Οι διανοούμενοι στο πλευρό του Μ. Τσολάκ – Ζητούν την αθώωση του

Στις 29 Μάη, στο ειδώλιο του κατηγορούμενου θα βρεθεί ο δημοσιογράφος Μουσταφά Τσολάκ, μετά από μήνυση του βουλευτή Ροδόπης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Ιλχάν Αχμέτ, με την κατηγορία της «συκοφαντικής δυσφήμησης δια του Τύπου».

Στην πραγματικότητα, η επίκληση της «συκοφαντικής δυσφήμησης» είναι προσχηματική και έχει ως στόχο την επίτευξη της καταδίκης του Τσολάκ, δεδομένου ότι κατά τα άλλα είναι προφανές ότι η μήνυση έχει πολιτικό χαρακτήρα.

Ο Μουσταφά Τσολάκ, είναι απ’ τους λίγους μειονοτικούς συμπολίτες που δημοσιεύει άρθρα στα τουρκικά και στα ελληνικά, καταπολεμώντας τους εθνικισμούς, δημιουργώντας εμπόδια στα ύποπτα παιχνίδια που κάποιοι κύκλοι επιδιώκουν στη Θράκη, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί από εθνικιστικούς και παρακρατικούς κύκλους (που καλούσαν σε ανοιχτή επιστολή το παρακράτος να τον «τιμωρήσει») αλλά και από το καθεστώς Ερντογάν.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, που η μήνυση του βουλευτή κατά του Τσολάκ, και κατά της «Μπαρικάτ», ήρθε ακριβώς τıς μέρες που η κυβέρνηση Ερντογάν στην Τουρκία απαγόρευσε την πρόσβαση στο μπλογκ της «Μπαρικάτ».

Ο βουλευτής, σε ομιλίες του με τους τοπικούς δημοσιογράφους, υποστηρίζει πως θίχτηκε γιατί «ο Τσολάκ στο κείμενο του υποστηρίζει πως είχε ερωτικές περιπέτειες με τη συνάδελφό του, πράγμα που δεν ισχύει, γι’ αυτό και τον μηνύει», κάτι που προφανώς δεν αληθεύει. Όμως ο Τσολάκ, στο κείμενο που το παραθέτουμε κάτω, παίρνοντας αφορμή από ένα βίντεο από σατιρική εκπομπή του ΣΚΑΪ (που σχολιάστηκε πάρα πολύ και από διάφορους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) απλώς ασκεί κριτική στον πολιτικό αμοραλισμό του βουλευτή, λαμβάνοντας ξεκάθαρη θέση πως δεν τον αφορά το τι κάνει στη προσωπική του ζωή και υπογραμμίζοντας πως είναι ανήθικο το να συζητά κανείς γι’ αυτό.

Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ο Τσολάκ στο κείμενο ασκεί σφοδρή κριτική στον «ερντογανισμό» και «οπισθοδρομισμό» που επικρατεί στους κόλπους της μειονότητας τα τελευταία 15 χρόνια και καλεί τους διανοούμενους της μειονότητας να πάρουν θέση ενάντια σ’ αυτό – πράγμα που ενόχλησε πάρα πολλούς κύκλους, μάλλον και τον βουλευτή που έτρεξε στα δικαστήρια.

Ο «πόλεμος» που ξεκίνησε από εθνικιστικούς και παρακρατικούς κύκλους της Ελλάδας αλλά και τις μειονότητας εις βάρος του Μουσταφά Τσολάκ και της «Μπαρικάτ», οδήγησε την πολύ σημαντική -για την δημοκρατία μέσα στη μειονότητα- αυτή εφημερίδα στο κλείσιμο. Έτσι, μετά τις πρώτες προσπάθειες να συνεχιστεί η αθρογραφία διαδικτυακά, προέκυψε η μήνυση του βουλευτή και σήμερα οδηγείται ο Τσολάκ στα δικαστήρια, πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν αντιδράσουμε, αύριο μπορεί να έχουμε και χειρότερα περιστατικά.

