του Αλέξη Λιοσάτου
Μαζικό συλλαλητήριο (περίπου 2000) πραγματοποιήθηκε στην Πτολεμαΐδα παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες ενάντια στο νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση για τη ΔΕΗ κι αναμένεται να ψηφιστεί μέχρι τα τέλη του μήνα. Το συλλαλητήριο το κάλεσε η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και φορείς της πόλης και φυσικά παρέλασαν γραφειοκράτες, βουλευτές, δήμαρχοι, παπάδες κλπ, σε μια κλασική προσπάθεια προβολής της μιας μέρας, που δεν προμηνύει καμιά προσπάθεια σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική. Ωστόσο συμμετείχαν και αρκετοί απλοί εργαζόμενοι της ΔΕΗ κι απλοί πολίτες που βλέπουν την περιοχή να υποβαθμίζεται συνεχώς και ξέρουν ότι η συρρίκνωση και το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων θα οδηγήσουν την πόλη σε ερήμωση.
Η ΓΕΝΟΠ προκήρυξε επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες. Η κυβέρνηση δρομολογεί περαιτέρω ιδιωτικοποίηση-ξεπούλημα της ΔΕΗ, «μοντέλο ΟΤΕ» με εθελούσιες αποχωρήσεις και κατάργηση μονιμότητας, αύξηση λογαριασμών για τα λαϊκά νοικοκυριά και ελαφρύνσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ δρομολογεί το πλήρες κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων τα επόμενα χρόνια. Στο συλλαλητήριο συμμετείχαν και οι δυνάμεις του σωματείου Εργατική Αλληλεγγύη αλλά και οι δυνάμεις του ΚΚΕ-οι τελευταίες πραγματοποίησαν και πορεία.
Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έχουν τεράστια δύναμη και αν πράγματι κάνουν μαχητική απεργία διαρκείας θα έχουν όχι μόνο την πόλη στο πλευρό τους αλλά την εργατική τάξη όλης της Ελλάδας. Έχουν τη δύναμη να παρασύρουν μαζί τους και τα υπόλοιπα συνδικάτα και να οδηγήσουν την σημερινή κυβέρνηση κλόουν και ακροδεξιών στην ήττα. Ακόμα και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου (που λογικά θα γίνει αυτή την εβδομάδα) οι απεργίες μπορούν να υποχρεώσουν την κυβέρνηση στην ακύρωσή του. Και σε αυτή την κατεύθυνση (αν υπάρξει τέτοια κατεύθυνση) αξίζει να συμβάλει η οργανωμένη Αριστερά με όλες τις δυνάμεις της.
Το θέμα είναι ότι οι εργατοπατέρες ούτε παλιότερα ούτε σήμερα φαίνεται να εννοούν αυτά που λένε για «αγώνα διαρκείας», «ούτε βήμα πίσω» και άλλα τέτοια. Διαφορετικά η ΔΕΗ δεν θα είχε ιδιωτικοποιηθεί ούτε θα είχε συρρικνωθεί ήδη σε σημαντικό βαθμό μέχρι σήμερα, με τις ίδιες πάνω-κάτω συνδικαλιστικές ηγεσίες. Διαφορετικά δεν θα είχε περάσει σε σημαντικό βαθμό η προπαγάνδα περί «Δημόσιας ΔΕΗ που αποτελεί βάρος στο δημόσιο-κηφήνων εργαζομένων» κι άλλα τέτοια. Διαφορετικά σήμερα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έπρεπε να έχουν ξεσηκώσει όλα τα εργοτάξια και να έχουν οργώσει όλη την πόλη για να ενημερωθούν και να βγουν στους δρόμους οι εργάτες και οι φτωχοί, όχι να οργανώνουν κομπρεμί και συλλαλητήρια με τη συνεργασία όσων είναι εχθροί των εργαζομένων, να οργανώνουν κοινές συγκεντρώσεις με αυτούς που στόχο έχουν απλώς να βγουν αναμνηστικές φωτογραφίες, με τους κατεξοχήν δηλαδή κηφήνες, τα ανώτερα στελέχη του δήμου, της περιφέρειας, της εκκλησίας της βουλής, των κομμάτων και πάει λέγοντας. Σύντομα θα ξέρουμε αν επρόκειται για μια από τα ίδια, για μια ακόμα μάχη που χάθηκε από τους γραφειοκράτες με τα χέρια κατεβασμένα.
Υποβολή απάντησης