του Αλέξη Λιοσάτου
Είναι καθαρό ότι τις τελευταίες μέρες στη Βολιβία βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πραξικόπημα απέναντι στην φτωχή πλειοψηφία του λαού της χώρας. Το πραξικόπημα οργανώνει σοβαρό τμήμα της άρχουσας τάξης και του κρατικού μηχανισμού της Βολιβίας με τη στήριξη των ΗΠΑ και την συνενοχή της Δύσης. Στη διαπίστωση ότι γίνεται κανονικό πραξικόπημα συμβάλλουν τα ελληνικά ΜΜΕ, που όταν δεν αποκρύπτουν το γεγονός, είτε παρουσιάζουν τις πολιτικές εξελίξεις στη Βολιβία ως φυσιολογικές και δημοκρατικές (χωρίς κραυγές για κομμουνιστές, δικτάτορες, σοβιετικούς κλπ) είτε βάζουν τη λέξη «πραξικόπημα» σε εισαγωγικά είτε το περιγράφουν ως πραξικόπημα …ευγενικά (πχ η Καθημερινή που γράφει ότι ο Μοράλες παραιτήθηκε μετά από πίεση του στρατού.1 Πώς λέγεται η παραίτηση μετά από πίεση του στρατού, αν όχι πραξικόπημα;), ενώ κάποια ΜΜΕ χαρακτηρίζουν τη νίκη του Μοράλες με 47% στις πρόσφατες εκλογές ως … αμφιλεγόμενη αναπαράγοντας την αηδιαστική προπαγάνδα των πραξικοπηματιών.
Έχουμε και λέμε. Στις 20 Οκτωβρίου γίνονται εκλογές, με τον πρόεδρο ΈβοΜοράλες να κερδίζει με 47,07% των ψήφων έναντι 36,51% του δεύτερου Κάρλος Μέσα, εξασφαλίζει νόμιμα την τέταρτη συνεχόμενη εκλογική θητεία του από τον πρώτο γύρο.2,3 Ο Kάρλος Μέσα ήταν ο νεοφιλελεύθερος πρόεδρος της Βολιβίας, από το 2003 έως το 2005, αφού προηγούμενα υπήρξε αντιπρόεδρος στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του προέδρου Gonzalo Sánchez de Lozada. Μέσα από τις κινητοποιήσεις και την εξέγερση των φτωχότερων τμημάτων της κοινωνίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και του νερού της χώρας, οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις ανατράπηκαν κι ανήλθε ο Έβο Μοράλες στην εξουσία.4,5
Βεβαίως η αντιπολίτευση διεμήνυσε ότι «αρνείται να αποδεχθεί το αποτέλεσμα και προέτρεψε τους υποστηρικτές της να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους. Tις επόμενες 20 μέρες καταγράφτηκαν διαδηλώσεις και επεισόδια, με γραφεία της εκλογικής επιτροπής και του κόμματος του Μοράλες, του Κινήματος προς τον Σοσιαλισμό (MAS), να έχουν γίνει στόχος επιθέσεων και εμπρησμών» ενώ «ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση προέτρεψαν χθες τις Αρχές της Βολιβίας να οργανώσουν δεύτερο γύρο -εάν απαιτείτο, θα διεξαγόταν τη 15η Δεκεμβρίου- για να αποκατασταθεί η «εμπιστοσύνη» στην εκλογική διαδικασία, ανεξαρτήτως αποτελέσματος του πρώτου γύρου.»2,3,6 Όλες αυτές οι διαδηλώσεις δεξιάς και ακροδεξιάς περιελάμβαναν πυρπολήσεις σπιτιών, βιασμούς, «εξαφανίσεις» και «συλλήψεις» υποστηρικτών του Μοράλες από σώματα ασφαλείας και φασίστες. Το πρωί της 10/11, η Οργάνωση Αμερικανικών Κρατών (ελέγχεται από τις ΗΠΑ) ανέφερε ότι οι εκλογές της 20ής Οκτωβρίου θα πρέπει να ακυρωθούν και να επαναληφθούν.1,7 To μεσημέρι της 10/11 ο Μοράλες υποχωρεί εξαγγέλλοντας νέες εκλογές, κι ήταν σίγουρο ότι θα θριάμβευε και πάλι.8
