Μια πλοήγηση στις κινητοποιήσεις της 8ης Μάρτη 2019

της Κικής Σταματόγιαννη

Η φετινή 8η Μάρτη -περισσότερο από ποτέ- σημαδεύτηκε από το ηχηρό «Θέλουμε να είμαστε ζωντανές – Θέλουμε να ορίζουμε το σώμα μας». Με παραλλαγές, πλαισιωμένο από άλλα συνθήματα, προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής του πλανήτη. Ωστόσο, ήταν αυτό. Ακόμα κι αν η 8η Μάρτη παραδοσιακά είναι δεμένη περισσότερο με ζητήματα οικονομικής φύσης, εργασιακής επισφάλειας και απλήρωτης ή κακοπληρωμένης εργασίας, ακόμα κι αν σε πιο προχωρημένα φεμινιστικά κινήματα, όπως στο ισπανικό, η μέρα συνδέεται με την απεργία, αυτό που προκύπτει ολοκάθαρα μπροστά, πίσω και ανάμεσα στις γραμμές είναι ότι οι γυναίκες δεν αισθάνονται ασφαλείς. Ούτε στο σπίτι ούτε στην εργασία τους. Ούτε στη σχολή τους ούτε στον δρόμο. Η παραβίαση του σώματός τους και το γεγονός ότι κάποιοι άλλοι αποφασίζουν γι’ αυτό, αναδείχτηκε η βασική αιχμή στις φετινές συγκεντρώσεις και πορείες.    

Ευρώπη:

Ισπανικό κράτος: Ασφαλώς στην Ευρώπη όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην Ισπανία. Το φεμινιστικό κίνημα έβαλε ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό του. Και τα κατάφερε. Έκανε την υπέρβαση. Πέρυσι η 8η Μάρτη είχε βγάλει στους δρόμους 5 εκατομμύρια ανθρώπους. Με την είσοδο του ακροδεξιού Vox στο τοπικό κοινοβούλιο της Ανδαλουσίας και την ψυχρολουσία σε Αριστερά και κινήματα, η φετινή 8 Μάρτη έπαιρνε εκ των πραγμάτων άλλο χαρακτήρα.

Ήταν διακηρυγμένο ήδη δύο μήνες πριν. Όλες οι αντισεξιστικές συλλογικότητες, οι πολιτικές οργανώσεις και τα συνδικάτα το δούλευαν επίμονα και συστηματικά. Στο τελείωμα της 8ης Μάρτης 2019 καταγράφηκε το αδιανόητο: η μεγαλύτερη φεμινιστική απεργία όλων των ετών και περισσότερα από 6.5 εκατομμύρια στους δρόμους. Γυναίκες και άντρες, άνθρωποι κάθε ηλικίας, εθνικότητας ή σεξουαλικού προσδιορισμού. Στις μεγαλύτερες πόλεις ο δημόσιος τομέας είχε παραλύσει.  «Είµαστε οι κόρες και οι εγγονές όσων δεν καταφέρατε να φιµώσετε». Είναι πολύ ισχυρή η φωνή που προειδοποιεί “Ούτε να διανοηθείτε να αγγίξετε τα δικαιώματά μας” για να φιμωθεί.

Λειτουργεί σαν οδοδείκτης, σαν έμπνευση και σαν στήριγμα για τα φεμινιστικά κινήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Διαθέτει ένα ισχυρό και προστατευτικό έμφυλο νομικό οπλοστάσιο και εκατομμύρια ανθρώπους για να το υπερασπιστούν στους δρόμους. Βία, αυτοδιάθεση γυναικείου σώματος, αμβλώσεις, προστασία όλων των θηλυκοτήτων, ανάδειξη της ταξικότητας της γυναικείας καταπίεσης, χρησιμοποίηση της απεργίας ως ισχυρότατου εργαλείου για τη διεκδίκηση. Τα είχε όλα. Και τα απαίτησε με τον δυναμικότερο τρόπο.

Στη Γαλλία, που μετράει πριν λίγες μέρες την 30η γυναίκα θύμα δολοφονικής βίας από την έναρξη του έτους, οι γυναικοκτονίες κυριάρχησαν στα συνθήματα και στα πανό. Μαζί με την άμβλωση και τις φωνές για ίσα εργασιακά δικαιώματα. Ενάντια στην εργοδοτική σεξουαλική παρενόχληση και στις απολύσεις εγκύων. “Δεν είμαι μήτρα με πόδια” συμπύκνωναν εύγλωττα τα πλακάτ των διαδηλωτριών.

Παρόμοια κατάσταση σε Γερμανία, Ιταλία, Ελλάδα, Σκανδιναβία, καθώς και στις χώρες των Βαλκανίων.

Συγκεντρώσεις χιλιάδων και στην Ιρλανδία μετά το συντριπτικό 67% στο περσινό δημοψήφισμα για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων.     

Τουρκία: Το -συνεχώς ογκούμενο- φεμινιστικό κίνημα είναι από τις πιο δυνατές φωνές αντίστασης και διαμαρτυρίας μέσα στη χώρα. Δεν πτοείται από απαγορεύσεις ούτε από αστυνομική καταστολή. Μια πλημμυρισμένη από γυναίκες και άντρες λεωφόρο Ιστικλάλ, με τους αστυνομικούς να δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα με δακρυγόνα, να ξυλοκοπούν με τα γκλομπς, να ανοίγουν πυρ με πλαστικές σφαίρες και το συγκεντρωμένο πλήθος να μην υποχωρεί. Να ανασυντάσσεται και να παραμένει στους δρόμους διαμαρτυρόμενο για τη βία ενάντια στις γυναίκες, διαμαρτυρόμενο για τη βία και την καταπίεση ενάντια στις ζωές όλων.

Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι από την Τουρκία παρέδωσαν για άλλη μια χρονιά μαθήματα αγωνιστικότητας και αποφασιστικής στάσης στον δρόμο. Οι συγκλονιστικές εικόνες από την Ιστανμπούλ δίνουν μια γεύση για το τι σημαίνει να παλεύεις ανυποχώρητα για το δίκιο σου μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες.    

Βραζιλία: Σε μια χώρα με μεγάλη παράδοση ταξικών αγώνων, τεράστιων αντιφασιστικών και αντισεξιστικών κινητοποιήσεων ήταν κάτι περισσότερο από αναμενόμενο οι συγκεντρώσεις και πορείες της 8ης Μάρτη να προσλάβουν πολύ έντονο αντικυβερνητικό χαρακτήρα. “Γυναίκες ενάντια στον Μπολσονάρου-Δεν μας εκπροσωπεί Αυτός”. Και φυσικά πανό, πλακάτ, τραγούδια και συνθήματα “Μαριέλε, παρούσα” τιμώντας τη δολοφονημένη Μαριέλε Φράνκου.

Η Μαριέλε ήταν ό,τι μισεί περισσότερο ο νεοφασίστας μισογύνης και ομοφοβικός Μπολσονάρου: Γυναίκα, μιγάδα, λεσβία, συνδικαλίστρια, αριστερή, αντιφασίστρια, που δεν φοβήθηκε να τα βάλει με το κράτος, την αστυνομία και τους παρακρατικούς μηχανισμούς. Και το πλήρωσε με τη ζωή της. Για τους φτωχούς, για τις γυναίκες της Αριστεράς και τους ανθρώπους των κινημάτων η Μαριέλε είναι ταυτότητα. Είναι η ανυπότακτη “μαύρη” ψυχή της Βραζιλίας. Όλα όσα πίστεψε και για όσα αγωνίστηκε, βρίσκονται σήμερα υπό διακύβευση: η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, ένας καλύτερος κόσμος για όλες και όλους χωρίς ρατσιστικούς φραγμούς και ταξικές ανισότητες. Δύσκολα επομένως θα μπορούσε να μην αποτελέσει το μεγαλειώδες και αδιαφιλονίκητο σύμβολο της βραζιλιάνικης 8ης Μάρτη.

