Ή με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ή εναντίον τους. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.

του Αλέξη Λιοσάτου

Πόλεμος με το ελληνικό κράτος και τους φασίστες, αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες

Δυσωδία δίχως προηγούμενο έχει κατακλύσει το πολιτικό σκηνικό τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα. Χιλιάδες μπάτσοι και στρατιωτικοί μαζί χρυσαυγίτες και άλλους φασίστες/ναζί (ακόμα και από άλλες χώρες) επιχειρούν στρατιωτικά στα σύνορα δέρνοντας, πυροβολώντας (έχουμε ήδη επιβεβαιωμένους νεκρούς από σφαίρες και πνιγμούς), πετώντας χημικά, κλέβοντας, γδύνοντας και βασικά φράζοντας τον δρόμο σε χιλιάδες πρόσφυγες και προσφυγόπουλα (από το εμπόλεμο Αφγανιστάν, τη Συρία κι άλλες χώρες που η Δύση συνεχίζει να καταστρέφει), που το μόνο που θέλουν να κάνουν είναι να βρούνε μια αξιοπρεπή δουλειά και ζωή στην «ανεπτυγμένη» Ευρώπη.

Άνθρωποι (;) που θα έπρεπε να είναι ισόβια στη φυλακή για αντιποίηση αρχής, παράνομη οπλοκατοχή και οπλοχρησία, βία και δολοφονικές επιθέσεις κατά των προσφύγων και πολλά άλλα αδικήματα αντιμετωπίζονται αλλά και προβάλλονται από κυβέρνηση και ΜΜΕ ως εθνοφύλακες-σύμμαχοι των «λεβεντών» του στρατού και της αστυνομίας. Ο στρατός και η αστυνομία αποκαλύπτουν τον πραγματικό τους αποκρουστικό ρόλο ως δολοφονικά σώματα επιβολής της κυριαρχίας και της βούλησης της αστικής τάξης και του κράτους της απέναντι στην εργατική τάξη και τους φτωχούς –ντόπιους και ξένους.  Φασιστικές ομάδες, που έρχονται ένοπλες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, αντί να συλληφθούν με συνοπτικές διαδικασίες και να καταδικαστούν ως εγκληματικές συμμορίες ή τρομοκρατικές οργανώσεις (αναρχικοί και αριστεροί συλλαμβάνονται και συχνά καταδικάζονται για ψύλλου πήδημα) σχεδιάζουν κι επιχειρούν από κοινού στα σύνορα. Μπάτσοι στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου καλύπτουν αλλά και συνεργάζονται ανοιχτά με μια χούφτα μισάνθρωπους φασίστες που επιτίθενται σωματικά και λεκτικά απέναντι σε οποιονδήποτε δεν μισεί τους ανθρώπους άλλων χωρών.

ΌΛΑ ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν μέρα-νύχτα με ξεδιάντροπα χιτλερικά ψέματα, δημιουργώντας μια εικόνα κράτους χειρότερη από τη δυστοπία που περιέγραφε ο Όργουελ στο «1984», κάνοντας κυριολεκτικά το άσπρο μαύρο: τα θύματα του πολέμου και της φτώχειας βαφτίζονται εισβολείς, τα φασιστοειδή, ένοπλα και μη, βαφτίζονται προστάτες της χώρας και ήρωες που φυλάνε τα σύνορα από τον εχθρό, τα εγκλήματα του ελληνικού κράτους-βόθρου αποσιωπούνται, ενώ πλασάρεται ενίοτε και το παραμύθι ότι σέβονται ή και διασώζουν τους πρόσφυγες. Προβάλλονται τα «εγκλήματα» της τουρκικής πλευράς και βομβαρδιζόμαστε κάθε μέρα με επιχειρήματα για το πόσο φριχτός ο Ερντογάν, ενώ στην πραγματικότητα το ελληνικό κράτος  παραδίδει μαθήματα φασισμού στα «γατάκια» Λεπέν, Ορμπάν, Σαλβίνι.