Ωστόσο, οι καπιταλιστές επιστρατεύουν τις εκλογές και την αστική δημοκρατία όταν τους βολεύει. Όταν οι φτωχοί ψηφίζουν «λάθος» υπάρχουν άλλα μέσα. Έτσι μάλλον όχι τυχαία, το βράδυ της 10 Νοεμβρίου ο πρόεδρος Μοράλες δηλώνει παραίτηση από Πρόεδρος της χώρας γιατί έχει χάσει τη στήριξη της αστυνομίας και του στρατού.9,10,11
Είχε προηγηθεί η η άρνηση του στρατού να καταστείλει τα βίαια επεισόδια των διαδηλωτών και στη συνέχεια την ανακοίνωσή του για στήριξη των πραξικοπηματιών και αντικυβερνητικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Πρωταγωνιστής στις δεξιές κινητοποιήσεις ήταν ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας και ακροδεξιός Λουίς Φερνάντο Καμάτσο, που έχει το παρατσούκλι «Μπολσονάρου της Βολιβίας» και σχετίζεται με την χιτλερική οργάνωση UJC, που ευθύνεται για επιθέσεις και δολοφονίες εναντίον αριστερών, ιθαγενών και δημοσιογράφων. Η αστυνομία τελικά πήρε το μέρος του πραξικοπήματος και εγκατέλειψε τις θέσεις της έξω από κυβερνητικά κτίρια. Μεγάλο τμήμα των αστυνομικών συμμετείχε στις δεξιές διαδηλώσεις ενάντια στην κυβέρνηση.3,12,13,14 Ακροδεξιός όχλος κατέλαβε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και διέκοψε το πρόγραμμα ενημέρωσής τους.13
Μαζί με τον Μοράλες παραιτήθηκαν ο αντιπρόεδρος Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα,η πρόεδρος της Γερουσίας, Αντριάνα Σαλβατιέρα ο αντιπρέδρος της Γερουσίας και ο πρόεδρος της Βουλής, ενώ η αστυνομία συνέλαβε την πρόεδρο της εκλογικής επιτροπής κατ’ εντολή εισαγγελίας. Η δεύτερη αντιπρόεδρος της Γερουσίας της Βολιβίας, Τζανίνε Άνιες, πολιτικός που ανήκει σε παράταξη της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης, σαν έτοιμη από καιρό, αυτοανακηρύχθηκε υπηρεσιακή-μεταβατική πρόεδρος,9,10,15 παράνομα, αφού δεν υπήρχε απαρτία στη Βουλή και στη Γερουσία (θα συνεδρίαζε στις 12/11 για να την ορίσει επίσημα μεταβατική πρόεδρο και βάσει συντάγματος απαιτείται πλειοψηφία δυο τρίτων), καθώς η πλειοψηφία της βουλής (οι βουλευτές του Μοράλες και του κόμματος MAS) απουσίαζαν. Παρ’ όλα αυτά το Συνταγματικό Δικαστήριο χαρακτήρισε νόμιμη την ανάληψη της προεδρίας την Άνιες, που στη συνέχεια τα βρήκε με τους επικεφαλής του στρατού και της αστυνομίας. Η Άνιες άμεσα κέρδισε τη στήριξη του …Τραμπ και μέσα σε 3 μέρες ανακοίνωσε 11 υπουργούς. Στις 10/10 έγιναν 17 αναγκαστικές παραιτήσεις από το κυβερνών κόμμα MAS, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων υπουργών. Πολλοί από αυτούς δήλωσαν ότι οι παραιτήσεις τους ήρθαν αφότου απειλήθηκε η ζωή αυτών και των οικογενειών τους.