Να ρίξουμε την εγκληματική  κυβέρνηση Μπολσονάρου! Καμία ιμπεριαλιστική εμπλοκή στην περιοχή!

Ανακοίνωση της οργάνωσης Corrente Comunista Revolucionária (Επαναστατικό Κομμουνιστικό Ρεύμα)-CCR (Βραζιλιάνικο τμήμα της RCIT), 24 Αυγούστου 2019,  http: //www.elmundosocialista.blogspot.com

Από την ανάληψη των καθηκόντων του τον Ιανουάριο, ο Πρόεδρος Μπολσονάρου ασκεί κριτική στους δημόσιους αξιωματούχους της κυβέρνησης που είναι υπεύθυνοι για την προστασία του περιβάλλοντος, κυρίως στον Αμαζόνιο. Ένα από τα πρώτα του βήματα ήταν να αποδυναμώσει τις κρατικές εταιρείες που ήταν υπεύθυνες για την προστασία του περιβάλλοντος και να χαρίσει τα χρέη των ιδιοκτητών γης και των καλλιεργητών σόγιας ενθαρρύνοντας παράλληλα αυτούς τους τομείς να προχωρήσουν σε περιβαλλοντικά εγκλήματα. Ο αρμόδιος υπουργός για το περιβάλλον, Ρικάρντο Σάλες, κόντρα σε όλα τα επιστημονικά δεδομένα, ακολουθεί τη γραμμή του επικεφαλής Μπολσονάρου και του Αμερικάνου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, δηλαδή ότι για τον ίδιο δεν υφίσταται δεν καμία υπερθέρμανση του πλανήτη. Μόνο ένας αφελής θα μπορούσε να πιστέψει ότι θα ακολουθούνταν η οποιαδήποτε πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος από τους σημερινούς κυβερνώντες τη χώρα.

Ας πάμε στα γεγονότα. Στις 19 Αυγούστου, ο πληθυσμός της πόλης του Σάο Πάολο και των γειτονικών πόλεων, η πιο πυκνοκατοικημένη αστική περιοχή της Νότιας Αμερικής με περισσότερους από 20 εκατομμύρια κατοίκους, είδε στις 3 μ.μ. την ημέρα να μετατρέπεται σε νύχτα χωρίς άμεση εξήγηση, προκαλώντας τρόμο και ανησυχία. Ένα παχύ μαύρο σύννεφο σκέπασε την περιοχή και αναφέρθηκε ότι σε ορισμένες περιοχές έπεσε μαύρη βροχή.

Λίγες ώρες αργότερα, το Εθνικό Ινστιτούτο Μετεωρολογίας (INMET) επιβεβαίωσε ότι ο καπνός προέρχεται από πυρκαγιές σε διάφορα σημεία στο βόρειο τμήμα της χώρας, και συγκεκριμένα στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, κοντά στο τριεθνές σύνορο της Βραζιλίας με τη Βολιβία και την Παραγουάη. Οι ειδικοί λένε ότι το σκοτάδι στο Σάο Πάολο προκλήθηκε από τις πυρκαγιές στα βόρεια σε συνδυασμό με ένα κρύο ρεύμα ανέμων  από τα νότια.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιος φταίει. Ήδη από την προεκλογική εκστρατεία του 2018, ο Μπολσονάρου  υποσχέθηκε να θέσει τέρμα σε κάθε είδους προστασία του περιβάλλοντος, να άρει τους περιορισμούς που αφορούσαν την προστασία των ιθαγενών πληθυσμών και να ενθαρρύνει την παράνομη εξόρυξη χρυσού και την αποψίλωση των δασών προς όφελος των αγροτικών επιχειρήσεων που αποτελούσαν εκλογική του πελατεία, συνεπώς ό,τι έγινε δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν. Η βλακώδης και κυνική ομιλία του Μπολσονάρου στην προεκλογική εκστρατεία του 2018, όταν δήλωνε ότι είναι πατριώτης, εθνικιστής και θα παλέψει ενάντια στη διαφθορά δεν μπορεί να αντέξει στην πραγματικότητα. Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις του καταστρέφουν τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ήδη γίνει και εκείνες που προετοιμάζει, παραδίδουν άμεσα τον πλούτο μας  στα χέρια ξένων εταιρειών, κυρίως ιμπεριαλιστικών χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Κίνα. Ταυτόχρονα, ο ίδιος και η οικογένειά του υπάρχουν σοβαρές υποψίες ότι έχουν στενές σχέσεις με τις πολιτοφυλακές του Ρίο ντε Τζανέιρο που αποτελούνται από πρώην αστυνομικούς. Αυτές οι πολιτοφυλακές βρίσκονται σε σύγκρουση με το οργανωμένο έγκλημα για το ποιος θα ελέγχει το λαθρεμπόριο ναρκωτικών στις φαβέλες και θεωρούνται οι κυριότεροι ύποπτοι γιια τη δολοφονία Μαριέλε Φράνκο, του PSOL (του αριστερού κόμματος-που προέκυψε το 2004 από αριστερή διάσπαση του σοσιαλδημοκρατικού PT που κυβερνούσε μέχρι πρόσφατα, στΜ), μια υπόθεση που είχε διεθνή αντίκτυπο.

Ο χαρακτήρας της κυβέρνησης του Μπολσονάρου είναι τραγικός, βάρβαρος, ωμός.  Υπερασπίζεται τα βασανιστήρια της παλιάς στρατιωτικής δικτατορίας με νηφαλιότητα σαν να ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Ο λόγος του εναντίον των μειονοτήτων (Ινδιάνοι, μαύροι, ΛΟΑΤ) έγινε γνωστός παγκοσμίως. Το μίσος του για το περιβάλλον και την πάλη ενάντια στην αποψίλωση των δασών ήταν μέρος των προεκλογικών του ομιλιών. Όλα αυτά υπό την ανοχή του μονοπωλίου του αστικού τύπου,  ενός αστικού μονοπωλιακού Τύπου, των δικαστών, του Ανώτατου Δικαστηρίου, καθώς όλοι αφοσιωμένοι στον κύριο στόχο τους: να αποτρέψουν με κάθε κόστος την εκλογική νίκη του Εργατικού Κόμματος. Όλα αυτά με τη συνεργασία και την υποστήριξη των πλουσίων, της ως επί το πλείστον λευκής, ρατσιστικής και ιστορικά υποτακτικής μεσαίας τάξης και, δυστυχώς, ενός τμήματος της εργατικής τάξης που καθοδηγείται από βαθιά συντηρητικούς φονταμενταλιστές χριστιανούς παππάδες. Σήμερα παρατηρείται ένα ιδιαίτερο φαινόμενο σε ορισμένες αστικές περιοχές της χώρας: ο «δεξιός φτωχός λαός», δηλαδή ένα τμήμα της εργατικής τάξης που υπερασπίζεται μια οικονομική ατζέντα ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό.

Εν ολίγοις, η πολιτική της κυβέρνησης αυτής συνδέεται με το σχέδιο της παράδοσης των εθνικών περιουσιακών στοιχείων στο ξένο κεφάλαιο. Στην περίπτωση του δάσους του Αμαζονίου ο Μπολσονάρου  είχε ήδη προσπαθήσει ανεπιτυχώς να παραδώσει τον στρατηγικό διαστημικό σταθμό  της Alcântara, που έχει την ίδια τεράστια σημασία με τον διαστημικό σταθμό της Kourou στη Γαλλική Γουιάνα.

Μπροστά στην τραγωδία των δασικών πυρκαγιών στον Αμαζόνιο, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν ζήτησε ουσιαστικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ομάδα των 7 να “λάβουν τα κατάλληλα μέτρα” για να περιορίσουν την καταστροφή. Ο Μακρόν το τράβηξε τόσο μακριά ώστε να φτάσει να λέει «καίγεται το σπίτι μας».   Παράλληλα, ο γερμανικός Τύπος καλούσε  σε  αυστηρό μποϊκοτάζ των βραζιλιάνικων προϊόντων. Όταν ολοκληρωνόταν αυτό το κείμενο, η Άγκελα Μέρκελ της Γερμανίας, ο Τζάστιν Τριντό του Καναδά, ακόμη και ο εξαιρετικά συντηρητικός Μπόρις Τζόνσον του Ηνωμένου Βασιλείου είχαν εκφράσει την καταδίκη τους για τις όλο και μεγαλύτερες φωτιές στο δάσος του Αμαζονίου. Η φινλανδική κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται εκ περιτροπής στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρότεινε η ΕΕ να διερευνήσει τη δυνατότητα απαγόρευσης εισαγωγών βοδινού κρέατος από τη Βραζιλία εξαιτίας των καταστροφών που προκλήθηκαν από την φωτιά στον Αμαζόνιο. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε ότι ανησυχεί βαθύτατα για το θέμα. Τόνισε ότι “δεν μπορούμε πλέον να αντέξουμε τόση καταστροφή σε μία από τις μεγαλύτερες πηγές οξυγόνου και βιοποικιλότητας”.

Εμείς, ως Κομμουνιστικό Επαναστατικό Ρεύμα-CCR, καταδικάζουμε σθεναρά κάθε ιμπεριαλιστική παρέμβαση που υποτίθεται ότι θα σώσει τον Αμαζόνιο ή οποιοδήποτε οικονομικό μποϊκοτάζ που καθοδηγείται από τις ιμπεριαλιστικές χώρες. Ωστόσο, είμαστε υπέρ των δράσεων του διεθνούς εργατικού κινήματος για την υποστήριξη του αγώνα των Βραζιλιάνων εργατών και των φτωχών μαζών για να σταματήσουμε την εγκληματική κυβέρνηση Μπολσονάρου.

Ο στόχος μας είναι να καταγγείλουμε αυτήν την κυβέρνηση, καλώντας τον πληθυσμό, τα κοινωνικά κινήματα, τα προοδευτικά κόμματα να βγουν στους δρόμους και να υπερασπιστούν το δάσος ενάντια σε αυτήν την ακροδεξιά, προδοτική, υποτακτική κυβέρνηση. Είναι απαραίτητο να βγει κάλεσμα για γενική απεργία διάρκειας, να ακυρωθούν οι εκλογές της απάτης που εξέλεξαν τον Μπολσονάρου, να ακυρωθούν όλες οι νεοφιλελεύθερες οικονομικές μεταρρυθμίσεις,  όπως η μεταρρύθμιση της κοινωνικής πρόνοιας, να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Προέδρου Λούλα Ντα Σίλβα, και βγει κάλεσμα για μια επαναστατική συντακτική εθνοσυνέλευση . Πρέπει να ρίξουμε την κυβέρνηση Μπολσονάρου και τον αντιπρόεδρο στρατηγό Μουράο και συγχρόνως δεν πρέπει να έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε τυχόν συμμαχίες με την παραδοσιακή δεξιά που οργάνωσε το πραξικόπημα του 2016 κι άνοιξε το δρόμο στην Ακροδεξιά του Ζαΐρ Μπολσονάρου.

*Eμπρός για Επαναστατική Συντακτική Εθνοσυνέλευση

* Λευτεριά σε όλους τους πολιτικούς κρατουμένους

* Λευτεριά στον Λούλα

* Εμπρός για γενική πολιτική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης Μπολσονάρου-Μουράο!