Και είναι αξιοθαύμαστη η γενναιότητα και το κουράγιο των συντροφισσών και των συντρόφων που ανασυντάσσουν τις δυνάμεις τους μετά την ήττα. Βγαίνουν σε συγκεντρώσεις πολλών χιλιάδων, ορθώνουν το ανάστημά τους και αρθρώνουν ξεκάθαρο αντιφασιστικό λόγο. Το φεμινιστικό κίνημα και η Αριστερά ασφαλώς και δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. 

Λατινική Αμερική:

Αργεντινή: Ήταν λογικό στις φετινές κινητοποιήσεις της 8ης Μάρτη την πρωτοκαθεδρία να έχουν τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών.

Το δικαίωμα στην άμβλωση υπενθυμίζουμε ότι ήταν αυτό που απορρίφθηκε πέρυσι από τη Γερουσία, ενώ είχε γίνει δεκτό από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και παρά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του “Πράσινου Κύματος”, όπως ονομάστηκε το ρεύμα των διαμαρτυριών. «Κάτω τα χέρια από τα σώματά μας».

Στη Βολιβία βασική αιχμή η κακοποίηση μέσα στην οικογένεια, με τα κλειστά στόματα και τη συνενοχή ολόκληρου του κοινωνικού περίγυρου. Εκκινώντας από τη φράση-καραμέλα «Τι φορούσες όταν βιάστηκες;», έγινε μια πρωτότυπη αντίστροφη διαμαρτυρία με αντρικά εσώρουχα. «Αυτό είναι το εσώρουχο ενός βιαστή στον δρόμο, ενός κακοποιητικού συζύγου, ενός βάναυσου πατέρα, ενός…, ενός…”.

Στο Εκουαδόρ, κυριάρχησαν τα συνθήματα για τις δολοφονίες γυναικών. Οι γυναικοκτονίες έχουν φτάσει να γίνουν θέμα στο κοινοβούλιο, σε βαθμό τέτοιο ώστε ο πρόεδρος Λένιν Μορένο δεσμεύτηκε για χορήγηση βοηθήματος 300 δολαρίων σε κάθε παιδί δολοφονημένης γυναίκας.

Στο Σαντιάγο της Χιλής σχεδόν 250.000 -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των διοργανωτ(ρι)ών- είχαν κλείσει τους δρόμους μπλοκάροντας την κυκλοφορία για ώρες με κύρια αιτήματα-αιχμές την πρόσβαση σε νόμιμη και ασφαλή άμβλωση και το να μπει ένα τέρμα στην έμφυλη βία.

Στο Σαλβαδόρ, που συνοδεύεται από τον θλιβερό χαρακτηρισμό, “μία από τις πιο επικίνδυνες χώρες για να ζει μια γυναίκα”, οι αμβλώσεις στάθηκαν ο υπ’ αριθμόν ένα λόγος για να πλημμυρίσουν τους δρόμους οι γυναίκες. Στη χώρα έχει νομοθετηθεί η απόλυτη απαγόρευση των εκτρώσεων, χωρίς καμία εξαίρεση, και ήδη υπάρχουν γυναίκες καταδικασμένες εκτίοντας ποινή κάθειρξης 30 χρόνων, επειδή προχώρησαν σε “παράνομη” άμβλωση.  

Στην άλλη πλευρά του πλανήτη, στην Ινδία, με τα τρομακτικά ποσοστά δολοφονημένων γυναικών και αναρίθμητων περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, στη χώρα όπου ο φυλετικός διαχωρισμός είναι πανταχού κυρίαρχος με τις γυναίκες από τις κατώτερες κάστες και ειδικά από τους “Ανέγγιχτους” να θεωρούνται κάτι λιγότερο από ανθρώπινα πλάσματα, η βασική αιχμή δύσκολα θα μπορούσε να είναι άλλη από τις σεξουαλικές επιθέσεις.

Δύσκολα μπορεί να ξεχαστεί η ανθρώπινη αλυσίδα 600 χιλιομέτρων που σχηματίστηκε πριν λίγο καιρό και ύψωσε μια ηχηρή διαμαρτυρία για τις έμφυλες διακρίσεις και την κακοποίηση. Οι συγκλονιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων μηνών έδωσαν και πολλά συνθήματα ενάντια στις διακρίσεις στον χώρο δουλειάς, σχετικά με την υποαμειβόμενη απασχόληση, και τις δυσμενέστερες εργασιακές συνθήκες για τις γυναίκες. Συγκινητικά ήταν και τα αντιπολεμικά συνθήματα των διαδηλωτ(ρι)ών ενάντια στη σύρραξη με το Πακιστάν.   

Στη Τζακάρτα κυριάρχησε το αίτημα “Στοπ στις απολύσεις εγκύων”, μια εργοδοτική συνήθεια που ειδικά στην Ινδονησία έχει πάρει μορφή επιδημίας.

Συμπέρασμα πλοήγησης:

Ένας πλανήτης μη ασφαλής για εκατομμύρια γυναίκες. Ένας πλανήτης που μετρά δολοφονημένες, γυναίκες με κατεστραμμένες ζωές, κορίτσια βιασμένα από πατεράδες και λοιπούς συγγενείς, γυναίκες έγκλειστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων, γυναίκες που δουλεύουν σε εργασιακά κάτεργα, που κινδυνεύουν να απολυθούν αν μείνουν έγκυες και να φυλακιστούν αν κάνουν άμβλωση. Καμπανάκι κινδύνου.

Και την ίδια στιγμή γυναίκες που όταν αποφασίζουν να βγουν στους δρόμους –συντροφευμένες από αλληλέγγυους άντρες- είναι υποδειγματικές στο πώς οργανώνουν τον αγώνα τους. Ικανές για συγκλονιστικές απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες. Ικανές -αψηφώντας κάθε έννοια «εκτίμησης συσχετισμών»- να αντιμετωπίσουν πάνοπλους αστυνομικούς και να μην υποχωρήσουν ούτε εκατοστό από τη θέση τους.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Πανεπιστημίου 67 105 64 Αθήνα – Τηλ- Fax: 2103313732

Αθήνα,7-3-2019

ΨΗΦΙΣΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΛΙΟΣΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΓΟ

Στον απόηχο των εθνικιστικών συλλαλητηρίων με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών και παίρνοντας θάρρος από το κλίμα που δημιουργήθηκε εκείνες τις μέρες, η ακροδεξιά προσπάθησε και προσπαθεί να κερδίσει έδαφος στην Ελληνική κοινωνία. Εμφάνιση οπλισμένων φασιστικών ομάδων στο συλλαλητήριο του Συντάγματος, επιθέσεις σε μετανάστες και αντιφασίστες σε γειτονιές αλλά και στο κέντρο πόλεων, όπως η Θεσσαλονίκη, εμπρησμοί κοινωνικών χώρων, τρομοκρατία και απειλές σε όποιον δε συμμερίζεται τις απόψεις τους, παρουσιάζοντας τον ως εχθρό και προδότη της πατρίδας.

Ιδιαίτερα στις περιοχές της Βόρειας Ελλάδας και ιδιαίτερα στις κλειστές κοινωνίες, εκμεταλλευόμενοι το πατριωτικό συναίσθημα των κατοίκων, προσπαθούν να δημιουργήσουν πολεμικό κλίμα, σπέρνοντας το μίσος και για τη γειτονική χώρα και για όποιον τολμά να αρθρώσει διαφορετικό λόγο. Η στοχοποίηση του Αλέξη Λιοσάτου από τους ακροδεξιούς κύκλους της Πτολεμαΐδας δεν είναι το πρώτο κρούσμα. Τις μέρες των συλλαλητηρίων που κυκλοφορούσαν ομάδες οπλισμένων τραμπούκων στους δρόμους της χώρας, ακολούθησαν προπηλακισμοί, απειλές και βανδαλισμοί.

Σε γκράφιτι λοιπόν εθνικιστικού περιεχομένου στο γήπεδο της πόλης, κάποιοι έγραψαν το σύνθημα: « Έθνη και Θρησκεία γεμίσατε τη γη ανθρώπινα σφαγεία». Η κίνηση αυτή προκάλεσε την αντίδραση των «Πτολεμαίων Μακεδόνων» αλλά και του Δήμου, οι οποίοι προχώρησαν σε μηνύσεις για «προσβολή εθνικού συμβόλου» (το γκράφιτι απεικόνιζε Ελληνική σημαία) και φθορά δημόσιας περιουσίας και απειλές ότι θα τοποθετηθούν κάμερες, καλλιεργώντας κλίμα τρομοκρατίας στην πόλη.