Η νέα κυβέρνηση εξέταζε ακόμα και το ενδεχόμενο να κλείσει το κοινοβούλιο ώστε να παρακάμψει το Κίνημα προς τον Σοσιαλισμό (MAS) του Μοράλες που διαθέτει την πλειοψηφία, και να μπορέσει να κυβερνήσει με την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων! Αυτό, στη γλώσσα των συνηθισμένων ανθρώπων, λέγεται δικτατορία.13,16,17,18,19,20 Στις 12/11 η Άνιες αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος τις χώρας με … μόλις 12 γερουσιαστές που συγκεντρώθηκαν. Στην πραγματικότητα, βάσει νόμου, ο πρόεδρος δεν μπορεί να παραιτηθεί χωρίς την αποδοχή του Κογκρέσου.13 Έγιναν συλλήψεις κυβερνητικών στελεχών που βιντεοσκοπήθηκαν και διαπομπεύτηκαν δημοσίως, όπως και απλών υποστηρικτών του Μοράλες.7,13 Την παραίτηση του Μοράλες ακολούθησε ένταλμα σύλληψής του από το κράτος21 και τελικά ο Μοράλες διέφυγε στο Μεξικό που του πρόσφερε άσυλο, ενώ το σπίτι του λεηλατήθηκε από φασίστες.1,20 Τα παραπάνω ο Τραμπ τα χαρακτήρισε νίκη της δημοκρατίας…18 Η Άνιες δήλωσε πως θα απαγορευτεί στον Μοράλες να κατέβει στις επόμενες εκλογές, αναγνώρισε ως νόμιμο ηγέτη της Βενεζουέλας τον εκλεκτό των ΗΠΑ και της Δύσης, πραξικοπηματία Χουάν Γουαϊδό, ενώ αντίστοιχων συμφερόντων κέντρα δημιούργησαν χιλιάδες νέα fake προφίλ στο fb για να υποστηρίξουν ότι “δεν υπάρχει πραξικόπημα στη Βολιβία”.13 O ακροδεξιός συρφετός στους δρόμους διαδήλωνε με σύνθημα «Βενεζουέλα είσαι η επόμενη», καθώς εκεί το πραξικόπημα –που στηρίχθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση και όχι μόνο, απέτυχε και κατέλαβε την πρεσβεία της Βενεζουέλας με κραυγές περί «κομμουνιστικών γουρουνιών». Τέλος, κατέβασαν και κάψανε την σημαία των ιθαγενών της Βολιβίας, από το προεδρικό μέγαρο…7
Τις επόμενες μέρες ξέσπασε ένας «εμφύλιος χαμηλής έντασης», αφού τμήμα της βάσης που στηρίζει τον Μοράλες μπήκε σε κίνηση, με συγκρούσεις μεταξύ υποστηρικτών του Μοράλες από τη μια, οπαδών της Δεξιάς και των δυνάμεων από την άλλη, συγκρούσεις που είχαν και νεκρούς.1,19 Σε επιστολή του στον λαό της Βολιβίας στις 12/11 το MAS δήλωσε πως στις 10/11 βρισκόταν εν εξελίξει σχέδιο δολοφονίας των Μοράλες και Γκαρσία, και ότι μόνο γι αυτό κατέφυγαν στο Μεξικό.16 Στις 12 Νοεμβρίου ξεκίνησε μαζική κι ένοπλη αντίσταση ενάντια στο ακροδεξιό πραξικόπημα, από την φτωχή εργατούπολη El Alto, κοντά στην πρωτεύουσα, που έχει ένα 1 εκατομμύριο πληθυσμό και υποστηρίζει πλειοψηφικά τον Μοράλες. Η αντίσταση αποφασίστηκε από λαϊκή συνέλευση. Στο χορό μπήκε τελικά και το COB (το σημαντικότερο εργατικό συνδικάτο), που έστειλε τελεσίγραφο στους πραξικοπηματίες απειλώντας με μια απεργία διαρκείας απέναντι στο πραξικόπημα.Τελικά δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές υποστηρικτές μαζί με βουλευτές του ΜΑS συγκρούστηκαν με την αστυνομία (οι συγκρούσεις είχαν τουλάχιστον 8 νεκρούς) και κατέλαβαν το κτίριο της Βουλής στην πρωτεύουσα Λα Παζ, με την αστυνομία και τις ένοπλες δυνάμεις να εκδηλώνουν αδυναμία να τους καταστείλουν. Με το ΜΑS να έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, συγκλήθηκε η Γερουσία και εξέλεξε νέα πρόεδρό της τη Μόνικα Έβα Κόπα, ενώ σε συνεδρίαση της Βουλής των Αντιπροσώπων νέος πρόεδρος εκλέχτηκε -με τις ψήφους των βουλευτών του ΜΑS και ενός αντιπολιτευόμενου- ο Σέργιο Τσόκε.13,22
