1

Για 8η συνεχόμενη χρονιά διαδηλώνουμε έξω από τα βραβεία MAD

|

Μπορεί να έχουν περάσει 8 ολόκληρα χρόνια  από τότε που εμείς, οι απολυμένοι/ες των καταστημάτων Metropolis ξεκινήσαμε τον αγώνα για τη διεκδίκηση των μισθών και των αποζημιώσεών μας από τον μεγαλοεπιχειρηματία και ιδιοκτήτη του ομίλου MAD, Ανδρέα Κουρή, αλλά αυτή η αδικία που διαπράχτηκε παράνομα εις βάρος μας εξακολουθεί να μας πνίγει. Και οι πιο πρόσφατες εξελίξεις, σε ότι αφορά τις δικαστικές εκκρεμότητες που έχουμε με τον Ανδρέα Κουρή, δείχνουν ότι  ο αγώνα μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη, σημαντική καμπή.

Λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία μας, θεωρούμε αναγκαίο να υπενθυμίσουμε ότι οι εργατικοί αγώνες στην  Ελλάδα βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεπάρκεια της εργατικής νομοθεσίας, σε βαθμό που καθίσταται φιλοεργοδοτική, αλλά και την ασυλία και την πολιτική κάλυψη που παρέχεται απλόχερα σε μπαταχτσήδες μεγαλοεπιχειρηματίες όπως τον Ανδρέα Κουρή.

Σωρεία ποινών = μηδέν εις το πηλίκο;

Σε ότι αφορά τον δικαστικό αγώνα που έχουμε δώσει, είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι σε όλα τα δικαστήρια που έχει αντιμετωπίσει ο Ανδρέας Κουρής για τις παρανομίες που έπραξε εις βάρος μας έχει φορτωθεί με καταδικαστικές αποφάσεις που, όμως, δεν λειτουργούν σωρευτικά και δεν τον υποχρεώνουν στην  καταβολή των δεδουλευμένων μας. Πιο συγκεκριμένα,  έχουμε κερδίσει όλες τις αγωγές που έχουμε καταθέσει εναντίον της εταιρείας Metropolis για μη καταβολή μισθών και αποζημιώσεων, χωρίς να μπορούμε να πάρουμε τα χρήματα που μας οφείλονται, αφού -όπως όλοι οι επιχειρηματίες που φεσώνουν τους εργαζόμενους- ο Ανδρέας Κουρής φρόντισε να την  πτωχεύσει.

Ποινές και χρηματικά πρόστιμα έχουν πέσει στον Ανδρέα Κουρή στις εκδικάσεις των υποθέσεων μας, έπειτα από τις καταγγελίες που κάναμε στο ΣΕΠΕ. Κάποιες από τις ποινές παραγράφηκαν, εξαιτίας δύο νόμων (4198/2013 και 4411/2016) περί «άφεσης αμαρτιών» καθώς οι νομοθέτες δεν βρήκαν κάποιο λόγο να εξαιρέσουν από τις διατάξεις τους υποθέσεις που έγκεινται στην εργατική νομοθεσία.

Τον περασμένο Δεκέμβριο, έπειτα από μήνυση που κατέθεσαν απολυμένοι των Metropolis εναντίον του Ανδρέα Κουρή για το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης, απαντώντας στην απόπειρά του να ποινικοποιήσει τον αγώνα μας και να μας εξοντώσει, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών έκρινε πρωτόδικα τον Ανδρέα Κουρή (του Γερασίμου ή Μάκη) ένοχο και τον καταδίκασε σε ποινή 3 χρόνων χωρίς αναστολή. Αναμφισβήτητα,  πρόκειται για μια βαριά ποινή για τον πρώην εργοδότη μας και για μια σπουδαία δικαστική νίκη για εμάς. Κι αυτό, διότι, πλέον, οι καταδίκες εις βάρος του είναι πολλές και σε κάποια στιγμή για να αποφύγει τη φυλάκιση θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, προκειμένου να εξαγοράσει ποινές.

Εξάλλου, αναμένουμε την τελική απόφαση της έφεσης που έχει ασκήσει ο Ανδρέας Κουρής σε απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών το 2013, έπειτα από αγωγή μας, με την οποία άνοιξε το δρόμο για κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας, ώστε να ικανοποιηθούν οι επιδικασθείσες εργατικές απαιτήσεις μας. Ουσιαστικά, το δικαστήριο αναγνώρισε την άμεση ατομική ευθύνη του επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από μία (ή και περισσότερες) Α.Ε. ή ΕΠΕ.

Έτσι φτιάχνονται οι περιουσίες

Η μέθοδος που ακολούθησε και ακολουθεί ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής είναι η κλασσική μέθοδος πλουτισμού αρκετών επιχειρηματιών. Στην κυριολεξία «πάνω σε πτώματα»  σε ότι αφορά τους εργαζόμενους (με χρωστούμενα και πέταμα στην ανεργία) και με φέσια προς όλες τις κατευθύνσεις που, όμως, δεν τους εμποδίζουν να συνεχίζουν απρόσκοπτα τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, τελώντας υπό καθεστώς απόλυτης ασυλίας.

Για του λόγου το αληθές, υπενθυμίζουμε ότι Ανδρέας Κουρής εξαγόρασε την αλυσίδα καταστημάτων μουσικής Μetropolis το 2010 και σε αστραπιαίο για τα επιχειρηματικά δεδομένα χρόνο έβαλε λουκέτο σε 12 καταστήματα (μέσα σε μόλις δυο χρόνια), ενώ κήρυξε επίσημα πτώχευση στην εταιρεία το 2015. Αφού βούλιαξε τα Μetropolis, μεταπήδησε σε νέα εταιρικά σχήματα σπάζοντας την ίδια τη ναυαρχίδα του, τον όμιλο ΜΑD,  σε «καλή» και «κακή» εταιρεία αφήνοντας στην τελευταία επίσης συσσωρεμένα χρέη, κλείνοντας τις φορτωμένες με χρέη εταιρείες που κατείχαν το κανάλι MAD και το MAD RADIO και μεταφέροντας το εμπορικό σήμα σε νέες Ανώνυμες Εταιρείες (Α.Ε.).

Μόνο για το έτος 2016 τα χρέη προς τις ΔΟΥ των Ανωνύμων Εταιρειών που διευθύνει ο Ανδρέας Κουρής έφταναν τα 6 εκατομμύρια ευρώ, τοποθετώντας τον ψηλά στον κατάλογο με τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου. Τα χρέη των Μad Radio και Mad TV στην Εφορία προσεγγίζουν τα 3 εκατομμύρια ευρώ, ενώ πάνω από 3 εκατομμύρια οφείλει η επίσημα χρεοκοπημένη Μετρόπολις Α.Ε.

Κι όμως, αυτός ο επιχειρηματίας -αντίθετα από τους απλούς πολίτες που πέφτουν θύματα κατασχέσεων για ασήμαντα, σε σχέση με τα προαναφερόμενα, ποσά- όχι μόνο συνεχίζει να κάνει μπίζνες αλλά ανοίγει και καινούριες. Έχοντας,  βέβαια, αξιοποιήσει και τα περίπου 650.000 ευρώ συνολικά, που δεν έδωσε, αν και όφειλε σε εμάς τους απολυμένους των Metropolis.

Έτσι, σα να μην τρέχει τίποτα, σα να μη χρωστάει σε κανέναν και πουθενά, δίχως να τον ενοχλεί κανείς ,ο Ανδρέας Κουρής εξακολουθεί να «ξεσαλώνει» επιχειρηματικά, να γεμίζει τις ήδη φουσκωμένες τσέπες του με χιλιάδες ευρώ, μη παραλείποντας να επιδεικνύει και … φιλανθρωπικό έργο. Προφανώς δεν του έφταναν οι εισπράξεις από τα γλαμουράτα σόου που διοργανώνει εδώ και χρόνια (βραβεία MAD και  MadWalk), ούτε χόρτασε από τις 3 διοργανώσεις της Eurovision που του ανέθεσε στο παρελθόν απλόχερα και υπό αδιαφανείς διαδικασίες η διοίκηση της κρατικής/δημόσιας τηλεόρασης.

Πρόσφατα, δημιούργησε το MAD WORLD TV, που εκπέμπει σε Αμερική, Αυστραλία και Καναδά και απευθύνεται στην ελληνική ομογένεια, επένδυσε στην  αναβάθμιση του εξοπλισμού παραγωγής και εκπομπής προγραμμάτων στις εγκαταστάσεις του MAD TV, ενώ φέτος εξήγγειλε την καθιέρωση μιας νέας γκλαμουράτης φιέστας, το Mad About Arts by Campari, τον τόπο της διεξαγωγής της οποίας γνώριζαν μόνο οι επίσημοι προσκεκλημένοι και όσοι κέρδισαν προσκλήσεις (μα, γιατί κρύβεσαι τόσο βρε Ανδρέα;). Παράλληλα, συνεργάζεται σε φιλανθρωπικές αγαθοεργίες με τον γαλαντόμο σε διαφήμιση και χορηγίες ΟΠΑΠ.

Εξακολουθούμε να αντιστεκόμαστε

Είναι προφανές ότι ο Ανδρέας Κουρής, όπως και οι όμοιοί του, θεωρούν ότι η εργοδοτική βαρβαρότητα είναι κάτι σαν δικαίωμα των αφεντικών και ότι όσο ο χρόνος απομακρύνεται από την τέλεση των κατάφορων παρανομιών και της ληστρικής αδικίας που διέπραξε εις βάρος μας θα λειτουργήσει υπέρ του. Γιατί θεωρεί ότι θα εξαντληθούμε, ότι θα απογοητευτούμε και ότι, τελικά, θα τα παρατήσουμε. Ότι, τελικά, θα αναγκαστούμε να ξεχάσουμε.

Ο επίπονος και μακροχρόνιος αγώνας μας, τόσο στο δρόμο όσο και στα δικαστήρια, τον διαψεύδει οικτρά και είμαστε βέβαιοι ότι του επιφύλαξε μια από τις πιο δυσάρεστες εκπλήξεις της ζωής του, καθώς είχε προκαταβάλει ότι θα λυγίσουμε εύκολα και αμαχητί.

Υπό το πρίσμα αυτών των δεδομένων και με τη στήριξη σωματείων βάσης, συλλογικοτήτων γειτονιάς και αυτοργανωμένων συλλογικοτήτων, που στάθηκαν δίπλα στον αγώνα μας από το ξεκίνημά του, συνεχίζουμε οπλισμένοι με το δίκιο μας και καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας  για 8η συνεχόμενη χρονιά έξω από την απονομή των φετινών βραβείων MAD επιμένοντας στην καταβολή των μισθών και των αποζημιώσεών μας.