Ο βουλευτής, επίσης, ζητά 20.000 ευρώ απ’ τον Τσολάκ ως «αποζημίωση». Είναι προφανές ότι το να ζητά κανείς από έναν δημοσιογράφο (και μάλιστα εδώ και καιρό άνεργο) τέτοια ποσά, συμπεριλαμβανομένου τα ογκώδη δικαστικά έξοδα, σημαίνει πως θέλει την οικονομική «καταστροφή» του. Μια «καταστροφή» που θα οδηγήσει, όπως νομίζουν κάποιοι, στη σιωπή.

Και δίπλα στα άλλα, περισσότερο γι’ αυτό το λόγο, πρέπει ν’ αντιδράσουμε: Διότι σε περίπτωση καταδίκης του Τσολάκ, θα περάσει το μήνυμα πως πρέπει να σωπαίνουν όλες οι δημοκρατικές φωνές εντός της μειονότητας, γιατί αλλιώς θα τους περιμένει η «τιμωρία».

Καλούμε λοιπόν, όλους τους δημοκράτες και τις δημοκράτισσες, να πάρουν θέση υπέρ της αθώωσης του Μουσταφά Τσολάκ.

– Καμία δίωξη μειονοτικών δημοκρατών

– Κανένα χτύπημα στην ελευθερία του λόγου

– Όχι στις στοχοποιήσεις μειονοτικών δημοκρατών που παλεύουν ενάντια στον σκοταδισμό εντός και εκτός της μειονότητας

– Αθώωση του Μουσταφά Τσολάκ

ΥΓ: Όσοι θέλουν να υπογράψουν το κείμενο, μπορούν να στείλουν μέιλ το όνομα, το επάγγελμα και την περιοχή τους στο: [email protected]  

Το κείμενο του Μουσταφά Τσολάκ, για το οποίο δικάζεται:

Εδώ και δύο μέρες έχει ξεσπάσει η «καταιγίδα του Ιλχάν Αχμέτ» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…

Μετά από την διαρροή στα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια των εικόνων όπου ο βουλευτής μας «χαϊδεύει το πόδι» μιας βουλευτή συναδέλφου (εδώ), οι «φύλακες της ηθικής» και οι «λάτρεις του κουτσομπολιού» δημιούργησαν ντόρο…

Κάποιος που είναι χατζής πως γίνεται να χουφτώνει πόδι ξένης γυναίκας; Επιτρέπεται παντρεμένος άντρας ν’ αγγίξει γυναίκα με την οποία δεν είναι παντρεμένος; Και άλλα πολλά παρόμοια…

Στην αρχή και εγώ το προσέγγισα ειρωνικά το θέμα, όμως από ένα σημείο και μετά όταν είδα ότι το θέμα ξεφεύγει, αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο…

Χωρίς να θίξω το εάν η κίνηση του Ιλχάν Αχμέτ είναι «χάϊδεμα», «χούφτωμα» ή «άγγιγμα», να πω ευθέως το εξής:

Εάν ο Ιλχάν Αχμέτ έκανε/κάνει αυτή την κίνηση και η άλλη πλευρά (Κατερίνα Μάρκου) δεν ενοχλήθηκε/ενοχλείται από αυτό, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Το πρόβλημα θα υπήρχε εάν μια τέτοια κίνηση γινόταν παρά τη θέληση της άλλης πλευράς, διότι τότε θα ήταν παρενόχληση και –πέρα από τη νομική της διάσταση– δεν είναι ηθικό, θα πρέπει να καταδικαστεί και να καταπολεμηθεί.

Πέραν τούτου, με συγχωρείτε αλλά είμαι της αντίθετης άποψης από αυτούς που ισχυρίζονται ότι αυτό δεν είναι ηθικό, λόγω του κλισέ «παντρεμένος-ευτιχισμένος-με παιδιά». Διότι όπως είπε και ο Σαρτρ: Κανείς δεν ανήκει σε κανέναν.