Αναπαράγονται όλες οι ακροδεξιές ηλιθιότητες ως επίσημη ελληνική κρατική πολιτική (πχ «τους ταΐζουμε εμείς, οι ΜΚΟ τους φέρνουν γιατί τα τσεπώνουν, ο Ερντογάν εισβάλλει στη χώρα μας χρησιμοποιώντας τα ‘πιόνια-λαθρομετανάστες’, άντρες με περούκες ντύνονται … γυναίκες και παιδιά» κι άλλα εμετικά). Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συντονίζει όλη αυτή την επιχείρηση ως κυβέρνηση Μιχαλοβλάκου, παρόλο που ο τελευταίος δικάζεται με μια δικογραφία που αρκεί για να τον χώσουν μέσα ισόβια. Τα διεθνή, συμπεριλαμβανομένων και των περισσότερων ευρωπαϊκών ΑΣΤΙΚΩΝ ΜΜΕ ήδη αντιμετωπίζουν τον Μητσοτάκη ως ακροδεξιό και ασκούν κριτική, αποκαλύπτοντας πολλές από τις ειδήσεις για τα φρικτά εγκλήματα του ελληνικού κράτους και το ξεσάλωμα ένοπλων νεοναζί στον Έβρο και τα νησιά, που  τα ξεφτιλισμένα ελληνικά ΜΜΕ αποκρύπτουν. Ειδήσεις για βασανιστήρια στα χερσαία σύνορα ή για αναχαίτιση ή και πυροβολισμούς βαρκών με μετανάστες στο Αιγαίο ξεφτιλίζουν –με δημοκρατικούς όρους την «ψωροκώσταινα Ελλάδα» στον πλανήτη ενώ εδώ πέρα θάβονται απευθείας. Δανοί αξιωματικοί της Frontex δηλώνουν πως πήραν εντολή από το ελληνικό Λιμενικό να ρίξουν τους πρόσφυγες στη θάλασσα, εντολή την οποία αρνήθηκαν. Κι αυτά τα καθάρματα παρουσιάζονται από τα άλλα θρασύτατα καθάρματα, που έχουν την εξουσία και τα ΜΜΕ, ως ήρωες και ανθρωπιστές και υπερασπιστές της πατρίδας! Mπάτσοι και φασίστες επιτίθενται σε δημοσιογράφους αλλά και αλληλέγγυους πολίτες στα σύνορα. 

«Πολιτοφυλακές» χιτλερικών με την άδεια της αστυνομίας κάνουν ελέγχους στα νησιά και κατά το δοκούν δέρνουν ή τραμπουκίζουν πολίτες, ενώ πυρπολούν αποθήκες αλληλεγγύης με είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες, αλλά και αυτοσχέδια σχολεία. Φτάνουν άνθρωποι εξαντλημένοι στα νησιά και τους απαγορεύεται η πρόσβαση στη στεριά, αφήνουν με τις ώρες μέσα στο κρύο εγκύους και γυναικόπεδα και ξερνάνε βρισίδια και χυδαίες σεξιστικές εκφράσεις  μια χούφτα (15-20) αλήτες («εμείς σε γαμήσαμε μωρή; Στα αρχίδια μας που είσαι έγκυος») που τους αξίζουν καταναγκαστικά έργα, αν είμαστε πολύ επιεικείς. Άλλα καθίκια, που τους αξίζουν χειρότερα, πανηγυρίζουν επιδεικνύοντας φωτογραφίες με καλτσάκια από πνιγμένα «λαθρομεταναστόπουλα». Ένστολοι, υποτίθεται θεματοφύλακες της –έστω αστικής, με τα δικά τους κριτήρια- δημοκρατίας, απειλούν με δολοφονίες  αντιφασίστες στο φέισμπουκ δημόσια και το ελληνικό κράτος σφυρίζει αδιάφορα. Αντιφασίστες μαθητές ξυλοφορτώνονται επειδή έγραψαν αντιρατσιστικά πανό από κουκουλοφόρους που δεν συλλαμβάνονται και κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Ο Μηταράκης, εκτός του ότι ονειρεύεται ξερονήσια, περνά τροπολογία που κόβει τα επιδόματα από τους πρόσφυγες που ΕΧΟΥΝ ΑΣΥΛΟ, ενώ τσεπώνει κανονικά τα φράγκα από την ΕΕ που αφορούν στρατόπεδα και μέσα καταστολής. Καταπάτηση κάθε διεθνούς δικαίου σχετικά με τα δικαιώματα των προσφύγων. Δικαιοσύνη ανύπαρκτη ή μάλλον τσιράκι της ακροδεξιάς κυβέρνησης. Συλλήψεις και ξύλο σε αριστερούς και αναρχικούς διαδηλωτές. Κυβέρνηση που θα έπρεπε γι’ αυτά της τα εγκλήματα και μόνο να καταρρεύσει, να ανατραπεί άμεσα μέσα σε λαϊκή κατακραυγή και να βρίσκεται μέσα σε κελιά φυλακών προβάλλει ως ισχυρή επιβάλλοντας την κανιβαλιστική ατζέντα της. Το ακροδεξιό τσίρκο που κυβερνά τον τόπο, πολιτικοί, τηλεαστέρες και άλλοι σπεύδουν στον Έβρο για να βγούνε φωτογραφίες μαζί τους δήμιους που οι ίδιοι οπλίζουν. Όταν ξεκίνησαν οι πρόσφυγες να επιστρέφουν στην Τουρκία (αφού –δυστυχώς για τα καθάρματα της Ελλάδας ο Ερντογάν τους ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΨΟΦΗΣΟΥΝ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΕΠΝΙΞΕ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΝΩ ΠΕΡΙΘΑΛΠΤΕΙ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΞΥΛΟΦΟΡΤΩΝΕΙ) τα ελληνικά ΜΜΕ άρχισαν τους πανηγυρισμούς και μίλησαν για ήττα του Ερντογάν. Ποιες λέξεις διαθέτει η ανθρωπότητα για να περιγράψει τους πανηγυρισμούς επί πτωμάτων και θυμάτων, πανηγυρισμούς δήθεν στον πόλεμο, έναν «πόλεμο» που γινόταν απέναντι σε άοπλους και γυναικόπαιδα, ενώ αυτοί είχαν πολυβόλα, πανηγυρισμούς για τη «νίκη» απέναντι στα θύματα του πολέμου και της φτώχειας που οι ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ελλάδα επέβαλαν στις χώρες των προσφύγων και τους κατέστησαν ξεριζωμένους πρόσφυγες; Τέτοιον «πόλεμο» μόνο ο Χίτλερ επί των Εβραίων θα μπορούσε να διεξάγει- κι αμφιβάλλω αν θα πανηγύριζε τόσο.  