Ανδρέα Κουρή μην ξεχνάς, ακόμα μας χρωστάς

Συγκέντρωση την Πέμπτη 27 Ιουνίου στο 
ΤΑΕ KWON DO στις 7:00

Συνέλευση απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis

https://ergazomenoimetropolis.blogspot.com/2019/06/8-mad.html?fbclid=IwAR1FRJYcH6FSYqdJ7n0Ab2JOIqjI2OOr3cJNIr7O1AKm1IWz9w47dVo6VWM



34o ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΠΟΚΠ: Αναπαραγωγή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και παραγοντισμός

|

Έχει γίνει κανόνας πλέον και τα συνέδρια των περισσότερων ομοσπονδιών είναι συνάξεις διαπραγματεύσεων και συνδιαλλαγής για τις θέσεις και τις καρέκλες και όχι για οργάνωση και δράση απέναντι στις αντεργατικές επιθέσεις που δεχόμαστε.

Αυτό έγινε και στο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της ΠΟΠΟΚΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής), που διεξήχθει στις 20-21 Ιούνη. Με μοναδική εξαίρεση τα στοιχεία για τις εκκρεμείς συντάξεις που παρουσιάστηκαν. Στην εισήγηση της πλειοψηφίας τέθηκαν οι εκκρεμότητες σε κύριες συντάξεις (80.000) επικουρικές (87.500) και εφάπαξ (20.600) σε ΕΦΚΑ και ΕΤΕΑΕΠ. Το υπουργείο αμφισβήτησε τα στοιχεία, αλλά η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί, καθώς την βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.

 

Εδώ τελειώνει η όποια θετική συνεισφορά του συνεδρίου. Οι υπόλοιπες διεργασίες αφορούσαν στο πως θα αναπαραχθεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στις ίδιες θέσεις. Κάτι που το κατάφερε, όχι τόσο πανηγυρικά όσο τις άλλες φορές, γιατί έχασε την απόλυτη πλειοψηφία. Αλλά και αυτό το γεγονός συνέβει, λόγω εσωτερικών αντιπαραθέσεων μεταξύ παραγόντων, που προκάλεσαν την ανεξαρτητοποίηση μέλους του ΔΣ της πλειοψηφούσας παράταξης.

 

Οι αντιπρόσωποι του συνεδρίου δυστυχώς στήριξαν πλειοψηφικά τις κατεστημένες παρατάξεις και έτσι η Συσπείρωση του Α. Κουρούκλη κατέλαβε την πρώτη θέση και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ τη δεύτερη. Ακολούθησε στην τρίτη θέση το ΠΑΜΕ.

Η Συσπείρωση μπορεί να δηλώνει συμμετοχή στις Παρεμβάσεις, αλλά αποτελείται από άτομα διαφόρων αποχρώσεων, ενώ οι περισσότεροι δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά. Το αντίθετο μάλιστα.

Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει και κατεβαίνει με άτομα “ανεξάρτητα”, όψιμους Συριζαίους και  γυρολόγους.

 

 

Εμείς σαν ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ δυστυχώς είχαμε σημαντικές απώλειες σε αυτό το συνέδριο. Χάσαμε αντιπροσώπους οι οποίοι προτίμησαν να κατευθυνθούν στις συστημικές παρατάξεις για διάφορους λόγους.

Εν μέσω πολιτικής και οικονομικής κρίσης είναι δύσκολο άνθρωποι, που δεν έχουν πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση, να παραμείνουν στις παρατάξεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

 

Διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε και σε αυτή τη θητεία να πορευόμαστε σε αγωνιστική κατεύθυνση, χωρίς συνδιαλλαγή, διαπλοκή και ίντριγκα, υπερασπιζόμενοι τα εργατικά δικαιώματα.

Μοναδική μας εξάρτηση θα συνεχίσει να αποτελεί η σχέση και η επαφή που έχουμε με την εργατική τάξη και με μια Ενωτική Ριζοσπαστική Αριστερά που οφείλουμε να δημιουργήσουμε.

 

Εμείς δεν πουλάμε τις ιδέες μας για τις καρέκλες και δεν πουλιόμαστε!

Ο αγώνας συνεχίζεται ! Venceremos

 

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΠΟΠΟΚΠ

 

 

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

 

Ψηφίσαντες: 119

 

 

1) ΚΙΝΗΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ (ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ) : 55 Ψήφοι – 7 Έδρες

2) ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ (ΛΥΜΠΕΡΑΣ) : 21 Ψήφοι – 3 Έδρες

3) ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΠΑΜΕ) : 20 Ψήφοι – 2 Έδρες

4) ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΦΩΝΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ (ΛΙΒΕΡΗΣ) : 9 Ψήφοι – 1 Έδρα

5) ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΒΑΓΕΝΑΣ) : 7 Ψήφοι – 1 Έδρα

6) ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΟΠΥΥ (ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ) : 7 Ψήφοι – 1 Έδρα

 

 

 

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ

 

Ψηφίσαντες: 118

 

1) ΚΙΝΗΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ (ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ) : 56 Ψήφοι – 4 Σύνεδροι

2) ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΠΑΜΕ) : 22 Ψήφοι – 2 Σύνεδροι

3) ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ (ΛΥΜΠΕΡΑΣ) : 21 Ψήφοι – 2 Σύνεδροι

4) ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΦΩΝΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ (ΛΙΒΕΡΗΣ) :11 Ψήφοι – 1 Σύνεδρος

5) ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΒΑΓΕΝΑΣ) : 8 Ψήφοι – 0 Σύνεδρος

 

 

 

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

 

ΥΠΕΡ: 81

ΚΑΤΑ: 37

ΛΕΥΚΑ: 1

 

 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

 

ΥΠΕΡ: 85

ΚΑΤΑ: 31

ΛΕΥΚΑ: 3

 

 

ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ : 119

 

 

 



Για την εξέγερση του Λος Άντζελες (1992): “L.A – L.A , Fuck The USA”

|

L.A – L.A , Fuck The USA

Κάτω απ αυτό το σύνθημα ενώθηκαν οι εξεγερμένοι μετανάστες-ντόπιοι λευκοί και μάυροι ενάντια στην κρατική βία και καταστολή στο Λος Άντζελες του 1992. Εκείνες τις μέρες αλλά και στο πέρασμα του χρόνου η αστική αφήγηση προσπάθησε να αφαιρέσει τα ταξικά χαρακτηριστικά εκείνης της εξέγερσης προβάλλοντας ένα πλήθος από ψέυδη αλλά και αποκρύπτοντας τις κοινωνικές αιτίες που οδήγησαν σε αυτήν. Πριν το ”γεγονός” , η κοινωνία ήταν ένα καζάνι που έβραζε. Η κρατική βιαιότητα κατά του Rodney King ήταν απλώς η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι. Ακριβώς όπως και τον Δεκέμβρη του 2008 στην ελλάδα.

Οι κατηγορίες για επίθεση και ναρκωτικά κατά του R.Κing δεν αποδείχτηκαν ποτέ.
Οι ταραχές που ξέσπασαν Λος Άντζελες οδήγησαν στη μεγαλύτερη εξέγερση στην ιστορία των ΗΠΑ.

Κυριακή, 3 Μαρτίου 1991. Ο Rodney King, μαζί με τον φίλο του Bryant Allen, οδηγούν το αυτοκίνητό τους όταν ένα περιπολικό της αστυνομίας τους κάνει σήμα να σταματήσουν. Ο King τους αγνοεί και ξεκινάει ένα ανθρωποκυνηγητό στους δρόμους του Los Angeles. Μετά από 8 χιλιόμετρα και ενώ τα αυτοκίνητα έχουν αναπτύξει ταχύτητες διπλάσιες των επιτρεπτών ορίων, ο οδηγός συλλαμβάνεται. Αυτό που ακολουθεί είναι ανατριχιαστικό και καταγράφεται από την ερασιτεχνική κάμερα του George Halliday, έναν κάτοικο της περιοχής ο οποίος παραδίδει το βίντεο ντοκουμέντο στις αστυνομικές αρχές την επόμενη ακριβώς μέρα. Ο απολογισμός; 11 κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ρήξη νεφρού. Το βίντεο προβάλλεται από το κανάλι 5, καθώς και από άλλα διεθνή δίκτυα. Δέκα μέρες μετά, οι αστυνομικοί παραπέμπονται σε δίκη, με την αστυνομική αναφορά να παραλείπει πλήρως το κομμάτι του ξυλοδαρμού. Και οι τέσσερις δήλωσαν αθώοι.

Η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε ένα χρόνο μετά την αρχική παραπομπή. Η Αμερικανική δικαιοσύνη έκανε από την αρχή γνωστές τις προθέσεις της μεταφέροντας τη δίκη σε ένα προάστιο του Los Angeles. Σε μία περιοχή, που κατοικείται κυρίως από λευκούς μεσοαστούς. Το σώμα των ενόρκων αποτελείτο επίσης από λευκούς αμερικανούς είτε φιλικά, είτε συγγενικά προσκείμενους σε εργαζόμενους στο αστυνομικό σώμα. Αυτό όμως δεν αποτελούσε για το δικαστήριο αιτία απόρριψης.

Στα μάτια των ενόρκων ο Rodney King παρουσιάστηκε ως ένας ”θηριώδης, επιθετικός ύποπτος”, ως ένας ”πρώην κατάδικος”, ο οποίος πολύ πιθανό να βρισκόταν και υπό την επήρεια ναρκωτικών και ο λόγος για τον οποίο ξυλοκοπήθηκε ήταν γιατί δεν συμμορφώθηκε με τις εντολές των 25 αστυνομικών που ήταν παρόντες, προκειμένου να πάρει την κατάλληλη στάση για να τον συλλάβουν.

Ένα χρόνο μετά, η ετυμηγορία του λευκού δικαστηρίου, ήταν αθώωση για όλες τις κατηγορίες και για όλους τους κατηγορούμενους. Η εξέγερση ξεσπά στις γκετοποιημένες περιοχές τους Los Angeles στις 30 Απριλίου του 1992 και σύντομα εξαπλώνεται και σε άλλες πόλεις των Η.Π.Α. Βίαιες διαδηλώσεις, λεηλασίες καταστημάτων, καταστροφές πλουσίων συνοικιών, επιθέσεις στα αστυνομικά τμήματα, συγκρούσεις και εμπρησμοί. Το Los Angeles καίγεται. Ο Μπους, αναγκάζεται να ζητήσει από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να αναθέσει σε ομοσπονδιακό δικαστήριο την έκδοση της απόφασης σχετικά με την επανάληψη της δίκης και να κηρύξει στρατιωτικό νόμο. Στέλνει στην πόλη 750 ομοσπονδιακούς αστυφύλακες για να ενωθούν με την αστυνομική δύναμη της πόλης, 2800 Εθνοφρουρούς, ενώ 4000 στρατιώτες βρίσκονται σε ετοιμότητα για πρώτη φορά στην πόλη από τη δεκαετία του ’60. Μέσα σε τρεις νύχτες στο Los Angeles μόνο, σκοτώνονται περίπου 60 άτομα, τραυματίζονται 2300 και γίνονται περίπου 13.200 συλλήψεις.

