Κρίση του Κορωνοϊού σε νοσοκομείο στη Γερμανία: Η νηνεμία πριν από την καταιγίδα

image_pdfimage_print

Μεταφράσαμε και δημοσιεύουμε απόσπασμα συνέντευξης από εργαζόμενη σε νοσοκομείο στη Γερμανία, που γκρεμίζει αρκετούς μύθους γύρω από το κραταιό του κοινωνικού κράτους στη χώρα. Η Γερμανία, η μεγαλύτερη καπιταλιστική δύναμη της Ευρώπης, είναι ανοχύρωτη μπροστά στην πανδημία και οι ευθύνες έχουν κι εκεί το ίδιο ονοματεπώνυμο: νεοφιλελευθερισμός.

18 Μαρτίου 2020

Μιλήσαμε με μια νοσοκόμα σε μονάδα εντατικής θεραπείας σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο για την κρίση του κορωνοϊού και τις επιπτώσεις της στα νοσοκομεία, την ιδιωτικοποίηση της υγείας και τα άμεσα αιτήματα των εργαζομένων.

Όταν το σύστημα δεν λειτουργεί στην καθημερινότητα, πώς θα ανταποκριθεί σε μια κρίση; Τι επιπτώσεις έχει η κρίση του Κορωνοϊού στη δουλειά σου στο νοσοκομείο;

Μέχρι στιγμής δεν έχουμε κάποιο περιστατικό ασθενούς με Covid-19 στο νοσοκομείο μας. Προς το παρόν είναι όλα ήσυχα. Είναι αυτή η νηνεμία πριν την καταιγίδα. Δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα.

Πώς προετοιμάζεστε για την προβλεπόμενη κατάσταση έκτακτης ανάγκης;

Μέχρι πριν λίγες μέρες βασικά ο κορωνοϊός δεν ήταν καν θέμα συζήτησης στο νοσοκομείο.

Δεν υπήρξε ιδιαίτερη προετοιμασία για τον κορωνοϊό;

Σχεδόν καθόλου. Είχαμε κάποια ύποπτα περιστατικά ασθενών για κορωνοϊό αλλά δεν υπήρξε επαρκής ενημέρωση για το πώς να χειριστούμε αυτά τα περιστατικά.

Δεν υπάρχει προετοιμασία για σενάρια κρίσης στα νοσοκομεία;

Το έκτακτο σενάριο για μας ήταν σαν ένα μαζικό τροχαίο στον αυτοκινητόδρομο. Για μια παγκόσμια πανδημία κανένα νοσοκομείο δεν είναι προετοιμασμένο.

Τι περιμένεις να συμβεί από δω και πέρα;

Φοβάμαι ότι δεν θα επαρκέσουν οι κλίνες εντατικής θεραπείας, ότι τα υλικά δεν θα φτάσουν και ότι το προσωπικό δεν είναι έτοιμο. Δεν είναι βέβαιο ότι ο μεγάλος συνωστισμός (στα νοσοκομεία) θα έρθει αυτή την εβδομάδα, την επόμενη ή τη μεθεπόμενη, αλλά ένα μπορώ να πω: επικρατεί χάος.

Tι περιμένεις; Πόσο θα οξυνθεί η κατάσταση στα νοσοκομεία και που βρίσκεται το βασικό πρόβλημα;

Εξαρτάται… Αν πρέπει να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα 100 περιστατικά ύποπτα για κορωνοϊό, θα υπάρξει πρόβλημα αφού δεν υπάρχει επάρκεια προσωπικού για να φροντίσει όλους αυτούς τους ασθενείς… Παράλληλα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την επιδημία γρίπης κι έχουμε ασθενείς που απειλείται η ζωή τους.

Mπορούν να ελευθερωθούν κλίνες (στΜ εντατικής θεραπείας) με την επιλεκτική αναβολή κάποιων επεμβάσεων; 

Προς το παρόν στην πτέρυγα μας δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος για να αντιμετωπίσουμε περιστατικά κορωνοϊού. 

Πώς θα προστατέψετε τους υπόλοιπους ασθενείς όταν σας έρθει το πρώτο περιστατικό με κορωνοϊό; Πρέπει να να απομονωθούν όλα τα περιστατικά με  Covid-19;

Σίγουρα πρέπει να απομονωθούν, αλλά αν έρθουν σύντομα πολλά περιστατικά δεν είμαστε προετοιμασμένοι κι εξοπλισμένοι, και πάνω απ’ όλα δεν έχουμε προσωπικό.  Αυτή είναι η ουσία. Ακόμα και να υπάρχει ο εξοπλισμός, λείπει το προσωπικό που θα τον θέσει σε λειτουργία και θα περιθάλψει τους ασθενείς των ΜΕΘ.  Επιπλέον ούτε καν ασθενείς με συγκεκριμένα μικρόβια δεν μπορούμε να απομονώσουμε επαρκώς για να προστατέψουμε τους άλλους ασθενείς, αφού δεν υπάρχει αρκετή χωρητικότητα.