Ανήκουμε στο ευρύτερο τροτσκιστικό πολιτικό ρεύμα που έκανε επανειλημμένα κριτική στον Μοράλες, ότι με την απόπειρα εξημέρωσης του καπιταλισμού υποχρεωνόταν σε κινήσεις που αποξένωναν και παθητικοποιούσαν τη βάση του, τη φτωχή πλειοψηφία της Βολιβίας από την κυβέρνηση. Η κινητοποίηση της φτωχής πλειοψηφίας ήταν που τον έφερε στην εξουσία, η παθητικοποίηση και η απογοήτευσή της άνοιγε τον δρόμο στην δεξιά αντεπανάσταση. Επιμένουμε ότι είχαμε δίκιο στην κριτική μας αυτή και επαληθεύεται και από τα σημερινά γεγονότα.
Είναι αλήθεια ότι ο Μοράλες το 2006 σήμαινε ότι στρώματα περιθωριοποιημένα και ακραία φτωχοποιημένα από χρόνια νεοφιλελεύθερων πολιτικών, «απέκτησαν και πάλι ελπίδα. Ο Μοράλες έδωσε ξανά αξιοπρέπεια στους φτωχούς. Και κάνοντας αυτό αμφισβήτησε την εξουσία εκείνων που χρόνια εκμεταλλεύονταν το φυσικό πλούτο της χώρας του αλλά και τις ΗΠΑ. Η Βολιβία στα χρόνια του Μοράλες έγινε πιο δημοκρατική, πιο δίκαιη, πιο οικολογική. Αυτοί που παίρνουν την εξουσία δεν εκπροσωπούν ούτε την κοινωνία ούτε τη δημοκρατία. Εκπροσωπούν τον αυταρχισμό, τη βία, την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, την οικολογική καταστροφή, την επιστροφή στις συνταγές του ΔΝΤ. Το παράδειγμα του ακροδεξιού Μπολσονάρο στην Βραζιλία που αφού εξελέγη μετά από δικαστικό πραξικόπημα σε βάρος του σχεδόν βέβαιου νικητή των εκλογών Λούλα δείχνει πολύ καλά πώς είναι οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποι της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» στη Λατινική Αμερική».21
Το 2006, η βιομηχανία υδρογονανθράκων, τον ηλεκτρισμό και τις τηλεπικοινωνίες και από τα έσοδα αυτά προχώρησε σε μερική αναδιανομή του πλούτου υπέρ των φτωχών. Μεταξύ 2006 και 2018, η Βολιβία κατέγραψε άνοδο του ΑΕΠ κι ενισχύθηκε η αγοραστική δύναμη της μεγάλης πλειοψηφίας των Βολιβιανών (η κατανάλωση των νοικοκυριών ανέβηκε κατά 4,7% από το 2006 ως το 2018). Το ποσοστό του πληθυσμού που ζούσε στη φτώχεια κατέρρευσε από το απίστευτο 60% στο 35% μέχρι το 2018, με τον αριθμό όσων ζουν σε ακραία φτώχεια να πέφτει από σχεδόν το 38% στο 15% στην ίδια περίοδο. Το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα των Βολιβιανών, αυξήθηκε σε βαθμό διπλάσιο από τις υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής από το 2006, όταν ανέλαβε ο Έβο Μοράλες. Τις εθνικοποιήσεις τις συνδύασε με μια πολιτική δημοσίων επενδύσεων και την εγκατάλειψη των εκβιαστικών απαιτήσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτά αρκούσαν για να εξασφαλίσει ο Μοράλες το μίσος της διεθνούς Δεξιάς και των ΗΠΑ. Άλλωστε υπήρχε και προηγούμενη απόπειρα της ακροδεξιάς για πραξικόπημα, που κατέρρευσε το 2008.