Για ένα διεθνές κίνημα κατάργησης των φυλακών και των στρατοπέδων προσφύγων ενάντια στον COVID-19 και τον καπιταλισμό

image_pdfimage_print

Frieda Afary
Lara al-Kateb

Μετάφραση: e la libertà

Γιατί υπάρχει απροθυμία να συγκροτηθεί ένα Παγκόσμιο Κίνημα Κατάργησης των Φυλακών για την Καταπολέμηση του COVID-19 και του Καπιταλισμού;

Η πανδημία του COVID-19 δημιούργησε μια νέα επιτακτική αναγκαιότητα για την κατάργηση των φυλακών, των προσφυγικών καταυλισμών και του απάνθρωπου καπιταλιστικού σωφρονιστικού συστήματος. Οι πληθυσμοί των φυλακισμένων και των προσφύγων βρίσκονται αντιμέτωποι με την απειλή μιας θανατικής καταδίκης από τη γρήγορη εξάπλωση του ιού στις συνωστισμένες και ανθυγιεινές συνθήκες των φυλακών και των στρατοπέδων.

Την περασμένη εβδομάδα, έγιναν διαμαρτυρίες σε ορισμένα κέντρα κράτησης και σε φυλακές στις ΗΠΑ, το Ιράν, την Ιταλία και αλλού. Οι υποστηρικτές/τριες της κατάργησης των φυλακών και οι ομάδες προσφύγων και μεταναστών στις ΗΠΑ απαιτούν «ένα λεπτομερές σχέδιο για την απελευθέρωση ανθρώπων από τις φυλακές και τα κέντρα κράτησης1». Παρόλο που οι ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες άρχισαν να απελευθερώνουν περιορισμένα τμήματα των πληθυσμών των φυλακών, είναι πολύ λίγο για να αποτραπεί η εξάπλωση του COVID-19.

Η αποτελεσματική καταπολέμηση της πανδημίας του COVID-19 απαιτεί ένα παγκόσμιο κίνημα κατάργησης των φυλακών βασισμένο στην αντίθεση σε όλες τις μορφές εκμετάλλευσης και κυριαρχίας. Στο πρώτο μέρος αυτού του άρθρου, παρουσιάζουμε μια επισκόπηση των πληθυσμών των φυλακών και των προσφύγων παγκοσμίως. Στο τελευταίο μέρος, θα συζητήσουμε μερικά βασικά εμπόδια για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου κινήματος κατάργησης των φυλακών. Ελπίζουμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση με αυτούς/ές που υποστηρίζουν την κατάργηση των φυλακών σε ολόκληρο τον κόσμο, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε τη διαφορά σε αυτή την κρίσιμη στιγμή.

Το Παγκόσμιο Σύστημα Φυλακών και Στρατοπέδων Προσφύγων

Σε παγκόσμια κλίμακα, οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό φυλακισμένων και έχουν το μισό του παγκόσμιου φυλακισμένου πληθυσμού των εννέα εκατομμυρίων. Η Βραζιλία, η Ινδία, το Μεξικό και η Νότια Αφρική έχουν επίσης μεγάλους πληθυσμούς φυλακισμένων2.

Ο πληθυσμός των φυλακών των ΗΠΑ υπολογίζεται σε περίπου στα 2,3 εκατομμύρια άτομα, εκ των οποίων περίπου 540.000 επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν χρηματικήεγγύηση. Ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» στοχοποιεί τους/τις Αφροαμερικάνους/ίδες, με αποτέλεσμα το ποσοστό Μαύρων φυλακισμένων να είναι πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό των Λευκών. Σήμερα, οι φυλακές των ΗΠΑ είναι εστίες ασθενειών3, όπου ο υπερπληθυσμός, οι ανθυγιεινές συνθήκες και η έλλειψη ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού προσωπικού αφήνουν πολλούς/ές φυλακισμένους/ες ευάλωτους/ες στον κορονοϊό.