Με αυτά και με αυτά παρατηρείται ένα γενικό ξεσάλωμα των ακροδεξιών και φασιστών και παίρνουν διάφορες «πρωτοβουλίες», κάνοντας παράλληλα δουλειά με τα ακροατήρια που τους κερνά το αστικό κράτος.

Στα σκαριά βρίσκεται νομοσχέδιο για σύνταξη στα 72 και κυρίαρχο θέμα στις συζητήσεις (που από τα ΜΜΕ μεταδίδεται στα καφενεία και τις καφετέριες, στα σχολεία-σχολές και τους χώρους δουλειάς) είναι οι εξελίξεις στον Έβρο, τη Λέσβο και ο κορωνοϊός. Ειδήσεις όπως η διαγραφή χρεών εκατομμυρίων ευρώ κάποιων καπιταλιστών περνάνε στα ψιλά. Γελοίοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι, παπάδες και πουλημένοι επιστήμονες (που θα έπρεπε σε στοιχειωδώς «σοβαρή» χώρα να τους πάρουν τα πτυχία και να καταδικαστούν, γιατί η ανευθυνότητα και η ανηθικότητά τους ενισχύει τον κίνδυνο εξάπλωσης επιδημίας κι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε θάνατο ανθρώπων) καλούν τον κόσμο να συνεχίσει να πηγαίνει Εκκλησία και Άγιους Τόπους και να «κοινωνεί» θρησκευτικά ελεύθερα. Αλλά κατά τα άλλα τον ιό που έχει έρθει στην Ελλάδα από Ιταλία, Ισραήλ και Αίγυπτο στην Ελλάδα κινδυνεύουμε να τον κολλήσουμε από τους πρόσφυγες. Μάλλον οι πρόσφυγες κινδυνεύουν να κολλήσουν κορωνοϊό από τους Έλληνες στρατόκαυλους μισθοφόρους… 

