Μια διδακτική ιστορία: η πρώτη… µνηµονιακή κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, οι αντιστάσεις, ο ηρωικός αγώνας των εργαζοµένων της ΕΑΣ, η πρώτη διαδήλωση στη ∆ΕΘ το 1992

Του Βαγγέλη Λιγάση

Το Σαββάτο 8/9/2018 αρκετές χιλιάδες εργαζοµένων θα βαδίσουν στους δρόµους της Θεσσαλονίκης, δυστυχώς σε πολλαπλές χωριστές συγκεντρώσεις, παράλληλα µε τα «επίσηµα» εγκαίνια της ∆ΕΘ από τον πρωθυπουργό. Τα εργατικά αιτήµατα θα αποτυπώνονται στα πανό και τα συνθήµατα των εργατικών οργανώσεων, και τα φληναφήµατα της «καθαρής εξόδου» θα έχουν την πρώτη τους απάντηση «στο πεζοδρόµιο». Είναι µια διαδήλωση που θεωρείται πανελλαδικό «εργατικό αντάµωµα» για πάνω από 25 χρόνια και που η µαζικότητα – µαχητικότητά της ακολουθεί τα σκαµπανεβάσµατα της ταξικής πάλης.

Οι πιο πρόσφατοι «σταθµοί» που µας έρχονται στο νου είναι αυτοί του 2006 (µε το κίνηµα του άρθρου 16 σε εξέλιξη), όπως και της αντιµνηµονιακής εξέγερσης 2010-2012, που ανάγκασε τον Σαµαρά το 2012 να µη δώσει καν την καθιερωµένη συνέντευξη Τύπου. Ωστόσο, ιδιαίτερη σηµασία έχει η αναφορά στη «γέννηση» της εργατικής πανελλαδικής διαδήλωσης στη ∆ΕΘ.

Έτσι ξεκίνησε…

Ήταν 12/9/1992 όταν άρχισαν να συγκεντρώνονται λίγες εκατοντάδες µέλη εξωκοινοβουλευτικών αριστερών οργανώσεων σε µια «απαγορευµένη» από την κυβέρνηση συγκέντρωση-διαδήλωση. Αγνοώντας τις αυστηρές προειδοποιήσεις και τις συστάσεις για µη συµµετοχή από το Εργατικό Κέντρο, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ, συγκεντρώνονταν για να «υποδεχτούν» τους εργαζόµενους της πρώην ΕΑΣ (Εταιρεία Αστικών Συγκοινωνιών της Αθήνας) και να πορευτούν µαζί τους προς τα εγκαίνια της ∆ΕΘ, που θα πραγµατοποιούσε ο τότε πρωθυπουργός Κων/νος Μητσοτάκης.

Πράγµατι, το πρωί 57 λεωφορεία γεµάτα ΕΑΣίτες ξεκίνησαν από την Αθήνα για τη Θεσσαλονίκη. Στο ύψος της Χαλκίδας ενώθηκαν µαζί τους 2 λεωφορεία µε εργαζόµενους από το εργοστάσιο Τσαούσογλου. Έχει αρχίσει να νυχτώνει και οι συγκεντρωµένοι ξεπερνούν πλέον τις 2 χιλιάδες, όταν έρχονται τα πρώτα νέα: Οι ΕΑΣίτες σε Γεν. Συνέλευση στη Λάρισα έχουν αποφασίσει να συνεχίσουν παρά τη φηµολογία για σκληρό χτύπηµα από τα ΜΑΤ (έχει ανέβει ήδη στην πόλη, για ενίσχυση, ο κύριος όγκος διµοιριών του Λεκανοπεδίου) και παρά την αντίθετη προτροπή του προέδρου τους Ανδρέα Κολλά (ΠΑΣΟΚ). Περίπου µία ώρα µετά, µια χούφτα άνθρωποι µπαίνουν στη συγκέντρωση εν µέσω επευφηµιών. Ανάµεσά τους ξεχωρίζει ο Χρήστος Σταµούλος, γραµµατέας του σωµατείου, µέλος του ΚΚΕ, και αναγνωρισµένος µπροστάρης του ανυποχώρητου αγώνα των ΕΑΣιτών. Λίγο πριν τη Θεσσαλονίκη, η αστυνοµία είχε µπλοκάρει το δρόµο και η ηγεσία του σωµατείου αποφάσισε να πάρουν το δρόµο της επιστροφής πλην µιας ορισµένης αντιπροσωπείας.

Η διαδήλωση ξεκινάει «δεµένη» όλη σε κορδόνια µε το φόβο της επικείµενης καταστολής να πλανάται (όπως άλλωστε και τα ελικόπτερα πάνω από το κεφάλι µας) και µέσα από αλλεπάλληλα µπλόκα της αστυνοµίας διαδηλώνει για ώρες σε όλη την πόλη µε αντικυβερνητικά – αντικαπιταλιστικά συνθήµατα.

Τρεις µέρες µετά, στη διαδήλωση του Εργατικού Κέντρου οι διαδηλωτές ξεπερνούν τις 10 χιλιάδες και ένας αχός ακούγεται πάνω από την πόλη «ΕΑΣ-ΕΑΣ να φύγει ο κερατάς» (ο Κ. Μητσοτάκης). Αυτό ήταν: η κυβέρνηση έχει απονοµιµοποιηθεί στην πλειονότητα των εργαζόµενων, το σύνθηµα αυτό θα ακούγεται σε όλες τις µικρές και µεγάλες κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν. Πέρα από τις κοινοβουλευτικές ίντριγκες (δηµιουργία κόµµατος Σαµαρά, αποστασία βουλευτών Ν∆), η µοίρα της πιο ακραιφνούς (µέχρι τότε) νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης είναι προδιαγεγραµµένη. Το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται στην κυβέρνηση και το 2ο νοµοσχέδιο που ψηφίζει (1993, εν µέσω κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισµού) είναι για την επανακρατικοποίηση της ΕΑΣ (ΕΘΕΛ) και την επαναπρόσληψη των απολυµένων.

Από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως τη «µάχη της ΕΑΣ»

Τι είχε όµως συµβεί πιο πριν;

Τον Απρίλη του 1990 η Ν∆ µε τον Κων. Μητσοτάκη επικεφαλής βγαίνει νικήτρια στις εκλογές µε το σαρωτικό 47%. Έχει προηγηθεί (1989) η κατάρρευση του υποτιθέµενου «υπαρκτού σοσιαλισµού» και ο πολιτικοοικονοµικός θρίαµβος του «νεοφιλελευθερισµού». Οι κοντυλοφόροι του συστήµατος της εκµετάλλευσης φλυαρούνε για το «τέλος της ιστορίας» ή παπαγαλίζουν το «Θατσερικό» there is no alternative (δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πέρα από την ζούγκλα της κοινωνίας του κέρδους). Η αριστερά (σταλινικής ή ευρωκοµµουνιστικής κοπής) άλαλη και οργανωτικά τσακισµένη. Έχει προηγηθεί άλλωστε η δοκιµασία της στη συνδιαχείριση του συστήµατος µε τη συγκυβέρνηση Τζανεττάκη το 1989 (όπου θα πρωτοσυναντήσουµε τους Φ. Κουβέλη και Γ. ∆ραγασάκη σε υπουργικούς θώκους σε µια κυβέρνηση που στηρίχτηκε από τη Ν∆, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και την ΕΑΡ). Το ΠΑΣΟΚ, βυθισµένο στα σκάνδαλα και την καµαρίλα, έχει προδώσει τα λαϊκά στρώµατα που το ψηφίζανε, αλλά λόγω της ιστορικά καταχτηµένης σχέσης µε τα συνδικάτα κρατάει το ρόλο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.

