Απέναντι στη βία ρατσιστών και φασιστών και στην απάνθρωπη πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ, υπάρχουμε όσες θέλουμε να ζούμε σε μια πόλη πολύχρωμη και ανοιχτή.
Τα τελευταία δύο χρόνια στην πόλη μας μοιάζει να ξανασηκώνει σιγά-σιγά κεφάλι ο ρατσισμός και ο εθνικισμός. Αν και στην Ελλάδα οι προσφυγικές αφίξεις είναι απειροελάχιστες σε σύγκριση με τα εκατομμύρια των προσφύγων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Τουρκία, οι ρατσιστικές αντιδράσεις περισσεύουν. Το τελευταίο διάστημα στον κατάλογο των ξεριζωμένων από τη Συρία έχουν προστεθεί χιλιάδες νέα ονόματα, εξαιτίας της όξυνσης του πολέμου (εισβολή τουρκικού στρατού σε Αφρίν, πυραυλικές επιθέσεις Τραμπ και Ισραήλ με συνένοχη την Ελλάδα κοκ). Εκμεταλλευόμενοι τη συνεπαγόμενη φυσιολογική αύξηση των προσφυγικών αφίξεων στη χώρα, οι φασίστες εντείνουν τη ρητορική του μίσους και διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για την υποτιθέμενη κυβερνητική οικονομική στήριξη σε πρόσφυγες και μετανάστριες. Επιχειρούν να αξιοποιήσουν την οικονομική εξαθλίωση που επέφεραν τα μνημόνια στην εργαζόμενη και άνεργη κοινωνική πλειοψηφία, για να στοχοποιήσουν τον προσφυγικό και μεταναστευτικό πληθυσμό ως δήθεν αιτία για τα δεινά των ντόπιων.
Ταυτόχρονα, με την αναζωπύρωση του μακεδονικού ζητήματος δόθηκε η αφορμή για τη διοργάνωση εθνικιστικών συλλαλητηρίων, την κάλυψη των οποίων εκμεταλλεύτηκαν φασιστικές ομάδες για να κάψουν την κατάληψη Libertatia. Έχοντας αυτό το σκηνικό ως φόντο, οι ενορχηστρωτές του σκοταδισμού στην Θεσσαλονίκη επιτέθηκαν και στα λοατκια+ άτομα. Με κατευθυνόμενο μαζικό σχολιασμό στα social media έχυσαν το ρατσιστικό και ομοφοβικό τους δηλητήριο και κατάφεραν να πείσουν μέρος της τοπικής κοινωνίας πως θα ήταν «ύβρις ενάντια στην ημέρα των Ποντίων» αν γινόταν στις 19 Μάη το 2ο Αυτο-οργανωμένο Thessaloniki Pride. Τα ίδια φασιστικά και σκοταδιστικά κέντρα συντόνισαν τον ξυλοδαρμό του Μπουτάρη, αν και ο ίδιος δεν είχε καμία απολύτως σχέση με το Αυτοοργανωμένο Pride.
Η πραγματικότητα όμως απέχει πολύ από τον ρατσιστικό οχετό τους. Ντόπιοι, πρόσφυγες, μετανάστες και λοατκια+, είμαστε όλες και όλοι θύματα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης και του πολέμου. Και περισσότερο από όλ@ μας, οι πρόσφυγες που στην πλειοψηφία τους στοιβάζονται σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα. Κατ’ εφαρμογή της επαίσχυντης συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ελλάδας με την Τουρκία, στερούνται του δικαιώματος να μετακινηθούν στις χώρες της επιλογής τους, ακόμη και για να επανενωθούν με τις οικογένειές τους.