Ο Αλέξης Λιοσάτος προχώρησε σε σχόλιο στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook που καταδίκαζε το κλίμα αντιδημοκρατικής εκτροπής που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν και εναντιωνόταν στην απόπειρα στοχοποίησης και τρομοκράτησης αντιεθνικιστών. Οι ακροδεξιοί διοχέτευσαν το σχόλιο στην τοπική εφημερίδα «Πτολεμαίος», μαζί με τη φωτογραφία του Α.Λ. και ακολούθησε ενορχηστρωμένος βομβαρδισμός απειλητικών μηνυμάτων κατά της ζωής, της δουλειάς και του σπιτιού του, συνοδευόμενων από ψέματα και συκοφαντίες. Αποκορύφωμα, ο βανδαλισμός της επαγγελματικής του ταμπέλας καθώς και του πατέρα του και του θυροτηλέφωνου στο ιατρείο τους.

Πολιτικές απόψεις που αναγνωρίζουν το δικαίωμα στη δική τους χώρα να κάνει το «νονό» των Βαλκανίων με τις πλάτες του ΝΑΤΟ, που κραυγάζουν «ντου, να πάρουμε τα Σκόπια», δεν προέρχονται από αγνές πατριωτικές ευαισθησίες, ούτε εκφράζουν κάποιο αίσθημα δικαίου. Υποστηρίζονται από την ακροδεξιά, σε όλες της τις εκφράσεις και συνοδεύονται από ενέργειες τραμπουκισμού, απειλές και στοχοποίηση όσων έχουν διαφορετική άποψη.

Απέναντι στην απειλή των φασιστών δεν μπορούμε να βασιστούμε ούτε σε κρατικούς μηχανισμούς, ούτε στην Κυβέρνηση – αυτή και τις προηγούμενες – οι οποίοι δεν έκαναν τίποτα, όπως δεν έχουν κάνει σε καμία αντίστοιχη περίπτωση. Εξάλλου είναι η κυβερνητική πολιτική της λιτότητας και της βίαιης φτωχοποίησης που σπρώχνει τον κόσμο στην απελπισία και το θυμό, ιδιαιτέρως τη νεολαία, δημιουργώντας το εύφορο έδαφος για φυτρώνουν «λουλούδια» όπως η Χρυσή Αυγή και άλλες φασιστικές ομάδες. Ούτε η αστυνομία με το ρόλο συγκάλυψης που έπαιξε στις περισσότερες περιπτώσεις επιθέσεων και τρομοκρατίας. Στο πρόσωπο του Α.Λ., σήμερα βάλλονται τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και οφείλουμε να κινητοποιηθούμε άμεσα για να τα υπερασπίσουμε.

Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Από το Δ.Σ. της ΠΟΠΟΚΠ

Στεκόμαστε στο πλευρό του σ. Αλέξη Λιοσάτου στην Πτολεμαΐδα, ο οποίος έχει στοχοποιηθεί από εθνικιστές, πατριδοκάπηλους και φασίστες οι οποίοι προκαλούν, απείλησαν επανειλημμένα και εξύβρισαν τον ίδιο και την οικογένειά του και βανδάλισαν τις πινακίδες στο οδοντιατρείο που διατηρεί στην Πτολεμαΐδα καθώς και στο οδοντιατρείο του πατέρα του.

Αφορμή για την στοχοποίησή του αποτέλεσε μια ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο φέισμπουκ, όπου επικροτεί ένα σύνθημα που έγραψαν κάποιοι νεαροί πάνω σε ένα γκράφιτι των «Πτολεμαίων Μακεδόνων», οι οποίοι έσβησαν πρώτα αντιφασιστικά συνθήματα, το οποίο συνοδεύονταν και από την Ελληνική σημαία. Για το σύνθημα πάνω στο γκράφιτι, «Έθνη και Θρησκεία γεμίσατε τη γη ανθρώπινα σφαγεία», ο Δήμος Εορδαίας προχώρησε σε μήνυση κατά αγνώστων για προσβολή συμβόλου. Πράγμα που με τη σειρά του έδωσε ώθηση στους εθνικιστές, τους πατριδοκάπηλους και τους φασίστες να ξεσαλώσουν απέναντι σε όποιον δεν συμφωνεί με τις απόψεις και τις ενέργειές τους.

Ο σ. Λιοσάτος, μέλος του Δ.Σ. του Οδοντιατρικού Συλλόγου Κοζάνης, έχει κάθε δικαίωμα να δηλώσει την αντίθεσή του, ή, στην προκειμένη περίπτωση, την συμφωνία του σε κάποιο σύνθημα και σε κάποια άποψη. Φυσικά αυτό ήταν η αφορμή για την στοχοποίησή του. Η αιτία βρίσκεται στην πολιτική θέση που εκφράζει σε σχέση με το Μακεδονικό ζήτημα, όπου σωστά καυτηριάζει τον αστικό εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου και την καταπιεστική πολιτική που άσκησε το ελληνικό κράτος απέναντι στους Σλαβομακεδόνες της ευρύτερης περιοχής.

Η εργατική τάξη της χώρας κανένα συμφέρον δεν έχει για να υιοθετήσει τις πολιτικές εκείνες που σπέρνουν το μίσος και τη διχόνοια ανάμεσα στους λαούς και τους εργαζόμενους του διάφορων χωρών και παράλληλα να δέχεται αδιαμαρτύρητα την καταπίεση και την εκμετάλλευση των κεφαλαιοκρατών. Η πάλη της πρέπει να στοχεύει στην αποδυνάμωση των αστικών τάξεων και του ιμπεριαλισμού και οφείλει να κρατήσει διεθνιστική στάση μέχρι το τέλος, μέχρι την κατάργηση του καπιταλισμού, του συστήματος που στηρίζεται στην εκμετάλλευση και γεννά πολέμους και εξαθλίωση. Το εργατικό κίνημα της Ελλάδας πρέπει να αποκρούσει χωρίς περιστροφές τον εθνικισμό, την πατριδοκαπηλία και το φασισμό καθώς και την εγκληματική πολιτική της ελληνικής άρχουσας τάξης, να στηρίξει όποιον διώκεται και απειλείται εξαιτίας των απόψεών του που βρίσκονται στον αντίποδα του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλίας, και να παλέψει με το σύνθημα «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!». Να παλέψει μαζί με την εργατική τάξη της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και των άλλων χωρών ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για την εργατική δημοκρατία και εξουσία.

Αυτό είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων της Ελλάδας και των λαών της περιοχής.