Με την κατάρρευση των ανατολικών καθεστώτων, µάζες φθηνών και χωρίς δικαιώµατα εργατών (κυρίως από Αλβανία) κατακλύζουν τις πόλεις και την ύπαιθρο. Με την σε εξέλιξη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας διαφαίνονται ευκαιρίες για την «ύαινα» του ελληνικού αστισµού. Το Φεβρουάριο του ’92 έχουµε το (παρα)κρατικά οργανωµένο συλλαλητήριο «για τη Μακεδονία» (όπου παρευρίσκεται και ο αριστερός «ηγέτης» Λεωνίδας Κύρκος). Αξίζει να αναφέρουµε την έκδοση του γενέθλιου 1ου φύλλου της Χρυσής Αυγής µία βδοµάδα µετά το αθηναϊκό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία (10/12/92) µε χρήµατα από «λαχείο» (φήµες που θέλουν να χρηµατοδοτείται από µυστικά κονδύλια του υπ. Εξωτερικών θεωρούνται κακόπιστες…). Ο ρατσισµός και ο εθνικισµός εµποτίζουν µε το δηλητήριό τους κάθε λογής «δυστυχισµένους». Στο διαγκωνισµό για την ανάδειξη της ηγεσίας των «ελληνόψυχων», εκτός από τον σεσηµασµένο πολιτικό απατεώνα Α. Παπανδρέου και γνωστούς ευπατρίδες όπως ο κ. Κακλαµάνης, µπαίνουν και πρώην αριστεροί όπως ο Α. Λεντάκης.

Ο Κ. Μητσοτάκης αποδεικνύεται πραγµατικός οδοστρωτήρας. Άλλωστε, ήταν (µε τον κυνισµό του συνήθιζε) απόλυτα ειλικρινής όταν δήλωσε, µετά την ψήφιση του 1ου µνηµονίου (Μάιος 2010), ότι η κυβέρνησή του ήταν 20 χρόνια µπροστά!

Το «έργο» του: Τρεις (αντι)ασφαλιστικές µεταρρυθµίσεις (’90, ’91, ’92). Υπερφορολόγηση των «µικροµεσαίων» µε τεκµαρτή φορολογία. Ανάθεση µεγάλων οδικών αξόνων (Αττική οδός, Ρίο-Αντίρριο) και του αεροδροµίου των Σπάτων µε τη µορφή της αυτοχρηµατοδότησης (διόδια κ.ά.) στους κολοσσούς των ελλ. τεχνικών εταιρειών (παράλληλα µε την κατάργηση της ΜΟΜΑ – της κρατικής υπηρεσίας τεχνικών έργων). «Απελευθέρωση» της κίνησης κεφαλαίων. «Απελευθέρωση» του ανταγωνισµού µε κατάργηση κρατικών µονοπωλίων (Ο.Α., ΕΛΤΑ, καζίνα, µαρίνες, ∆ΕΗ). Για την «ανάπτυξη» κάποιων αγορών, κλείσιµο ή παρεµπόδιση των κρατικών εταιρειών να αναπτύξουν σχετικές υπηρεσίες (π.χ. κατάργηση λεωφορείων ΟΣΕ, κατάργηση υπηρεσίας ταχυµεταφορών ΕΛΤΑ, απαγόρευση ΟΤΕ για ορισµένα χρόνια να αναπτύξει δίκτυο κινητής τηλεφωνίας). «Απελευθέρωση» του ∆ηµοσίου από 66 κρατικοποιηµένες βιοµηχανίες του ΟΑΕ (ΑΓΕΤ, Πειραϊκή-Πατραϊκή κ.λπ. – µε 6.500 εργαζόµενους). «Απελευθέρωση» (ρευστοποίηση πλειοψηφικού πακέτου) των κρατικών τραπεζών από (κερδοφόρες) επιχειρήσεις (Ναυπηγεία Ελευσίνας, Τράπεζα Αθηνών, Βιοµ. Ζάχαρης, ΕΑΒ, Λιπάσµατα, Olympic Catering). «Απελευθέρωση» των τιµών όλων των αγαθών (πλην των φαρµάκων) και κατάργηση όλων των προηγούµενων προβλέψεων π.χ. στις τιµές των ενοικίων, των καυσίµων, του ψωµιού κ.λπ. «Απελευθέρωση» της αγοράς εργασίας µε εισαγωγή µερικής απασχόλησης, διεύρυνση ωραρίου κ.λπ.

Οι αντιστάσεις

Ευνόητο είναι ότι τόση «απελευθέρωση» δηµιουργεί αντιδράσεις και πράγµατι η ΟΛΜΕ, µε µεγάλη απεργία το 1990, οι εργαζόµενοι στις υπό εκκαθάριση επιχειρήσεις και κυρίως οι µαθητικές καταλήψεις του χειµώνα ’90-’91 (στη διάρκεια των οποίων, στην Πάτρα, δολοφονήθηκε ο Ν. Τεµπονέρας) δηµιούργησαν προβλήµατα στην πολιτική του Κ. Μητσοτάκη. Ωστόσο, κανένας αγώνας δεν είχε τέτοια διάρκεια και χαρακτηριστικά όσο ο αγώνας των εργαζοµένων της ΕΑΣ ώστε να γίνει σύµβολο της αντιπαράθεσης µε το νεοφιλελευθερισµό, συγκεντρώνοντας το µίσος των «από πάνω» και τη συµπαράσταση των «από κάτω».

Το Φεβρουάριο του 1991, οι εργαζόµενοι καταλαµβάνουν τα γραφεία της διοίκησης και κηρύσσουν απεργία ζητώντας αυξήσεις! Παρά την κήρυξη της απεργίας παράνοµης, την επιστράτευση και την κυκλοφορία στρατιωτικών οχηµάτων, µε ευχάριστο επεισόδιο το ξύλο που τρώνε τα ΜΑΤ έξω από το υπ. Συγκοινωνιών, η απεργία νικάει ένα µήνα µετά! Η πρόκληση για τους «ταλιµπάν» του θατσερισµού είναι εκεί. Τον Ιούλιο του 1992 και αισθανόµενη ισχυρή, η κυβέρνηση ανακοινώνει την απόλυση 1.200 (τεχνικοί, διοικητικοί) εργαζοµένων µε εναλλακτική την ιδιωτικοποίηση. Στις 23/7 στο γήπεδο του Σπόρτινγκ 8.000 εργαζόµενοι αποφασίζουν απεργία διαρκείας µε σύνθηµα «ή όλοι ή κανένας». Με τα λεωφορεία να φυλάσσονται από τους απεργούς στα 5 αµαξοστάσια και τα ΜΑΤ να σπάζουν τα µούτρα τους ακόµη µια φορά σε νυχτερινή έφοδο που επιχειρούν στις 2/8, η «αγανάκτηση για την προκαλούµενη ταλαιπωρία» βρίσκει αυθεντικούς εκφραστές στον «προοδευτικό χώρο», που µιλάει για «εργατική αριστοκρατία» και στην «αριστερίζουσα» «Ελευθεροτυπία» που λανσάρει για τους αγωνιζόµενους εργαζόµενους τον υποτιµητικό όρο «Σταµουλοκολλάδες» (Κολλάς, ο πρόεδρος του σωµατείου και Σταµούλος, ο αγωνιστής ηγέτης του απεργιακού αγώνα).

Στις 7/8 ψηφίζεται η ιδιωτικοποίηση της ΕΑΣ, µέσω της δηµιουργίας της ΣΕΠ και της παραχώρησης των 1.700 λεωφορείων για εκµετάλλευση έναντι πινακίου φακής στους «πρόθυµους» από τους οδηγούς, τους γνωστούς «νοικοκυραίους»,  πολύτεκνους και βεβαίως στους διαχρονικά αγαπηµένους της δεξιάς ΚΤΕΛατζήδες. Ταυτόχρονα, µε στρατιωτική επιχείρηση καταλαµβάνονται όλα τα αµαξοστάσια.

