Κυβέρνηση που μισεί τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση…

image_pdfimage_print

Τοξικός-ταξικός κίνδυνος Κεραμέως για τη δημόσια εκπαίδευση: προσοντολόγιο, αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων και τώρα αναγνώριση-εξίσωση ιδιωτικών κολεγίων

 

Του Ελισαίου Φάκαρου*

 

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με δεδομένη την παθητική στάση των ομοσπονδιών της εκπαίδευσης, φουλάρει τις μηχανές για την εφαρμογή όλων των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Το νομοσχέδιο για την αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών και των ξένων κολεγίων ως ισότιμων με τα ελληνικά πανεπιστήμια και την κατάργηση του ΔΟΑΤΑΠ, που ήταν αρμόδιος να ελέγχει όλα τα πτυχία του εξωτερικού, ψηφίστηκε. Μιλάμε λοιπόν για την ουσιαστική κατάργηση του άρθρου 16 που, μαζί με την επαναφορά της βάσης του 10 στις πανελλήνιες, λειτουργεί μόνο προς όφελος των ιδιωτών.   

Η ρύθμιση αυτή, που αφορά την προκήρυξη για τους «μόνιμους διορισμούς» στη γενική εκπαίδευση, δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Οι 5.200 υποτιθέμενες προσλήψεις σε όλες τις ειδικότητες της γενικής είναι κοροϊδία, από την στιγμή που φέτος οι ανάγκες για αναπληρωτές έφτασαν τους 38.000. Η προκήρυξη είναι κοροϊδία και δεν φέρνει μόνιμες προσλήψεις, αφού στον προϋπολογισμό του 2020 δεν υπάρχουν σχετικά κονδύλια. Λειτουργεί μόνο σαν «τυράκι» (μπορεί και προεκλογικό) για τους 150.000 ενδιαφερόμενους: η παγίδα είναι να φτιαχτούν οι νέοι πίνακες αναπληρωτών με το προσοντολόγιο.

Μέχρι τώρα, το πιο ισχυρό όπλο των αναπληρωτών ήταν το κοινό αίτημα για μαζικούς μόνιμους διορισμούς, το οποίο τους έκανε να δρουν συλλογικά και να υπερασπίζονται πολλές φορές τις θέσεις εργασίας τους (κινητοποιήσεις για περισσότερες πιστώσεις στην γενική και ειδική αγωγή, υποστήριξη σε όλα τα παιδιά είτε με παράλληλη στήριξη είτε με τμήματα υποδοχής για παιδιά μεταναστών και προσφύγων, άδειες μητρότητας κ.λπ.). Αντιθέτως, το προσοντολόγιο θα προκαλέσει το σπάσιμο αυτής της συλλογικής διεκδίκησης και θα φέρει τον ατομικισμό και το αέναο κυνήγι προσόντων-μορίων, με τα ανάλογα τεράστια οικονομικά κόστη. Έτσι, υποτίθεται ότι όσοι και όσες δεν θα δουλέψουν τα επόμενα χρόνια θα ευθύνονται γι’ αυτό οι ίδιοι που δεν επιμορφώθηκαν αρκετά και όχι το υπουργείο που έκανε λιγότερες προσλήψεις…

 

Από το προσοντολόγιο, στην ατομική αξιολόγηση

 

Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση με το προσοντολόγιο εφαρμόζει την πιο σκληρή και ταξική μορφή αξιολόγησης στους αναπληρωτές, παράλληλα ετοιμάζει την ατομική αξιολόγηση, για το σύνολο του εκπαιδευτικού προσωπικού των μόνιμων, αλλά και των σχολικών μονάδων της χώρας. Την αρχή έχει κάνει ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής Γ. Αντωνίου από τον Νοέμβρη του ’19 που διορίστηκε, όταν δήλωσε ότι πρέπει να γυρίσουμε το ρολόι πίσω στο 2013-14 και να δούμε μια αξιολόγηση μέσω point system για τους εκπαιδευτικούς από τους διευθυντές των σχολείων. Παράλληλα, το υπουργείο δήλωσε ότι θα πρέπει να ξεκινήσει η αυτο-αξιολόγηση της σχολικής μονάδας (νόμος Γαβρόγλου) από τον επόμενο Σεπτέμβρη. Βέβαια, όπου στο εξωτερικό -κυρίως ΗΠΑ και Μ. Βρετανία- έχουν συμβεί αυτά, είχαμε απολύσεις εκπαιδευτικών, κατηγοριοποιήσεις, υποβάθμιση, υποχρηματοδότηση και κλείσιμο σχολικών μονάδων.