*Λαϊκές συνελεύσεις  σε συνδικάτα, χώρους εργασίας και γειτονιές!

https://www.thecommunists.net/worldwide/latin-america/brazil-save-the-amazon/

 Σχόλιο RedTopia: Δημοσιεύουμε έστω και αργοπορημένα το κείμενο της Πρωτοβουλίας Κατοίκων στη Ραφήνα, κατ’αρχήν για να ενημερωθούμε όλοι για το θέμα. Η Περιφερειακή αρχή, 2 μέρες πριν την αποχώρησή της ψήφισε ένα απαράδεκτο φαραωνικό σχέδιο για το λιμάνι και την ευρύτερη περιοχή που θα αλλάξει τη συνολική φυσιογνωμία της πόλης. Κι όλο αυτό, προς όφελος οικονομικών συμφερόντων και πίσω από τις πλάτες των κατοίκων, χωρίς καμία διαβούλευση με την τοπική κοινωνία. Προφανώς και δεν έχει λήξει τίποτα ακόμα, θα είμαστε δίπλα στον αγώνα των κατοίκων της Ραφήνας και θα σας ενημερώνουμε για όλες τις εξελίξεις.

Πρωτοβουλία Κατοίκων για ένα λιμάνι που θα συμβιώνει αρμονικά με την πόλη

Λιμάνι GIGAS και ανισόπεδο κόμβο στην περιοχή Διασταύρωση ψηφίζει το απερχόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο την Τρίτη 27/8, μόλις δύο μέρες πριν από την ορκωμοσία του νέου Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής, εν μέσω καλοκαιριού   και χωρίς οι κάτοικοι της Ραφήνας να έχουν ενημερωθεί  για όσα σχεδιάζονται.  Αυτό και μόνο αποτελεί πρόκληση!

Πρόκληση όμως είναι και τα ίδια τα σχέδια για το λιμάνι και την πόλη της Ραφήνας. Παραθέτουμε αυτούσια κομμάτια από τις εισηγήσεις της Περιφέρειας:

Α. Αναφορικά με το MASTERPLAN του λιμανιού:

« Στον Λιμένα Ραφήνας χωροθετούνται τέσσερεις βασικές xρήσεις, με τέσσερα αντίστοιχα Λιμενικά Τμήματα (ΛΤ):

1. Λιμενικό Τμήμα Ακτοπλοΐας: Το ΛΤ Ακτοπλοΐας περιλαμβάνει το ΛΤ των Συμβατικών πλοίων και το ΛΤ Ταχύπλοων πλοίων, τα οποία χωροθετούνται στο κεντρικό κρηπίδωμα και ανατολικά του αλιευτικού καταφυγίου αντίστοιχα

2. Λιμενικό Τμήμα Μικρών Σκαφών: Χωροθετείται νότια της κεντρικής λιμενολεκάνης, στην περιοχή του παλαιού λιμένα Ραφήνας

3. Λιμενικό Τμήμα Αλιευτικού Καταφυγίου: Χωροθετείται βορείως του κεντρικού λιμένα, στη θέση του υφιστάμενου αλιευτικού καταφυγίου

4. Λιμενικό Τμήμα Υδατοδρομίου: Χωροθετείται μεταξύ του ΛΤ του αλιευτικού Καταφυγίου και του ΛΤ Ταχύπλοων πλοίων του λιμένα

Ως προς τις άλλες χρήσεις που περιλαμβάνονται στο αντικείμενο του Φακέλου του Έργου αναφέρονται τα ακόλουθα:

– Λιμενική υποδομή για κρουαζιέρα στην Αττική υπάρχει ήδη στον Λιμένα του Πειραιά, και προγραμματίζεται επέκτασή της ώστε αφενός να καταστεί ο Λιμένας αφετηρία δρομολογίων κρουαζιέρας (“home port”) και αφετέρου να μπορεί να εξυπηρετήσει κρουαζιερόπλοια πολύ μεγάλου μεγέθους (μήκους άνω των 350m). Επιπλέον έχει κατασκευαστεί προ 10-ετίας κρηπίδωμα κρουαζιερόπλοιων στο Λιμένα Λαυρίου, το οποίο και υποχρησιμοποιείται.  Συνεπώς δεν κρίνεται σκόπιμο να χωροθετηθεί εγκατάσταση εξυπηρέτησης της κρουαζιέρας στον Λιμένα Ραφήνας.

– Λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χερσαίου χώρου του Λιμένα και της σημαντικής επιβατικής κίνησης καθίσταται εξαιρετικά δυσχερής, έως και αδύνατη η χωροθέτηση εγκαταστάσεων τροφοδοσίας και αποθήκευσης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG BUNKERING).»

Αναφέρεται επίσης πως«…Με τα προτεινόμενα έργα, προκύπτει η δυνατότητα ταυτόχρονης παραβολής 15 πλοίων – χωρητικότητα, σε πλήρη κατάληψη του Λιμένα»και πως  «Ο Λιμένας της Ραφήνας είναι…ο δεύτερος μεγαλύτερος σε επιβατική κίνηση μεταξύ των 16 ελληνικών λιμένων Διεθνούς Ενδιαφέροντος ….και συμμετέχει ουσιαστικά στο ευρύτερο σύστημα λιμένων της Αττικής, με προοπτική τα επόμενα χρόνια να γίνει το πρώτο σε επιβατική κίνηση στην Αττική.»

Β. Αναφορικά με τον ανισόπεδο κόμβο στην περιοχή Διασταύρωση

Η εισήγηση αναφέρει ότι  «…τα νέα έργα προβλέπεται να αναπτυχθούν σε δυο φάσεις ως εξής:

Φάση Α (μεσοπρόθεσμη)

Προβλέπεται η κατασκευή ανισόπεδου κόμβο (βλ. Σχέδιο Οριζοντιογραφίας Έργων Φάσης Α), ο σχεδιασμός

του οποίου τηρεί όλα τα προαναφερόμενα κριτήρια και συμμορφώνεται με τις ΟΜΟΕ-Χ και ΟΜΟΕ-ΚΑΟ.

Το κύριο τεχνικό έργο αυτής της Φάσης είναι η κατασκευή γέφυρας συνολικού μήκους 122,5 m, με 7 ανοίγματα.

Φάση Β (μακροπρόθεσμη)

Τα προβλεπόμενα έργα (βλ. Σχέδιο Οριζοντιογραφίας Έργων Φάσης Β) θα χρειαστεί να υλοποιηθούν, ώστε να

εξυπηρετήσουν την κυκλοφορία της Λεωφ. Μαραθώνος όταν αυτή θα διπλασιαστεί. Αυτά τα έργα είναι δυνατόν να

υλοποιηθούν με την προϋπόθεση ότι θα γίνουν οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις, τουλάχιστον στη δυτική πλευρά

της Λεωφ. Μαραθώνος σε έκταση που είναι εκτός Σχεδίου Πόλης. Το κύριο τεχνικό έργο της λύσης είναι η κατασκευή υπόγειου κλάδου μιας λωρίδας, που θα εξυπηρετεί την κίνηση Λιμάνι  Ραφήνας – Αθήνα.»

Το λιμάνι πρόκειται να χρησιμοποιήσει συνολικά επιφάνεια 25.400τ.μ για ανάπτυξη κτιριακών εγκαταστάσεων που περιλαμβάνουν τερματικούς σταθμούς, διώροφους και τριώροφους χώρους στάθμευσης, χώρους αναμονής ΙΧ, φορτηγών και δίκυκλων, συνεδριακό κέντρο 300 ατόμων, εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης σκαφών, κτίρια διοίκησης, καφέ-εστιατόρια, καταστήματα κλπ. Με λίγα λόγια όλο το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης θα καταληφθεί από λιμενικές εγκαταστάσεις με αποτέλεσμα την αποκοπή μιας παραδοσιακά παραθαλάσσιας πόλης από τη θάλασσα!

Η περιβαλλοντική επιβάρυνση (ατμοσφαιρική ρύπανση και ηχορύπανση) από τον ταυτόχρονο  ελλιμενισμό 15 πλοίων, 5 υδροπλάνων και τη διέλευση εκατοντάδων χιλιάδων ΙΧ-φορτηγών-δίκυκλων, μαζί με τη διαρκώς αυξανόμενη επιβάρυνση από τις συνεχόμενες αεροπορικές πτήσεις πάνω από τη Ραφήνα  θα είναι αφόρητη. Ήδη σήμερα η κατάσταση είναι αφόρητη με τα μισά πλοία από αυτά,  τα μισά ΙΧ-φορτηγά και χωρίς υδροπλάνα.

Επιπλέον, μπαίνουν στη ρουλέτα της «αξιοποίησης» και όλες οι παραλίες της Ραφήνας: Κόκκινο-Μπλε-Πράσινο Λιμανάκι, Πλαζ, Πανόραμα, Μαρίκες.  Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην εισήγηση της Περιφέρειας         «… Μετά την υποβολή της Β΄ Φάσης της Μελέτης μας ζητήθηκε… να συνταχθεί ακόμα ένα σχέδιο με όρους δόμησης χρήσεις γης, το οποίο να περιλαμβάνει όλη την επιφάνεια της Χερσαίας Ζώνης Λιμένα Ραφήνας, συμπεριλαμβανομένων όλων των παραλιών, Κόκκινο, Μπλέ, Πράσινο Λιμανάκι, Κεντρική Πλάζ Ραφήνας, παραλία Πανόραμα και Μαρίκες.».  Αντίθετα με τις προεκλογικές υποσχέσεις περί μεταφοράς των παραλιών στη δικαιοδοσία του Δήμου, όλες οι παραλίες της Ραφήνας εντάσσονται πλέον στο άρμα της «ανάπτυξης» με χτίσιμο Συνεδριακού Κέντρου, καταστημάτων  Εστίασης – Αναψυκτηρίων – Καφέ, χώρων στάθμευσης, αθλητικών εγκαταστάσεων, παιδικών χαρών και λοιπών χρήσεων που θα καταλάβουν ένα μεγάλο ποσοστό των παραλιών μας, που αποτελούν δημόσια γη.

Επίσης, ενόψει της πώλησης του λιμανιού σε μεγαλοεπενδυτές, όλα αυτά τα σχέδια μπορεί να γίνουν πολύ πιο αποτρόπαια. Η εμπειρία από την πώληση του Πειραιά, είναι ότι η COSCΟπαραβιάζει συνεχώς τους όρους του  MASTERPLAN και των οποιονδήποτε όρων χρήσης στους οποίους υποτίθεται έχει συμφωνήσει.

Επιπλέον, για την εξυπηρέτηση ενός λιμανιού GIGAS, θυσιάζονται ολόκληρες περιοχές όπως η Διασταύρωση της Ραφήνας, την οποία ο ανισόπεδος κόμβος θα χωρίσει σε τουλάχιστον δύο κομμάτια ξεκομμένα μεταξύ τους, θα καταστρέψει οικονομικά την τοπική αγορά και θα επιβαρύνει την ατμόσφαιρα και το θόρυβο από τη συνεχόμενη διέλευση βαρέων και μη οχημάτων.

Τέλος, για να υλοποιηθούν όλα αυτά που προγραμματίζονται στην περιοχή, μαζί με όλα τα άλλα που παράλληλα σχεδιάζονται όπως εγκιβωτισμός Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων, διάνοιξη οδού Φλέμινγκ, θα μετατρέψουν περίπου για μια 10ετία την ευρύτερη περιοχή σε ένα απέραντο εργοτάξιο.