Το να είναι ένας άνδρας παντρεμένος με μια γυναίκα (ή το αντίθετο) δεν σημαίνει ότι της ανήκει. (Δε θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες για να μη χαθεί το θέμα).

Υπάρχουν και κάποιοι που προσεγγίζουν από διαφορετική διάσταση το θέμα:

«Εμείς τον στείλαμε στη Βουλή για να μας εκπροσωπήσει, να υπερασπιστεί τα δικαιώματα μας ή για να χουφτώνει ξένη γυναίκα;»

Επειδή τους βρίσκω πιο «λογικούς» αυτούς που βρίσκονται σ’ αυτή τη συχνότητα, μπορώ να μπω σε διάλογο μαζί τους και να τους ρωτήσω:

«Καλέ μου κύριε, έχεις δίκιο, αλλά και την προηγούμενη φορά τον είχες στείλει στη Βουλή για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα σου και εκείνος είχε πρωταγωνιστήσει στην προετοιμασία νόμου που καθορίζει πίσω από ποιον θα κάνεις τη προσευχή σου (νόμος των 240 ιμάμηδων). Τότε δεν είχες αντιδράσει, και μάλιστα τον ψήφισες κι όλας, τώρα σε πείραξε αυτή η κίνηση;»

Όμως φυσικά γνωρίζοντας ότι ο καλός ο κύριος έχει ένα ποσοστό δικαίου. Σε τελική ανάλυση όπως ανέφερα παραπάνω, όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και ο βουλευτής, έχει επίσης δικαίωμα να κάνει τσαχπινιές, να μεθύσει, να αποκοιμηθεί στο τραπέζι, να κάνει βλακείες, να κάνει αλλοπρόσαλλες κινήσεις, να γελάει μόνος του κλπ. στην προσωπική του ζωή. Όμως το να τα κάνει αυτά εντός του κτηρίου της Βουλής είναι προσβολή κατ’ αρχήν για τον ίδιο / το κόμμα του / τους ψηφοφόρους του, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Εν συντομία, θεωρώ ανήθικη την τόση προβολή ενός ζητήματος που ανήκει στην «ιδιωτική σφαίρα» του Ιλχάν Αχμέτ.

Όμως να το πω ξεκάθαρα, δεν νιώθω την ανάγκη να συνταχθώ μαζί του ακόμη και στις πιο σκληρές επιθέσεις «κάτω από τη ζώνη» που θα του κάνουν. Και η εταιρία είναι η εξής: ο Ιλχάν Αχμέτ είναι ο πρωταγωνιστής της μείωσης του επιπέδου της πολιτικής σ’ αυτό το τόπο. Οι πιο σκληρές επιθέσεις «κάτω από τη ζώνη» εναντίον του Αχμέτ Χατζηοσμάν στις εκλογές του 2007 προήλθαν από το μέτωπο του Ιλχάν Αχμέτ. Οι πιο σκληρές επιθέσεις «κάτω από τη ζώνη» εναντίον του Αϊχάν Καραγιουσούφ στις εκλογές του 2012 προήλθαν από το μέτωπο του Ιλχάν Αχμέτ. Το Σεπτέμβριο του 2015 οι πιο σκληρές επιθέσες «κάτω από τη ζώνη» εναντίον μου, μαζί με τους Συριζαίους, προήλθαν από το μέτωπο του Ιλχάν Αχμέτ.

Όταν κατεβήκαμε στην Αθήνα για τη Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ και βγήκαμε για φαγητό με φιλική παρέα όπου βρισκόταν και ο Αϊχάν Καραγιουσούφ, ανεβάσαμε φωτογραφία από το τραπέζι (σας εφιστώ την προσοχή, εμείς ανεβάσαμε εκείνη τη φωτογραφία) ο ίδιος ήταν αυτός που κυκλοφόρησε τη φωτογραφία από τζαμί σε τζαμί και την έδειχνε σε πρόξενους και διπλωμάτες λέγοντας τους «Δείτε, ενώ εμείς προσευχόμαστε στο τζαμί, οι άλλοι πίνουν ρακί την ιερή μέρα του Ραμαζανιού».

