Από την Πτολεμαΐδα ως τις εθνικιστικές καταλήψεις

image_pdfimage_print

Η πραγµατική δυναµική του «µαθητικού κινήµατος» για την… ελληνικότητα της Μακεδονίας, η δεξιά αντεπανάσταση και η Αριστερά

Του Αλέξη Λιοσάτου

Τις προηγούµενες µέρες βοµβαρδιστήκαµε από µικρά και µεγάλα ΜΜΕ για το µεγάλο «µαθητικό κίνηµα» για την… ελληνικότητα της Μακεδονίας. Μεταξύ άλλων την τιµητική της είχε η πόλη µου, η µικρή Πτολεµαΐδα, που λίγο-πολύ παρουσιαζόταν σαν προπύργιο του εθνικισµού, ενώ το εδώ συλλαλητήριο έγινε viral κι ενδεικτικό… µαζικού εκφασισµού των µαθητών. Στην πραγµατικότητα ανάλογο ή και µεγαλύτερο ποσοστό καταλήψεων και εξίσου «δυναµικές» κινητοποιήσεις είχαµε στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας, ακόµα και στην Κρήτη. Η Πτολεµαΐδα «έπαιξε» περισσότερο για να εξυπηρετήσει πολιτικές σκοπιµότητες-εντυπώσεις: είναι µια πόλη που δεν ανήκει στα «τετριµµένα» προπύργια της ∆εξιάς. Αντίθετα στις βουλευτικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε περίπατο, πιάνοντας 38%, ενώ η Ν∆ είχε 24%. Επίσης, τα ποσοστά της XA στην πόλη είναι σταθερά κάτω από τον πανελλαδικό µέσο όρο.

Πριν 2 µήνες η ΧΑ έκανε εκδήλωση για το Μακεδονικό σε µια… φάρµα αρκετά έξω από την Πτολεµαΐδα, µε 4 ηγετικά-κοινοβουλευτικά στελέχη της και κινητοποίηση από όλη τη Βόρεια Ελλάδα. ∆εν µαζεύτηκαν περισσότεροι από όσοι την προηγούµενη φορά που η ΧΑ έκανε εκδήλωση εδώ (το… 2013), οι δε ντόπιοι συµµετέχοντες ήταν κατεξοχήν άτοµα άνω των 60 ετών…

Αυτό δεν σηµαίνει βεβαίως ότι η πόλη είναι και προπύργιο της… Αριστεράς και της Προόδου. Η περιοχή έχει παράδοση αντικοµµουνισµού και καταπίεσης των Σλαβοµακεδόνων. Σε σχέση µε το τελευταίο, έχει δοθεί έξτρα βάρος στην εθνικιστική διαµόρφωση των προσφυγικών πληθυσµών. Για δεκαετίες την ιδεολογική διαµόρφωση της Εκκλησίας και µεγάλων τµηµάτων της κοινωνίας ενορχήστρωνε ο φασίστας µητροπολίτης Καντιώτης,1  η πόλη βγάζει παραδοσιακά δεξιούς κι εθνικιστές δηµάρχους (όπως κι ο σηµερινός Σ. Ζαµανίδης) και επιπλέον το «Μακεδονικό» από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 πάντα αγγίζει τις εθνικιστικές χορδές της Βόρειας Ελλάδας περισσότερο από τον πανελλαδικό µέσο όρο. Όχι λόγω της εγγύτητας των γειτόνων µας και κάποιου αόριστου «κινδύνου», αλλά ακριβώς γιατί εκεί επένδυσε περισσότερο η άρχουσα τάξη της Ελλάδας και το κράτος της. Η ΧΑ µπορεί να µην τα καταφέρνει καλά στις εκδηλώσεις της, αλλά γενικά οι ιδέες της άρχουσας τάξης ζούνε µεγάλες δόξες εδώ: η εκδήλωση των «Πτολεµαίων Μακεδόνων» (βλέπε παρακάτω), µε θέµα «στα χνάρια του Π. Μελά»2 πριν δυο µήνες, συγκέντρωσε εκατοντάδες κόσµου, όπως και παλιότερα οι εκδηλώσεις του αρχιαπατεώνα Αρτ. Σώρρα (και όχι µόνο µία φορά!).

