Από Amanullah Jawad
Δημοσιεύθηκε στις: 2019/10/23 στο https://www.infomigrants.net/
Εισαγωγή – μετάφραση: Βασίλης Μορέλλας
Αναδημοσιεύουμε μεταφρασμένο το ρεπορτάζ του infomigrants για την βαρβαρότητα του ελληνικού κράτους στη Μόρια, με τις εξής επισημάνσεις
α) Με πολλούς πρόσφυγες και ασυνόδευτους ανήλικους να προέρχονται από το Αφγανιστάν, όπως λέει το άρθρο, η ελληνική κρατική μηχανή έχει διπλή ευθύνη για την αθλιότητά τους, συμμετέχοντας στην («ειρηνευτική», δηλαδή κατακτητική) στρατιωτική αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν (ISAF) από το 2002.
β) Η γκετοποίηση των προσφύγων είναι συνειδητή πολιτική απόφαση όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων, ώστε αφενός να αποφευχθούν φαινόμενα αλληλεγγύης των ελλήνων προς αυτούς, όπως είχαν σημειωθεί το 2016 σε πρωτόγνωρο βαθμό. Αφετέρου, η απομόνωση αυτή επιτρέπει στις αρχές να μην δίνουν πόρους για την περίθαλψη και τη στέγασή τους, όπως ακριβώς δεν θέλουν να δίνουν και για το υπόλοιπο κοινωνικό κράτος (Υγεία, Παιδεία κλπ). Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση των προσφύγων, το πολιτικό κόστος είναι πολύ μικρότερο, ειδικά όταν οι πρόσφυγες δεν μπορούν να επικοινωνήσουν τα προβλήματά τους.
γ) Αυτή η πολιτική γκετοποίησης (οικιστική απομόνωση ή πρακτική φυλάκιση, ελάχιστες ή καθόλου παροχές υγείας και παιδείας, αποκλεισμός από την αγορά εργασίας, απαγόρευση μετακίνησης) είναι που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί μερίδα των προσφύγων στην εγκληματικότητα και άλλη μερίδα στην θυματοποίηση. Όπως λέει και το άρθρο, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βρεις φαγητό, όταν δεν σου δίνουν την ευκαιρία καν να ψάξεις για δουλειά!
δ) Η λύση για τα προβλήματα των προσφύγων που καταφέρνουν να φτάσουν ως εδώ είναι πλήρως εφικτή. Στέγαση όλων των αστέγων, ελλήνων και προσφύγων, στα εκατοντάδες αχρησιμοποίητα κτίρια του Δημοσίου και της εκκλησίας μέσα στις μεγάλες πόλεις. Παροχή ασύλου και άδειας παραμονής και εργασίας, ΑΦΜ και ΑΜΚΑ σε όλους τους αιτούντες, ώστε να μπορούν είτε (με την άδεια εργασίας) να διεκδικήσουν τη ζωή τους εδώ, είτε (με την κάρτα ασύλου) να μετακινηθούν σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος, όπως άλλωστε θέλουν οι περισσότεροι. Βέβαια, αυτά χρειάζονται υιοθέτηση φιλολαϊκών και όχι «μνημονιακών» πολιτικών -και πόρους που δεν «περισσεύουν» από τον προϋπολογισμό, όταν αφιερώνονται δισεκατομμύρια σε στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό και νέες αγορές εξοπλισμών ή στο συστηματικό («ηράκλειο») ξελάσπωμα των τραπεζιτών ή στο χάρισμα χρεών και επιδοτήσεων σε μεγαλοεπιχειρηματίες (με ή χωρίς ΠΑΕ) ή σε οικονομικές παροχές στο ιερατείο κοκ.
ε) Στηρίζουμε ανεπιφύλακτα την πολιτική των ανοικτών συνόρων που με τα παραπάνω μέτρα καμία «επιβάρυνση» δεν θα φέρει για τον ελληνικό λαό, όπως υποκριτικά αναπαράγουν όσοι ακριβώς όντως επιβαρύνουν εδώ και δεκαετίες τον ελληνικό λαό με τις πολιτικές τους. Τα κλειστά σύνορα, αντίθετα, είναι αυτά που μετατρέπουν το Λιμενικό, όχι μόνο σε διασώστη μισοπνιγμένων ανθρώπων όπως εύκολα προπαγανδίζουν τα ΜΜΕ, αλλά συχνά και σε θύτη που τους πνίγει ατιμώρητα. Όπως απέδειξε στο πανελλήνιο η φοβερή υπόθεση του Φαρμακονησίου το 2014 –που μπήκε βέβαια στο αρχείο- ή πριν λίγες μέρες το «ατύχημα» κοντά στην Κω.
