Μετάφραση: Ερνεστίνα Καρυστιναίου-Ευθυµιάτου
Η εξέγερση στη Χιλή συνεχίζεται. Οι αυτοοργανωµένες συνελεύσεις και τα τοπικά συµβούλια πολλαπλασιάζονται σε όλη τη χώρα και σε αυτά συζητιέται ό,τι κρίνεται απαραίτητο. Παράλληλα, αρχίζουν να εµπλέκονται στη διαδικασία νέοι κοινωνικοί παράγοντες και οι εκδηλώσεις διαµαρτυρίας είναι συνεχείς. Πρόκειται για διαδικασία αποφασιστική, που ήρθε για να ανατρέψει το καθεστώς που µέχρι τώρα είχαν επιβάλλει η Concertacion / Nueva Mayoria – PCi µαζί µε τη ∆εξιά, ένα καθεστώς κληρονοµιά µετά τη δικτατορία του ΠΙνοτσέτ: µια συµφωνία µε στόχο τη διατήρηση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισµού, που στηρίχτηκε στην ατιµωρησία για τα εγκλήµατα του Πινοτσέτ και στη διαιώνιση των καταπιεστικών µηχανισµών του. Η διαδικασία της εξέγερσης που λαµβάνει χώρα στη Χιλή, είναι εναντίον τους και ενάντια σε όλα όσα αντιπροσωπεύουν.
Γενική Απεργία για να φύγει ο Pinera ή δηµοψήφισµα για να τον σώσουµε;
Είναι ξεκάθαρο ότι σε αυτές της εβδοµάδες της κινητοποίησης, ο λαός φώναξε µε σαφήνεια «Έξω ο Pinera», ως άµεσος υπεύθυνος για τους βιασµούς, τα βασανιστήρια, τους θανάτους στους δρόµους. Όλες οι δηµοσκοπήσεις λένε το προφανές: o Pinera βρίσκεται στο περιθώριο, κανείς δεν τον θέλει. Ο ίδιος στηρίζεται στη βίαιη καταστολή, ενώ το Κονγκρέσο συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά σα να µη συµβαίνει τίποτα στη χώρα. Το Frente Amplioi και το Κοµµουνιστικό Κόµµα δείχνουν περισσότερη εµπιστοσύνη στο θεσµικό πλαίσιο που επικρατεί τώρα στη χώρα, παρά στη γιγάντια κοινωνική δύναµη που έχει κατακτήσει τους δρόµους.
Yποστηρίζουν µια πολιτική διάσωσης από τον Πινέρα µέσω ενός ∆ηµοψηφίσµατος για επιφανειακή αλλαγή του Συντάγµατος. Όµως ο λαός µας εδώ και βδοµάδες έχει κάνει το δηµοψήφισµά του, όντας κατά εκατοµµύρια στους δρόµους: ο Pinera πρέπει να φύγει, ανοίγοντας έτσι τη συνταγµατική διαδικασία για την οργάνωση της Χιλής πάνω σε νέες βάσεις!
Έχουµε πάρει το συλλογικό µας µάθηµα για τη «δηµοκρατία στο µέτρο του δυνατού» που γεννήθηκε µε τη µεταβατική συµφωνία της δεκαετίας του ’90. Το σύνθηµα «∆εν είναι τα 30 πέσος, είναι τα 30 χρόνια» είναι κατηγορηµατικό: η πολιτική έξοδος για µια νέα χώρα, πρέπει να έρθει στη βάση της ριζικής ανατροπής του πολιτικού καθεστώτος που προέκυψε από τη συµφωνία της ατιµωρησίας και του καπιταλισµού ανάµεσα στους κληρονόµους της δικτατορίας και της Concertacion και τους συµµάχους τους από τα αριστερά.
Να κάνουµε ό,τι κάνουν οι εργαζόµενοι στα λιµάνια: Τοπικές Απεργιακές Επιτροπές µέχρι τη νίκη!