 

Το «κίνηµα» και οι ενορχηστρωτές του…

Στην Πτολεµαΐδα, λοιπόν, την πρώτη εβδοµάδα των εθνικιστικών εκδηλώσεων υπήρξε ένα συλλαλητήριο οργανωµένο κυρίως από τα πάνω: συµµετείχαν µε αποφάσεις τους µόνο 2 σχολεία από τα 12 συνολικά γυµνάσια-λύκεια, ενώ κατέβηκαν ανοργάνωτα και µαθητές από τα υπόλοιπα. ∆εξιοί καθηγητές, διευθυντές και γονείς έπαιξαν ενεργητικό ρόλο στην υποκίνηση των µαθητών. Κάποιοι από αυτούς ουσιαστικά υποχρέωναν τους µαθητές σε συµµετοχή και έκαναν µπούλινγκ σε όσους εξέφραζαν διαφωνία, ενώ και σε περιπτώσεις που οι καθηγητές προσπαθούσαν να αποθαρρύνουν τους µαθητές (στην πλειονότητα δηλαδή των περιπτώσεων), οι γονείς τους έρχονταν σε επικοινωνία µε το σχολείο για να επιτραπεί στα βλαστάρια τους να συµµετάσχουν. Τελικά έτσι συγκεντρώθηκαν κάποιες εκατοντάδες µαθητές (σχετική αποτυχία θα το χαρακτήριζα). Η πλειονότητα αυτών (όπως θα δει κανείς και στο βίντεο) φαίνεται ότι κινητοποιήθηκε από διάθεση χαβαλέ σε συνδυασµό µε µια χαλαρή εθνικιστική προσέγγιση (που επέβαλε το γενικά περιρρέον µακεδονοφάγο κλίµα) και όχι επειδή κυριαρχούν οι φανατικοί χρυσαυγίτες (όπως κυκλοφορούσε ακόµα και από αριστερούς σχολιαστές), παρόλο που οι 3-4 «προβεβληµένοι-ες» µαθητές-τριες στα µικρόφωνα είναι βέβαια δεξιού-ακροδεξιού περιβάλλοντος.

Πίσω από αυτό το «κίνηµα» είναι σαφές ότι ρόλο µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο έπαιξαν η Εκκλησία, εθνικιστικές πτέρυγες πολιτιστικών συλλόγων, ∆ήµος, τοπικά ΜΜΕ (π.χ. οι 3 τοπικές εφηµερίδες χαρακτηρίζονται από σκληρό δεξιό έως ακροδεξιό κεντρικό στίγµα) και τµήµατα της «λαϊκής δεξιάς»/των εθνικιστών παλιάτσων της Νέας ∆ηµοκρατίας. ∆ηλαδή όλος αυτός ο συρφετός που οργάνωσε και τα προηγούµενα συλλαλητήρια… ενηλίκων σε όλη την Ελλάδα. Άλλωστε, τα πανό των µαθητών είχαν παρόµοια αισθητική µε τα πανό των ενήλικων Μακεδονοµάχων. ∆εν πρόδιδαν καµία παιδικότητα. Στην Πτολεµαΐδα τουλάχιστον, ένα τµήµα αυτών των µηχανισµών οργάνωσε την πρωτοβουλία «Πτολεµαίοι Μακεδόνες», που υποτίθεται ότι είναι «αυθόρµητη διαδικτυακή πρωτοβουλία». Χαίρει της αποδοχής και της προβολής από το κατεστηµένο της πόλης, στο διαδίκτυο πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν µπάτσοι, κυρίες της Εκκλησίας, πόντιοι «ελληνάρες» και λοιποί ψεκασµένοι, ενώ στην εκδήλωσή τους παραβρέθηκαν αρκετά ηγετικά στελέχη της Ν∆, του ∆ήµου (µεταξύ των οποίων και ο δήµαρχος), της Περιφέρειας και εκπρόσωποι του παπαδαριού. Από τέτοιου είδους «κύκλους» διακινήθηκαν πλατιά sms στα σχολεία της Κοζάνης.3

Όπως είδαµε η Νέα ∆ηµοκρατία συνολικά σε σχέση µε το «κίνηµα» κράτησε διπλή στάση: η ηγεσία της έδειξε υπευθυνότητα απέναντι στους καπιταλιστές «διαφωνώντας» κοµψά µε τις καταλήψεις, ενώ η βάση της ξεσάλωσε στηρίζοντας ή και οργανώνοντας τον «αγώνα». Αυτό έγινε και στην Πτολεµαΐδα, µε την εδώ «βάση» να είναι ακόµα πιο εκπαιδευµένη στην ακροδεξιά επιχειρηµατολογία, λόγω… γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων.