Η επίσημη αντίδρασή ήταν μαζική, σκληρή και αδιαπραγμάτευτη. Κλήθηκαν Συνοριακοί φρουροί από το Τέξας οι οποίοι για εβδομάδες χτένιζαν τους δρόμους του Los Angeles για άτομα χωρίς πιστοποιητικά, ενώ οι ελίτ μονάδες Metro Squad του LAPD, με τη συμβολή της Εθνοφρουράς του στρατού και των πεζοναυτών, έκαναν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στις φτωχογειτονιές, αναζητώντας κλοπιμαία. Πολλοί άστεγοι και μετανάστες βρέθηκαν στις φυλακές, γιατί απλά και μόνο είχαν παραβιάσει την απαγόρευση κυκλοφορίας. Το γενικότερο κλίμα αστάθειας και τρομολαγνείας που είχε δημιουργηθεί, έδωσε βήμα σε προτάσεις ακραίου παραλογισμού και χυδαίας ρατσιστικής διάθεσης. Διάφοροι εξαγριωμένοι πολιτικοί των πλουσίων προαστίων, υπερθεμάτιζαν υπέρ τις απέλασης των μεταναστών, ακόμα και τις αφαίρεσης της αμερικανικής ιθαγένειας στα παιδιά τους, παρ’ όλο που αυτά είχαν γεννηθεί σε αμερικανικό έδαφος.

Οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος παρατηρητής είχε στη διάθεσή του δραματικές ενδείξεις για την επερχόμενη κοινωνική θύελλα στους μήνες πριν από τις ταραχές της άνοιξης του 1992. Περικοπές και το σκάσιμο της ιαπωνικής χρηματοοικονομικής φούσκας, συνέβαλαν να βυθιστεί η οικονομία της Νότιας Καλιφόρνια στη χειρότερη οικονομική ύφεση μετά το 1983. Ανθρώπινη απόγνωση σε μια τόσο ευρεία κλίμακα, δεν είχε ποτέ φωτογραφηθεί στην πόλη. Όπως γράφει και ο Davis, «παρά την εμμονή των ταμπλόιντ στη βία των μαύρων, μονάχα το 36% των συλληφθέντων ταραξιών ήταν Αφροαμερικανοί, ενώ το 52% είχε ισπανικά επώνυμα και 10% ήταν λευκοί. Εξάλλου, η μεγαλύτερη πυκνότητα ”περιστατικών” που σχετίζονταν με τις ταραχές εκδηλώθηκε νότια του αυτοκινητοδρόμου της Santa Monica, σε περιοχές όπου κυριαρχούν Λατίνοι και Ασιάτες»

Πηγές

«LA LA, fuck the USA!». Η εξέγερση που έγινε στο Λος Άντζελες, όταν 4 αστυνομικοί ξυλοκόπησαν βίαια έναν αφροαμερικανό. Ταραχές με 53 νεκρούς, οι δέκα από αστυνομικά πυρά – ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
https://cityfairytale.wordpress.com/2010/08/30/los-angeles-1992-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%B7/?fbclid=IwAR3rVEv6tsvRt31D2iV4J7pb69squ0sua1xmk0oSPzpk7zEqpsuxz58CPng
Από τον τοίχο του Panos Flow στο fb


Κίνα: Μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στον αντιδραστικό «νόμο περί έκδοσης» στο Χονγκ Κονγκ

|

 

(Δήλωση της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς Τάσης (RCIT), 18 Ιουνίου 2019, www.thecommunists.net)

 

Εμπρός για Γενική Απεργία Διαρκείας, για την ανατροπή του νομοσχεδίου και της κυβέρνησης της Κάρι Λαμ!

  1. Το Χονγκ Κονγκ συγκλονίζεται σήμερα από ένα κύμα μαζικών διαδηλώσεων. Οι διαδηλωτές ζητούν την απόσυρση του αποκαλούμενου «νόμου περί έκδοσης». Αυτό το νομοσχέδιο θα επέτρεπε να εκδίδονται άνθρωποι από το Χονγκ Κονγκ στην Κίνα για να δικαστούν. Δεδομένου ότι στο Χονγκ Κονγκ υπάρχουν πολύ περισσότερα δημοκρατικά δικαιώματα απ ‘ό, τι στην υπόλοιπη Κίνα – λόγω του δεσποτικού καθεστώτος του καθεστώτος στο Πεκίνο – το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί σοβαρή επίθεση εναντίον των αντιπολιτευτικών δυνάμεων στο Χονγκ Κονγκ. Η βίαιη καταπίεση του λαού των Ουιγούρων στο Ανατολικό Τουρκεστάν, με ένα εκατομμύριο κατοίκους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, υπογραμμίζει τη δικτατορική φύση της κεντρικής κινεζικής κυβέρνησης.
  2. Αρκετές οργανώσεις πολιτικών δικαιωμάτων απάντησαν με μια καμπάνια διαρκείας ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο. Το πρόσφατο «πικ» αυτών των διαδηλώσεων αποτέλεσαν τις μαζικότερες διαδηλώσεις στην ιστορία του Χονγκ Κονγκ. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν στις 9 Ιουνίου και δύο εκατομμύρια στις 16 Ιουνίου. Δεδομένου ότι η πόλη έχει συνολικό πληθυσμό 7,4 εκατομμυρίων, αυτό σημαίνει ότι πολλοί από τους κατοίκους ηλικίας 15 έως 54 ετών βρίσκονταν στους δρόμους! Η αστυνομία – ακολουθώντας τις εντολές της φιλοκινεζικής κυβέρνησης της Κάρι Λαμ – επιτέθηκε βίαια στους διαδηλωτές με σπρέι πιπεριού, δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ. Ως αποτέλεσμα, τουλάχιστον 81 άτομα νοσηλεύτηκαν με τραυματισμούς. Ένας διαδηλωτής – άνδρας που κρατούσε ένα πανό με τίτλο “Καμία έκδοση στην Κίνα, πλήρης απόσυρση του νομοσχεδίου περί έκδοσης, δεν είμαστε κακοποιοί. Απελευθερώστε τους φοιτητές και τραυματίες, να παραιτηθεί η Κάρι Λαμ , βοηθήστε το Χονγκ Κονγκ” έχασε τη ζωή του κι έγινε μάρτυρας του κινήματος.
  3. Η Κάρι Λαμ πιέζεται πλέον ασφυκτικά από το μαζικό κίνημα και ελπίζει να την «βγάλει καθαρή» από τις μαζικές διαδηλώσεις. Αναγκάστηκε να αναβάλει την έγκριση του νομοσχεδίου. Ωστόσο, η βίαιη καταστολή έχει ριζοσπαστικοποιήσει το κίνημα που απαιτεί τώρα εκτός από την απόσυρση του νομοσχεδίου  και την παραίτησή της. Την ίδια στιγμή, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας τόνισε ότι «η κινεζική κυβέρνηση, η κεντρική κυβέρνηση, στηρίζει πάντα και πλήρως το έργο του επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας Κάρι Λαμ και της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ».
  4. Η Επαναστατική Κομμουνιστική Διεθνής Τάση (RCIT, ελληνικά αρχικά ΕΚΔΤ) υποστηρίζει άνευ όρων τις μαζικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ. Ο αγώνας κατά του νόμου περί έκδοσης και της κυβέρνησης Κάρι Λαμ είναι ένας σημαντικός δημοκρατικός αγώνας. Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι δημιουργήθηκε ένα διεθνές κίνημα αλληλεγγύης που οργάνωσε συγκεντρώσεις σε τουλάχιστον 39 πόλεις σε όλο τον κόσμο. Εάν οι διαδηλωτές επιβάλουν τα αιτήματά τους, αυτό θα αποτελέσει σοβαρό πλήγμα κατά της σταλινικής-καπιταλιστικής δικτατορίας στο Πεκίνο.
  5. Έχουμε πλήρη επίγνωση των πολιτικών και ιδεολογικών περιορισμών των διαδηλώσεων. Πολλοί από τους διοργανωτές είναι προσκολλημένοι σε αστικές φιλελεύθερες ιδέες και έχουν ψευδαισθήσεις για τη δυτική «δημοκρατία». Υπάρχει επίσης μια τάση από τμήματα του κινήματος να ζητήσουν την “ανεξαρτησία” του Χονγκ Κονγκ. Η πόλη ήταν υποδουλωμένη μέχρι πρόσφατα, το 1997  στη βρετανική αυτοκρατορία. Πρόκειται για την κληρονομιά μιας βάρβαρης ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας κατά της Κίνας τον 19ο και τον 20ό αιώνα.
  6. Η ΕΚΔΤ προειδοποιεί για οποιαδήποτε αυταπάτη για τον ρόλο του αμερικανικού ή ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Αυτές οι κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τη δημοκρατία – απλά αρκεί να κοιτάξει κανείς τις αιματοβαμμένες δικτατορίες στην Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία που είναι στενοί σύμμαχοί τους. Η Ουάσινγκτον και το Λονδίνο θα επιδιώξουν να εκμεταλλευτούν τις αναταραχές στο Χονγκ Κονγκ για να προωθήσουν τη θέση τους στον οξυνόμενο ανταγωνισμό με την Κίνα για την παγκόσμια ηγεμονία.
  7. Η ΕΚΔΤ παλεύει για γενική απεργία διάρκειας για να ανατραπεί ο νόμος περί έκδοσης και να πέσει η διοίκηση Λαμ. Είναι ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους και τη νεολαία στο Χονγκ Κονγκ να διοργανώσουν δημοκρατικές μαζικές συνελεύσεις για να συζητούν τα αιτήματα και τις τακτικές του κινήματος τους. Τέτοιες συνελεύσεις πρέπει να εκλέγουν εκπροσώπους προκειμένου να οικοδομήσουν ένα κίνημα υπό την καθοδήγηση ενός δημοκρατικά ελεγχόμενου συντονιστικού οργάνου.
  8. Κατά τη γνώμη μας, είναι επείγον το δημοκρατικό κίνημα στο Χονγκ Κονγκ να μην επιτρέψει να απομονωθεί από τις καταπιεσμένες μάζες στην υπόλοιπη Κίνα. Αντιθέτως, πρέπει να εκφράσει την υποστήριξή του για τα δικαιώματα των εργαζομένων που υποφέρουν από υπερεκμετάλλευση, τους αγρότες που καταπιέζονται από τους γραφειοκράτες, καθώς και τους καταπιεσμένους μουσουλμάνους Ουιγουίρους.
  9. Η ΕΚΔΤ βλέπει τον δημοκρατικό αγώνα στο Χονγκ Κονγκ ως μέρος του διεθνούς αγώνα για την απελευθέρωση. Καλούμε τους αγωνιστές να οργανωθούν στη βάση μιας διεθνούς και σοσιαλιστικούς προοπτικής. Η επίτευξη αυτού του στόχου απαιτεί την δημιουργία ενός επαναστατικού κόμματος στην Κίνα και παγκοσμίως!

 

Κάτω ο νόμος έκδοσης! Να νικήσουμε τη διοίκηση της Κάρι Λαμ!

Κάτω από την ψευδο-κομμουνιστική καπιταλιστική δικτατορία του Πεκίνου!