• Είναι απαράδεκτο, τέτοιοι σχεδιασμοί που αλλάζουν τη συνολική φυσιογνωμία μιας πόλης να γίνονται πίσω από τις πλάτες των κατοίκων της, χωρίς καμία διαβούλευση με την τοπική κοινωνία.
• Είναι απαράδεκτο να προχωρούν σχέδια επέκτασης του λιμανιού προς όφελος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων χωρίς τη γνώμη των πολιτών
• Καλούμε το Δήμο να ζητήσει ακύρωση της συζήτησης των θεμάτων αυτών στο Περιφερειακό Συμβούλιο μέχρι να γνωμοδοτήσει η τοπική κοινωνία και το Δημ.Συμβούλιο

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΟΥΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Τρίτη 27/8, ώρα 3μμ

(Αναστάσεως 2 & Τσιγάντε, Χολαργός, σταθμός μετρό Εθνική Άμυνα)

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ

ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

22/8/2019, Πρωτοβουλία Κατοίκων για ένα λιμάνι που θα συμβιώνει αρμονικά με την πόλη

Η φετινή κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη ενόψει της ΔΕΘ 7 Σεπτέμβρη είναι ευκαιρία για μια πρώτη μαζική απάντηση στα μέτρα που υπόσχεται η κυβέρνηση της ΝΔ στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Δύο μήνες μετά τη νίκη της στις εκλογές αποδεικνύει ότι συνεχίζει επάξια το δρόμο που χάραξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθετώντας υπέρ του κεφαλαίου και ενάντια στην εργατική τάξη.

Έτσι μέσα στo καλοκαίρι, εκτός απ΄την κατάργηση του ασύλου, με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, καταργεί θετικά μέτρα για τους εργαζόμενους, για να ενισχύσει την “ευελιξία” της αγοράς. Αυτά αφορούν:

• την κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης από τους εργοδότες, δηλαδή το ότι ο εργοδότης έπρεπε να επικαλεστεί κάποιο βάσιμο λόγο για να προχωρήσει σε απολύσεις εργαζόμενων

• την κατάργηση της κοινής και αλληλέγγυας ευθύνης του αναθέτοντος ενός έργου, του εργολάβου και του υπεργολάβου, που έδινε την δυνατότητα στους εργαζόμενους να διεκδικήσουν τα αιτήματα τους όταν (πολύ συχνά) έκλειναν οι εργολαβικές εταιρίες, από την επιχείρηση που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους

• την αναστολή της προσφυγής των εργαζόμενων, όταν ο εργοδότης προσφεύγει σε συμφιλιωτική διαδικασία, με κίνδυνο να χαθούν οι νομικές-δικαστικές προθεσμίες

Η κυβέρνηση κάνει ένα δώρο στους επιχειρηματίες που ζητούσαν αυτές τις επιπλέον διευκολύνσεις, χωρίς να υπάρξει κάποια συζήτηση, προσπαθώντας να εμπεδώσει τον αυταρχισμό. Και δεν είναι μόνο αυτά. Τα δώρα προς το κεφάλαιο συνεχίζονται: η ΝΔ υπόσχεται μείωση φορολογίας των επιχειρήσεων στο 24% και το επόμενο έτος στο 20%, η ΔΕΗ βαδίζει προς ιδιωτικοποίηση και κατάργηση εκπτώσεων για την εμπρόθεσμη πληρωμή ρεύματος, το ΚΑΣ έδωσε θετική γνωμοδότηση για τις επενδύσεις Λάτση στο Ελληνικό.

Ο υπ. Εργασίας Βρούτσης έχει δηλώσει τις προθέσεις του να συνεχίσει την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ για περιορισμούς στο δικαίωμα στην απεργία και τον ελεύθερο συνδικαλισμό. Με δηλώσεις του αναφέρει ότι για να αποφασιστεί απεργία πρέπει να υπάρχει ηλεκτρονική ψηφοφορία που θα συγκεντρώνει ποσοστό 50%+1 και ηλεκτρονικό μητρώο συνδικαλιστών και μελών των συνδικάτων που μας γυρίζει πίσω αρκετές δεκαετίες, όταν η Ασφάλεια και η Αστυνομία παρέμβαιναν φανερά και κρυφά στα συνδικάτα για να τα ελέγξουν ή να τα διαλύσουν. Η κατάργηση του ΑΜΚΑ μεταναστών με απλή απόφαση και οι δηλώσεις Κικίλια για περίθαλψη κυρίως για Έλληνες (κατά προσφύγων και μεταναστών, ακόμα και τουριστών που έχουν Ευρωπαϊκή κάρτα περίθαλψης!) δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο της ρατσιστικής δεξιάς του κόμματος του Μητσοτάκη.

Η κυβέρνηση θέλει να εμπεδώσει προκαταβολικά, πριν εμφανιστούν αντιδράσεις, το δόγμα ‘νόμος και τάξη’ σκληραίνοντας τα μέτρα καταστολής. Αυτό το νόημα έχει η επανασύσταση των ομάδων ΔΕΛΤΑ, η πρόσληψη επιπλέον 400 ΜΑΤατζήδων τη στιγμή που υγεία και παιδεία παρουσιάζουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, η συγχώνευση κάτω από την ομπρέλα του υπ. Δημόσιας τάξης, της μεταναστευτικής πολιτικής και του σωφρονισμού των φυλακών, η εκκένωση των καταλήψεων προσφύγων στα Εξάρχεια, οι προσαγωγές (ξανά!) των Τούρκων αγωνιστών ενώ βρίσκονταν σε διακοπές. Πίσω από την κατάργηση του ασύλου κρύβεται το πραγματικό πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που θα ακολουθήσει μέσα κι έξω απ΄ τα πανεπιστήμια: επίθεση σε δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες, καταστολή, εκφοβισμός των εργαζομένων και της νεολαίας. Γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να συνεχίσει τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα που της κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση Σύριζα.

Το σύνθημα της Νεας Δημοκρατίας είναι ένα: Όλα για το κεφάλαιο, τίποτα για τον εργαζόμενο. Πρέπει το επόμενο διάστημα να υπάρχει μια πρώτη απάντηση από το εργατικό κίνημα απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις. Οι μνημονιακές-αντεργατικές πολιτικές δεν θα σταματήσουν, αν δεν αντισταθούμε. Οι παρατάξεις της Αριστεράς και οι εργαζόμενοι με ενωτική κατεύθυνση μπορούμε να βάλουμε φραγμό στη Δεξιά. Όπως το έχουμε κάνει αρκετές φορές με τους αγώνες μας τα τελευταία χρόνια.

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 6.00 μ.μ Καμάρα
Πολιτική Οργάνωση ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΗΜΑ

Η υπερεθνικιστική κυβέρνηση του BJP στην Ινδία καταργεί τα αυτονομιστικά δικαιώματα δεκαετιών στην περιοχή που πλειοψηφεί το μουσουλμανικό στοιχείο. 

Δήλωση της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς Τάσης (RCIT), 6 Αυγούστου 2019, www.thecommunists.net

1. Η ακροδεξιά κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι και το ινδουιστικού εθνικιστικού κόμματος Bharatiya Janata Party (BJP) ξεκίνησαν μια πρωτοφανή και ιστορική επίθεση εναντίον του καταπιεσμένου λαού του Κασμίρ. Ο Μόντι κατάργησε το άρθρο 370 του Συντάγματος της Ινδίας στις 5 Αυγούστου με προεδρικό διάταγμα. Ο νόμος παρέχει ειδικά δικαιώματα στους μόνιμους κατοίκους της πολιτείας Τζαμού και Κασμίρ. Απαγορεύει στους κατοίκους από άλλες περιοχές να εγκατασταθούν μόνιμα, να αγοράσουν γη, να καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας στην τοπική αυτοδιοίκηση ή να κερδίζουν σχολικές υποτροφίες στην περιοχή. Επιπλέον, η κυβέρνηση αποφάσισε επίσης να χωρίσει το κράτος σε δύο ομοσπονδιακές περιφέρειες, με τη μια να συγκροτεί την περιφέρεια Τζαμού και Κασμίρ, ενώ η άλλη θα αποτελεί τμήμα της περιφέρειας του Ladakh. Τώρα που το ειδικό καθεστώς του Κασμίρ έχει καταργηθεί, αυτό θα επιτρέψει στους Ινδούς εθνικιστές να αγοράζουν νομίμως και συστηματικά γη και να εγκαθιστούν εκεί κατοίκους από άλλες περιοχές, ξεκινώντας τη δημογραφική μετατροπή της περιοχής από πλειοψηφικά μουσουλμανική σε πλειοψηφικά ινδουιστική.
2. Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι αυτή η απόφαση θα προκαλέσει αναπόφευκτα μεγάλη εξέγερση του λαού του Κασμίρ και διεθνή κατακραυγή, η κυβέρνηση Μόντι ξεκίνησε μια βίαιη προληπτική επίθεση ενάντια στους κατοίκους της περιοχής. “Σύμφωνα με το διάταγμα θα απαγορευτεί η κυκλοφορία και όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα παραμείνουν κλειστά», ήταν η δήλωση της κρατικής κυβέρνησης που αφορούσε το Σριναγκάρ, την πρωτεύουσα του Κασμίρ, και τις γύρω περιοχές. “Θα ισχύει πλήρης απαγόρευση για τη διεξαγωγή οποιωνδήποτε δημόσιων συναντήσεων ή συγκεντρώσεων για όσο διάστημα διατηρηθεί αυτό το διάταγμα”. Τα ιδιωτικά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, οι υπηρεσίες του διαδικτύου και τα σταθερά τηλέφωνα κόπηκαν. Μόνο το κρατικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας παρέμεινε σε λειτουργία. Ένας αριθμός προβεβλημένων πολιτικών του Κασμίρ είτε συνελήφθησαν είτε τέθηκαν σε κατ ‘οίκον περιορισμό. Το Νέο Δελχί παρέταξε επίσης στην περιοχή τουλάχιστον 10.000 επιπλέον στρατιώτες τις τελευταίες 10 ημέρες και έχουν αποσταλεί ακόμα 70.000 στρατιώτες.
3. Μόλις λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της ινδικής κυβέρνησης, ξέσπασαν αυθόρμητες συγκεντρώσεις. Στο Ισλαμαμπάντ, το Χαϊντεραμπάντ, το Καράτσι και διάφορες άλλες πόλεις του Πακιστάν, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις και δημόσιες συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στους αδερφούς και τις αδερφές του κατεχόμενου από την Ινδία Κασμίρ. Στη Λαχόρη, μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του Πακιστάν, η Πανπακιστανική Συνομοσπονδία Εργατών διοργάνωσε διαδήλωση. Στο Αζάντ Τζαμού και Κασμίρ – το τμήμα του Κασμίρ που ανήκει στο Πακιστάν – πραγματοποιήθηκε γενική απεργία στις 6 Αυγούστου ως εκδήλωση αλληλεγγύης στα αδέρφια του. Οι πρώην υπουργοί-αρμόδιοι για την πολιτεία του Κασμίρ, Μεχμπούμπα Μούφτι και Ομάρ Αμπτντουλάχ , καταδίκασαν την απόφαση του Μόντι, λέγοντας «Σήμερα είναι η πιο σκοτεινή ημέρα για την ινδική δημοκρατία … Θα προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες για την υποήπειρο.» Ώρες αργότερα συνελήφθησαν από την ινδική αστυνομία. Αντανακλώντας τη διεθνή κατακραυγή, ιδίως στον μουσουλμανικό κόσμο, οργανώθηκε στις 6 Αυγούστου έκτακτη συνάντηση του τμήματος της Οργάνωσης Ισλαμικής Συνεργασίας στο Κασμίρ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιστορική επίθεση του Μόντι απέναντι στον λαό του Κασμίρ θα προκαλέσει μια νέα εξέγερση καθώς και την όξυνση των στρατιωτικών εντάσεων και τον κίνδυνο ενός πολέμου με το Πακιστάν.