Από ό,τι φάνηκε, η όποια αντίσταση των καθηγητών και γονιών στην πόλη, αν και απολύτως ανοργάνωτη, έπαιξε ρόλο στο να µη διαδοθεί περισσότερο το εθνικιστικό δηλητήριο. Την επόµενη εβδοµάδα υπήρξαν 1 µονοήµερη «κατάληψη» µόνο σε ένα από τα 12 σχολεία κι άλλη µια αποχή.

Στη συνέχεια ο Κ. Μητσοτάκης πήρε θέση ενάντια στις καταλήψεις, και απ’ ό,τι φαίνεται «έπεσε σύρµα», οπότε το… αυθόρµητο «κίνηµα» έλαβε τέλος για φέτος στην πόλη και πανελλαδικά, καθώς οι υπερπατριώτες ετοιµάζονται για µελοµακάρονα.

Περισσότερες «καταλήψεις» εθνικιστικής κι ανιστόρητης ανοησίας έγιναν στις υπόλοιπες πόλεις της ∆. Μακεδονίας, αλλά και στην Κεντρική Μακεδονία, στην Αθήνα, τη Λάρισα, τη Θράκη, τη Λέσβο και τη Λήµνο, µέχρι την Πάτρα και την Κρήτη.4,5

 

∆ιχασµός και (ακρο)δεξιά ηγεµονία

Στην πραγµατικότητα, οι µαθητές στα σχολεία είναι διχασµένοι. Υπάρχει µεγάλη µερίδα µαθητών/τριών που συγκινείται από τα µακεδονοφάγα κελεύσµατα µίσους. Υπάρχει όµως και εξίσου µεγάλη µερίδα που διαφωνεί µε τον εθνικισµό και τις πολεµοκάπηλες κραυγές και αντιλαµβάνεται ότι τα πραγµατικά προβλήµατα στην Παιδεία και την κοινωνία είναι άλλα και όχι το όνοµα µιας µικροσκοπικής χώρας στα βόρεια σύνορά µας. Ενώ όµως είναι έτσι τα πράγµατα, δυστυχώς η πρώτη µερίδα είναι πιο οργανωµένη, πολύ καλύτερα ιδεολογικά εξοπλισµένη και µε µεγάλο τµήµα του κράτους και παρακράτους πίσω της. Η δεύτερη είναι πλήρως ανοργάνωτη και ιδεολογικά σχεδόν απολύτως αφοπλισµένη, µε την όποια αντιπαράθεση µε τον εθνικισµό να επαφίεται σε ατοµικές πρωτοβουλίες γονιών, εκπαιδευτικών, µαθητών κ.λπ. – µε τις αναπόφευκτες αδυναµίες τους.