Πώς είναι η επαρκής προστασία;

Νομίζω πως για πολύ μεταδοτικούς ιούς όπως ο κορωνοϊός πρέπει να τηρείται ο κανόνας περίθαλψης των μολυσμένων 1:1 (1 νοσοκόμα για έναν ασθενή δηλ, στΜ) και αυτό το προσωπικό δεν θα πρέπει να έρχεται σε επαφή με άλλους ασθενείς. Μόνο έτσι μπορεί να αποκλειστεί με αρκετή ασφάλεια η μόλυνση άλλων ασθενών.

Αισθάνεσαι επαρκώς προστατευμένη στη δουλειά σου;

Όχι πραγματικά. Τον τελευταίο χρόνο έτυχε εν μέσω επιδημίας γρίπης να έχουμε έλλειψη σε προστατευτικές μάσκες. Αν συμβεί πάλι αυτό, το προσωπικό θα μπορούσε να κινδυνέψει. Αυτό προκαλεί φόβο.

Πώς διαχειρίζεσαι αυτό τον φόβο σου;

Σίγουρα θέλω να είμαι εκεί και να βοηθήσω, για τους ασθενείς και τους συναδέλφους μου. Αλλά απαιτώ από τον εργοδότη μου να με προστατέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. H προστασία αυτών που μπορούν να σώσουν τους υπόλοιπους πρέπει να είναι ύψιστη προτεραιότητα.

Yπάρχει επάρκεια μέσων προστασίας;

Προς το παρόν δεν έχουμε ελλείψεις. Αλλά τις επόμενες μέρες και εβδομάδες μπορεί να υπάρξει πρόβλημα. Ξέρω ότι σε άλλα νοσοκομεία ήδη οι μάσκες δίνονται με δελτίο στο προσωπικό.

Δηλαδή;

Δηλαδή πχ οι νοσοκόμες έπαιρναν στην αρχή της υπηρεσίας 5 μάσκες κι έπρεπε να βγάλουν όλη τη βάρδια με αυτές.

Πόσες μάσκες χρειάζεστε σε φυσιολογικές συνθήκες?

Οι υγειονομικές προδιαγραφές επιτάσσουν κάθε μάσκα να έχει εφαρμογή σε έναν μόνο ασθενή. Διαφορετικά πρέπει να αποφασίσεις: ή να χρησιμοποιήσεις μια μάσκα πολλές φορές ή να δουλεύεις κάποια στιγμή χωρίς μάσκα. Και τα δυο σημαίνουν αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης.

Και αν γεμίσουν όλες οι κλίνες (από ασθενείς);

Τότε θα επιχειρηθεί να δημιουργήσουμε χωρητικότητα με μεθόδους που σίγουρα είναι προβληματικές. Οι ασθενείς θα μπουν δίπλα δίπλα στους διαδρόμους. Αυτό γίνεται ακόμα και σε φυσιολογικές συνθήκες, καθώς οι ασθενείς γίνονται δεκτοί από τα ιδιωτικά νοσοκομεία, γιατί φέρνουν περισσότερα χρήματα.

Τι πρέπει να γίνει από τη σκοπιά σου σαν νοσοκομειακός και συνδικαλίστρια;

Έχουμε καταθέσει συγκεκριμένα αιτήματα για το τι χρειαζόμαστε για να ξεπεράσουμε την κρίση, απευθύνοντάς τα στην πολιτική και την νοσοκομειακή ηγεσία. Για να ασκήσουμε πίεση έχουμε ξεκινήσει και καμπάνια συλλογής υπογραφών, που τη διεξάγουμε και μέσα στο νοσοκομείο.

Ποια είναι τα αιτήματά σας;

Έχουμε απαιτήσει συνδιαμόρφωση (του έκτακτου σχεδίου αντιμετώπισης) κι ένα πρώτο θετικό βήμα έγινε με τον ορισμό δυο μελών του προσωπικού στο αρμόδιο συμβούλιο του νοσοκομείου. Η νοσοκομειακή διεύθυνση αλλά και η κυβέρνηση πρέπει να ακούσουν αυτούς τους ειδικούς που δουλεύουν στη βάση του προβλήματος.

Υπάρχουν οικονομικά αιτήματα;

Ναι, διεκδικούμε επίδομα εργασίας αυξημένης επικινδυνότητας και επιβάρυνσης. Ρισκάρουμε τις ζωές μας και υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να μολύνουμε τις οικογένειές μας. Πρέπει να ανταμειφθούμε γι’ αυτό. Στον ιδιωτικό τομέα ήταν αρκετά φυσιολογικό να αιτούμαστε επιδόματα σε περιπτώσεις υπερεργασίας. Στην υγεία δυστυχώς υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι που νιώθουν ότι αυτό (το να ζητάς περισσότερα χρήματα στΜ) είναι κάπως ντροπιαστικό. Όχι, δεν είναι σε μια τέτοια κατάσταση. Θα ήταν καλύτερα φυσικά να διεκδικούσαμε αντί αυτού περισσότερα ρεπό/άδειες αλλά αυτό δεν γίνεται αυτή την περίοδο, είμαστε πολύ λίγοι. Προφανώς υπάρχουν αρκετά λεφτά, όταν δίνονται προς στήριξη των τραπεζών και των πολυεθνικών. Αλλά πού είναι (στη μοιρασιά των χρημάτων) οι εργαζόμενοι;

Τι ζητάτε ακόμα;

Σίγουρα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε μια τέτοια κατάσταση έκτακτης ανάγκης τόσο για το προσωπικό όσο και τους ασθενείς. Πρέπει επίσης οι προγραμματισμένες επεμβάσεις να ακυρωθούν ή να αναβληθούν.