Στην Κίνα, πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι κρατούνται σήμερα και οι περισσότεροι από τους μισούς είναι πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες, από τους/τις οποίους/ες οι πιο πολλοί/έςπροέρχονται από την εθνική μειονότητα των Ουιγούρων που κρατούνται σε στρατόπεδα αναγέννησης στην επαρχία Σιντζιάνγκ4. Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, είχαν αναφερθεί περισσότερες από 500 περιπτώσεις COVID-195 σε πέντε κινεζικά σωφρονιστικά ιδρύματα και σε πολλά άλλα δεν έχουν δηλωθεί ή συγκαλύφτηκαν.

Στη Ρωσία εκτιμάται ότι ο πληθυσμός των φυλακισμένων είναι 874.000. Οι αστυνομικές δυνάμεις συλλαμβάνουν αυθαίρετα διαδηλωτές/τριες6, συμπεριλαμβανομένων φοιτητών/τριώνκαι παιδιών. Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο φυλακισμένοι/ες στη Ρωσία δεν έχουν πρόσβαση σε μέτρα προστασίας της υγείας και απολύμανσης κατά του κοροναϊού.

Στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, η Συρία έχει τον μεγαλύτερο αριθμό πολιτικών κρατουμένων με περίπου 100.000 ανθρώπους. Μια επιστολή που υπογράφτηκε από 43 οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα7 ζητάει την άμεση απελευθέρωση όλων των φυλακισμένων από κέντρα κράτησης και φυλακές στη Συρία.

Η Τουρκία έχει 200.000 με 300.000 φυλακισμένους/ες8. Σύμφωνα με την Human Rights Watch, είναι είναι η πρώτη σε όλο τον κόσμο στον αριθμό φυλακισμένων δημοσιογράφων. Πολλοί/ές ακτιβιστές/στριες έχουν επίσης διωχθεί για τις αναρτήσεις τους στα κοινωνικά μέσαενημέρωσης. Σήμερα υπάρχουν 49.000 πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες στην Τουρκία. Πρόσφατα, οι τουρκικές αρχές συμφώνησαν να απελευθερώσουν το ένα τρίτο του πληθυσμού των φυλακών εν όψει της πανδημίας του COVID-199. Ωστόσο, δημοσιογράφοι, Κούρδοι/ισσεςαγωνιστές/στριες και πολιτικοί/ές ακτιβιστές/στριες θα αποκλειστούν από το μέτρο αυτό. Δεδομένου ότι η κοινωνική απστασιοποίηση δεν είναι δυνατή στις φυλακές, αυτό θέτει χιλιάδες ανθρώπους σε κίνδυνο μόλυνσης.

Στο Ιράν, ο πληθυσμός των φυλακών ανέρχεται σε περίπου 240.000 άτομα10, χωρίς ακριβή αριθμό πολιτικών κρατουμένων. Η προσπάθεια της ιρανικής κυβέρνησης να συγκαλύψει την εξάπλωση του ιού μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου έχει σαν αποτέλεσμα να πληγεί ο πληθυσμός του Ιράν με τον υψηλότερο αριθμό θανάτων από κορονοϊό11 στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής μέχρι στιγμής. Υπάρχουν επί του παρόντος αναφορές για ταραχές σε φυλακές στην Ταμπρίζ, το Αζαρμπαϊτζάν, το Σακέζ, το Κουρδιστάν, το Άχβαζ, το Χουζαστάν, το Χαμεντάν, καθώς και απεργία πείνας 200 φυλακισμένων γυναικών στη Ούρμια, απαιτώντας όλοι και όλες να σωθούν από το COVID-19. Η ιρανική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι προσωρινά απελευθέρωσε 85.000 φυλακισμένους/ες εν όψει της πανδημίας. Πολύ λίγοι/ες από αυτούς/ές είναι πολιτικοί/ές κρατούμενοι/ες.

Στο Ισραήλ υπάρχουν πάνω από 19.000 φυλακισμένοι/ες, εκ των οποίων περισσότεροι/εςαπό 4.500 είναι Παλαιστίνιοι/ες12. Οι Παλαιστίνιοι/ες φυλακισμένοι/ες έχουν αποκοπεί από οποιαδήποτε επαφή με την οικογένεια ή τους δικηγόρους τους με την επιβολή των κανονισμών έκτακτης ανάγκης για την καταπολέμηση του COVID-19. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για ιατρική αμέλεια, οι Παλαιστίνιοι/ες φυλακισμένοι/ες αρνούνται τα γεύματα που τους παρέχονται από τις σωφρονιστικές αρχές13.