Το 2007 όταν ήταν αντίπαλος του ο Χατζηοσμάν, έλεγε ότι «αυτές οι δουλειές δε γίνονται τριγυρνώντας από τζαμί σε τζαμί και κάνοντας προσευχή», ενώ μετά το 2012 έκανε τη στροφή 180 μοιρών και έγινε χατζής, ενώ στις εκλογές του 2015 ήταν ο ίδιος που προσπαθούσε να μας μειώσει στα μάτια του λαού λέγοντας «Είναι άθρησκοι αυτοί, μην τους ψηφίσετε».

Μπορώ να δώσω κι άλλα παραδείγματα.

Όμως, όπως προσέξατε, το θέμα μας δεν είναι ο χαρακτήρας ή η πολιτική στάση του Ιλχάν Αχμέτ. Εκείνος είναι απλά ένα βήμα –παίρνοντας το τελευταίο συμβάν ως ένα παράδειγμα– για να δείξω τον εκφυλισμό μέσα την κοινωνία.

Τον χρησιμοποίησα ως καθρέφτη του «μικροβίου» που έχει διαδοθεί στην κοινωνία μας την τελευταία δεκαετία.

Κατά το παρελθόν τόσοι και τόσοι εξελέγησαν / φρόντισαν να εκλεγούν ως βουλευτές σ’ αυτή τη χώρα, από τα σκυλιά της ΜΙΤ μέχρι και φασίστες, από πράκτορες της ΚΥΠ μέχρι τα «κούτσουρα» που δεν ξέρουν να γράφουν το όνομά τους. Όμως το επίπεδο δεν είχε πέσει ποτέ τόσο όσο τη τελευταία δεκαετία!

Αυτή η «έλλειψη επιπέδου» είναι αποτέλεσμα της δυσοσμίας που έχει διαχυθεί αργά αργά στην κοινωνία σαν ηρωίνη κατά τα τελευταία 15 χρόνια.

Και εφόσον δε μαζεύονται οι έντιμοι διανοούμενοι σ’ αυτή την κοινωνία για να ξεκινήσουν ένα νέο κίνημα διανόησης κάτω από μια σκεπή, θα συνεχίσουμε να μιλάμε για πολύ ακόμα για το «ζωνάρι του χατζή» και τα «μπούτια της κυρίας».

Ιμπράμ Ονσούνογλου, Συνταξιούχος Ιατρός, Ροδόπη

Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Ιδ. Υπάλληλος, πρώην Βουλευτής ΛΑΕ, Θεσσαλονίκη

Σπύρος Μαρκέτος, Καθηγητής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη

Γιώργος Τσιάκαλος, Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη

Μιχάλης Τρεμόπουλος, Δικηγόρος, πρώην Ευρωβουλευτής, Θεσσαλονίκη

Χαράλαμπος Κουρουνδής, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Διδάκτορας Νομικής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη

Αικατερίνη Γεωργιάδου, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Θεσσαλονίκη

Νάσος Θεοδωρίδης, Δικηγόρος, Αθήνα

Θανάσης Καμπαγιάνης, Δικηγόρος, Αθήνα

Αλεξάνδρα Πολυχρόνη, Δικηγόρος, Αθήνα

Ειρήνη Μυλωνά, Δικηγόρος, Σέρρες

Πέτρος Παπαδόπουλος, Δικηγόρος, Άρτα

Γιάννης Πατζανακίδης, Δικηγόρος, Ξάνθη

Συμεών Παναγόπουλος, Ασκούμενος Δικηγόρος, Αθήνα

Ελευθερία Τσαδήμα, Φοιτήτρια Νομικής, Κομοτηνή

Πέτρος Τσάγκαρης, Δημοσιογράφος (ΑΠΕ-ΜΠΕ), Αθήνα

Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Άγγελος Καλοδούκας, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Βαγγέλης Δεληπέτρος, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Αυγουστίνος Ζενάκος, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Γιώργης Χρήστου, Δημοσιογράφος – μέλος ΕΣΗΕΑ, Αθήνα