Αυτή η κατάσταση, σε συνδυασµό µε την καθηµερινή εθνικιστική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ τον τελευταίο χρόνο και τα απανωτά συλλαλητήρια, δηµιούργησε µια ξεκάθαρη ηγεµονία για το ακροδεξιό ιδεολογικό οπλοστάσιο (του εθνικισµού, του µίσους για τους Μακεδόνες ή τους Αλβανούς, της πλήρους αντιστροφής της πραγµατικότητας για το ποιος είναι το αφεντικό και ο τραµπούκος στα Βαλκάνια, που στην πραγµατικότητα είναι η Ελλάδα). Το κακό ξεκινά από την κυβέρνηση Τσίπρα, που ενώ επέβαλε µια άθλια ιµπεριαλιστική συµφωνία στη ∆τΜακεδονίας (µε αλλαγή ονόµατος, συντάγµατος και δικαίωµα ελληνικής παρέµβασης στην πολιτική ζωή της γείτονος), την παρουσίασε περίπου σαν έντιµο συµβιβασµό µε δόσεις ελληνικής υποχωρητικότητας, µε τις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές δυνάµεις να κάνουν κριτική για εθνική προδοσία. Ακόµη χειρότερα, δυνάµεις της Αριστεράς όπως το ΚΚΕ και (πολύ χειρότερα) η ΛΑΕ έκαναν κριτική από τα δεξιά σε ΣΥΡΙΖΑ και Ν∆, µιλώντας για ενδοτική συµφωνία και… αλυτρωτισµό των Μακεδόνων. Η ηγεσία της ΛΑΕ αντιµετώπιζε µε συµπάθεια τα µακεδονοφάγα συλλαλητήρια και τις εθνικιστικές καταλήψεις, ενώ η Πλεύση της Κωνσταντοπούλου καλούσε ευθέως και συµµετείχε σε αυτές τις κινητοποιήσεις (αν και η Πλεύση πλέον δύσκολα µπορεί να θεωρηθεί αριστερά).

Με δεδοµένη αυτή τη στάση των δυνάµεων της Αριστεράς, δεν είναι τυχαίο ότι το αντιεθνικιστικό-προοδευτικό µαθητικό στρατόπεδο παρουσιάστηκε αφοπλισµένο και ηττήθηκε από την ακροδεξιά επιχειρηµατολογία – µάλλον εντυπωσιάζει το γεγονός πως -παρόλο που δόθηκε µια µάχη τελείως ανοργάνωτη και µε ανάξια ηγεσία- µπόρεσε να ανακόψει µια εικόνα που βάσει πολιτικού σκηνικού θα µπορούσε να εκδηλωθεί σαν σαρωτικό κύµα και θρίαµβος της δεξιάς και της ακροδεξιάς (αντιθέτως, τελικά µόνο το 13,9% των σχολείων έκανε εθνικιστική κατάληψη, ενώ  τα ποσοστά στη Β. Ελλάδα πρέπει να έφτασαν περίπου στο 30-35%).6,7

Σε ό,τι αφορά την Πτολεµαΐδα, ενώ η εθνικιστική διαδήλωση έπαιξε ακόµα και σε κεντρικά ΜΜΕ, υπάρχουν άλλες κινητοποιήσεις που δεν γίνονται γνωστές γιατί δεν προβάλλονται ούτε καν από τα τοπικά µέσα. Είναι αυτές οι κινητοποιήσεις για τις οποίες όχι µόνο δεν ενθαρρύνουν καθηγητές ή διευθυντές, αλλά απειλούν µε αστυνοµία, τιµωρίες και κόψιµο εκδροµών. Για παράδειγµα το 2ο ΕΠΑΛ εδώ και αρκετά χρόνια κάνει κάθε χρόνο κατάληψη και διαδηλώσεις, καθώς βρίσκονται χωρίς κτήριο και στεγάζονται «προσωρινά» σε λυόµενα σπιτάκια (βλέπε φωτο παρακάτω) χωρίς θέρµανση, ενώ λόγω έλλειψης χώρου φτάνουν ορισµένες φορές να κάνουν µάθηµα στην… αυλή.

Έτσι και φέτος, πραγµατοποιήθηκε η κατάληψη του 2ου ΕΠΑΛ, µε ένα από τα πανό της κατάληψης να γράφει «Τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά». Επίσης, ακόµα και τις µέρες της εθνικιστικής έξαρσης στα σχολεία, κάποιοι µαθητές ή µαθήτριες έδειξαν ότι καταφέρνουν να αναπνέουν µέσα στο εθνικιστικό καυσαέριο κι απέδειξαν για άλλη µια φορά ότι η πιο όµορφη τέχνη της εποχής µας είναι η αντίσταση.8

Tέλος οι ίδιοι-ες µαθητές-τριες πήραν την πρωτοβουλία να διοργανώσουν συγκέντρωση για την επέτειο 10 χρόνων από τη δολοφονία του µαθητή Αλέξη Γρ. και την εξέγερση της νεολαίας.