Οι εργαζόµενοι, νιώθοντας ότι ο αγώνας θα είναι µακρύς, οργανώνουν απεργιακό ταµείο και ζητάνε συµπαράσταση. Κυρίως οι γυναίκες τους ξαµολιούνται σε λιµάνι, σταθµούς, διόδια κ.λπ. (µην ξεχνάµε ότι είναι Αύγουστος, που η Αθήνα αδειάζει) και ήδη µέσα από τις πρώτες ώρες µαζεύονται πολλά εκατοµµύρια δραχµές. ∆ηµιουργούνται επιτροπές συµπαράστασης από άλλες πόλεις, συνδικάτα εκφράζουν οικονοµικά την αλληλεγγύη τους, φούρνοι προσφέρουν δωρεάν ψωµί κ.λπ.

Ο Αύγουστος και ο Σεπτέµβριος κυλάνε µε διαδηλώσεις (20/8, 60.000 κόσµος), προσπάθειες ανακατάληψης των αµαξοστασίων (µε πιο αιµατηρή -από 50 τραυµατίες ένθεν κι ένθεν- αυτή στο Βοτανικό 21/8), συλλήψεις, δολιοφθορές (όπου πρωτοστατούν και συλλαµβάνονται από τους εργαζόµενους ένας ασφαλίτης και ένας …δασοπυροσβέστης) κ.λπ. παρενοχλήσεις, µε διάσηµο το κυριολεκτικό ξεβράκωµα 9/10 σε 13 «νοικοκυραίους» απεργοσπάστες που είχαν πάει ξηµερώµατα από την πίσω πόρτα στο Εφετείο να πάρουν πιστοποιητικό ποινικού µητρώου για την απόκτηση λεωφορείου των ΣΕΠ.

Μετά την προαναφερόµενη απόπειρα και διαδήλωση στη ∆ΕΘ, οι «Σταµουλοκολλάδες», σύµβολο πλέον ασυµβίβαστου αγώνα, «άγριας απεργίας», συνεχίζουν την οργάνωση της αλληλεγγύης µε συναυλίες, διαδηλώσεις, παραστάσεις έως και την 16/6/’93 που οργανώνουν πορεία απελευθέρωσης για τους 8 φυλακισµένους συναδέλφους τους.

23/12/1993 οι ΕΑΣίτες διαδηλώνουν νικητές από τα γραφεία του σωµατείου τους στο αµαξοστάσιο της Πέτρου Ράλλη. Οι 200 εργαζόµενοι µε ποινικές διώξεις απαλλάσσονται.

∆εν γυρίσανε όλοι πίσω στη δουλειά τους. Κάποιοι δεν άντεξαν στην ανεργία και αυτοκτόνησαν. Επίσης 500 περίπου απεργοσπάστες που µε την παραίνεση της πρώην κυβέρνησης είχαν γίνει µικροϊδιοκτήτες λεωφορειούχοι (ΣΕΠίτες) δεν το τολµήσανε…

«Όποιαδήποτε οµοιότης είναι συµπτωµατική»…

Κλείνουµε, λοιπόν, αυτήν τη διδακτική ιστορία, µε τις εξής διευκρινίσεις:

α) Οποιαδήποτε οµοιότητα, συνωνυµία, αντιστοιχία προσδιορίσει ο καθένας µε σηµερινά πρόσωπα και πράγµατα είναι εντελώς συµπτωµατική και δεν ευθυνόµαστε εµείς γι’ αυτές.

β) Ένα κόκκινο νήµα συνδέει τους αγώνες των όπου γης πληβείων, όχι στα κιτάπια της ιστορίας, αλλά στις καθηµερινές (και πιθανά χαµηλών προσδοκιών) προσπάθειες των αγωνιστών τού σήµερα.   

Όσοι/ες θέτουµε στόχο να ανατρέψουµε το καθεστώς των µνηµονίων, πρέπει στους επόµενους µήνες και στα επόµενα χρόνια να πάρουµε δύναµη από την ιστορία των αγώνων της τάξης µας, να µην υποτιµήσουµε καµία -την πιο αδύναµη και µικρή- κινητοποίηση και κανένα σκίρτηµά της, να δουλέψουµε συστηµατικά για τη στήριξη των εστιών αντίστασης, για το συντονισµό και την κλιµάκωση των αγώνων. Όχι µόνο «πρέπει», αλλά µπορούµε!

Φόρτο εργασίας επικαλέστηκε η νέα υφυπουργός Εσωτερικών (Μακεδονίας Θράκης) Κατερίνα Νοτοπούλου η οποία δεν έκανε δεκτό το αίτημα των πρώην συμβασιούχων της ΕΥΑΘ Α.Ε. να συναντηθεί με αντιπροσωπεία τους.

Το πρωί της 4 Σεπτέμβρη περίπου σαράντα πρώην συμβασιούχοι συγκεντρώθηκαν έξω από το Διοικητήριο προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για το γεγονός ότι παρά τις υποσχέσεις που έχουν λάβει κατά καιρούς από κυβερνητικά στελέχη για επιστροφή τους στην ΕΥΑΘ, αυτές δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί. Αντιπροσωπεία συμβασιούχων ζήτησε από την υφυπουργό να έχει μια ολιγόλεπτη συνάντηση μαζί τους, προκειμένου να την ενημερώσουν για την καθυστέρηση που παρατηρείται στη διευθέτηση της υπόθεσής τους.

Η υφυπουργός, μέσω συνεργατών της, τους ενημέρωσε ότι είχε φόρτο εργασίας και δεν μπορούσε να τους συναντήσει. Η στάση της κυρίας Νοτοπούλου προκάλεσε δυσαρέσκεια στους πρώην συμβασιούχους οι οποίοι βλέπουν τις κυβερνητικές υποσχέσεις που είχαν αποσπάσει τον περασμένο Απρίλιο, περί επιστροφής τους στην ΕΥΑΘ, να παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες.

Υπενθυμίζεται ότι στο περιθώριο του περιφερειακού αναπτυξιακού συνεδρίου της Κεντρικής Μακεδονίας είχε γίνει συνάντηση του τότε υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη με τους εκπροσώπους των πρώην συμβασιούχων προς τους οποίους είχε δοθεί η υπόσχεση ότι θα αναζητηθεί φόρμουλα προκειμένου να επιστρέψουν στην εταιρεία. Μάλιστα, ακολούθησαν αρκετές συναντήσεις στο υπουργείο στην Αθήνα προκειμένου να βρεθεί η κατάλληλη νομική φόρμουλα η οποία υπό μορφή τροπολογίας θα περνούσε στο νομοσχέδιο “Κλεισθένης Ι”.

Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη τελικά και ο κ. Σκουρλέτης υποσχέθηκε στη συνέχεια η τροπολογία να περάσει σε κάποιο από τα επόμενα νομοσχέδια. Μετά την αποχώρηση του κ. Σκουρλέτη από την κυβέρνηση οι συμβασιούχοι αναζητούν επαφή με τη νέα ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών, γι’ αυτό και ζήτησαν τη σημερινή συνάντηση με την κ. Νοτοπούλου η οποία γνωρίζει το πρόβλημα.