4. Η Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής Τάση (RCIT), τα μέλη της και οι υποστηρικτές της στη Νότια Ασία εκφράζουν την πλήρη και άνευ όρων αλληλεγγύη τους στον καταπιεσμένο λαό του Κασμίρ που βιώνουν μια ιστορική επίθεση στο δικαίωμά τους να υπάρχουν. Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες: η κατάργηση του άρθρου 370 του Μόντι εντάσσεται στο σχέδιο να ξεκινήσει μια «ισραηλινή λύση» για το Κασμίρ, τη μοναδική πολιτεία της Ινδίας με μουσουλμανική πλειοψηφία. Αυτό σημαίνει ότι ο στόχος του BJP είναι να εγκατασταθούν συστηματικά οι ινδουιστές εθνικιστές στο Κασμίρ και να εκδιώξουν τους μουσουλμάνους από την περιοχή – όμοια με την πολιτική των σιωνιστών εναντίον του ιθαγενούς αραβικού πληθυσμού στην ιστορική Παλαιστίνη. Ο σκοπός μιας τέτοιας ινδουιστικής εθνικιστικής πολιτικής εθνοκάθαρσης είναι να μετατρέψει τον μουσουλμανικό λαό του Κασμίρ σε μειονότητα μέσα στην ίδια του την πολιτεία.

5. Η RCIT και το πακιστανικό τμήμα του ανέκαθεν έδιναν άνευ όρων στήριξη στον απελευθερωτικό αγώνα του λαού του Κασμίρ. Η γη τους είναι μοιρασμένη και κατειλημμένη από τρεις δυνάμεις – την Ινδία, το Πακιστάν και την Κίνα. Η πλειοψηφία των 14 εκατομμυρίων ανθρώπων ζουν κάτω από την ινδική κατοχή. Το μεγαλύτερο τμήμα του υπόλοιπου πληθυσμού ζει κάτω από πακιστανική κατοχή. Ο λαός του Κασμίρ πάντα αγωνιζόταν για ένα ανεξάρτητο κράτος. Από την αρχή της λαϊκής εξέγερσης το 1989 στο κατεχόμενο από την Ινδία τμήμα του Κασμίρ, περίπου 100.000 μουσουλμάνοι του Κασμίρ έχουν σκοτωθεί από τις ινδικές δυνάμεις ασφαλείας. Επιπλέον, περίπου 10.000 γυναίκες έχουν βιαστεί από συμμορίες Ινδών στρατιωτών κατά τη διάρκεια λεηλασιών. Πριν από την τελευταία κλιμάκωση, το ινδικό κράτος είχε ήδη εγκαταστήσει περίπου 750.000 στρατιώτες και αστυνομικούς στο Κασμίρ. Πρόκειται για μια περιοχή που έχει πληθυσμό μόλις 8 εκατομμυρίων κατοίκων. Αυτό σημαίνει ότι αντιστοιχεί σχεδόν ένας ινδός στρατιώτης για κάθε δέκα κατοίκους του Κασμίρ!
6. Καλούμε το ινδικό εργατικό κίνημα και την αριστερά να κινητοποιηθούν ενάντια στην υπερεθνικιστική επίθεση της κυβέρνησης Μόντι. Μια επίθεση εναντίον του λαού του Κασμίρ είναι μια επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα όλων των λαών στην Ινδία. Αν ο Μόντι κερδίσει αυτή τη μάχη, η υπερ-αντιδραστική κυβέρνησή του θα ενισχυθεί στην πάλη του απέναντι σε όλη την εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους της Ινδίας. Απευθύνουμε έκκληση στην ινδική αριστερά να μην πέσει στην σοσιαλ-πατριωτική παγίδα της «καταδίκης της τρομοκρατίας» σε περίπτωση των νόμιμων ένοπλων επιθέσεων δυνάμεων αντίστασης του Κασμίρ κατά της ινδικής κατοχής (όπως συνέβη τραγικά τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους μετά την επίθεση στην Πουλβάμα).

7. Υπογραμμίζουμε εκ νέου την υποστήριξή μας στον αγώνα αντίστασης του λαού του Κασμίρ με όλες του τις μορφές κατά της ινδικής κατοχής. Κατά τη γνώμη μας, ο πιο ελπιδοφόρος δρόμος προς την ελευθερία είναι ο οργανωμένος μαζικός αγώνας των εργαζομένων, των φτωχών και των νέων. Κανείς δεν πρέπει να εμπιστεύεται την κενή ρητορική των αστικών κυβερνήσεων του Πακιστάν και άλλων μουσουλμανικών χωρών. Θα πρέπει να θυμόμαστε πώς όλοι προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια της κινεζικής σταλινικής-καπιταλιστικής δικτατορίας και αρνήθηκαν τη βίαιη καταπίεση του λαού των Ουιγουίρων στο Ξινγιάνγκ/Ανατολικό Τουρκεστάν! Αντίθετα, είναι επείγον να δημιουργηθεί ένα διεθνές κίνημα αλληλεγγύης των εργατικών και λαϊκών μαζικών οργανώσεων σε υποστήριξη του λαού του Κασμίρ.
8. Η RCIT και τα μέλη της και υποστηρικτές της στη Νότια Ασία επαναλαμβάνουν την υποστήριξή τους στον αγώνα του λαού του Κασμίρ για εθνική ανεξαρτησία. Ένα τέτοιο ελεύθερο και ανεξάρτητο Κασμίρ πρέπει να είναι μια χώρα που ελέγχεται από τους εργαζόμενους και τους αγρότες και όχι από μια μικρή κλίκα καπιταλιστών και γαιοκτημόνων. Γι ‘αυτό αγωνιζόμαστε για ένα ανεξάρτητο σοσιαλιστικό Κασμίρ, δηλ. για ένα ελεύθερο, ενωμένο και κόκκινο Κασμίρ! Ως μαρξιστές συνδυάζουμε ένα τέτοιο σύνθημα με την προοπτική μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδίας της Νότιας Ασίας. Καλούμε τους επαναστάτες ολόκληρης της υπο-ηπείρου να ενωθούν μαζί μας στον αγώνα για την οικοδόμηση ενός επαναστατικού κόμματος στο Κασμίρ, το Πακιστάν, την Ινδία και διεθνώς. Μόνο ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να οδηγήσει τον απελευθερωτικό αγώνα της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων ανθρώπων στη νίκη!

Διεθνές Γραφείο της RCIT

https://www.thecommunists.net/worldwide/asia/india-defend-the-kashmiri-people-against-modi-s-attack/

του Γιώργου Μητραλιά

Τα παράπλευρα οφέλη της εισβολής του Μπέρνι Σάντερς στην καρδιά της αμερικανικής πολιτικής σκηνής είναι ήδη πολλά, σημαντικά και αρχίζουν να γίνονται αισθητά πολύ μακριά από της Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμα και στη Μέση Ανατολή. Τρανή απόδειξη ο πραγματικός σεισμός που προκαλούν εδώ και μερικές μέρες τόσο στις ΗΠΑ και στη Μέση Ανατολή όσο και στους κόλπους της εβραϊκής Διασποράς δυο σύμμαχοι του Μπέρνι, οι γενναίες νεαρές αμερικανίδες βουλεύτριες Ιλάν Ομάρ και Ρασίντα Τλαΐμπ.

Άρκεσε λοιπόν η αναγγελία της επίσκεψης στα κατεχόμενα εδάφη αυτών των δυο ορκισμένων εχθρών του Τραμπ και του Νετανιάχου, για να γίνουμε μάρτυρες του εντελώς πρωτόγνωρου θεάματος ενός προέδρου των ΗΠΑ που άφριζε και προέτρεπε δημόσια τον πρωθυπουργό του Ισραήλ -που έσπευδε να υπακούσει- να απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα του, που είναι και ο πιο στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, σε δυο εκλεγμένα μέλη του αμερικανικού κοινοβουλίου ! Κατά κοινή ομολογία, ήταν κάτι σοκαριστικό, σκανδαλώδες και χωρίς προηγούμενο ! Όμως, είναι η συνέχεια των γεγονότων που μας ενδιαφέρει καθώς είναι διδακτική και κυρίως, πολλά υποσχόμενη για εξελίξεις που, μακροπρόθεσμα, θα μπορούσαν να ανατρέψουν θανατερές ισορροπίες που παραμένουν ακλόνητες εδώ και πάνω από μισό αιώνα !

Πράγματι, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις, η παραδειγματική σύγκρουση των νεαρών αμερικανίδων βουλευτριών, με καταγωγή η μια (Ιλάν Ομάρ) από τη Σομαλία και η άλλη (Ρασίντα Τλαΐμπ) από την Παλαιστίνη, με το αλαζονικό και παντοδύναμο δίδυμο των Τραμπ-Νετανιάχου, είχε αμέσως απίστευτες συνέπειες. Όπως για παράδειγμα, την καταδίκη της απαγόρευσης του Νετανιάχου από πολλούς τενόρους του…Ρεπουμπλικανικού κόμματος καθώς και από σχεδόν όλα τα μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ που είναι γνωστά για την άνευ όρων υποστήριξή τους στο σιωνισμό, στο Ισραήλ και στην ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου. Και κυρίως, την “αδιανόητη” καταδίκη της στάσης του Νετανιάχου από την …AIPAC (American Israel Affairs Committee), το διαβόητο φιλοϊσραηλινό λόμπυ, που συνδέεται παραδοσιακά με το Λικούντ και τον πιο δεξιό σιωνισμό, και που χαίρει πάντα της άνευ όρων υποστήριξης τιυ επικοινωνιακού, οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου των Ηνωμένων Πολιτειών!

Ήταν φανερό ότι η επίδειξη ισλαμοφοβικού ρατσισμού και αυταρχισμού από τους Τραμπ και Νετανιάχου γινόταν μπούμερανγκ και, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, οι απόπειρές τους να αναστρέψουν την κατάσταση την επιδείνωσε ακόμα περισσότερο. Έτσι, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των μεγάλων διεθνών ΜΜΕ (CNN, Euronews,…) να παρουσιάσουν την Ρασίντα Τλαΐμπ σαν έτοιμη να αποδεχτεί τους “ταπεινωτικούς όρους” της άδειας να συναντήσει την γιαγιά της στα Κατεχόμενα, η κατηγορηματική άρνηση της Τλαΐμπ να πέσει στην παγίδα και η απόρριψη από μέρους της της δήθεν “ανθρωπιστικής” πρότασης, έσπρωχνε τους Τραμπ και Νετανιάχου ακόμα πιο βαθιά μέσα στην κρίση και επέτεινε την απελπισία των υποστηρικτών τους. Και όλα αυτά ενώ ο παλαιστινιακός πληθυσμός, και κυρίως οι διπλά καταπιεσμένες Παλαιστίνιες γυναίκες, πανηγύριζαν και η αμερικανική αριστερά, με επικεφαλής τον (εβραίο) Μπέρνι Σάντερς, έσπευδε να κεφαλαιοποιήσει το λαμπρό επίτευγμα που συνιστούσε ήττα και του παραδοσιακά φίλο-σιωνιστικού και αντιπαλαιστινιακού Δημοκρατικού κατεστημένου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μεγάλες ρωγμές που άνοιξαν αυτές τις μέρες στην άνευ όρων υποστήριξη του Νετανιάχου από τις κυβερνήσεις αλλά και από την κοινή γνώμη των ΗΠΑ, είναι αποτέλεσμα των διαδοχικών παραδειγματικών πρωτοβουλιών πού πήραν τους τελευταίους μήνες οι κακοί δαίμονες του Τραμπ που είναι οι αδάμαστες αγωνίστριες Ιλάν Ομάρ και Ρασίντα Τλαΐμπ. Ωστόσο, αυτό το αληθινό κατόρθωμα, που ήταν αδιανόητο ακόμα και πριν από λίγες μέρες, δεν πέφτει από τον ουρανό. Είναι καρπός της καλπάζουσας ριζοσπαστικοποίησης της αμερικανικής νεολαίας στα τελευταία 3-4 χρόνια, η οποία γέννησε το μαζικό κίνημα που υποστηρίζει την υποψηφιότητα του Μπέρνι Σάντερς. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι οι Ομάρ και Τλαΐμπ καθώς και οι φίλες και συντρόφισές τους Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτές και Αγιάνα Πρίσλεϋ αποτελούν τη διάσημη πια « Bunch » (παρέα, ομάδα) που τόσο μισεί ο Τραμπ, την ομάδα των νεαρών ριζοσπαστριών και σοσιαλιστριών βουλευτριών, που είναι εμβληματικές αυτής της νέας γενιάς αμερικανών αγωνιστριών και αγωνιστών πουδίνουν έμφαση στην ταξική πάλη, στον έμπρακτο διεθνισμό και στην άμεση δράση…