Στο ίδιο νομοσχέδιο με αυτό της αναγνώρισης των ιδιωτικών κολεγίων, η υπουργός Κεραμέως αντιμετωπίζει για άλλη μια φορά τους εκπαιδευτικούς εντελώς τιμωρητικά και προτείνει αντί για κίνητρα, τον τριετή αποκλεισμό από τους πίνακες για όσους αναπληρωτές αρνηθούν να αναλάβουν υπηρεσία ή παραιτηθούν. Το φαινόμενο της παραίτησης πήρε τεράστιες διαστάσεις φέτος, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένες περιοχές και νησιά, όπου οι συνάδελφοι δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν οικονομικά ούτε καν στις ανάγκες διαβίωσης (ενοίκιο, μετακίνηση κ.λπ.)

 

Μίσος για τη δημόσια-δωρεάν παιδεία

 

Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης μισούν τόσο πολύ αυτό που ονομάζουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία, που νιώθουν την ανάγκη να το αποδεικνύουν συνεχώς. Ένα τρανταχτό παράδειγμα ήταν αυτό της πρόσφατης επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, με την χρηματοδότηση της αμαρτωλής Αρχιεπισκοπής Αμερικής με 2 εκατομμύρια ευρώ για τις «ανάγκες» της Θεολογικής Σχολής με μόλις 170 σπουδαστές, ενώ για παράδειγμα το πανεπιστήμιο Πελοποννήσου αγωνιά να εξασφαλίσει τα ίδια χρήματα για τα ετήσια έξοδά του, έχοντας σχολές σε 5 πόλεις και 17.000 φοιτητές.

Αν και οι ηγεσίες των ομοσπονδιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ έχουν σηκώσει εδώ και καιρό «λευκή σημαία» στην εφαρμογή όλων των μνημονιακών πολιτικών και των κατεύθυνσεων του ΟΟΣΑ, η εύρεση απάντησης είναι ζωτικής σημασίας για το εργασιακό μέλλον όλων των εκπαιδευτικών και της λειτουργίας των σχολείων.

Σε αυτή την δύσκολη κατάσταση διέξοδο μπορούν να δώσουν οι πρωτοβουλίες της ριζοσπαστικής – αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην εκπαίδευση, αν λογοδοτούν στην ανάγκη συγκρότησης αγωνιστικού μετώπου που θα έχει ξεκάθαρα αιτήματα, θα επιδιώκει την ενεργοποίηση της βάσης των συναδέλφων και θα προπαγανδίζει την οργάνωση ενός απεργιακού αγώνα που δεν θα είναι συμβολικός αλλά θα έχει στόχο την νίκη. Οι προτάσεις των παρατάξεων της αριστεράς για κινητοποιήσεις με πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων συλλόγων θα μπορούσαν να πατάνε σε αυτή την λογική αν είναι ειλικρινείς κι αν υπάρχει από πίσω ένα πιο μακρόπνοο σχέδιο που θα οδηγεί σε πραγματική απεργιακή μάχη. Τα αιτήματα είναι συγκεκριμένα και μπορούν να ενώσουν όλους τους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές: Κατάργηση του προσοντολόγιου και όλων των νόμων για την αξιολόγηση. Μονιμοποιήση όλων των αναπληρωτών με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Αυξήσεις στους μισθούς και στη χρηματοδότηση των σχολείων.

 

 

 

*Ο Ελισαίος Φάκαρος είναι εκπαιδευτικός μέλος του σύλλογου εκπ/κών Π.Ε. «ο Αριστοτέλης»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.