Πηγή: www.voria.gr

Επανειλημμένως οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα των εργαζομένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία είχαμε επισημάνει ότι η δημιουργία του ΕΦΚΑ θα είναι η χαριστική βολή για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Δυστυχώς επιβεβαιώνονται οι χειρότεροι φόβοι μας. Ο ΕΦΚΑ όχι μόνο δεν μπορεί ακόμα να εκδώσει συντάξεις για χιλιάδες υποψήφιους συνταξιούχους (δημ. Υπάλληλους, ΑΜΕΑ, παράλληλης ασφάλισης κα), αλλά δεν είναι ικανός να παράσχει τις στοιχειώδεις συνθήκες εργασίας στο υπαλληλικό προσωπικό:

• Τα υποκαταστήματα έχουν εγκαταλειφθεί με ελάχιστους υπαλλήλους

• Τα κλιματιστικά δεν λειτουργούν ή υπολειτουργούν και αυτό το καλοκαίρι σε δεκάδες υποκαταστήματα

• Καθαριότητα δεν υπάρχει σε δεκάδες κτίρια από τις 02/01/2018 – Καθαρίζουν σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι

• Δεν υπάρχει φύλαξη σε κτίρια σε περιοχές υψηλής εγκληματικότητας εδώ και μήνες

• Δεν υπάρχει υλικοτεχνικός και μηχανογραφικός εξοπλισμός, ούτε και αναλώσιμα –

Ότι χαλάει δεν επισκευάζεται – Δεν μπορεί ο ΕΦΚΑ, ούτε λάμπες να παράσχει!

Η απόλυτη ξεφτίλα!

Φυσικά τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα δεν συναντιούνται στο κτίριο της Διοίκησης, η οποία αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ανεπαρκής, υποτακτική και παντελώς αδιάφορη για τους εργαζόμενους.

Αν υπήρχε κράτος δικαίου σε αυτή τη χώρα, θα έπρεπε να έχει παρέμβει η δικαιοσύνη, και φυσικά όχι για να καταλογίσει ευθύνες σε κάποιον φουκαρά υπάλληλο.

Τα προβλήματα με τις ελλείψεις σε κλιματισμό, καθαριότητα και φύλαξη έχουν κάνει τους εργαζόμενους να έχουν ξεπεράσει κάθε όριο αντοχής και υπομονής, ειδικά τον τελευταίο καιρό με την αυξημένη ζέστη.

Η ανάλγητη Διοίκηση δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της, ο Υφυπουργός Κοιν. Ασφάλισης το ίδιο και δεν ενδιαφέρονται σε τι άθλιες συνθήκες εργάζεται το προσωπικό του ΕΦΚΑ.

Μετά και την τελευταία διαμαρτυρία του συνδικάτου εργαζομένων στον ΟΑΕΕ συνεχίζουν να δείχνουν την ίδια αδιαφορία και δεν λαμβάνουν ούτε καν προσωρινά μέτρα ανακούφισης, όπως προτείναμε.

Τους προειδοποιούμε για την οργή και την απέχθεια, που έχουν προκαλέσει απέναντι στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και η οποία αργά ή γρήγορα θα τους οδηγήσει στην απαξίωση και τον χλευασμό της κοινωνίας!

Απαιτούμε άμεσες λύσεις

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΑΕΕ

Στις ΔΕΘ έχουμε συνηθίσει σε εξαγγελίες κενού περιεχομένου. Στη φετινή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει ακόμα μια επικοινωνιακή φιέστα.

Το νέο αφήγημά της, βγαλμένο από τη ναφθαλίνη, έχει «έξοδο από τα μνημόνια». Ένα ακόμα ψέμα! Η ολοκλήρωση του προγράμματος στέφθηκε με «απόλυτη επιτυχία» για τους αξιωματούχους της ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο, εγχώριο και μη. Και πράγματι η υποταγή της κυβέρνησης στη μνημονιακή λογική είναι απόλυτη. Το 48% των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας το αποδεικνύει πιο στέρεα και θλιβερά από κάθε ανακοίνωση.

Το ελληνικό κράτος θα βρίσκεται υπό αυστηρή επιτήρηση ανά τρίμηνο. Επιπλέον, έχουν συμφωνήσει αβάσταχτα πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060 και νέα μέτρα μέχρι το 2022. Το κόψιμο των συντάξεων, η μείωση του αφορολόγητου και το ξεσπίτωμα χιλιάδων ανθρώπων μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών είναι μόνο μερικά από αυτά.

Η διαρκής λιτότητα, η ανεργία, η ακραία φτώχεια, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου αποτελούν κεντρική επιλογή της άρχουσας τάξης στην προσπάθεια της να φορτώσει το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας. Η καταστροφή στο Μάτι, για την οποία ευθύνεται η κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι η κοινωνική και περιβαλλοντική προστασία βρίσκεται στον αντίποδα της ανάπτυξης που ετοιμάζουν.

Σαν να μην έφταναν αυτά, ο νούμερο ένα κίνδυνος για την παγκόσμια ειρήνη, θα γίνει δεκτός στην Ελλάδα με πανηγυρισμούς. Το κράτος των ΗΠΑ μαζί με τις βιομηχανίες του, οι οποίες διαθέτουν τα όπλα τους για τις σφαγές στην Υεμένη και την Παλαιστίνη, θα πλασάρουν την πραμάτεια τους, όσο η κυβέρνηση σφίγγει το χέρι αυτών που «μας έσωσαν» επιβάλλοντας καταστροφή που συναντά κανείς μονάχα σε καιρούς πολέμου.

Το διαζύγιο του ΣΥΡΙΖΑ από την αριστερά και τα κινήματα πάει χέρι χέρι με την πρόσδεση του στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Και μάλιστα σε μια περίοδο που στο τιμόνι της μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη βρίσκεται ένας από τους πλέον αντιδραστικούς, ρατσιστές και τυχοδιώκτες πολιτικούς της πρόσφατης ιστορίας. Τόσο αυτό, όσο και η ένταξη στον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ-Αιγύπτου, δείχνουν ότι η ελληνική άρχουσα τάξη διεκδικεί αναβαθμισμένο  ρόλο τοποτηρητή στην ευρύτερη περιοχή. Και για να πετύχει το στόχο αυτό, ο Τσίπρας δεν διστάζει να συμμαχήσει ακόμα και με ακροδεξιά και δικτατορικά καθεστώτα.

Απέναντι στα γεωπολιτικά παιχνίδια και την όξυνση των ανταγωνισμών στην περιοχή, απαντάμε με τους κοινούς αγώνες στην Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες της Βαλκανικής, κόντρα στον Εθνικισμό, ενάντια στις πολιτικές λιτότητας.

Με αφορμή τη συμφωνία για το Μακεδονικό, στο έδαφος της ματαίωσης προσδοκιών, της συνεχιζόμενης φτωχοποίησης και επιτροπείας, η αντίδραση βρήκε χώρο απεύθυνσης με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Θεσσαλονίκη, όπου ακροδεξιοί, εθνικιστές και φασίστες βγήκαν ξανά στο δρόμο.

Οι “μακεδονικές” συγκεντρώσεις των προηγούμενων μηνών, αν και όσο περνούσε ο καιρός έφθιναν σε μαζικότητα, οργανώνονταν από φασίστες και ακροδεξιούς που έκαναν αισθητή την παρουσία τους με ναζιστικά συνθήματα και επιθέσεις που ακολουθούσαν τις πορείες. Οι πυρπολήσεις, οι βεβηλώσεις, οι επιθέσεις σε καταλήψεις, μετανάστες και αγωνιστές/στριες από το χώρο των κινημάτων και της νεολαίας  μπήκαν στην ημερήσια διάταξη.

Κάθε δημοκρατικός πολίτης πρέπει να γυρίσει την πλάτη στην πατριδοκάπηλη φιέστα που ετοιμάζουν οι νοσταλγοί της χούντας, του Μεταξά και του Χίτλερ στο άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου και στο Βελλίδειο και να δώσει το παρόν στις αντικυβερνητικές-ταξικές συγκεντρώσεις της ΔΕΘ.

Απέναντι στα νέα αντεργατικά μέτρα και την “επιτήρηση”, απέναντι στις επικίνδυνες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και την ακροδεξιά απειλή, απαιτείται πρώτα από όλα ενωτική δράση των εργαζομένων, ντόπιων και μεταναστών, των ταξικών δυνάμεων και των κοινωνικών κινημάτων. Όλοι και όλες εμείς που επιμένουμε στην αντίσταση και την ανυπακοή, γινόμαστε η πραγματική αντιπολίτευση στο δρόμο.