Στην Αίγυπτο, όπου ο πληθυσμός των φυλακισμένων είναι άνω των 100.000, απελευθερώθηκαν ορισμένοι/ες πολιτικοί/ες κρατούμενοι/ες14. Ωστόσο, δεκάδες χιλιάδες παραμένουν υπό κράτηση για συμμετοχή σε ειρηνικές διαμαρτυρίες και ο αριθμός των πολιτικών κρατουμένων συμπεριλαμβανομένων των γυναικών πολιτικών κρατουμένων αυξάνεται ραγδαία15.

Ο αριθμός των ανθρώπων στα στρατόπεδα προσφύγων, μια άλλη μορφή φυλακών, είναι ο υψηλότερος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τα 70 εκατομμύρια άτομα των βίαια εκτοπισμένων ατόμων16 σε όλο τον κόσμο, 29 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες και πάνω από τα μισά άτομα είναι παιδιά17. Τα δύο τρίτα των προσφύγων προέρχονται από πέντε μόνο χώρες: Συρία, Αφγανιστάν, Νότιο Σουδάν, Μιανμάρ και Σομαλία18. Η κατάσταση των Σύριωνπροσφύγων στο Ιντλίμπ και σε άλλα στρατόπεδα στην περιοχή είναι άθλια. Ένα στρατόπεδο προσφύγων στη Λέσβο, που προοριζόταν να στεγάσει 3.000 άτομα, σήμερα στεγάζει 23.000 πρόσφυγες. Πολλές ομάδες βοήθειας προειδοποιούν για καταστροφικές συνέπειες για τους πρόσφυγες που δεν έχουν πρόσβαση σε τεστ, ιατρικές εγκαταστάσεις και τρεχούμενο νερό19.

Στο Νότιο Σουδάν υπάρχουν περισσότεροι/ες από 1,6 εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένοι/ες. Σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (International Committee of the Red Cross / ICRC) στο Ναϊρόμπι, χρειάζονται αρκετές ημέρες για να φτάσειστους ανθρώπους η κατάλληλη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ιάσιμες ασθένειες όπως η ελονοσία ή η διάρροια που μερικές φορές καταλήγουν σε θανάτους20. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν αναφερθεί επιβεβαιωμένες περιπτώσεις κορονοϊού στο Νότιο Σουδάν. Ωστόσο, η μόλυνση σε τέτοιες πυκνοκατοικημένες περιοχές θα μπορούσε να καταστρέψει ένα ήδη εύθραυστο σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η ανεπάρκεια και η έλλειψη κλινών σε δύο μεγάλα στρατόπεδα προσφύγων στη Νοτιοανατολική Αφρική, τα οποία διαθέτουν περίπου 418.000 πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, θέτουν σε κίνδυνο χιλιάδες ζωές.

Στις ΗΠΑ, υπάρχουν 37.000 μετανάστες/στριες χωρίς χαρτιά21, στα κέντρα κράτησης της Immigration and Customs Enforcement (ICE / ομοσπονδιακή αστυνομική υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων). Τουλάχιστον 7.000 παιδιά μεταναστών22 κρατούνται είτε σε διάφορες ειδικά σπίτια μακριά από τους γονείς τους είτε σε κέντρα κράτησης με τους γονείς τους. Δεκάδες χιλιάδες αιτούντες άσυλο που έχουν απορριφθεί βρίσκονται σε στρατόπεδα στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού23.

Υπό το πρίσμα αυτών των πραγματικών περιστατικών, είναι σαφές ότι οι φυλακισμένοι/εςκαι οι εκτοπισμένοι/ες στον κόσμο θα επηρεαστούν δυσανάλογα από την πανδημία, καθιστώντας επιτακτική μια παγκόσμια αντίδραση από όσους/όσες υποστηρίζουν την κατάργηση των φυλακών.