 

Ούτε «κίνηµα» ούτε «φασιστικοποίηση», αλλά µεγάλος κίνδυνος

Συµπεραίνουµε πως πανελλαδικά δεν µπορούµε να µιλάµε για «κίνηµα» εθνικισµού – ούτε η έκταση των κινητοποιήσεων ούτε η διάρκειά τους δικαιολογεί κάτι τέτοιο. Οι κινητοποιήσεις οργανώθηκαν κυρίως από τα πάνω και δεξιά, από τους «κύκλους» που χρησιµοποίησαν τους µαθητές, µε κεντρικό το ρόλο της Ν∆, του αστικού κράτους, της Εκκλησίας, των ενόπλων δυνάµεων κ.ο.κ.

Φυσικά µέσα σε όλο το κλίµα µπορούσε να κολυµπήσει η ΧΑ και κάθε ναζιστική παραφυάδα όπως το ψάρι µέσα στο νερό, αξιοποιώντας τις όποιες δυνάµεις είχαν – µικρές πάντως. Είναι σαφές όµως ότι το «κίνηµα» των προηγούµενων ηµερών τούς ξεπέρασε κατά πολύ και ότι αδυνατούσαν να το αξιοποιήσουν ή να το καθορίσουν – αν και πάνω σε αυτό µπορεί µεσοπρόθεσµα να χτίσουν. Μάλλον λοιπόν το να βαφτίζει κανείς το κίνηµα φασιστικό αποτελεί εξωπραγµατική εκτίµηση και αθέλητη διαφήµιση των ναζί. Φυσικά δεν είναι καθόλου αθώο τα παιδιά να «κάνουν την επανάστασή τους» µε τις ιδέες της άρχουσας τάξης, να χάνουν και µάθηµα, να αισθάνονται πως πάνε «κόντρα στους καθηγητές» και όλα αυτά µε το σύστηµα σύσσωµο να τους δίνει συγχαρητήρια. Είναι σίγουρο ότι δηµιουργείται γόνιµο έδαφος για να αναπτυχθούν περισσότερο οι φασίστες στη νεολαία. Το πιο επικίνδυνο, όµως, είναι ότι µε την ευγενική χορηγία µηχανισµών εξουσίας δηµιουργούνται οι προϋποθέσεις για ένα µαζικό ρεύµα δεξιόστροφης ριζοσπαστικοποίησης στη νεολαία.

 

∆ιεθνής τάση

Αυτή η τάση είναι διεθνής και πατάει σε δυο πυλώνες:

1) Η φάση της διεθνούς οικονοµίας. Η οικονοµία βρίσκεται σε φάση εύθραυστης σταθεροποίησης πριν από την επόµενη υποτροπή της κρίσης. Μιας κρίσης που οι ίδιοι οι αστοί θεωρούν ότι θα έχει πολύ µεγαλύτερο βάθος από αυτήν του 2008. Οι εµπορικοί, νοµισµατικοί και στρατιωτικοί ανταγωνισµοί οξύνονται, ενώ τα σύννεφα πιο γενικευµένων πολέµων πυκνώνουν. Έτσι, οι καπιταλιστές προσπαθούν να τσακίσουν ό,τι έχει αποµείνει από οργανωµένες εργατικές αντιστάσεις, Αριστερά και κινήµατα, να δηµιουργήσουν συνθήκες περιστολής της δηµοκρατίας, να καλλιεργήσουν το «εθνικό φρόνηµα», τον εθνικισµό, το ρατσισµό και τον µιλιταρισµό, να εκτρέψουν τον κόσµο σε δεξιά και φασιστικά µονοπάτια. Με λίγα λόγια, «είναι έτοιµοι για όλα» (για πόλεµο, για αντιδηµοκρατικές εκτροπές, για να τσακίσουν τυχόν εργατολαϊκές εξεγέρσεις…). Και δεν αστειεύονται.