Ωστόσο το κερασάκι στην σημερινή πραξικοπηματική τούρτα φαίνεται πως ήταν η συμφωνία του Μοράλες με γερμανικές, ρωσικές και κυρίως κινέζικες εταιρείες για την εξόρυξη λιθίου (στη χώρα βρίσκεται το 15% των μη εξορυγμένων παγκοσμίως πόρων λιθίου, πρώτης ύλης απαραίτητης για την κατασκευή αυτοκινήτων και κινητών τηλεφώνων) . Ο εμπορικός-διπλωματικός και ενδοϊμπεριαλιστικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα έχει κλιμακωθεί το τελευταίο διάστημα και οι ΗΠΑ δεν γουστάρουν διόλου που οι Κινέζοι έχουν πατήσει για τα καλά πόδι στη Λατινική Αμερική, την παραδοσιακή «αυλή» των ΗΠΑ. Αντίθετα ο Μοράλες είχε αρνηθεί παρόμοιες συμφωνίες σε αμερικανικές, καναδικές κ.ά. εταιρείες.7,23
Ο Μοράλες άρχισε να έρχεται σε συμβιβασμούς με την άρχουσα τάξη και σε συνδυασμό με την διεθνή οικονομική κρίση δυσαρέστησε μεγάλα τμήματα της εκλογικής του βάσης, ιδιαίτερα μέσα στην εργατική τάξη. Κατέστειλε και ποινικοποίησε εργατικούς αγώνες, και αγνόησε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος το 2016 (έχασε το δημοψήφισμα με 51%-49%), που διενέργησε για να νομιμοποιηθεί η συνταγματική τροποποίηση για να του επιτραπεί να ξανακατεβεί υποψήφιος(αν και το συνταγματικό δικαστήριο , υπό τον έλεγχο του Μοράλες, του επέτρεψε να παρακάμψει το δημοψήφισμα). Εκλογικά άρχισε να φθείρεται, η βάση του απογοητεύτηκε και η Δεξιά με τα φασιστικά τάγματα εφόδου ανέκτησαν την αυτοπεποίθησή τους. Δεν είναι σίγουρα τυχαίο ότι το σημαντικότερο εργατικό συνδικάτο (COB) είχε αποσύρει τη στήριξή του στον Μοράλες και παρέμενε παθητικό απέναντι στις δεξιές κινητοποιήσεις, κάτι που έπαιξε ρόλο στην αποθράσυνση των ακροδεξιών. 3,14,23 Ο Μοράλες έδωσε επιχειρήματα στη Δεξιά, που δημαγωγούσε για «έλλειψη δημοκρατικότητας». Όλα αυτά έδωσαν πράσινο φως στην ντόπια ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό να διαπιστώσουν ότι ο Μοράλες βρίσκεται στο πιο αδύναμο σημείο του και να σημάνουν την έφοδο της αντεπανάστασης. Ωστόσο δεν πρέπει να υπάρχει αυταπάτη: η Δεξιά και η Ακροδεξιά δεν θα …επαναφέρουν τη δημοκρατία, αλλά την τρομοκρατία σε βάρος των φτωχών βάζοντας στο στόχαστρο όσα αυτοί κέρδισαν τα τελευταία χρόνια που αμφισβητήθηκε (έστω εν μέρει) ο νεοφιλελευθερισμός. Όπως έδειξε και η Βραζιλία, η δεξιά-αστική αντεπανάσταση έρχεται για να επιδεινώσει κατά πολύ τα κοινωνικά, δημοκρατικά κι εργατικά δικαιώματα και να άρει τους όποιους περιορισμούς έθεταν στο κεφάλαιο οι πιο μετριοπαθείς κεντροαριστερές κυβερνήσεις.