Όπως βλέπουµε υπάρχουν φορείς που προτείνουν µια διέξοδο-συµφωνία σαν αυτή του δηµοψηφίσµατος του Πινοσέτ στην εποχή του. Αλλά η ιστορία µας είναι µακρά, και φέρνει µέσα της µαθήµατα: Τα Βιοµηχανικά Κορδόνες (Cordones Industriales), οργανώσεις της εργατικής τάξης αληθινά δηµοκρατικές και αγωνιστικές τη δεκαετία του ‘70 είναι ένα παράδειγµα για µας να µιµηθούµε στο σήµερα. Αυτή ήταν η δύναµη της αληθινής δηµοκρατίας, που λειτουργούσε µέσα από επιτροπές βάσης και αποφάσεις συνελεύσεων, ο αληθινός καρπός της εργατικής και λαϊκής δύναµης. Λειτουργούσαν σε συνδυασµό µε τις Επιτροπές Ανεφοδιασµού που εγγυώνταν την ενότητα των εργατών και των πολιτών ενάντια στο µποϊκοτάζ των αφεντικών και της φασιστικής δεξιάς, ενώνονττας µε αυτόν τον τρόπο τον κινητοποιηµένο κόσµο.
Σήµερα, οι εργαζόµενοι στα λιµάνια και άλλες οµάδες της εργατικής τάξης, καλούν στη δηµιουργία Τοπικών Επιτροπών Απεργίας για να εξασφαλίσουν την επιτυχία της γενικής απεργίας που προετοιµάζεται για την ερχόµενη Τρίτη 12 του Νοέµβρη. Αυτός είναι ο σωστός δρόµος! Kαι εµείς προσθέτουµε: να συντονιστούν αυτές οι επιτροπές µε τις συνελεύσεις γειτονιών και τα τοπικά συµβούλια, για να πετύχουµε µια δυναµική απεργία την Τρίτη, αψηφώντας την απειλή για καταστολή από µεριάς της κυβέρνησης: µε πικέτες, οδοφράγµατα, πορείες µε κατσαρόλες και µια τεράστια κεντρική κινητοποίηση εκείνη τη µέρα, λαµβάνοντας ταυτόχρονα µέτρα προστασίας µας και νόµιµης αυτο-άµυνας για τον κόσµο µας. Ταυτόχρονα, επιµένουµε προς τους εργαζόµενους στα λιµάνια και τον υπόλοιπο κόσµο της εργατικής τάξης που συµµετέχει στο κίνηµα: είναι απόλυτη ανάγκη το πρόγραµµα της απεργίας να έχει κεντρικό σηµείο το να πέσει ο Pinera και όλη η πολιτική του παρελθόντος της Concertacion, µέχρι να δηµιουργηθεί Συντακτική Συνέλευση ανεξάρτητη, δηµοκρατική και πολυεθνοτική, που θα µετατρέψει σε µόνιµα δικαιώµατα όλα τα αιτήµατα για τα οποία έχει κινητοποιηθεί ο λαός µας:
• Όχι πια AFP,ii για ένα σύστηµα δίκαιης κατανοµής
• Μισθοί ανάλογοι του πραγµατικού κόστους ζωής
• Κρατική υγεία, µη σεξιστική και δωρεάν
• ∆ωρεάν ποιοτική εκπαίδευση
• Επανακρατικοποίηση, µε κοινωνικό έλεγχο των εργατών και των χρηστών τους, όλων των δηµόσιων υπηρεσιών
• Αξιοπρεπής στέγη, µε πρόσβαση σε αυτή για όλους, χωρίς διαπραγµάτευση µε την κερδοσκοπική αγορά ακινήτων
• ∆ιαγραφή όλων των χρεών
• Για µια ριζική οικονοµική αναδιάρθρωση, χωρίς εταιρείες, χωρίς ΤLC,iii χωρίς νεοφιλελεύθερο καπιταλισµό.
• Ενάντια στη σεξιστική βία και τις γυναικοκτονίες
• Νόµιµη ασφαλής και δωρεάν άµβλωση στο δηµόσιο σύστηµα υγείας για όλες τις κυοφορούσες γυναίκες που το επιλέγουν.
• Αναγνώριση και συλλογικοποίηση της οικιακής εργασίας, µε σύνδεσή της µε το δικαίωµα στη σύνταξη.
• Σύσταση ανεξάρτητης Ερευνητικής Επιτροπής για δικαιοσύνη και τιµωρία για τα εγκλήµατα τις δικτατορίας και αυτών των 30 χρόνων.
• Για µια αληθινή δηµοκρατία, χωρίς προνοµιούχα πολιτική τάξη, µε µισθούς για εκλεγµένους και υπαλλήλους αντίστοιχους αυτών των εργατών.
• Αυτονοµία και αυτοπροσδιορισµός των λαών, των εθνοτικών οµάδων, αποστρατιωτικοποίηση στο Wallmapu [περιοχή που κατοικείται από τους Mapuche]
• Για µια Χιλή σοσιαλιστική, πολυεθνοτική και υπέρ µιας αληθινής λατινοαµερικάνικηης ένωσης.