Προκλήσεις για την παγκόσμια αλληλεγγύη

Μέχρι τώρα, το αμερικανικό κίνημα αυτών που υποστηρίζουν την κατάργηση των φυλακών και αγωνίζεται ενάντια στις μαζικές φυλακίσεις και την αστυνομική βία, έχει επικεντρωθεί στις αμερικανικές φυλακές, διευρύνοντας μόλις πρόσφατα το πεδίο αναφοράς του για να αντιμετωπίσει την κράτηση ατόμων χωρίς χαρτιά από την ICE. Λίγες επαφές έχουν γίνει με ακτιβιστές/στριες που υπερασπίζονται τους πολιτικούς κρατούμενους στην Κίνα, τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, ή με εκείνους που οργανώνουν δράσεις αλληλεγγύης για τους/τις περισσότερους/ες από 70 εκατομμύρια πρόσφυγες και εκτοπισμένους/ες σε στρατόπεδα σε όλο τον κόσμο.

Η πανδημία του COVID-19 μας αναγκάζει να δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο κίνημα για την κατάργηση των φυλακών που θα εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ των φυλακών, των στρατοπέδων προσφύγων, του ρατσισμού, του σεξισμού, του ιμπεριαλισμού και της απανθρωπιάς του καπιταλιστικού συστήματος.

Η εναντίωση στο σωφρονιστικό σύστημα απαιτεί την εναντίωση ενάντια σε όλες τις μορφές αυταρχισμού και καταπίεσης σε διεθνές επίπεδο. Η Ruth Wilson Gilmore, συγγραφέας του Golden Gulag (2007) και επικεφαλής της οργάνωσης των υποστηρικτών/τριών της κατάργησης των φυλακών στις ΗΠΑ, Critical Resistance, έχει αναλύσει τόσο τη σχέση ανάμεσα στις οικονομικές κρίσεις και την αύξηση των φυλακίσεων στις ΗΠΑ, όσο και το ρόλο των φυλακών ως μέσου κοινωνικού ελέγχου για την νομιμοποίηση της εξουσίας του καπιταλιστικού κράτους παγκοσμίως. Σε ομιλία της σε μια πρόσφατη συγκέντρωση του Critical Resistance στο Λος Άντζελες, τόνισε ότι «οι μεταρρυθμίσεις δεν θα καταργήσουν τις φυλακές. Το κίνημα για την κατάργηση των φυλακών πρέπει να είναι πράσινο, κόκκινο και διεθνιστικό».

Πού οφείλεται η απροθυμία;

Ο Έριχ Φρομ, θεωρητικός ανθρωπιστής σοσιαλιστής της Σχολής της Φρανκφούρτης, έχει γράψει για τους τρόπους με τους οποίους το σωφρονιστικό και αστυνομικό σύστημα μετατοπίζει τον μαζικό θυμό από τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες και εναντίον των φυλακισμένων.

Ενώ αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί πλατιά στρώματα των λαϊκών τάξεων συμφωνούν με την αύξηση των φυλακίσεων, ποιοι είναι οι παράγοντες που εμποδίζουν τις συντονισμένες προσπάθειες μεταξύ των υποστηρικτών/τριών της κατάργησης των φυλακών και των ακτιβιστών/στριών της σοσιαλιστικής αλληλεγγύης σε διεθνή κλίμακα; Θέλουμε να επισημάνουμε τέσσερα ζητήματα:

1. Υπάρχουν πραγματικές διαφορές μεταξύ των πολιτικών κρατουμένων και των «κοινών κρατουμένων» που έχουν φυλακιστεί για μικροεγκλήματα η αιτία των οποίων είναι η φτώχεια. Ωστόσο, αυτές οι διαφορές δεν δικαιολογούν μια πολιτική στρατηγική που επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο στους πολιτικούς κρατούμενους. Δεν μπορούμε να δεχτούμε μια «ταξική διάκριση» ανάμεσα στους φυλακισμένους, αλλά να αντιταχθούμε περισσότερο στο ίδιο το σωφρονιστικό σύστημα.