Η βολιβιανή φτωχολογιά, παρά την απογοήτευσή της από τον Μοράλες, διαισθάνθηκε μέσα από τις εξελίξεις την απειλή σε βάρος της ίδιας της της ύπαρξης, διαισθάνεται τον κίνδυνο να βιώσει ένα σάρωμα των δικαιωμάτων της και να βυθιστεί σε εξαθλίωση ίδια και χειρότερη από αυτήν του 2006. Κι αποφάσισε να κινητοποιηθεί γι άλλη μια φορά, δείχνοντας ότι υπάρχουν ακόμα αποθέματα αντίστασης απέναντι στο κεφάλαιο, τον δυτικό ιμπεριαλισμό και τους μηχανισμούς τους. Αυτά είναι υπέροχα νέα και χρειάζεται η αμέριστη αλληλεγγύη μας. Δεν είναι γνωστή η κατάληξη αυτής της μάχης. Πολύ περισσότερο που η ρεφορμιστική ηγεσία Μοράλες έχει δώσει επί 13 χρόνια σαφή δείγματα γραφής (συμβιβασμοί με το κεφάλαιο και το κράτος, διαχείριση κι όχι ρήξη με την μεγάλη ιδιοκτησία, έλλειψη εμπιστοσύνης στις μάζες κλπ). Ακόμα και τώρα, που είναι ξεκάθαρο ότι ο ρεφορμισμός, η ταξική συνεργασία, η στρατηγική να «εξανθρωπιστεί ο καπιταλισμός» έχει κοντά ποδάρια κι έχει ξοφλήσει, ο Μοράλες δείχνει «υπευθυνότητα» απέναντι στους επίδοξους δήμιους του, πρόθυμος να κατευνάσει την κατάσταση και καλεί σε «εθνικό διάλογο» για να επιλυθεί η κρίση.24
Η «εύκολη» παραίτηση Μοράλες (αντί να καλέσει τον λαό του να εξεγερθεί), η αρχική παθητικότητα των μαζών και η αποθράσυνση Δεξιάς, Ακροδεξιάς και ιμπεριαλισμού δείχνουν πού μπορεί να οδηγήσει ο ρεφορμισμός: στην αντεπανάσταση και στο τσάκισμα των όποιων κατακτήσεων ο ρεφορμισμός κατέκτησε. Τα σημερινά αποθέματα αντίστασης του φτωχού λαού της Βολιβίας μαρτυρά τόσο πόσος κρίσιμος χρόνος και δυνατότητες σπαταλήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια για να σαρωθεί μια και καλή το κεφάλαιο και οι ΗΠΑ στη Βολιβία, κάτι που θα άνοιγε δυνατότητες για το σάρωμά τους σε όλη τη Λατινική Αμερική και όχι μόνο.
Ωστόσο αυτές τις μέρες προέχει η ανάγκη απόκρουσης του πραξικοπήματος από όσες δυνάμεις αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο της αστικής-δεξιάς-ακροδεξιάς ρεβανσιστικής αντεπανάστασης απέναντι σε στρατό, αστυνομία, κεφάλαιο, ιμπεριαλισμό και φασίστες. Η οριστική λύση απέναντί τους δεν είναι η επάνοδος του Μοράλες στην κυβέρνηση αλλά η δράση των εργατών και των φτωχών για να ξεμπερδέψουν με τον καπιταλισμό στη χώρα τους. Αλλά μέχρι τότε (και για να μπορέσουν να αντέξουν και να προχωρήσουν παρακάτω σε αυτή την κατεύθυνση) πρέπει να σταθούμε αποφασιστικά αλληλέγγυοι, βροντοφωνάζοντας: Κάτω το ιμπεριαλιστικό/ακροδεξιό πραξικόπημα!
Τέλος, έχουμε να προσθέσουμε άλλες δυο διαστάσεις των εξελίξεων στη Βολιβία.