Αθήνα, 4/3/2019 το γραφείο της ΠΕ της κομουνιστικής οργάνωσης Ανασύνταξη

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Γ.Ν.Θ. «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»
ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΆΊΔΑ
Στον απόηχο των εθνικιστικών συλλαλητηρίων με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών και παίρνοντας θάρρος από το κλίμα που δημιουργήθηκε εκείνες τις μέρες, η ακροδεξιά προσπάθησε και προσπαθεί να κερδίσει έδαφος στην Ελληνική κοινωνία τρομοκρατώντας και απειλώντας όποιον δε συμμερίζεται την άποψή της, παρουσιάζοντας τον ως εχθρό και προδότη της πατρίδας.
Το εθνικιστικό μόρφωμα «Πτολεμαίοι Μακεδόνες» που αποτελείται από ακροδεξιούς αλλά και φασίστες, με την πλήρη κάλυψη του Δήμου Εορδαίας που σιγοντάρισε και ενθάρρυνε τις δράσεις τους, όλο αυτό το διάστημα, καλλιέργησε κλίμα τρομοκρατίας στην πόλη. Ο οδοντίατρος Αλέξης Λιοσάτος προχώρησε σε σχόλιο στο Facebook, που καταδίκαζε το κλίμα αντιδημοκρατικής εκτροπής που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν και την ακροδεξιά κατρακύλα του Δήμου και εναντιωνόταν στην απόπειρα τρομοκράτησης αντιεθνικιστών. Το σχόλιο δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα «Πτολεμαίος», μαζί με τη φωτογραφία του Α.Λ. και ακολούθησε ενορχηστρωμένος βομβαρδισμός απειλητικών μηνυμάτων κατά της ζωής, της δουλειάς και του σπιτιού του, συνοδευόμενων από ψέματα και συκοφαντίες. Αποκορύφωμα, ο βανδαλισμός της επαγγελματικής του ταμπέλας καθώς και του πατέρα του και του Θυροτηλέφωνου στο ιατρείο τους.
Στην Πτολεμαΐδα και όχι μόνο, ομάδες ακροδεξιών, τρομοκρατώντας και απειλώντας, προοτcαι·ούν να επιβάλλουν κλίμα ει9νικιστικής υστερίας και απαγόρευσης κάι9ε άλλης γνώμης ι3υμίζοντας εμφυλιοπολεμικές και μετεμφυλιακές εποχές που στιγμάτισαν αρνητικά τον τόπο μας. Μπορούν να το κάνουν αυτό γιατί έχουν την κάλυψη Δήμων, μερίδας τοπικού τύπου και γιατί βασίζονται στην ατιμωρησία των φασιστών όλα αυτά τα χρόνια με ευθύνη και των προηγούμενων, αλλά και της σημερινής κυβέρνησης. Επιπλέον, η κυβερνητική πολιτική της λιτότητας και της βίαιης φτωχοποίησης σπρώχνει κόσμο στην απελπισία και το Θυμό, δημιουργώντας το εύφορο έδαφος για φυτρώνουν «λουλούδια» όπως η Χρυσή Αυγή και άλλες φασιστικές ομάδες.
Απέναντι σε αυτή την προσπάθεια οφείλουμε να αντιδράσουμε άμεσα. Στο πρόσωπο του Α.Λ., σήμερα βάλλονται τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και οφείλουμε να κινητοποιηθούμε άμεσα για να τα υπερασπίσουμε.

Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

για το ΔΣ του Σωματείου

η Πρόεδρος

Μαρία Κουρμπετούδη

Την Παρασκευή 15 Μάρτη στα Δικαστήρια της Ευελπίδων πρέπει να είναι το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού όλων των εργαζομένων και των συνδικάτων στη δίκη των διωκόμενων συνδικαλιστών του Συλλόγου Εργαζομένων στον ΟΑΕΕ.

Από τις 2 έως τις 23 Νοεμβρίου διενεργήθηκαν από το συνδικάτο καταλήψεις σε κτίρια του ΟΑΕΕ και του ΕΦΚΑ, για να διαμαρτυρηθούμε για τις άθλιες συνθήκες εργασίας.

Η Ελένη Μανουρά και ο Χρήστος Βαγενάς, μέλη της Αριστερής Κίνησης Εργαζομένων και συνδικαλιστές του Συλλόγου Εργαζομένων του ΟΑΕΕ, συνελήφθησαν από την αστυνομία μετά από καταγγελία “αγανακτισμένης” ασφαλισμένης στις 19/11/2018 έξω από το υποκατάστημα του ΟΑΕΕ στο Νέο Ηράκλειο, κατά την διάρκεια της κατάληψης, που πραγματοποιούνταν λόγω της τραγικής υποστελέχωσης του Περιφερειακού Τμήματος.

Οι δύο συνδικαλιστές διώκονται για διατάραξη οικιακής ειρήνης και παρακώλυση λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας με το “ιδιώνυμο” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπου με απλή καταγγελία ή/και αυτεπάγγελτα διώκονται όποιοι διαμαρτύρονται για τα δικαιώματα τους.

Πολιτική αυτουργός αυτού του κρούσματος αυταρχισμού ενάντια στο εργατικό κίνημα είναι φυσικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Η δίκη αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία για το συνδικαλιστικό-εργατικό κίνημα, καθώς πιθανή καταδίκη των δύο συνδικαλιστών μπορεί να ανοίξει φάμπρικα ποινικοποίησης των αγώνων των εργαζομένων και των μέσων πάλης που χρησιμοποιούνται (απεργία, κατάληψη, διαδήλωση).

Ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει περιορίσει το δικαίωμα στην απεργία στα πρωτοβάθμια σωματεία, ενώ και οι συνδικαλιστικές άδειες είναι υπό αμφισβήτηση.

Στις δύο προηγούμενες δικάσιμες και στο αυτόφωρο εκατοντάδες εργαζόμενοι εξέφρασαν την συμπαράσταση στους διωκόμενους συνδικαλιστές με την παρουσία τους αλλά και την συμμετοχή τους στις στάσεις εργασίας που προκήρυξε η ΠΟΠΟΚΠ. Επίσης πολλοί συνδικαλιστές και δεκάδες συνδικάτα και ομοσπονδίες, καθώς και όλες οι πολιτικές οργανώσεις και οι παρατάξεις της Αριστεράς.

Ευχαριστούμε όλες και όλους για την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη τους και θα θέλαμε να συμβεί ξανά το ίδιο και στις 15 Μάρτη.

Πρέπει η αίθουσα και το προαύλιο στα Δικαστήρια της οδού Ευελπίδων να γεμίσουν αλληλέγγυους που να απαιτούν την άμεση αθώωση των δύο διωκόμενων συνδικαλιστών.

Όλες και όλοι την Παρασκευή 15 Μάρτη 9πμ στα Δικαστήρια της Ευελπίδων, κτίριο 2

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΟΑΕΕ-ΕΦΚΑ

• Βάλαμε επιτέλους μπροστά μετά από πολλές καθυστερήσεις και παλινωδίες τον πόρο 6^ο/_οο και κάναμε ένα σημαντικό βήμα για την απόδοση του αποθεματικού του καταργημένου παλιού πόρου στους συναδέλφους. Φυσικά για να μην περιοριστεί το 6^ο/_οο σε φιλοδώρημα, χρειάζεται η συνεχής επαγρύπνηση και παρέμβαση όλων μας ώστε να μη βαφτίζονται τα έργα ‘προμήθειες’ και οι μελέτες ‘υπηρεσίες’.
• Ξεκινήσαμε τις διαδικασίες για την επαναφορά της Νομικής Κάλυψης που είχε καταργηθεί.
• Κατοχυρώσαμε το ενιαίο και αδιάσπαστο πενταετές πτυχίο ως Intergrated master που ανοίγει το δρόμο για μισθολογική αναγνώρισή του.
• Πετύχαμε αποφάσεις του ΣτΕ που αναγνωρίζουν το προβάδισμα των κατηγοριών (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ) οι οποίες αποτυπώθηκαν και σε εγκυκλίους των Υπ. Εσωτερικών και Διοικητ. Ανασυγκρότησης.
• Κινηθήκαμε δικαστικά ή με παρεμβάσεις για διάφορα προβλήματα του κλάδου όπως για τη διεκδίκηση επιστροφής της Ειδικής Προσαύξησης, κατά της ΥΑ Σταθάκη για την έκδοση οικοδομικών αδειών (στην κατηγορία 3), για τον Οργανισμό της Περιφέρειας Αττικής, για τα προβλήματα του ΜηΜΕΔ.
• Παράλληλα είχαμε παρουσία σε πολλά περιβαλλοντικά κινήματα και διεκδικήσεις, στηρίξαμε συναδέλφους κλπ.

• Τη συνεχή προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών και της εκχώρησης του Δημόσιου Ελέγχου σε ιδιώτες (Ελεγκτές δόμησης, Ηλεκτρονική Πολεοδομία, Ιδιώτες Επιμετρητές, Ανεξάρτητοι Μηχανικοί κ.α. που και η παρούσα κυβέρνηση έχει νομοθετήσει και προωθεί με αποτελεσματικότητα).
  