Κάθε προσπάθεια να παρουσιαστεί η ΝΔ ως αντιπολιτευόμενη στερείται σοβαρότητας, με δεδομένη την στρατηγική ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ στο νεοφιλελευθερισμό και νωπές τις μνήμες από το όργιο αυταρχισμού και καταστολής στη διακυβέρνηση ’12- ’15. Τελικά οι θεατρινίστικοι διαξιφισμοί ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ ευνοούν τη συσπείρωση και των δύο, πέρα από τα προβλήματα των πολλών, πάνω στα κοινωνικά ερείπια.

Εμείς, με αρχή τη ΔΕΘ, προτάσσουμε την ανάγκη μιας πλατιάς, λαϊκής, μαχητικής κοινωνικής αντιπολίτευσης που θα δώσει ένα ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση και σε όλους τους επίδοξους διαχειριστές της συνεχιζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής. Με ταξική ενότητα, κόντρα στον πολυκερματισμό των εργαζομένων, επιδιώκουμε όλα τα σφυριά των ταξικών δυνάμεων και της αριστεράς να χτυπήσουν μαζί τον κοινό εχθρό, περιγράφοντας έναν άλλο δρόμο χωρίς ευρώ-ΕΕ και χρέος.

Οι οργανώσεις που υπογράφουμε αυτό το κείμενο καλούμε τους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες και τη νεολαία να κατέβουν μαζικά στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Προτάσσουμε τη συμπόρευση και κοινή διαδήλωση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής/αντικαπιταλιστικής αριστεράς, των σωματείων που αγωνίζονται, του κόσμου της εργασίας και των κινημάτων, με κατεύθυνση την ενοποίηση των πορειών.

Διαδηλώνουμε ενωτικά και μαχητικά, ενάντια στις φιέστες κυβέρνησης και εθνικιστών. Γιατί δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε. Στη ΔΕΘ βγαίνουμε στο δρόμο για τις ζωές μας!

Ανασύνθεση-ΟΝΡΑ, ΑΡιστερή ΑΝασύνθεση, ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση, Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, Δικτύωση για τη ριζοσπαστική αριστερά, Κόκκινο Νήμα, Ξεκίνημα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π 3-9-2018

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π*

ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ τη ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 07 Σεπτ. για την ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ για ΟΛΟΥΣ τους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Δευτέρα 3 Σεπτέμβρη

Συνάδελφοι ,

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π. ενημερώνει όλους τους εργαζόμενους πως η Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 29 Αυγούστου2018 απέρριψε τις  προτάσεις  της  εργοδοσίας οι οποίες  σε  καμία περίπτωση δεν έχουν στόχο   να   επιλύσουν   τα   οξυμένα   προβλήματα   των   εργαζομένων στο κλάδο.

Η   Γενική Συνέλευση ομόφωνα αποφάσισε πως ο μόνος δρόμος για να ικανοποιήσουμε τα δίκαια αιτήματα  μας  και   να   υπογράψουμε  Συλλογική  Σύμβαση  Εργασίας  είναι   ο  δρόμος  του αγώνα. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να στηρίξουν και να συμμετέχουν ενεργά στην οργάνωση και περιφρούρηση της απεργία την Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018.

Η ‘’COSCO’’ και οι εργολαβικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται μέσω της DPORT έχουν αποκλειστική ευθύνη για τη διατήρηση της εργασιακής  ζούγκλας μέσα στο λιμάνι του Πειραιά. Από τη μία  δεν τηρούν τη δέσμευση τους για υπογραφή ΣΣΕ και από την άλλην δίνουν στον απεργοσπαστικό τους   μηχανισμό νομική μορφή φτιάχνοντας ένα εργοδοτικό  Σωματείο που για να πάρει έγκριση από το πρωτοδικείο Αθηνών( αφού ως γνωστόν πλέον έχουμε προβλήτες και στην Ομόνοια )  με διαβλητές κα νόθες διαδικασίες χρειάστηκαν μόλις 3 ημέρες. Αυτο το “συνδικάτο” της εταιρείας είναι ο δούρειος ίππος που θα χρησιμοποιήσει η εργοδοσία για να χτυπήσει τον αγώνα μας και την απεργία μας, γιατί πολύ απλά δεν έχει άλλα επιχειρήματα εκτός της τρομοκρατίας, του τραμπουκισμού και της διάσπασης.  Φτιάξανε το νέο “σωματείο”    για να διαπραγματεύεται η  εταιρεία με τον εαυτό της. Αλλά έχουν γνώση οι φύλακες και το εργατικό κίνημα πως θα απαντήσει σε αυτές τις μεθόδους.

Είναι   ευθύνη   όλων   των   εργαζομένων   τώρα   να   δώσουμε την μάχη για την επιτυχία της απεργίας δε γίνεται να μας   πείσουν πως δε βγαίνουν τα κουκιά όταν στο λιμάνι μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2018 πέτυχε αύξηση περίπου 30 %, μία αύξηση που επιτεύχθηκε μέσα από τη δική μας δουλειά, μέσα από τον δικό μας κόπο .Να  αναλάβει  το κινέζικο μονοπώλιο της ‘’COSCO’’ την ευθύνη   για την κατάσταση που έχουν εφαρμόσει μέσα στο  λιμάνι έχοντας σαν   στόχο μόνο   να μεγιστοποιούν   τα κέρδη  τους και  όχι     να ικανοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων που διασφαλίζουν βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Η εργοδοσία δεν έχει ούτε καν μία τυπική ευθιξία να βγει με ανακοίνωση να καταδικάσει και να καταγγείλει την θρασύδειλη , απρόκλητη και τραμπούκικη επίθεση σε βάρος  του Προέδρου του  Σωματείου μας από τον υποτιθέμενο επόπτη ασφαλείας.  Ενα χτύπημα που σκοπό έχει να τρομοκρατήσει το σύνολο των εργαζομένων. Μάλιστα μέσω της ανακοίνωσης   του νέου  ΄΄Σωματείου΄΄ που η   εργοδοσία χρησιμοποιεί  ως φερέφωνο προσπαθεί   να   υποβαθμίσει   το   περιστατικό  ως     διαπληκτισμό   μεταξύ   εργαζομένων.Δηλώνουμε πως οι μπράβοι και οι άνθρωποι της νύχτας δεν έχουν καμία θέση μέσα στο λιμάνι και θα μας βρουν απέναντι τους.

Τέρμα τα ψέματα είναι σε όλους ξεκάθαρο πως η εργοδοσία δεν θέλει να υπογράψει     Συλλογική   Σύμβαση  Εργασίας   και   χρησιμοποιεί   όλα   τα   μέσα   για   να   το αποφύγει. Εχει χρησιμοποιήσει όλο τον μηχανισμό που έχει στα χέρια της με την ανοχή και στήριξη της κυβέρνησης για να μας χτυπήσει. Πρέπει όλοι μας να αναλάβουμε την ευθύνη που πέφτει πάνω μας για να πετύχουμε ένα καλύτερο αύριο για μας και τις οικογένειες μας. Δεν περισσεύει κανείς.

Ξέρουμε πως όλο αυτό το διάστημα το εργατικό κίνημα , τα σωματεία και διάφοροι φορείς έμπρακτα εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα μας.   Καλούμε για άλλη μια φορά να εκφραστεί η αλληλεγγύη από το εργατικό κίνημα της χώρας και όχι μόνο με την έμπρακτη στήριξη μπροστά στην απεργία της Παρασκευής.  Συνάδελφοι μην πέσουμε στο λάκκο που μας στήνει η εργοδοσία παίζοντας το τελευταίο της χαρτί   με το διασπαστικό – εργοδοτικό Σωματείο που έστησε.