Ήρα Σινιγαλια, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Σερίφ Μεχμέτ, Δημοσιογράφος (ΕΡΤ3), Θεσσαλονίκη

Γρηγόρης Καραγιαννίδης, Δημοσιογράφος, Ξάνθη

Γιώργος Πανταζίδης, Δημοσιογράφος, Αλεξανδρούπολη

Σωτήρης Μπουζάρας, Δημοσιογράφος, Κομοτηνή

Λευτέρης Γλερίδης, Δημοσιογράφος, Κομοτηνή

Χρήστος Ποντίκης, Παραγωγός Ειδήσεων, Αθήνα

Γεώργιος Λιερός, Συγγραφέας, Αθήνα

Νάντια Κατσαρού, Συγγραφέας, Αθήνα

Γιώργος Αλεξάτος, Συγγραφέας – Ιστορικός, Αθήνα

Παντελής Αποστολίδης, Άνεργος, Ξάνθη

Λάζαρος Παπαχρυσοστομίδης, Κοινωνιολόγος-Παιδαγωγός, Νάουσα

Τζεμαλή Μηλιαζήμ, Εκπαιδευτικός, Ξάνθη

Μαρία Μουζακίδου, Εκπαιδευτικός, Βόλος

Θανάσης Κούρκουλας, Εκπαιδευτικός, Αθήνα

Στέργιος Σύρμογλου, Εκπαιδευτικός, Θεσσαλονίκη

Ελένη Παπαγεωργίου, Οπτικός, Αθήνα

Δημήτρης Μιλάνος, Μοριακός Βιολόγος, Αθήνα

Στέλιος Κουτρένης, Μοριακός Βιολόγος, Χαλκιδική

Δημήτρης Τσουτσουλόπουλος, Ιστορικός, Φθιώτιδα

Φώτιος Τζώρτζης, Οδοντίατρος, Αλεξανδρούπολη

Αλέξης Λιοσάτος, Οδοντίατρος, Πτολεμαΐδα

Μπούρας Κώστας, Λογιστής, Καλαμάτα

Σταμάτης Μπατζιακούδης, Φοιτητής Πολ. Επιστήμης και Ιστορίας, Αθήνα

Αχιλλέας Ζαχαρόπουλος, Φοιτητής, Κορινθία

Βαγγέλης Λιγάσης, Δημόσιος Υπάλληλος, Θεσσαλονίκη

Βαγγέλης Μυτιληναίος, Μουσικός, Αθήνα

Αλεξία Τσούνη, Πολιτικός Μηχανικός, Αθήνα

Νίκος Αναστασιάδης, Ιδ. Υπάλληλος, Θεσσαλονίκη

Νώντας Σκυφτούλης, Ιδ. Υπάλληλος, Αθήνα

Σωτήρης Σιαμανδούρας, Δρ. Πολιτικής Θεωρίας, Αθήνα

Παναγιώτης Σωτήρης, Πανεπιστημιακός, Αθήνα

Στέλιος Αναστασάκης, Φυσικός – Νευροεπιστήμονας, Βερολίνο

Τιμόθεος Πουλης, Γραφίστας, Θεσσαλονίκη

Διονυσία Πυλαρινού, Συνταξιούχος, Αθήνα

Κοσμάς Παπαχρήστου, Ιατρός, Κομοτηνή

Κιαμήλ Σιτζάκ Εμίν, Αυτοαπασχολούμενος, Κομοτηνή

Εργκίν Μουσταφά, Αγρότης, Ροδόπη

Βασίλης Ψαθάς, Παιδαγωγός – Αθλητής, Βόλος

***

Θάνος Γκουντάνος, Μουσικός (Baildsa), Θεσσαλονίκη

Δέσποινα Κουτσούμπα, Αρχαιολόγος, Αθήνα

Σμαρώ Βαλαβανίδου, Υπ. Διδάκτορας Τμ. Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών ΕΚΠΑ

