Του Γιώργου Ορταντζόγλου*
Η κυβέρνηση στις 24 Οκτώβρη έφερε στη Βουλή για ψήφιση το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο. Είναι σίγουρο ότι ήρθε η ώρα να εξοφληθούν τα «γραμμάτια» και οι υποσχέσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο, και μάλιστα στους πρώτους μήνες κυβέρνησης Μητσοτάκη, ανοίγοντας την ατζέντα των ιδιωτικοποιήσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με επιθετικό τρόπο.
Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρει την κουβέντα αλλού (…), αφού έχει συμφωνήσει προ πολλού σε όλα αυτά, με την ψήφιση του 3ου μνημονίου όταν ήταν κυβέρνηση, δένοντας όλους μας χειροπόδαρα μέχρι το 2060.
«Ανάπτυξη» – ανταγωνιστικότητα» – επιχειρηματικότητα
Στους δήμους το «πάρτι» των εργολάβων με την άμεση ή έμμεση εκχώρηση-ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας, πρασίνου, ηλεκτροφωτισμού έχει ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν, κυρίως σε επαρχίες και χωριά.
Η απαξίωση των υπηρεσιών των δήμων με την έλλειψη προσωπικού (10 χρόνια έχουν να γίνουν προσλήψεις), η έλλειψη κρατικής χρηματοδότησης (κόπηκε κατά 70%) και η μεταφορά επιπλέον αρμοδιοτήτων στο εναπομείναν προσωπικό, έφεραν σε τραγική κατάσταση τις υπηρεσίες των δήμων και τους ίδιους τους εργαζόμενους, με τελικό αρνητικό αποδέκτη τους δημότες.
Αφού λοιπόν το σχέδιο της απαξίωσης «ωρίμασε» τα προηγούμενα χρόνια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τώρα ήρθε η ώρα ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας των υπηρεσιών των δήμων να πέσει, σαν ώριμο φρούτο, στην αγκαλιά των μεγαλοεργολάβων. Εις βάρος πάντα των εργαζομένων και της -υπό αμφισβήτηση πλέον- εργασίας τους, καθώς και των λαϊκών νοικοκυριών που θα κληθούν να πληρώσουν τα κέρδη των μεγαλοεργολάβων.
Τα επίμαχα άρθρα για τους ΟΤΑ
Άρθρο 179: Δίνει το δικαίωμα στους δημάρχους -εκτός της υπηρεσίας καθαριότητας- να εκχωρούν σε εργολάβους και τις υπηρεσίες πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού.
Τροποποιεί το Άρθρο 61 και καταργεί την αιτιολόγηση μιας απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία λαμβανόταν με την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών. Τώρα, π.χ. με μόνο 10 παρόντες στο Δημοτικό Συμβούλιο θα υπάρχει η δυνατότητα να ιδιωτικοποιούν τμήματα και υπηρεσίες, χωρίς ιδιαίτερη τεκμηρίωση της απόφασης.
Με το άρθρο 12 απαλλάσσει τους «επενδυτές» από την καταβολή ανταποδοτικών τελών, αφαιρώντας το δικαίωμα από τους δήμους της παροχής υπηρεσιών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού εντός των ορίων των «επιχειρηματιών πάρκων».
Αυτό το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο όχι μόνο είναι αντεργατικό, όχι μόνο προωθεί την επέλαση των μεγαλοεργολάβων στις δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά φροντίζει και για την «ανάπτυξη» της κερδοφορίας τους με φτηνούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, καταργώντας ΣΣΕ και προωθώντας την μερική και εκ περιτροπής εργασία.
Την ίδια στιγμή μέσα από τον «αναπτυξιακό» νόμο θέλει να τσακίσει το συνδικαλιστικό κίνημα, για να μην υπάρχουν αντιδράσεις, με το ηλεκτρονικό φακέλωμα και την ηλεκτρονική ψήφο, ως συνέχεια του νόμου Αχτσιόγλου με το 50+1.