2) Η κρίση της Αριστεράς. Η ρεφορµιστική Αριστερά µετά τις ελπίδες που γέννησε σε Λ. Αµερική και Ευρώπη είτε έφτασε στην κυβέρνηση (οπότε ακολούθησε νεοφιλελεύθερη διαχείριση) είτε ενισχύθηκε ως αντιπολίτευση, µετά το 2012 ακολουθεί συνεχώς δεξιόστροφη εκφυλιστική πορεία. Χρησιµοποιώντας τη ρήση του Τρότσκι, µπορούµε να πούµε ότι την «επαναστατική ελπίδα» της ανόδου των εργατικών-λαϊκών κινηµάτων και αριστερών δυνάµεων που γνώρισαν µεγάλα τµήµατα του πλανήτη µετά το 2008 έχει την τάση να διαδεχτεί η «αντεπαναστατική απελπισία»: η συνεχιζόµενη εξαθλίωση των φτωχών και η απαξίωση της Αριστεράς ως πολιτικού ηγέτη τους δηµιουργεί πιο ευνοϊκούς όρους για να εκτραπεί η όποια ριζοσπαστικοποίηση/διάθεση αντίστασης προς τα δεξιά. Μέσω τέτοιων διεργασιών, βλέπουµε διεθνώς να προωθείται η ανάπτυξη µιας ρεβανσιστικής επιθετικής ∆εξιάς (π.χ. Τραµπ, Ορµπάν) και να ενισχύεται η Ακροδεξιά διεκδικώντας κυβερνήσεις, µε τον ακροδεξιό Σαλβίνι µάλιστα να βρίσκεται σε πρωθυπουργικό πόστο στην Ιταλία και τον χουντικό-φασίστα Μπολσονάρου στη Βραζιλία να απειλεί ευθέως κάθε δηµοκρατικό και κοινωνικό δικαίωµα. Το τι είδους δεξιά δύναµη θα προωθήσει κάθε φορά η άρχουσα τάξη είναι συνάρτηση του πόσο έντονα βιώνει την κρίση κάθε χώρα, πόσο µεγάλο κίνδυνο αισθάνεται από τα κάτω κι αριστερά και πόσο το επιτρέπει το ίδιο το κίνηµα κι η Αριστερά, δηλαδή ο συσχετισµός δύναµης.

Αυτή η δυναµική σαφώς διαφαίνεται και στην Ελλάδα. Η Ν∆ προσπαθεί να σιγοντάρει και να «καβαλήσει» το αντιδραστικό κύµα και να το εκφράσει εκλογικά για να κερδίσει τον «αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ. Στα δεξιά της στριµώχνονται αρκετοί µνηστήρες που ενίοτε συνασπίζονται επίσης για εκλογικούς λόγους (π.χ. Κρανιδιώτης, Καρατζαφέρης, Καµµένος, Βελόπουλος). Η ΧΑ -αν και στάσιµη και υπόδικη- παραµένει ένας σοβαρός πόλος έλξης της ακροδεξιάς «αντισυστηµικής» διάθεσης, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά το κοινοβουλευτικό τόξο και το κράτος νοµιµοποιούν την παρουσία της, καθυστερούν τη δίκη, τους αφήνουν ατιµώρητους να κλιµακώσουν την εγκληµατική τους δράση και δεν τη χώνουν σύσσωµη στη φυλακή ισόβια.

Συνολικά µιλάµε για µια τάση αντεπίθεσης της δεξιάς πολυκατοικίας, που όπως έδειξε µπορεί να εκφράζεται κατά περιόδους και στους δρόµους, µε αιχµή του δόρατος τα «εθνικά θέµατα», στα οποία κατέχει την ηγεµονία µε τις ευθύνες του νεοφιλελεύθερου κέντρου (κυβέρνηση) και της Αριστεράς. Μια τάση που πρέπει επειγόντως να ανακοπεί µε τη συντονισµένη δράση και την ενίσχυση των αριστερών δυνάµεων που µάχονται ενάντια στη φτώχεια, το ρατσισµό, το φασισµό, τον εθνικισµό και τον πόλεµο.

