του Θανάση Κούρκουλα
Με διαδικασίες εξπρές ψηφίστηκε το νέο -συμπληρωματικό του προηγούμενου- νομοσχέδιο «για το άσυλο» που έφερε στη Βουλή το επιτελείο του κ. Μηταράκη. Πρόκειται για νέα ρατσιστική «πινελιά» στο δυστοπικό ήδη υπάρχον πλαίσιο της ταχύρρυθμης εξέτασης-απόρριψης αιτημάτων ασύλου σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, που επιχειρεί να επιταχύνει την διαδικασία και να αποκλείσει από κάθε πρόνοια και ασφαλιστική δικλίδα του διεθνούς και εγχώριου δικαίου την πλειονότητα των αιτούντων άσυλο. Εστιάζει στην επέκταση και τη λειτουργία κλειστών κέντρων κράτησης, καθώς και σε σειρά λειτουργικών αλλαγών για τις διαδικασίες ασύλου. Εισάγει τα «μυστικά κονδύλια» και στην προσφυγική διαχείριση. Συρρικνώνει την πρόσβαση στην πληροφορία και τη διερμηνεία, θεσμοθετεί τη μονοπρόσωπη σύνθεση επιτροπής εφέσεων σε σειρά περιπτώσεων, ενώ διευρύνει συντριπτικά την κράτηση εισάγοντας ως κανόνα τη συστηματική κράτηση ως κύρια και όχι έσχατη λύση και συρρικνώνει τις εγγυήσεις σε ευάλωτες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.
Πρόκειται για συνέχιση της πολιτικής που εισήγαγε τον Οκτώβριο του 2019 ο διαβόητος νόμος για τη «διεθνή προστασία», που εισήγαγε σοβαρά εμπόδια στην πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου, τη συρρίκνωση της προστασίας για ευάλωτες κατηγορίες και την εκτεταμένη κράτηση, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Παρά τις γενικευμένες αντιδράσεις που οδήγησαν σε απαλοιφή ορισμένων διατάξεων του νομοσχεδίου κατά τη διαδικασία της συζήτησης στη Βουλή, ο νόμος διατηρεί τα βασικά ρατσιστικά χαρακτηριστικά του. Διατηρεί την εξέταση των αιτήσεων ασύλου των ασυνόδευτων παιδιών με ταχύρρυθμες διαδικασίες (νόμος 4636/2019), καταργεί την προτεραιοποίηση εξέτασης των αιτημάτων ασύλου των ευάλωτων αιτούντων άσυλο, συρρικνώνει περαιτέρω τις προθεσμίες, ιδίως της προσφυγής, καταργεί τη δυνατότητα των Επιτροπών Προσφυγών να παραπέμπουν στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου για την έκδοση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους και γενικεύει περαιτέρω την επιβολή της διοικητικής κράτησης.
Πέρα από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή, αντιρατσιστικών οργανώσεων μαζί με το Σωματείο Εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου που απαίτησαν την απόσυρση του νόμου, ενστάσεις ενάντια στο νόμο κατέθεσαν δεκάδες ΜΚΟ, κινήσεις δικαιωμάτων, ακόμα και η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Ντούνια Μιγιάτοβιτς που δήλωσε ότι «συμμερίζεται τις ανησυχίες που εξέφρασαν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Εθνική Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετικά με τη μεταρρύθμιση της ελληνικής νομοθεσίας για τη μετανάστευση, κυρίως σχετικά με την εκτεταμένη χρήση της κράτησης, συμπεριλαμβανομένων των ‘‘κλειστών’’ κέντρων στα νησιά».
Βεβαίως η ΕΕ είναι η τελευταία που «δικαιούται να ομιλεί» για ανησυχίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς πρωτοστάτησε στο «σφράγισμα» του Έβρου και του Αιγαίου, ενισχύοντας με 700 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον τους «ακρίτες των συνόρων» του κ. Μητσοτάκη. Όμως η εξόφθαλμη αφαίρεση κάθε τελευταίου φύλλου συκής από τις ρατσιστικές πολιτικές ΕΕ-Ελλάδας είναι ένα έργο που κυρίως το χρεώνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά και ενάντια στα άλλοθι ανθρωπισμού της ΕΕ. Χρέος μας είναι να ανατρέψουμε και αυτό το νόμο-έκτρωμα, που θα επιδιώξει να κάνει ακόμη περισσότερο αβίωτο τον βίο των στους προσφύγων και μεταναστών που καταφέρνουν να πατούν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος έχοντας γλιτώσει από τις παράνομες επαναπροωθήσεις και τις δολοφονίες στα σύνορα.
Υποβολή απάντησης