Πάνω σε αυτό το αντικοινωνικό και αντεργατικό νομοσχέδιο, η εκτελεστική επιτροπή τηςΠΟΕ-ΟΤΑ κάλεσε τα πρωτοβάθμια σωματεία να γίνουν συνελεύσεις και να συζητήσουν οι εργαζόμενοι, παίρνοντας αποφάσεις για την πορεία των απεργιακών κινητοποιήσεων και δράσεων στους χώρους δουλειάς, μια εβδομάδα πριν κατατεθεί και ψηφιστεί στη Βουλή.
Με δεδομένο ότι στην πλειονότητά τους τα Δ.Σ. των πρωτοβάθμιων σωματείων είναι ελεγχόμενα από κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές, στόχευαν είτε να μην προβούν σε Γενικές Συνελεύσεις, είτε να περιοριστούν στα άρθρα της ατζέντας της Ν.Δ., δηλαδή μόνο ενημέρωση, χωρίς να παρθούν αποφάσεις για την εξέλιξη του αγώνα.
Η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, έχοντας την εμπειρία των προηγούμενων μνημονιακών ετών, θα έπρεπε να οργανώσει τον αγώνα του κλάδου με διαφορετικό τρόπο και όχι να προαναγγέλλει 24ωρες απεργίες της τελευταίας στιγμής, από τα πάνω.
Η επίμονη, συνεχής ενημέρωση τόσο των εργαζομένων όσο και των κατοίκων θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα, καθώς όπως γνωρίζουμε, η προετοιμασία για το πώς δίνεις μια μάχη παίζει καθοριστικό ρόλο. Αυτά τα δύο σημαντικά στοιχεία, οι εργαζόμενοι και οι δημότες θα αλλάξουν τους όρους στο πεδίο των μαχών.
Αλλά όπως φαίνεται η πλειοψηφία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ούτε θέλει ούτε μπορεί να αλλάξει ρότα σε ό,τι αφορά τον τρόπο οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων, γιατί αφενός στα όργανα κυριαρχεί ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, όπως προείπαμε, και αφετέρου γιατί εξυπηρετεί να κρατούν τις καρέκλες τους, αποκοιμίζοντας την εργατική τάξη όπως τους βολεύει.
Αυτή η ήττα του κλάδου των εργαζομένων στην Τ.Α. ίσως αποδειχθεί στρατηγικής σημασίας, καθώς σε πολύ σύντομο χρόνο η νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ θα δώσει τη δυνατότητα να περάσουν, μέσω των δημάρχων και των δημοτικών συμβούλων φυσικά, όλοι οι κερδοφόροι τομείς σε χέρια ιδιωτών-μεγαλοεργολάβων.
Όσο κι αν η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ εμμένει ότι ο αγώνας πλέον θα δοθεί στα επιμέρους Δημοτικά Συμβούλια από τα πρωτοβάθμια σωματεία, δεν πείθει. Οι παρεμβάσεις τους δεν θα είναι ικανές να αποτρέψουν εν τέλει την όποια ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, γιατί τόσο ο συσχετισμός στα Σωματεία όσο και στα Δημοτικά Συμβούλια είναι τέτοιος που δεν θα φέρει θετικά αποτελέσματα.
Μόνο η οργανωμένη, μαζική παρέμβαση εργατών και δημοτών θα μπορέσει να αποτρέψει ιδιωτικοποιήσεις.
Βασικός και καθοριστικός παράγοντας είναι η συμπόρευση των εργαζομένων στους Δήμους, με αυτούς της Παιδείας, της Υγείας, της Νεολαίας κ.λπ. Επειδή τα προβλήματα είναι κοινά, θα πρέπει και οι αγώνες να έχουν κοινά χαρακτηριστικά.
Με Επιτροπές Αγώνα – Απεργιακές Επιτροπές, ανά κλάδο, εκλεγμένες μέσα από Γενικές Συνελεύσεις εργαζομένων, που θα έχουν τη διεύθυνση του αγώνα, ώστε να υπερασπιστούμε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τα ταξικά μας συμφέροντα, να αντισταθούμε στη σκληρή νεοφιλελεύθερη ρεβάνς που ετοιμάζουν με βία και καταστολή, και να αγωνιστούμε για την αναβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών προς όφελος των πολλών.
*Μέλος της διοίκησης του Σωματείου Εργαζομένων στο δήμο Νέας Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας
Υποβολή απάντησης