Νιχάτ Χουσεϊν, Αθλητής, Κομοτηνή

Μαρία Κολτσίδου, Συντηρήτρια Αρχαιοτήτων, Θεσσαλονίκη

Όλγα Αναδολή, Φοιτήτρια Βιολογίας, Θεσσαλονίκη

Ζαφέρ Μεμέτ, Υπ. Πωλήσεων, Ροδόπη

Πάνος Δαμέλος, Ιδ. Υπάλληλος, Κόρινθος

Θεόδωρος Αντωνόπουλος, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Αναστάσιος Ανδρονικίδης, Ναυτικός, Πτολεμαΐδα

Κατερίνα Αγγίσταλη, Εκπαιδευτικός, Αθήνα

Γιάννης Ασιματίδης, Ελαιοχρωματιστής, Αθήνα

Μήτσελος Σπύρος, Εκπαιδευτικός, Κέρκυρα

Θοδωρής Δάρης, Καθηγητής Ιταλικών, Αθήνα

Νίκος Σαραντάκος, Συγγραφέας, Λουξεμβούργο

Κοτσώνης Δημήτριος, Ιατρός, Γερμανία

Ιωάννης Λιβέρης, Φοιτητής Ιατρικής, Αλεξανδρούπολη

Σάκης Δαμάσκος, Ηλεκτροτεχνίτης, Καβάλα

Μετίν Μουμίν, Εργάτης, Γερμανία

Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, Δικηγόρος, Αθήνα

Πέτρος Κωνσταντίνου, Δημ. Σύμβουλος Αθήνας

Βαρβάρα Χατζηκοσμά, Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια, Σουηδία

Τίτο Χουσεϊν Μπαντεντζκι, Γιατρός, Γερμανία

Μαρία Στεργίου, Ασκούμενη Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη

Φωτεινή Τύρου, Φοιτήτρια, Αθήνα

Γκιουνέρ Αμέτ, Εκπαιδευτικός, Ροδόπη

Γιώργος Δούδος, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη

Αντωνία Κουτσοπούλου, Φοιτήτρια, Αθήνα

Μαρία Παπαδοπούλου, Άνεργη, Ημαθία

Νικολέτα Παπακωνσταντίνου, Γεωπόνος, Κομοτηνή

Ηλίας Παππάς, Φοιτητής Νομικής, Κομοτηνή

Δημήτρης Μάγγας, Δημοτικός Υπάλληλος, Κομοτηνή

Νικόλαος Σισμάνης, Ιδ. Υπάλληλος, Αθήνα

Όλγα Φιρουζέ Κουρτ, Φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής, Τουρκία

Ελένη Τιμογιαννάκη, Ιδ. Υπάλληλος, Αθήνα

Φώτης Σκόδρας, Εκπαιδευτικός, Κομοτηνή

Ονούρ Χασάν, Φοιτητής, Κομοτηνή

Αργυρούλα Τσαδήμα, Δικηγόρος, Λαμία

Γιάννης Σκαλιδάκης, Διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Χρήστος Λαγαρίας, Δικηγόρος, Βέροια

Μαρίνα Κακούρου, Σπουδάστρια, Αθήνα

Κλειώ Χρυσοχοίδου, Άνεργη, Κομοτηνή

Τουρούλ Τσαούς Μεστάν, Εργοτεχνίτης, Ροδόπη

Κυριάκος Μπάνος, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Μάνθος Ταβουλάρης, Εργαζόμενος, Αθήνα