Παρόλο που δεν υπάρχει κανένας πραγματικός πόλεμος, όπως μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα μπας και το πιστέψουμε, παρά μόνο ένοπλη επίθεση σε άοπλους άρρωστους, κουρασμένους, πεινασμένους και διψασμένους (τόσο «άνανδρο», για να χρησιμοποιήσουμε τη δική τους σεξιστική έκφραση, όσο το να επιτίθενται με τανκς σε κουνούπια), είναι γεγονός ότι παίρνουμε μια ιδέα (και μόνο μια ιδέα) από το πώς θα είναι τα πράγματα αν πραγματικά γίνει ελληνοτουρκικός πόλεμος (και η ανταλλαγή δακρυγόνων στα σύνορα ή τα «τζαρτζαρίσματα» πλοίων στο Αιγαίο δεν είναι καλό νέο. Συνιστούν κλιμάκωση και πολύ εύκολα μπορεί να γίνει καμιά στραβή…): η πάταξη του εσωτερικού εχθρού και οι κραυγές για προδότες, το πράσινο φως σε κάθε σαλταρισμένο φασίστα να αρπάζει όπλα και να θερίζει κόσμο, ακραίος εθνικισμός, ντόπα-υστερία-αποβλάκωση-αποκτήνωση και καλλιέργεια εθνικής ομοψυχίας –δηλαδή να ενωθούμε μαζί με τα αφεντικά μας και τα σκυλιά τους απέναντι στον λαό της γειτονικής χώρας-, μέτρα έκτακτης ανάγκης, περιστολή κάθε δημοκρατικού και ανθρώπινου δικαιώματος, καταστρατήγηση νόμων κ.ά. είναι πράγματα που θα ισχύσουν και στον πραγματικό πόλεμο, όχι μόνο στα σύνορα αλλά σε όλη την επικράτεια (με πραγματικό επίδικο τις ΑΟΖ και γενικότερα την κυριαρχία στη ΝΑ Μεσόγειο) . Μάλλον βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν «προπόνηση», αν και οφείλουμε να τους ενημερώσουμε ότι στον πόλεμο θα έχουν και οι «ξένοι» όπλα, και μάλιστα πολύ περισσότερα- εκεί θα φανεί η όποια «λεβεντιά κι ελληνική ψυχή», όχι στης γης τους κολασμένους. 

Kαι η διεθνής οικονομική ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Αστοί αναλυτές βγαίνουν δημόσια και μιλάνε ανοιχτά και ξάστερα για τον άμεσο κίνδυνο ύφεσης ή και κρίσης παρόμοιας με το 2008. Βέβαια προσπαθούν να το αποδώσουν στον κίνδυνο … εξ ανατολών – βλέπε κορωνοϊός-, αλλά δεν πείθουν και πολύ, εξάλλου τα σημάδια για νέα βουτιά της οικονομίας έχουν ξεκινήσει ήδη από το 2016. Σε μια νεά βουτιά της οικονομίας η ευάλωτη Ελλάδα θα κλονιστεί πολύ περισσότερο από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ τα περιθώρια για νέα μνημόνια είναι στενά, γιατί ο κόσμος ήδη ζει με 500 ευρώ τον μήνα και δεν ψήνεται για νέες περικοπές της τάξης του 50%. Η πραγματική προπόνηση-πολεμική προετοιμασία αφορά τον πόλεμο απέναντι στον εσωτερικό εχθρό, τον εχθρό-λαό που θα ξεσηκωθεί απέναντι στα νέα μέτρα, πιθανά ακόμα πιο μαζικά και πιο βίαια απ’ ότι το 2010-2012. Υπάρχει όμως και η πιθανότητα να δεχτούμε να ζούμε και με 300 ή και με 100. Αν πειστούμε ότι πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί (με τον Μητσοτάκη, τον Μαρινάκη, τον Βαρδινογιάννη) τον αόρατο «ξένο εχθρό»: Τότε ναι, θα πούμε «ας πεθάνουμε εμείς, κινδυνεύει η πατρίδα, πρέπει να αγοράσουμε όπλα, πρέπει να παλέψουμε μαζί με τα αφεντικά μας και να σκοτώσουμε κακούς ξένους εργάτες». Σε αυτό το πλαίσιο, της «γενικής δοκιμής» απέναντι στην ελληνική εργατική τάξη και τους φτωχούς, αποκτά νέο νόημα όλη αυτή η ακροδεξιά επιχείρηση μίσους στα σύνορα. Μπροστά στον κίνδυνο νέας ύφεσης/κρίσης αποκτά νέο νόημα και η όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, αποκτά περισσότερα κιλά το ενδεχόμενο πολέμου, καταλαβαίνουμε πολύ καλύτερα γιατί προωθούν τον ακραίο εθνικισμό και σιγοντάρουν τους φασίστες ο ελληνικός αστισμός και μιλιταρισμός.