Όμως, υπάρχει και συνέχεια. Τα μεσανατολικά κατορθώματα των Ομάρ και Τλαΐμπ δεν θα είχαν υπάρξει αν το έδαφος αλλά και …τα πνεύματα δεν είχαν προηγουμένως προετοιμαστεί κατάλληλα από τους εκπληκτικούς νεαρούς αμερικανοεβραίους και νεαρές αμερικανοεβραίες του κινήματος «If Not Now…», που αναβιώνουν τις καλύτερες ανθρωπιστικές, σοσιαλιστικές και διεθνιστικές παραδόσεις του ιστορικού ιουδαϊσμού. (1) Ξεκινώντας πριν από περίπου δυο χρόνια με μερικές εκατοντάδες ιδιαίτερα νεαρούς ριζοσπάστες και αντισιωνιστές Εβραίους και Εβραίες που έλαμψαν με τις τολμηρές, παραδειγματικές και καλά στοχευμένες δράσεις τους, το κίνημα « If Not Now… » κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ, να ανοίξει όλο και μεγαλύτερες ρωγμές στο τείχος της φιλο-ισραηλινής ομοφωνίας που κυριαρχεί τόσο στην εβραϊκή Διασπορά όσο και στην αμερικανική κοινή γνώμη. Τα αποτελέσματα είναι θεαματικά : Οι νεαροί αγωνιστές του « If Not Now… », που δεν δίστασαν να αναλάβουν δράση και μέσα στο Ισραήλ πριν τους απαγορευτεί η είσοδος σε αυτό, διεύρυναν σιγά-σιγά την απήχησή τους και δημιούργησαν ένα κλίμα που ευνοεί την ακόμα και άμεση αμφισβήτηση των ρατσιστικών και αντιδραστικών πολιτικών του Τραμπ και του Νετανιάχου! Και έτσι είναι πια χιλιάδες οι αμερικανοί Εβραίοι που αφού εισέβαλαν στη ρωγμή που είχε ανοίξει το “If Not Now…”, βρίσκονται τώρα στην εμπροσθοφυλακή, αν όχι επικεφαλής, κινημάτων όπως εκείνο που παλεύει ενάντια στην επαίσχυντη αντιμεταναστευτική αστυνομία (ICE) και στο πλευρό των μεταναστών χωρίς χαρτιά, ή στο άλλο που αγωνίζεται ενάντια στα ισλαμοφοβικά μέτρα του Τραμπ και υπερασπίζεται τους καταπιεζόμενους και κατατρομοκρατούμενους μουσουλμάνους. Και φυσικά, κυριαρχούν στο αντιφασιστικό κίνημα που μάχεται, κάτω από το εύγλωττο σύνθημα “Never Again”, ενάντια στις βίαιες νεοναζιστικές, ρατσιστικές και αντισημιτικές συμμορίες και πολιτοφυλακές.

Δεν συνιστά λοιπόν έκπληξη ότι η ίδια κυβέρνηση Νετανιάχου πουαναπτύσσει προνομιακές σχέσεις και κλείνει προνομιακές συμμαχίες με τον πιο αντιδραστικό, ρατσιστικό και αντισημιτικό συρφετό του κόσμου (από τον Ορμπάν και τον Μπολσονάρου μέχρι τον Τραμπ και τον Σαλβίνι) με αντάλλαγμα την άνευ όρων υποστήριξη των απάνθρωπων και βάρβαρων πολιτικών της, …απαγορεύει την είσοδο στο Ισραήλ σε όλους αυτούς τους νεαρούς αντισιωνιστές Εβραίους και Εβραίες, που χαρακτηρίζει εξάλλου …αντισημίτες (!) και υπ’αριθμό ένα εχθρό του Ισραήλ ! Είναι αυτής ακριβώς της χωρίς προηγούμενο « αντίφασης », που οι Ιλάν Ομάρ, Ρασίντα Τλαΐμπ και οι σύντροφοι και συντρόφισσές τους, μεταξύ των οποίων και ο (εβραίος) Μπέρνι Σάντερς, αποφάσισαν να κάνουν τα αποκαλυπτήρια μπροστά σε όλο τον κόσμο, με τις πρωτοβουλίες και τις καλά στοχευμένες δράσεις τους. (2) Αυτός είναι εξάλλου και ο λόγος που οι κατηγορίες για αντισημιτισμό που ο Τραμπ, ο Νετανιάχου και οι παρατρεχάμενοί τους απηύθυναν στους προοδευτικούς αντιπάλους τους έπεσαν στο κενό πριν γίνουν μάλιστα μπούμερανγκ ενάντια στους εμπνευστές τους, ενώ την ίδια ώρα στην Ευρώπη, η ιστορική υποχώρηση της αριστεράς και των κινημάτων άφησε σχεδόν ελεύθερο το πεδίο σε παρόμοιες δυσφημιστικές εκστρατείες…

Το συμπέρασμα βγάζει μάτια : Αυτά που συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε όχι μόνο να ενδιαφέρουν κατά απόλυτη προτεραιότητα καθώς επηρεάζουν όσο τίποτα άλλο το παρόν και το μέλλον μας, αλλά θα έπρεπε και να ενθαρρύνουν όλους εκείνους που είναι ακόμα προοδευτικοί και αριστεροί στην Ευρώπη, να κινητοποιηθούν χωρίς αναβολή για να επωφεληθούν το ταχύτερο δυνατό από τους αγώνες, τις εμπειρίες, τις επιτυχίες και τα προχωρήματα της νέας αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και σίγουρα, κάνοντάς το μόνο οφέλη θα μπορούσαμε να έχουμε…

Σημειώσεις

1. Βλέπε επίσης το κείμενό μας (Μάρτης 2017) « Μια νέα γενιά Αμερικανοεβραίων σε δράση ενάντια σε Τραμπ και Νετανιάχου » : https://www.contra-xreos.gr/arthra/1182-2017-03-28-00-01-00.htm

2. Τα γεγονότα και οι εξελίξεις στην κορυφή και ειδικότερα στη βάση της βοειοαμερικανικής κοινωνίας, καλύπτονται με πληροφορίες και αναλύσεις, κείμενα και βίντεο των ίδιων των αμερικανικών κινημάτων, προοδευτικών οργανώσεων, και ιστοσελίδων, στο Facebook που επιμελούμαστε εδώ πάνω 3 χρόνια:https://www.facebook.com/GreeksForBerniesMassMovement/

Μεταφρασμένο από τα γαλλικά

ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr

Με σημαντική συμμετοχή από συνδικαλιστές πραγματοποιήθηκε σήμερα 26 Αυγούστου η πρώτη κινητοποίηση με παράσταση διαμαρτυρίας στο Δημαρχείο της Ν. Φιλαδέλφειας-Ν. Χαλκηδώνας.

Αφορμή για αυτή την συγκέντρωση αποτέλεσε αναφορά που είχε γίνει από τον Αντιδήμαρχο Ανανιάδη Ν. κατά δύο εργαζομένων, γιατί είχαν εφαρμόσει προφορική εντολή του Δημάρχου Βασιλόπουλου Α. και κατέβασαν κάμερες  που είχε τοποθετήσει η διοίκηση του δήμου σε εργασιακό χώρο.

Το συμβάν είχε καταγγελθεί από το συνδικάτο και οι δύο εργαζόμενοι (Ορταντζόγλου Γιώργος, μέλος του ΔΣ του συνδικάτου και Χατζηκωνσταντής Χρήστος) εφάρμοσαν την εντολή (λόγω ειδικότητας) παρουσία του ΔΣ του συνδικάτου.

Παρά την έγγραφη καταγγελία του συνδικάτου εδώ και ένα μήνα περίπου ο δήμαρχος δεν έδωσε λύση, όπως μπορεί, για το θέμα της αναφοράς του Αντιδημάρχου του, είτε δίνοντας γραπτά την εντολή του, είτε βάζοντας την υπόθεση στο αρχείο.

Ο δε αντιδήμαρχος Ανανιάδης όχι μόνο δεν ανακάλεσε την αναφορά του, αλλά απάντησε στα κοινωνικά δίκτυα με τρόπο χυδαίο, λέγοντας ψέμματα, δεξιές-νεοφιλελεύθερες θέσεις και σεξιστικά ανέκδοτα!

Στην κινητοποίηση συμμετείχαν συνδικαλιστές από το ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων του Δήμου, σημαντική αντιπροσωπεία από το ΜΕΤΑ, καθώς και εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων και του ΠΑΜΕ.

Όταν ζητήσαμε να δούμε τον δήμαρχο, μας ενημέρωσαν πως δεν θα ερχόταν καθόλου το πρωί, παρόλο που είχε ορίσει αντικαταστάτη αντιδήμαρχο μέχρι το βράδυ της Κυριακής.

Προφανώς είχε ενημερωθεί για την διαμαρτυρία και ήθελε να αποφύγει τη συνάντηση με τους συνδικαλιστές.

Η υπόθεση αυτή πρέπει να κλείσει άμεσα, γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν απαρχή για νέες διώξεις σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές κατά την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Αναμένουμε από τον απερχόμενο δήμαρχο Άρη Βασιλόπουλου να πάρει άμεση και καθαρή θέση για το θέμα, στέλνοντας την υπόθεση στο αρχείο. Θα είναι άσχημο για αυτόν να προσθέσει στο βεβαρημένο ιστορικό του σαν απερχόμενος δήμαρχος και την δίωξη εργαζομένων και συνδικαλιστών.

Κάτω τα χέρια απ’ τους αγωνιστές – Έξω οι κάμερες από τους χώρους εργασίας

Αύριο Δευτέρα 26/08 στις 9:30 πμ στο Δημαρχείο της Ν. Φιλαδέλφειας θα υπάρξει κινητοποίηση-παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο του απερχόμενου Δημάρχου Άρη Βασιλόπουλου.

Η κινητοποίηση θα γίνει για να αρθεί αναφορά σε βάρος του Γιώργου Ορταντζόγλου μέλους του ΔΣ των εργαζομένων στο Δήμο Ν. Φιλαδέλειας-Χαλκηδώνας και του Χρήστου Χατζηκωνσταντή.

Σύμφωνα με την καταγγελία του σωματείου, Αφορμή για τις αναφορές αποτέλεσε η τοποθέτηση καμερών παρακολούθησης στον εργασιακό χώρο του γκαράζ-αμαξοστάσιου.

“Την Πέμπτη 25/7/2019, έπειτα από συνάντηση που πραγματοποίησε το Δ.Σ. του Σωματείου με τον Δήμαρχο για το συγκεκριμένο θέμα, ο Δήμαρχος δήλωσε πως δεν γνώριζε (πολύ αμφιβάλλουμε) για την τοποθέτηση καμερών στο αμαξοστάσιο και παρουσία όλων, έδωσε εντολή στο Τμήμα Ηλεκτροφωτισμού να τις βγάλουν. Όπως κι έγινε, με παρουσία μελών του Δ.Σ. του Σωματείου.