Ο νεοφιλελεύθερος -μη ταξικός- δικαιωματισμός δεν είναι ο τρόπος να απαντηθεί ο ρατσισμός και ο εθνικισμός. Παραδειγματιζόμαστε από τις ΗΠΑ και την Ιταλία, όπου οι συστημικές «προοδευτικές» κυβερνήσεις αποτέλεσαν απωθητικό υπόδειγμα «αντιρατσισμού» και «αντισεξισμού», με αποτέλεσμα να ανέβει στην κυβέρνηση η -αυτοαποκαλούμενη «φιλολαϊκή» ακροδεξιά της ιταλικής Λέγκας του Βορρά σε συνεργασία με τους λαϊκιστές του κινήματος των Πέντε Αστέρων. Ο αντιρατσισμός των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων και δημάρχων, όπως ο Μπουτάρης, δεν εμπνέει κανέναν εργαζόμενο και άνεργο, γιατί περιορίζεται σε μια επιφανειακή, συνήθως ιδιοτελή, κοσμοπολίτικη υπεράσπιση της διαφορετικότητας, χωρίς κανένα άλλο περιεχόμενο. Και το χειρότερο, προσφέρει άλλοθι στην απάνθρωπη και ρατσιστική πολιτική που οι ίδιοι ασκούν. Αυτή που καθιστά τις μετανάστριες και τους πρόσφυγες τα πρώτα θύματα των αντεργατικών μνημονιακών πολιτικών. Αυτή που ανέχεται την εκμετάλλευση των μεταναστών και ντόπιων από τα αφεντικά τους με τη μαύρη και αδήλωτη εργασία. Αυτή που πνίγει πρόσφυγες στο Αιγαίο, αυτή που εγκλωβίζει προσφυγόπουλα στη χώρα μακριά από τους γονείς τους.
Απέναντι στο μίσος και τη βία ρατσιστών και φασιστών αλλά και απέναντι στην απάνθρωπη πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, υπάρχουμε και όλες εμείς, που θέλουμε να ζούμε σε μια πόλη πολύχρωμη και ανοιχτή. Εμείς που θέλουμε οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες να φιλοξενούνται μέσα στη Θεσσαλονίκη και τις άλλες πόλεις σε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και με δικαίωμα ελεύθερης εγκατάστασης σε όποια ευρωπαϊκή χώρα επιθυμούν. Εμείς που θέλουμε να κατοχυρωθούν ίσα κοινωνικά δικαιώματα για ντόπιους, πρόσφυγες, μετανάστριες και λοάτκια+. Να δημιουργηθούν ξεχωριστές δομές φιλοξενίας για τους λοατκια+ πρόσφυγες. Τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων να μπορούν ελεύθερα να μιλούν στη γλώσσα τους και να αυτοπροσδιορίζονται όπως επιθυμούν (Τούρκοι από τη Θράκη και εθνικά Μακεδόνες από τη Φλώρινα, την Πέλλα και την Εορδαία).
Θέλουμε να πετύχουμε το αυτονόητο, να μπορούν στη Θεσσαλονίκη να εκφράζονται ελεύθερα όλοι! Και θα το πετύχουμε μέσα από τους κοινούς αγώνες ντόπιων, προσφύγων και μεταναστριών, κόντρα σε κάθε αντεργατική πολιτική, κόντρα στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, κόντρα στις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών και τους εξορυκτικισμούς, κόντρα στην περιθωριοποίηση των μειονοτικών ομάδων, κόντρα στην εκμετάλλευση, τη φτώχεια και τον πόλεμο.
Με τις σκέψεις αυτές, σας καλούμε στην ανοιχτή μας συνέλευση τη Δευτέρα 18 Ιούνη 2018 στο χώρο πολιτισμού ΕΝΕΚΕΝ (Προξένου Κορομηλά 37) στις 19:30 για να προετοιμάσουμε την 1η Αντιρατσιστική Γιορτή Θεσσαλονίκης, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη 12η Αντιρατσιστική Γιορτή Αθήνας.
Για να βάλουμε μερικά πολύχρωμα λιθαράκια στο αντιρατσιστικό κίνημα της πόλης όλες, όλ@ και όλοι μαζί «από τα κάτω», μαθητές και φοιτήτριες, εργαζόμενες, αυτοαπασχολούμεν@ και άνεργοι.
Για να μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα οι μετανάστριες και οι πρόσφυγες, οι ρομά και τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων, οι ανάπηροι, οι οροθετικές και οι λοατκια+ (λεσβίες, ομοφυλοφιλοι, αμφί, τρανς, κουίρ, ίντερσεξ, ασέξουαλ +).
Για τη διεκδίκηση και κατοχύρωση ίσων κοινωνικών δικαιωμάτων για όλ@.
Υποβολή απάντησης