2. Οι υποστηρικτές/τριες της κατάργησης των φυλακών των ΗΠΑ αναγνωρίζουν τον βαθιά φυλετικό χαρακτήρα του αμερικανικού πληθυσμού των φυλακών, όπου τα δύο τρίτα του σημερινού πληθυσμού των φυλακών των 2,3 εκατομμυρίων και ένα μεγάλο τμήμα από τα εκατομμύρια που βρίσκονται με αναστολή υπό όρους είναι φτωχοί Μαύροι και Λατίνοι εργάτες. Οι ακτιβιστές/στριες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής έχουν επίσης αναδείξει την καταστολή και τη φυλάκιση των Κούρδων των κουρδικών εθνικών μειονοτήτων στη Συρία, την Τουρκία, το Ιράν και το Ιράκ. Δυστυχώς, η ίδια αλληλεγγύη συχνά δεν επεκτείνεται στο πάνω από ένα εκατομμύριο Μουσουλμάνους Ουιγούρους στην επαρχία Σιντζιάνγκ, οι οποίοι φυλακίζονται στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας / επανεκπαίδευσης της κινεζικής κυβέρνησης. Πρέπει επίσης να επεκτείνουμε την αλληλεγγύη μας στους Μουσουλμάνους Ροχίνγκια στη Μιανμάρ και στον μαύρο πληθυσμό του Νταρφούρ, του Σουδάν ή της Βραζιλίας.

3. Αν και ο πληθυσμός των γυναικών φυλακισμένων σε όλο τον κόσμο (714.000 επίσημα) είναι μικρότερος από ό,τι οι άντρες φυλακισμένοι, η φυλάκιση των γυναικών αυξάνεται με πολύ ταχύτερο ρυθμό από ό,τι η φυλάκιση των αντρών24. Ενώ μερικές είναι πολιτικές κρατούμενες, η πλειοψηφία τους βρίσκονται στη φυλακή, επειδή η φτώχεια τις οδήγησε στη σωματεμπορία, αναγκάστηκαν να γίνουν εργάτριες του σεξ, να χρησιμοποιήσουν ή να πουλήσουν ναρκωτικά ή επειδή υπερασπίστηκαν τους εαυτούς τους ενάντια σε βίαιους συντρόφους, ή θεωρήθηκαν υπεύθυνες για τα χρέη τους. Οι τρανς αντιμετωπίζουν επίσης σοβαρή κακοποίηση σε όλο τον κόσμο.

4. Τέλος, υπάρχει κάποια τάση μεταξύ ορισμένων στην παγκόσμια αριστερά να παραβλέπουν ή να υπερασπίζονται αυταρχικούς ηγέτες που ισχυρίζονται ότι είναι ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ. Αυτός ο επιλεκτικός αντιιμπεριαλισμός αρνείται την υπεράσπιση τωνπολιτικών κρατουμένων σε χώρες όπως η Συρία, το Ιράν, η Ρωσία, η Κίνα, η Βενεζουέλα, η Κούβα και η Νικαράγουα, ακόμα κι όταν αυτοί αντιτάσσονται σε όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Από τους περισσότερους από 100.000 πολιτικούς κρατούμενους στα μπουντρούμια του βάρβαρου καθεστώτος Άσαντ, η πλειοψηφία δεν είναι τζιχαντιστές – είναι νέοι/ες, Κούρδοι/Κούρδισες, και ακτιβιστές/στριες του εργατικού και φεμινιστικού κινήματος που τόλμησαν να συμμετάσχουν στη εξέγερση εναντίον του καθεστώτος Άσαντ το 2011 και μετά. Εκατομμύρια των Σύριων προσφύγων, που βομβαρδίζονται από το καθεστώς Άσαντ και τους συμμάχους του, τη Ρωσία και τους Ιρανούς,υποφέρουν στα στρατόπεδα προσφύγων στην περιοχή.

Η πανδημία του COVID-19 και οι γενοκτονικές της επιπτώσεις μας υποχρεώνουν να αντιμετωπίσουμε αυτά τα εμπόδια στην αλληλεγγύη και να τα ξεπεράσουμε για να δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο κίνημα για την κατάργηση των φυλακών και των προσφυγικών καταυλισμών. Μέρος του προγράμματός μας πρέπει να επισημάνει την ανάγκη για μια εναλλακτική λύση στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο είναι σωφρονιστικό και αυταρχικό είτε στη νεοφιλελεύθερη του μορφή είτε στις «κρατικστικές» μορφές του.