Δύο μέρες μετά ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Ηλεκτροφωτισμού, κ. Ανανιάδης, αφού πρώτα απείλησε το Τμήμα Ηλεκτροφωτισμού και το Σωματείο, συνέταξε γραπτή αναφορά εις βάρος του μέλους του Σωματείου, Γιώργου Ορταντζόγλου, και του Χρήστου Χατζηκωνσταντή, για την αποξήλωση των καμερών.“

Απαιτούμε να σταματήσει κάθε δίωξη σε βάρος των εργαζομένων και να μην υπάρξει ξανά άλλη σκέψη για τοποθέτηση καμερών σε κανένα εργασιακό χώρο!

Δεν θα αφήσουμε αναπάντητη καμία επίθεση που θα δεχτούμε!

ΟΛΕΣ & ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 26/08/19 ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ Ν.ΦΙΛ/ΦΕΙΑΣ-ΧΑΛΚΗΔΩΝΑΣ

Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Από το 2016 η Δημοτική Αρχή προσπαθεί να υλοποιήσει την τοποθέτηση καμερών σε εργασιακούς χώρους, όπως το Δημαρχείο, το Νεκροταφείο και σε Σχολεία.

Ωστόσο μετά από παρέμβαση του Σωματείου Εργαζομένων, καθώς και της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων, αποτρέψαμε αυτή τους την επιμονή.

Η επιθυμία τους όμως επισφραγίστηκε μέσα στο κατακαλόκαιρο και ένα μήνα πριν παραδώσουν τη Διοίκηση, με τον χειρότερο τρόπο, τοποθετώντας κάμερες παρακολούθησης στον εργασιακό χώρο του γκαράζ-αμαξοστάσιο, με τη δικαιολογία των επαναλαμβανόμενων κλοπών.

Την Πέμπτη 25/7/2019, έπειτα από συνάντηση που πραγματοποίησε το Δ.Σ. του Σωματείου με τον Δήμαρχο για το συγκεκριμένο θέμα, ο Δήμαρχος δήλωσε πως δεν γνώριζε (πολύ αμφιβάλλουμε) για την τοποθέτηση καμερών στο αμαξοστάσιο και παρουσία όλων, έδωσε εντολή στο Τμήμα Ηλεκτροφωτισμού να τις βγάλουν. Όπως κι έγινε, με παρουσία μελών του Δ.Σ. του Σωματείου.

Δύο μέρες μετά ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Ηλεκτροφωτισμού, κ. Ανανιάδης, αφού πρώτα απείλησε το Τμήμα Ηλεκτροφωτισμού και το Σωματείο, συνέταξε γραπτή αναφορά εις βάρος του μέλους του Σωματείου, Γιώργου Ορταντζόγλου, και του Χρήστου Χατζηκωνσταντή, για την αποξήλωση των καμερών.

Σχετικά με τους ισχυρισμούς του κ. Ανανιάδη στην εν λόγω αναφορά, δηλώνουμε ότι:

1. Από την αρχή που πραγματοποιήθηκε η μεταφορά των οχημάτων στο νέο αμαξοστάσιο, είχαμε πολλά κρούσματα κλοπών μεγάλης αξίας, οπότε δεν ήταν πρώτη φορά.
2. Η ιδιωτική φύλαξη που είχε οριστεί στο νέο χώρο του γκαράζ, δεν ήταν παρούσα διότι η σύμβαση με την συγκεκριμένη εταιρία είχε λήξει από την 09/7/2019, με αποτέλεσμα ο χώρος να είναι ξέφραγο αμπέλι.
3. Κατά καιρούς και όταν δεν υπήρχε σύμβαση με ιδιωτική εταιρία, η υπηρεσία έβαζε εργαζόμενους από την καθαριότητα να εκτελούν χρέη φυλάκων (!?) τις βραδινές ώρες, και ενώ δεν είχε εγκατασταθεί συναγερμός.
4. Τα περισσότερα οχήματα είναι εκτεθειμένα στον περιβάλλοντα χώρο και προσβάσιμα από οποιονδήποτε διασχίζει την πεζογέφυρα. Οι εν λόγω κάμερες δεν εστίαζαν στα απορριμματοφόρα και ως εκ τούτου οποιαδήποτε καταγραφή

δεν αφορά στην προστασία τους. Οπότε μάταια ο αντιδήμαρχος καθαριότητας, κ. Ανανιάδης προσπαθεί να βρει φτηνές δικαιολογίες και εξιλαστήρια θύματα.

5. Γιατί δεν ενημέρωσαν τους μηχανικούς αυτοκινήτων και όλο το προσωπικό, εργάτες – οδηγούς για τις κάμερες; Γιατί δεν υπήρχε ταμπέλα, όπως συνηθίζεται, ότι ο χώρος βιντεοσκοπείται, ακόμη και εν ώρα εργασίας; Γιατί η οθόνη- μόνιτορ είναι στον χώρο που στεγάζονται και εργάζονται οι μηχανικοί;
6. Γιατί όταν άνοιξαν οι προσλήψεις στα ανταποδοτικά δεν ζήτησε ο δήμος φύλακες για να καλύψει τις ανάγκες αυτές;

Ως Σωματείο καταγγέλλουμε τον Αντιδήμαρχο κ. Ανανιάδη, για την ψευδή, αντεργατική και στοχοποιημένη αναφορά που κατέθεσε και τον γενικότερο εμπαιγμό της Δημοτικής Αρχής για το θέμα των καμερών.

Καλούμε τον Δήμαρχο κ. Βασιλόπουλο, να αποκαταστήσει άμεσα την αλήθεια και ως Διοίκηση να αναλάβει τις ευθύνες της.

Η πραγματική φύλαξη γίνεται μόνο με φυσική παρουσία και όχι με κάμερες. Οι κάμερες καταγράφουν το γεγονός και μόνο, ενώ η φύλαξη ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ τις δολιοφθορές και τις κλοπές!!!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΦΥΛΑΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΜΕΣΑ

Το Δ.Σ.

Ακολουθεί το απαράδεκτο σχόλιο του αντιδήμαρχου Ανανιαδη στη σελιδα

του στο fb.

Ακολουθεί η αναφορά του Αντιδήμαρχου που αναφερθήκαμε παραπάνω.

Τον τελευταίο μήνα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κέρδισε το βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη του NBA. Με δεδομένο το στάτους της συγκεκριμένης λίγκας η οποία θεωρείται η πιο ανταγωνιστική σε παγκόσμια κλίμα, δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι το βραβείο αυτό τον καθιστά τον καλύτερο παίκτη μπάσκετ στον κόσμο. Αυτή είναι ωστόσο μόνο μια από τις πολλαπλές διακρίσεις που ο εικοσιτετράχρονος παίκτης των Milwaukee Bucks έχει πετύχει στη σύντομη επαγγελματική του καριέρα.

Δημοσιεύτηκε στο Jacobin.

Ωστόσο, η ζωή του Γιάννη δεν ήταν πάντα τόσο αστραφτερή. Οι γονείς του, Charles και Veronika, έφτασαν στην Ελλάδα το 1991 και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή των Σεπολίων. Το 1994, τη χρονιά που γεννήθηκε ο Γιάννης, η οικογένεια του αντιμετώπιζε πολλά και σοβαρά προβλήματα όπως και η πλειονότητα των μεταναστών που ζούσαν στη χώρα. Οι ρατσιστικές προσβολές και οι επιθέσεις συνιστούσαν μια καθημερινότητα και ενώ είχαν έρθει στην Ελλάδα για μια καλύτερη ζωή, βρίσκονταν ως οικογένεια σε μόνιμη οικογενειακή επισφάλεια. Ως εκ τούτου, από την παιδική τους ηλικία, ο Γιάννης και τα δυο του αδέρφια έπρεπε να συμβάλλουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό όντας μικροπωλητές στους δρόμους της Αθήνας.

Μια σειρά άλλων προβλημάτων απέρρεαν από την εθνικότητα του. Παρότι είχε γεννηθεί στην Αθήνα, ως παιδί δεν είχε καμία υπηκοότητα, αφού δεν θεωρούνταν ούτε Νιγηριανός ούτε Έλληνας. Όταν έγινε 12 χρονών, άρχισε να ασχολείται με το μπάσκετ. Μόνο τότε απέκτησε νόημα ζωής και λόγους να ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον, παρότι είχε να αντιμετωπίσει τα άγχη και τους καθημερινούς αγώνες ενός άπατρη μετανάστη.

Σήμερα, η καριέρα του Γιάννη θεωρείται λόγος περηφάνιας για πολλούς Έλληνες, κάτι που έχει κάνει και την Ελληνική δεξιά να τον συγχαίρει ως παράδειγμα ενός νέου που πάλεψε για τα όνειρά του. Ωστόσο, η αφήγηση και η αναβάθμιση του Γιάννη από έναν απλό μετανάστη σε έναν που «αξίζει» να είναι Έλληνας ξεχνά κρίσιμες όψεις που εμπρόθετα διαστρεβλώνουν της ιστορίας της ζωής του υποτιμώντας εξαιρετικά τις δύσκολες συνθήκες εντός των οποίων μεγάλωσε. Εάν η απειλή της απέλασης που υπήρχε στον ορίζοντα για την οικογένεια του Γιάννη κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας έθετε σε κίνδυνο της ανάπτυξη των δυνατοτήτων του, με κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε κανένας να έχει έρθει αντιμέτωπος ή να αντιμετωπίσει στο μέλλον, εάν θέλουμε ως χώρα να βλέπουμε μη προνομιούχους ανθρώπους να πετυχαίνουν.

Οικειοποιούμενοι ένα είδωλο

Το πρόσφατο επίτευγμα του Γιάννη ως καλύτερου παίκτη του NBA τον έφερε στο επίκεντρο της ελληνικής δημόσιας συζήτησης και έτσι έκαναν την εμφάνιση τους πολλά άρθρα από δημοσιογράφους και αναλυτές που εκθείαζαν τα κατορθώματά του. Τα τηλεοπτικά κανάλια σχολίασαν εκτενώς την ιστορία του και οι πολιτικοί συνέτρεξαν από κοντά με τη σειρά τους να δηλώσουν και αυτοί τον θαυμασμό τους για αυτά. Ο πρόσφατα εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης δημοσίευσε ένα tweet τονίζοντας την εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων για τα επιτεύγματα του Γιάννη, επισημαίνοντας ότι παρά ταύτα δεν έχει ξεχάσει τις ρίζες του. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Κυρανάκης, πρώην αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπος του κόμματος, ανέφερε πως η Ελλάδα οφείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον παίκτη των Milwaukee Bucks. Ακόμη και ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Άδωνις Γεωργιαδής – γνωστός για τις ακροδεξιές του θέσεις – αναπαρήγαγε ένα σχετικό tweet συγχαίροντας τον Γιάννη.

Με δεδομένο τον χαρακτήρα αυτών των αντιδράσεων, κάποιος που δεν είναι οικείος με το ελληνικό πολιτικό συγκείμενο θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα που στηρίζει τους μετανάστες υιοθετώντας φιλομεταναστευτικές πολιτικές. Ωστόσο κάτι τέτοιο απέχει σημαντικά από την πραγματικότητα.