Όλα τα παραπάνω είναι σηµεία προς µια νέα χώρα, αυτή των από κάτω, του 99%. Τα αιτήµατα αυτά είναι οι σηµαίες µας στον αγώνα.
Για µια κυβέρνηση αυτών που δεν έχουν κυβερνήσει ποτέ: των εργατών και του λαού
Η εξέγερση συνεχίζει το δρόµο της και το µεγάλωµά της δεν περιορίζεται. ∆ε φοβόµαστε τους µπάτσους ούτε τις ψευτοπαλικαριές του Pinera. Γι’ αυτό, η εξέγερσή µας έχει προοπτική: µια συντακτική διαδικασία που θα ξαναχτίσει τη Χιλή πάνω σε νέες βάσεις στην οικονοµία και το πολιτικό σύστηµα. Στόχος µας πρέπει να είναι η µετάβαση προς µια κυβέρνηση αυτών που δεν έχουν ποτέ κυβερνήσει: των εργατών και του λαού, µε τη δυναµική και µαχητική νεολαία στην πρώτη γραµµή.
Αυτή η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να στηρίζεται στα κινητοποιηµένα συνδικάτα που θα εκπροσωπούν αυθεντικά εκπρόσωποι της βάσης, των συνελεύσεων και των τοπικών συµβουλίων. Αυτά είναι οι αληθινοί θεσµοί που µπορούν να αλλάξουν τη Χιλή και να ανοίξουν το δρόµο προς µια καινούρια ιστορική περίοδο! Στον αγώνα µε βάση αυτόν τον προσανατολισµό, τα παλιά κόµµατα είναι τελείως παρωχηµένα. Χρειάζεται να δηµιουργήσουµε µια νέα πολιτική αναφορά, της αριστεράς, αλλά αντικαπιταλιστική, βαθιά αντιπατριαρχική, δηµοκρατική χωρίς γραφειοκράτες και διεθνιστική, γιατί το δίκαιο της εργατικής τάξης και του λαού µας ξεπερνάει τα τεχνητά σύνορα που έχουν δηµιουργήσει αυτοί που κυβερνούν για να µας διαιρούν. Η ώρα είναι τώρα! (Ahora es cuando!)
Από κείµενο της Οργάνωσης Movimiento Anticapitalista,
Πηγή: https://lis-isl.org/2019/11/07/chile-sigue-la-revolucion-que-se-vayan-todos/
Σηµειώσεις
i Concertacion / Nueva Mayoria: Η Concertacion ιδρύθηκε το 1988 ως «Concertacion de Partidos por el No» – Συνεννόηση Κοµµάτων για το Όχι, στη βάση του «όχι» στο δηµοψήφισµα που εξήγγειλε την ίδια χρονιά ο δικτάτορας Πινοσέτ για τη συνέχιση ή όχι της διακυβέρνησής του. Σε αυτό συµµετείχαν σοσιαλιστικά κόµµατα (µε κέντρο το σοσιαλιστικό κόµµα του Allende) και κόµµατα του κέντρου, και κυβέρνησε τη χώρα από το 1990 ως το 2010. Το 2013 µετονοµάστηκε σε Nueva Mayoria.
/ PC Partido Comunista: Κοµµουνιστικό κόµµα της Χιλής
ii Frente Amplio: Ευρύ Μέτωπο: συνασπισµός κοµµάτων της αριστεράς και του κέντρου, που ιδρύθηκε το 2017. Μέλη του αριστερά κόµµατα, από το χώρο της αυτονοµίας ως και φιλελεύθερα, των οικολόγων και των πειρατών.
iii AFP: Administradoras de Fondos de Pensiones: ιδιωτικό συνταξιοδοτικό σύστηµα που λειτούργησε για πρώτη φορά επί δικτατορίας Πινοτσέτ. Με βάση το σύστηµα αυτό, για το οποίο ποσό κρατήσεων από το µισθό των εργαζόµενων κατατίθεται σε ιδιωτικά ταµεία, η µέση σύνταξη είναι ιδιαιτέρως χαµηλή, συχνά κάτω από τον κατώτατο µισθό.
iv TLC: Tratados de libre comercio. Συµφωνίες ελεύθερου εµπορίου που έχει συνάψει η Χιλή από τη δεκαετία του ’90, κυρίως µε τις ΗΠΑ, την Κίνα και την ΕΕ.
Υποβολή απάντησης