Καμία άλλη επιλογή: Έφηβοι μετανάστες στη Λέσβο εκπορνεύονται για να επιβιώσουν
Η κατάσταση στο υπερκορεσμένο στρατόπεδο προσφύγων της Μόριας στη Λέσβο χειροτερεύει κάθε ημέρα. Οι ανήλικοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι. Οι InfoMigrants μίλησαν με έφηβους που δήλωσαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να πουλήσουν το σώμα τους για χρήματα.
Είναι 10:00 μ.μ. και έξω είναι ήδη σκοτάδι όταν ο συνάδελφός μου συναντά μια ομάδα εφήβων που κάθεται γύρω από ένα πάρκο κοντά στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Οι νεαροί μάς λένε ότι προέρχονται από το Αφγανιστάν και ότι ζουν στο υπερκορεσμένο στρατόπεδο Μόρια του νησιού.
Στην αρχή, φαίνεται ότι διστάζουν να μας μιλήσουν. Δεν θέλουν να μοιραστούν με δημοσιογράφους πάρα πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τη ζωή τους και τις εμπειρίες τους στη Λέσβο. Αλλά σιγά-σιγά αρχίζουν να ανοίγονται. Συμφωνούν να μιλήσουν μαζί μας μόνο με την προϋπόθεση της ανωνυμίας.
Ο Αχμάντ (όχι το πραγματικό του όνομα) είναι ένας από τους εκατοντάδες ασυνόδευτους Αφγανούς που έχουν κολλήσει στην Ελλάδα. Είναι 17 ετών και έζησε στην Αθήνα και στη Μυτιλήνη, την πρωτεύουσα του νησιού της Λέσβου, από το 2017.
Ο Αχμάντ λέει ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στην Ελλάδα έχει υποστεί σε πολλές περιπτώσεις βία και κακοποίηση. Αναφέρει λεπτομερώς ότι τα προβλήματά του ξεκίνησαν όταν ξεγελάστηκε από μια ομάδα εμπόρων ναρκωτικών όταν ήταν στην Αθήνα. Του έδωσαν ένα πακέτο για να το μεταφέρει στη Λέσβο. Του υποσχέθηκαν χρήματα για τη μεταφορά. Αλλά η αστυνομία τον έπιασε στο δρόμο και μπήκε στη φυλακή.
“Δεν ήξερα τι είχε μέσα στο πακέτο και μου είπαν ότι θα έπαιρνα ένα χρηματικό ποσό μεταφέροντάς στη Λέσβο.” Όταν η αστυνομία με έπιασε, συνειδητοποίησα ότι η συσκευασία είχε χασίς”, παραδέχεται ο Αχμάντ.
Ο Αχμάντ λέει ότι έχει γίνει μάρτυρας σε πολλές σκηνές σεξουαλικών επιθέσεων και βίας στο στρατόπεδο της Μόριας. “Εγώ ο ίδιος δέχτηκα πολλές φορές επίθεση, μια ομάδα ανδρών προσπάθησε να με βιάσει αρκετές φορές, αλλά τους ξέφυγα και το’σκασα.”
Ο καταυλισμός της Μόριας χωρίζεται σε διαφορετικά τμήματα. Συνήθως, οι ανήλικοι μετανάστες, τα παιδιά και οι οικογένειες κατατάσσονται στο Τμήμα Α, Β ή Γ, όπου υποτίθεται είναι ασφαλείς. Ωστόσο, ο Αχμάντ λέει ότι δεν τοποθετήθηκε σε κανένα από τα εν λόγω τμήματα χωρίς να του εξηγήσει κανείς γιατί. “Πρέπει να διαμένω με άλλους πρόσφυγες που είναι μεγαλύτεροι από μένα”, λέει.
Ο Αχμάντ λέει ότι ήταν αθλητής στο Αφγανιστάν. Πιστεύει ότι η καλή του φυσική του κατάσταση ίσως τον γλιτώνει από κινδύνους στο στρατόπεδο.
Αυτές τις μέρες, ο Αχμάντ κερδίζει χρήματα μεταπωλώντας εισιτήρια λεωφορείων στο κέντρο της Μυτιλήνης. Αγοράζει εισιτήρια για 80 λεπτά το καθένα και τα πουλάει για ένα ευρώ. Περπατάει περίπου 16 χιλιόμετρα από τη Μόρια στη Μυτιλήνη κάθε ημέρα για να το κάνει αυτό.