Παρόλο που δεν υπάρχει καμία «απειλή» (εξίσου μας «απειλούν» οι μύγες ή τα μυρμήγκια που περνάνε τα σύνορα), παρόλο που οι άνθρωποι θέλουν απλώς να περάσουν τα σύνορα για να κατευθυνθούν στη Βόρεια Ευρώπη, νυχθημερόν γίνεται πλύση εγκεφάλου περί «απειλής», αφού βεβαίως έχει γίνει συστηματική προπαγανδιστική δουλειά 30 χρόνων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα αρκετός κόσμος να πιστεύει τις ρατσιστικές αηδίες, υιοθετώντας πιστεύω που τους καθιστούν ντροπή για το ανθρώπινο είδος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ανθυποαπόπατος Μιχαλοβλάκος πανηγυρίζει που η κυβέρνηση εδέησε να αξιοποιήσει τα δικά του «επιχειρήματα» μετά από 30 χρόνια.

Από κοντά και η Αριστερά εντός κι εκτός εισαγωγικών. Μέλη του «ΣΥΡΙΖΑ της αλληλεγγύης» απαιτούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλληλεγγύη και σύνορα ανοιχτά, βγαίνει ο Τσίπρας κι άλλα κυβερνητικά στελέχη και ισχυρίζονται «κλειστά σύνορα, καλά κάνει ο Μητσοτάκης, κι εμείς το ίδιο κάναμε, και το ίδιο θα ξανακάναμε» και τους αδειάζουν. Είναι δε αλήθεια ότι η πολιτική του Τσίπρα οδήγησε στη λαίλαπα του Μητσοτάκη: τα κλειστά σύνορα κι η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, το δόγμα «αποτροπή πάνω απ’ όλα και ΝΑΤΟ στο Αιγαίο», η ΜΚΟποίηση της αλληλεγγύης και η καταστολή της μη-ΜΚΟποιημένης αλληλεγγύης, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και η χορήγηση ασύλου με το σταγονόμετρο είναι επιτεύγματα Τσίπρα, ας είμαστε δίκαιοι. Την ίδια ώρα συριζαίικα μέσα, πχ το  tvxs που θέλει να δείξει ότι πρωταγωνιστεί στην αλληλεγγύη «απέναντι στη Δεξιά», αρθρογραφεί με κείμενα που κάνουν κριτική στην κυβέρνηση από τα δεξιά στον Μητσοτάκη, πχ  με ένα κείμενο που αναφέρει ότι … βρίσκεται σε σε αποσύνθεση η ΕΥΠ.

Για μεγάλο κομμάτι της υπόλοιπης Αριστεράς, κυρίως της σταλινογενούς (ΚΚΕ, Iskra κλπ), τα πράγματα δεν είναι (πολύ) πιο ελπιδοφόρα. Οι απόψεις εκπροσώπων τους στα ΜΜΕ, μελών και ψηφοφόρων τους στο διαδίκτυο, κυμαίνονται από υπεκφυγές (να μην πάρουν θέση για τους πρόσφυγες και να μιλάνε μόνο για τις ευθύνες ΕΕ-ΝΑΤΟ) μέχρι απόψεις που δικαιολογούν το κλείσιμο των συνόρων, με επιχειρήματα που προσχωρούν στο ρατσιστικό στρατόπεδο: να ανοίξει πρώτα τα σύνορά της η Ευρώπη (και μέχρι τότε ας πνίγονται και δολοφονούνται οι πρόσφυγες), δεν τους χωράμε όλους, θα γίνουμε αποθήκη ψυχών, θα ενισχυθεί η άκρα δεξιά (οπότε το «δεν τους χωράμε όλους κυριαρχεί και νομιμοποιεί κυβέρνηση, κράτος και φασίστες), να αναλάβει ο ΟΗΕ τη διαχείριση των προσφύγων και να τους μοιράσει σε άλλες χώρες (και μέχρι να αναλάβει ο ιμπεριαλιστικός ΟΗΕ μετά από αίτημα της Αριστεράς, γιατί εμείς –αλίμονο- εμπιστευόμαστε τον ιμπεριαλισμό ότι θα καλομεταχειριστεί τους πρόσφυγες, ας πεθαίνουν οι πρόσφυγες), άλλοι  μιλάνε μόνο ή κυρίως για τα …παιχνίδια του Ερντογάν, λες και αυτή είναι η δουλειά της ελληνικής Αριστεράς (να νομιμοποιεί και να σιγοντάρει τον ελληνικό εθνικισμό) κλπ.   

