία, αυτή είναι επίσης “στο όριο” μιας νέας διεθνούς κρίσης, που μετατίθεται συνεχώς για “αύριο” χάρη σε έναν ιστορικά πρωτοφανή παγκόσμιο μηχανισμό “επιτήρησης και ελέγχου” – αλλά ως πότε;
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, είναι να εύχεται κανείς να μην υπάρξει διεθνής πανδημία γιατί τα μόνα ανακλαστικά που έχουν σε υπερεπάρκεια καλλιεργηθεί είναι η υστερία, ο πανικός, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, ο ρατσισμός.
Ακόμη όμως και αν αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο, αυτό το τόσο εύθραυστο και ετοιμόρροπο μέσα στη φαινομενική του παντοδυναμία και σκλήρυνση καπιταλιστικό οικοδόμημα “μια του κλέφτη δυο του κλέφτη” δεν θα αποφύγει στα αμέσως επόμενα χρόνια τα “υπαρξιακά” τεστ. Αν δεν είναι ο κορωνοϊός η θρυαλλίδα, θα είναι η επόμενη μεγάλη οικονομική κρίση, η κλιματική αλλαγή, τα νέα κύματα προσφύγων – πάντως δεν θα χρειαστούν τόσο αστάθμητοι παράγοντες όσο η πτώση μετεωρίτη… Ο καπιταλιστικός πολιτισμός είναι σε εσωτερική κρίση και αποσάθρωση ενώ φτάσαμε στο ιστορικό όριο αντικειμενικών κρίσεων μεγάλης εμβέλειας.
Αν ούτε αυτό δεν ηχήσει σαν “καμπανάκι” αφύπνισης και ανασυγκρότησης των κινημάτων αντίστασης και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ώστε να αναβιώσουν σαν “φάρμακο” στη γεροντική σήψη του καπιταλισμού η ισότητα, η ελευθερία και η αλληλεγγύη, δηλαδή τα σοσιαλιστικά/κομμουνιστικά προτάγματα, πάει να πει ότι κι εμείς έχουμε γίνει εξαρτημένη μεταβλητή της καπιταλιστικής σήψης.

Υ.Γ. Α, όσο για την Ελλάδα, κανείς φόβος για τον κορωνοϊό δεν συντρέχει, αφού κινητοποιήθηκε ο πλέον αποτελεσματικός μηχανισμός: συσκέπτονται, λέει, ο Κικίλιας, ο Χρυσοχοΐδης κι η Κεραμέως. Ο πρώτος είναι υπεύθυνος επί των καθησυχαστικών δηλώσεων, ο δεύτερος θα στείλει εναντίον του ιού και των φορέων αυτού τα ΜΑΤ και θα οργανώσει την καραντίνα, η δε τρίτη θα αναλάβει τα ευχέλαια και την υπεράσπιση του αντι-ιικού χαρακτήρα της θείας μεταλήψεως – βοήθειά μας…

Π.Κ.

Όλοι – Όλες στη συγκέντρωση στο “λιοντάρι” στις 25/2 και ώρα 11 π.μ

Με μία αυθαίρετη προκλητική και πραξικοπηματική πρωτοβουλία η κινέζικη Cosco, που αποκαλύπτει την νεοαποικιακή της νοοτροπία, στα πλαίσια του Master Plan για το λιμάνι του Πειραιά, προχωρά στην υλοποίηση του φαραωνικού της έργου για την επέκταση και την δημιουργία νέας προβλήτας στην Πειραϊκή για τα μεγαθήρια κρουαζιερόπλοια 5-6.000 επιβατών με μοναδικό κριτήριο να αυξήσει και να γιγαντώσει την κερδοφορία της. 

Για το σκοπό αυτό ανακοίνωσαν την ανάδοχο κατασκευαστική εταιρεία του έργου και ταυτόχρονα στις 25/2/2020 σε πανηγυρική φιέστα εγκαινιάζουν την έναρξη του έργου! 

Η απόφαση αυτή κουρελιάζει την ελληνική νομοθεσία, είναι βαθύτατα αντιδραστική και πραξικοπηματική, συνιστά ένα σκάνδαλο μεγατόνων αφού έως και σήμερα δεν υπάρχει κανένα επίσημο πόρισμα για τις περιβαλλοντικές συνέπειες από αυτό το κινεζικό σχέδιο. 

Οι κινέζοι με τις πλάτες της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων συμπεριφέρονται ως δύναμη αποικιοκρατίας, αγνοώντας τα περιβαλλοντικά προβλήματα, τις ανησυχίες και τις εύλογες αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής. 

Είναι η ίδια η Cosco, η οποία αρχικά στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ επέβαλε στα εργασιακά δικαιώματα συνθήκες γαλέρας και επιχειρεί αυτό να το επεκτείνει σε όλο το λιμάνι, δημιουργώντας μία ελεύθερη οικονομική ζώνη. 

Αυτό το τερατώδες έργο επέκτασης της προβλήτας στην Πειραϊκή έχει την πολιτική σφραγίδα Ν.Δ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ και το πιο εξοργιστικό είναι ότι το κονδύλι του έργου αυτού  διατίθεται από την Περιφέρεια Αττικής που το χρηματοδοτεί με το ποσόν των 137 εκατομμυρίων ευρώ!!!

Μέσα σε αυτό το έργο προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα επιχειρηματικά σχέδια της Cosco καταπατείται μια μεγάλη δημόσια και δημοτική περιουσία!!! 

Τις συνέπειες καλούνται να τις υποστούν οι κάτοικοι του Πειραιά και της ευρύτερης περιοχής του. Η επέλαση των πολυεθνικών στο όνομα των επενδύσεων και μιας πολυδιαφημισμένης ανάπτυξης, που είναι κομμένη και ραμμένη στα πλαίσια των συμφερόντων των ξένων και εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, διαμορφώνει ένα ζοφερό και τραγικό περιβάλλον με υπονομευμένα τα εργατικά δικαιώματα, με καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος, με την δραματική αύξηση των καρκινογόνων ρύπων, με την ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση στο συγκοινωνιακό πρόβλημα. Κυβέρνηση, αστικά πολιτικά κόμματα, Περιφέρεια Αττικής και δήμοι της περιοχής Πειραιά συνομολογούν σε αυτά τα εγκληματικά σχέδια της Cosco. 

Καμία αυταπάτη, κανένας εφησυχασμός. Πρέπει στον Πειραιά να σημάνει γενικός λαϊκός συναγερμός! 

• Όχι στα σχέδια Cosco – κυβέρνησης. Να μην επιτρέψουμε να μας καταστρέψουν την ζωή μας στο όνομα της κερδοφορίας της Cosco και των επιχειρηματικών ομίλων. 
• Ο λαός του Πειραιά πρέπει να πάρει την υπόθεση στα δικά του χέρια, να οργανώσει την αντίστασή του σε αυτούς τους σχεδιασμούς. 
• Όλοι και όλες την Τρίτη 25 Φλεβάρη 2020 δίνουμε το αγωνιστικό μας παρόν στο κάλεσμα της συγκέντρωσης στο Λιοντάρι στις 11:00 π.μ

Αγωνιστική Πρωτοβουλία Πειραιά  – SOS Πειραιάς