 

Περισσότερες πηγές

Βιβλία

Afary Kamran, Performance and Activism: Grassroots Discourse After the Los Angeles Rebellion of 1992, Lexington, 2009.

Fromm Erich, “The State as Educator: On the Psychology of Criminal Justice”, στο: Kevin B. Anderson and Richard Quinney (επιμέλεια), Critical Criminology: Beyond the Punitive State, University of Illinois Press, 2000.

Gilmore Ruth Wilson, Golden Gulag: Prisons, Surplus Crisis and Opposition in Globalizing California. University of California Press, 2007.

Hartnett Stephen John, Challenging the Prison Industrial Complex, University of Illinois Press, 2011.

Law Victoria, Resistance Behind Bars: The Struggles of Incarcerated Women, P.M. Press, 2009.

Alexander Michelle, The New Jim Crow: Mass Incarceration in the Age of Colorblindness,The New Press, 2012.

Wang Jackie, Carceral Capitalism, Semiotext(e), 2018

Άρθρα

“Fighting the Prison Industrial Complex”, στο: Communication and Critical Cultural Studies, τόμος 4, 2007 – τεύχος 4 (σσ. 402-420), https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14791420701632956

Ralston Romarilyn, “Revisiting the Prison Industrial Complex”, Open Democracy, 15 Απριλίου 2018, https://www.opendemocracy.net/en/author/romarilyn-ralston/

Αναφορές

لیلا حسین زاده. “گزارشی کوتاه از بند زنان زندان اوین.” زمانه 29 اسفند 1398

گزارشی از زنان زندانی در زندان های ایران. بیدارزنی. 20 اسفند 1398

انتشار گزارش سالانه اطلس زندان های ایران. زمانه 21 اسفند 1398

Video Dialogues

Alliance of MENA Socialists. Socialist Feminist International Dialogues

https://allianceofmesocialists.org/dialogue-between-socialist-feminists-from-china-russia-turkey/

https://allianceofmesocialists.org/report-on-socialist-feminist-dialogue-between-iranian-iraqi-palestinian-lebanese-chilean-women/

https://allianceofmesocialists.org/livestream-dialogue-between-sudanese-algerian-african-american-syrian-and-iranian-socialist-feminists/

https://allianceofmesocialists.org/panel-on-challenges-facing-socialist-feminism-march-29livestreamed/

Καμπάνιες

Alliance of MENA Socialists. Campaign in Solidarity with Feminist Political Prisoners in the Middle East

https://allianceofmesocialists.org/campaign-in-solidarity-with-feminist-political-prisoners-in-the-middle-east-and-north-africa/

https://allianceofmesocialists.org/free-mays-abou-ghosh-and-khalida-jarrar-from-israels-prisons/

 

 

 

Μετάφραση: e la libertà

Frieda Afary, Lara al-Kateb, «What Is Holding Back the Formation of a Global Prison Abolitionist Movement to Fight COVID-19 and Capitalism?», Spectre, 3 Απριλίου 2020 https://spectrejournal.com/what-is-holding-back-the-formation-of-a-global-prison-abolitionist-movement-to-fight-covid-19-and-capitalism/ και Alliance of Middle Eastern and North African Socialists, 4 Απριλίου 2020. https://allianceofmesocialists.org/what-is-holding-back-the-formation-of-a-global-prison-abolitionist-movement-to-fight-covid-19-and-capitalism/

 

 

Σημειώσεις

1 M4BL. https://m4bl.org/join-our-movement/?link_id=3&can_id=209a185307c64e74292f16fe6259f886&source=email-the-response-to-this-crisis-must-be-different&email_referrer=email_762304&email_subject=the-response-to-this-crisis-must-be-different)

2 «World Prison Population», BBC News, http://news.bbc.co.uk/2/shared/spl/hi/uk/06/prisons/html/nn2page1.stm.