Θάνος Βαφειάδης, Μηχανικός, Κομοτηνή

Αλέξανδρος Αρβανιτάς, Δημοσιογράφος, Αθήνα

Κώστας Μαρτινίδης, Καθηγητής ΔΠΘ, Ροδόπη

Βασίλης Μορέλλας, Εκπαιδευτικός, Θεσσαλονίκη

Αντώνης Ανδρουλιδάκης, υπ. Κοινωνικός & Αναπτυξιακός Ψυχολόγος, Κύπρος

Δέσποινα Χανελή, Εκπαιδευτικός, Κύπρος

Νίκος Μαλαμάς, Δημοσιογράφος-Νομικός, Αθήνα

Στέλλα Ευσταθίου, Λογίστρια, Χαλκιδική

Θοδωρής Μπακάλης, Δημοσιογράφος, Ξάνθη

Γιώργος Σουβλής, Φοιτητής, Αθήνα

Αθανασία Μπαρα, Ιστορικός-Οικονομολόγος, Παρίσι

Αντώνης Θεοδωρίδης, Ιδ. Υπάλληλος, Κομοτηνή

Δημήτρης Νικόπουλος, Φυσικός-Χημικός, Ελευθερούπολη Καβάλας

Βλάσης Αγτζίδης, Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, Αθήνα

Νικόλαος Παπαλουκάς, Φοιτητής, Ισλανδία

Παύλος Σπυρόπουλος, Μουσικός, Θεσσαλονίκη

Παντελής Αυθίνος, Αναλυτής-Προγραμματιστής Η/Υ, Αθήνα

Ζέττα Μελαμπιανάκη, Εκπαιδευτικός, Αθήνα

Άκης Γαβριηλίδης, Δρ. Νομικής, Βρυξέλλες

Χασάν Μαλκότς, Οδοντίατρος, Ξάνθη

Γιάννης Καρασίμος, Εκπαιδευτικός, Ξάνθη

Ισμαήλ Ντικιλή, Ελ. Επαγγελματίας, Κομοτηνή

Ριτβάν Τοπτσή, Ελ. Επαγγελματίας, Κομοτηνή

Γιώργος Τσατσάμης, Φοιτητής, Κομοτηνή

Γιώργος Γερμανός, Δημ. Υπάλληλος, Αθήνα

Γιώργος Ανδρεαδάκης, Γεωργός, Έβρος

Αϊσέ Καρά Χουσεϊν Ογλού, Νομικός, Γρ. του Τεκέ “Σεγίτ Αλή Σουλτάν”, Έβρος

Γιώργος Αγαπητός, Δημοτικός Υπάλληλος, Λάρισα

Σταμάτης Σακελλίων, Εκπαιδευτικός, Κομοτηνή

Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Υπ. Διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων ΕΚΠΑ, Αθήνα

Νικήτας Κιούσης, Ασκούμενος Δικηγόρος, Αθήνα

Νταρλαγιάννης Νίκος, Εκπαιδευτικός, Κομοτηνή

Γιάννα Γαϊτάνη, Πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Θεσσαλονίκη

Κατερίνα Γιαννούλια, Μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ, Αθήνα

Μαρία Μπόλαρη, Πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Μέλος ΠΓ ΛΑΕ, Αθήνα

Αντώνης Νταβανέλος, Μέλος ΠΓ ΛΑΕ, Αθήνα

Χρήστος Πουλάκης, Εργαζόμενος στο χώρο Υγείας, Νορβιγία

Τάκης Μουμτζίδης, Ιδ. Υπάλληλος, Κομοτηνή

Ηλίας Γεωργιάδης, Γυμναστής, Άρτα

Αντώνης Κοσμίδης, Οικονομολόγος, Ξάνθη

Γιάννης Σιδηρόπουλος, Δημοσιογράφος, Ξάνθη

Αλή Σερίφ Μουσταφά, Άνεργος, Ροδόπη

Ριτβάν Κιοσέ Μεμέτ, Δημ. Υπάλληλος, Αθήνα

Αυγέρος Κωνσταντίνος, Μεταπτυχιακός Φοιτητής στο Πάντειο, Αθήνα

Ελένη Κονιδάρη, Κοινωνική Ερευνήτρια, Αθήνα

αναδημοσίευση από tiken.net