• Την τρομακτική υποστελέχωση των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών και το γερασμένο προσωπικό, που προφανώς εξυπηρετεί τα παραπάνω σχέδια, ώστε τα ιδιωτικά συμφέροντα χωρίς έναν έστω στοιχειώδη δημόσιο έλεγχο να κερδοσκοπούν ασύστολα.
• Την με συνέπεια συστηματική αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο, με αντικατάσταση της μονιμότητας από ελαστικές μορφές ημιαπασχόλησης και ομηρίας των εργαζομένων.
• Τον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων (όπως αυτό της απεργίας), τις διώξεις, την τρομοκρατία και την καταστολή.
• Τις δραματικές επιπτώσεις της εφαρμογής του αντιασφαλιστικού Ν4387/16 (όπως η μη απονομή εδώ και κάποια χρόνια οριστικών συντάξεων, οι τεράστιες μειώσεις τους κλπ).
• Τη συστηματική συρρίκνωση των εισοδημάτων μας, είτε με μειώσεις αποδοχών, είτε με τη διογκούμενη φοροληστεία.
• Τη θεσμική και μισθολογική υποτίμησή μας.
• Το ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας, το Υπερταμείο, τους «Στρατηγικούς Επενδυτές» (και όχι μόνο), παρά την εικονική πραγματικότητα που παρουσιάζεται.
• Την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και τη συρρίκνωση του παραγωγικού ιστού του τόπου – βλέπε εξόρυξη υδρογονανθράκων, Σκουριές και πολλά άλλα.

Στον απόηχο των εθνικιστικών συλλαλητηρίων με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών και παίρνοντας θάρρος από το κλίμα που δημιουργήθηκε εκείνες τις μέρες, η ακροδεξιά προσπάθησε και προσπαθεί να κερδίσει έδαφος στην Ελληνική κοινωνία. Εμφάνιση οπλισμένων φασιστικών ομάδων στο συλλαλητήριο του Συντάγματος, επιθέσεις σε μετανάστες και αντιφασίστες σε γειτονιές αλλά και στο κέντρο πόλεων, όπως η Θεσσαλονίκη, εμπρησμοί κοινωνικών χώρων, τρομοκρατία και απειλές σε όποιον δε συμμερίζεται τις απόψεις τους, παρουσιάζοντας τον ως εχθρό και προδότη της πατρίδας.

Ιδιαίτερα στις περιοχές της Βόρειας Ελλάδας και ιδιαίτερα στις κλειστές κοινωνίες, εκμεταλλευόμενοι το πατριωτικό συναίσθημα των κατοίκων, προσπαθούν να δημιουργήσουν πολεμικό κλίμα, σπέρνοντας το μίσος και για τη γειτονική χώρα και για όποιον τολμά να αρθρώσει διαφορετικό λόγο. Η στοχοποίηση του συντρόφου μας Αλέξη Λιοσάτου από τους ακροδεξιούς κύκλους της Πτολεμαΐδας δεν είναι το πρώτο κρούσμα. Τις μέρες των συλλαλητηρίων που κυκλοφορούσαν ομάδες οπλισμένων τραμπούκων στους δρόμους της χώρας, ακολούθησαν προπηλακισμοί, απειλές και βανδαλισμοί.

Το εθνικιστικό μόρφωμα «Πτολεμαίοι Μακεδόνες» που αποτελείται από ακροδεξιούς, νεοδημοκράτες αλλά και φασίστες, με την πλήρη κάλυψη του Δήμου Εορδαίας που σιγοντάρισε και ενθάρρυνε τις δράσεις τους, όλο αυτό το διάστημα, κατασκεύασε γκράφιτι εθνικιστικού περιεχομένου στο γήπεδο της πόλης. Κάποιοι έγραψαν πάνω στο γκράφιτι το σύνθημα: « Έθνη και Θρησκεία γεμίσατε τη γη ανθρώπινα σφαγεία». Η κίνηση αυτή προκάλεσε την αντίδραση των «Πτολεμαίων Μακεδόνων» αλλά και του Δήμου, οι οποίοι προχώρησαν σε μηνύσεις για «προσβολή εθνικού συμβόλου» (το γκράφιτι απεικόνιζε Ελληνική σημαία) και φθορά δημόσιας περιουσίας και απειλές ότι θα τοποθετηθούν κάμερες, καλλιεργώντας κλίμα τρομοκρατίας στην πόλη.

Ο Αλέξης Λιοσάτος προχώρησε σε σχόλιο στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook που καταδίκαζε το κλίμα αντιδημοκρατικής εκτροπής που επιχειρούσαν να δημιουργήσουν και την ακροδεξιά κατρακύλα του Δήμου και εναντιωνόταν στην απόπειρα στοχοποίησης και τρομοκράτησης αντιεθνικιστών. Οι ακροδεξιοί διοχέτευσαν το σχόλιο στην τοπική εφημερίδα «Πτολεμαίος», μαζί με τη φωτογραφία του Α.Λ. και ακολούθησε ενορχηστρωμένος βομβαρδισμός απειλητικών μηνυμάτων κατά της ζωής, της δουλειάς και του σπιτιού του, συνοδευόμενων από ψέματα και συκοφαντίες. Αποκορύφωμα, ο βανδαλισμός της επαγγελματικής του ταμπέλας καθώς και του πατέρα του και του θυροτηλέφωνου στο ιατρείο τους.

Πολιτικές απόψεις που υποστηρίζουν ότι το όνομα μιας άλλης χώρας πρέπει να είναι Σκόπια ή όπως αυτοί θέλουν, που αναγνωρίζουν το δικαίωμα στη δική τους χώρα να κάνει το «νονό» των Βαλκανίων με τις πλάτες του ΝΑΤΟ, που κραυγάζουν «ντου, να πάρουμε τα Σκόπια», δεν προέρχονται από αγνές πατριωτικές ευαισθησίες, ούτε εκφράζουν κανένα αίσθημα δικαίου. Υποστηρίζονται από την ακροδεξιά, σε όλες της τις εκφράσεις και συνοδεύονται από ενέργειες τραμπουκισμού, απειλές και στοχοποίηση όσων έχουν διαφορετική άποψη.

Ανεξάρτητα από την άποψη που έχει ο καθένας για το Μακεδονικό, το δικαίωμα της έκφρασης είναι αδιαπραγμάτευτο για τον καθένα. Στην Πτολεμαΐδα, μια ομάδα ακροδεξιών τρομοκρατώντας και απειλώντας προσπαθεί να επιβάλλει κλίμα εθνικιστικής υστερίας και απαγόρευσης κάθε άλλης γνώμης. Μπορεί να το κάνει αυτό γιατί έχει την κάλυψη του Δήμου και μερίδας του τοπικού τύπου και γιατί βασίζεται στην ατιμωρησία των φασιστών όλα αυτά τα χρόνια με ευθύνη και των προηγούμενων, αλλά και της σημερινής κυβέρνησης.

Απέναντι στην απειλή των φασιστών δεν μπορούμε να βασιστούμε ούτε σε κρατικούς μηχανισμούς, ούτε στην Κυβέρνηση, οι οποίοι δεν έκαναν τίποτα, όπως δεν έχουν κάνει σε καμία αντίστοιχη περίπτωση. Εξάλλου είναι η κυβερνητική πολιτική της λιτότητας και της βίαιης φτωχοποίησης που σπρώχνει τον κόσμο στην απελπισία και το θυμό, ιδιαιτέρως τη νεολαία, δημιουργώντας το εύφορο έδαφος για φυτρώνουν «λουλούδια» όπως η Χρυσή Αυγή και άλλες φασιστικές ομάδες. Ούτε η αστυνομία είναι η λύση με το ρόλο συγκάλυψης που έπαιξε στις περισσότερες περιπτώσεις επιθέσεων και τρομοκρατίας.

Απέναντι σε αυτή την προσπάθεια οφείλουμε να αντιδράσουμε άμεσα. Καλούμε τα κόμματα της Αριστεράς, τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς και τις συλλογικότητες της περιοχής, να πάρουν θέση, εκδίδοντας ψηφίσματα υπεράσπισης της έκφρασης διαφορετικής άποψης. Στο πρόσωπο του Α.Λ., σήμερα βάλλονται τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και οφείλουμε να κινητοποιηθούμε άμεσα για να τα υπερασπίσουμε.

Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

(*Νάγκες Ράο:Αμερικάνος αρθρογράφος και σύντροφος, ινδικής καταγωγής)

του Χάρη Παπαδόπουλου

Ένα πολύ επικίνδυνο πολεμικό επεισόδιο συνέβη τις προηγούμενες μέρες μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Πρόκειται για δύο χώρες που τα 80 χρόνια της ύπαρξής τους βρίσκονται συνέχεια σε ένταση. Ως τώρα έχουν υπάρξει μεταξύ τους 3 πολεμικές συρράξεις με επταψήφιο αριθμό νεκρών. Σήμερα, και η Ινδία και το Πακιστάν διαθέτουν πυρηνικά όπλα. Και δεν διστάζουν να απειλήσουν η μία την άλλη πως θα χρησιμοποιήσουν «όλα τα μέσα, αν χρειαστεί».

Στις 26 Φλεβάρη, η πολεμική αεροπορία της Ινδίας βομβάρδισε περιοχή μέσα στο Πακιστάν. Η κυβέρνηση της Ινδίας επαίρεται πως εξόντωσε «πάνω από 300 εκπαιδευόμενους τρομοκράτες και τους εκπαιδευτές τους». Το Πακιστάν απάντησε με την κατάρριψη 2 ινδικών πολεμικών αεροσκαφών.

Η αφορμή για τον βομβαρδισμό ήταν η επίθεση αυτοκτονίας στο αρχηγείο μιας παραστρατιωτικής ομάδας μέσα στο κατεχόμενο από την Ινδία έδαφος του Κασμίρ. Στην επίθεση αυτή έχασαν τη ζωή τους 40 Ινδοί παραστρατιωτικοί. Την ευθύνη ανέλαβε ισλαμική οργάνωση του Κασμίρ, που είχε τη βάση της μέσα στο έδαφος του Πακιστάν. Και αυτή βομβάρδισαν τα ινδικά αεροπλάνα.

Αμέσως μετά την επίθεση ξεκίνησε μια εκστρατεία έξαλλου εθνικιστικού μίσους ενάντια στο Πακιστάν, αλλά και ενάντια στα 170 εκατομμύρια μουσουλμάνους πολίτες της Ινδίας. Ενορχηστρωτής της εκστρατείας μίσους είναι η ακροδεξιά κυβέρνηση του Τζανάτα Μπαρατίγια. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κόμμα της ακροδεξιάς παγκόσμια, με τεράστια προϊστορία εγκλημάτων σε βάρος της μουσουλμανικής μειονότητας. Ο πρωθυπουργός Ναρέντνα Μόντι, είναι ένας Ινδός Τζήμερος. Συνδυάζει τον πλέον απάνθρωπο νεοφιλελευθερισμό (τα περίφημα «Μοντινόμικς», που πετούν στο δρόμο εκατομμύρια εργαζομένους) με παραληρηματικό εθνικισμό.

Ο Μόντι αντιμετωπίζει εκλογές την άνοιξη. Και προσπαθεί να καρπωθεί ψήφους ντυμένος με τα χρώματα της εθνικής υπερηφάνειας και του θρησκευτικού μίσους κατά των μουσουλμάνων.

Όμως, στο κλίμα της εθνικής έξαρσης έχουν συνταχθεί ή προσαρμοστεί και όλα τα σημαντικά κόμματα της χώρας, ακόμα και αυτά της Αριστεράς. Τα δύο κύρια αριστερά κόμματα, το ΚΚ Ινδίας και το ΚΚ Ινδίας (μαρξιστικό), ουσιαστικά καταλήγουν να δικαιολογούν τον βομβαρδισμό του Πακιστάν ως απάντηση στις τρομοκρατικές επιθέσεις των αυτονομιστών του Κασμίρ. Έτσι όμως δεν μπορούν να κάνουν ουσιαστική αντιπολίτευση στον ακραίο εθνικιστή Μόντι, εφόσον ανακηρύσσουν ως Νο 1 εχθρό της ειρήνης την «τρομοκρατία».

Ακόμη και ο χώρος της επαναστατικής Αριστεράς στην Ινδία τοποθετεί στις ανακοινώσεις του την «τρομοκρατία» των μουσουλμάνων του Κασμίρ ως κύριο ζήτημα, το οποίο πρέπει να διευθετηθεί με πυγμή από το ινδικό κράτος.

Χαρακτηριστικά, η οργάνωση «Ριζοσπάστης Σοσιαλιστής», που συνδέεται με την Τέταρτη Διεθνή, αποδίδει στην «τρομοκρατία» την πιο μεγάλη ευθύνη για τον πολεμικό κατήφορο και ζητά από το ινδικό κράτος και τα δικαστήρια να τιμωρήσουν αυστηρά όσους βοήθησαν στο έργο του τον βομβιστή αυτοκτονίας. Και αυτή η απίστευτη ανακοίνωση αναρτήθηκε από το International Viewpoint:

http://www.internationalviewpoint.org/spip.php?article5952

Ήταν τρομοκρατικό το χτύπημα στο Κασμίρ;

Όσα ακριβώς χρόνια βρίσκεται κατεχόμενη από τους σιωνιστές η Παλαιστίνη, άλλα τόσα και το Κασμίρ. Και κάτω από τις ίδιες συνθήκες αιματηρής καταστολής και εκφοβισμού.

Το Κασμίρ είναι βόρεια πολιτεία της Ινδίας, στα όρια των Ιμαλάϊων. Κατακτήθηκε από τον ινδικό στρατό στον πόλεμο του 1947 ενάντια στο Πακιστάν. Από τα 13 εκατομμύρια κατοίκους του το 77% είναι μουσουλμάνοι και ζουν σε συνθήκες υποδούλωσης. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, 8.000 κάτοικοι του Κασμίρ έχουν δολοφονηθεί από την αστυνομία, τον στρατό και τις ένοπλες παραστρατιωτικές ομάδες Ινδουιστών, που συνεργάζονται αρμονικότατα με τις Ινδικές δυνάμεις κατοχής. Απειράριθμοι είναι οι βιασμοί γυναικών και τα βασανιστήρια σε βάρος του μουσουλμανικού πληθυσμού. Μάλιστα, οι παραστρατιωτικοί επαίρονται στις ανακοινώσεις τους πως αποτελούν την «Άρια φυλή»(!), που υπερασπίζει την πατρίδα από τον ισλαμισμό. Πρόκειται για πάνοπλες ομάδες, που περιπολούν δέρνοντας και τρομοκρατώντας σε καθημερινή βάση, κατά προτίμηση παιδιά, γέρους, καθώς και κάθε αδύναμο στις γειτονιές των μουσουλμάνων.

Οι διαδηλώσεις και οι μαζικές διαμαρτυρίες στο Κασμίρ συντρίβονται με τη σιδερένια φτέρνα των δυνάμεων κατοχής. Δεν είναι παράξενο που νέοι μουσουλμάνοι, σε αυτές τις συνθήκες, στρατολογούνται σε ισλαμικές οργανώσεις που, τουλάχιστον, ανταποδίδουν κάπως τα συνεχή χτυπήματα των δυνάμεων καταστολής.

Και όσες και όσοι ανήκουν στην επαναστατική Αριστερά στην Ινδία θα έπρεπε να πανηγυρίζουν κάθε φορά που μια φασιστική μονάδα «Άριων πολεμιστών» ξεκληρίζεται από την οργή των καταπιεσμένων Κασμιριανών. Όχι να απαιτούν να τιμωρηθούν τα θύματα της κατοχής που αντιστάθηκαν.

Η Αριστερά στην Ινδία, που θα αξίζει το όνομά της, είναι αυτή που θα τολμήσει να χαρακτηρίσει ως Νο 1 εχθρό τον ινδικό ιμπεριαλιστικό σωβινισμό και την κυβέρνηση της χώρας. Όχι τους ξυπόλυτους που αντιστέκονται στην κρατική καταστολή. Και που θα αποκαλύψει στην εργατική τάξη και τους εξαθλιωμένους της Ινδίας πως για να απομακρυνθεί ο κίνδυνος πολέμου, πρέπει να δοθεί πλήρης αυτοδιάθεση στο Κασμίρ. Αλλιώς, τα αντιπολεμικά ευχολόγια και οι γενικόλογες διακηρύξεις υπέρ της ειρήνης δεν έχουν βάση.

