Της Σάσας Χασάπη
Η κυβέρνηση συνεχίζει με αμείωτη ένταση την επίθεση στο δημόσιο πλούτο και τα εργασιακά δικαιώματα, με σημεία αιχμής την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την κατάργηση του δικαιώματος στη μόνιμη εργασία στο Δημόσιο, σε ΟΤΑ, εκπαίδευση και υγεία. Αποδεικνύεται έτσι, και σε αυτές τις περιπτώσεις, ποιο είναι το πραγματικό περιεχόμενο της «καθαρής εξόδου από τα μνημόνια» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η πώληση μονάδων παραγωγής λιγνίτη και ορυχείων και η παραχώρηση χιλιάδων στρεμμάτων δημόσιας γης σε Αρκαδία και Φλώρινα σε ιδιώτες, προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, καθώς πρόκειται για το μεγαλύτερο ξεπούλημα δημόσιου πλούτου που έχει κάνει αυτή η κυβέρνηση από τον Αύγουστο του 2015, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου. Η πώληση των μονάδων 3 και 4 στη Μεγαλόπολη μετά από 47 χρόνια λειτουργίας του Ενεργειακού Κέντρου, της μονάδας Μελίτη 1 στη Φλώρινα, καθώς και της άδειας κατασκευής της μονάδας Μελίτη 2 είναι κομμάτι της συμφωνίας για πώληση του 50% της ΔΕΗ ως το 2020. Δημόσια, κοινωνικά αγαθά όπως το φτηνό ρεύμα για όλο το λαό, θυσιάζονται στο βωμό των κέρδους των ιδιωτικών συμφερόντων. Χιλιάδες στρέμματα γης παραχωρούνται με την πώληση των ορυχείων από το Δημόσιο και τη ΔΕΗ στον ιδιώτη, που μπορεί είτε να τα μεταπουλήσει είτε να τα χρησιμοποιήσει για χωματερή βιομηχανικών αποβλήτων ή σκουπιδιών.
Ο ορισμός του ξεπουλήματος!
Δημόσιο: χιλιάδες απολύσεις
Επιπλέον, η κυβέρνηση προχωρεί σε δεκάδες χιλιάδες απολύσεις συμβασιούχων σε δήμους, σχολεία και νοσοκομεία, επεκτείνοντας την εκ περιτροπής και ελαστική εργασία στο Δημόσιο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των συνδικάτων, παρά την προκήρυξη 8.000 θέσεων στους δήμους, απολύονται 10.000 εργαζόμενοι. Επίσης, μέχρι και το Δεκέμβρη του 2018 θα απολυθούν 1.000 επικουρικοί γιατροί σε νοσοκομεία που υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού. Τέλος, ως τα τέλη Ιουνίου απολύονται περίπου 20.000 εκπαιδευτικοί.
Είναι η μεγαλύτερη επίθεση στη μόνιμη και σταθερή δουλειά εδώ και δεκαετίες!
Παρά τις επιμέρους, συστηματικές, εργατικές αντιστάσεις στα παραπάνω, οι ομοσπονδίες του γραφειοκρατικού, υποταγμένου και ξεπουλημένου συνδικαλισμού δεν παίρνουν καμιά ουσιαστική πρωτοβουλία απάντησης στην επίθεση. Η ΓΣΕΕ καλεί σε «Πανεθνική μέρα δράσης», και όχι σε απεργία, στα τέλη Μάη, μαζί με τους εργοδότες, με κέντρο την ανάπτυξη της οικονομίας – για το κεφάλαιο και την εργοδοσία φυσικά. Η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, σε συμβολικές καταλήψεις και περικύκλωση της Βουλής. Η ΠΟΕΔΗΝ, σε 5άωρη στάση εργασίας…
Είναι φανερό ότι το βάρος πρέπει να πέσει στα πρωτοβάθμια σωματεία, στο συντονισμό και τη συνέχεια των αγώνων με γενικές συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα απ’ τα κάτω. Με τις απεργίες των εργαζομένων στη ΔΕΗ, των επικουρικών γιατρών, το μεγαλειώδη αγώνα των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που θύμισε το μεγάλο αγώνα του 1998 ενάντια στον ΑΣΕΠ, με τις καταλήψεις του υπουργείου Παιδείας και τις επιτροπές αγώνα, τον αγώνα των συμβασιούχων στους ΟΤΑ που κλόνισε την κυβέρνηση, ένας πρώτος κύκλος αντιπαράθεσης έκλεισε. Τα πρωτοβάθμια συνδικάτα της ΔΕΗ σε Μεγαλόπολη και Φλώρινα μπορούν και πρέπει να πάρουν πρωτοβουλία για συσκέψεις και μέτωπο φορέων, συλλογικοτήτων, σωματείων ενάντια στο ξεπούλημα. Οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι των δήμων και νοσοκομείων, για νέο γύρο Γενικών Συνελεύσεων με προτάσεις για απεργιακό βήμα μέσα στο Μάη.
Η κυβέρνηση υποκριτικά δηλώνει ότι δεν υπάρχουν λεφτά για σχολεία και νοσοκομεία, την ώρα που νοικιάζει πολεμικές φρεγάτες, διαπραγματεύεται τον εκσυγχρονισμό και την αγορά πολυδάπανων εξοπλιστικών συστημάτων και μετατρέπει τη βάση της Σούδας σε βασικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστικών επιθέσεων στη Μέση Ανατολή. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να πιστέψουν αυτή τη φιλοπόλεμη, μνημονιακή πολιτική, μόνο να την ανατρέψουν.
Υποβολή απάντησης