Προειδοποιήσεις
Η βία, η πορνεία, η έλλειψη στέγης – η κατάσταση κρίσης που αντιμετωπίζουν πολλοί ανήλικοι μετανάστες στα ελληνικά hotspots δεν έφθασε ξαφνικά χωρίς προειδοποιητικά σημάδια. Σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2017, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ προειδοποιούσαν για μια «Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης μέσα στην Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης», όπου τα παιδιά μετανάστες θα υπέφεραν από σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική βία στα στρατόπεδα και τις εγκαταστάσεις μεταναστών της Ελλάδας.
Η έκθεση επικεντρωνόταν κυρίως στους πολλούς παράγοντες που συμβάλλουν στην εμπορική σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών μεταναστών και στις επιπτώσεις πάνω στα θύματα τέτοιας κακοποίησης. Ένας από τους στόχους της έκθεσης ήταν να παρακινήσει τους νομοθέτες να αντιμετωπίσουν αυτή την “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” με καλύτερες πολιτικές αποφάσεις. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, λίγα έχουν αλλάξει. Η Ελλάδα προσπαθεί τώρα να αντιμετωπίσει μια νέα αύξηση των αφίξεων μεταναστών και ένα αυξανόμενο ποσοστό ασυνόδευτων ανηλίκων.
Η πορνεία είναι μερικές φορές η μόνη επιλογή
Ο Αχμάντ δεν είναι ο μόνος που έχει δει σεξουαλική κακοποίηση. Μερικοί από τους φίλους του παραδέχονται ότι έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις στο στρατόπεδο.
«Κάποιοι άνθρωποι που ζουν στα τμήματα Α, Β και Γ της Μόριας πουλούν το σώμα τους για χρήματα. Όταν δεν έχετε χρήματα για να αγοράσετε φαγητό, τι θα κάνετε; Η πορνεία είναι η μόνη επιλογή. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κερδίσουν χρήματα», είπε ένας από τους φίλους του Αχμάντ.
Έπειτα ο Αχμάντ στρέφεται προς τη μεριά μας και μας μεταφέρει ότι δύο από τους στενούς του φίλους πωλούσαν το σώμα τους για χρήματα. Προσθέτει ότι, παρόλο που ένας από αυτούς συμπεριφέρεται κανονικά όταν είναι κοντά του, η διάθεσή του αλλάζει αμέσως όταν βλέπει ενήλικους μετανάστες. “Δεν θέλει να αντικρίζει αυτούς ή εμάς όταν τους βλέπει».
Την επόμενη μέρα συναντάμε έναν 16χρονο Αφγανό κοντά στην είσοδο του στρατοπέδου της Μόριας. Μας πλησιάζει, ζητώντας πληροφορίες για το πώς να ξεφύγει από το νησί. Όταν τον ρωτάμε γιατί θέλει να φύγει, λέει ότι “οι ανήλικοι βρίσκονται σε άθλια κατάσταση εδώ και οι ενήλικες αιτούντες άσυλο κακοποιούν τους ανηλίκους. Αυτοί [οι ενήλικες] έχουν μαχαίρια. Αν δεν κάνεις ό,τι σου πουν, θα σε σκοτώσουν.»
Ένας φρικτός τόπος
Η Μόρια, που βρίσκεται σε μια πρώην στρατιωτική βάση, άνοιξε το 2015 ως κέντρο για την καταγραφή νέων αφίξεων, αλλά τώρα έχει υπερκαλύψει τέσσερις φορές την χωρητικότητά της. Το στρατόπεδο έχει επεκταθεί σε ένα λασπώδες, σπαρμένο με σκουπίδια άλσος ελιών και οι αρχές αισθάνονται την κατάσταση να τις ξεπερνά.
Στην Μόρια, είναι σύνηθες αρκετοί να μοιράζονται υποτυπώδεις σκηνές ασφυκτικά κοντά τη μία κοντά στην άλλη. Οι γυναίκες έχουν πει σε ανθρωπιστικές οργανώσεις ότι αισθάνονται ανασφαλείς τη νύχτα και οι συνθήκες υγιεινής έχουν περιγραφεί από ομάδες βοήθειας ως “φρικιαστικές”, με πάνω από 100 άτομα να μοιράζονται μόνο μία τουαλέτα.
Περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι, κυρίως αφγανικές και συριακές οικογένειες, διέσχισαν το Αιγαίο από την Τουρκία στην Ελλάδα μόνο το Σεπτέμβριο του 2019, σύμφωνα με την UNHCR. Αυτό σηματοδοτεί το υψηλότερο μηνιαίο επίπεδο διέλευσης στην Ελλάδα σε διάστημα τριών ετών.
Υποβολή απάντησης