* Για μια Δημοκρατία των εργατών και των φτωχών αγροτών στην Κίνα! Για μια Σοσιαλιστική Ομοσπονδία στην Ανατολική Ασία ως ένα πρώτο βήμα προς έναν σοσιαλιστικό κόσμο!

https://www.thecommunists.net/worldwide/asia/china-mass-protests-against-reactionary-extradition-law-in-hong-kong/

Μετάφραση Αλέξης Λιοσάτος



Κινητοποίηση στο υπουργείο δικαιοσύνης το Σάββατο 22 Ιούνη

|
(Κάλεσμα εργατικών σωματείων και συλλογικοτήτων)
Προσυγκέντρωση: πλατεία Κανελλοπούλου (σταθμός μετρό Πανόρμου), 11.00π.μ.
Αντίσταση στην ποινικοποίηση-εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων
Η συνάδελφος Ανδριανή, μετά από 24 χρόνια συνεχούς εργασίας, σε καθεστώς αλλεπάλληλων συμβάσεων ορισμένου χρόνου, απολύθηκε από το φροντιστήριο «Πρίσμα», γιατί διεκδίκησε να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα 2 χρόνων. Η συνάδελφος κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης 24 χρόνια, διδάσκοντας πολιτική οικονομία. Απολύθηκε γιατί διεκδίκησε στην Επιθεώρηση Εργασίας (1/4/2014) και επέβαλε να της καταβληθούν 5.700 ευρώ, δεδουλευμένα 2 χρόνων (με μηνιαίο μισθό 270 ευρώ καθαρά). Όπως δήλωσε ο ίδιος ο εργοδότης Β. Γκούμας στην Επιθεώρηση Εργασίας, δεν αρκέστηκε να προσφύγει στην Επιθεώρηση, πήγε και στο σωματείο της, τον ΣΕΦΚ… Την περίοδο εκείνη και ιδιαίτερα τον Σεπτέμβρη–Οκτώβρη του 2014 έγιναν συνεχείς κινητοποιήσεις έξω από το φροντιστήριο. Ο εργοδότης κάλεσε ισχυρό κατασταλτικό μηχανισμό κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, αλλά και απαίτησε με ασφαλιστικά μέτρα να απαγορευθούν οι συγκεντρώσεις του σωματείου σε ακτίνα 200 μέτρων. Απέτυχε να σταματήσει τον αγώνα.
Η συνάδελφος όχι μόνο δεν τρομοκρατήθηκε αλλά διεκδίκησε την επαναπρόσληψή της μαζί με το σωματείο. Δύο χρόνια αργότερα, με την 147/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών υποχρεώνεται ο εργοδότης να την επαναπροσλάβει με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αφού αναγνωρίζει πως η συνάδελφος κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες 24 χρόνια, αλλά και να καταβάλει στη συνάδελφο το ποσό των 2.977,44 ευρώ, το οποίο αφορά μισθούς υπερημερίας, καθώς και αποκατάσταση ηθικής βλάβης. Ο εργοδότης κάνει έφεση στην απόφαση.
Πέντε χρόνια αργότερα, στις 8/5/2019, μετά από μια καφκική δίκη, χωρίς μάρτυρες κατηγορίας, με την εισαγγελέα να εισηγείται την αθώωση («δεν υπάρχει γεγονός, ποινικοποιείται μια αστική διεκδίκηση»), ο δικαστής Κύριλλος Σιάτρας καταδίκασε την απολυμένη από το 2014 συνάδελφό μας για συκοφαντική δυσφήμιση του εργοδότη της, καθώς σύμφωνα με το κατηγορητήριο η συνάδελφος, αφού είχε ήδη απολυθεί (κατά τη δικαστική ιδιόλεκτο: «είχε αποχωρήσει») «διέδιδε στον χώρο του φροντιστηρίου Πρίσμα ότι η σύμβασή της δεν ήταν ορισμένου, αλλά αορίστου χρόνου», καθώς και ότι «η Επιθεώρηση Εργασίας έβγαλε απόφαση για να επιστρέψει στη δουλειά της». Με αυτόν τον τρόπο «έβλαψε την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος, παρουσιάζοντάς τον ως αφερέγγυο και ασυνεπή επαγγελματία και εργοδότη στον κύκλο των φροντιστηρίων και των εργαζομένων σε αυτά». Ο δικαστής καταδίκασε τη συνάδελφο σε 4 μήνες φυλάκισης, δίνοντας μόνος του ελαφρυντικό, αν και η ίδια δεν το είχε ζητήσει.
Δύο μέρες μετά, στις 10/5/2019, η συνάδελφος θα δικαζόταν ξανά με την κατηγορία… ότι μαζί με το σωματείο της, τον ΣΕΦΚ, το οποίο κατά τη δικαστική ιδιόλεκτο γίνεται: «πλήθος 30 περίπου άγνωστων συναυτουργών συγκεντρώθηκαν κάτωθι του επί της οδού Γ. Γενναδίου 5 φροντιστηρίου Πρίσμα και με τη χρήση τηλεβόα… επιχείρησαν να εξαναγκάσουν τον εργοδότη της να την επαναπροσλάβει, ενώ δεν ήταν υποχρεωμένος». Με αυτόν τον τρόπο, χαρακτηρίζονται ως «κατ’ εξακολούθηση έγκλημα» οι κινητοποιήσεις ενάντια στις συνθήκες εργασίας των αλλεπάλληλων συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, ενάντια στην απόλυση της συναδέλφου, η οποία απολύθηκε γιατί διεκδίκησε δεδουλευμένα 2 χρόνων. Να, λοιπόν, πώς η ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των αγώνων τυποποιείται από τον ποινικό κατασταλτικό μηχανισμό.
Στις 10/5/2019 καλέστηκε από τον ΣΕΦΚ και πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια με πανό και συμμετοχή και αλληλέγγυων. Η εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τις 21/11/2019, αν και θα έπρεπε ήδη να έχει παραγραφεί από το 2016.
Υπενθυμίζουμε ότι η μήνυση σχετικά με την υπόθεση αυτή κατατέθηκε στις 29/9/2014 και ενώ η προανάκριση στο ΑΤ Εξαρχείων γίνεται τον Ιούνη του 2016, χωρίς να κληθεί η απολυμένη συνάδελφος, “ανασυγκροτείται” με εντολή εισαγγελέα η δικογραφία από τον αστυνομικό διευθυντή του ΑΤ Εξαρχείων, ο οποίος έχει καταθέσει 3,5 χρόνια πριν μαζί με άλλους 2 αστυνομικούς κατά την προανάκριση ότι: «οι συγκεντρωθέντες δεν προέβησαν σε έκτροπα (φθορές στο φροντιστήριο), ούτε διασάλευσαν την τάξη και την κυκλοφορία, καθώς παρέμεναν επί του πεζοδρομίου περιοριζόμενοι μόνο στη διαμαρτυρία… δεν εμπόδιζαν την είσοδο και την έξοδο σε αυτό. Για το συμβάν ενημερώθηκε ο εισαγγελέας, ο οποίος διέταξε να μην κινηθεί η αυτόφωρος διαδικασία σε βάρος των συγκεντρωθέντων, λαμβάνοντας υπόψη το Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του “συνέρχεσθαι” και το γεγονός ότι… επρόκειτο για ειρηνική διαμαρτυρία».
Παρ’ όλα αυτά στις 26/10/2017 ο εισαγγελέας Πρωτοδικών ζητά περαιτέρω προκαταρτική εξέταση για να «προταθούν 2 μάρτυρες από τον εγκαλούντα [τον εργοδότη] και να ληφθούν εξηγήσεις εγκαλουμένης [από την απολυμένη συνάδελφο] και να εξακριβωθούν πλήρη στοιχεία ταυτότητας, διαμονής και ΑΦΜ». Τον Γενάρη του 2018 από το ΑΤ Εξαρχείων καλείται ο εργοδότης και ερωτάται από το όργανο της τάξης: «Γνωρίζεται [!] να προτείνετε μάρτυρες σχετικά με το περιστατικό το οποίο έλαβε χώρα την 29/9/2014;». Ο εργοδότης προτείνει ως μάρτυρα τη γραμματέα του φροντιστηρίου και μία μάνα, της οποίας η κόρη ήταν μαθήτρια το 2014. Και οι 2, στις 18 και 19/1/2018, δηλαδή 3,5 χρόνια μετά, θυμούνται και για πρώτη φορά καταθέτουν ότι έξω από το φροντιστήριο οι συγκεντρωμένοι «εμπόδιζαν την είσοδο, το μάθημα με τη φασαρία που προκαλούσαν, ενώ προσπάθησαν να εισέλθουν… εντός του φροντιστηρίου, περιμένοντας… να ανοίξει κάποιος την πόρτα». Η συνάδελφος όχι μόνο δεν κλήθηκε αλλά και δεν ενημερώθηκε ποτέ για τις μεθοδεύσεις αυτές.
Η καταδίκη της συναδέλφου έχει άμεση σχέση με την επικείμενη έκδοση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών σχετικά με την έφεση του ιδιοκτήτη του φροντιστηρίου «Πρίσμα», Β. Γκούμα, με την οποία ζητά να ακυρωθεί η 147/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία υποχρεώνεται να επαναπροσλάβει τη συνάδελφο με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, αφού αναγνωρίζει πως κάλυπτε για 24 χρόνια πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης.
Πίσω από αυτήν την καταδίκη βρίσκονται τα αφεντικά. Είτε με εισαγγελικές παραγγελίες είτε με μηνύσεις είτε με ασφαλιστικά μέτρα και καταδικαστικές αποφάσεις απαιτούν, με αστυνομική εισαγγελική δικαστική βούλα, να θέσουν εκτός νόμου τον εργατικό αγώνα. Το αφεντικό πληρώνει και απολύει όποτε γουστάρει γιατί αλλιώς… υπάρχει και ο νόμος! Η καταδίκη αυτή αναδεικνύει τον εργασιακό μεσαίωνα των φροντιστηρίων: συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι/ες χωρίς δικαιώματα. Όταν η/ο εργαζόμενη/ος διεκδικεί, δεν… απολύεται, απλώς δεν… ανανεώνεται η σύμβασή της/ου…
Οι μεθοδεύσεις των μηχανισμών που επέβαλαν την καταδίκη της συναδέλφου για συκοφαντική δυσφήμιση, την καταδίκη των συναδέλφων που υπερασπίστηκαν την κυριακάτικη αργία στις 28/12/2014 στον κλάδο του βιβλίου συμμετέχοντας στην απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, οι δεκάδες αντεργατικές αποφάσεις που δικαιώνουν τα αφεντικά και αφορούν σε απολύσεις και βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, καθώς και όλες οι διώξεις που υπάρχουν και στοχεύουν στην ποινικοποίηση–εγκληματοποίηση των εργατικών αγώνων δεν μπορούν να μείνουν χωρίς εργατική απάντηση. Χρειάζεται να υπάρξει συλλογική μαζική εργατική κινητοποίηση, για να μην περάσει η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία. Για να μην επικρατήσει η αντίληψη ότι με μια μήνυση ή πολύ περισσότερο με μια καταδίκη τα σωματεία αναστέλλουν τον εργατικό αγώνα και αποδέχονται ότι δεν μπορούν να αναμετρηθούν με τον κατασταλτικό μηχανισμό και τα αφεντικά… Από τις κινητοποιήσεις μας μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, από τον ταξικό αγώνα εργαζομένων και ανέργων εξαρτάται αν θα υπάρξει ανάχωμα στις μεθοδεύσεις τους.
Να μην περάσει η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία.
Να σταματήσει κάθε δίωξη.
Ο αγώνας δεν καταστέλλεται, δεν αφομοιώνεται, συνεχίζεται…
ΣΕΦΚ | Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
ΣΥΒΧΨΑ | Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Φυλής
Πρωτοβουλία Εργαζομένων & Ανέργων στην ιδιωτική εκπαίδευση
ΑΠΕΤΤ | Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά Ταχυδρόμηση
ΕΣΕ Αθήνας | Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων


ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΠΟΚΠ – ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟ 34o ΣΥΝΕΔΡΙΟ

|
Το συνέδριο της Ομοσπονδίας μας διεξάγεται δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης,
επεισόδια της οποίας ζήσαμε και στην Ελλάδα και βρισκόμαστε σε μια συγκυρία, όπου παρά τη μεσοπρόθεσμη
σταθεροποίηση του καπιταλισμού, τίποτα δεν αποκλείει το ξέσπασμα ενός νέου επεισοδίου οικονομικής
κρίσης. Η σχετική σταθεροποίηση έχει μεσοπρόθεσμη διάρκεια, ασταθή και αβέβαιο χαρακτήρα.
Η αντανάκλαση της κρίσης στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, είναι ορατή σε μια σειρά από χώρες. Διεθνώς
έχουμε επεισόδια όξυνσης των ανταγωνισμών μεταξύ ισχυρών οικονομικά κρατών, όξυνσης ιμπεριαλιστικών
ανταγωνισμών, πολεμικών επεισοδίων στη Μ. Ανατολή, μαζικής μετανάστευσης και προσφυγικών ρευμάτων,
ανόδου της ακροδεξιάς και συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων στην ΕΕ και Λατινική Αμερική.
Αλλά και εμφάνισης σημαντικών αντιστάσεων (κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία, αντιρατσιστικές διαδηλώσεις στην
Ιταλία, γυναικείες κινητοποιήσεις στην Ισπανία, αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουγγαρία, στην Αλγερία
κ.λ.π.).
Πολιτικές εκλογές
Το εκλογικό αποτέλεσμα στην τριπλή κάλπη είναι αντικειμενικά αρνητικό για την εργατική τάξη τα φτωχά λαϊκά στρώματα και την Αριστερά. Αποτελεί συντηρητική στροφή και ολοκληρώνει τον κύκλο της συνειδητοποίησης της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ από τον
κόσμο της εργασίας, τη νεολαία και τους ανέργους. Η νίκη της ΝΔ -7 χρόνια μετά την τελευταία νίκη της δεξιάς σε εκλογές- με σχεδόν 10 μονάδες στην ευρωκάλπη και το «σάρωμα» δήμων και περιφερειών σε όλη τη χώρα μόνο καλά νέα δεν είναι. Ο Μητσοτάκης είναι η προσωποποίηση της ρεβανσιστικής δεξιάς, που δε θα διστάσει να διαλύσει οποιαδήποτε μορφή κοινωνικού κράτους, εργασιακού ή δημοκρατικού δικαιώματος άφησε πίσω της η επέλαση των μνημονίων και της τρόικας στη μνημονιακή περίοδο. Το κυβερνών κόμμα ηττήθηκε εμφατικά και αυτό έχει πολλές αιτίες. Πρώτη η τάχα «έξοδος από τα μνημόνια» δεν έπεισε. Η μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα απογοήτευσε πολύ κόσμο που το Σεπτέμβρη του 2015 είχε ακόμα αυταπάτες ότι «ο Τσίπρας θα παλέψει». Δεύτερη, ότι τα «μέτρα ελάφρυνσης» κυρίως ήταν προεκλογικά φιλοδωρήματα και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν εναλλακτικό κυβερνητικό σχέδιο στα
μέτρα λιτότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει στην πράξη ότι είναι ο καλύτερος στην εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, καθώς έχει υλοποιήσει περισσότερες αντιλαϊκές πολιτικές από τους προκατόχους του (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) με πολύ μικρές έως ανύπαρκτες αντιδράσεις.
Τώρα που έχει σταθεροποιηθεί η κρίση (τουλάχιστον προσωρινά) και στην Ελλάδα, άρχισε πριν τις εκλογές, να δίνει πίσω κάποια ψίχουλα από τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια, που πήραν από τα λαό τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά αυτό τελικά δεν έπεισε …
Δημόσιος Τομέας-Κοινωνικό Κράτος
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρότι στηρίχτηκε μαζικά στις εκλογές του 2015 από τους δημοσίους υπαλλήλους, δεν υλοποίησε κανένα φιλολαϊκό μέτρο για εμάς. Μετά την επαναπρόσληψη των απολυμένων του 2013, που έγινε εξαιτίας της μακρόχρονης κινηματικής δράσης τους, έφτασε να δεχτεί μια συντριπτική εκλογική ήττα από τη Νέα Δημοκρατία για να καταργήσει την τιμωριτική διάταξη της
Γεροβασίλη για την ¨αξιολόγηση¨των εργαζομένων στο Δημόσιο, χωρίς να καταργήσει συνολικά αυτή την προσχηματική αξιολόγηση.
Οι αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων και του Συμβουλίου της Επικρατείας έκριναν νόμιμη
και την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους, στηρίζοντας την
υλοποίηση των αντεργατικών – αντιλαϊκών αποφάσεων των μνημονικών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μοναδικός δρόμος για την επαναφορά των δώρων και την καταβολή των αναδρομικών είναι ο διαρκής και συντονισμένος αγώνας όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Στα Ασφαλιστικά Ταμεία και στους Οργανισμούς Κοινωνικής Πολιτικής η κατάσταση συνεχίζει να βρίσκεται στο
κόκκινο.
Εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχουν ούτε τα στοιχειώδη δεν παρέχoνται ούτε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Το προσωπικό βρίσκεται σε επαγγελματική εξουθένωση (burn out), σωματική και ψυχολογική. Δεκάδες σοβαρά περιστατικά υγείας παρουσιάζονται σε εργαζόμενους και εργαζό–
μενες λόγω της πίεσης και της κατάστασης που βιώνουμε, που κάποια κατέληξαν στην απώλεια
συναδέλφων.
Στον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ προχωράει μια ενοποίηση-τερατούργημα που θα δώσει την χαριστική βολή στη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση.
Ο ΟΠΕΚΑ καλείται να υλοποιήσει το τιτάνιο έργο
απάλυνσης των συνεπειών της ακραίας φτώχειας, χωρίς σχεδιασμό, μέριμνα και προσωπικό
για το οτιδήποτε.
Η επανασύσταση του ΟΕΚ/ΟΕΕ δυστυχώς δεν υπάρχει σε κανένα πολιτικό προγραμματισμό με τους εργαζόμενους διασκορπισμένους στον ΟΑΕΔ και ο ΕΟΠΥΥ βρίσκεται όλο και πιο δέσμιος των ιδιωτών-κορακιών παρόχων υγείας.
Οι «απαντήσεις» των συνδικάτων
Απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις οι αντιδράσεις  της Ομοσπονδίας μας ήταν καθαρά συμβολικού χαρακτήρα. Μόνιμη δικαιολογία σε αυτό είναι ότι ο κόσμος δεν συμμετέχει στις κινητοποιήσεις. Χωρίς να δέχονται ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτό.
Το ότι είναι παντελώς απούσες οι ηγεσίες των συνδικάτων και της ΠΟΠΟΚΠ από τους εργασιακούς χώρους, δεν τους προβληματίζει; Το ότι έχουν απαξιωθεί τα συνδικάτα και οι ηγεσίες τους;
Είναι ευθύνη της πλειοψηφίας των παρατάξεων στην ΠΟΠΟΚΠ, που κάνουν συνδικαλισμό σε  κλειστά δωμάτια, μακριά από τους εργαζόμενους και τα προβλήματα και το μόνο που δυστυχώς κοιτάζουν είναι να παραμείνουν στις θέσεις τους υποσχόμενοι νέες καρέκλες.
Η μεγαλύτερη δυσκολία σήμερα δεν είναι η συνεχιζόμενη επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματά μας. Είναι το κλίμα απογοήτευσης, απαξίωσης του συνδικαλισμού και παραίτησης. Η υποχώρηση των μεγάλων κινημάτων μετά το 2012, η υποταγή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η καταρράκωση της ελπίδας για ρήξη με το μοντέλο αυτό και ο ευτελισμός της δυνατότητας εναλλακτικών πολιτικών, ενισχύουν τα υπαρκτά ρεύματα ατομισμού και κυνισμού.
Για μια άλλη, πραγματικά μαχητική Ομοσπονδία
Για εμάς, το κυρίαρχο ζήτημα αυτή την περίοδο είναι αν θα δώσουμε έναν αγωνιστικό διεκδικητικό δρόμο για την ομοσπονδία μας ή θα
υπερισχύσει ο αριβισμός, το “φαίνεσθαι”, η  αδράνεια και η ιδιώτευση.
Η ΕΑΚ συνεπής στην ενωτική της πολιτική, απευθύνει πρόσκληση για συνεργασία οποιασδήποτε
μορφής σε όλες τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι οποίες θεωρούν ότι μπορούν να μοιραστούν το ίδιο πολιτικό και συνδικαλιστικό
όραμα. Αυτός είναι ο δρόμος για να ξεπερνούμε τα εμπόδια που θέτει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στους αγώνες μας.

  • Συνεχίζουμε και Διεκδικούμε:
    • Ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Κατάργηση παλιών
    και νέων μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων»
    του κεφαλαίου
    • Είμαστε στο πλευρό της κοινωνικής πλειοψηφίας που μαστίζεται από τα μνημόνια, την
    ανεργία, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις περικοπές εισοδημάτων και τους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας
    • Κατάργηση του αντεργατικού και νομοθετικού πλαισίου. Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων
    • Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Επα–
    ναφορά του 13ου και 14ου μισθού και αναδρομική καταβολή τους
    • Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
    Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, καθώς και όσων έχουν δικαστικές αποφάσεις
    • Στήριξη του ΕΟΠΥΥ και απομάκρυνση των ιδιωτικών εταιριών. Αμεση επανασύσταση του
    ΟΕΚ, του ΟΕΕ και του ΟΠΑΔ
    • Αμεση γενναία χρηματοδότηση όλων των Ασφ.
    Ταμείων και των Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν
    στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους
    Καλούμε κάθε έντιμο/η συνδικαλιστή/στρια :
    Ø Να στηρίξει το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αριστερής Κίνησης στην Ομοσπονδία
    Ø Για να δυναμώσει τη φωνή μας συμβάλλοντας στη προσπάθεια μας να αλλάξουμε τους
    συσχετισμούς
    Ø Για να ενισχυθεί η αντίσταση απέναντι στον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό
    Ø Για να μείνει ο δρόμος ανοιχτός για την ταξική, μαχητική ανασυγκρότηση του εργατικού
    κινήματος.
    Για να πάνε τα πράγματα αλλιώς, σπάστε τους παραταξιακούς φραγμούς!
    Στηρίξτε την ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ την παράταξη που ήταν,
    είναι και θα συνεχίσει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων!


