«Να το πάρετε πίσω!» βροντοφώναξαν σήμερα εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς που συγκεντρώθηκαν έξω απ΄τη Βουλή αντιδρώντας στην πρόκληση της υπουργού παιδείας να κατεβάσει νομοσχέδιο μέσα σε πανδημία, απαγόρευση κυκλοφορίας και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες σε καραντίνα. Παρά το κλείσιμο των σταθμών του Μετρό σε Σύνταγμα και Ευαγγελισμό και διαρκή μπλόκα αστυνομίας σε δρόμους γύρω απ΄τη Βουλή η συγκέντρωση και πορεία που ακολούθησε ήταν μαζική.
Την πρωτοβουλία πήραν ξανά τα πρωτοβάθμια σωματεία της εκπαίδευσης μετά τις κινητοποιήσεις της 16η Aπρίλη, καθώς οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ δεν κάλεσαν στη συγκέντρωση. Την ώρα που εκατοντάδες εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονταν για την πρωτοφανούς ανηθικότητας πρωτοβουλία του υπουργείου παιδείας, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ δήλωνε σε ερώτηση δημοσιογράφου αστικών ΜΜΕ, « δε συμμετέχουμε εμείς σε αυτό, δεν έχουμε καλέσει στη συγκέντρωση!»
Το νομοσχέδιο:
Αυξάνει τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση από 22 σε 26.
Εισάγει μαθήματα στα νηπιαγωγεία.
Επαναφέρει το χαρακτηρισμό διαγωγής και αυστηρότερες ποινές για τους μαθητές-τριες.
Προσθέτει μέσα στην επερχόμενη οικονομική ύφεση κι ένα ποσοστό επιπλέον ανεργίας για τους αναπληρωτές, που θα απολυθούν και δε θα ξαναπροσληφθούν εξαιτίας του μειωμένου αριθμού των τμημάτων.
Επιπλέον, συνάδελφοι αναπληρωτές που θα προσληφθούν και θα παραιτηθούν ή δε θα αναλάβουν υπηρεσία, καταδικάζονται σε διετή ή – σε κάποιες περιπτώσεις – τριετή αποκλεισμό από τους πίνακες.
Σε γυμνάσιο και λύκειο μπαίνουν επιπλέον και απανωτοί εξεταστικοί φραγμοί με αύξηση των γραπτώς εξεταζομένων μαθημάτων, με επαναθεσμοθέτηση της τράπεζας θεμάτων και με επαναφορά της βάσης του 10.
Το κερασάκι στην τούρτα είναι η επαναφορά της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας και της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Είναι προκλητικό εν μέσω απαγόρευσης κυκλοφορίας και ποινικοποίησης της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης, το υπουργείο να προχωρά σε αλλαγές που αποτελούσαν πάντα διακαή πόθο των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων και του ΟΟΣΑ. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές κάνουν το σχολείο και το πανεπιστήμιο ακόμα πιο ταξικό, δυσκολεύοντας τα παιδιά των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων να έχουν ισότιμη συμμετοχή και πρόσβαση σε αυτά, δημιουργούν σχολικές μονάδες δύο ταχυτήτων και εκπαιδευτικό προσωπικό υποταγμένο και πειθαρχημένο.
Η ταξικότητα και η σκληρότητα των μέτρων του νομοσχεδίου μπορεί να συγκριθεί μόνο με αντίστοιχα επί υπουργών παιδείας Αρσένη και Διαμαντοπούλου. Εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, λέμε από τώρα ότι όπως τότε, και αυτή τη φορά το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά!
Υποβολή απάντησης