Αυτό δεν έχει γίνει ήδη;

Σε μερικά νοσοκομεία ακόμα δεν σχεδιάζουν να διακινδυνεύσουν  το πρόγραμμα χειρουργείων μέχρι να ξεσπάσει η επιδημία. Αυτό είναι μοιραίο, γιατί δεν μπορούν να εξασφαλιστούν εφεδρείες. Εδώ εμπλέκονται και τα οικονομικά συμφέροντα, γιατί από αυτές τις επεμβάσεις βγάζουν χρήματα.

Είναι η δίψα για το κέρδος πρόβλημα μόνο των ιδιωτικών νοσοκομείων;

Όχι, το πρόβλημα υπάρχει και στα δημόσια νοσοκομεία. Εχουν το ίδιο σύστημα χρηματοδότησης και υπάρχει κι εκεί η πίεση να δουλεύουν με οικονομικά κριτήρια, δηλαδή να αντιμετωπίζουν τα περιστατικά όσο πιο επικερδώς και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Ποιο είναι το αίτιο γι αυτή τη λειτουργία των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια;

Εδώ δεν έχουμε να πούμε πολλά: To αίτιο γι’ αυτή την αθλιότητα είναι είναι το σύστημα DRG-System (στΜ το σύστημα που συνδέει ασφαλιστικά ταμεία με ιδιωτικά και δημόσια νοσοκομεία και καλύπτει οικονομικά μεγάλο μέρος των ιατρικών αναγκών των ασθενών). Με το σύστημα αυτό τα νοσοκομεία μπαίνουν  σε ανταγωνισμό μεταξύ τους και προσαρμόζουν τη λειτουργία τους στην οικονομία.

Ήθελαν να κάνουν μαζικές περικοπές. Αφού δεν μπορούσαν να κόψουν από τον εξοπλισμό, κόψανε από το προσωπικό. Και ο μεγαλύτερος τομέας του προσωπικού είναι το νοσηλευτικό προσωπικό. Εκεί λοιπόν γίνονταν περικοπές τα προηγούμενα χρόνια. Βέβαια το νοσηλευτικό προσωπικό όλον αυτόν τον καιρό υπέμεινε και ξεπέρασε τις περικοπές, από αίσθημα ευθύνης απέναντι στους ασθενείς.  Ακολούθησαν κι άλλες περικοπές. Η αγορά σάρωσε τις θέσεις εργασίας και πλέον κανείς δεν θέλει να δουλέψει υπό αυτές τις συνθήκες. Ένας μεγάλος αριθμός αποφοίτων υγείας ψάχνει πλέον αμέσως μετά το πτυχίο του άλλη δουλειά. Πολλοί φεύγουν για δουλειά σε άλλες χώρες.

Mε ποιο αίσθημα θα ξεκινήσεις την επόμενη υπηρεσία σου στο νοσοκομείο;

Με ανησυχία αλλά και οργή. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης και των περικοπών (στην υγεία). To πρόβλημα δεν συνίσταται μόνο στο ότι μαίνεται η πανδημία του κορωνοϊού αλλά και στο ότι αυτή έρχεται να συναντήσει ένα σύστημα υγείας που απλά δεν είναι εξοπλισμένο. Όταν το σύστημα δεν λειτουργεί στην καθημερινότητα, πώς θα ανταποκριθεί σε μια κρίση; Oι χώρες που έχουν χτυπηθεί περισσότερο (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, ΗΠΑ) έχουν ένα εξασθενημένο σύστημα υγείας και στη Γερμανία τα πράγματα δεν είναι αλλιώς. To σύστημα υγείας ήταν ήδη διαλυμένο. Τώρα απλώς μας εκδικείται.

Εμείς οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία αυτά τα προβλήματα εδώ και πολύ καιρό αναφέραμε αυτά τα προβλήματα αλλά κατευθύνονταν σε αυτιά μη ακουόντων. Σήμερα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σώσουμε ανθρώπινες ζωές. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί την κρίση και να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλο για να την ξεπεράσουμε. Αλλά πρέπει επίσης να πούμε τώρα: Η αιτία της κρίσης του κορωνοϊού αφορά και το σύστημα. Όταν ξεπεραστεί η κρίση τίποτα δεν θα μπορεί να συνεχίσει να είναι όπως ήταν. Χρειαζόμαστε ένα ριζικά διαφορετικό σύστημα υγείας!

https://www.marx21.de/coronakrise-krankenhaus-interview-krankenpflegerin-intensivstation/

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.