1) Ότι στην πανσπερμία εξεγέρσεων και μαζικών κινητοποιήσεων απέναντι στον ιμπεριαλισμό και τα ντόπια κεφάλαια (Χιλή, Εκουαδόρ, Αϊτή, Λίβανος, Ιράκ και Αίγυπτος, Αλγερία, Σουδάν, Καταλονία, Χονγκ Κονγκ κ.ά.) έρχεται να προστεθεί άλλη μια χώρα που οι από κάτω «μιλούν». Μιλούν στη γλώσσα που γνωρίζουν, αυτή του «πεζοδρομίου», κι έχουν αποτέλεσμα. Γιατί είναι πολλοί, γιατί έχουν το δίκιο, γιατί είναι η πραγματική δύναμη στην κοινωνία όταν ενώνονται κι αποφασίσουν να δράσουν. Γιατί οι δυνάμεις καταστολής μπορεί να δολοφονήσουν 10 ή 100 αλλά δεν μπορούν να εξοντώσουν την πλειοψηφία από δεκάδες χιλιάδες εργάτες και φτωχούς αγρότες. Γιατί οι καπιταλιστές δεν μπορούν να εξαφανίσουν αυτούς που παράγουν τον πλούτο. Τους χρειάζονται ζωντανούς και πειθήνιους, ως γρανάζια για να μπορούν να επιβιώνουν ως παράσιτα στον σβέρκο τους οι καπιταλιστές.
Σίγουρα δεν ζούμε σε μια «κανονική» περίοδο. Κλιμάκωση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, εμπορικών πολέμων και πολεμικών απειλών, εξεγέρσεις και μαζικές κινητοποιήσεις αλλά και ρεβανιστικά δεξιά-ακροδεξιά πραξικοπήματα, απολυταρχικές κυβερνήσεις, κλιμάκωση της λιτότητας και των χτυπημάτων στα δημοκρατικά δικαιώματα σε Ανατολή και Δύση το πιστοποιούν αυτό. Οι από πάνω επιτίθενται κι επιστρατεύουν όλο και περισσότερο το μαστίγιο απέναντι στους φτωχούς, πετώντας στα σκουπίδια προσπάθειες συναινέσεων και δημοκρατικών επιφάσεων. Σε αυτή τη διαδρομή νεοφιλελευθερισμός (κοινωνικός δαρβινισμός) και φασισμός (βιολογικός δαρβινισμός) συμπλησιάζουν επικίνδυνα κι ενώνονται απέναντι στους φτωχούς και τις δυνάμεις της αντίστασης. Έτσι προκύπτουν οι διάφοροι Τραμπ, Μπολσονάρου, Λεπέν, Μπόρις Τζόνσον και σία.Οι από κάτω αντιστέκονται και υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι μπορούν να νικάνε. Σε αυτή τη εξίσωση για να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα μπορούμε να επηρεάσουμε έναν παράγοντα. Ο «υποκειμενικός παράγοντας», η επαναστατική Αριστερά πρέπει να ενισχυθεί στη βάση των πρωτοβουλιών της μέσα στο κίνημα αλλά και «απ’ έξω» με τη διεθνιστική αλληλεγγύη.
2) Αν φαίνονται σε κάποιους-ες πολύ μακρινά τα γεγονότα στη Βολιβία και πιστεύουν ότι δεν μας αφορούν άμεσα, ας δούνε τις τελευταίες μέρες το ξύλο των ΜΑΤ του Μητσοτάκη χωρίς λόγο σε πανεπιστήμια και κοινωνικά στέκια, σε φοιτητές αλλά και σε περαστικούς, τις παρακολουθήσεις, τις απαγωγές και πρόστιμα δεκάδων χιλιάδων ευρώ σε αγωνιστές της επαναστατικής αριστεράς, τα ακροδεξιά καραγκιοζιλίκια υπουργών ότι στα πανεπιστήμια βρέθηκαν όπλα όπως αυτά του στρατού της Συρίας (μιλώντας για ξύλα και μπουκάλια). Το προηγούμενο διάστημα έγινε μια σοβαρή ανασύνθεση στην ακροδεξιά πολυκατοικία, μέσω της αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ (με κέντρο το Μακεδονικό αλλά όχι μόνο). Είναι χαρακτηριστική η μαζική εκδήλωση για το Μακεδονικό που έγινε στην Πτολεμαΐδα από φασίστες κι επίσημη Νέα Δημοκρατία αλλά και θεσμικούς φορείς (δημοτική αρχή, ΜΜΕ κλπ) λίγες εβδομάδες πριν στην Πτολεμαΐδα, όπου η φασιστική γκρούπα-τάγμα εφόδου των «Πτολεμαίων Μακεδόνων» αναβαθμίστηκε σε κυβερνητικό εταίρο.