Εχουμε πλέον τη δική μας πείρα από τους αγώνες μας που δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε και δεν είναι άλλος από αυτόν του αγώνα. Ότι κερδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια τα κέρδισε το Σωματείο με τους εργαζόμενους στο πλάι του όπως τα Βαρέα και  Ανθυγιεινά  για  όλους,  το  διάλειμμα   που  τέσσερα  χρόνια  δεν   μας το  έδιναν,   μέτρα ατομικής   προστασίας,   τα   κλουβιά   για   τους   εναερίτες   ,   οι   υπερωρίες   που  δεν πληρωνόντουσαν και άρχισαν με την ίδρυση του σωματείου να πληρώνονται και άλλα τα οποία είναι γνωστά σε όλους δεν μας τα χάρισε κανένας. Και προσπαθούν να μας πείσουν πως τα έκανε η εργοδοσία από μόνη της.

Κάθε ένα από τα παραπάνω τα διεκδικήσαμε με αγώνα   όχι   μέσω   του   κοινωνικού   αυτοματισμού   όπως  προσπαθεί   να   κοροϊδέψει   το εργοδοτικό σωματείου.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΤΗΣ ‘’COSCO’’ NA ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΔΑΧΤΥΛΟ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΚΡΙΣΙΜΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

1. ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ
2. 6ΜΕΛΗΣ ΠΟΣΤΑ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ
3. ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
4. ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
5. ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ

Εκ του Διοικητικού Συμβουλίου

*Ένωση Εργαζομένων Διακίνησης Εμπ/τίων στις προβλήτες του Πειραιά

Η επιστολή της Συντονιστικής Επιτροπής Κατοίκων στο Μάτι παραθέτει έναν ένα τους κινδύνους

Επιστολή με την οποία καταγγέλλουν ότι μετά τη φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου που κόστισε τη ζωή σε 98 ανθρώπους τα απαιτούμενα έργα είτε δεν έχουν ξεκινήσει είτε γίνονται με ανησυχητικά αργούς ρυθμούς έδωσε στη δημοσιότητα τη Συντονιστική Επιτροπή Κατοίκων στο Μάτι.

Η επιστολή που ήρθε λίγο μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού χθες στην πληγείσα περιοχή, αναφέρει επίσης ότι το Μάτι δεν είναι κατοικήσιμο παραθέτοντας μάλιστα μία σειρά από λόγους:

Αναλυτικά η επιστολή των κατοίκων από το Μάτι:

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΚΜΑ)
Μάτι 6 εβδομάδες μετά τη φονική πυρκαγιά

Στο Μάτι σήμερα , 6 εβδομάδες μετά την φονική πυρκαγιά, κατά την οποία χάθηκαν 98 μέχρι στιγμής ανθρώπινες ζωές και 35 εγκαυματίες είναι ακόμη στα νοσοκομεία, όλα τα απαιτούμενα έργα για την διαφύλαξη της υγείας των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής, την ασφαλή διαβίωση των κατοίκων, την αποκατάσταση των κατοικιών , του περιβάλλοντος χώρου και των υποδομών, καθώς και την οικονομική ενίσχυση και μέριμνα όλων των πληγέντων στην συντριπτική πλειονότητα τους δεν έχουν ξεκινήσει, ενώ ακόμη και όσα έχουν ήδη ξεκινήσει εκτελούνται με ανησυχητικά αργούς ρυθμούς, παρ’ όλες τις προφορικές περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού, των αρμόδιων Υπουργών, του Δημάρχου και των λοιπών αρμόδιων φορέων

Το Μάτι σήμερα, 6 εβδομάδες μετά δεν είναι κατοικήσιμο:

Για λόγους κινδύνων της υγείας των κατοίκων , των επισκεπτών και των εργαζόμενων στην περιοχή
Κίνδυνοι υγείας από την έλλειψη διάγνωσης των επιπτώσεων, ενημέρωσης των κατοίκων και λήψης μέτρων αντιμετώπισης της σοβαρής μόλυνσης του περιβάλλοντος ( αέρας, έδαφος, πόσιμο νερό, θάλασσα,) από την καύση διαφόρων υλικών
Κίνδυνος μολυσματικών ασθενειών από την έλλειψη κάδων και σχεδίου για την αποκομιδή απορριμμάτων, πολλών δε τοξικών ( αμίαντος) και την έλλειψη ασφαλούς καθαρισμού των δρόμων, ιδιαίτερα στα σημεία όπου κάηκαν εκατοντάδες οχήματα αφήνοντας τοξικά κατάλοιπα.

Για λόγους κινδύνων ασφάλειας διαβίωσης των κατοίκων.
Υψηλός κίνδυνος πλημμυρών από την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων που απαιτούνται και τα οποία είναι άμεσης και κατεπείγουσας προτεραιότητας για την προστασία της περιοχής και των κατοίκων της ενόψει των αναμενόμενων βροχών λόγω της έναρξης της φθινοπωρινής περιόδου
Προχωρημένη διάβρωση του παραλιακού χωματόδρομου, ο οποίος αποτελεί την μοναδική διέξοδο της περιοχής προς τη θάλασσα, και ο οποίος μετά την φονική πυρκαγιά και την καύση της κάθε είδους βλάστησης, δεν θεωρείται πλέον ασφαλής για χρήση από τους κατοίκους και τους επισκέπτες της περιοχής.
Κίνδυνος ατυχημάτων, κλοπών και επιθέσεων προς τους κατοίκους από την έλλειψη δημόσιου φωτισμού (ούτε καν στη Λεωφόρο Μαραθώνος).

Για λόγους ολοκληρωτικής καταστροφής των κατοικιών, του περιβάλλοντος χώρου και των υποδομών.
Ελλειπείς και αναποτελεσματικές ενέργειες υλοτόμησης και απομάκρυνσης των καμένων δένδρων, με αποτέλεσμα κλαδιά και κορμοί να συσσωρεύονται στους δρόμους και τα οικόπεδα
Ελλειπείς και αναποτελεσματικές ενέργειες για την αδειοδότηση και ανέγερση των ολοσχερώς κατεστραμένων κατοικιών ( κόκκινα ) και την επισκευή των μερικώς κατεστραμένων ( κίτρινα ) προκείμενου να επιστρέψουν οι κάτοικοι στα σπίτια τους και ελλιπής επίσημη ενημέρωση των ιδιοκτητών
Έλλειψη σταθερής τηλεφωνίας στην περιοχή ωστε να εξασφαλίζεται η επικοινωνία σε τουλάχιστον έκτακτες συνθήκες, βλ. 100, 166.

Για λόγους απουσίας οικονομικής ενίσχυσης και μέριμνας των πληγέντων πυροπλήκτων

Δεν έχουν λάβει ακόμη όλοι οι δικαιούχοι πληγέντες από τη φωτιά κάτοικοι στο Μάτι τα χαρακτηριζόμενα ως πρώτης ανάγκης οικονομικά επιδόματα για τη προσωρινή ανακούφιση και κάλυψη των αναγκών τους
Δεν έχει εκδοθεί νομοθετική διάταξη για την φροντίδα και οικονομική ενίσχυση των δεκάδων εγκαυματιών και λοιπών ασθενών που είτε εξακολουθούν να βρίσκονται στα νοσοκομεία είτε χρήζουν κατ’οίκον νοσημείας, οι οποίοι έχουν αφεθεί στη τύχη τους .