Η δράση των εργατικών, αριστερών και αντιφασιστικών συλλογικοτήτων στο «πεζοδρόµιο» µπορεί να καθορίσει σε µεγάλο βαθµό το αν και κατά πόσο µπορεί να πάρει σάρκα και οστά ή να ανακοπεί µια «δεξιά αντεπανάσταση». Ήδη έχουµε δει τις πρώτες αποκρουστικές συνέπειες ενός τέτοιου αντιδραστικού «κινήµατος»: ο φασίστας Κατσίφας, που άρχισε να πυροβολεί Αλβανούς αστυνοµικούς, ανακηρύχθηκε σε «εθνικό ήρωα», ενώ στην Κέρκυρα Αλβανός εργάτης δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από Χρυσαυγίτη µετά από διαφωνία τους για το Μακεδονικό. Τέτοια φαινόµενα θα πολλαπλασιαστούν αν δεν συναντήσουν αντίσταση. Οι σηµερινές συνθήκες µεσοπρόθεσµα µπορούν να οδηγήσουν στο στήσιµο νέων περιπτώσεων «Αγ. Παντελεήµονα», όπου η ΧΑ θα είναι πλαισιωµένη µε αρκετά ευρύτερες δεξιά ριζοσπαστικοποιηµένες µάζες, σε ένα πολιτικό σκηνικό όπου ο διεθνισµός θα διώκεται για εσχάτη προδοσία. Η επαναστατική διεθνιστική Αριστερά πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες, να ανασυγκροτηθεί και να ενισχυθεί άµεσα, για να δώσουµε τη µάχη µε τις πιθανότητες που µας αναλογούν, προκειµένου να µη µετουσιωθεί αυτό το ζοφερό σενάριο σε πραγµατικότητα.

 

Παραποµπές:

1. https://roides.wordpress.com/2010/09/06/6sep10/

2. http://kozan.gr/archives/137622

3. http://kozanimedia.gr/2018/11/22/kozanimedia-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BD-sms-%CF%83%CF%84%CE%B1/#.XAVAp2gzbIU

4. https://www.newsit.gr/topikes-eidhseis/kozani-makedonia-ksakousti-kai-synthimata-kata-ton-politikon-stous-dromous-oi-mathites-tis-polis-video/2668058/

5. https://e-ptolemeos.gr/12-scholia-se-katalipsi-sti-dytiki-makedonia-mathitiki-poria-stin-kozani/

6. https://24h.com.cy/2018/11/kentr-makedonia-ena-sta-tria-scholeia-ypo-katalipsi-logo-tis-symfonias-ton-prespon/

7. https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/274807_apokleistiko-posa-sholeia-ekanan-katalipsi-stin-kentriki-makedonia?fbclid=IwAR0eSnvCApE0XImusPjU0w-3y83Q-NmEXfHzfz8oo8Ew6fmfaZ1sRtqUuNM

8. https://e-ptolemeos.gr/to-synthima-gia-ton-erota-kai-toys-fasistes-poy-graftike-sto-2o-epal-ptolema-das/?fbclid=IwAR0ylzXjFKaNZhmcsAkf_X4c6nvvLLLAY6DwqhoNGvsslRgICp-2WX3H3xA

1 Σχόλιο

  1. https://roides.wordpress.com/2016/05/30/30may16/

    Εθνικοθρησκευτική περιοδεία Ζωής-Ραχήλ
    Posted on 30/05/2016 by Po
    [Σε «φωλιά των φανατικών Δεξιών»-Βράβευση από «Χρυσαυγίτη» ιερωμένο]

    https://roides.files.wordpress.com/2016/05/raxil-zoi30-5-16a.jpg

    του Αναγνώστη Λασκαράτου
    Τα ηγετικάστελέχη της «Πλεύσης» Ζωή και Ραχήλ, βρέθηκαν αρχές Μαΐου σε χωριό-κάστρο της Δεξιάς, όπου έγιναν θερμά δεκτές από τον καραμανλικό κουμπάρο πρόεδρο, βραβεύτηκαν από «Χρυσαυγίτη» (κατά την «Ελευθεροτυπία» του 1998) ιερωμένο και μοίρασαν το (άκρως επιστημονικόν) «πόρισμα» της «επιτροπής» «αλήθειας» για το χρέος σε νέους, ξεκατινιάζοντας ταυτόχρονα τον διάδοχό της κας Κωνσταντοπούλου και επίσης συνηγορούντα υπέρ της Χ.Α.

    {….}

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.