Η Δεξιά και στην Ελλάδα ήρθε να διαδεχτεί την απογοήτευση που έσπειρε η εδώ εκδοχή του (πολύ δεξιότερου) ρεφορμισμού του Τσίπρα. Και δεν μπορεί τίποτα να αποτυπώσει καλύτερα τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ για τον ερχομό του Μητσοτάκη από τις φωτογραφίες με τα χαριεντίσματα Τσίπρα με τους ακροδεξιούς Βορίδη και ‘Αδωνι Γεωργιάδη, τη μέρα που ο Μητσοτάκης μπούκαρε στην ΑΣΟΕΕ κι έσπασε τους φοιτητές στο ξύλο. Ιδιαίτερα στην Ευρώπη και ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα, οι δεξιές πολιτικές των «κεντρώων» ή «κεντροαριστερών» (μνημόνια, λιτότητα, καταστολή, ρατσισμός, φιλοϊμπεριαλισμός κλπ) απογοήτευσαν τον κόσμο των αγώνων και μίκρυναν πάρα πολύ τις αποστάσεις από την Δεξιά, θόλωσαν τις διαχωριστικές γραμμές Αριστεράς-Δεξιάς, κατάργησαν εν πολλοίς το όποιο ηθικό πλεονέκτημα και το όποιο φιλεργατικό πρόσωπο είχε η Σοσιαλδημοκρατία κι άνοιξαν τον δρόμο για να επικρατήσουν η Δεξιά κι η Ακροδεξιά έχοντας τη νομιμοποίηση ότι βαδίζουν στα ίδια χνάρια με την κατ’ όνομα «Αριστερά», απλά με πιο «αποφασιστικό» τρόπο. Βεβαιότατα κι εδώ δεν είναι η λύση να περιμένουμε τις εκλογές σε μια τετραετία, για να βγει ο Τσίπρας μπας και δούμε μια εκδοχή «ηπιότερου Μητσοτάκη», αλλά να βγούμε και πάλι σήμερα με μαζικούς όρους στον δρόμο απέναντι στη λιτότητα και τον αυταρχισμό, όπως το 2010-12, για να τους ανατρέψουμε. Ακόμα πιο αποφασισμένοι, όπως το κάνανε τα ταξικά μας αδέρφια στη Βολιβία. Αυτή είναι η πιο σίγουρη λύση τόσο για να πετύχουμε εδώ νίκες, όσο και για να τροφοδοτήσουμε και να ενθαρρύνουμε τη διεθνή αντίσταση, βοηθώντας τους λαούς που εξεγείρονται στη Βολιβία κι άλλες χώρες αλλού έμπρακτα με το παράδειγμά μας.
2-https://www.zougla.gr/kosmos/article/volivia-niki-tou-evo-morales-stis-proedrikes-ekloges
3-http://sosyalistgundem.com/bolivyadaki-kapitalist-ve-emperyalist-darbeye-karsi-isl-aciklamasi/
6-https://tsak-giorgis.blogspot.com/2019/11/o_11.html
8-https://www.capital.gr/diethni/3392770/bolibia-o-proedros-morales-tha-prokiruxei-nees-ekloges
9-https://www.fortunegreece.com/article/chaos-sti-volivia-meta-tin-paretisi-tou-evo-morales/
13-Guernica.eu στο facebook
14-https://www.thecommunists.net/worldwide/latin-america/bolivia-defeat-the-right-wing-coup/
21-https://www.in.gr/2019/11/11/apopsi/praksikopima-sti-volivia-kai-ti-simainei/
22-https://iskra.gr/%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%b2%ce%af%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%cf%85%cf%80/?fbclid=IwAR1JtavSm0aPAi3688LKNaSQu27Nxg4uJ0q7gytgGCOjUHVrq2kEWhuw5ng
Υποβολή απάντησης