Οι κάτοικοι στο Μάτι απαιτούν από την Πολιτεία και όλους τους αρμόδιους φορείς, και προσωπικά από τον Πρωθυπουργό κο Τσίπρα, τους Υπουργούς Υποδομών & Μεταφορών κο Σπίρτζη, Περιβάλλοντος & Ενέργειας κο Σταθάκη, Εσωτερικών κο Χαρίτση, Υγείας κο Ξανθό, Παιδείας κο Γαβρόγλου, την Περιφερειάρχη Αττικής κα Δούρου και τον Δήμαρχο Μαραθώνα κο Ψινάκη, να προβούν άμεσα και αποτελεσματικά σε κάθε ενέργεια που απαιτείται για την διαφύλαξη της υγείας τους, την ασφαλή τους διαβίωση, την φροντίδα των ευάλωτων ομάδων, την άμεση αποκατάσταση των κατοικιών τους , την αποκατάσταση των υποδομών στην περιοχή και του περιβάλλοντος.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΚΜΑ)

H ΣΕΚΜΑ συγκροτήθηκε μετά από σχετική απόφαση στην ανοιχτή γενική συνέλευση στο Μάτι Αττικής στις 8/8/2018, στην οποία παρεβρέθησαν 400 κάτοικοι. Στην ΣΕΚΜΑ συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι στο Μάτι που προσφέρθηκαν μέχρι και την 31/8/2018 να συνδράμουν εθελοντικά. Μοναδικός σκοπός της ΣΕΚΜΑ είναι ο συντονισμός όλων των ενεργειών των κατοίκων για την διαφύλαξη της τήρησης από την Πολιτεία όλων των υποχρεώσεων που έχει προς τους κατοίκους στο Μάτι για την διασφάλιση της υγείας τους, την ασφαλή τους διαβίωση, την φροντίδα των ευάλωτων ομάδων, την άμεση αποκατάσταση των κατοικιών τους, την αποκατάσταση των υποδομών στην περιοχή και του περιβάλλοντος, μετά την φονική πυρκαγιά στις 23/7/2018.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 12ης ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

Σάββατο 22/9

Συζητήσεις

• 
6:30 µ.µ. Θεµατικό εργαστήρι: «Υπεράσπιση του δηµόσιου χώρου και του περιβάλλοντος για όλους». Εισηγούνται: Περικλής Ζήκας (∆ιαδηµοτική Επιτροπή για την προστασία του Υµηττού, δηµοτικός σύµβουλος Χολαργού-Παπάγου), Γιάννης Παπαδηµητρίου (κίνηµα ενάντια στις εξωρύξεις στην Ήπειρο), Βασίλης Παπακώστας (δηµοτικός σύµβουλος Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας), Ματίνα Παπαχριστούδη (Συντονισµός ενάντια στο Mall στην Ακαδηµία Πλάτωνα), Ελένη Πορτάλιου (κινήµατα για την πόλη και το περιβάλλον). Συντονισµός: Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισµό”
• 
6:30 µ.µ. Θεµατικό εργαστήρι: “Πρόσφυγες και ψυχική υγεία”. Εισηγούνται: ∆έσποινα Κωστοπούλου, ψυχολόγος στο Κέντρο Παιδοψυχικής Υγιεινής, Θοδωρής Μεγαλοοικονόµου, ψυχίατρος, (Κοινωνικό Ιατρείο – φαρµακείο Ιλίου). Συντονισµός: ΣΥΠΡΟΜΕ
• 
7.30 µ.µ. Χώρος Εκδηλώσεων: “Νοτιοανατολική Μεσόγειος, Αιγαίο, Βαλκάνια: Για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, ενάντια στις ιµπεριαλιστικές επεµβάσεις και τον εθνικισµό”. Εισηγούνται οι Γιάννος Γιαννόπουλος (Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση), Μιχιάρ Εκτάµι (Ένωση Παλαιστινίων Εργαζοµένων), Πάνος Κοσµάς (Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισµό”), Παναγιώτης Μαυροειδης (Νέο Αριστερό Ρεύµα), Πέτρος Παπακωνσταντίνου (δηµοσιογράφος). Παρεµβαίνει ο Αντώνης Νταλακογιώργος (ΠΕΝΕΝ) και ο Ιµπραήµ Μουσλίµ, Κούρδος πρόσφυγας (PYD). Συντονισµός: Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισµό”.

Συναυλίες

ΣΚΗΝΗ 1, από τις 9 µ.µ.

Chickn

Penny Dreadful

The Telestons

Three Way Plane

Proletkult Radio

ΣΚΗΝΗ 2, από τις 9:30 µ.µ.

Μουσική Οµάδα Πολιτιστικού Στεκιού του ΚΕΘΕΑ-∆ΙΑΒΑΣΗ: 
“Ταξίδι στην Ελλάδα”

Encardia

Παραδοσιακό γλέντι µε τους “Μαντάρες”

Χώρος Προβολών

9:00 µ.µ. : Videoclip µε θέµα “Του γυρισµού” και συζήτηση µε τον σκηνοθέτη του Γιάννη Μπουρνάζο. Σύνθεση: Encardia (∆ηµήτρης Τσεκούρας).

9:30: “Καλιαρντά”, της Πάολας Ρεβενιώτη. Ένα ντοκιµαντέρ που αποτελεί σοβαρή καταγραφή του γλωσσικού ιδιώµατος. Την ταινία προλογίζει η δηµιουργός της.

Κυριακή 23/9

Συζητήσεις

• 
6:30 µ.µ. Θεµατικό εργαστήρι: “Αυτοδιάθεση του γυναικείου σώµατος (εργασία και εγκυµοσύνη, εκτρώσεις, ενδοοικογενειακή βία)”.
Συντονίζει η Κική Σταµατόγιαννη από την Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισµό”.
• 
6:30 µ.µ. Βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου “Πολίτες του κόσµου” 
από το συγγραφέα του, Κούρδο αγωνιστή Γιουσούφ Οζντεµίρ.
• 
7.30 Χώρος Εκδηλώσεων: “ Αγώνας ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές της Ευρώπης – Φρούριο, την ακροδεξιά και τον φασισµό”.
Εισηγούνται οι Παύλος Αντωνόπουλος (ΣΥΠΡΟΜΕ), Αποστόλης Καψάλης (εργατολόγος, συγγραφέας του βιβλίου “Μετανάστες εργάτες στην Ελλάδα”), Ανρί Κασόγκο (Action Congo), Θανάσης Κούρκουλας (Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισµό”), Γιάννα Κούρτοβικ (∆ίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών), Μάνια Μπαρσέφσκι (Επιτροπή ∆ικαιωµάτων ΛΑΕ)
Συντονισµός: Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισµό”

Συναυλίες 

ΣΚΗΝΗ 1, από τις 8:30 µ.µ.

Bandallusia

Φωτεινή Βελεσιώτου µαζί µε τον Σωτήρη Μπαλλά

Μάρθα Φριντζήλα και Kubara Project

ΣΚΗΝΗ 2, από τις 9.00 µ.µ.

Ηχοβολή

Συγκρότηµα Πολιτιστικού Κέντρου Κουρδιστάν

Ρεµπέτικο Γλέντι µε τη Σεµέλη Παπαβασιλείου, τον Γιάννη Τζανή και τον Γλαύκο Σµαριανάκη.

Χώρος Προβολών

9:00: 
“Το τραγούδι της Κάρλα”, 1996. ∆ιάρκεια: 127’. 
Αγγλική ταινία του Κεν Λόουτς.

Και τις 2 µέρες στο χώρο της Γιορτής θα συνυπάρχουν:

Έκθεση Πολιτικής Γελοιογραφίας 
µε τη συµµετοχή γνωστών ελλήνων σκιτσογράφων.

Ανάµεσά τους οι ∆ηµήτρης Γεωργοπάλης, Μιχάλης Κουντούρης, Πάνος Μαραγκός, Μαρία Τζαµπούρα, Βαγγέλης Χερουβείµ, Soloup

Έκθεση Φωτογραφίας
µε τη συµµετοχή γνωστών ελλήνων φωτογράφων.