Ευτυχώς, τουλάχιστον στο Πακιστάν, υπάρχουν επαναστατικές οργανώσεις που τολμούν και χρεώνουν στην ηγεσία της χώρας τους τις κύριες ευθύνες και αποκαλύπτουν την εθνικιστική υποκρισία της.

Στην Ινδία, με τη μακρά και ηρωική παράδοση της κομμουνιστικής αριστεράς. Στην Ινδία, όπου η εργατική τάξη έχει δώσει μεγαλειώδεις απεργιακές μάχες με πρόσφατη την απεργιακή κινητοποίηση εκατομμυρίων που παρέλυσε τον κρατικό μηχανισμό. Στην Ινδία, όπου το κίνημα ενάντια στους βιασμούς και τις γυναικοκτονίες έχει γίνει ταξικό ζήτημα των κατώτερων καστών. Είναι κρίσιμο σε μια χώρα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά να ακουστούν οι επαναστατικές διεθνιστικές φωνές και όλοι αυτοί οι αγώνες και οι παραδόσεις να μην καταλήγουν βορά στον εθνικό κορμό. Αλλιώς, το μέλλον σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη, με τον εθνικισμό να κυριαρχεί και τα πυρηνικά όπλα να βρίσκονται παρά πόδα, προμηνύεται ζοφερό.

Η Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό» Πτολεμαΐδας καταγγέλλει τη στοχοποίηση του μέλους της Αλέξη Λιοσάτου από ακροδεξιούς εθνικιστές και φασίστες της πόλης.

Το ακροδεξιό-εθνικιστικό μόρφωμα «Πτολεμαίοι Μακεδόνες» σε συνεργασία με τον Δήμο Εορδαίας προχώρησαν τις προάλλες στην κατασκευή εθνικιστικού γκράφιτι στον τοίχο του γηπέδου της πόλης. Κάποιοι πήραν την πρωτοβουλία να γράψουν πάνω στο γκράφιτι το σύνθημα: «Έθνη και Θρησκεία γεμίσατε τη γη ανθρώπινα σφαγεία». Η αντίδραση των “Πτολεμαίων”, τοπικών ΜΜΕ αλλά και του Δήμου Πτολεμαϊδας ήταν υστερία και προσπάθεια εκφοβισμού: Μηνύσεις για προσβολή εθνικού συμβόλου (μιας ζωγραφισμένης σημαίας) και για φθορά δημόσιας περιουσίας, «υπόσχεση» για τοποθέτηση καμερών για να φυλάνε …το γκράφιτι. Πρόκειται για κινήσεις αντιδημοκρατικής εκτροπής. Σίγουρα ο εθνικισμός και ο φασισμός δεν καταπολεμώνται με βραδυνό “ανταρτοπόλεμο” spray πάνω στους τοίχους. Χρειάζονται πολιτικά επιχειρήματα και ενημέρωση εκεί όπου ζει και δουλεύει ο κόσμος, χρειάζονται μαζικοί ταξικοί αγώνες. Όμως όταν ακροδεξιοί τυγχάνουν πλήρους κάλυψης από τις τοπικές αρχές, έχουμε όλοι χρέος να πάρουμε θέση. Αυτό έκανε και το μέλος της ΚΑΡ, ο Αλέξης Λιοσάτος.

Ο ΑΛ προχώρησε σε σχόλιο στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook που καταδίκαζε την ακροδεξιά κατρακύλα του Δήμου και εναντιωνόταν στην απόπειρα στοχοποίησης και τρομοκράτησης αντιεθνικιστών. Ακροδεξιοί διοχέτευσαν το σχόλιο στην εφημερίδα «Πτολεμαίος», η οποία το δημοσιοποίησε (μαζί με τη φωτογραφία του ΑΛ), ώστε να στοχοποιηθεί πολιτικά, προσωπικά κι επαγγελματικά. Τη δημοσιοποίηση ακολούθησαν δεκάδες απειλές για τη ζωή, τη δουλειά και το σπίτι του μέλους μας, βρισιές και καμπάνια συκοφαντικής δυσφήμισης από φασίστες και πάσης φύσεως “μακεδονομάχους” σε προσωπικά μηνύματα και σε διάφορες εθνικιστικές σελίδες.

Κύκλοι της τοπικής δεξιάς με πολιτικό κέντρο την Ακροδεξιά προσπαθούν να τρομοκρατήσουν οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη από αυτή που έχουν οι ίδιοι: ότι η γειτονική χώρα πρέπει να ονομάζεται «Σκόπια», ότι η Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να παριστάνει τον νονό των Βαλκανίων με τις πλάτες του ΝΑΤΟ, ακόμα και ότι χρειάζεται ένα στρατιωτικό “ντου” εδώ και τώρα για “να πάρουμε τα Σκόπια”. Προχωράνε σε στοχοποίηση των “εσωτερικών εχθρών”: ανθρώπων με διαφορετική άποψη, αμφισβητώντας ευθέως το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και γνώμης. Ήδη στις 28/2 ο ΑΛ βρήκε βανδαλισμένες την επαγγελματική πινακίδα του καθώς και του πατέρα του, όπως και το θυροτηλέφωνό τους.

Ανεξάρτητα από τις απόψεις του καθενός σε σχέση με το “Μακεδονικό”, ο φασισμός απειλεί στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες όλων μας. Συγκροτείται κι αποθρασύνεται, ακριβώς επειδή υπάρχει η ατιμωρησία του, με σοβαρές κρατικές-κυβερνητικές ευθύνες. Στην Πτολεμαΐδα μια χούφτα φανατισμένοι εθνικιστές ακροδεξιοί, ανάμεσά τους πρώην και νυν Χρυσαυγίτες, επιχειρούν να τρομοκρατήσουν με την κάλυψη τοπικών συμφερόντων και μηχανισμών. Πρόκειται για εικόνες που προμηνύουν ακόμα χειρότερα στο μέλλον αν δεν κινητοποιηθούμε άμεσα.

Καλούμε τα συνδικάτα, τοπικούς φορείς και κόμματα της αριστεράς να πάρουν θέση και να καταδικάσουν την ακροδεξιά και φασιστική τρομοκρατία. Σήμερα ο στόχος είναι ένα μέλος της ΚΑΡ, αύριο μπορεί να είναι οποιοσδήποτε εκφράσει μια διαφορετική άποψη. Δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρή απάντηση στη φτώχεια, την ανεργία και στα μνημόνια, δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική υπέρ των φτωχών και κατά των πλουσίων, αν δεν υπάρξει απάντηση στον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον φασισμό. Η ακροδεξιά τρομοκρατία δεν θα περάσει!

ΚΑΡ Πτολεμαΐδας, 2/3/2019

Τελείωσε στις 26 Φλεβάρη 2019 το 35ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με την εκλογή νέας 19μελούς Διοίκησης, αντιπροσώπων για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ και της Εξελεγκτικής Επιτροπής (Ε.Ε).

Σημειώνουμε ότι οι αντιπρόσωποι από τα Σωματεία ΠΑΣΥΕ (14) και ΠΑΣΕΝΤ (2) που το Δ.Σ και η Συνέλευση του ΕΚΠ είχε αποφασίσει τον αποκλεισμό τους (σχετική αναφορά έχουμε κάνει στην ανακοίνωση στις 22/2/2019) με δύο διαδοχικές δικαστικές αποφάσεις νομιμοποιήθηκαν και συμμετείχαν κανονικά στην εκλογική διαδικασία και στην σχετική ψηφοφορία του ΕΚΠ.

Στο Συνέδριο συμμετείχαν αντιπρόσωποι από 40 Σωματεία με εγγεγραμμένα 56639 μέλη, οικονομικά εντάξει 20740 και ψηφίσαντα 17376 που εκπροσωπήθηκαν με 178 αντιπροσώπους (μέτρο 1 στους 100 ψηφίσαντες).

Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν Σωματεία (κυρίως Ναυτεργατικά) τα οποία δεν συμμετέχουν στο Ε.Κ.Π εξαιτίας του αποκλεισμού τους αφού δεν έχουν προσαρμόσει τα καταστατικά τους σύμφωνα με τον 1264/82. Κατά συνέπεια η παραπάνω κατάσταση δεν είναι απολύτως αντιπροσωπευτική όσον αφορά την δύναμη των Σωματείων και των οργανωμένων μελών σε αυτά.

Τα αποτελέσματα:

Σύνολο αντιπροσώπων 178

Ψήφισαν 176

Έγκυρα 176

Για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ ψήφισαν 102, έγκυρα 102 (μέτρο 1 στους 10 αντιπροσώπους)

Έλαβαν για το Δ.Σ και την Εξελεγκτική Επιτροπή (Ε.Ε):

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) ψήφους 84 – Έδρες 9 στο Δ.Σ και 2 στην Ε.Ε

Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση (ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος) ψήφους 35 – Έδρες 4 στο Δ.Σ και 1 στην Ε.Ε

Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση (ΠΑΣΚΕ) ψήφους 26 – Έδρες 3 στο Δ.Σ

Ταξική Εργατική Συσπείρωση ψήφους 25 – Έδρες 3 στο Δ.Σ

Ενωτικός Δημοκρατικός Ανεξάρτητος Συνδυασμός (ΔΑΚΕ 1) ψήφους 4 – Έδρες 0

Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων (ΔΑΚΕ 2) ψήφους 2 – Έδρες 0

Για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ

Από τους 102 ψηφίσαντες έλαβαν:

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) ψήφους 67 – Έδρες 7

Ταξική Εργατική Συσπείρωση ψήφους 18 – Έδρες 2

Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση ψήφους 14 – Έδρα 1

Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση ψήφους 1 – Έδρα 0

Ενωτικός Δημοκρατικός Ανεξάρτητος Συνδυασμός ψήφους 2 – Έδρα 0

Το 19μελές Δ.Σ αποτελείται:

ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ) 9 έδρες

ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος 4 έδρες

ΠΑΣΚΕ 3 έδρες

Ταξική Εργατική Συσπείρωση 3 έδρες

Ορισμένα βασικά συμπεράσματα

Τόσο τα στοιχεία του Ε.Κ. Πειραιά όσο και συνολικά στα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα διαπιστώνεται μια διαχρονική συρρίκνωση των οργανωμένων μελών, γεγονός που αναδεικνύεται σε ένα σοβαρό πρόβλημα αφού τεράστια τμήματα της εργατικής τάξης δεν εκπροσωπούνται, δεν έχουν συμμετοχή στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις και κατά κανόνα δεν συμμετέχουν στην δράση και τους αγώνες των συνδικάτων.

Επίσης από τα παραπάνω στοιχεία διαπιστώνεται μια μεγάλη δυσαναλογία στα εγγεγραμμένα μέλη και αυτά που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία των Σωματείων.

Αναφορικά με τις εκλογές του Εργατικού Κέντρου Πειραιά το 2016 πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο Συνδυασμός “Ταξική Εργατική Συσπείρωση” στηρίχθηκε κυρίως από δύο Σωματεία (ΠΕΝΕΝ – Παπαστράτος) και δυνάμεις που στήριξαν αυτόν τον Συνδυασμό με αναλογία ψήφων 20 – 10 (Σύνολο 30) για το Δ.Σ του ΕΚΠ και 14 – 6 για την ΓΣΕΕ.

Στο 35ο Συνέδριο δεν συμμετείχε το Σωματείο Παπαστράτος επιλέγοντας να γραφτεί στην έδρα της επιχείρησης και στο αντίστοιχο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Συνδυασμός μας είχε μια καθαρή αύξηση 5 ψήφων για το Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και 4 ψήφων για την εκλογή αντιπροσώπων στην ΓΣΕΕ.

Παίρνοντας αυτό το πραγματικό δεδομένο υπόψη προκύπτει ότι ο μοναδικός Συνδυασμός που είχε πραγματική αύξηση ήταν η “Ταξική Εργατική Συσπείρωση”.

Το ΠΑΜΕ παρά τα αποδεδειγμένα εκλογικά “μαγειρέματα” και τις “μαϊμουδιές” του σε διάφορα Σωματεία της δύναμής του παραμένει σε στασιμότητα, ενώ απέτυχε στην προσπάθειά του να κερδίσει την αυτοδυναμία στο ΕΚΠ που αποτέλεσε τον κεντρικό του στόχο στο 35ο Συνέδριο.

Παράλληλα απώλεσε και την χρυσή εφεδρεία και αναντικατάστατο μπαλαντέρ τον φερόμενο εκπρόσωπο της ΔΑΚΕ ο οποίος συμπορευόταν ως πιστός σύμμαχος με το ΠΑΜΕ και ενίοτε είχαν κοινή σύμπλευση σε πολλά κρίσιμα ζητήματα……

Ο Συνδυασμός “Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση” (ΣΥΡΙΖΑ – Βασιλόπουλος) μέσα από τις γνωστές παράτυπες διαδικασίες (στήριξη εργοδοσίας, Σωματεία μαϊμού, κ.λπ) απέδειξε ότι ως εκλογικός μηχανισμός έχει παρουσία για την διαμόρφωση επίπλαστων συσχετισμών και κατά τα υπόλοιπα αποτελεί δύναμη υποταγής στο κεφαλαίο και πολύτιμο στήριγμα της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ανταπόδοση αυτής της υποταγής κυβερνητικά στελέχη είχαν άμεση και ξεδιάντροπη παρέμβαση σε αντιπροσώπους προκειμένου να στηριχθεί πάση θυσία η ομάδα Βασιλόπουλου. Τέλος όπως προκύπτει από το αποτέλεσμα η παράταξη αυτή είχε απώλειες τουλάχιστον 5-6 ψήφων….

Η ΠΑΣΚΕ διατήρησε τις δυνάμεις της όμως η παρουσία της ουσιαστικά βρίσκεται σε 2-3 Σωματεία στον Πειραιά, είχε την ενεργό στήριξη του Προέδρου της ΓΣΕΕ η πολιτική της να επισημάνουμε είναι σταθερά προσανατολισμένη στον άξονα: παραγωγικότητα – ανταγωνιστικότητα – νέα επιχειρηματικότητα και έχει ως συνδικαλιστικό πρότυπο την συμμαχία με τμήματα του κεφαλαίου στα πλαίσια του κοινωνικού εταιρισμού, όπως ακριβώς κινείται ενιαία η δράση και των υπόλοιπων δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε όλα τα επίπεδα των Συνδικάτων.

Σχετικά με την ΔΑΚΕ σημειώνουμε ότι η συνεχιζόμενη συρρίκνωσή της τα τελευταία χρόνια και η τυπική διάσπασή της σε δύο συνδυασμούς, την οδήγησε στην συντριβή και στην πλήρη συνδικαλιστική απαξίωση, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά την μεταπολιτευτική περίοδο δεν θα έχει παρουσία στο νέο Δ.Σ του ΕΚΠ.

Θεωρούμε ιδιαίτερα λυπηρό αλλά και ανεπίτρεπτο συνδικαλιστικά ότι οργανωμένα μέλη της ριζοσπαστικής αριστεράς επέλεξαν και αυτή την φορά την στράτευση, την συμπόρευση και έδωσαν την ψήφο τους στον Συνδυασμό “Σύριζα, Βασιλόπουλου”. Είναι σαφές ότι η επαναλαμβανόμενη αυτή επιλογή δείχνει και αποκαλύπτει με ποιό μέρος τάσσονται στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος οι συγκεκριμένες δυνάμεις….

Για τον Συνδυασμό μας είναι σαφές ότι ο συσχετισμός δυνάμεων στο ΕΚΠ είναι τέτοιος που επιτρέπει μια νέα επανεκκίνησή του για τα εργατικά και τοπικά λαϊκά προβλήματα που επιβάλλεται το ΕΚΠ να έχει ουσιαστικό και πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν οι εκπρόσωποι του Συνδυασμού μας στην νέα θητεία του Δ.Σ του ΕΚΠ

Πειραιάς 28/2/2019

Η “Ταξική Εργατική Συσπείρωση”