του Αλέξη Λιοσάτου
Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις από τους οδηγούς τουριστικών λεωφορείων της Ρόδου οι οποίοι βιώνουν, όπως καταγγέλλουν, ακραία εντατικοποίηση στην εργασία τους. Οι επαναλαμβανόμενες απεργίες που ξεκίνησαν το περασμένο Σάββατο συνεχίζονται και σήμερα.
Στις 21 Αυγούστου οι οδηγοί τουριστικών λεωφορείων του νησιού συγκεντρώθηκαν έξω από τα δικαστήρια, απαντώντας στην αγωγή που κατέθεσε ενάντια στον αγώνα τους η εταιρεία «Ελληνικά Λεωφορεία» (ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία).
Το σωματείο των εργαζομένων («Κολοσσός») οδηγήθηκε στις δυναμικές κινητοποιήσεις μετά την άτεγκτη στάση της εργοδοσίας (και κυρίως των δύο μεγάλων επιχειρήσεων τουριστικών λεωφορείων του νησιού), η οποία, παρά την αρχική συμφωνία για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης, αθέτησε όσα συμφωνήθηκαν στις 8 Αυγούστου.
Μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο, η εργοδοσία έκανε κάθε προσπάθεια να δημιουργήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, επιστρατεύοντας mini bus, ενοικιαζόμενα βαν, ακόμα και αυτοκίνητα.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ατελείωτα ωράρια, μέχρι και 20 ώρες συνεχόμενες στο τιμόνι (με μισθό μόλις 770-880 ευρώ), με αποτέλεσμα σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια ασφάλεια οδηγών, ξεναγών, τουριστών και κατοίκων. Διεκδικούν συλλογική σύμβαση και ανθρώπινα ωράρια εργασίας. Στο πλευρό τους έχουν ταχθεί αρκετοί φορείς, όπως το Σωματείο Ξεναγών, που καταγγέλλει και την συνενοχή της Τροχαίας, της Εισαγγελίας και των κυβερνώντων.
Η «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας, το καμάρι του ελληνικού καπιταλισμού, αποφέρει δισεκατομμύρια ευρώ κερδών σε ξενοδόχους, ιδιοκτήτες μπαρ, εφοπλιστές, ιδιωτικές μεταφορικές εταιρείες κ.ά., που παράγονται πατώντας στην εξόντωση των εργαζομένων, με μισθούς πείνας, ανασφάλιστη εργασία λίγων μηνών και εξοντωτικά ωράρια, 6 και 7 μέρες τη βδομάδα, ακόμα και μήνες χωρίς ρεπό, θέτοντας σε κίνδυνο την σωματική και ψυχική υγεία των εργαζομένων και όχι μόνο. Κάτω από τη βιτρίνα του “Live your myth in Greece”, του μονίμως φορεμένου «χαμόγελου» των εργαζομένων (που επιβάλλεται με τον βούρδουλα της εργοδοσίας) και της «καλής εξυπηρέτησης» που απολαμβάνουν όσοι μπορούν ακόμα να πάνε διακοπές, κρύβονται ο εργασιακός μεσαίωνας και οι σκληρές «Οδύσσειες» δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, ιδιαίτερα νέων εργαζομένων.
Εννοείται ότι κυβέρνηση, αστυνομικές, δικαστικές και τοπικές αρχές συνεργάζονται και αφήνουν τις τουριστικές ζώνες στο έλεος των μπράβων και της μαφίας. Την ώρα που ο Τσίπρας εξαγγέλλει εικονικές κατεδαφίσεις κάποιων αυθαιρέτων στην Αττική ή ο Κούλης ασχολείται με το «άβατο» των Εξαρχείων, αφήνουν στο απυρόβλητο τα τουριστικά νησιά ή τη Χαλκιδική, των οποίων η τουριστική «επιχειρηματικότητα» ταυτίζεται σχεδόν πλήρως με τις έννοιες της ασυδοσίας και της αυθαιρεσίας.
Αν ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, τότε οι εργαζόμενοι σε αυτήν είναι το βαρύ προλεταριάτο της. Μέσα από τους αγώνες τους ενάντια στα εργασιακά κάτεργα των αφεντικών τους, μπορούν να πετύχουν νίκες, να φτιάξουν σωματεία, να δείξουν τον δρόμο για μια νέα συνδικαλιστική οργάνωση και για νέες μορφές μαχητικής δράσης από τα κάτω. Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό έχουν τεράστια δύναμη και οι αγώνες τους έχουν τεράστια «διαπραγματευτική» ισχύ. Ιδιαίτερα αν οι διάφοροι κλάδοι τους ενωθούν και παλέψουν συλλογικά και παρατεταμένα μπορούν να διεκδικήσουν αποτελεσματικά καλύτερα ωράρια, μεγαλύτερους μισθούς, ασφαλιστικές παροχές κι άλλες παροχές, με λίγα λόγια μπορούν να διεκδικήσουν κομμάτι από την «πίτα» των δισεκατομμυρίων που χορεύουν κάθε χρόνο στην δήθεν «ψωροκώσταινα» Ελλάδα. Σε αυτή την προσπάθεια (στην οποία εξάλλου πρέπει να πρωταγωνιστήσει η Αριστερά) τα κομμάτια αυτά της εργατικής τάξης έχουν την αμέριστη συμπαράστασή μας.
Πληροφορίες και φωτογραφίες από: rodiaki.gr
Υποβολή απάντησης