Ανάµεσά τους οι Μάριος Λώλος, Άγγελος Μπαράι, Τατιάνα Μπόλαρη, ∆ηµήτρης Σιδερίδης Χρίστος Φέργκιουσον, Πολυτίµη Χαραµή, Μαρία Χουρδάρη.

∆ιεθνής κουζίνα

Mε γεύσεις από Αφγανιστάν, Βενεζουέλα, Ζιµπάµπουε, Κουρδιστάν, Μαδαγασκάρη, Μπανγκλαντές, Νιγηρία, Σιέρα Λεόνε, Τουρκία.

Παιδότοπος

Ο παιδότοπος θα λειτουργεί από τις 7 µ.µ. έως τις 11 µ.µ. το Σάββατο και την Κυριακή από παιδαγωγούς και εµψυχωτές.

Στον κήπο της Σχολής Καλών Τεχνών θα στηθούν περίπτερα µεταναστευτικών και προσφυγικών οργανώσεων, αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών κινήσεων, LGBTQI και γυναικείων οργανώσεων, εργατικών σωµατείων, εντύπων και διαδικτυακών ΜΜΕ, λαϊκών συνελεύσεων, πρωτοβουλιών αντίστασης, τοπικών συλλογικοτήτων και οργανώσεων νεολαίας.

Θα λειτουργήσουν βιβλιοπωλείo, ταβέρνα, και µπαρ.

Πρόσβαση/Πληροφορίες: Με τρένο και 10 λεπτά περπάτηµα: Από τον Σταθµό της Καλλιθέας. Με τα Λεωφορεία: 049 & 914 µε αφετηρία την πλατεία Κοτζιά, στάση ΑΣΚΤ. Νυχτερινό Λεωφορείο 500 (Πειραιάς – Κηφισιά), στάση ΗΣΑΠ Καλλιθέας

Είσοδος ενίσχυσης 5 Ευρώ για κάθε ηµέρα. Μειωµένη διήµερη είσοδος ενίσχυσης 8 Ευρώ

ΑΘΗΝΑ 04/09/2018

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Ο.Α.Ε.Ε.

Ακαδημίας 22 – Αθήνα – 10671

Τηλ. 2103666110 – 2103666111

FAX: 2103729603

Ε-mail : [email protected], pse.oaee@gmail,com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σήμερα Τρίτη 4/9/2018 πραγματοποιούμε από τις 7.00 π.μ. κατάληψη στο κτίριο υπηρεσιών του ΕΦΚΑ – ΟΑΕΕ Αγ. Κωνσταντίνου 5 – Ομόνοια, με αφορμή τη συνεχιζόμενη έλλειψη κλιματισμού και υπηρεσιών καθαριότητας.

Εκφράζουμε την οργή και την αγανάκτησή μας καταγγέλλοντας το γεγονός της πολύμηνης πλήρους αδιαφορίας και του εμπαιγμού από τη Διοίκηση του ΕΦΚΑ η οποία οφείλουμε να τονίσουμε ότι στεγάζεται στο ακριβώς απέναντι κτίριο στην Αγ. Κωνσταντίνου 8 για το οποίο έχουν βέβαια φροντίσει σε μια επίδειξη αλαζονείας και αναλγησίας να μην αντιμετωπίσει κανένα αντίστοιχο πρόβλημα. Εκεί αλήθεια πως βρέθηκαν και δόθηκαν άμεσες λύσεις?

Απαιτούμε λοιπόν την άμεση λύση των δύο ζητημάτων που βέβαια δεν αφορούν μόνο στη συγκεκριμένη υπηρεσία του ΕΦΚΑ – ΟΑΕΕ. Ζητώντας την κατανόηση των συναλλασσόμενων ενημερώνουμε ότι θα συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις μέχρι την οριστική ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Διεκδικούμε ανθρώπινες και ασφαλείς συνθήκες εργασίας!

Όχι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις. Λύση ΤΩΡΑ!

Για το Δ.Σ του Π.Σ.Ε.-Ο.Α.Ε.Ε.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΑΡΥΔΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ

Του Μάριου Αυγουστάτου

Τις στιγμές που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι σε εξέλιξη η 24ωρη απεργία των ναυτεργατών σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων. Η συμμετοχή απ’ ό,τι μας ενημερώνουν τα σωματεία, σε όλα τα λιμάνια είναι καθολική.
Τα ναυτεργατικά Σωματεία δίνουν από τα ξημερώματα τη μάχη της περιφρούρησης της απεργίας. Ιδιαίτερα σημαντική, η έμπρακτη αλληλεγγύη που εκφράζεται από εργαζόμενους, μεταξύ άλλων και από εργαζόμενους της Cosco, κόντρα στην υπονομευτική τακτική που καλλιέργησαν τις προηγούμενες μέρες κυβέρνηση και εφοπλιστές, προσπάθεια που έπεσε στο κενό.

Η ένωση των ακτοπλόων επανήλθε σήμερα (3/9) με νέα πρόταση για αύξηση 2% από την 1η Σεπτεμβρίου για δύο χρόνια κάτι ωστόσο που δεν έγινε δεκτό από τα σωματεία που ζητούν αύξηση 5%, οπότε εξαγγέλθηκε νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία και κλιμάκωση του αγώνα. Τα αιτήματα, εκτός από την αύξηση 5% είναι:

• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις.
• Επαναφορά της υποχρεωτικότητας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής
• Σύμβασης Εργασίας και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ.
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων που υπονομεύουν τις ΣΣΕ και την Κοινωνική Ασφάλιση, ενάντια στο ν. 4387/2016, στον επανυπολογισμό των συντάξεων και στις περικοπές της προσωπικής διαφοράς.

Στον αγώνα και οι εργαζόμενοι στην Cosco

Τον Ιούνη που πέρασε, οι εργαζόμενοι στην Cosco με τον απεργιακό αγώνα τους είχαν κερδίσει τη δέσμευση από την εργοδοσία και την κυβέρνηση να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για Συλλογικές Συμβάσεις. Όμως, 3 μήνες μετά, η Cosco και οι εργολάβοι για να δικαιολογήσουν την άρνησή τους και να καθυστερήσουν όσο μπορούν να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, συνεχώς προτάσσουν προσχήματα.
Το σωματείο επισημαίνει την προκλητική στάση της εργοδοσίας που, ενώ απ’ τη μια περηφανεύεται για την ήδη μεγάλη αύξηση του όγκου εργασιών στο λιμάνι, την ίδια ώρα λέει στις διαπραγματεύσεις ότι τα αιτήματα των εργατών δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, γιατί το μισθολογικό κόστος είναι ήδη υψηλό, περιλαμβάνοντας σε αυτό, τα… διαλείμματα, την υποχρέωσή της να παρέχει μέσα ατομικής προστασίας, τη χασούρα της από τις απεργίες! Στην παρατήρηση του σωματείου ότι μέχρι το 2014 δεν έδινε καν το διάλειμμα, διατύπωσε το γελοίο επιχείρημα ότι δεν χρειαζόταν να το δίνει, γιατί τότε ο όγκος εργασίας ήταν πολύ μικρός και οι εργάτες κάθονταν! Ξέχασε ότι το διάλειμμα δόθηκε μετά την ίδρυση του σωματείου που πρόβαλλε το σχετικό αίτημα. Αλλιώς ακόμα η εργοδοσία θα θεωρούσε ότι οι εργάτες κάθονται…

Τη στιγμή που γράφονται αυτά, υπάρχουν σκέψεις για 24ωρη απεργία μέσα στη βδομάδα.
Μεταξύ άλλων τα αιτήματα των εργαζόμενων είναι: ένταξη στο καθεστώς των ΒΑΕ, αυξήσεις στους μισθούς, μόνιμη και σταθερή εργασία, αύξηση του αριθμού εργαζόμενων στις ομάδες φορτοεκφόρτωσης.