Διαπραγματεύσεις για τις ΣΣΕ 2019 στην επιβατηγό Ναυτιλία. Συνεχίζεται η αδιαλλαξία των εφοπλιστών. Εργοδοτικός – κυβερνητικός και κομματικός συνδικαλισμός σε κοινή γραμμή υπονομεύουν τις δίκαιες διεκδικήσεις των Ναυτεργατών

|

Πραγματοποιήθηκε χθες (18/6/2019) η τρίτη συνεχόμενη συνάντηση για την διαπραγμάτευση της ΣΣΕ στην επιβατηγό Ναυτιλία μεταξύ της Διοίκησης της ΠΝΟ και του ΣΕΕΝ.

Ήδη διανύουμε τον 6ο μήνα από την λήξη της προηγούμενης ΣΣΕ για το 2018 χωρίς και αυτή την φορά να υπάρξει σχετική συμφωνία.

Αντίθετα όπως αποκαλύφθηκε στην συνάντηση αυτή η ηγεσία και η πλειοψηφία της ΠΝΟ είχαν δρομολογήσει με τον ΣΕΕΝ παρασκηνιακά και πίσω από τις πλάτες των Ναυτεργατών μια άτυπη συμφωνία με βάση την οποία εγκαταλείπεται η διεκδίκηση για την κατάργηση του αντιναυτεργατικού νόμου 4150/2016 και των σχετικών Υπουργικών αποφάσεων Βαρβιτσιώτη για τις συνθέσεις στην Αδριατική με τις οποίες δόθηκε συντριπτικό πλήγμα στις θέσεις εργασίας, όπου αυτές μειώθηκαν δραματικά με αποτέλεσμα να επικρατεί ένα καθεστώς υπερεργασίας, εντατικοποίησης της δουλειάς αλλά και καταστρατήγησης των ωρών εργασίας και ανάπαυσης σε όλη την έκταση των επιβατηγών πλοίων.

Στο πλαίσιο αυτό διατυπώθηκε από τον ΣΕΕΝ πρόταση η οποία ζητήθηκε να θεσμοθετηθεί στην ΣΣΕ και με τον τρόπο αυτό να νομιμοποιηθεί και θεσμικά η ακύρωση κάθε προσπάθειας ανατροπής του νόμου 4150/2013 με τον οποίο απωλέστηκαν εκατοντάδες θέσεις Ναυτεργατών.

Σημειώνουμε ότι η συγκεκριμένη πρόταση δεν καλύπτει ούτε τις απώλειες που είχε η σύνθεση των μελών της ΠΕΝΕΝ στην Αδριατική, πόσο μάλλον εάν υπολογίσουμε και τις λοιπές ειδικότητες του ξενοδοχειακού προσωπικού στις οποίες έγινε πραγματική σφαγή….

Ταυτόχρονα ο ΣΕΕΝ πρότεινε το εξευτελιστικό ποσοστό αύξησης για το 2019 1% απορρίπτοντας συλλήβδην όλα τα υπόλοιπα δίκαια αιτήματα που περιλαμβάνονταν στο εξώδικο (θεσμικά – οικονομικά και κλαδικά).

Καταλυτική ήταν η παρέμβαση και η τοποθέτηση του Προέδρου της ΠΕΝΕΝ προκειμένου να αποτραπεί η υλοποίηση του κοινού σχεδιασμού ΣΕΕΝ – πλειοψηφίας ΠΝΟ που θα ισοδυναμούσε με μια επαίσχυντη και προδοτική πράξη σε βάρος των συμφερόντων και των εργασιακών δικαιωμάτων των Ναυτεργατών.

Υπογραμμίζουμε ότι η ΠΕΝΕΝ από την πρώτη συνάντηση (ΣΕΕΝ – ΠΝΟ) με ανακοίνωσή της είχε απορρίψει τις αξιώσεις και τις “προτάσεις” του ΣΕΕΝ και είχε ζητήσει μέσα στον Ιούνη 2019 την πραγματοποίηση πανελλαδικής απεργίας με προοπτική κλιμάκωσης σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.

Αντί αυτού η πλειοψηφία της ΠΝΟ συνέχισε τις παρασκηνιακές επαφές και συναντήσεις στο ΥΕΝ μαζί με τον ΣΕΕΝ προκειμένου να υπάρξει “λύση” στο πλαίσιο των συμφερόντων των εφοπλιστών χωρίς να θίγεται (όπως διαπιστώθηκε) ο νόμος καρμανιόλα 4150/2013.

Όμως στην υπόθεση αυτή, όπως αποκαλύφθηκε με την τοποθέτηση των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού (ΠΕΜΕΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ), βάζουν ανοιχτά και ξεδιάντροπα πλάτη και αυτές οι δυνάμεις, οι οποίες στις προκλητικές και εξοργιστικές θέσεις του ΣΕΕΝ αντέτειναν εκλιπαρώντας ότι θα θεωρούσαν εξαιρετικά θετική μια δήλωση του ΣΕΕΝ ότι το μοντέλο της Αδριατικής δεν θα ζητούσαν να το επεκτείνουν στην Ακτοπλοΐα…

Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με τον 4150/2013 το προσωπικό του ξενοδοχειακού προσωπικού μειώθηκε για τους χειμερινούς μήνες στο 50%!!!

Προφανώς οι ανεκδιήγητοι ηγετίσκοι του κομματικού συνδικαλισμού θεωρούν ασήμαντη λεπτομέρεια τα όσα δυσμενή διαμόρφωσε ο νόμος 4150/2013 στην Ακτοπλοΐα…

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρη και αναγκαία η πρόταση της ΠΕΝΕΝ για την οργάνωση απεργιακού αγώνα ως μοναδικής λύσης για να αντιμετωπισθεί η εφοπλιστική αδιαλλαξία αλλά και η κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική η οποία διατήρησε επί 4,5 χρόνια ανέπαφο το αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο στην Ακτοπλοΐα, στην Κρουαζιέρα, στην ποντοπόρο Ναυτιλία και είναι αυτή η πολιτική που ενθαρρύνει την εφοπλιστική παραβατικότητα και την υπονόμευση των ΣΣΕ, της Ναυτικής νομοθεσίας και των εργασιακών δικαιωμάτων των Ναυτεργατών.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ

Υ.Γ.: Το κοινό μέτωπο και η ενιαία γραμμή πλεύσης εργοδοτικού και κομματικού συνδικαλισμού επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά στην κατηγορία των ποντοπόρων πλοίων εκεί όπου έχουν υποταχθεί πλήρως στο μεγαλοεφοπλιστικό κεφάλαιο με αποτέλεσμα να συμπληρώνονται φέτος 9 χρόνια χωρίς υπογραφή ΣΣΕ….



24ωρη απεργία των εργαζομένων σε ξενοδοχεία – επισιτισμό – τουρισμό | Τετάρτη 19 Ιούνη

|

24ωρη απεργία πραγματοποιούν την Τετάρτη 19 Ιούνη οι εργαζόμενοι στον κλάδο Επισιτισμού – Τουρισμού και Ξενοδοχείων σε αρκετές πόλης της χώρας, που έχουν προκηρύξει τα Συνδικάτα τους. Το Κλαδικό Συνδικάτο Αττικής καλεί σε απεργιακή συγκέντρωση στις 9.30πμ. στο υπουργείο Τουρισμού (Αμαλίας 12 – Σύνταγμα). Στοπλαίσιο διεκδικήσεων που έχει διαμορφώσει, περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής αιτήματα: Υπογραφή και εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις. 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, με δυο συνεχόμενα ρεπό. Επαναφορά και διεύρυνση των βαρέων και ανθυγιεινών και του εφάπαξ. Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

Την κήρυξη 24ωρης απεργίας για την Τετάρτη 19 Ιούνη, με συγκέντρωση στις 10 π.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη (Αριστοτέλους με Μητροπόλεως), αποφάσισε το Συνδικάτο Θεσσαλονίκης – Πιερίας – Χαλκιδικής. Απόφαση για απεργία και συγκέντρωση στις 11 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο έχει πάρει και ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας. Στην προκήρυξη απεργία στις ξενοδοχειακές και επισιτιστικές επιχειρήσεις του Νομού Αχαΐας αποφάσισε το Συνδικάτο Αχαΐας, ενώ στο πλαίσιο της απεργίας θα γίνουν περιφρουρήσεις σε χώρους δουλειάς.

Με σύνθημα «Παλεύουμε για δουλειά με δικαιώματα, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας», το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Σερβιτόρων Κω καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 19 Ιούνη στις 19.00 έξω από τα γραφεία της Ένωσης Ξενοδόχων (Αρτεμισία 2, Κως). Τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στηρίζει το Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς – Ιθάκης

 

Πηγή: ergasianet.gr



Από την πανωλεθρία των Podemos στον θλιβερό πολιτικό κατήφορο της Άντα Κολάου!

|

 

Του Γιώργου Μητραλιά

article01

Όταν το όνειρο γίνεται εφιάλτης…

 

Οι σύγχρονες ισπανικές τραγωδίες δεν έχουν τελειωμό, καθώς το απελευθερωτικό όνειρο πουενσάρκωσαν κάποτε οι Podemos, μετατράπηκε προ πολλού σε εφιάλτη αφήνοντας πίσω του ερείπια, απογοήτευση και μια απέραντη αηδία. Τρανή απόδειξη τα (ιλαροτραγικά) γεγονότα που διάνθισαν το περασμένο σαββατοκύριακο την ανάδειξη δημάρχων σε όλο το ισπανικό κράτος, και ειδικά στη Μαδρίτη και στη Βαρκελώνη. Και όλα αυτά την ώρα ακριβώς που ολοκληρωνόταν η φαρσοκωμωδία της “δίκης” των δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών της Καταλωνίας, που είναι κλεισμένοι στις φυλακές εδώ και ενάμιση χρόνο μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν να κάνουν πράξη την δημοκρατικά εκφρασμένη μέσα από τις κάλπες επιθυμία της πλειοψηφίας των Καταλανών συμπατριωτών τους: Να υπερασπιστούν έμπρακτα το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεσή τους!…