Το 2015 ο Mητσοτάκης και το υπόλοιπο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας καταψήφισαν τον νόμο που στόχευε να δώσει την ελληνική ιθαγένεια σε παιδιά όπως ο Γιάννης που είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα από γονείς μετανάστες. Επικαλουμένοι, μεταξύ άλλων, μια τυπική ακροδεξιά συνομοσιολογική ρητορική, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αντιτέθηκαν στην μεταρρύθμιση ισχυριζόμενοι ότι ήταν ένα χειριστικό νομοσχέδιο σχεδιαζόμενο από τον Σύριζα προκειμένου να ευνοηθεί μελλοντικά εκλογικά από την ψήφο των μεταναστών. Εάν ο νόμος δεν είχε περάσει, αυτό θα είχε αφήσει ως κατάλοιπα σοβαρά εμπόδια στην απόκτηση υπηκοότητας από παιδιά που γεννήθηκαν σε παρόμοιες συνθήκες με αυτές του Γιάννη. Στην πραγματικότητα, ο Γιάννης παρέμεινε άπατρης μέχρι τα 18 του και μόνο εξαιτίας της πιθανής επιτυχίας του ως διακεκριμένου μπασκετμπολίστα του δόθηκε η ελληνική ιθαγένεια.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής περιόδου και άλλες προσωπικότητες από τους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας κινήθηκαν με σαφήνεια στην ίδια γραμμή επιχειρηματολογίας. Ο Κυρανάκης ανάρτησε ένα tweet το οποίο έκανες σαφές ότι η πιθανή νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα παρέχει επιδόματα μόνο σε παιδιά από Έλληνες γονείς. Αυτή η ρητορική δεν διαφέρει ουσιωδώς από την αφήγηση (και στην πραγματικότητα την πολιτική πρακτική) που υιοθετήθηκε από το ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο επανειλημμένως είχε υποστηρίξει έμπρακτα την διανομή φαγητού μόνο σε Έλληνες.

Ο θαυμασμός για αυτήν την επιτυχία του Γιάννη, επιπρόσθετα, είναι κάτι αρκετά πρόσφατο εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας. Ένα χρόνο νωρίτερα, ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε εμφανιστεί σε κανάλι της τηλεόρασης και εμπρόθετα προέφερε περιπαικτικά λανθασμένα το όνομα του παίκτη των Milwaukee Bucks ισχυριζόμενος ακόμη ότι γεννήθηκε στην Νιγηρία. Ο σύνδεσμος Ελλήνων καλαθοσφαιριστών δημοσίευσε ως απάντηση σε αυτό το σχόλιο του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας ένα δελτίο τύπου που στήριζε τον Γιάννη προασπίζοντας τον «ως είδωλο για χιλιάδες παιδιά και ως διαφήμιση για την χώρα μας στο εξωτερικό», ως έναν άνθρωπο «που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα» δηλώνοντας ως σύνδεσμος «υπερήφανος για τον Γιάννη και οποιοδήποτε Έλληνα καλαθοσφαιριστή και αθλητή ευρύτερα». Η ανακοίνωση τελείωνε με τον εξής πικρό υπαινιγμό: «Ο Ελληνικός αθλητισμός κάνει την Ελλάδα υπερήφανη. Τι γίνεται ωστόσο με την πολιτική;»

Δαιμονοποιώντας τις μειονότητες

Φυσικά αυτή η δαιμονοποιήση των μειονοτήτων δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Ανά την υφήλιο η νεοφιλελεύθερη επέλαση έναντι των κοινωνικών δαπανών έχει χτίσει την ηγεμονία της χρησιμοποιώντας ένα ρατσιστικό λόγο ενάντια στους πραγματικούς ή στους υποτιθέμενα πραγματικούς αποδέκτες του φορολογηθέντος χρήματος. Στην επίθεση του έναντι των πολιτικών κοινωνικής ασφάλειας που εγκαθιδρύθηκε στις μεταπολεμικές Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ronald Reagan εφηύρε τον όρο «βασίλισσες της πρόνοιας» εννοώντας τις αφροαμερικάνες γυναίκες που ο ίδιος υποστήριζε ότι έκαναν κατάχρηση των επιδομάτων εξαιτίας της υποτιθέμενης τεμπελιάς τους και της απροθυμίας τους να εργαστούν. Τον ίδιο ρατσιστικό λόγο χρησιμοποίησαν τα κυρίαρχα γερμανικά μέσα ενημέρωσης προκειμένου να εξηγήσουν τα αίτια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Οι αφηγήσεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν έτσι από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ προκειμένου να δικαιολογήσουν τις επιθέσεις στις κοινωνικές δαπάνες σε Έλληνες και αφροαμερικάνους αντίστοιχα.

Το επόμενο βήμα στη λογική αυτή είναι η ανάγκη για περιστολή του κοινωνικού κράτους και παροχή προνομίων μόνο σε αυτούς που πραγματικά το αξίζουν, σε αυτούς που ενσωματώνοντας την προτεσταντική λογική εργάζονται σκληρά παρότι είναι φτωχοί. Παντρεύοντας αυτήν τη συλλογιστική με μια πιο σαφή ρατσιστική επιχειρηματολογία, ο Κυρανάκης πρότεινε έναν «προνοιακό νατιβισμό» – διακρίσεις στην κατανομή των επιδομάτων σε οικογένειες – ως λύση στο πρόβλημα υπογεννητικότητας της χώρας. Εάν ένα τέτοιο μέτρο εφαρμοστεί, τότε θα στερήσει στα μικρά παιδιά μη Ελλήνων – όπως ήταν κάποτε και ο Γιάννης – πρόσβαση στις παροχές που απολαμβάνουν οι Έλληνες περιθωριοποιώντας τους στην κατηγορία των ανάξιων και των στιγματισμένων φτωχών.

Σε περιόδους κρίσης, η νεοφιλελεύθερη δεξιά χρησιμοποιεί ρατσιστικά επιχειρήματα έτσι ώστε να ανακατέψει εκ νέου την κοινωνική τράπουλα δημιουργώντας ένα νέο κοινωνικό μπλοκ στη βάση της διάκρισης. Αυτός ο λόγος τονίζει τους υποτιθέμενους πολιτισμικούς παράγοντες που βρίσκονται πίσω από την αποκλίνουσα συμπεριφορά αυτών των ομάδων που δεν είναι, ή δεν μπορούν να είναι, μέρος της εθνικής ολότητας. Ακολουθώντας τον Πορτορικανό κοινωνιολόγο Eduardo Bonilla-Silva κάτι τέτοιο συνιστά έναν «ρατσισμό χωρίς φυλή», καθώς οι αιτίες αυτές δεν έχουν πλέον βιολογικές αλλά πολιτισμικές καταβολές. Μια εκδοχή αυτού είναι η αντι-μουσουλμανική ρητορική που έχει δημιουργηθεί και διαχυθεί κατά τη διάρκεια της οικονομική κρίσης και έχει υιοθετηθεί πλήρως από τη Νέα Δημοκρατία.

Ιστορικά τα νεοφιλελεύθερα κόμματα έχουν χρησιμοποιήσει αυτήν την αφήγηση σαν διανοητική κόλα έτσι ώστε να προσδώσει νοηματική συνοχή σε ετερόκλητες κοινωνικές ομάδες παρέχοντας ένα συνολικό εξηγητικό σχήμα για το παρελθόν και το παρόν της χώρας. Αυτό βοηθά στη δημιουργία ενός οράματος για το μέλλον από το οποίο θα απουσιάζουν όλες οι βεβαιότητες της μεταπολεμικής κεϋνσιανής ρύθμισης και των δικαιωμάτων που αυτές συνεπαγόταν. Αυτό ο λόγος που έχει πλήρως υιοθετηθεί από τη Νέα Δημοκρατία ορίζει μεταξύ άλλων ποιος μπορεί να είναι μέλος του εθνικού κράτους ή να αποκλείεται από αυτό.

Αγωνιζόμενος για την επιτυχία

Για τους θιασώτες που υιοθετούν δημόσια αυτήν την επιχειρηματολογία, παραδόξως οι μόνοι άνθρωποι που δικαιωματικά ανήκουν στο έθνος είναι τα ίδια τα άτομα που ξεπερνούν τα δομικά εμπόδια που τίθενται από την κοινωνία και το κράτος εντός του οποίου τυχαίνει να ζούνε. Αυτό, κατά μια έννοια, είναι η επέκταση της φιλελεύθερης λογικής που προϋποθέτει ότι σήμερα όλοι έχουν τις ίδιες ευκαιρίες για να επιτύχουν στη ζωή, καθώς, στο μέτρο που εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που εμφανίζονται, χρειάζεται απλά να δράσουν ορθολογικά.

Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, η οποία συγκλίνει προς μια εκδοχή του Αμερικάνικου ονείρου, οι άνθρωποι αυτοί αξίζουν τον θαυμασμό, αγνοώντας ωστόσο ότι βρίσκονται σε μια πολύ πιο δύσκολη ιστορική συγκυρία όπου οι περισσότεροι θεσμοί που συμβάλλουν στην κοινωνική άνοδο έχουν αποσαθρωθεί.

Στο φαντασιακό της Νέας Δημοκρατίας, ο Γιάννης ήταν από τους λίγους που πέτυχε επειδή εργάστηκε σκληρά και χρησιμοποίησε το ταλέντο του για να διακριθεί ως μπασκετμπολίστας. H ελληνική δεξιά μπορεί τώρα να επιβραβεύει τον Γιάννη επειδή μετά την επιτυχία του θεωρείται πλέον «ένας από εμάς», ένα μέλος της ελληνικής κοινότητας. Πλέον δεν είναι ένας από τους χιλιάδες ανώνυμους μετανάστες που θεωρούνται από ένα σημαντικό μέρος της Ελληνικής δεξιάς ως μια από τις βασικές αιτίες για την εθνική μας κατάντια. Έτσι πλέον μπορεί νόμιμα ο παίκτης των Milwaukee Bucks να αποτελέσει ένα παράδειγμα για το οποίο οι Έλληνες μπορούν να νιώθουν υπερήφανοι. Ωστόσο, μια τέτοια συλλογιστική συνιστά μια μορφή μαγικής σκέψης, καθότι δεν λαμβάνει υπόψη της τα δομικά αίτια τα οποία εξηγούν τις συνθήκες ζωής των μεταναστών εν γένει καθώς και τις συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες που υπάρχουν για αυτές.

Δεν θα πρέπει ωστόσο η αριστερά να νιώθει περήφανη για τον Γιάννη και τα κατορθώματα του; Σαφώς και θα πρέπει, καθότι ευτέλισε την ακροδεξιά και τους τρόπους με τους οποίους παρουσιάζει η ίδια τους πληθυσμούς εκτός της εθνικής κοινότητας. Με τη βοήθεια της οικογένειάς του ο Γιάννης μπόρεσε να σταθεί στα πόδια του και να υπερπηδήσει τον δομικό ρατσισμό που αντιμετώπισε εντός της Ελληνικής κοινωνίας και να καταφέρει κάτι σχεδόν αδιανόητο. Η ιστορία του συνιστά ένα εκπληκτικό επίτευγμα όχι μόνο για έναν άνθρωπο που έζησε μεγάλο μέρος των νεανικών του χρόνων ως περιθωριοποιημένος μετανάστης στερούμενος τις υλικές και πολιτισμικές συνθήκες για μια τέτοια επιτυχία, αλλά και για οποιοδήποτε άνθρωπο με πρόσβαση σε αυτές.