3 «US states release “low-risk” inmates over coronavirus fears», Al Jazeera, 23 Μαρτίου 2020. https://www.aljazeera.com/news/2020/03/states-release-risk-inmates-coronavirus-fears-200323175232427.html

4 Chris Buckley, «China’s Prisons Swell After Deluge of Arrests Engulfs Muslims», The New York Times, 31 Αυγούστου 2019. https://www.nytimes.com/2019/08/31/world/asia/xinjiang-china-uighurs-prisons.html

5 Zi Yang, «Cracks in the System: COVID-19 in Chinese Prisons», The Diplomat, 9 Μαρτίου 2020. https://thediplomat.com/2020/03/cracks-in-the-system-covid-19-in-chinese-prisons/

6 «Russia. Events of 2018», Human Rights Watch, 2019. https://www.hrw.org/world-report/2019/country-chapters/russia

7 «قلق بالغ على الأوضاع الصحية في مراكز الاحتجاز» / «Serious Concern About Health Conditions in Detention Centers». https://www.middleeasteye.net/sites/default/files/FINALStatementaboutHealthConditionsinSyrianDetentionCenters-Covid-19–19.pdf

8 Joseph Hincks, «The Coronavirus Is Prompting Middle East Regimes to Release Prisoners. But Journalists and Activists Remain Behind Bars», Time, 27 Μαρτίου 2020. https://time.com/5811237/coronavirus-middle-east-prisoners-released/

9 «Political prisoners left to rot in Turkish jails despite inmate release order», Ahval, 28 Μαρτίου 2020. https://ahvalnews.com/prison/political-prisoners-left-rot-turkish-jails-despite-inmate-release-order

10 «World Prison Brief data: Iran», World Prison Brief. https://www.prisonstudies.org/country/iran

11 «Iran», Worldometer. https://www.worldometers.info/coronavirus/country/iran/

12 «Statistics on Palestinians in the custody of the Israeli security forces», בצלם بتسيلم B’Tselem, 29 Μαρτίου 2020. https://www.btselem.org/statistics/detainees_and_prisoners

13 Oren Ziv, «Palestinian prisoners left in the dark by Israel’s coronavirus restrictions», +972, 22 Μαρτίου 2020. https://www.972mag.com/coronavirus-palestinian-prisoners-restrictions/

14 «Egypt releases political prisoners amid coronavirus outbreak», Al-Monitor, 29 Μαρτίου 2020. https://www.al-monitor.com/pulse/originals/2020/03/egypt-release-opposition-activists-coronavirus.html

15 Yasmin, «Gender Violence, Political Activism & Imprisonment in Egypt», Alliance of Middle Eastern and North African Socialists, 31 Μαρτίου 2020. https://allianceofmesocialists.org/gender-violence-political-activism-imprisonment-in-egypt/

16 «Figures at a Glance», UNHCR. https://www.unhcr.org/figures-at-a-glance.html

17 «Children», UNHCR. https://www.unhcr.org/children-49c3646c1e8.html

18 «Refugee Statistics», USA for UNHCR. https://www.unrefugees.org/refugee-facts/statistics/

19 «Emergency relief for refugees in Lesvos, Greece», LaunchGood. https://www.launchgood.com/campaign/emergency_relief_for_refugees_in_lesvos_greece_during_corona_pandemic#!/

20 Jillian Kestler-D’Amours, «New front: Worry over COVID-19 spreading in African refugee camps», Al Jazeera, 29 Μαρτίου 2020. https://www.aljazeera.com/news/2020/03/front-worry-covid-19-spreading-african-refugee-camps-200329054029304.html

21 John Sandweg, Angelica Salas, «Former ICE Director: Release Immigrants from Detention or COVID-19 Will Spread Like Wildfire Inside», DemocracyNow, 23 Μαρτίου 2020. https://www.democracynow.org/2020/3/23/ice_dentention_centers_covid_19

22 Miriam Jordan, «Judge Urges Release of Migrant Children After 4 Test Positive for Coronavirus in Detention», The New York Times, 29 Μαρτίου 2020. https://www.nytimes.com/2020/03/29/us/coronavirus-migrant-children-detention-flores.html

23 Nicole Narea, «The abandoned asylum seekers on the US-Mexico border», Vox, 20 Δεκεμβρίου 2029. https://www.vox.com/policy-and-politics/2019/12/20/20997299/asylum-border-mexico-us-iom-unhcr-usaid-migration-international-humanitarian-aid-matamoros-juarez

24 «World Female Imprisonment List», World Prison Brief, 9 Νοεμβρίου 2017. https://www.prisonstudies.org/news/world-female-imprisonment-list-fourth-edition

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.