1

Είναι αυτονόητα τα ανθρώπινα δικαιώματα; Όχι βέβαια!

της Δανάης Μανωλέσου

Κατάψηφιση της απαγόρευσης των διακρίσεων από την κυβέρνηση
Τη Δευτέρα που μας πέρασε, 25 Νοεμβρίου – παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας, η κυβέρνηση καταψήφισε την συνταγματική αναθεώρηση για τη διεύρυνση του ορισμού των διακρισεων.
Πιο συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα το άρθρο 5 (παρ. 2) προβλέπει πως “όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο”.

Η προτεινόμενη τροποποίηση έθετε το ζήτημα για την προσθήκη του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας και των χαρακτηριστικών φύλου, της αναπηρίας, της ηλικίας και της συμμετοχής σε εθνική μειονότητα  έτσι ώστε να προβλέπεται στο Σύνταγμα ρητά η απαγόρευση κάθε διάκρισης με μεγαλύτερη σαφήνεια.
Οι άλλoτε «μένουμε Ευρώπη» σε τέτοια ζητήματα αυτονόητων ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι παραπάνω από πρόθυμοι να ξεχάσουν την «πρόοδο» που ευαγγελίζονται και φανερώνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Το πρόσωπο αυτό έχει φανεί ήδη τους προηγούμενους μήνες με την άγρια καταστολή και τις αυθαιρεσίες των ΜΑΤ καθώς και τις βίαιες εκκενώσεις καταλήψεων στέγης και άλλων κινηματικών χώρων.
Η καταψήφιση αυτή είναι αναμφισβήτητα ένα ακόμα εμπόδιο στο μακρύ δρόμο που έχει να διανύσει το κίνημα για την εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης και βίας. Από την άλλη, μας υπενθυμίζει τους ηθικούς αυτουργούς των γυναικοκτονιών, των ρατσιστικών επιθέσεων, της καταπίεσης των διαφορετικοτήτων.

Θα μας βρουν απέναντι!