Και όμως, όλα είχαν αρχίσει πριν από τέσσερα μέσα σε ένα απίστευτο ενθουσιασμό και αισιοδοξία όταν η μια μετά την άλλη οι μεγάλες πόλεις αποκτούσαν πλειοψηφίες της ριζοσπαστικής αριστεράς και αναδείκνυαν δημάρχους και δημαρχίνες που υπόσχονταν να μην διαψεύσουν τις λαϊκές προσδοκίες. Σήμερα, τέσσερα χρόνια αργότερα, η διαπίστωση είναι γενική καθώς οι πάντες συμφωνούν πως το τοπίο είναι ριζικά διαφορετικό: Κατ’αρχή στη Μαδρίτη, όπου η δημαρχία ξαναπερνάει στη δεξιά χάρη στην υποστήριξη -όπως και αλλού- των ακροδεξιών δημοτικών συμβούλων του Vox, μετά από τη διάσπαση και την άγρια δημόσια σύρραξη του ηγετικού διδύμου των Podemos (Iglesias-Errejon) αλλά και τον ελάχιστα θετικό απολογισμό του έργου της απερχόμενης δημαρχίνας που στράφηκε τελικά και κατά των δυνάμεων (Podemos) που την ανέδειξαν! (1)

article02

Κατόπιν, και κυρίως, στη Βαρκελώνη, όπουη ηττημένη των εκλογών –σύμμαχος του ηγέτη των Podemos και δεξί χέρι του Γιάνη Βαρουφάκη- ΆνταΚολάου καταφέρνει μεν να ξαναβγείδήμαρχος αλλάέχοντας αγγίξει τα έσχατα όρια της ανυποληψίας καθώς συμμαχεί κυριολεκτικά με το διάβολο για να παραμείνει γατζωμένη στην εξουσία. Τι συνέβη λοιπόν στο δημαρχείο της καταλανικής πρωτεύουσας και ποιος ο “διάβολος” με τον οποίο συμμάχησε η Κα Κολάου και ο “ριζοσπαστικός” συνδυασμός της; Απλούστατα, συνέβη ότι η ηττημένη και μειοψηφούσα Κολάου ξαναβγήκε δημαρχίνα χάρη στην υποστήριξη ενός άθλιου υποκειμένου, που πολύ πρόσφατη γαλλική δημοσκόπηση ανέδειξε σε “πλέον μισητό Γάλλο πολιτικό”, του κ. Μανουέλ Βαλς. Επειδή όμως, αυτή η υπόθεση έχει σίγουρα ένα πολύ γενικότερο ενδιαφέρον και επειδή είναι άκρως διδακτική για τα σημερινά πολιτικά ήθη και ειδικά εκείνα μιας κάποιας “ριζοσπαστικής αριστεράς”, αξίζει αναμφίβολα τον κόπο να την περιγράψουμε στις λεπτομέρειες της…

Πρωθυπουργός λοιπόν της κυβέρνησης του “σοσιαλιστή” προέδρου Ολάντ στην περίοδο 2014-2016, ο Μανουέλ Βαλς (Valls) εγκατέλειψε το Σοσιαλιστικό του κόμμα όταν έχασε τη μάχη διαδοχής, για να υποστηρίξει τελικά την υποψηφιότητα του πρώην υπουργού του Οικονομικών και νυν Γάλλου προέδρου Ε. Μακρόν. Επειδή όμως ο Μακρόν, που τον αντιπαθεί σφόδρα, δεν τον αντάμειψε για την υποστήριξή του, ο Βαλς θυμήθηκε ξαφνικά την καταλανική καταγωγή του και μετακόμισε στη Βαρκελώνη, δηλώνοντας υποψήφιος δήμαρχός της με την υποστήριξη μάλιστα των δεξιότατων Ciudadanos!

article03Η ιστορία μας θα μπορούσε να τελειώσει σε αυτό το σημείο μια και ηυποστήριξη του Βαλς στην Κολάου θα ήταν “φυσιολογική” απόρροια του προεκλογικού του συνθήματος “Ποτέ ανεξαρτηστής στη δημαρχία της Βαρκελώνης”. Όμως, οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν τις δημοτικές εκλογές και την επικράτηση του ανεξαρτηστή υποψήφιου κ. Maragall της καταλανικής αριστεράς Esquerra Republicana, είναι αρκετά σημαντικές για να τις αγνοήσουμε. Σύμφωνα λοιπόν με αυτές, ο κ. Βαλς δεν άλλαξε χώρα και δεν κατέβηκε στις δημοτικές εκλογές της Βαρκελώνης για…”ιδεολογικούς” λόγους. Το έκανε επειδή πληρώθηκε και πληρώνεται αδρότατα από “ομάδα Καταλανών (μεγαλο)επιχειρηματιών” που του έκοψαν, από τον Οκτώβριο του 2018, μισθό 20.000 ευρώ το μήνα καθαρά (30.000 μικτά) για να το κάνει! Δηλαδή, για να αποτρέψει την εκλογή ανεξαρτηστή δημάρχου προσφέροντας τα ψηφαλάκια του στην “αριστερή” Κα Κολάου! Εξ ου και το παλιό εύγλωττο σύνθημα όλου αυτού του καλού -και πάμπλουτου- κόσμου… Antes roja que rota, δηλαδή “καλύτερα κόκκινη παράδιασπασμένη”…

Ποιοι είναι όμως αυτοί οι “Καταλανοί επιχειρηματίες” που μισθοδοτούν πλουσιοπάροχα τον μισθοφόρο Βαλς για να στηρίζει την θλιβερή Κα Κολάου έτσι ώστε να μην γίνει δήμαρχος της Βαρκελώνης ο πλειοψηφών ανεξαρτηστής της Esquerra Republicana; Είναι ακροδεξιοί κροίσοι σαν τον Felix Revuelta, που τίμησε προκαταβολικά τον “υπάλληλό” του κ. Βαλς με ένα γιγάντιο πάρτυ στην κοσμική Μαρμπέγια, στο οποίο τους “εκλεκτούς” καλεσμένους διασκέδασε με τα τραγούδια της η σύζυγος…του κ. Σαρκοζί! Τι εστί F. Revueltas; Πρόκειται για το αφεντικό των “ινστιτούτων αδυνατίσματος” Naturhouse, που διαθέτει 1.900 “καταστήματα” σε 26 χώρες. Τι τον συνδέει με την Κα Κολάου; Μα, το γεγονός ότι τα “ινστιτούτα” έχουν καταγγελθεί άπειρες φορές ως σκέτη “απάτη”. Ακριβώς όπως “απάτη” αποκαλούσαν την Κα Κολάου τα πλακάτ και τα συνθήματα των χιλιάδων διαδηλωτών που την γιουχάϊσαν αγρίως κατά την έξοδό της από το δημαρχιακό μέγαρο παρέα με τον κ.Βαλς…

Και όλα αυτά τα ιλαροτραγικά ενώ κουστωδία αστυνομικών έβγαζε σηκωτό από το ίδιο δημαρχιακό μέγαρο για να τον ξαναπάει στη φυλακή όπου βρίσκεται εδώ και 20 μήνες, τον Ζοακίμ Φορν, υπουργό εσωτερικών της κυβέρνησης Πουτσντεμόντ. Γιατί; Μα, επειδή είχε “επιτραπεί” στον έγκλειστο κ. Φορν να βγει για μισή ώρα (!) από την φυλακή για να ορκιστεί και να ψηφίσει νέο δήμαρχο καθώς έχει εκλεγεί δημοτικός σύμβουλός! “Προνόμιο” που οι επίγονοι του Φράνκο αρνούνται όμως στους άλλους Καταλανούς πολιτικούς κρατούμενους που έχουν εκλεγεί πρόσφατα σε διάφορα αξιώματα. Εύγλωττη “λεπτομέρεια” που φωτίζει άπλετα τη σημερινή ισπανική πραγματικότητα: Την ίδια μέρα που το Ισπανικό Ανώτατο Δικαστήριο απάγγελνε στους φυλακισμένους (όπως ο πρώην αντιπρόεδρος της Καταλανικής κυβέρνησης Οριόλ Ζούνκερας) ή εξόριστους Καταλανούς ηγέτες (όπως ο πρώην Καταλανός πρόεδρος Κάρλες Πουτσντεμόντ) την πρόσθετη και ακόμα πιο γελοία κατηγορία της απόπειρας “πραξικοπήματος” (!), το ίδιο Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσιζε “ομόφωνα” να μην επιτρέψει τη μετακόμιση του πτώματος του δικτάτορα Φράνκο από το γιγάντιο μαυσωλείο του, πράγμα που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση Σάντσες. Τα σχόλια προφανώς περιττεύουν…

article04

Ωστόσο, μας είναι αδύνατο να κλείσουμε αυτό το άρθρο χωρίς να αναφερθούμε στη μοναδική εξαίρεση που επιβεβαιώνει όμως γλαφυρά τον κανόνα της απίστευτης χρεωκοπίας στην οποία οδήγησε τους Podemos η αυταρχική, αντιδημοκρατική και σοσιαλδημοκρατική ηγεσία τους. Την ώρα λοιπόν που παντού στο Ισπανικό Κράτος οι υποψήφιοι των Podemos καταποντίζονταν και το κόμμα βυθιζόταν στη μεγαλύτερη κρίση του, ένας δήμαρχός του όχι μόνο κατόρθωνε να επανεκλεγεί αλλά και διπλασίαζε τα ποσοστά του, γεγονός που σχολιαζόταν ευρύτατα από τα ισπανικά ΜΜΕ κάθε πολιτικής απόχρωσης! Πρόκειται για τον δήμαρχο του Κάδιξ, του μεγάλου λιμανιού (και παραδοσιακού…κάστρου της δεξιάς) της Ανδαλουσίας, του Jose Maria Gonzalez Santos, γνωστότερου με το καλλιτεχνικό του όνομα Κίτσι (Kichi). Γιατί λοιπόν θριάμβευσε ο Κίτσι της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας των Podemos, την ώρα που το κόμμα και τα ψηφοδέλτιά του πάθαιναν πανωλεθρία; Μα, επειδή ο Κίτσι άσκησε σκληρή δημόσια κριτική στα αντιδημοκρατικά τερτίπια του Ιγκλέσιας (που θέλει αλλά δεν μπορεί να τον διαγράψει) αλλά και επειδή ακολούθησε ως δήμαρχος μια διαμετρικά αντίθετη πολιτική από εκείνη της κομματικής ηγεσίας: Όχι αλαζονικοί σεχταρισμοί αλλά έμπρακτη ενότητα της πολιτικής και κινηματικής αριστεράς, ενθάρρυνση της δημοκρατικής (αυτο)οργάνωσης των δημοτών που αποφασίζουν για τις προτεραιότητες και τις επιβάλλουν στο δήμαρχο, απόρριψη του κυβερνητισμού που έχει κάνει τους Podemos του Ιγκλέσιας ουρά της σοσιαλδημοκρατίας, και επίσης ταπεινοφροσύνη, εντιμότητα και άρνηση των γραφειοκρατικών προνομίων που μετατρέπουν την πολιτική σε επάγγελμα. Έτσι, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σχεδόν σύσσωμος ο ισπανικός τύπος σχολιάζει τον θρίαμβο του Κίτσι, αναγορεύοντάς τον μάλιστα σε ντε φάκτο εναλλακτική προσωπικότητα των Podemos και υποχρεωτική αναφορά όλων εκείνων που δεν το βάζουν κάτω…

Συμπέρασμα: Η ήττα, η ανυποληψία και η απογοήτευση δεν είναι διόλου μονόδρομος για την αριστερά και τους αριστερούς ακόμα και στους σημερινούς ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς. Και αν κάποιοι έχουν τις αμφιβολίες τους, μια ματιά είτε στο πελώριο νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στη κλιματική καταστροφή, είτε στις γιγάντιες φεμινιστικές κινητοποιήσεις σε δεκάδες -πια- χώρες απανταχού γής, είτε ακόμα και στο παράδειγμα του αντικαπιταλιστή δημάρχου του Κάδιξ, θα ήταν αρκετή για να τους βάλει σε χρήσιμες σκέψεις…

Σημείωση

1. https://www.contra-xreos.gr/arthra/1363-parania-katastaltiki-mania.html

ΠΗΓΗ: www.contra-xreos.gr



« …εν γνώσει των συνεπειών του νόμου» ψηφίζω ΚΚΕ

|

 του Παύλου Τσεκούρα

Με τη φράση «εν γνώσει των συνεπειών του νόμου ψηφίζω ΚΚΕ» μου απάντησε φίλος και χρόνια σύντροφος όταν πρόσφατα τον ρώτησα τι θα ψηφίσουμε τώρα στις βουλευτικές εκλογές. Αυτή η απάντηση συμπυκνώνει τη συνειδητή μας ανταπόκριση στο κάλεσμα του ΚΚΕ για συμπόρευση.

Είμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη (για άλλη μια φορά) πολιτική και εκλογική μάχη.

Υπάρχει απογοήτευση, αγωνία, περίσκεψη, προβληματισμός αλλά όχι αναχωρητισμός

Μετά τη μετάλλαξη ΣΥΡΙΖΑ -το 2015, μετά την κατάρρευση των σχημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ) το 2019 και καθώς ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια αριστερά, η δε ριζοσπαστική Αριστερά δε έχει στοιχειώδεις προϋποθέσεις πειστικής και κυρίως χρήσιμης ανασύνταξης και ανασυγκρότησης, είναι προφανές το κενό, το αδιέξοδο και προφανής ο σκεπτικισμός χιλιάδων αριστερών αγωνιστών και καλοπροαίρετων ανθρώπων.

Πολλοί οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα ήλπισαν και στήριξαν τους αγώνες για την ανατροπή, τρομάζουν σήμερα στο σενάριο επανόδου του Μητσοτάκη και της ΝΔ στην κυβέρνηση. Το βλέπουν ως εκεί και μόνο. Έτσι, με βαριά καρδιά παρότι απογοητευμένοι και απαισιόδοξοι, σκέφτονται να ξαναψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. «Τουλάχιστον να αποτρέψουμε την επάνοδο της ΝΔ», λένε.

 

Αποτρέπεται όμως οριστικά η επάνοδος της ΝΔ με την ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ;

Το κρίσιμο του ερωτήματος είναι το «οριστικά». Γιατί, έστω θα αποτραπεί η συντριπτική ήττα σε ένα μήνα, έστω θα μειωθεί και η ψαλίδα με τη ΝΔ. Στους επόμενους μήνες και χρόνια τι θα γίνει;

Η συνέχεια της ασκούμενης πολιτικής που καθορίζει τις ζωές μας ποια θα είναι;

Θα είναι ακόμα πιο ακραία και αντιλαϊκή με όποιο κυβερνητικό σχήμα!

Δεν αποτρέπεται έτσι «το κακό».

Η αμφισβήτηση του ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά, προέρχεται δυστυχώς από τα δεξιά. Αμφισβήτηση που προέκυψε και διαμορφώθηκε με δική του κυρίως ευθύνη. Υπάρχει βέβαια σοβαρή ευθύνη όλης της Αριστεράς διότι εντέλει δεν αμφισβητήθηκε εκλογικά από τα αριστερά η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε νεοφιλελεύθερο προσωποπαγές κόμμα καθώς έδωσε διαπιστευτήρια στην αστική τάξη και την πλουτοκρατία, δικαίωσε και ανάστησε το απαξιωμένο μέχρι το 2015 Νεοδημοκρατικό και Πασοκικό πολιτικό προσωπικό.

Εμπέδωσε στην κοινωνική πλειοψηφία τα δομικά στοιχεία της δεξιάς πολιτικής :

δηλαδή, μνημόνια, μονόδρομος η υποταγή στους δανειστές, την καπιταλιστική ΕΕ και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

Επιπλέον, συνέβαλε με την πρακτική του στην εμπέδωση του «όλοι είναι ίδιοι», με το βόλεμα ημετέρων, την επικοινωνιακή διαχείριση μεγάλων προβλημάτων στην πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ψέματα, αυταρχισμός, αλαζονεία, ρουσφετολογική πρακτική και προσβολή της αξιοπρέπειας του κόσμου με προεκλογικά επιδόματα-ψίχουλα.

Όλο αυτό το πακέτο είναι το καταλληλότερο έδαφος για να ευδοκιμεί και να εδραιώνεται η δεξιά πολιτική και τα δεξιά κόμματα.

Ας μη τα βάζει με τον απλό κόσμο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ας κοιτάξει τα κυβερνητικά του πεπραγμένα.

«Το μοιραίον φυγείν αδύνατον» λοιπόν για το ΣΥΡΙΖΑ. Όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού «τελείωσε τη δουλειά», αποχωρεί δεχόμενος τα εύσημα από το σύστημα: Ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες σας, δε σας χρειαζόμαστε άλλο.

Η ριζοσπαστική εξωκοινοβουλευτική αριστερά βιώνει πρωτοφανή ιστορική ήττα. Η όποια θολή και αδιαμόρφωτη ακόμα προοπτική της, δε σώζεται με μια νέα εκλογική κάθοδο βέβαιης περαιτέρω εκλογικής συντριβής. Η ριζοσπαστική αριστερά μπορεί να κρατηθεί ζωντανή μόνο με σαφείς πρωτοβουλίες

ανασυγκρότησης και συνεννόησης. Με θαρραλέα και μεγαλόψυχη απόφαση χρήσιμης και εύστοχης ψήφου στις 7 Ιουλίου.

Έτσι θα αποδείξει ότι δεν χάνει το δάσος κοιτάζοντας το δέντρο.

 

Και τώρα τι κάνουμε;

Οφείλουμε να δούμε και να υποστηρίξουμε πολιτικές και επιλογές στην αντίθετη κατεύθυνση. Προς τα αριστερά!

Να διαμορφώσουμε συνθήκες αντιστροφής και ανατροπής της επερχόμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ και θα επεκτείνει ο Μητσοτάκης. Τώρα.

Την περίοδο 2010-2015 της κινηματικής ανάπτυξης και ανόδου, ένας ολόκληρος κόσμος που κατεδάφισε τα μεγάλα παραδοσιακά κόμματα του παλαιού δικομματισμού, κοίταξε με διάθεση και περίμενε πρωτοβουλίες και νεύμα και από το ΚΚΕ. Αυτός ο κόσμος, είτε γιατί δεν ήταν έτοιμος να αποκρυπτογραφήσει το σχέδιο του κόμματος, είτε γιατί το σχέδιο ήταν ασαφές και χρονοβόρο, ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ σε ηγεμονική δύναμη στην αριστερά.

Η οριστική και άνευ επιστροφής διάψευση από τον ΣΥΡΙΖΑ όμως, θέτει τα πράγματα επιτακτικά και για τον κόσμο που προανέφερα, αλλά και για το ΚΚΕ.

 

Να δούμε το κύριο, το επιτακτικό, την αναγκαιότητα.

Προσωπικά, με τον κόσμο του ΚΚΕ με συνδέουν τα χαρακτηριστικά της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αφοσίωσης στην υπηρέτηση των λαϊκών αναγκών η συλλογική αντίληψη για την κοινωνία, η ανατροπή του συστήματος, η αναφορά στον Μαρξισμό-Λενινισμό. Τα πρώτα μηνύματα για την πολιτική και κοινωνική μου συγκρότηση τα πήρα από την ΚΝΕ και το κόμμα ως μέλος.

Οι λόγοι που με αφήνουν ακόμα σήμερα μακριά από το κόμμα είναι πολλές επιφυλάξεις- όχι βέβαια στην στρατηγική του επιλογή αλλά στον σχεδιασμό και την πρακτική του δράση για την νίκη του λαού και την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. Για το πώς χτίζει τις συμμαχίες για τη νίκη.

Αυτά και πολλά άλλα έχουμε καιρό να τα πούμε. Αναμένουμε να ανοίξει ειλικρινής και χωρίς απολυτότητες διάλογος με όλους όσους σήμερα στέκονται κριτικά, με ειλικρίνεια και χωρίς «πληγωμένο εγωισμό» ή χωρίς εμπάθεια απέναντι στο ΚΚΕ.

Έναν ολόκληρο κόσμο με πολιτική συγκρότηση, εμπειρία, διαθεσιμότητα, αυταπάρνηση, που μπορεί να είναι χρήσιμη και κρίσιμη μάζα σε μια «ξηρή» πολιτική περίοδο.

Το «δεν περισσεύει κανείς» πρέπει να το πει και η Αριστερά και το ΚΚΕ και όχι μόνον οι αστοί που έχουν απόλυτη προσήλωση στο ταξικό τους συμφέρον.

Τώρα δεν πρέπει να χαθούμε στη λεπτομέρεια. Να μη διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο. Να μη χάνουμε το δάσος κοιτάζοντας το δέντρο.

Σε λιγότερο από ένα μήνα έχουμε εκλογές.

Χωρίς άλλο, η στήριξη του ΚΚΕ έστω και κριτικά, είναι σήμερα η μόνη αριστερή, επαναστατική ψήφος ελπίδας και προοπτικής.

Είναι η μόνη ψήφος που κρατά ανοιχτό το δρόμο για διεργασίες ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του κινήματος διεκδικήσεων και αντιστάσεων που χρειαζόμαστε .

Για μια μαζική πολιτική δύναμη στα Αριστερά του κυρίαρχου δεξιόστροφου πολιτικού κατεστημένου. Δύναμη που έχει χρέος να αντισταθεί σήμερα και να σχεδιάσει με σαφήνεια και αμεσότητα την πορεία νίκης του λαϊκού κινήματος.

Δίνουμε κριτική στήριξη στο ΚΚΕ ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά του, θέτοντας το δικό μας στίγμα για την πορεία των εξελίξεων.

Ψήφος στο ΚΚΕ. Για να κρατήσουμε «αναμμένο το κερί της ελπίδας» όπως λέει και ο Κώστας Πελετίδης, ο δήμαρχος της καρδιάς μας, που μας έπεισε, μας ενέπνευσε μαζί με τον πατραϊκό λαό.

 

Συντάσσομαι με το ΚΚΕ και ελπίζω.

Πάτρα, Ιούνιος 2019

Παύλος Τσεκούρας

Ανένταχτος αριστερός

Πρώην μέλος ΣΥΡΙΖΑ πρώην μέλος ΛΑ.Ε.