Με αυτά και με αυτά δεν αποτελεί είδηση ότι έχει επηρεαστεί κόσμος ακόμα και της Αριστεράς, υποχωρώντας απέναντι στην ρατσιστική υστερία, ούτε ότι φοβάται πολύς αριστερός κόσμος να εκφραστεί ή να κινητοποιηθεί απέναντι στο ρεύμα στο ανατολικό Αιγαίο ή στον Έβρο ή αλλού. Είδηση αποτελεί ότι ενώ ΣΥΣΣΩΜΗ Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ σιγοντάρουν ομόφωνα τον ακραίο εθνικισμό και προσπαθούν να ευθυγραμμίσουν άπαντες στο μίσος τους για τους πρόσφυγες, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, τους δολοφόνους εθνικούς ήρωες και την παλιανθρωπιά εθνική αντίσταση,  παρόλο που λαμβάνουν χείρα βοηθείας από μεγάλο τμήμα της Αριστεράς (με τις αδυναμίες της, τις πατριωτικές αυταπάτες που την οδηγούν στο φλερτ με τον εθνικισμό ή την ανάλυση περί –τάχα- συνδυασμού του εθνικού με τον ταξικό αγώνα που την οδηγούν να σέρνεται πίσω από την αστική τάξη), ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αντιστέκεται στις σειρήνες της εθνικής ενότητας βιαστών και βιαζομένων και του εθνικού κινδύνου, κλείνει τα αυτιά του στους προπαγανδιστικούς οχετούς  και σε ορισμένες περιπτώσεις ανακαλύπτει τα εγκλήματα του ελληνικού μιλιταρισμού, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των από πάνω να τα κουκουλώσουν. Μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αναζητεί την ευκαιρία να κινητοποιηθεί και να εκφράσει την αλληλεγγύη του στους μετανάστες και την αντίθεσή του στο άρρωστο σκηνικό τρομοκρατίας που στήνει η άρχουσα τάξη. Οι δεκάδες κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, η τεράστια διαδήλωση στην Αθήνα, οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης ομάδων και μεμονωμένων κατοίκων στον Έβρο και στα νησιά που σπάνε τον φόβο μέσα στην καρδιά του κτήνους,  η αδιαφορία της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας απέναντι στον ψεύτικο «πατριωτικό» ενθουσιασμό και στα κελεύσματα «εθνικής αντίστασης» που εκπροσωπούν τη βαρβαρότητα του ελληνικού κράτους, το γεγονός ότι οι παραστρατιωτικοί φασίστες που συνδράμουν ΜΑΤ και στρατό είναι λίγες δεκάδες ή εκατοντάδες φασίστες (με τη συνδρομή και ευρωπαίων φασιστών!)  και δεν έχουν καμία νομιμοποίηση τα τάγματα εφόδου τους, απλά διαθέτουν όπλα με την κάλυψη του κράτους αποδεικνύουν ότι υπάρχει όντως «η Ελλάδα που αντιστέκεται», το δυναμικό για να βρούμε το δίκιο μας στους δρόμους, το δυναμικό που θα σπάσει τον ρατσιστικό κλοιό, θα αντισταθεί στην κυβέρνηση και δεν θα επιτρέψει στα ναζιστικά σκουλήκια να βγούνε από την κρίση και να διεκδικήσουν ξανά ρόλο στον δρόμο.

Πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας σε οποιονδήποτε βιάζεται να βγάλει πορίσματα ότι «η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας εγκρίνει την κυβερνητική πολιτική», είναι αυτό που προσπαθούν να επιβάλλουν κυβέρνηση και ΜΜΕ προβάλλοντας μόνο τις εικόνες που τους συμφέρουν. Ο πραγματικός συσχετισμός αποκαλύπτεται στον δρόμο –και οι μέχρι τώρα κινητοποιήσεις – συμπεριλαμβανομένης και αυτής που έγινε πάλι χτες στην Αθήνα – αποδεικνύουν ότι τα πράγματα είναι αλλιώς. Γι’ αυτό είναι λάθος και αναλύσεις περί «φασιστικοποίησης/εκφασισμού της κοινωνίας». Είναι διαφορετικό πράγμα ο ρατσισμός ή επιμέρους αποδοχή των ρατσιστικών «επιχειρημάτων» και διαφορετικό να μπει σε κίνηση μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία πίσω από  ακροδεξιούς και ναζί. Το δεύτερο είναι φανερό ότι δεν ισχύει. Η ομοψυχία που υπάρχει στο στρατόπεδο των αστών δεν έχει καμία σχέση με το τι συμβαίνει στη βάση της κοινωνίας. Και η Αριστερά πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες για να συμβάλει ακόμα περισσότερο στο σπάσιμο του φόβου και της τρομοκρατίας, για να εκφραστεί ο πραγματικός συσχετισμός. Έχοντας όμως ξεκάθαρες θέσεις για το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα-που προέρχονται από την ταξική θεώρηση  κι αντιμετώπισή του: οι εργάτ(ρι)ες του κόσμου δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν-έχουν να παλέψουν από κοινού σε κάθε χώρα για να κερδίσουν όλο τον κόσμο.