Ωστόσο η ατομική επιτυχία ενός ανθρώπου δεν μπορεί από μόνη της να συνιστά επαρκή λόγο ικανοποίησης και επανάπαυσης. Παράλληλα με την επιτυχημένη πλέον ζωή του Γιάννη υπάρχουν χιλιάδες μετανάστες που συνεχίζουν να βιώνουν τις συνέπειες του κοινωνικού αποκλεισμού ερχόμενοι αντιμέτωποι καθημερινά με τον ρατσισμό και οδηγούμενοι στο κοινωνικό περιθώριο. Το βασικό μας πολιτικό αίτημα πρέπει να είναι αυτό της κοινωνικής δικαιοσύνης. Όπως έχει ισχυριστεί ο Erik Olin Wright, οφείλουμε να αγωνιστούμε για μια δίκαιη κοινωνία «όπου όλοι άνθρωποι θα έχουν ίση πρόσβαση στα υλικά και κοινωνικά αναγκαία μέσα για μια βιώσιμη και ευημερής ζωή».

Ελάχιστοι από τους μη προνομιούχους θα καταφέρουν να επιτύχουν κάτι παρόμοιο με τον Γιάννη, ιδιαίτερα άμα μεγαλώσουν σαν αυτόν υπό την απειλή της απέλασης και να επικυρώσουν το καπιταλιστικό παραμύθι του «δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω». Η αναίρεση αυτής της απειλής είναι το ελάχιστο το οποίο θα μπορέσει να συμβάλλει έτσι ώστε τα παιδιά των μεταναστών να ζήσουν ακμάζουσες ζωές. Την ίδια στιγμή ωστόσο η κοινωνική δικαιοσύνη δεν μπορεί να περιορίζεται σε τυπικά μέτρα όπως αυτά που απορρέουν από την ιθαγένεια αλλά πρέπει να περικλείει όλα τα ουσιώδη μέσα που είναι αναγκαία για κάθε ανθρώπινο ον έτσι ώστε να αναπτύξει τις δυνατότητες του, εξαλείφοντας τα δομικά εμπόδια που αναχαιτίζουν την προσωπική του ανάπτυξη. Αυτό δεν θα πρέπει είναι ένα δικαίωμα για όσους τα καταφέρουν να γίνουν σημαντικοί αθλητές, αλλά για όλα τα ανθρώπινα όντα. Οι περισσότεροι άνθρωποι με παρόμοιο υπόβαθρο με αυτό του Γιάννη κατηγοριοποιούνται στους «ανάξιους φτωχούς». Ωστόσο όλοι μας αξίζουμε τα δικαιώματα και τους πόρους που θα μας επιτρέψουν να ζήσουμε αξιοπρεπώς και να αναπτύξουμε τις δυνατότητες μας στο έπακρο.

Πηγή: thepressproject.gr

Η ΑΔΕΔΥ καταγγέλλει την αυταρχική συμπεριφορά αστυνομικών εις βάρος της ψυχιάτρου και προέδρου της ΟΕΝΓΕ στο Θριάσιο Νοσοκομείο.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., αφού έλαβε υπόψη της την υπ’ αριθμ. 9675/ 18-08-2019 ανακοίνωση της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε., καταγγέλλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την αυταρχική συμπεριφορά αστυνομικών φρουρών και ανδρών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. ενάντια στη συνάδελφο ψυχίατρο και πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας, Αφροδίτης Ρέτζιου, η οποία ζήτησε από αστυνομικό φρουρό κρατούμενου ασθενούς να μην οπλοφορεί μέσα στην ψυχιατρική κλινική του Θριάσιου Νοσοκομείου.

Όπως η σχετική νομοθεσία (ΠΔ 215/2006 – ΦΕΚ 217/Α’/12.10.2006) προβλέπει, οι αστυνομικοί φρουροί κρατουμένων ασθενών πρέπει να εισέρχονται άοπλοι σε ειδικές μονάδες (όπως αυτονόητα είναι οι ψυχιατρικές πτέρυγες). Είναι άλλωστε νωπό το περιστατικό που συνέβη στη γενική εφημερία του νοσοκομείου του Ρίου, όταν 28χρονος ασθενής άρπαξε το όπλο από τον αστυνομικό που τον συνόδευε και αυτοκτόνησε.

Σε μία προσπάθεια επίδειξη πυγμής και εκφοβισμού ο αστυνομικός της είπε: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», «Δώσε μου τα στοιχεία σου».

Όταν εκείνη αρνήθηκε, κάλεσε ενισχύσεις από την ομάδα ΔΙ.ΑΣ. και σε χρόνο dt εισέβαλλαν στην ψυχιατρική κλινική πέντε ένστολοι, ένοπλοι της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., περικύκλωσαν κυριολεκτικά τη συνάδελφο, την απείλησαν ότι θα τη συλλάβουν και θα την οδηγήσουν στο αυτόφωρο (την ώρα της εφημερίας της) για «απείθεια κατά της αρχής», επειδή δεν έδωσε τα στοιχεία της στον αστυνομικό φρουρό. Κάποιοι μάλιστα κραύγαζαν «περάστε της χειροπέδες τώρα» !!!

Σε κάθε περίπτωση, η «επιχείρηση» σύλληψης της ιατρού αποτελεί ακραία περίπτωση αστυνομικής αυθαιρεσίας και υπέρβασης καθήκοντος.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. δηλώνει πως αυτές οι μέθοδοι αστυνομικής αυθαιρεσίας, που δεν είναι μεμονωμένες, δεν θα μείνουν αναπάντητες από το συνδικαλιστικό κίνημα.

Καλούμε τον υπουργό Υγείας, κ. Κικίλια, να παρέμβει άμεσα και να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, έτσι ώστε να μην ξανασυμβούν παρόμοια περιστατικά και οι εργαζόμενοι στα Δημόσια Νοσοκομεία να ασκούν απρόσκοπτα το έργο τους, χωρίς αστυνομικές παρεμβάσεις αυταρχισμού και αυθαιρεσίας.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Ανακοίνωση ΜΕΤΑ για τις κινητοποιήσεις στο πλαίσιο της 84ης ΔΕΘ

Όλοι & όλες στη συγκέντρωση που θα γίνει στην Καμάρα, το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη 2019, και ώρα 6μμ.

Η ΝΔ μόλις ανέλαβε την κυβέρνηση προχώρησε σε νέο μπαράζ αντεργατικών, αντιλαϊκών και αντιδημοκρατικών μέτρων, επιδιώκοντας μ’ αυτόν τον τρόπο να εμπεδωθεί στη συνείδηση των εργαζομένων το τι σημαίνει επιστροφή στην «κανονικότητα», την οποία επιμελώς είχε προετοιμάσει στην κυβερνητική του θητεία ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΝΔ πατάει σήμερα πάνω στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε άθικτο τον πυρήνα του αντεργατικού νομικού πλαισίου, που θεσπίστηκε στη μνημονιακή περίοδο, ενώ οι όποιες επιμέρους θετικές ρυθμίσεις δεν συνιστούσαν μια διαφορετική πολιτική έξω από τα όρια ανοχής του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας μας. Αντιθέτως, η συνέχιση των μνημονιακών αντεργατικών πολιτικών από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έστρωσε το έδαφος για την επανάκαμψη της ΝΔ στην κυβέρνηση.

Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε μέτρα για τη θωράκιση του «κράτους του νόμου και της τάξης» με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και θετικών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα, την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του, με την πρόσληψη νέων αστυνομικών και τη εξαγγελία για την επανασύσταση της αμαρτωλής ομάδας ΔΕΛΤΑ.

Με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, έχουμε την κατάργηση του λόγου της αιτιολογημένης απόλυσης και των ελάχιστων μέτρων προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων, νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και τους εφοπλιστές, καθώς την επιτάχυνση των διαδικασιών των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας της χώρας, ενώ προαναγγέλθηκαν και νέες παρεμβάσεις που στοχεύουν στον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και στη φαλκίδευση του δικαιώματος της απεργίας.

Η κατάσταση αυτή, μαζί με την αποδυνάμωση και κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και κυρίως αυτών που σχετίζονται με την εφαρμογή της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, αποθράσυνε τους εργοδότες, οι οποίοι χρησιμοποιούν όλα τα μέσα και τις απειλές για να εξαναγκάσουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν χωρίς να διεκδικούν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους.

Η άκαμπτη, για παράδειγμα, στάση της εργοδοσίας της ΣΙΔΕΝΟΡ, η εντατικοποίηση της εργασίας, η τρομοκρατία και η μη τήρηση των στοιχειωδών κανόνων της εργατικής νομοθεσίας και των ΣΣΕ, ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους στο χώρο του τουρισμού, του επισιτισμού και των ξενοδοχείων, η κατασυκοφάντηση της ΔΕΗ από την ίδια την κυβέρνηση, για να την εκποιήσει στους ιδιώτες, δείχνουν ότι η κυβέρνηση, οι βιομήχανοι και οι εργοδότες νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν την αντεπίθεσή τους απέναντι στο κόσμο της εργασίας και να πάρουν τη ρεβάνς για την αμφισβήτησή τους την περίοδο 2010-2015.

Κάνουν όμως μεγάλο λάθος. Μπορεί να τους «ξέπλυνε» η κυβερνητική περίοδος του ΣΥΡΙΖΑ και ο κόσμος να νιώθει απογοητευμένος, τα προβλήματα όμως επιβίωσης της Εργατικής Τάξης δεν παύουν να είναι παρόντα και να οξύνονται και να αποτελούν την κινητήρια δύναμη για νέους εργατικούς αγώνες.

Ήδη, οι κινητοποιήσεις των εργατών της ΣΙΔΕΝΟΡ και οι διαμαρτυρίες για τις συνθήκες εργασίας στο χώρο του τουρισμού που βγαίνουν έξω από τους τοίχους των ξενοδοχείων και των καταστημάτων εστίασης, καθώς και το διευρυνόμενο κίνημα αλληλεγγύης δείχνουν ότι η κατάσταση έχει και την άλλη διάσταση, που είναι οι αγώνες των εργαζομένων για να αλλάξουν τη ζωή τους.

Οι εργαζόμενοι και οι αγώνες τους θα είναι παρόντες, θα είναι το φάντασμα που πλανάται πάνω απ’ τα κεφάλια τους, όσο θα ζούμε σε μια κοινωνία εκμετάλλευσης και ανισότητας και όσο οι παραγωγοί του πλούτου, που είναι οι εργαζόμενοι, δεν μπορούν να απολαύσουν τα αγαθά του!

Οι πρώτες, λοιπόν, ημέρες της κυβέρνησης της ΝΔ δείχνουν ότι εισερχόμαστε σε μια νέα περίοδο που απαιτείται η ευρύτερη αγωνιστική συσπείρωση όλων των ταξικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος, για να αποκρουστεί η νέα αντεργατική λαίλαπα των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού, του κράτους και της εργοδοσίας και να δοθεί νέα δύναμη και αυτοπεποίθηση στους εργαζόμενους ότι μπορούν, όχι μόνο να αντισταθούν, αλλά και να νικήσουν.

Δεν είμαστε ούτε μία «οικογένεια» με τους εργοδότες και το κεφάλαιο, ούτε τα ίδια συμφέροντα έχουμε. Μ’ αυτούς και με όσους τους εκπροσωπούν, είμαστε σε έναν διαρκή και ανειρήνευτο πόλεμο, και αυτό που φοβούνται είναι τη δύναμη που έχουμε όταν είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους και τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία της Θεσσαλονίκης και των όμορων περιοχών να συμμετάσχουν στις φετινές αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με αφορμή τα εγκαίνια της 84ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και να συγκροτήσουν ένα ισχυρό εργατικό μπλοκ στη συγκέντρωση που θα γίνει στην Καμάρα, το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη 2019, και ώρα 6μμ.

Από το ΜΕΤΑ, Αύγουστος 2019

Ανακοίνωση ΜΕΤΑ για τις κινητοποιήσεις στο πλαίσιο της 84ης ΔΕΘ