Από εκεί απορρέουν τα δικά μας καθήκοντα: Σύνορα ανοιχτά από και προς τη Δύση, χορήγηση ασύλου σε όλους, ταξιδιωτικά έγγραφα και κάθε είδους διευκόλυνση σε όσους θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα, νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα σε όσους θέλουν να μείνουν, κλείσιμο των στρατόπεδων συγκέντρωσης και ανθρώπινη φιλοξενία των προσφύγων σε ξενοδοχεία, κτήρια και σπίτια μέσα στις πόλεις σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι να φύγουν –όσοι θέλουν να φύγουν, που είναι και οι συντριπτικά περισσότεροι, δυνατότητα για τους υπόλοιπους να ενταχθούν στις τοπικές κοινωνίες και να ζήσουν αρμονικά με τους ντόπιους. Stop στους πολέμους που ξεριζώνουν τους ανθρώπους από τις πατρίδες τους, ανατροπή της λιτότητας και ριζική αναδιανομή του πλούτου στη χώρα μας, καμία διευκόλυνση σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Με αυτές τις θέσεις «διεθνοποιείται» το πρόβλημα, με αυτές τις θέσεις απευθυνόμαστε στο ευρωπαϊκό προλεταριάτο να δράσει παρόμοια, και όχι ζητώντας ποσοστώσεις ή «ρεαλισμούς για το πόσους χωράμε» ή «πρώτα να πάρουν πρόσφυγες οι άλλοι και μετά εμείς». Κάποιοι στην Αριστερά θα πούνε ότι «αυτά τα μέτρα που προτείνετε δεν είναι ρεαλιστικά, προϋποθέτουν επανάσταση και σοσιαλισμό, μας αποξενώνουν από τους Έλληνες εργάτες, τους στρέφουν στους φασίστες» κλπ. Η απάντηση όμως είναι ότι κάθε μέτρο που προτείνει η Αριστερά σήμερα είναι επαναστατικό. Ούτε η ανατροπή των μνημονίων, ούτε η ριζική αναδιανομή του πλούτου, ούτε η φορολογία των πλουσίων, ούτε οι κρατικοποιήσεις με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο είναι αιτήματα της κοινωνικής πλειοψηφίας (κάποια από αυτά  δεν ήταν ποτέ ) αλλά συνεχίζουμε να τα υπερασπιζόμαστε. Σύγκρουση με ΕΕ και ΝΑΤΟ προϋποθέτουν όχι μόνο επαναστατικές διεργασίες στην Ελλάδα αλλά –για να ευοδωθούν- και παρόμοιες διεργασίες σε άλλες ευρωπαϊκές και όχι μόνο χώρες. Το δε σταμάτημα των πολέμων προϋποθέτουν γιγάντιο αντιπολεμικό κίνημα καταρχάς στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις (πρώτα στις ΗΠΑ, αλλά και στις Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Κίνα) και τελικά την ανατροπή του συστήματος στις χώρες αυτές. Αλλά κανείς στην Αριστερά δεν αρνείται το αίτημα «όχι στον πόλεμο». Η Αριστερά –υπάρχει για να- έχει στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού, τον σοσιαλισμό και την εργατική εξουσία/δημοκρατία κι αυτά σε διεθνή κλίμακα. Είναι γιγάντια και «μη ρεαλιστικά» αιτήματα αλλά είναι ο μόνος δρόμος για να γλιτώσουμε από τη σαπίλα του καπιταλισμού. Γι’ αυτό ας αφήσουμε τις υπεκφυγές.

Ή με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ή εναντίον τους. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.

φωτο Χρήστος Κατόπης